NovelToon NovelToon

หนังสือเล่มนี้ฉันให้นาย..(โตเกียวรีเวนเจอร์)

เนื้อความในหนังสือของฉัน

ปั้งๆ!!!
คานะ
คานะ
กรี๊ดดดด!!
คานะ
คานะ
ได้โปรดปล่อยชั้นไปเถอะ!!
คานะ
คานะ
ไม่นะ!!.ปิดหูทั้งสองข้าง
คานะ
คานะ
กรี๊ดดดด!!
คานะ
คานะ
ไม่ๆ..ไม่นะ.สติหลอน
คานะ
คานะ
อย่าทำชั้น!!
คานะ
คานะ
ออกไปให้หมดนะ!!!
คานะ
คานะ
ออกไป!!
แกร๊ก!!
คานะ
คานะ
.หันไปมองตามเสียง
คานะ
คานะ
ไม่มี!!
คานะ
คานะ
ไม่มีอะไรทั้งนั้น!!
คานะ
คานะ
ออกไป!!
คานะ
คานะ
กรี๊ดดดดด!!
พรึ่บ!!
คานะ
คานะ
.ลืมตาขึ้น
คานะ
คานะ
ฝันอีกแล้วสินะ...
คานะ
คานะ
.ลุกขึ้น
คานะ
คานะ
ขอให้พรุ่งนี้อย่าได้ฝันแบบนี้อีกเลย.เดินเข้าห้องน้ำ
ณ สวนสาธารณะ
คานะ
คานะ
....
คานะ
คานะ
.เหม่อลอย
คานะ
คานะ
หนังสือนี้..
คานะ
คานะ
คงไม่ได้อ่านมันอีกต่อไปแล้วสิ..
คานะ
คานะ
.เดินต่อไป
ปึก!!
คานะ
คานะ
ขอโทษด้วยค่ะ.ก้ม
ดราเค่น
ดราเค่น
ไม่เป็นไรครับ..
ดราเค่น
ดราเค่น
เอ่อ..
ดราเค่น
ดราเค่น
หน้าตาคุณดูไม่ไหวเลย เป็นอะไรมั้ยครับ
คานะ
คานะ
ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณที่เป็นห่วง...
คานะ
คานะ
ขอตัวค่ะ...เดินออกไป
ดราเค่น
ดราเค่น
....
ดราเค่น
ดราเค่น
ดูหน้าขนลุกแหะ..
ดราเค่น
ดราเค่น
ผู้หญิงคนนั้นจะเป็นอะไรมั้ยนะ.หันไปมองอีกฝาย
. .
คานะ
คานะ
เริ่มหิวแล้วแหะ...
คานะ
คานะ
.เดินเข้าร้านอาหาร
พนักงาน:ยินดีต้อนรับค่ะ
คานะ
คานะ
ขอกาแฟดำ และครัวซองราดดาร์กช็อกโกแลตให้ด้วยนะคะ..
พนักงาน:ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ
คานะ
คานะ
.เดินไปนั้งที่เก้าอี้
. . .
พนักงาน:นี่ค่ะ
คานะ
คานะ
ขอบคุณค่ะ...
คานะ
คานะ
.หยิบกาแฟดำขึ้นมาดื่ม
คานะ
คานะ
.มองออกไปทางหน้าต่างของร้าน
คานะ
คานะ
การยิ้มมันจะมีความรู้สึกอะไรแทรกด้วยนะ...
คานะ
คานะ
อยากรู้จัง
คานะ
คานะ
.เปิดหนังสือที่ถือไว้
เนื้อความในหนังสือ "หยุดทำร้ายจิตใจ" ฉันได้พูดออกไป แต่พวกเขากลับไม่คิดถึงความรู้สึกของฉันเลย ฉันก็คิดอยู่ว่า ถ้าโลกนี้ไม่มีฉันอยู่พวกเขาคงจะดีใจ ก็อย่างที่บอกนะ พวกเขาทำร้ายจิตใจฉันแม้กระทั้งร่างกายของฉัน แต่พวกเขากลับบอกกับฉันว่า "ที่ทำไปก็เพราะว่ารัก" อยากจะถามว่าวิธีการบอกรักของผู้คนคือการกระทำสิ่งนี้หรอ
คานะ
คานะ
....
คานะ
คานะ
.ปิดหนังสือ

