สวัสดีคะฉันเมษาป.𝟼/𝟷โรงเรียน𝚡𝚡𝚡คะ วันนี้ฉันจะมาเล่าเรื่องกลุ่มเพื่อนของฉันเเละฉันเอง

ในวันที่ 𝚡𝚡 เดือน 𝚡𝚡𝚡 ปี 𝚡𝚡 ฉันเข้ามาเรียนที่นี้ตอนอนุบาล𝟸 เเละฉันได้เพื่อนมากมาย ที่ดีเเละไม่ดี มันก็สนุกดีน่ะที่ได้อยู่ที่นี้ ชีวิตของฉันได้ผ่านไปเรื่อยๆ จนรู้สึกน่าเบื่อเเค่

ไหนก็ตามที ตอนป.𝟷มีเพื่อนย้ายมาใหม่ชื่อ"เนส"..พอได้ เห็นใบหน้าขาวๆเเบบนั้นเเล้วฉันรู้สึกชอบเธอมาก เเต่...ฉันเด็กเกินไปที่จะคิดเเบบนี้ เราเลยได้เป็นเเค่เพื่อนกัน ไม่เป็นไรหรอกน่า~~ ผ่านไปนานเรื่อยๆ..ใช้ชีวิทมาเรื่อยๆ.......

ผ่านไปประมาณ𝟻ปี ตอนนี้ฉันอยู่ป.𝟼 ห้องป.𝟼/𝟷มีคนเข้ามาเรียนไหม นั้นคือ"วุ้น"เเละ"เเบม" เธอย้ายมาหลังเปิดเทอมประมาณ 𝟷𝟶วันได้ โอ๊ะ!! ลืมไปเลย "มีน"เพื่อนผู้ชายในห้องของฉันเอง เขาเป็นผู้ชายที่ตัวเล็กที่สุดในห้อง เเต่สูงกว่าฉันอ่ะน่ะ55 เขามีผิวขาวนวล นัยตาสีน้ำตาลอ่อน เเถมยังตรงสเปคฉันอีกใช้คะฉันเเอบชอบเขาตั้งเเต่อนุบาลเเล้ว เเต่ไม่รู้ตอนนี้เขาชอบฉันรึเปล่า เเต่เห็นได้ชัดว่าเขาตัวติดกับ"หมวย"อยู่ตลอดหรือเพราะว่าเหมยตามติดเขาก็ไม่รู้ เเต่ 𝟸 คนนั้นน่าจะเป็นเเฟนกัน อย่าคิดว่านี้ไรสาระเเต่ "ความรักทำให้คนตาบอด"จริงไหม ความรักไม่ได้จำกัดเเค่อายุ เชื่อเถอะ 𝟸คนนี้อายุ11 เพราะเขาเกิดปี2555 เเต่ฉันเกิด2554 ไม่ต้องสงสัยเลยคะ โรงเรียนของฉันเด็กคนไหนเกิดในเดือน ม.ค-ก.คก็จะถูกปัดขึ้นกันทั้งนั้นเเหละคะ ส่วนคนที่เกิดม มิ.ย-ธ.ค ก็ปกติคะ ฉันคงเล่าประวัติของได้เท่านี้ส่วนที่เหลือจะตามมาทีหลัง

......วันที่ 1 มกราคม พ.ศ.2567......

"เเม่จ้า..หนูไปโรงเรียนก่อนน่ะ..สวัสดีคะ"ฉันพูดขึ้นพร้อมยกมือไหว้เเม่ของฉันตามปกติ "จ้า..ไปดีๆ..ระวังรถด้วยน่ะลูก"เเม่ของฉันตอบกลับ..พร้อมกับโบกมือลา เเละไปขายของต่อ เเม่ของฉันเป็นเเม่ค้าร้านอาหารตามสั่ง พ่อของฉันเปิดอู่ซ้อมรถเล็กๆอยู่หน้าปากซอยเจริญสัก วันนี้คนค่อนข้างเเน่นร้านเลยทีเดียว

.."ษา...รอด้วย!!"ตุลเพื่อนสนิทอีกคนของฉันเอง ตุลเนี้ย ทั้งอ้วน ช้าเหมือนเต่า เเต่เป็นที่ฉลาดมากคนนึงในห้องป.6/1น่าเเปลก

ตุลเป็นคนอ้วนที่หน้าตาดีคนนึงเเต่ตุลไม่อ้วนมาก ขาว เเถมฉลาดอีก ตุลเป็นคนที่บ้านใกล้ฉันมากที่สุดรองจาก"เนส"ที่บ้านอยู่ตรงข้ามกับฉันนี่เอง พวกเรา3คนชอบเดินไปโรงเรียนด้วยกันตลอด เเต่ก่อนไปต้องเเวะร้านโรตีป้าศรี ซ่ะก่อน

