Call Me Master
บทที่ 1 ตื่นมาในโลกใบใหม่
บทที่ 1 ตื่นมาในโลกใบใหม่
บันนี่ ติดอยู่ในโรงแก้วใบหนึ่ง
บันนี่
(ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?)
บันนี่
(พวกเขากำลังจะทำอะไรน่ะ?)
ราล์ฟ
เฮ้ย! ดูเหมือนยัยนี่จะยังไม่ตายหว่ะ
แบร์
แปลกแฮะ.. ถ้าอย่างนั้นหมอนั่นจะจับเธอ มาขังไว้ทำไมหล่ะ?
ราล์ฟ
สงสัยมันจะเพี้ยนมั้ง
แบร์
ดูนั่นสิมีน้ำใสๆไหลออกมาจากตาด้วย!!!
บันนี่
พะ...พวกนายเป็นใครกัน
บันนี่
แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง!
ราล์ฟ
ยัยนี่ไม่รู้จักพวกเราได้ไงวะ คานส์
คานส์
เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะ
คานส์
เราควรพาเธอออกไปข้างนอกก่อนที่ดร.เจคจะรู้ตัว
บันนี่
(พวกเขากำลังจะทำอะไรกันแน่)
บันนี่
(หรือพวกเขาเป็นคนจับฉันมากันนะ)
แบร์
ออกมาเป็นของผมซะดีๆสาวน้อยยย~
คานส์
อย่าทำตัวเหมือนพวกตาแก่โรคจิตได้มั้ย แบร์
แบร์
ก็เค้าน่ารักดี ผมอยากลองแกล้งดูนี่นา
ราล์ฟ
มามะ...ออกมาให้ฉันจับหั่นเล่นเป็นชิ้นๆดีกว่า~~~
ราล์ฟ
เฮ้ย ก็แค่ล้อเล่นน่ะ ล้อเล่น
บันนี่
อย่าทำอะไรฉันเลย กลัวแล้ว ฮือๆ
บันนี่
(ฉันพยายามหนีออกจากหลอดทดลอง)
บันนี่
(เหมือนฉันจะโดนกระจกบาดที่ขา...โอยย)
คานส์
ห๊ะ?...นั่นมันเลือดนี่
ราล์ฟ
ครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นเลือดแบบนี้มัน...
คานส์
มันไม่น่าจะเป็นอย่างอื่นได้นอกจากเลือดนะ
คานส์
หรือนี่จะเป็นสัตว์เลี้ยงแบบใหม่?
แบร์
สัตว์เลี้ยงอะไรทำไมหน้าเหมือนพวกเรา เลย
คานส์
บางทีเจ้าดร.เจคอาจจะวิตถารกว่าที่พวกเราคิดก็ได้
แบร์
หรือเธอจะเป็นพวกมนุษย์ยุคโบราณแบบที่ ผมเคยเห็นในหนังสือกันล่ะ!
คานส์
เป็นทฤษฎีที่น่าสนใจ ไม่น่าเชื่อว่าจะหลุด มาจากปากนาย
ราล์ฟ
จะเป็นอะไรก็ตาม...ฉันจองแล้ว!
แบร์
เฮ้ย! ไม่ได้สิ ผมเป็นคนไปหามโลงแก้ว นี่ออกมาเหมือนกัน
คานส์
พวกเราทุกคนต่างก็มีสิทธิ์เท่าเทียมกัน นายจะมาแย่งไปคนเดียวไม่ได้
คานส์
อีกอย่าง ฉันเป็นตัวต้นคิดปฏิบัติการนี้ ฉะนั้น..
ราล์ฟ
โอเค... งั้นเรามาตัดแบ่งกันคนละชิ้นมั้ยล่ะ
บันนี่
อย่าทำฉันเลย ฉันยังไม่อยากตาย
ราล์ฟ
เธอพูดอะไรของเธอ เดี๋ยวสร้างร่างเทียม ขึ้นมาใหม่ เธอก็กลับมามีชีวิตได้แล้ว
บันนี่
น..นายต่างหาก...พูดเรื่องอะไรของนายน่ะ
บันนี่
ฉันไม่เห็นเข้าใจเลย
คานส์
เครื่องรบกวนสัญญาณน่าจะถูก AI ของดร.เจคถอดรหัสได้ในอีกไม่กี่นาที
คานส์
ฉันว่าพวกเรารีบหนีกันก่อนเถอะ
แบร์
นั่นสิ เร็วเข้า! ถ้าช้าโดนจับได้แน่ๆ
บทที่ 2 จอมโจรแบ่งสมบัติ
ราล์ฟ
โอเค หนีออกมาได้ละ งั้นฉันไปก่อนนะ ทุกคน
คานส์
เดี๋ยวก่อน! คิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่าแกจะ ทำอะไรน่ะ?
