คุณหม่าม๊าโคคุชิโบ
มะม๊าโคคุ
ในขณะที่เด็กสาวคนนึงได้หนีจากอะไรบางอย่าง (?) มาเนิ่นนาน เด็กสาวก็ได้วิ่งไปเจอกับอสูรตนนึง
คาริริน
// ตกใจ + มองใบหน้าอค.
โคคุชิโบ
// เจ้าก้อนนี้เหมือนท่านผู้นั้นเลย
คาริริน
ปล่อยนะ! // ดิ้นแบบฝืนๆ + สภาพมอมแมม
ตัวประกอบ
อสูร : ปล่อยให้ข้าจัดการเถอะท่าน
โคคุชิโบ
ข้าจะเก็บเจ้านี้ไว้
ตัวประกอบ
อสูร : ครับ // ไม่พอใจนิดๆ
คาริริน
คนนี้...ดีรึป่าวนะ // เผลอหลับ
โคคุชิโบ
// เปลี่ยนเป็นอุ้มพาดบ่า
ทั้งสองได้มาอยู่ที่ปราสาทไร้ขอบเขต
โคคุชิโบ
จนกว่าท่านผู้นั้นจะเรียกประชุมข้าจะเก็บเจ้านี้ไว้ก่อนละกัน // วางบนผ้า
โคคุชิโบ
ข้าว่าเจ้านี้ผอมไปนะ // จิ้มหน้าผาก
โคคุชิโบ
ว่าแต่...พวกมนุษย์เขาเลี้ยงเด็กกันยังไง // ครุ่นคิด
โคคุชิโบ
อืม...// อุ้มไปหานาคิเมะ ( *อุ้มพาดบ่า* )
โคคุชิโบ
นาคิเมะ // วางคาริรินตรงหน้านาคิเมะ
นาคิเมะ
เจ้าคะ? ท่านไปเอาเด็กที่ไหนมา // วางบิวะ
โคคุชิโบ
ข้าก็ไม่รู้ ข้าว่าเจ้านี่เหมือนท่าผู้นั้น // ชี้ตรงใบหน้า
นาคิเมะ
ข้าก็ว่าเช่นนั้นค่ะ // เเตะคาริรินเบาๆ
นาคิเมะ
ข้าว่าท่านลองรับเด็กคนนี้เป็นลูกมั้ยคะ
โคคุชิโบ
ข้าไม่ทำอะไรเจ้าหรอก // กอดอก
นาคิเมะ
ลองบอกไปสิเจ้าคะ // พูดกับโคคุชิโบ
โคคุชิโบ
ห้ะ อืม.. เจ้า // ชี้หน้าคาริริน
โคคุชิโบ
ข้าจะรับเลี้ยงเจ้านะ // นั่งในระดับเดียวกับคาริริน
คาริริน
หนูหรอ... // ชี้ตัวเอง
คาริริน
( ข้าจะโดนรับเลี้ยงด้วยคนที่มี6ตาหรอเนี้ย ) // คิดในใจ + ทำหน้าเอ๋อ
นาคิเมะ
ท่านสามารถปกป้องได้นะคะ // กลับมาถือบิวะ
คาริริน
ก็ได้ นั้นคุณเป็นหม่ามี๊หนูนะ // ยิ้มแบบเจ้าเล่ห์
โคคุชิโบ
หม่ามี๊นี้คืออะไร?