ร้านโรตีของป้าศรีอยู่ข้างๆกับอู่ซ้อมรถของพ่อพอดี "โรตีป้าศรีเนี้ยกินกี่ครั้งก็อร่อย..เนอะ!!"เนสถามพร้อมกับมีโรตีใส่ไข่ของโปรดเต็มปาก"เออๆอร่อยจริง"ตุลบอกเนสพร้อมกับกลั้นขำ

เพราะตอนนี้เนสหน้าเหมือนหนูแฮมสเตอร์ไม่มีผิด"555" ทำให้ฉันกับตุลกลั้นขำเเถบไม่อยู่ เดินไปสักพักจะเจอกับ ร้านค้าของสิงหาพอดี ไอ้นี้นี่เเหละที่ชอบหาเรื่องฉันตลอดเเวลาที่เจอหน้ากัน วันนี้ก็เช่นเคย"เห้ย!!ไปไหนกัน?"

"โรงเรียนไง"ฉันตอบไป

"ใคร?"

"พวกกูไง"

"ใครถาม555"

นี้ไงคะความกวนบาทาของมันสุดท้ายมันก็ติดสอยห้อยตามมาถึงโรงเรียน ก็จะเจอครูวนิดายืนรอรับเด็กอยู่รั่วของโรงเรียนเพราะครูเป็นเวรวันนี้ "วันนี้มีวิชาเเกป่ะว่ะ"สิงหาถามเพราะไม่ถูกกับครูวนิดาซักเท่าไร"ไม่มีมั้งเรียนกับเเกทุกวัน"ฉันตอบประชดมันไป

"ชิบหายกูลืมทำการบ้านเเก"สิงหาพูดอย่างกับว่ากูโดนตีเเน่เพราะคุณครูวนิดาเป็นคนที่เข็มงวดมากเเต่ไม่เท่า

คุณครูสุนิสักร์ รายนั้นดุมากๆ พอเดินมาที่ตึกประถมเเล้ว ก็เหนื่อยเเทบตายขึ้นบันไดมาได้2ชั้นเเต่ไอ้เมษาคนนี้ลืมจ่ายค่าน้ำที่ติดน้าณีไว้เลยลากคนอื่นไปเป็นเพื่อนด้วย เลยต้องเดินไปตั้งเเต่ตึกประถมไปโรงอาหารมาใหม่ คราวนี้หอมเเฮกๆเลยค่าา เข้ามาในห้องยังไม่ทันได้พักโดนไอ้เนสลากไปทำความสะอาดห้อง คราวนี้เหนื่อยกว่าเดิมไปอีกคะ

...กรี๊ง!!ๆๆ...

...จบ...

คำชี้แจง

ในเรื่องมีชื่อของเพื่อนสนิทด้วย ไปตรงกับชื่อใครขอโทษด้วยน่ะคะ เเต่งตอนนึงจะสั้นหน่อยเพราะบ้างครั้งคิดไม่ค่อยออก เอาล่ะขอให้สนุกน่ะ

รักคนอ่าน❤

...กรี๊ง!!ๆๆ...

      เสียงกริ๊งดังเตือนให้นักเรียนทุกคนไปเข้าเเถวที่หน้าเสาธง วันนี้เป็นวันที่อาการร้อนที่สุดในเดือนนี้ อุณหภูมิสูงเกิน40ร้อนสุดๆ เหงื่อเเต่ละคนที่ต้องมายื่นตากเเดดร้อนๆ

ทั้งยังต้องมายืนฟังครูบ่นเรื่องโน้นเรื่องนี้ บลาๆ "นักเรียนทุกคนเนื่องในวันนี้คือวันขึ้นปีใหม่ดังนั้นเราจะมีการจับของขวัญกันในวันพรุ่งนี้"ครูสิทธิ์สักพูดเป็นเรื่องสุดท้ายก่อนจะปล่อยเด็กเข้าชั้น เรียน

"𝚢𝚎𝚜!!"ในที่สุดก็มีเรื่องน่าฟังสักทีการจับของขวัญเป็นสิ่งที่เด็กๆหลายคนรอคอยมานานที่สุด เช่นยัยเมษาคนนี้เป็นต้น