แบร์
ใช่ๆ นายจะเอาไปคนเดียวไม่ได้นะ
ราล์ฟ
งั้นพวกนายจะเอายังไงล่ะ
คานส์
คนที่ควรจะได้ผู้หญิงคนนี้ไป ควรจะเป็น คนที่มีวุฒิภาวะมากที่สุดในนี้
คานส์
ใช่ ฉันเป็นตัวเลือกที่สมเหตุสมผลที่สุดแล้ว
แบร์
ยัยนี่ควรจะไปอยู่กับผมมากกว่าเพราะผมรวยที่สุด
ราล์ฟ
รวยแล้วไงวะ เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ด้วย
แบร์
พวกนายคิดว่าสัตว์เลี้ยงแบบนี้ต้องการ การดูแลมากแค่ไหนกัน
แบร์
อย่างพวกนายน่ะ ไม่มีปัญญาทุ่มเงิน
เลี้ยงได้ไหวหรอก
คานส์
อย่างนายเอาไปเลี้ยงมีหวังตายพอดีสิ!
คานส์
คนที่ควรได้ไปคือนักวิทยาศาสตร์ที่มีความ รู้ความสามารถเพื่อทำการวิจัยมากกว่า
ราล์ฟ
คนที่แข็งแกร่งอย่างฉันต่างหากโว้ยที่เหมาะสมที่สุด
ราล์ฟ
พวกนายไม่มีทางคุ้มครองยัยนี่ได้หรอก
คานส์
ต้องคุ้มครองจากอะไร? เลอะเทอะ
ราล์ฟ
ก็คุ้มครองจากอะไรก็ตามที่จะมาทำร้าย ยัยนี่ได้ไง
ราล์ฟ
ดูสิ บอบบางซะขนาดนี้ แถมยังประหลาด แลดูตายง่ายด้วย...
ราล์ฟ
เธอจะร้องอะไรนักหนาเนี่ย
บันนี่
ฉัน...ฉันเจ็บ ฮึก...
ราล์ฟ
เจ็บอะไรของเธอ ไม่เห็นมีอะไรสักหน่อย
แบร์
หรือว่า...จะเป็นเพราะรอยแผลที่เท้านั่น
คานส์
บาดแผลนั่นน่าจะทำให้ร่างกายเกิดความ รู้สึกเจ็บปวด
ราล์ฟ
ว่าไง ตอบมาสิว่าเธอเป็นอะไร ไม่พูดออก มาพวกเราก็ไม่รู้หรอกนะ
บันนี่
ฉันเจ็บเท้า ขอฉันทำแผลก่อนได้มั้ย
แบร์
งั้นก็ต้องพาไปที่โรงพยาบาลไบโอฯก่อนมั้ยอ่ะ
คานส์
ไม่ได้! ยัยนี่ไม่เหมือนพวกเรา
คานส์
ฉันว่าการที่เธอถูกจับตัวให้อยู่ในห้องลับของดร.เจคต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ
คานส์
เรื่องนี้ต้องมีเงื่อนงำ...
ราล์ฟ
ถ้าพาไปโรงพยาบาล...รัฐบาลต้องรู้แน่ๆ
ราล์ฟ
ว่าพวกเรามีตัวแปลกประหลาดแบบนี้อยู่ ในมือ มีหวังโดนยึดแหงแก๋
แบร์
ไม่เอานะ!! งั้นพาไปทำแผลที่ปราสาท ของฉันก่อนดีกว่า
ราล์ฟ
ตลกละ ทำไมต้องถ่อไปถึงปราสาทของ แกด้วยวะ ไปคฤหาสน์ของฉันก็ได้มั้ง
คานส์
เซฟเฮ้าส์ฉันดีกว่า จะได้ไม่มีคนอื่นรู้ด้วย
แบร์
ปราสาทของผมก็ไม่มีใครอยู่เหมือนกัน ล่ะน่า ท่านพ่อท่านแม่กำลังไปพักร้อน
ราล์ฟ
พอเลยทั้งคู่นั่นล่ะ มาแข่งความโดดเดีย วกันรึไงฟะ!