เนื้อความในหนังสือของฉัน

คานะ
คานะ
.ปิดหนังสือ
คานะ
คานะ
เก็บเงินค่ะ....เรียก
พนักงาน:ค่ะ
พนักงาน:ทั้งหมด 250 บาทค่ะ
คานะ
คานะ
ค่ะ...หยิบเงินให้
คานะ
คานะ
.เดินออกไป
คานะ
คานะ
.เดินทางไปเทนจิกุ
คานะ
คานะ
(เสียงนั้นมันยังวนเวียนอยู่ในหัวชั้น...).เหม่อลอย
คานะ
คานะ
.เดินอย่างขาดสติ
รินโด
รินโด
นี่ เธอหน่ะ!!
คานะ
คานะ
.หยุดเดิน
คานะ
คานะ
คะ??..
คานะ
คานะ
.เอียงคอเล็กน้อย
รินโด
รินโด
เธอรู้มั้ยที่นี่มันอันตราย!!
คานะ
คานะ
(ไม่ไหวแล้ว เจ็บหน้าอกมากเลย..)....หน้ามืด
พรึ่บ!!
คานะ
คานะ
.ล้มลง
รินโด
รินโด
.ตกใจกับสิ่งที่เห็น
คานะ
คานะ
แค่กๆ..แค่ก
คานะ
คานะ
.ปิดปากตัวเอง
คานะ
คานะ
.เลือดออกทางจมูก และปาก
รินโด
รินโด
เห้ย!!.รีบวิ่งเข้าไปอุ้มคานะ
รินโด
รินโด
.รีบวิ่งไปยังโรงพยาบาล
รินโด
รินโด
อย่าเพิ่งหลับตานะ!!.วิ่ง
คานะ
คานะ
ขอบคุณมากเลยนะคะที่ช่วยชั้น...
รินโด
รินโด
เรื่องนั้นช่างมันก่อน!!
ณ โรงพยาบาล
พยาบาล: ใช่ญาติคนไข้มั้ยคะ
รินโด
รินโด
ครับ.ลุกขึ้น
พยาบาล:คนไข้ไม่เป็นอะไรมากค่ะ
พยาบาล:พาตัวกลับบ้านได้เลยค่ะ
รินโด
รินโด
ครับ.เดินเข้าห้อง
คานะ
คานะ
......เหม่อลอย
คานะ
คานะ
.นั่งรถเข็น
รินโด
รินโด
.เข็นคานะกลับแก็งตนเอง
รินโด
รินโด
ระหว่างนี้ไปอยู่บ้านชั้นก่อนนะ
คานะ
คานะ
ค่ะ...หยิบหนังสือตัวเอง
รินโด
รินโด
แล้วหนังสือนั้นคือหนังสืออะไรหน่ะ??
คานะ
คานะ
....
รินโด
รินโด
โอเคร ชั้นไม่ถามก็ได้
ณ แก็งเทนจิกุ
รัน
รัน
น้องรักพาใครมาหน่ะ
คานะ
คานะ
.มองอีกฝ่าย
คานะ
คานะ
คานะค่ะ...
รัน
รัน
งั้นหรอ
รินโด
รินโด
ชั้นไปเจอเธอพอดีหน่ะ .เล่าเรื่องราวทั้งหมด
รินโด
รินโด
ชั้นเลยพาเธอมาอยู่ที่นี่ก่อนหน่ะ
คานะ
คานะ
....
คานะ
คานะ
.เปิดหนังสือ
เนื้อความในหนังสือ "พวกเขาต่อว่าฉันอย่างหนัก และได้เอาไม้ฟาดฉันอย่างแรง"ตอนนั้นฉันรู้สึกชาที่หัวมาก อย่างกับเลือดมันออกมาเยอะ พวกเขาเห็นดังนั้น ได้เอาไม้ฟาดที่หัวฉันอีกรอบหลังจากนั้นชีวิตฉันก็เปลี่ยนไป ฉันได้เป็นอัมพาตตลอดชีวิต เพราะถูกไม้ฟาดที่ท้ายทอยอย่างรุนแรง หลังจากนั้นพวกเขาได้ฆ่าฉันอย่างเลือดเย็น เนื่องจากฉันไร้ประโยชน์แล้ว
คานะ
คานะ
ฟาดอย่างแรง...
คานะ
คานะ
ฆ่าให้ตาย...
คานะ
คานะ
.ปิดหนังสือ

