...พรึ่บ! ที่ไหน ผมตื่นมาในบ้านของใครซักคนที่ผมไม่รู้จัก...

..."อ่าวตื่นแล้วนิเด็กน้อย" เสียงทุ้มดูอบอุ่นดังขึ้น "ลุงเป็นใครจับผมมาทำไม!?" เสียงเด็กน้อยแหบแห่งกล่าวเช่นนั้นทำให้ชายไวกลางคนหัวเสียเล็กน้อย "จับมาหรอ?ฉันช่วยนายมาต่างหากละ" "ช่วยหรอจากอะไรละผมไม่ว่าจะจำได้เลย" เด็กน้อยพึ่งคิดได้ว่าตั้งแต่ตื่นมาตนก็จำความอะไรไม่ได้เลย "นายจำไม่ได้งั้นสิเด็กน้อยงันลุกมากินข้าวก่อน เดียวลุงจะเล่าให้ฟัง"...

ว่าจบ เด็กชายรีบลุกกินข่าวปลาทอดกับซุปข้าวโพดอย่างมูมมาม เวลาไม่นานเด็กชายก็กินหมดพร้อมเดินไปหน้าระเบียง "ลุงเสร็จแล้วเล่ามาสิ" เด็กน้อยตั้งตารอฟัง "เสร็จแล้วหรอรีบร้อนอะไรขนาดนั้นไปกินขนมก่อนสิ" "ขนม?" เด็กชายทำหน้าสงใสเหมือนจะไม่รู้จัก "มันเป็นของที่อร่อยมากรอตรงนี้นะ" คุณลุกพูดเสร็จก็เดินกลับเข้าไป ไม่กี่นาที่ก็เดินออกมากับโหลที่ด้านในใส่เม็ดวงกลมหลากสีอยู่ "มันคืออะไรหรอ?" "ลองกินดูสิ" คุณลุกเปิดโหลแล้วหยิบเม็ดกลมออกมาแล้วยื้นให้ เด็กชายรับแล้วเอาเข้าปากทันที่ "นี้คือขนมหรออร่อยจัง!"

"เข้าเรียกมันว่าลูกอมนะขนมเป็นคำเรียกรวมๆ" "งั้นหรอ!" เด็กชาย กล่าวแล้วลุกขึ้น "ขออีกนะ" "ไม่ได้แล้วกินเยอะไม่ดี" "ทำไมละ?" "อยากได้อีกไหม" "อืออยากได้อีก!" "งั้นทำข้อตกลงกัน" "ข้อตกลงหรอ?" "ฉันจะเอาขนมใหม่ๆมาให้วันละ 1 อย่าง แต่นายต้องพูดมีหางเสียงและเชื่อฟังฉัน" "หางเสียง เด็กชายเอียงคออย่างสงใส"

"ไม่รู้หรองั้นตัวอย่างเช่น คุณลุงครับ คำว่า"ครับ" เติมคำว่าครับลงไปนั่นแหละ" "ง่ายจังผมทำได้อยู่แล้วครับ!" "เก่งมางั้นเด็กน้อยมีชื่อไหมละ" "อืมมผมไม่รู้ครับ" "งั้นหรองั้น..........! เอาเป็นว่านานชื่อ มาส์ ละกันนะ" "มาส์หรอครับ?" "เป็นชื่อเทพแห่งสงครามนะ555" ดูเหมือนเด็กชายจะไม่รู้ตัวว่าตนลืมอะไรไป ...จบ

"มาส์"

อายุ 7 ปี

สส. 125 ซม.

นน. 19.7 กก.

ลักษณะ ผิวขาวซิด ผอมแห้ง ดวงตาสีม่วง ผมสีขาว

สิ่งที่ชอบ ณ ตอนนี้ ลูกอม ขนมอื่นๆ

คุณลุง

อายุ 35 ปี

สส. 181 ซม.

นน. 75.5 กก.

