[ Vampier In The Demon Slyer BL ] (V.)
บทนำ
จริงๆแล้วทุกคนสามารถข้ามตอนนี้ไปอ่านตอนอื่นได้เลยนะครับ เพราะตอนนี้ผมเขียนและอธิบายตัวละครหลักก่อน
นั้นก็คือเจ้าหนูแวมไพร์ตัวนี้
เจ้าหนูตัวเขียวๆนี้จริงๆแล้วเป็นแวมไพร์รึเปล่าน้าาาาา
หรือจริงๆแล้วเป็นมนุษย์ทดลองของชาวต่างชาติที่หลุดออกมาจากสถานที่ทำการทดลอง
หรือน้องอาจจะเป็นพรายทะเลก็ได้นะ
ทุกคนอาจจะสงสัยใช่มั้ยล่ะ
ว่าทำไมแวมไพร์ของเรื่องนี้
ไม่ใช่ตาสีแดงและผิวสีขาวบริสุทธิ์
สาเหตุนั้นก็เพราะว่าน้องเป็นสายเลือดผสมครับ!
น้องเป็นสายเลือดผสมระหว่างแวมไพร์กับเงือกทะเลสาบ
• ° •เงือกทะเลสาบ ; มักจะพบเห็นได้ตามทะเลสาบในป่าดิบชื้น เจ้าพวกนี้มักจะกินสัตว์และมนุษย์ที่เข้ามาใช้น้ำในทะเลสาบเป็นอาหาร และพวกมันมักจะแปลงกายให้มีรูปลักษณ์ที่น่าหลงไหลจนเหยื่อติดกับ และจากนั้นพวกมันก็จะลากเหยื่อลงไปกินในน้ำ
เจ้าหนูคนนี้มีชื่อว่า ริวตะ ครับ
จริงๆแล้ว น้องริวตะในตอนแรกจะยังไม่มีชื่อเรียกครับ
เพราะปีศาจที่ไม่มีชื่อเรียก คือปีศาจที่ไม่มีการทำพันธสัญญากับผู้ที่ตั้งชื่อให้นั้นเอง
แต่ถ้าหากมีคนต้องการตั้งชื่อเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของแก่ปีศาจ ก็ใช่ว่าจะสามารถทำได้เลยเช่นกัน
เพราะถ้าหากมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ยอมรับกันและกัน การทำพันธสัญญาก็จะไม่สามารถลุล่วงได้
คราวนี้สงสัยกันบ่ะว่าใครเป็นตั้งชื่อให้น้องริวตะ
▪》ผมจะวางคำใบ้ไว้ให้นะครับ《▪
คำใบ้ ; เป็นหนึ่งในนักล่าอสูรครับ ตัวใหญ่และตัวสูง มักจะไม่ค่อยมีบทมากๆ(หรืออาจจะยังไม่มีบทเลยก็ได้) อาวุทของเขาไม่ใช่ดาบครับ
พอจะเดาออกไหมครับว่าเขาเป็นใคร
ถ้างั้นต่อไปเราก็มาเริ่มทำความรู้จักกับพลังและความสามารถของน้องริวตะกันครับ
แต่ตอนนี้ขอตัวไปกินข้าวก่อน
ริวตะ 《Vampier》
ริวตะเองครับ!
