Ss2. เลขา2ที่รักของผม
แนะนำตัวละคร
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
Not support
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
Not support
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เรื่องแรกจริงจริงๆ
หลานๆ(พ่อพระเอก)
ชื่อ อู๋ วังจี
จูเหยา(แม่พระเอก)
ข้าชื่อ จูเหยาๆ
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
ดีค่ะข้าชื่อว่า เย่ เฉินเหยา
หลู ยู่(พ่อนายเอก)
ดีข้าชื่อ หลู เหลาอยู่
หลานชีเฉิน
ดีชื่อของข้าคือ หลานชีเฉิน
เป็นทั่งเพื่อนพระเอกและองครักษ์
หลานชีเฉิน
และเป็นคนแรกที่รู้ว่านายเอกเป็นผู้ชาย
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
แนะนำตัวชะเดวนี้//ส่งสายตาอำมหิต
หยางๆ
ดีเจ้าค่ะข้าคือเพื่อนนายเอกที่ตายไปแต่
เหยาเหยา(นายเอก)
เอาล่ะแนะนำตัวเลยกะแล้วกัน
เหยาเหยา(นายเอก)
ข้าชื่อ หลู่ เฟยเฟย
เหยาเหยา(นายเอก)
เป็นโอเมก้า
เหยาเหยา(นายเอก)
ใครเป็โอเมก้าแนะนำตัวด่วน!!
หมิงอยู่
ข้าเองเป็นโอเมก้า
หมิงอยู่
ข้าชื่อ จู หมิงอยู่น้องชายพระเอก
หมิงหลาน
ข้าด้วยข้าเป็นสนม3ตอนแรกชะนีข้าชื่อว่า หมิงเหลาหลัน
จูเหยา(พระเอก)
เอาล่ะตาข้า
จูเหยา(พระเอก)
ข้าชื่อว่า จู ชีเหยา
เพศชาย เพศรองอันฟ่าไม่ชอบนายเอกตอนแรกเพราะทำตัวบ้าๆ
หลู ยู่(พ่อนายเอก)
พ่อด้วย
อี๋เหยา
ดีข้าคือนางร้ายแต่ตาย
เวินฉิง
ข้าก็ตายข้าเป็นชะนี
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เอาล่ะผมชื่อโอ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
แจกรูปตัวละคร
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ติดตามกันด้วยน้า
1หานิสัยแบบนี้เองหรอ
จูเหยา(พระเอก)
ขอรับท่านแม่
จูเหยา(พระเอก)
มีอันไดหรือ
หลานๆ(พ่อพระเอก)
พ่อพูดเอง
หลานๆ(พ่อพระเอก)
ลูกต้องแต่งงานกับเจ้าหญิง(เจ้าชาย)แห่งเมืองเฉินฉิง
จูเหยา(พระเอก)
ลูกไม่ได้รักนาง
ไป ฝั่งเมืองเฉินฉิงบ้างดีกว่า
เหยาเหยา(นายเอก)
อะ อืมปวดหัวจัง
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
ลูกแม่ฟืนแล้ว
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
ที่รัก
หลู ยู่(พ่อนายเอก)
ละลูกข้าๆฟื้นแล้ว
เหยาเหยา(นายเอก)
//ความทรงจำเจ้าของร่างเดิมกลับมา
เหยาเหยา(นายเอก)
ทะท่านพ่อหรอ
หลู ยู่(พ่อนายเอก)
ใช้แล้วลูก
...
