ซือจุนผู้นี้พิเศษกว่าผู้ใด
[1]
ณ ดินแดนในโลกยุคนั้นมีการแบ่งเขตระหว่างเฝ้าภพมารกับเฝ้ามนุษย์ ฝั่งเฝ้ามนุษย์กลุ่มส่วนใหญ่มักเกลียดพวกเฝ่ามาร เพราะการเกิดสงครามในยุคก่อนทำให้พื้นที่ถูกยึดไปจำนวนมากและมีคนมากมายต้องเสียชีวิต
แต่ยังมีอีกฝ่ายหนึ่งที่เกิดขึ้นได้น้อยก็คือ "ครึ่งมาร" เป็นการผสมจิตระหว่างมารกับมนุษย์ มีพลังที่มหาศาลแต่ต้องใช้ระยะเวลาในการปรับตัว จะสิ้นใจตายได้ก็ต่อเมื่อถูกทำลายดวงจิตวิญญาณในตัว
มนุษย์เชื่อว่าเป็นสิ่งชั่วร้ายที่ถูกส่งมา หรือครอบของบุตรคนนั้นได้ไปสมรสกับเฝ้ามาร ผู้คนที่มีบุตรเป็นครึ่งมารจะถือว่าเป็นพวกน่าสมเพชตัวกาลกิณี มีลูกไม่สมประกอบหรือเป็นที่นินทาของผู้คน บุตรเลยมีทางเลือกได้น้อยในการเอาตัวรอดไม่ตายก็เอาไปขายให้พวกคน
มีครอบครัวหนึ่งได้กำเนิดบุตรชายมีใบหน้าที่งดงามและผมดำเงางาม พวกเขาได้เลี้ยงบุตรคนนี้อย่างดี ตั้งชื่อให้ว่า "เฉินเจียอวี๋" มีความหมายของนามว่าแสงสว่างแห่งตระกูล ครอบครัวนั้นรักเขามากเพราะเขาดูไม่เหมือนใคร มีความเฉลียวฉลาด ความสามารถต่างๆเยอะกว่าผู้อื่น
ท่านแม่ดูข้าสิ ฮ่าๆ//มีความสุข
จนกระทั่งเขาอายุย่างเข้า9ปี จากที่มีคนรักใคร่มากมายกลับกลายเกลียดชัง
เกิดอะไรขึ้นกลับข้าเนี่ย! อะ..อ๊ากกก//เสียงกรีดร้อง
พ่อแม่ช่วยข้าด้วย! ข้าเจ็บ...ทำไมผมกับตาของข้าถึงเป็นเช่นนี้!
กะ-แกอย่ามายุ่งพวกข้านะ! ออกไปไหนก็ไปเลย!//พ่อแม่
ทำไมข้าถึงได้กลายเป็นเช่นนี้...
ออกไปอย่ามายุ่งกับครอบครัวนี้ ข้าขายแกไปแล้ว ออกไป!
หลังจากนั้นเฉินเจียอี๋ก็ได้โดนคนซื้อไปและตกเป็นทาสของคนมีเงินตรา
ตัวประกอบ
ไอมารแกอยู่ไหน!//ถือแซ่
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ขะ...ขอรับ//เดินออกมา
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
!!//เห็นแซ่ในมือ
ตัวประกอบ
//เดินเข้ามาใกล้
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
นายท่าน ข้าผิดไปแล้วขอรับ!//คุกเข่าขอร้อง
ตัวประกอบ
แกมันก็แค่มารชั้นต่ำไร้ค่า ฉันเสียเงินซื้อแกมาเพื่อมาเป็นทาส!
ตัวประกอบ
แกกลับไม่สนใจหน้าที่มัวแต่ทำเรื่องหน้าขายหน้าในบ้านข้า
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ข้าผิดไปแล้วขอรับ! โปรดเมตตาด้วยขอรับ!//สั่น
ตัวประกอบ
จิ ไรสาระสิ้นดี//ยกแซ่
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ข้าขอโทษขอรับอย่าฟาดข้าเลย!//เอามือป้องกัน
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
อึ๊ก!!
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ได้โปรดเถอะขอรับ...//น้ำตาคลอ
ตัวประกอบ
หุบปากซะ หนวกหูเสียจริง
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
นายท่านโปรดเมตตาข้าเถอะขอรับ! //ขอร้อง
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ปล่อยข้าไปเถอะ!!
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
//เจ็บปวดบาดแผล
ตัวประกอบ
ฮ่าๆน่าสมเพชเสียจริง//โยนหินใส่
ตัวประกอบ
ไปไหนก็ไป ที่นี่ของข้า//เตะ
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
แอ๊กๆ //กระอักเลือด
ตัวประกอบ
อี๊ สกปรก//รีบหนี
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
พ่อแม่...//ค่อยๆลุกขึ้น+เดิน
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
//สลบ+เปลี่ยนร่าง
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
//สั่นหนาว
แอดยอมรับเลยว่าความหมายชื่อน้องแอดเดานะคะ
ถ้าชอบติดตามผลงานได้เลยเจ้าค่ะ!
