ข้ามมาทั้งทีฐานะดีกว่านี้ไม่ได้หรอ?
1.
เสียงจากกล้องกล้องถ่ายรูปดังไปทั่วห้อง
นิวตัน
เลือกนางแบบได้ดีเหมือนกันนะเนี่ย
อิงอาย
เลือกจากคนที่ดูเหมาะกับชุดที่สุดอะ
นิวตัน
ชุดว่าสวยแล้ว พออยู่กับคนที่เหมาะสม
นิวตัน
ยิ่งเพิ่มราคาให้ชุดดูดีเข้าไปอีก
อิงอาย
ว่าแต่อีกนานมั้ยเนี่ยกว่าจะเสร็จ
อิงอาย
ฉันนั่งเช็คภาพอยู่เป็นชาติเลย
นิวตัน
ว่าแต่แกดีไซน์แต่เสื้อสวยๆทั้งนั้นเลย
อิงอาย
หมายถึงแต่งตอนต่อไป ไปถึงไหนแล้ว
นิวตัน
รอก่อนตอนใหม่อัพเย็นนี้
อิงอาย
สรุปแล้วคุณหนูคนโตตระกูลหลีเป็นนางเอกใช่มั้ย
อิงอาย
แต่เสียดายเหมือนกันนะยัยหลินเฟยนั่นน่ะ
อิงอาย
เสียดายเป็นตัวประกอบ
อิงอาย
แถมยังจนอีก น่าสงสารเว่อร์
นิวตัน
แกชอบหนุ่มคนไหนที่สุด
นิวตัน
แหมเสียงเล็กเสียงน้อยเชียว
นิวตัน
กลับห้องแกไปได้และ ไปๆๆ
ในเนื้อเรื่องที่นิวตันแต่ง
ยวี่เป่ยเทียน
ฉินเย่!!//วิ่งมา
ยวี่เป่ยเทียน
น้องนายไปหาเรื่องยัยเด็กตระกูลหลินนั่นอีกแล้ว
ฉินเย่เฉียน
//หันมาหาลี่เหม่ย
ฉินเย่เฉียน
เมื่อกี้เจ้าจะบอกว่าอะไรนะ
ฉินเย่เฉียน
อืมข้าก็มีเรื่องจะพูดเหมือนกัน
ฉินเย่เฉียน
//รีบตามยวี่เป่ยไป
นิวตัน
แต่งให้พึ่งจะมาบอกรักกันตอนที่สามสิบกว่า
นิวตัน
คนอ่านคงเข้าใจน้าาา
2.
อิงอาย
//นั่งอ่านนิยายของนิวตัน
อิงอาย
รู้ใจตัวเองกันสักที
อิงอาย
แต่ยัยเด็กหลินนี่ก็อีกและ
อิงอาย
ทำไมบทนางมันชอบทำให้หงุดหงิดตลอดเลย
อิงอาย
เป็นแค่ตัวประกอบแท้ๆ
อิงอาย
ขัดขวางความรักของคนอื่นตล๊อด
นิวตัน
อายฉันฝากแกไปกดลงตอนใหม่ให้หน่อย
นิวตัน
ฉันพิมพ์ไว้ในแชทหมดแล้ว ไปอ่านเอา
อิงอาย
ก็น่าจะไม่ได้ลงยากนะ
อิงอาย
มั้ง//เดินไปห้องของนิวตัน
มีจอคอมพิวเตอร์ที่เปิดทิ้งไว้ ที่หน้าจอปรากฏบทความนิยายตอนต่อไปอยู่ภายในนั้น
อิงอาย
ไหนๆก็อ่านตอนนั้นจบแล้ว
อิงอาย
ขอถือวิสาสะอ่านก่อนชาวบ้านชาวเมืองเขาแล้วกัน
ด้วยความที่ไม่ได้สังเกต แขนของอิงอายจึงไปโดนแก้วน้ำที่วางอยู่บนโต๊ะที่ใส่น้ำไว้เกินครึ่งแก้วหล่นลงมาแตก
จากนั้นอิงอายจึงรีบลุกไปหาอุปกรณ์มาเก็บกวาดเศษแก้วที่พื้นจดหมด
แต่ด้วยความที่ไม่ทันเห็นว่าภายใต้คีย์บอร์ดนั้นมีน้ำเปียกอยู่ อิงอายจึงใช้มือจับแป้นพิมพ์
และนั่นจึงทำให้เธอโดนไฟช็อตจนล้มลงไปกองกับพื้นโดยปราศจากความรู้สึกใดๆ
อิงอาย : นี่เรากำลังจะตายเหรอ ทั้งที่ยังอายุไม่ถึง 40 อะนะ ไม่จริง เราก็แค่อาจจะสลบไป และค่อยฟื้นขึ้นมา พูดอะไรไม่ออกเลย แขนขาก็ขยับไม่ได้ ไม่มีความรู้สึกใดๆ รู้สึกง่วงจัง
อิงอาย : พ่อจ๋าแม่จ๋าหนูรักพ่อกับแม่นะ
นั่นคือสิ่งที่อิงอายคิดก่อนที่ตาของเธอจะปิดลงอย่างช้าๆ
3.