ริวตะ 《Vampier》
ผมจะมาอธิบายพลังและความสามารถพิเศษส่วนตัวแทนแอดv.เองครับ
ริวตะ 《Vampier》
แต่ไอการเริ่มต้นอธิบายเรื่องเกี่ยวกับตัวเองเป็นอะไรที่ผมไม่ชอบสุดๆเลย ไม่ใช่ว่าไม่อยากเล่าหรอกนะ
ริวตะ 《Vampier》
แต่ผมไม่รู้จะเริ่มอธิบายจากตรงไหนนี้สิ
ริวตะ 《Vampier》
ผมจะ so crezy die
อองเอิ่มอากอะอังอี่อัวเองอีอิ(ลองเริ่มจากพลังที่ตัวเองมีสิ)//กินข้าวอยู่
ริวตะ 《Vampier》
พลังที่ผมมีหรอ
ริวตะ 《Vampier》
ควบคุมโลหิต
ริวตะ 《Vampier》
ควบคุมแรงโน้มถ่วง
ริวตะ 《Vampier》
คงมีแค่นี้แหละ
ริวตะ 《Vampier》
ผมนึกไม่ออก
ไหนลองอธิบายพลังควบคุมโลหิตหน่อยสิ
ริวตะ 《Vampier》
ผมาสามารใช้เลือดตัวเองแปลงเป็นอาวุทได้
ริวตะ 《Vampier》
แล้วก็สามารถใช้เลือดตัวเองสร้างอวัยวะต่างๆขึ้นมาแทนที่อวัยวะอันเก่าที่ใช้งานไม่ได้หรือถูกทำลายไปแล้วด้วย
แล้วพลังควบคุมแรงโน้มถ่วงล่ะ
ริวตะ 《Vampier》
ใช้แรงโน้มถ่วงบีบอัดสิ่งต่างๆ
ริวตะ 《Vampier》
ก็น่าจะทำได้เหมือนกัน
ริวตะ 《Vampier》
แต่อาจจะควบคุมยาก
ริวตะ 《Vampier》
ถ้าไม่เพ่งสมาธิดีๆอ่ะนะ
ไอ้พลัง ฟื้นคืนชีพที่นายมีอยู่มันจำเป็นต้องใช้วิญาณคนอื่นหรือการทำพิธีสังเวยอะไรสักอย่างมั้ย
ริวตะ 《Vampier》
ใช้แค่เลือดของผมก็เพียงพอแล้วล่ะ
ริวตะ 《Vampier》
แต่การจะฟื้นคืนชีพคนตายมันใช้เลือดเยอะนี้สิ
ริวตะ 《Vampier》
ผมก็มีขีดจำกัดในการคืนชีพนะ
ริวตะ 《Vampier》
ผมทำได้แค่นั้น
ริวตะ 《Vampier》
ก็ผมไม่ได้มีพลังเยอะนี่น่า
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
มีคำถามค่าาา~//ยกมือ
ริวตะ 《Vampier》
ว่ามาเลยครับ
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
ปกติแล้วคุณริวตะกินอะไรเป็นอาหารหรอคะ?
ริวตะ 《Vampier》
ผมกินผลไม้ป่าเป็นอาหารครับ
ริวตะ 《Vampier》
แต่ส่วนใหญ่กินมะเขือเทศมากกว่า
ริวตะ 《Vampier》
เพราะมันช่วยบำรุงเลือด
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
นอกจากผลไม้ป่าแล้ว คุณริวตะกินอะไรอีกมั้ยครับ เช่น พวกอาหารที่มนุษย์กินไรงี้
ริวตะ 《Vampier》
ถ้าได้กินก็คงดีครับ
ริวตะ 《Vampier》
ถึงแม้ตอนนี้จะกืนแค่มะเขือเทศก็เถอะ
ต่อไปคือความสามารถพิเศษส่วนตัว
ริวตะ 《Vampier》
หายใจใต้น้ำได้
ริวตะ 《Vampier》
มองเห็นหรือตรวจจับอุณหภูมิได้
ริวตะ 《Vampier》
ต้านทานพิษต่างๆ
ริวตะ 《Vampier》
ไม่ใช่ครับ
ริวตะ 《Vampier》
ฮีลในที่นี้คือความสามารถพิเศษของผมครับ
ริวตะ 《Vampier》
ไม่ใช่ครับ
ริวตะ 《Vampier》
น้ำลายผมเอง
ริวตะ 《Vampier》
หยะแหยงหรอ
ข้อมูลเพิ่มเติมก็ประมาณนี้
ชื่อ :ริวตะ
อายุ :238ปี
สูง :167cm. หนัก46.7g
สิ่งที่ชอบ :มะเขือเทศ นม มันเทศ นอน วิ่งเล่น คนใจดี
สิ่งที่ไม่ชอบ : ซาเนมิ
หนี
เนื้อเรื่องที่แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงไม่มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องจริงที่เกิดขึ้นจริงในไยบะ
โปรดใช้จักยานในการอ่านด้วยครับ
ริวตะ 《Vampier》
ถ้าไปขออาหารจากพวกชาวบ้าน...