ก่อนเข้าชั้นเรียนเเน่นอนต้องมีการร้องเพลงสันเสินพระบารมีให้พอเป็นพิธีก่อนไป คนที่ร้องเพลงนี่คือเจ้าหมวย โห่~~เซ็งอ่าา คาบเเรกมาก็คณิตศาสตร์ตูจะรอดไหมเนี้ย!! " ครูให้ตรวจการบ้านที่เก็บคะเเนนน่ะ"หมวยพูดขึ้นพร้อบกับเเจกเเบบฝึกหัดตามที่ครูสุนิษาบอก ยังดีที่เเต่ตรวจการบ้าน เมษาเก่งคณิตน่ะเเต่ไม่เก่งเท่าตุลเเต่ตอนสอบให้คะเเนนเยอะกว่า (ขอภาวนาต่อฟ้าดินให้ตรวจของมีนด้วยเถิด สาธุๆ) ภาวนาไปก็เท่านั้นสุดท้ายเขาก็ไม่ได้ตรวจ~~

ของเราอยู่ดีนั้นเเหละ

**(โถ่ตัวฉันตรวจของไอ้ตุลจะเป็นไรไป) คำตอบออกมาเป็นไปตามที่คิด คงไม่ต้องคิดไรเยอะเเยะผิดหวังเหมือนเดิม ฮือ~~ได้เเต่ร้องให้ในใจ ไม่เป็นไรหรอกตัวฉัน..ฮึบ!!.....หมดไปอีกคาบของวันนี้"ครูเเก้วให้ทำการบ้านหน้าไหนน่ะษา"มีนถามด้วยท่าทีที่ฉันไม่คิดจะเห็นมาก่อนนี้เขา**

อายเหรอ? ตอนอยู่กับหมวยก็เห็นนิ่งๆนิ"น..หน้าที่𝟺𝟿น่ะ"ฉันตอบไปพร้อมยิ้มให้เเบบไม่คิดไร ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ชอบฉันน่ะ เเล้วเขาก็รีบเดินหนีออกไป คาบต่อไปหน้าที่พลเมืองของครูศุกร์ครูจะให้ทำไรน้าา

  ห้องเรียน หน้าที่พลเมือง

"เอาสมุดขึ้นมาคะ เเล้วเปิดไปหน้าที่ 𝟻 บทนี้จะเรียน@__;฿!&#&!;'##&&+฿!!฿&คะ" ครูศุกร์อธิบายเนื้อหาในบทนี้ เเละจัดกลุ่มให้กลุ่มล่ะ𝟸คน ตามเลขที่ เเละออกมาพรีเซนต์งานที่ละกลุ่ม เห้ออ~~อยากคู่กับเนสจัง "เลขที่ 𝟷กับเลขที่ 𝟷𝟷อยู่ด้วยกัน"ครูศุกร์พูด"ใครเลขที่𝟷ว่ะ?"ฉันพูดกวนๆเเละไม่อยากคาดหวังอะไรสักเท่าไร เเต่เหมือนพระเจ้าจะเข้าข้างฉัน ฉันได้คู่กับมีน!! กรี๊ดๆในที่สุด เริ่มจากอะไรก่อนดี สวัสดีเอ่อ..ไม่ดีกว่า"ดี....มีนงานกลุ่มคราวนี้ได้อยู่ด้วยกันด้วยอ่าา~"ฉันพูดออกไปด้วยความไม่คิดอะไรเพราะรู้ว่าเขาไม่ได้ชอบงั้นก็ทำตัวเเบบเพื่อนเเล้วกัน"อ..อะ..อืม...น..นะ..นั้น..สิ?////"เขาตอบเเบบกระอักกระอ่วน"อืม..ฝากด้วยน่ะะ~~" คุณครูศุกร์ให้อธิบายเกี่ยวกับการเป็นสมชิกที่ดีของห้องเรียน ฟังดูน่าเบื่อมากเลยคะ "ครูให้ทำเป็นมายเเมบ..เริ่มจากตรงไหนก่อนดี

เหรอ?"

ฉันถามเขาที่นั่งเงียบ"หัวข้อก่อนไหม?" "ก็ดีน่ะงั้นเอาตามนี้ล่ะกัน"ฉันยิ้มตอบไปให้เขา เขาหันหน้าหนีอย่างไว เข้าใจว่าไม่ชอบเเต่ก็ไม่เห็นจะต้องหันหน้าหนีเลยนิ "เสร็จซักที💨.."ฉันพูดออกมาเสียงดัง "หมดเวลาเอามาส่งได้คะ..สัปดาห์หน้าเราจะมาพรีเซนต์กันน่ะคะ" "นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ" "ขอบคุณคะ/ครับ" ตอนที่ฉันกำลังเดินออกมาจากห้องเรียน จู่ๆหมวยวิ่งมาจากไหนก็ไม่รู้ เเล้วมาชนฉันที่เดินอยู่จนล้มเเล้วไม่ขอโทษ ปรากฏว่าที่รีบเดินไปนั้นเพราะจะเดินไปกอดเเขนมีนที่เดินอยู่ข้างหน้าฉัน เเหม่~~น่าอิจฉาจัง

...𝟷𝟷:𝟻𝟷น....