นาคิเมะ
// ไม่ออกความคิดเห็นอะไรทั้งนั้น + อมยิ้มนิดๆ
คาริริน
แม่ไงคะ // ยิ้มกว้าง
โคคุชิโบ
แต่ข้าเป็นผู้ชายนะ // ขมวดคิ้วนิดหน่อย
คาริริน
ขมวดคิ้วเหมือนคนแก่เลยค่ะ! // จิ้มคิ้ว
แอด
เรื่องนี้จะเป็นเเนวแม่ลูกนะคะะ
มะม๊าโคคุ
หลังจากวันนั้นผ่านปายย วันสอง วันสาม ค่อยๆผ่านปายยย
คาริริน
หม่าม๊าขยับหัวหน่อยค่ะ! // ดึงผมให้ไปในมุมที่ต้องการ
โคคุชิโบ
..... // คอแทบหลุด
คาริริน
ผมมะม๊ายาวมากก // เอาผมมาทับๆกัน
คาริริน
เดี๋ยวหนูมานะคะ! // วิ่งไปเก็บดอกไม้แถวๆนั้น
ทั้งสองอยู่ข้างนอกปราสาท ( ตอนมืด )
โคคุชิโบ
ระวังตัวด้วย... // พูดเบาๆ
คาริริน
มะม๊าาา // เดินกลับไปที่เดิม
คาริริน
ม๊าไปไหน // มองซ้าย,ขวา
มุซัน
อืม.... มากันครบแล้วสินะ
โดมะ
ข้าคิดถึงท่านเหลือเกินน~ // กวน
โคคุชิโบ
( คาริริน? ) // คิดในใจ
โคคุชิโบ
เด็กที่ข้าเก็บมาเลี้ยงครับ // ก้มหัว
มุซัน
อืม.. พามาหน่อยสินาคิเมะ
นาคิเมะ
เจ้าค่ะ // ดีดบิวะ
คาริริน
หม่าม๊า! // วิ่งไปหา
ดาคิ
หม่าม๊างั้นรึ? // ยิ้ม
คาริริน
// อยู่ในตักโคคุชิโบ
โดมะ
เด็กคนนี้คล้ายท่านเลยแฮะ
โคคุชิโบ
อย่าเข้ามา // กดหัว
มุซัน
เจ้านี่ก็เหมือนข้าจริงแหละ
คาริริน
// ดิ้นไปถีบ*ำของมุซัน
มุซัน
เออะ! // ปล่อย + จุก
มุซัน
แรงเยอะดีนี้ // ยิ้มเจื่อน
ดาคิ
มาหาพี่สาวมาหนูน้อย // ยิ้มให้
ดาคิ
ชื่อคาริรินสินะ พี่ชื่อดาคินะจ๊ะ
คาริริน
ค่ะ! // หยิบดอกไม้เอามาทัดหูดาคิ
มุซัน
นั้นข้าจบการประชุมแค่นี้แหละ
มุซัน
( ไม่ได้ประชุมอะไรเเถมเจ็บตัว ) // คิดในใจ + ทำหน้าเจื่อน
อสูรข้างขึ้น
ครับ/เจ้าค่ะ // คุกเข่า
นาคิเมะ
เจ้าค่ะ // ดีดบิวะ
โคคุชิโบกับคาริรินกลับมาที่เดิม
คาริริน
หม่าม๊าา คนพวกนั้นน่ากลัวมากง่าา // เดินไปกอด + พองเเก้ม
แอด
หวังว่าทุกคนจะชอบน้าาา
มะม๊าโคคุ
คาริริน
หนูขอถักเปียต่อสิๆๆ // เขย่าตัวโคคุชิโบ
โคคุชิโบ
อืมๆๆ // เดินไปนั่ง
คาริริน
มะม๊าใจดีที่สูดดด // เดินไปข้างหลัง
คาริริน
// ใช้ดอกไม้เป็นเครื่องประดับ
คาริริน
มะม๊าฝืนหรอออ // นอยส์นิดๆ
โคคุชิโบ
ป่าวๆๆ ข้าไม่ได้ฝืน
คาริริน
อืมมมม หนูอยากไปซื้อของอ่ะ // ทำตาปิ๊งๆ
โคคุชิโบ
มันอันตราย ข้าไปกับเจ้าไม่ได้
คาริริน
หนูไปคนเดียวไงง // ทำตาปิ๊งๆ
โคคุชิโบ
ไม่ได้ // เสียงแข็ง
4 วันผ่านไปไวเหมือนโกหก ใช่คับโกหก ;--;