คานส์
แล้วข้อสรุปคืออะไร...
บันนี่
ไม่เป็นไร... เดี๋ยวฉันทำแผลเองก็ได้
บันนี่
ขอแค่พวกนายปล่อยฉันไปก็พอ
คานส์
งั้นเอางี้ พาไปไว้ที่ร้านของทิฟฟานี่ก่อนแล้วกัน
ราล์ฟ
ร้านคาเฟ่แมวนั่นน่ะนะ
แบร์
ทำไมต้องเป็นร้านนั้นด้วยล่ะ ทำไมไม่เป็น ปราสาทผมเล่า
คานส์
ก็เพราะยังตกลงกันไม่ได้ไม่ใช่เหรอ
คานส์
ก็ให้ไปบ้านของคนที่ไม่มีส่วนได้ส่วนเสียกับ เรื่องนี้ก่อนแล้วกัน
แบร์
แต่ปราสาทของผมใกล้ที่สุดนะ
ราล์ฟ
คฤหาสน์ฉันก็ไม่ไกลโว้ย
คานส์
เพราะมัวเถียงกันนี่ไง เลยได้มายืนกลาง ถนนดึกๆดื่นๆแบบนี้
บันนี่
โอ๊ย... ฉัน...เจ็บแผลไม่ไหวแล้ว
แบร์
โอเคๆ ไปที่ร้านนั่นก็ได้ เชอะ!
บทที่ 3 ฉันคือใคร?
ทิฟฟานี่
สวัสดีหนุ่มๆวันนี้มีอะไรให้ฉันรับใช้กันจ๊ะ
แบร์
เรามีของมาฝากเธอด้วยแหละ
ทิฟฟานี่
ไม่ต้องแย่งกันพูดก็ได้! ฉันฟังไม่รู้เรื่อง
ทิฟฟานี่
แล้วนั่นเอาใครมาด้วย ผู้หญิงเหรอน่ารักจัง
ทิฟฟานี่
อุ๊ย! แล้วนั่นน้ำอะไรสีแดงๆน่ะ?ไปตกถังน้ำแดงมารึไง?
คานส์
ดูเหมือนว่าจะเป็นเลือดน่ะ
คานส์
มันก็คือ...ของเหลวที่อยู่ในร่างกายมนุษย์ มีหน้าที่นำสารอาหาร และออกซิเจน ไปเลี้ยงตามส่วนต่างๆของร่างกาย
ทิฟฟานี่
อ๋อ.... นั่นฉันก็เคยมีนี่นา
ทิฟฟานี่
แต่มันก็นานมากแล้วไม่ใช่เหรอ
ทิฟฟานี่
เอ๊ะ! แล้วยัยนี่มีเลือดได้ยังไงล่ะ!
แบร์
นั่นแหละ เป็นสิ่งที่พวกเรากำลังสงสัย กันอยู่
บันนี่
ทำไมพวกเธอต้องทำเหมือนการที่ฉัน เลือดออก เป็นเรื่องน่าตกใจขนาดนั้น พวกเธอ เป็นใครกันแน่
ราล์ฟ
พวกฉันต่างหากที่ควรจะต้องถามว่าเธอ เป็นใครแล้วต่อให้บ้านนอกแค่ไหนก็ไม่มี ทางไม่รู้จัก พวกเราหรอกนะ
บันนี่
(ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ พวกเขาเป็นคนดัง งั้นหรอ แต่ทำไมฉันไม่คุ้นหน้าพวกเขาเลยแฮะ)
ทิฟฟานี่
เอาล่ะๆ งั้นเข้ามาก่อนเถอะ อย่ามัวแต่ยืน ขวางทางหน้าร้านอยู่เลยเดี๋ยวลูกค้าไม่เข้าพอดี
ราล์ฟ
ไหนวะลูกค้า ไม่เห็นมีสักคน
ราล์ฟ
นึกว่าคาเฟ่ร้างซะอีก
ทิฟฟานี่
ก็นี่มันดึกแล้ว ร้านใกล้จะปิดแล้วย่ะ!
ทิฟฟานี่
ใครใช้ให้พวกนายมากันดึกป่านนี้เล่า
ราล์ฟ
แล้วจะมาห่วงเรื่องลูกค้าเข้า ไม่เข้าทำไมล่ะเฟ้ย!