"เนสเมษา..ไปดินข้าวกันเถอะ"เสียงของตุลเรียกตามหลังมาจากไกลๆ"ไม่ไปกินข้าวกับมีนเหรอ"ฉันถามเพราะปกติเห็นไปนั่งกินข้าวด้วยกันตลอด"อ๋อโอ้มีนโดนไอ้หมวยลากไปกินด้วยอ่ะดิ...กูเลยโดนไล่ออดมาเนี้ย"

ตุลตอบด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจอย่างมากเเละดูเหมือนตุลจะโกรธนิดๆด้วย ว่าเเล้วเชียว..เห้ออ~~..เเล้วฉันจะได้เข้าใกล้มีนตอนไหนกันน่ะ พอจะมีโอกาสให้ฉันสักครั้งบ้างรึเปล่า

...จบ...

รักคนอ่าน❤

^^^วัน เสาร์ ที่ 5 มกราคม พ.ศ.25****67^^^

^^^𝟷𝟶:𝟹𝟺 น.^^^

วันนี้วันเสาร์ เหงาจังเลยน่ะ วันนี้ที่ร้านของเเม่คนจะเเน่นร้านตั้งเเต่𝟻โมงเช้า

ส่วนใหญ่ลูกค้าจะเยอะตั้งเเต่ตอนเที่ยงตรง เเต่วันนี้เนื่องด้วย ที่เป็นวันหยุคอาจจะมีนักท่องเที่ยวบ้างในบ้างครั้ง เเละวันนี้ก็เช่นกัน ทุกๆวันเสาร์เมษา เนส เเละตุล จะช่วยเเม่ของฉันทำงาน ส่วนลูดจ้างรายวันของเเม่ก็จะมี พี่เเสง พี่มิ้น พี่เเม๋ม

พี่ๆ ทุกคนมีหน้าที่ต่างกันพี่เเม๋มล้างจาน พี่มิ้นเช็คบิลเเละเสิร์ฟ

พี่เเสงมีหน้าที่เสิร์ฟกับเก็บโต๊ะ ส่วนเด็ก 𝟹 คนอย่างพวกเราจะช่วยเก็บโต๊ะหรือไม่ก็ไปช่วยพ่อของเมษาทำงานที่อู่ซ้อมรถ เเต่เสาร์นี้มีรายงานต้องจะต้องทำเลยขอเเม่ไปทำรายงานที่บ้านของตุล ฉันปั่นจักรยานสีน้ำเงินคู่ใจไปบ้านของตุล

เมื่อมาถึงที่

บ้านของตุลเเล้วไม่ใช่เจอเเค่เนสเเละตุลอย่างเดียว เเต่ยังเจอ หมวย มีน เเบมกับครีมด้วย "ทำไมมากันเยอะจังว่ะ?...ไม่มีที่ไปเหรอ?"ปากน่ะปากฉันเป็นอย่างนี้ตั้งเเต่เด็กเเล้วล่ะเเต่..เอ๊ะ!!"วุ้นไม่มาด้วยเหรอ?"ฉันถามเพราะเห็นปกติ

วุ้น**จะอยู่กับเเบม"วุ้นเหรอ..เดี๋ยวก็มาเเล้วล่ะ"เเบมตอบ ไม่ช้าไม่นานหลังจากนั้นวุ้นก็ปั่นจักรยานสีดำของลุงชัยมา......

คนที่มาบ้านตุลเลยเยอะขึ้นรวมๆเเล้ว 𝟾 คน เมษา เนส วุ้น เเบม ครีม ตุล มีน หมวย พวกเราจัดกลุ่มล่ะ 𝟺 คน กลุ่มของฉันจะมี เนส ตุล ครีม เเล้วก็เมษา ส่วนคนที่เหลือจะอยู่กลุ่มของหมวยกันหมด

รายงานครั้งนี้เป็นรายวิชาภาษาไทย ครูนิวาให้ค้นหาวรรณคดีเรื่องไหนก็ได้ออกมาเล่าที่หน้าชั้นเรียน "เอาเรื่องไรดีว่ะ"เนสถามขึ้น "เอาเรื่องเงาะป่าป่ะ.."ครีมตอบ "กูไม่ค่อยชอบอ่ะขอเรื่องอื่นได้ป่ะ"ตุลตอบ เมษาเลยเสนอเรื่องรามเกียรติทุกคนตกลงกับคำตอบของเมษาส่วนกลุ่มของหมวยจะเอาเรื่องเงาะป่า พวกเราหาข้อมูลเเละฝึกพรีเซนต์หมดเช้า**

...𝟷𝟸:𝟺𝟹 น....