ริวตะ 《Vampier》
พวกเขาจะให้มั้ยนะ?...
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
เด็กเวรท่านหนึ่ง: เฮ้ย! ไอบ้านี้
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
เด็กเวรท่านหนึ่ง: ฉันบอกให้เอามาให้ฉันไง!!! //แย่งขนมปัง
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
เด็กชาย: ยะ...อย่าเอาไปนะ!...//ขนมปังหลุดมือ
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
เด็กเวรท่านหนึ่ง: 555! ฉันไม่สน! ขอแค่ฉันได้กินอิ่มก็เพียงพอแล้ว! //เย้าะเย้ย
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
เด็กชาย: แต่นั้นเป็นอาหารที่จะทำให้ฉันอิ่มได้ทั้งวันเลยนะ!!!
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
เด็กชาย: ขอร้องล่ะ! เอาคืนฉันมาเถอะ! มันเป็นชิ้นสุดท้ายที่ฉันมีนะ!!//ร้องไห้
ริวตะ 《Vampier》
อะไรกัน...
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
เด็กเวรท่านหนึ่ง: หุบปากไปเลย!!! แกน่ะ!! ไม่สมควรได้กินอะไรทั้งนั้นแหละ!!!//เดินหนี
ริวตะ 《Vampier》
ทำไมกัน...
ริวตะ 《Vampier》
ทำไมพวกมนุษย์...ถึงทำร้ายกันและกันล่ะ...
ริวตะ 《Vampier》
แต่นี้ก็ไม่ใช่เรื่องของฉันนี่...
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
เด็กหญิง:โอ้ย!?//เดินชน
ริวตะ 《Vampier》
อ้ะ? แม่หนูน้อย? เป็นอะไรรึป่าว?//พยุงตัวเด็กเอาไว้
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
เด็กหญิง:ไม่เป็นไรค-
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
เด็กหญิง:กรี๊ดดดด!!!//เห็นใบหน้าและสีผิวของริวตะ
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
เด็กหญิง:ชะ...ช่วยด้วยค่ะ!!! ตรงนี้มีอสูร!!! มันจะกินหนูแล้ว!!!//วิ่งหนี
ริวตะ 《Vampier》
ดะ...เดี๋ยวสิ...
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
ตปก.ช:เห้ยพวกเรา!! ตรงนั่นมีอสูรจะจับเด็กกินแล้ว!!
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
ตปก.ญ:รีบขวางหินไปเร็ว!!//หยิบหินแล้วขวางไปที่ริวตะ
ริวตะ 《Vampier》
เจ็บนะ...//พูดพึมพัม
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
ตปก.ช:ออกไปจากหมู่บ้านเรานะเจ้าตัวอัปลักษณ์!!!//ขวางหิน
ชาวบ้าน/ตัวประกอบ
ตปก.ญ:ไอ้ตัวอัปมงคล!! ออกไปจากหมู่บ้านเราซะ!!!//ขวางหิน
ทุกคนในหมู่บ้านต่างขวางหินไปที่ริวตะ
ริวตะ 《Vampier》
ต้องหนีอีกแล้วสินะ...//วิ่งออกจากหมู่บ้านพร้อมบานแผล
ริวตะ 《Vampier》
หนาวจัง...//เดินเหม่อ
ริวตะ 《Vampier》
ร่างกายมัน...จะขยับไม่ได้แล้ว...//เดินเซ
ริวตะ 《Vampier》
ที่นี้...มีแต่หิมะหนาๆ...ไม่มีหมู่บ้านมนุษย์เลยหรอ?...
ริวตะ 《Vampier》
ผลไม้ป่าไม่มีเหลือให้กินแล้วแหะ...