ทิฟฟานี่
นี่มันเลือดจริงๆหรอเนี่ย...?
ทิฟฟานี่
แปลว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นมนุษย์โบราณ?
ราล์ฟ
แล้วเธอเคยเห็นตัวอะไรมีของเหลวสีแดง ไหลออกมาแบบนี้อีกมั้ยล่ะ
ทิฟฟานี่
ให้ตายเถอะ... พวกนายไปเก็บเธอมา จากไหนเนี่ย...
ทิฟฟานี่
นี่มันเรื่องใหญ่มากเลยนะ!!
คานส์
พวกเราบุกเข้าไปในสถาบันของดร.เจค กันมาน่ะ
ทิฟฟานี่
โอ๊ย นี่พวกนายว่างกันขนาดนี้เลยเหรอ ขาดแคลนเงินกันเรอะ
แบร์
ขาดแคลนเงิน? อย่างผมเนี่ยนะ?ไม่มีทางซะหรอก!
แบร์
ผมเองไม่ได้บุกเข้าไปเพื่อแค่จะฉกตราประจำตระกูลของดร.เจค แล้วก็เอาไปแลกเศษเงินหรอกนะ
แบร์
อย่าลืมสิ ว่าเงินที่เจ้าดร.เจคมี มันก็มาจากครอบครัวผมทั้งนั้นแหละ
คานส์
ตอนแรกพวกเราแค่อยากลองทดสอบ ระบบความปลอดภัยของดร.เจคว่ามันจะดีแค่ไหน
คานส์
ยังไงเจ้าของมันก็ท้าให้คนลองเข้าไป ปล้นอยู่แล้วนี่
ทิฟฟานี่
แปลว่าพวกนายบุกเข้าไป แล้วก็พาผู้หญิง คนนี้ออกมาเนี่ยนะ?
ทิฟฟานี่
งั้นก็แปลว่า ดร.เจคโง่มากที่เอามนุษย์ผู้หญิงคนนี้ไว้ที่สถาบัน แล้วก็ท้าให้คนมาปล้น
คานส์
เปล่าหรอก จริงๆแล้ว...
แบร์
พวกเราแอบเข้าไปในห้องลับของหมอนั่น ต่างหาก!
ราล์ฟ
ก็ช่วยไม่ได้นี่นา อุตส่าห์บุกเข้าไปถึงรังมัน ได้ทั้งทีเรื่องอะไรจะเข้าไปฉกตราประจำ ตระกูลห่วยๆของมันเล่า
ทิฟฟานี่
โอ๊ย แบบนี้เขาเรียกว่าโจรชัดๆ!
คานส์
ถ้าพวกเราไม่บุกเข้าไปถึงห้องลับคงไม่ได้รู้ หลอกว่าหมอนั่นซ่อนอะไรเอาไว้
ทิฟฟานี่
แปลว่าพวกนายพบมนุษย์หญิงคนนี้ที่ นั่นสินะ
ราล์ฟ
ใช่ อยู่ในโรงแก้ว นอนหลับอย่างสวย
บันนี่
(ที่แท้เรื่องก็เป็นแบบนี้นี่เอง... ฉันถูกจับ ไปอยู่ ในโรงแก้วสินะ...)
บันนี่
(แต่ดร.เจคอะไรนั่น เขาจับฉันมาทำไมกัน แล้วที่นี่มันคือที่ไหนแน่...)
ทิฟฟานี่
เธอพอจะจำได้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมดร.เจคถึงต้องจับเธอมา
บันนี่
ไม่.. ฉันจำอะไรไม่ได้เลย
แบร์
ดร.เจค มันต้องแอบลักพาตัวมาแหงๆ
ทิฟฟานี่
เหมือนที่พวกนายทำน่ะนะ...
แบร์
ที่พวกฉันทำเรียกว่าช่วยชีวิตสาวงามต่าง หาก!
บันนี่
เอ่อ... สาวงามใกล้จะตายแล้ว....ฉะ...ฉันขอผ้ามาซับเลือดได้มั้ยคะ
ทิฟฟานี่
ว๊ายยยยย ลืมไปสนิทเลย เธอจะเอาอะไร นะ ผ้าหรอ ผ้าๆๆๆ
คานส์
ฉันเคยจำได้ว่า ถ้ามนุษย์เสียเลือดมากๆอาจเป็นอันตรายถึงกับชีวิตได้
ทิฟฟานี่
ทำไมไม่รีบบอกให้เร็วกว่านี้เล่า!!