ดาคิ
ท่านจะให้รินอยู่อย่างงี้จริงๆรึ // ปล่อยให้คาริรินเล่นผม
โคคุชิโบ
ก็ข้างนอกมันอันตราย อีกอย่างเจ้าก็มาอยู่ด้วยแล้วหนิ
ดาคิ
จ้าๆๆ งั้นให้รินไปเล่นกับรุยมั้ย
คาริริน
รุยคือใครหรอคะ // เอาหน้าไปใกล้ดาคิ
ดาคิ
รุยก็คืออสูรที่อยู่บนภูเขาฝั่งนู้นนนจ่ะ
โคคุชิโบ
( ชี้ก็มั่ว ) // ทำหน้าเจื่อน
คาริริน
อ่อออ ค่ะ! // ยิ้มกว้าง
คาริริน
มะม๊าา หนูอยากไปเจอคุณรุยย // หันมามองโคคุชิโบ
โคคุชิโบ
อืมม สัปดาห์หน้าละกัน // มองอีกทาง
คาริริน
ม๊าาา เมื่อไหร่หนูจะได้ไปหาคนชื่อรุยอ่ะ // มอง
คาริริน
เมื่อไหร่จะได้ไปอะม๊า
คาริริน
// นั่งเขี่ยดิน + ไม่สนใจโคคุชิโบ
โคคุชิโบ
ข้าจะพาไปหารุย ไปมั้ย?
โคคุชิโบ
เห้อๆ ข้ายอมแพ้เเล้วๆ
โคคุชิโบ
// อุ้มคาริรินขึ้น ( อุ้มพาดบ่า )
ทั้งสองได้ถึงภูเขานาตากุโมะ(ใช่มะ53553)
คาริริน
( น่ารักมาก.. เหมือนจะอายุเยอะกว่าเลย ) // คิดในใจ
แอด
รุยน่ารักม่กกาากาหาาหาห
รุย
ครับ นั่นใครหรอครับ? ( มนุษย์ ) // ลงจากใย
โคคุชิโบ
ลูกข้าเอง // รีบพูด
คาริริน
หนูคาริรินค่ะ // ยิ้ม
แอด
ใช่คั้บ โผมจะเอารุยเป็นพระเอกก มั้ง
รุย
คุณอยู่กับผมก่อนก็ได้ครับ
ทั้งสองได้เดินดูอะไรด้วยกันเรื่อยๆ
คาริริน
นี่รุย นั่งตรงนี่ก่อนสิ // ชี้โขดหิน
คาริริน
ขอใยสักเส้นสิ // ก้มหัวลง
คาริริน
เสร็จแล้วๆ // ยิ้มภูมิใจ ( ทำไม5535325 )
รุย
ขอบคุณครับ // หูแดงนิดๆ
มุซัน
พวกเจ้าหาดอกฮิกังบานะเจอกันรึยัง
อสูรข้างขึ้น
ยังครับ/เจ้าค่ะ
โคคุชิโบ
( ฝากรินไว้กับรุยจะปลอยภัยรึป่าวนะ ) // กังวลนิดหน่อย
มุซัน
เจ้าควรคิดเรื่องดอกฮิกังบานะมากกว่าเจ้าเด็กนั่นนะ // มองโคคุชิโบ
คาริริน
อากาศกำลังดีเลยแหะ // สะลึมสะลือ + นั่งข้างๆรุย
รุย
นอนรอท่านโคคุชิโบก็ได้ครับ
คาริริน
....//ยิ้ม + ผลอยหลับ
แอด
รุยจะได้เป็นพระเอกมั้ยน้าาา
แอด
ยังไงก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
โคคุชิโบ
// ยิ้ม + มองคาริรินเล่นน้ำ
คาริริน
พี่ดาคิ! ตรงนู้น! ตรงนู้นสวยมากก // ชี้ให้ดาคิดู
ดาคิ
สวยจริงง // พาคาริรินว่ายไปดู
โคคุชิโบ
ระวังกันด้วยล่ะ // ยืนมอง + ยิ้มเบาๆ
เกียวทาโร่
เราก็ได้เเค่มองเขาเล่นสินะ
โคคุชิโบ
แน่นอน ไม่ได้เป็นคนของใจเขาหรอก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