ริวตะ 《Vampier》
//หูขยับขึ้น+หยุดเดิน
ริวตะ 《Vampier》
สะ...เสียงอะไรน่ะ..//หันซ้าย+ขวา
ริวตะ 《Vampier》
(ตรวจจับอุณหภูมิ)//มองไปรอบๆ
？？？
//กำลังหลบอยู่หลังต้นไม้
ริวตะ 《Vampier》
(มีคนอยู่จริงๆด้วย...เราควรหนีดีมั้ยนะ)//มองไปที่ต้นไม้ต้นหนึ่ง
ริวตะ 《Vampier》
(ไม่มีทางเลือกแล้ว)
ริวตะ 《Vampier》
(นั้นอาจจะไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาแต่เป็นนักล่าอสูรแน่ๆ)//เริ่มวิ่งไปในทิศทางตรงกันข้าม
ริวตะ 《Vampier》
(บ้าเอ้ย!? วิ่งตามมาด้วยแหะ...ทำยังไงดี)//มองไปรอบๆ
ริวตะ 《Vampier》
(คิดออกแล้ว)
ริวตะ 《Vampier》
//กระโดดขึ้นไปบนต้นไม้
ริวตะ 《Vampier》
//กระโดดไปอีกต้นและกระโดดไปเรื่อยๆ
ริวตะ 《Vampier》
(ไม่ตามมาแหะ...)//กระโดดข้ามต้นไม้
ริวตะ 《Vampier》
(เจ้านั้นคงคิดว่าเราเป็นอสูรแน่ๆ...ถึงได้พยายามตามมา)
*กับดักตาข่ายขนาดใหญ่ได้พุ่งมาจับริวตะ*
ริวตะ 《Vampier》
!?//ตกใจ+หลบไม่ทันก่อนที่จะโดนกับดักจับไว้
？？？
อาระ อาระ~ จับง่ายจังนะคะเนี้ย~//ยืนถือเข็มฉีดยา
？？？
ขี้โกงจัง ใช้กับดักทำไมกัน
ริวตะ 《Vampier》
(มนุษย์พวกนี้เป็นใครกันแน่เนี้ย!?)//พยายามดิ้น
？？？
อย่าดิ้นแรงนักสิคะ~ มันอาจจะเจ็บเอาได้นะคะ//เอาเข็มฉีดยาแทงลงไปที่คอของริวตะ
ริวตะ 《Vampier》
อึก-!?//เจ็บ+หูตก
？？？
ไม่ต้องเกร็งนะ อีกสักพักแกก็จะตายแล้ว//เก็บดาบ
？？？
ตายแล้ว~ พูดแรงจังเลยนะคะเนี้ย~//ยิ้ม
ริวตะ 《Vampier》
ตะ...อึก...อะ...ไร...(อะไรกัน ทำไมเสียงพูดถึงไม่ยอมออกมา!?)
ริวตะ 《Vampier》
(ฉันอยู่มาตั้ง200กว่าปี!? ฉันจะมาตายตอนนี้ไม่ได้นะ!?)//ตาเริ่มพร่ามัว
？？？
ตายแล้ว!~ สลบไปแล้วล่ะนะคะ~
？？？
แต่...เธอแน่ใจนะว่าจะให้เจ้านี้ไปเป็นตัวทดลองยาพิษที่สร้างขึ้นมาใหม่น่ะ?
？？？
อาระ อาระ~ แน่นอนสิคะ!
？？？
ฝากพาเจ้านี้กลับไปด้วยนะคะ
？？？
ฉันจะไปหาทามาโยะก่อนแล้วจะตามไปที่หลัง
？？？
อืม เข้าใจแล้ว//หอบริวตะกลับไป
ริวตะ 《Vampier》
ฉัยตายไปแล้วหรอ...
ริวตะ 《Vampier》
เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่...
ริวตะ 《Vampier》
มนุษย์พวกนั้นเป็นใคร...
ริวตะ 《Vampier》
เสียงของเฮเลน...
？？？
พ่อต้องตื่นได้แล้วนะคะ~
ริวตะ 《Vampier》
ลูกอยู่ไหน!?
ริวตะ 《Vampier》
(เป็นไปได้ยังไง...)