เอาล่ะกลับห้องดีกว่า//สดุดหิน
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
อืมแม่มีอะไรจะบอก
เหยาเหยา(นายเอก)
มีอะไรหรอคับท่านแม่
เหยาเหยา(นายเอก)
(เดวดิเราต้องพูดให้เหมือนคนในยุคสมัยนี้สินะ)
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
คือเจ้าต้องแต่งงานกับ
หลู ยู่(พ่อนายเอก)
องค์ชายเเห่งเมืองกั่ตั่ง
เหยาเหยา(นายเอก)
ขะขอรับ(อะไรว่ะเนียตื่นมาก็เเต่งงานเลยรึ)
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
แต่เจ้าไปในถานะองค์หญิงนะ
เหยาเหยา(นายเอก)
ก็ได้ขอรับ
เหยาเหยา(นายเอก)
ท่านแม่ข้ารักท่านหน้าข้าไม่อย่ากไปเลย
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
เอาหล่ะ
เฉินเฉิน(แม่นายเอก)
เจ้าต้องไปแล้วนะ
จูเหยา(พระเอก)
ข้าจะไม่เปิดผ้าหรอก
จูเหยา(พระเอก)
เพราะข้ารู้ว่าเจ้าไม่รักข้า
เหยาเหยา(นายเอก)
ขอบพระคุณ
เหยาเหยา(นายเอก)
แต่เราก็คงต้องอยู่ด้วยกันไปก่อนคืนนี้
จูเหยา(พระเอก)
ข้าจะลองออกไปข้างนอกดูนะ
จูเหยา(แม่พระเอก)
ห้ามออกมานะ
จูเหยา(พระเอก)
งันคงต้องอยู่จริง
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ข้ามไปเช้าเลยได้ป่ะ
เหยาเหยา(นายเอก)
เอาล่ะรีบออกไปข้างนอก
เหยาเหยา(นายเอก)
//เปียนชุด
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
องชายยยย
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
ข้ารอตั่งนาน
เหยาเหยา(นายเอก)
ที่นี้ต้งเรียกข้าองหญิง
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
นั่นสินะเจ้าคะ
เหยาเหยา(นายเอก)
ไม่ต้องหรอก
เหยา หยู่
ทะท่านเป็นชายหรือ
เหยาเหยา(นายเอก)
ห้ามบอกใครนะรู้หรือไม่
เหยา หยู่
ท่านถูกบังคับสินะ
เหยาเหยา(นายเอก)
อืมใช้แล้วล่ะ
เหยาเหยา(นายเอก)
งันไปเก็บดอกไม้กับข้ามัยล่ะ
เหยาเหยา(นายเอก)
//จู่ๆก็เป็นลม
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
ข้าไปตามหมอหลวงนะ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เอ๋
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ไม่ต้องตามข้าอยู่นี้
เหยาเหยา(นายเอก)
แล้วมัยไอ้แอดเป็งหมอหลวงอ่ะ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เข้าเรื่องต่อเลย
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
มาข้าขอดูก่อน
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
มาชวยพาไปโรงหมอเร็ว
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เอาหละ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เอายานี้ไปให้ทานก็หายแล้ว
เหยา หยู่
ทำมัยยาเป็นสีนี้เหลา
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เธอเป็นอันฟ่าใช้มัยล่ะ
เหยา หยู่
ท่านรู้ได้อย่างไร
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ไม่รู้แล้วข้าจะเป็นหมอได้เยียงไร(จะไม่รู้ได้ไงเหล่า😑😑😑😑)
เหยา หยู่
เอาหล่ะเขาเป็นโอเมก้าใช้หรือไม่
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ใช้เอาหล่ะกลับไปได้แล้ว
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
แล้วข้าจะส่งยาให้ทุกเดือน
เหยาเหยา(นายเอก)
ข้าเป็นอะไรไปหรอ
เหยาเหยา(นายเอก)
เจ้ารู้จักยาประจำตัวข้าได้ไง
เหยา หยู่
ข้าไปขอหมอหลวงมานะ
เหยา หยู่
กินแล้วนอนพักซะนะ
เหยาเหยา(นายเอก)
งันข้านอนแล้วนะ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
พระเอกไม่เด่นชักนิด
จูเหยา(พระเอก)
ใครเป็นคนเขียนกันเหล่า
จูเหยา(พระเอก)
//เอากนะบี่จอคอ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ใจ้เย็น
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เดวตายแทนหรอเราคนเขียนนะคับ
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
จะกรุณาถอยห่างจากว่สที่ภรรยาผมได้มัยคับ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ใครอ่ะ
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
(ไอ้โง้งี่เง้าแอดเอย)
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
(เป็นเพื่อนชวยแต่งนะเนียรูป่าว)
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
ช่างเถอะ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
บายคับ//จุบแก้ม
อืมเพื่อนกูรีบสินะ 18+
...