"เที่ยงเเล้วยังไม่ได้กินข้าวเลย"มีนพูดขึ้นเพราะความหิว "ไปซื้อร้านกูป่ะล่ะ?"ฉันพูดขึ้นเพราะร้านอาหารตามสั่งบ้านของฉันใกล้ที่สุดเเล้วในซอย ทุกคนตกลง เเต่ติดที่ว่าใครจะเป็นผู้เสียสละ

หวยเลยไปลงที่มีนกับหมวย น่าหมั่นไส้มันชะมัดเเทนที่

หมวยจะขี่รถจักยานไปคนละคันไปเเต่นั่งไปคันเดียวดับมีน

"จะเอามาหมดรึเปล่า"วุ้นถาม "ทำไมไม่ขี่รถไปคนละคันละ..หมวย..จะอัดกันไปทำไม"

"ขี้เกียจปั่นจักรยานอ่ะ..เดี๋ยวช่วยถือหรอกน้าๆ"หมวยตอบเเบบไม่ค่อยเต็มใจนัก "𝟸คนนั้นเป็นเเฟนกันเหรอ?"เเบมถามขึ้นด้วยความสงสัย "ไม่รู้สิ..."ฉันตอบเเบมไปด้วยสีหน้าที่มนหมอง

อยู่ๆเนสก็บอกทุกคนว่าฉันชอบมีน ทุกคนดูตกใจเล็กน้อยเเละอยู่ๆทุกคนหันมามองหน้าฉัน ฉันเลือกที่จะปฏิเสธไปเเล้วบอกว่าเป็นเเค่เพื่อนถึงเเม้จะอยากบอกว่าชอบจริงๆก็เถอะน่ะ เเต่ฉันก็ต้องห้ามใจตัวเองเอาไว้ก่อนเพราะมันเป็นไปไม่ได้

**หรอก ไม่นานนักมีนกับหมวยก็กลับมามีนบอกว่าคนเยอะเลยรอนานมากเลยมาช้าหน่อยน่ะ"ใครสั่งข้าวหมูเเดง"หมวยถาม"กูเองๆ"เเบมกับวุ้นบอกส่วนตุลกับเนสสั่งผัดไทย มีนกับหมวยสั่งข้าวหมูกรอบ ครีมสั้งสุกี้ ส่วนฉันสั่งผัดซีอิ๊วเเต่หมวยไม่ได้ซื้อมาให้ บอกเเค่ว่าถามเมษาเเล้วบอกไม่กินอ่ะ(เห้ออ💨เป็นงี้ทุกทีเลย รู้หรอกน่ะว่าตั้งใจไม่ให้ฉันได้กินข้าวน่ะ)"กูก็เห็นไอ้เมษาสั่งน่ะ"เเบมบอก ทุกคนเห็นเมษาสั่งหมด เเต่มันจะเป็นไปได้เหรอที่หมวยไม่ได้ยินเมษาพูด "ไม่เป็นไรหรอกน่า"ฉันบอกทุกคนไป ก่อนจ๊ะปั่นจักรยานไปซื้อเอง เเต่ก่อนจะไปนั้นมีนเสนอตัวจะไปด้วย เลยจะให้เมษาซ้อนท้ายไป "ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวปั่นเองไม่กินข้าวเลย"ฉันบอกไป**

"ใช้ๆให้มันปั่นไปเองสิ...เเล้วเรามากินข้าวกันเถอะ!!"หมวยพูดอย่างร้อนล่นเเละดูเหมือนจะไม่อยากให้มีนไปด้วย ฉันไม่เห็นท่าทีว่ามีนจะลงจากจัดยานที่น้ำเงินของฉัน ฉันเลยเเกล้งเอาจักยานของมีนไปซ่ะเลย เเละกลับมาพร้อมกับผัดซีอิ้วเเต่เห็นเพื่อนๆของฉันทุกคนยังไม่กินข้าว บอกว่ารอกินพร้อมกัน รักพวกมึงจัง:)

...จบ...

รักคนอ่าน❤