ริวตะ 《Vampier》
(เฮเลนตายไปแล้วนี่)
ริวตะ 《Vampier》
มองไม่เห็น...//พึมพัม
ริวตะ 《Vampier》
ไม่จริงใช่มั้ย...
ริวตะ 《Vampier》
(นั้นเสียงใคร?)
ริวตะ 《Vampier》
//สดุ้งตื่น
ริวตะ 《Vampier》
อะไรกัน...ความฝันหรอ//พึมพัม+เวียนหัว
ทันจิโร่
อ๊ะ! ตื่นแล้วแหะ!//มองไปที่ริวตะ
เซนอิสึ
ทะ...ทัน...ทันจิโร่! ระวังนะ! เจ้านั้นอาจจะเป็นอันตรายก็ได้!!//หลบอยู่ด้านหลังของทัน
อิโนะซึเกะ
หุบปากไปสะเซนอิสึ!!! ถ้าแกกลัวแล้วจะเข้ามาทำไมว่ะ!?//โวยวาย
ทันจิโร่
นี้!? หยุดทะเลาะกันก่อนสิ!
ริวตะ 《Vampier》
ที่นี้...คือที่ไหนหรอ...?
ทันจิโร่
อ่อ! ที่นี้คือ 'คฤหาสน์ผีเสื้อ' ครับ
ริวตะ 《Vampier》
พวกนายเป็นใคร...//มองอย่างไม่ไว้ใจ
เซนอิสึ
พะ...พวกเราเป็น...
เซนอิสึ
อย่าแย่งฉันพูดเส้!!!!
ริวตะ 《Vampier》
นะ...นักล่าอสูร?
ริวตะ 《Vampier》
ต้องการอะไร...จับฉันมาทำไม//ไม่ไว้ใจ
ทันจิโร่
คงต้องถามคุณชิโนบุอีกที...
ริวตะ 《Vampier》
ใครคือ ชิโนบุ?
？？？
อาระ อาระ~ ตื่นแล้วหรอคะ//เดิรเข้ามา
ทันจิโร่
คุณชิโนบุ! อรุณสวัสดิ์ครับ!
ชิโนบุ
อรุณสวัสดิ์จ้ะ//ยิ้ม
ริวตะ 《Vampier》
เสียงนี้...
ชิโนบุ
สงสัยหรอคะว่าทำไมฉันถึงจับคุณมา//ยิ้ม
ชิโนบุ
อสูรอย่างคุณน่ะ อยู่เฉยไปก็รกโลกหนิคะ
ชิโนบุ
ฉันก็เลยคิดว่าจะจับคุณมาเพื่อทดลองยาพิษค่ะ!
ชิโนบุ
ดูเป็นประโยชน์มากๆเลยใช่มั้ยล่ะคะ?
ทันจิโร่
จะทำแบบนั้นจริงๆหรอครับ
ชิโนบุ
อย่างน้อยก็จะเป็นผลดีต่อมนุษย์ของเรานะคะ
ริวตะ 《Vampier》
เข้าใจผิดแล้วครับ
ริวตะ 《Vampier》
ผมไม่ใช่อสูรหรอกครับ//พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
ทัน,เซน,อิโนะ,:เอ๊!??????
ชิโนบุ
ถ้าไม่ใช่อสูรแล้วคุณจะเป็นตัวอะไรได้ล่ะคะ//สงสัย
ริวตะ 《Vampier》
ผมเป็นปีศาจ
ซาเนมิ
55555!!!//เดินเข้ามา+หัวเราะ
ซาเนมิ
ถ้าจะโกหกก็โกหกให้มันเนียนๆหน่อยสิว่ะ!!
ริวตะ 《Vampier》
ผมไม่ได้โกหกครับ(ไอเวรนี้ใคร)
ซาเนมิ
แล้วจะให้เราเชื่อได้ไงล่ะว่าแกเป็นปีศาจไม่ใช่อสูร
อิโนะซึเกะ
นั้นสิ! ฉันเห็นด้วยกับเจ้าซาซึมิ!
ซาเนมิ
ฉันชื่อซาเนมิเว้ย!!!
ชิโนบุ
แล้วคุณปีศาจอายุเท่าไหร่ล่ะคะ?