องฮองเฮาทรงมีรับสั่งให้พระชายาไปเข้าเฝ้าาาาา
เหยาเหยา(นายเอก)
เดวข้าจักออกไปเอง
เหยาเหยา(นายเอก)
คารวะเสด็สแม่แห่งแผ่นดินเพคะ
จูเหยา(แม่พระเอก)
ไม่ต้องมากพิธี
จูเหยา(แม่พระเอก)
เเละอีกไม่ต้องทำเป็นหญิงเมื่ออยู่ต่อหน้าข้า
จูเหยา(แม่พระเอก)
พรุ้งนี้เจ้าต้องไปงานเลียง
จูเหยา(แม่พระเอก)
ในวังเฉลิมฉลองงานวิวาห์
เหยาเหยา(นายเอก)
//เดินเข้างาน
หมิงอยู่
ข้าขอคราวะพี่สะไภ้ขอรับ
เหยาเหยา(นายเอก)
อื้มเอาเถอะเข้างานดีกว่า
จูเหยา(พระเอก)
อืม//เเกล้งเมา
เหยาเหยา(นายเอก)
โอ้นี้ท่านเมามากเลยนะ
เหยาเหยา(นายเอก)
อื้มเอาหล่ะ
เหยาเหยา(นายเอก)
ข้ากลับดีกว่า
จูเหยา(พระเอก)
อยู่กับข้าก่อนสิ
เหยาเหยา(นายเอก)
//จู่ก็ลมลง
จูเหยา(พระเอก)
รีบตามหมอหลวงเดวนี้
เหยาเหยา(นายเอก)
แฮ่กๆ~ฮื่อ~แค่กๆ~ช่วยข้าด้วย//ทำหน้าอ่อยไม่รู้ตัว
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
อิๆไม่ต้องตามแล้วหมอหลวงตามน้องสาวข้าดีกว่า
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
แฮ่ๆล้อเล่นเข้าเรื่องดีกว่า
จูเหยา(พระเอก)
//อุมนายเอกแล้วกดลงเตียง
เหยาเหยา(นายเอก)
ท่านจะทำอะไรผูชายเเบบข้ากัน
จูเหยา(พระเอก)
งั่นหรอ//ถอดเสื้อผ้านายเอกออก
จูเหยา(พระเอก)
เจ้าเป็นชายจริงๆงันรึ
จูเหยา(พระเอก)
อืมดี//เอานิวใส่เข้าไปจนครบสามนิว
จูเหยา(พระเอก)
//แล้วเอาค**ใส่เข้าไปในนั้น
เหยาเหยา(นายเอก)
อืก....อ้า..อืม.อืกอือ~จะ..อืกจุกจังเลย
เหยาเหยา(นายเอก)
อร้างงง~//เสียงหวาน
จูเหยา(พระเอก)
แหมๆเสียงหวานเชียวนะ
เหยาเหยา(นายเอก)
อ้า...อืก...อือ...อืม...อ้าง...อ้า.
เหยาเหยา(นายเอก)
อื้ก...อือ...อื้ม...อ้า
จูเหยา(พระเอก)
ตอดดีจังเลยนะเจ้าหน่ะ//แตกใน
เหยาเหยา(นายเอก)
//วาปกลับตำหนัก
จูเหยา(พระเอก)
//ตื้นขึ้นมา
จูเหยา(พระเอก)
เจ้าหายไปไหนแล้ว
เหยาเหยา(นายเอก)
😩😩🤒🤒แหวๆๆ
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
ข้าว่าตามหมอหลวงดีกว้านะเจ้าค่ะ
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
คราวะหมอหลวงอาเจน
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
คือองชายเป็นอันไดไม่รู้
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ข้ารีบไปเดวนี้เเหละ
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
ข้าไปด้วย
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
อื้มพระองทรงพระครรณ
จูเหยา(พระเอก)
//แอบฟังอยู่
จูเหยา(พระเอก)
งันข้าก็เป็นพ่อคนแล้วสินะ//ออกมา
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
ยินดีด้วยองรัชทายาท
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เอายานี้ไปกินนะ
ฉูเฉียว(องครักษ์+เพื่อน)
ยาอะไรลวดลายขวดแปลกตายิ่งนัก
เหยาเหยา(นายเอก)
เจ้าจักยาบำลุงครรณชนิดพิเศษนี้ได้อย่างไร
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
อื้มเอาเถอะ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
อืมแอดเด่นอยู่แหะ
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
จูเหยาข้ามีไรจะถามหล่ะ
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
คือว่าเจ้าทำไงอ่ะทำทีเดวท้องเลย
จูเหยา(พระเอก)
ท่านลองทำดูสิ
ผู้ชวย( เนียชีหยาง)
ชุบชิบ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
จูเกยาเจ้าเก่งจังคืนเดวท้องเจ้าใช้เซลสืบพันบ่อยสินะ
นักเขียนเองคับ(โค อาเจน)
เอายาบำลุงไป
เหยาเหยา(นายเอก)
พอเถอะข้าจะนอน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