หลินเสี่ยวเฟย
ขอนอนต่ออีกนิดนะ
สายแล้วเสี่ยวเฟยเดี๋ยวไปช้าจะโดนตำหนิเอาได้
หลินเสี่ยวเฟย
เดี๋ยว//รีบลุกขึ้นนั่ง
หลินเสี่ยวเฟย
//มองแม่ตัวเอง
หลินเย่ชิง
เป็นอะไรไปเสี่ยวเฟย
หลินเสี่ยวเฟย
นั่นชื่อฉันหรอ
หลินเสี่ยวเฟย
ไม่จริงใช่มั้ย
หลังจากที่อิงอายสงบสติอารมณ์ได้แล้ว
หลินเสี่ยวเฟย
ล..หลินเสี่ยวเฟยค่ะ
เป็นทุกอย่าง
ปีนี้อายุเท่าไหร่!
หลินเสี่ยวเฟย
อายุ..เท่าไหร่
เสี่ยวเฟย : เจ้าของร่างอายุเท่าไหร่วะ
เสี่ยวเฟย : เดาๆไปแล้วกัน
อิงอาย
แล้วตัวละครแต่ละตัวนี่อายุเท่าไหร่
นิวตัน
แกจะอยากรู้ไปเพื่อ?
นิวตัน
ถ้าเป็นพวกผู้หญิงแบบนางเอกก็ 17-19
อิงอาย
ไม่ได้ไรหรอก แค่อยากรู้เฉยๆ
อิงอาย
รู้มากกว่าคนอื่นไม่ได้งั้ย
เป็นทุกอย่าง
ทำไมถึงมาคัดเลือกเป็นสนม
หลินเสี่ยวเฟย
ด..โดนแม่บังคับมา
หลินเสี่ยวเฟย
//นั่งมองอาหาร
หลินเย่ชิง
กินสิเดี๋ยวก็ไม่มีแรงไปคัดเลือกวันพรุ่งนี้
หลินเสี่ยวเฟย
ทำไมต้องอยากให้ฉันเป็นสนมของฝ่าบาทด้วย
หลินเย่ชิง
ตอนเด็กเจ้าเองมิใช่รึที่บอกอยากเป็นเข้าวัง
หลินเย่ชิง
เป็นสนมของฝ่าบาท
หลินเสี่ยวเฟย
นี่ฉันพูดงั้นจริงเหรอเนี่ย
หลินเย่ชิง
ไม่มีอะไรแล้วก็กินซะ
หลินเสี่ยวเฟย
//มองกับข้าว
เสี่ยวเฟย : เข้าวังนั่นแหละดีแล้ว อาหารน่าจะดีกว่านี้
เสี่ยวเฟย : ทำไมอยู่ๆ ฉันถึงต้องมาใช้ชีวิตลำบากลำบนขนาดนี้ด้วยนะ
เสี่ยวเฟย : ช่างเถอะถึงยังไง ฉันก็เป็นแค่ตัวประกอบของนิยายเรื่องนี้เท่านั้นแหละ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