แบร์
แล้วต้องทำยังไงล่ะ.. ปิดสวิตซ์เลือดเหรอ?
บันนี่
ใจเย็นๆ...ฉันแค่โดนเศษแก้วบาดเอง
บันนี่
เลือดไม่ถึงกับออกจนหมดตัวหรอกนะ
ราล์ฟ
แต่เมื่อกี้เธอบอกว่าเธอเป็นสาวงามที่กำลัง จะตาย! ฉันไม่ยอมให้เธอตายหรอกนะ
บันนี่
เอ่อ... ช่างเถอะ เอาเป็นว่าฉันยังไม่ตาย หรอกแค่เจ็บเฉยๆ
บันนี่
ไม่สิ...เจ็บมากๆเลย
ทิฟฟานี่
ขอโทษด้วยนะที่เรามัวแต่คุยกัน จนลืมไปเลยว่าเธอบาดเจ็บอยู่
ทิฟฟานี่
เธออยากได้อะไรเพิ่มอีกมั้ย ฉันเองก็ไม่รู้ วิธีรักษาซะด้วย
บันนี่
ถ้าจะกรุณา.... ฉันขอยาทาแผลได้มั้ย
บันนี่
ก็.. พวกยาที่ช่วยล้างแผล หรือช่วยให้แผลปิดไว้ขึ้น
ทิฟฟานี่
ของแบบนั้น...พวกเราไม่เคยใช้หรอก
คานส์
สำหรับพวกเรา หากเกิดการบาดเจ็บ เล็กน้อยแบบนี้ ปล่อยไว้ไม่นานมาก ร่างกายจะสามารถซ่อมแซมตนเองได้
แบร์
จริงๆนะ เห็นแบบนี้... แต่พวกเราน่ะ... แตกต่างจากเธอมากเลยนะ
บันนี่
ดูๆไปแล้ว ร่างกายภายนอกของพวกนาย ก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกับฉันสักหน่อย
คานส์
แต่ร่างกายภายใน พวกเราแตกต่างกัน เกือบหมด...
ราล์ฟ
งั้นเพื่อเป็นการพิสูจน์ ฉันจะลองกรีด แขนตัวเองให้ดูดีมั้ย
บันนี่
เอาสิ ฉันไม่เชื่อหรอกว่านายจะกล้า
บันนี่
ป.. เป็นไปได้ยังไงเนี่ย!
คานส์
ผิวหนังเนื้อเยื่อเทียมจะจดจำรูปทรงและ สมานตัวกลับมาได้ด้วยตนเองเมื่อเกิดความเสียหายเล็กน้อยน่ะ
คานส์
อวัยวะทั้งภายนอกและภายในของพวก เราผลิตจากเนื้อเยื่อเทียม ที่ปรับแต่งให้เข้ากับการทำงานของอวัยวะชิ้นนั้น
คานส์
แต่ถ้าว่ากันในเชิงกายวิภาค พวกเราก็ เป็นมนุษย์เหมือนเธอนั่นแหละ
บันนี่
มนุษย์อะไร... ทำไมถึงเป็นแผลแล้ว สมาน ตัวเร็วขนาดนี้...
คานส์
พวกเราคือมนุษย์ที่ได้รับการวิวัฒนาการ มาแล้วยังไงล่ะ
คานส์
ไม่รู้ว่าในที่ๆเธอจากมา มีคอนเซ็ปต์เรื่อง Posthuman หรือเปล่า?
บันนี่
ก็.. พอเคยผ่านๆตามาบ้าง
คานส์
เมื่อก่อนพวกเราก็เหมือนเธอนั่นแหละ จนกระทั่งนักวิทยาศาสตร์คิดค้นเรื่องเนื้อ เยื่อเทียมได้สำเร็จ
คานส์
ซึ่งเนื้อเยื่อเทียมนี้ สามารถใช้ทดแทน กระดูกและเนื้อเยื่อจริงได้100%ทำให้ ร่างกายไม่มีการเสื่อม อีกทั้งยังสามารถ เปลี่ยนอวัยวะได้ทุกชิ้น
คานส์
ยกเว้นสมองกับหัวใจ ที่เราไม่ทำของเทียมขึ้นมา
คานส์
เพราะอยากให้คงความรู้สึกนึกคิดแบบ มนุษย์ไว้ ไม่ใช่กลายเป็นหุ่นยนต์ไปซะหมดน่ะ
คานส์
เธอเข้าใจที่ฉันพูดหรือเปล่า?