แต่จริงๆน้องก็เป็นเรื่องหลักได้น่ะแต่พอดี...↓
[2]
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
อืมม...//งัวเงีย
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
!!//ตกใจ
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ทะ-ท่านเป็นใคร...//หวาดระแวง
ลู่หลิ่วเซียน
ข้าแซ่ ลู่ นาม หลิ่วเซียน
ลู่หลิ่วเซียน
เจ้าละ//ยิ้ม
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ท่าน...? มะ-มิรังเกียจหรือขอรับ? //ก้มหน้า
ลู่หลิ่วเซียน
แล้วทำข้าต้องรังเกียจเจ้าด้วยละ?
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ก็ข้ามิเหมือนผู้อื่-
ลู่หลิ่วเซียน
ดูข้าสิ ข้าก็มิต่างอะไรจากเจ้าหรอ
ลู่หลิ่วเซียน
//ถกชายแขนขึ้น
ที่แขนของลู่หลิ่วเซียนนั้นมีเหมือนแผลเป็นดังน้ำร้อนที่ลวกขนาดใหญ่อยู่
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ยะ...ไยท่าน ถึงเป็นเช่นนั้นละขอรับ
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
หรือว่าท่านจะเป็นเยี่ยงข้า...//มองแผลเป็นของลู่หลิ่วเซียน
ลู่หลิ่วเซียน
มิเชิงเช่นนั้นหรอ ข้าแค่ไปปราบพวกมาร
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
พวกมารหรือ?
ลู่หลิ่วเซียน
แต่มิสำเร็จจึงถูกมารสาปไว้
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
แล้วท่านมิถอนคำสาปนั้นละขอรับ
ลู่หลิ่วเซียน
ข้าคงทำเช่นนั้นไม่ได้หรอก...
ลู่หลิ่วเซียน
คำสาปนี้จะติดตัวข้าไปตลอดมิอาจถอนได้
ลู่หลิ่วเซียน
มันจะกัดกร่อนจิตปราณของข้าชั่ววิของชีวิตข้า
ลู่หลิ่วเซียน
อืมม...//พยามตัดบทไม่ให้เครียด
ลู่หลิ่วเซียน
ข้าช่วยรักษาแผลที่ตัวให้แล้ว อาจะมีปวดแสบร้อนตามกลายบ้าง
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
แผล...?//มองดูบาดแผลที่ถูกรักษา
ลู่หลิ่วเซียน
แล้วสรุปเจ้าชื่ออะไร
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ข้า...เฉินเจียอวี๋ขอรับ
ลู่หลิ่วเซียน
ชื่อเจ้าดูเพราะดีนะ
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ข้า...ไม่ได้คำชมนี้มานานแล้วขอรับ
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
//นิ่ง+หน้าเริ่มเศร้า
ลู่หลิ่วเซียน
เจ้าพึ่งตื่นคงหิว ข้าเตรียมไว้ให้เจ้าแล้ว//ยกอาหารมาตั้ง
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ขอบคุณขอรับ
ลู่หลิ่วเซียน
กินเยอะๆล่ะ//ยิ้มแย้ม
ขยายความ🔎
"เสี่ยว" มักใช้กับบุคคล/พี่น้องที่สนิทกันระดับสูง
"เสี่ยง" มักใช้เรียกบุคคลคนที่สนิทมากเหมือนกันแต่ในบริบทนี้ใช้กับบุคคลที่อาวุโสกว่า
ลู่หลิ่วเซียน
นี่เสี่ยวอวี๋ ข้าถามอะไรเจ้าหน่อย
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
มีอะไรหรือขอรับ
ลู่หลิ่วเซียน
ข้าจะสอนเจ้าเกี่ยวกับการใช้ปลานต่างๆให้//ยิ้ม
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ขอรับ!//ตอบอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นเฉินเจียอวี๋ได้รับการฝึกฝนกับลู่หลิ่วเซียนจนมีทักษะในการต่อสู้พอสมควร
เวลานับยิ่งผ่านไปทั้งสองเริ่มสนิทกันไปเลื่อยๆเฉินเจียอวี๋ก็โตขึ้นเยอะ
แต่แล้วคนที่เฉินเจียอวี๋รักที่สุดเสมือนครอบครัวของเขาก็ล้มป่วยกระทันหันเพราะอาการกำเริบของคำสาป
ลู่หลิ่วเซียน
//นอนอาการทรุดที่เตียง
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ท่านหลิ่วเซียนอย่าเป็นอะไรนะขอรับ!
ลู่หลิ่วเซียน
เสี่ยวอวี๋...//เอื้อมมือไปจับ
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ท่านต้องอยู่กลับข้านะขอรับ!//น้ำตาคลอ
ลู่หลิ่วเซียน
คงเป็นไปไม่ได้หรอก...//เสียงแผ่วเบา
ลู่หลิ่วเซียน
มีพบก็ต้องมีจาก...
ลู่หลิ่วเซียน
ข้ารู้ว่าสักวันคำสาปที่ติดตัวข้าต้องกำเริบขึ้นสักวัน..
ลู่หลิ่วเซียน
หลังจากนี้...อึก...ข้าฝากความหวังไว้กับเจ้า ใช้ชีวิตที่เหลือให้ข้าได้เห็น...