เนื้อความในหนังสือของฉัน

รินโด
รินโด
(ยัยนี่แปลกๆแหะ).มอง
รินโด
รินโด
.เข็นคานะไปยังห้องตัวเอง
คานะ
คานะ
.....
อิซานะ
อิซานะ
นายพาใครมารินโด
รินโด
รินโด
อ๋อคนรู้จักครับ นี่คานะ ครับ
อิซานะ
อิซานะ
อ๋อ(น่ารักดีนะ).มอง
คานะ
คานะ
.มองอีกฝ่าย
1 เดือนผ่านไป
ความสัมพันธ์ทั้งสองก็ได้สนิทมากๆเลยหล่ะ
รัน
รัน
คานะดูนี่สิ.ทำหน้าตลกๆ
คานะ
คานะ
หึ...ยิ้มเล็กน้อย
รัน
รัน
รินโดน้องรักดูสิคานะยิ้มหล่ะ.ดีใจ
คานะ
คานะ
.หุบยิ้ม
รินโด
รินโด
ชิ.🙄
คานะ
คานะ
.เปิดหนังสือ
เนื้อความในหนังสือ "ฉันได้ลืมตาขึ้นมาอีกโลก" ฉันได้พบพ่อแม่ของฉันในโลกใหม่ พวกเขารักฉันมากเลยหล่ะ ฉันรู้สึกอบอุ่นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน " ฉันเริ่มรู้สึกผ่อนคลายลงเมื่อได้ยิ้ม " นานวันเข้าฉันเริ่มไม่อยากให้ความรู้สึกนี้หายไป ฉันคิดว่าความสุขแบบนี้จะอยู่ได้นานเท่าไหร่กันนะ...
คานะ
คานะ
.ปิดหนังสือ
คานะ
คานะ
.ยิ้มอ่อนๆ
คาคุโจ
คาคุโจ
คานะ.เดินเข้ามา
คาคุโจ
คาคุโจ
กินเค้กมั้ยฉันซื้อมาให้.ยื่น
คานะ
คานะ
.รับ
คานะ
คานะ
ขอบคุณมากค่ะ...
คานะ
คานะ
.ก้ม
อิซานะ
อิซานะ
ทุกคนไปกินข้าวข้างนอกกันเถอะ.เดินเข้ามา
รัน
รัน
ครับบบ
คานะ
คานะ
(ถึงชีวิตชั้นเปลี่ยนไปในเดือนนี้ แต่ฝันนั่นมันก็ยังไม่หายไป...).ก้มหน้า
หลังจากที่ทั้งห้าได้ไปกินข้าวกันเสร็จ
คานะ
คานะ
.หลับ
เปรี้ยง!!
คานะ
คานะ
กรี๊ดดดดด!!
คานะ
คานะ
.นั่งอยู่ตรงมุมห้อง
คานะ
คานะ
ไม่เอาแล้ว!!!
คานะ
คานะ
.กอดตัวเองแน่น
คานะ
คานะ
กลัวแล้ว!!!
คานะ
คานะ
ไม่เอาๆ!!
???:แต่ชีวิตเธอจะสิ้นสุดแค่อายุ25
???:ใช้ชีวิตให้เต็มที่ พอถึงวันนั้นชั้นจะมารับเธอเอง
คานะ
คานะ
.....เริ่มสงบ
คานะ
คานะ
ใช้ชีวิตให้เต็มที่งั้นหรอ
คานะ
คานะ
แล้วถ้าฉันตายก่อนอายุขัยสิ้นสุดหล่ะ
???:เธอจะต้องไป...
พรึ่บ!!
รินโด
รินโด
คานะเธอเป็นอะไรมั้ย เหงื่อออกเต็มตัวเลย.ร้อนลน

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!