ริวตะ 《Vampier》
238ปีครับ...
ชิโนบุ
ปีศาจจะเกิดขึ้นในรอบ1,000ปีสินะคะ
ทันจิโร่
แล้วคุณปีศาจชื่ออะไรหรอครับ?
ริวตะ 《Vampier》
ปีศาจไม่มีชื่อเป็นของตัวเองหรอก
เซนอิสึ
ละ...แล้วคนที่คุณพูดถึงตอนหลับคือใครล่ะ?
ริวตะ 《Vampier》
คนที่ฉันพูดถึง?...ตอนหลับ?
ริวตะ 《Vampier》
นั้นเป็นชื่อลูกสาวของฉัน
ชิโนบุ
ปีศาจมีลูกได้ด้วยหรอ?
ซาเนมิ
ไม่ใช่ว่าปีศาจทุกตนจะเกิดมาจากมิติวังวนหรอกหรอ?
ริวตะ 《Vampier》
เธอเป็นลูกบุญธรรมของผมครับ
ริวตะ 《Vampier》
เธอเป็นมนุษย์...
ริวตะ 《Vampier》
ไม่ใช่ปีศาจ...
ทันจิโร่
อ่า แล้วตอนนี้เธอ...
ริวตะ 《Vampier》
เธอตายแล้ว...
ริวตะ 《Vampier》
ผมไม่ใช่ปีศาตอำมหิตนะครับ
ซาเนมิ
แล้วเธอตายเพราะอะไร
ริวตะ 《Vampier》
เธอเป็นโรคหัวใจ
ชิโนบุ
เสียใจด้วยนะคะเรื่องลูกสาวของคุณ
ชิโนบุ
แต่เรื่องที่ฉันจับคุณมาฉันไม่เปลี่ยนใจหรอกนะคะ
ริวตะ 《Vampier》
ผมไม่ขัดหรอกครับ
ริวตะ 《Vampier》
ขอแค่มีที่อยู่
ริวตะ 《Vampier》
ขอแค่มีอาหารให้ผม
ริวตะ 《Vampier》
ผมจะทำทุกอย่างตามที่คุณต้องการ...
ริวตะ 《Vampier》
แต่คุณห้ามตั้งชื่อให้ผมเด็ดขาด
ชิโนบุ
ไม่มีชื่อมันออกจะเรียกยากนะ~
ริวตะ 《Vampier》
การตั้งชื่อคือการทำพันธสัญญา
ริวตะ 《Vampier》
ถ้าผมไว้ใจใครผมก็จะอนุญาตให้ตั้งเองแหละครับ
ริวตะ 《Vampier》
แต่ผมไม่ไว้ใจคุณครับ
ชิโนบุ
เข้าใจแล้วค่ะ...//ยิ้ม
บ้าน
ชิโนบุ
ฉันจะพาคุณไปสำรวจรอบๆและพักผ่อนให้เต็มที่ก่อนที่ฉันะจะทำการทดลองกับคุณค่ะ
ชิโนบุ
แต่ฉันมีงานต้องทำต่อค่ะ
ชิโนบุ
ฉะนั้น ฉันจะให้เสาหลักคนอื่นๆช่วยดูแลคุณแทนในระหว่างที่ฉันไม่อยู่
ทันจิโร่
ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผม อิโนะสึเกะ และ เซนอิซึขอตัวไปฝึกก่อนนะครับ//โค้ง
ริวตะ 《Vampier》
//พยักหน้า
ริวตะ 《Vampier》
แล้ว...ชุดนี้มัน...