ลู่หลิ่วเซียน
ข้าอยากให้เจ้ามีความสุขตลอดไป อย่าได้โศกเศร้าต่อข้าอีก...
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ท่านหลิ่วเซียนอย่าพูดเช่นนั้นสิขอรับ...//หลั่งน้ำตา
ลู่หลิ่วเซียน
//นิ่ง+หลับตาลง
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ทะ...ท่านหลิ่วเซียน//อึ้ง
ท่านหลิ่วเซียน!!!//เสียดังลั่นออกนอก
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
//กอดร่างไร้วิญญาณ+ร้องไห้
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ทำไมโชคชะตาของข้า ถึงมีแต่ความผิดหวังทั้งนั้น ฮึกฮือ..//ร้องไห้
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ทำไมข้าถึงช่วยอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ทำไม...ต้องแบบนี้ ฮือๆ
เฉินเจียอวี๋(ตอนเด็ก)
ข้าขอโทษ...ท่านหลิ่วเซียน ข้าขอโทษ...//ร้องไห้+โทษตัวเอง
ถ้าชอบติดตามผลได้เลยเจ้าค่ะ!
[3]
เวลาผ่านไป ตั้งแต่ที่ลู่หลิ่วเซียนได้จากไป เฉินเจียอวี๋ก็ยังรู้สึกผิดและยังโศกเศร้าอยู่ แต่ยังไงเขาก็ต้องอยู่และมีความสุขตามที่ลู่หลิ่วเซียนหวังไว้
เฉินเจียอวี๋
ใกล้ถึงหยู่จี้แล้วหรอ...
เฉินเจียอวี๋
?!//หันไปตามเสียง
เฉินเจียอวี๋
//ถือร่ม+เดินไปหา
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
!!//ตกใจ
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
นั้นใครกัน?!//ได้ยินเสียงเดิน
เฉินเจียอวี๋
//เดินมาด้านหลัง+กางร่มให้
เฉินเจียอวี๋
มากับข้าเถอะเดี๋ยวเจ้าจะไม่สบายเอา//พูดเบาๆ
เฉินเจียอวี๋
//จับมือ+ดึงเข้าเรือน
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
ปล่อยข้าหน่ะ!
เฉินเจียอวี๋
//จับนั่งลงในเรือน
เฉินเจียอวี๋
//หยิบผ้า+เช็ดหัวให้
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
ทะ...ท่าน//กล้วเล็กน้อย
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
!?//เงยหน้ามอง
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
ทำไมผ-ผมของท่านดูประหลาดคนยิ่งนัก...
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
ข้าไม่เคยเห็นคนแบบท่านมาก่อนเลย?
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
ท่านเป็นเฝ้ามารรึ?!//ระแวง
เฉินเจียอวี๋
มะ-ไม่ใช่... ข้าไม่ได้เป็นเฝ้ามาร
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
แล้วท่านเป็นตัวอะไรกัน!//เขยิบออกห่าง
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
ผมสีขาว ตาสีไพลิน...ดูผิดมนุษย์มานายิ่ง!
เฉินเจียอวี๋
ถึงข้าจะกล่าวว่าข้าเป็นเช่นไรเจ้าก็คงรังเกียจข้า...//กังวล
เฉินเจียอวี๋
เจ้าคงรังเกียจข้า...//หันหลังหลบหน้า+จะเดินออกไป
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
//เห็นแผล(เก่า)ที่หลัง
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
(คนผู้นี้คงเจ็บปวดอยู่มิน้อย...)
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
ข้ามิรังเกียจคนจากภายนอกหรอก
เฉินเจียอวี๋
เจ้านี่เป็นเด็กดีจริงๆ//หันกลับมา+ยิ้มเบาๆ
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
ท่านก็แค่ภายนอกดูแตกต่างกว่าข้าเอง
เฉินเจียอวี๋
เจ้าชื่ออะไรล่ะ?
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
ข้าแซ่ จื่อ นาม รั่วเยียน ท่านล่ะ?
เฉินเจียอวี๋
ข้าแซ่เฉิน นาม เจียอวี๋ ยินดีที่ได้พบกัน//ยิ้ม
เฉินเจียอวี๋
ใยเจ้ามาทำอะไรแถวนี้ ที่นี่มิมีใครอยากเข้าใกล้หรอนะ?
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
พ่อกับแม่ข้าพาข้ามาทีนี่
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
เดี๋ยวพวกท่านจะกลับมารับ
เฉินเจียอวี๋
บ้านพ่อแม่เจ้าอยู่ที่ใดล่ะ
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
บ้านข้าอยู่ที่หมู่บ้านควาซิง
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
ข้าสามารถกลับไปได้แต่...ข้ากลัวพวกหมาป่าจะมาทำร้าย
เฉินเจียอวี๋
นี่...ถ้าเจ้าพูดมีหางเสียงข้าจะไปดูแลเจ้าเอง ฮึๆ
จื่อรั่วเยียน(ตอนเด็ก)
ขอรับ...
ถ้าชอบติดตามผลได้เลยเจ้าค่ะ!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