คานส์
อันที่จริงก็ยังมีรายละเอียดอีกเล็กๆน้อยๆแต่เอาเท่านี้ก่อนแล้วกัน
ราล์ฟ
ฉันรู้สึกเหมือนยัยนี่เอ๋อไปเรียบร้อย
บันนี่
อืม ฟังดู...อย่างกับว่าพวกนายเป็นเครื่อง จักรเลย
ราล์ฟ
ยัยสมองถั่ว เครื่องจักรที่ไหนจะมีความ รู้สึก นึกคิดเป็นเล่า
แบร์
พวกเราก็เป็นเหมือนเธอทุกอย่าง
แค่ไม่เจ็บ ไม่ตายอีกต่อไปเท่านั้นเอง
บันนี่
แปลว่าทุกคนที่นี่ได้รับการวิวัฒนาการ กันหมดแล้ว?
บันนี่
ที่นี่ไม่มีมนุษย์ธรรมดาแบบฉันเลยจริงๆน่ะหรอ
บันนี่
แล้วพวกนายเกิดมาได้ยังไงล่ะ
แบร์
ก็วิธีเดียวกับที่เธอเกิดมานั่นล่ะ ฮ่าๆ
แบร์
แต่ด้วยเทคโนโลยีที่คานส์อธิบายไปก่อนหน้า พวกเราก็เลยมีชีวิตได้ยืนยาว
บันนี่
แบบนี้พวกนายอายุเท่าไหร่กันแน่
ราล์ฟ
อืม... น่าจะสัก... 500 ปีได้รึเปล่านะ?
คานส์
ประมาณนั้นล่ะ เพราะพวกเรา
เกิดปีเดียว กันนี่นะ
บันนี่
(ฉันฝันอยู่รึเปล่านะ? ไม่สิ... ขายังเจ็บอยู่เลย)
บันนี่
(หมายความว่าฉันกำลังอยู่ในอนาคต?)
บันนี่
(ไม่สิ.. อาจจะอยู่บนโลกอื่นด้วยซ้ำสรุปแล้วเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย?)
ทิฟฟานี่
คุยกันมาตั้งเยอะแล้ว ฉันยังไม่รู้จักชื่อ ของ เธอเลย
แบร์
เออแฮะ พวกเราเองก็ยังไม่รู้เหมือนกัน
ทิฟฟานี่
ฉันชื่อทิฟฟานี่ เป็นเจ้าร้านคาเฟ่แมว แห่งนี้จ้ะ
แบร์
ผมชื่อ แบร์... แบร์ คลาร์กน่ะ
แบร์
ถ้าเธอไม่รู้จักพวกเราสักคนก็ไม่น่าจะ รู้จักตระกูลคลาร์กหรอกมั้ง?
แบร์
แต่ตระกูลของผมร่ำรวยเป็นอันดับหนึ่ง ของอาณาจักรนี้เลยนะ!
ราล์ฟ
ฉันราล์ฟ แมคแคนน์ รองผู้บัชชาการ ทหารสูงสุดของอาณาจักรนี้
ราล์ฟ
ทหารและผู้รักษาความปลอดภัย
ทั้งเมือง อยู่ภายใต้บัชชาการของฉัน
ราล์ฟ
ฉะนั้น อยู่กับฉันแล้วเธอจะปลอดภัย แน่นอน!
คานส์
คานส์ คิงส์ตัน ศาสตราจารย์ขาดมหาวิทยาลัยนิวแองเจเลีย
คานส์
บอกไว้ก่อนว่าฉันเป็นริเริ่มแผนการในการบุกเข้าไปในแลปของเจ้าดร.เจค
คานส์
ฉะนั้น ถ้าไม่มีฉัน เธอไม่ได้ออกมาอยู่ ตรงนี้หรอกนะ
ทิฟฟานี่
โอ๊ย โฆษณาตัวเองกันอยู่นั่นแหละ
ทิฟฟานี่
บางทีพวกนายก็ทำตัวได้น่ารำคาญอย่าง เหลือเชื่อเลยนะ
ราล์ฟ
ทิฟฟานี่! เธอคิดว่ายัยนี่ควรไปอยู่กับใคร
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