ชิโนบุ
ชุดที่คุณใส่อยู่น่ะหรอคะ
ชิโนบุ
พอดีว่าชุดของผู้ชายมันหมดน่ะค่ะ
ชิโนบุ
ฉันก็เลยให้คุณใส่ชุดของผู้หญิงไปก่อน
ชิโนบุ
เพราะเสื้อผ้าของคุณขาดหลุดลุ่ยไม่เป็นชิ้น
ชิโนบุ
แต่คุณใส่ชุดนี้แล้วเหมาะมากๆเลยนะคะเนี้ย~
ริวตะ 《Vampier》
อ่า...ไม่หรอกครับ//อาย+หูตกเล็กน้อย
ชิโนบุ
ฉันพูดจริงๆนะคะ!//ยิ้ม
？？？
คุยอะไรกันอยู่น่ะ! น่าสนุกจัง!//เดินเข้ามา
เร็นโงคุ
ฉันพาเกียวเมมาด้วยล่ะ
เร็นโงคุ
เขาบอกว่าเขาอยากเห็นเจ้าปีศาจที่ซาเนมิพูดถึง
ชิโนบุ
ถ้างั้นฉันฝากด้วยนะคะ
เร็นโงคุ
ขอดูหน้าชัดๆหน่อยสิ๊!!//จับหน้าริวตะให้เข้ามาใกล้ๆ
ริวตะ 《Vampier》
!?//สดุ้ง+สะบัดหน้าหนี
เกียวเม
ฉันว่านายทำเขาแรงเกินไปนะ เร็นโงคุ
เร็นโงคุ
อ่า 5555! ขอโทษๆ//ยิ้ม
เร็นโงคุ
เจ้าชื่ออะไรเจ้าปีศาจ...
เร็นโงคุ
งั้นข้าจะเรียกเจ้าว่า-//โดนปิดปาก
ริวตะ 《Vampier》
//เอามือปิดปากเร็นโงคุ
เร็นโงคุ
แค่จะตั้งชื่อให้เอง
ริวตะ 《Vampier》
สำหรับปีศาจ การตั้งชื่อคือการทำพันธสัญญาครับ
เกียวเม
การทำพันธสัญญาหรอ? มันคืออะไร
ริวตะ 《Vampier》
ก็...//อธิบาย
เร็นโงคุ
โอเค! ฉันเข้าใจแล้ว!
เร็นโงคุ
งั้นฉันจะพานายไปเดินชมรอบๆเอง!
เร็นโงคุ
จะไปด้วยกันมั้น เกียวเม?
ริวตะ 《Vampier》
//ลุกออกจากเตียง+เดินตามเร็นโงคุ
เร็นโงคุและเกียวเมได้พาริวตะไปเดินสำรวจรอบๆคฤหาสน์และสถานที่ต่างๆในหน่วย
ทำให้ทั้งสามคนได้ใช้เวลาร่วมกันและเริ่มสนิทกันมากขึ้น
ริวตะที่ไม่ค่อยไว้ใจมนุษย์มากนักก็กลับรู้สึกไว้วางใจเร็นโงคุและเกียวเมมากๆ
ริวตะรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยทุกครั้งที่อยู่ใกล้ๆเกียวเม
ราวกับว่าเกียวเมเป็นที่พักพิงที่สบายที่สุด
ทั้งสามคนใช้เวลาร่วมกันจนกระทั้งเวลาล่วงเลยมาถึงยามเย็น
เกียวเมเลยขออาสาพาริวตะกลับไปที่คฤหาสน์ผีเสื้อแทนเร็นโงคุ
เพื่อให้เร็นโงคุได้กลับไปพักผ่อน
ริวตะ 《Vampier》
(คนที่ชื่อเกียวเม...ตัวใหญ่เหมือนหมีเลยแหะ...)//มองที่แผ่นหลังของเกียวเม
ริวตะ 《Vampier》
(ระหว่างที่เดินชมสถานที่ต่างๆเขาเป็นคนที่พูดน้อยมากๆ...แต่ก็ใส่ใจทุกๆรายละเอีนดของสถานที่)
ริวตะ 《Vampier》
(เขาเป็นคนที่พูดด้วยแล้วรู้สึกอบอุ่นมากๆเลยแหะ...)
ริวตะ 《Vampier》
(ฉันไว้ใจเขาได้ใช่มั้ยนะ...)
เกียวเม
ถึงแล้วล่ะคุณปีศาจ//หยุด
ริวตะ 《Vampier》
อ่า...ขอบคุณที่มาส่งครับ//โค้ง
เกียวเม
คิดสะว่าที่นี้คือบ้านของคุณ
ริวตะ 《Vampier》
บ้านหรอครับ...