ลักษณะ ผิวสีน้ำผึ้ง ร่างกายกำยำ หน้าตาใจดี ผมสีดำ ดวงตาสีน้ำตาลทอง

สิ่งที่ชอบ ทำอาหาร การต่อสู้แขนงต่างๆ

ั่

"ลุงครับแล้วลุงชื่ออะไรหรอครับ?" เด็กชายถามขึ้นอย่างสงใส

"ฉันหรออืมมมชื่อคุณลุงยังไงละ" "อะไรของลุงครับ" เด็กชายหงุดหงิดเล็กน้อยแล้วเอย "ผมหมายถึงชื่อเล่นของคุณลุงครับ!" "ลุงบอกไปแล้วนะ55"

"โถ่ลุงครับ" "ตามมาสิฉันจะพาไปดูบางอย่าง" พูดจบคุณลุงก็เดินนำไป"รอด้วยสิครับ!" เด็กน้อยรีบวิ่งตาม

"ที่นี่ที่ไหนครับลุง?" เด็กชายเอ่ยขึ้นหลังเห็นห้องใหญ่คล้ายโรงยิมยัก "เป็นสถานที่ฝึกลับของฉันเองละใหญ่ใช่ไหม5555" "ไหนบอกสถานที่ลับไงครับทำไมลุงถึงบอกผมที่ลุงพึ่งรู้จักละครับ?"เด็กชายพูดอย่างสงใส "เป็นเด็กที่ฉลาดนะเนี่ย" "อย่าเปลียนเรื่องสิครับ" "รู้อีกเก่งจริงๆแต่มันก็ไม่ลับซะทีเดียวหรอก555" "ลุงครับ" "เอาเป็นว่าอีก 10 ปี ค่อยรู้ละกันนะฉันสัญญา" "นานไปไหมครับ" "ไม่หรอกนะ" ลุงตอบ

"ตั้งแต่วันนี้ไปฉันจะสอนนาย อ่านเขียน และก็สอนศิลปะการต่อสู้ที่นี้ด้วย" "ลุงครับกลับกันเถอะมันจะมืดแล้ว" "เร็วจัง!? งันไปกันเถอะ"

"07:45 น. มาส์!!!!! " "ครับ!! มีอะไรครับลุง" เด็กน้อยตกใจตื่นขึ้น "รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเร็วเข้า" คุณลุงพูดอย่างรีบร้อน "ครับๆ"เด็กน้อยรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็ออกมา "มีอะไรรีบขนาดนั้นครับลุง"

"แกลืมแล้วหรอว่าวันนี้มีเรียนกับคุณลุงใจดีนะ" "นั้นสินะครับ" "รีบแต่งตัวแล้วตามมาละ" คุณลุงพูดเสร็จก็รีบออกไป "ครับ"

ณ ยิม "มาแล้วครับลุง" เด็กน้อยเอยขึ้นแล้วเปิดประตู "เห้ย!!นายเป็นใครเนี่ย" เสียงเด็กชายผิวเข้มกน้าคมเอยขึ้น "ผมสิต้องถาม" มาส์พูดเสียงเบา "มาส์มาแล้วหรอ" เสียงคุณลุงเอยมาจากฝังครงข้ามกัน "ครับ" มาส์ตอบ "ลุงจะแนะนำให้รู้จักนี้ เนรีโอ เนรีโอนี้มาส์" "อายินดีที่ได้รู้จักเรียกฉันว่ารีโอก็ได้" "อาอืม" มาส์ตอบ รีโอขมวดคิวเล็กน้อย "รีโอมานี้สิ" คุณลุงกับรีโอ เดินแล้วซุบซิบกัน "มีอะไรกันครับ?" มาส์ถามขึ้น

"ไม่มีอะไรหรอกมาส์" รีโอพูด "ตั้งแต่วันนี้เราเรียนและฝึกซ้อมด้วยกันนะ" ......จบ

เนรีโอ

อายุ 8 ปี

สส .139 ซม.

นน. 28 กก.

ลักษณะ ผิวสีน้ำผึ้ง ดวงตาสีทอง ผมสีดำเข้ม

สิงที่ชอบ ยังไม่ระบุ

...10ปี ต่อมา "ปัง!" มาส์พังประตูเข้ามาขณะที่เห็นภาพคุณลุงถูกจับเอามือไขวัหลัง "ทำอะไรกันครับ!!" มาส์ตะโกนอย่างหัวเสีย "ทำอะไรหรอ?" ผู้ชายร่างใหญ่ใส่สูทพูดขึ้น "ก็กำลังช่วยนายจากไอแก่ที่ลักพาตัวแกมายังไงละ" "ลักพาตัวพูดบ้าอะไรคุณลุงเขาดูแลผมตั้งแต่ 7 ขวบนะ!" "งั้นหรองันนายคงจำเรื่องก่อนหน้านั้นไม่ได้งันสิ" "อึก" มาส์กำลังคิดถึงเรื่องเมื่อ10ปีก่อนแต่ก็ยังคิดไม่ออก "มาสิฉันจะเล่าให้ฟัง" ชายใส่สูทพูดขึ้น...

..."มาคัส ลูเธอร์" หรือคุณลุงของนายนะอยู่กลุ่มโจรชื่อดังเชียวละและเหมือนจะเปิดโรงยิมสอนศิลปะการต่อสู้บังหน้า วันนึงพวกเขาก็ได้เข้าไปลักพาตัวลูกมาเฟียตัวน้อยตอนอยู่โรงเรียนอนุบาลเพื่อจับไปเรียกค่าไถ่ แต่กลับคิดสนุกเอาตัวเด็กน้อยไปทรมานอย่าสนุกสนานแต่กลับมีโจรใจดีรักเด็ก มาคัส ลูเธอร์ พาตัวนายหนีออกมาแล้วก็เก็บมาเลี้ยงดู อืมมมดูจากตอนนี้ก็เลี้ยงมาดีนะสวยเชียว...

"พูดอะไรของคุณเนี่ย" มาส์พูดเหมือนว่าจะไม่เชื่อ "นายไม่เชื่องั้นสิวันให้เจ้าตัวพูดดีกว่า" ชายใส่สูทกล่าวจบก็ดืงแทปที่ปิดปากมาคัสออก "มาส์ลุงขอโทษนะที่ลุงไม่ได้บอกลุงไม่อยากให้มาส์ คิดถึงเรื่องราวทีมันไม่สำคัญ" คุณลุงพูดขึ้นพร้อมน้ำตาที่ไหลนองหน้า "นี้มันเรื่- อ๊ากกกกกก!!" ก่อนที่จะพูดจบมาส์ก็นึกถึงเรื่องในอดีตขึ้นมาได้มันทำให้น้ำตาของมาส์ไหลออกมา ลุงบอกมาสิมันโกหกนิใช่ไหม!! ลุงขอโทษนะ

ตรู๊ดๆ~ "อ่าวๆเลิกดราม่ากันก่อนซักครู่" ชายใส่สูทพูดขึ้นก่อนเดินไปรับโทรศัพท์ สวัดดีครับนาย "นานเกินไปแล้วเมื่อไรแกจะพาลูกฉันมาซักที!"ปลายสายพูด "ครับจะรีบครับ" ตี๊ดๆ "พ่อผมหรอ?" มาส์ถามขึ้น "ใช่สิ"ชายใส่สูทพูดขึ้น

"งั้นก็เลือกมาได้แล้วว่าจะไปหาคุณพ่อหรืออยูกับศพไอแก่นี้" "ถ้าผมไม่ไปลุงจะตายหรอ?"มาส์ถาม "ถึงจะไปไอแก่นี้ก็ตายอยู่ดี" "ทำไมละ!" "รู้ไหมพวกเราตามหาคุณหนูของเรามา 10 ปี เชียวนะไหนคุณหนูของเราจะโดนทำร้ายอีก" "อย่างน้อยเขาก็เลี้ยงผมมาถึง10ปีไว้ชีวิตเข้าเถอะครับ" "คุณหนูคงต้องคุยกับนายเองละครับ"......จบ

ชายใส่สูท(เทียร์)

อายุ 27 ปี

สส. 187 ซม.

นน. 75.8 กก.

ลักษณะ ร่างสูงใหญ่ ผิวเหลือง ดวงตาสีน้ำตาล

สิ่งที่ชอบ ไม่ระบุ

มาส์

อายุ 17 ปี

สส .167 ซม.

นน. 49.5 กก.

ลักษณะ ร่างบางเล็ก ผมสีดำ ดวงตาสีม่วง หน้าสวย

สิ่งที่ชอบ ลูกอมรสเปรี้ยว ขนมอื่นๆ