ริวตะ 《Vampier》
//กำลังจะเดินเข้าไปในคฤหาสน์
เกียวเม
ขอถามอะไรหน่อยสิ...
ริวตะ 《Vampier》
ครับ?//หยุด+หันกลับไปหาเกียวเม
เกียวเม
นายเป็นปีศาจอะไรกันแน่
เกียวเม
จะว่าเป็นพรายทะเลก็ไม่ใช่เพราะหูของพรายทะเลก็ไม่ได้ยาวขนาดนี้
เกียวเม
หูของนายน่ะ มันยาวเหมือนหูของแวมไพร์สะอีก
ริวตะ 《Vampier》
จะตอบว่ายังไงดีล่ะครับ
ริวตะ 《Vampier》
ผม...เป็นปีศาจ...พันธุ์ผสมครับ
ริวตะ 《Vampier》
พ่อของผมเป็นแวมไพร์ครับ
ริวตะ 《Vampier》
ส่วนพ่ออีกคนของผมเป็นพรายทะเลสาบในป่าดิบชื้น
ริวตะ 《Vampier》
ผมไม่มีแม่ครับ
เกียวเม
แล้วนายเกิดมาได้ยังไง....
ริวตะ 《Vampier》
พ่อผมที่เป็นแวมไพร์เป็นลูกผสมกับอินคิวบัสครับ
ริวตะ 《Vampier》
หื้ม?//หูตั้ง
อุซุย
สีตัวนายดูไม่ฉูดฉาดเอาสะเลยนะเนี้ย!
ริวตะ 《Vampier》
(ไอ้เวรนี้...มีปัญหาอะไรกับสีผิวของฉันห้ะ...)
ชิโนบุ
งั้นก็แสดงว่า คุณปีศาจมีสามสายเลือดสินะคะ
ริวตะ 《Vampier》
ก็คงประมาณนั้นมั้งครับ...
เกียวเม
แต่อินคิวบัสคืออะไรกันแน่
ริวตะ 《Vampier》
ไว้ผมจะอธิบายทีหลังนะครับ
ริวตะ 《Vampier》
นี้มันก็มืดมากแล้ว
ริวตะ 《Vampier》
ทุกคนควรจะไปพักผ่อนกันได้แล้วนะครับ
ชิโนบุ
งั้นฉันขอตัวนะคะ//ยิ้ม+ไป
ทุกคนแยกย้ายกับไปที่คฤหาสน์ของตัวเอง
ริวตะ 《Vampier》
เฮ้อ...//ถอนหายใจเฮือกใหญ่
ริวตะ 《Vampier》
(ที่นี้จะเรียกว่าบ้าน...ได้จริงๆหรอ?)//คิด
ริวตะ 《Vampier》
(ที่ผ่านมาเราเร่ร่อนไปทุกๆที่)//เดินเข้าไปในห้องพัก
ริวตะ 《Vampier》
แต่ต่อจากนี้...//พูดพึมพัม+เดินไปนั่งที่เตียงช้าๆ
ริวตะ 《Vampier》
ฉันคงไม่ต้องเร่ร่อนอีกแล้วสินะ...
ริวตะ 《Vampier》
คงไม่ต้องโดดเดี่ยวแล้ว...
ริวตะ 《Vampier》
ฮะ...เฮเลน
ริวตะ 《Vampier》
ฮะ...เอเลน..
เฮเลน
หนูคิดถึงพ่อมากๆเลยนะ!//วิ่งไปกอด
ริวตะ 《Vampier》
...//รับกอดไว้
เฮเลน
พ่อจ๋าไปไหนไม่ยอมบอกหนูเลย!
เฮเลน
หนูงอนพ่อจ๋าแล้ว//แก้มป่อง
ริวตะ 《Vampier》
พ่อขอโทษนะเฮเลน...
ริวตะ 《Vampier》
ยกโทษให้พ่อได้มั้ย...//ยิ้มอย่างอ่อนโยน
เฮเลน
อื้ม!!//พยักหน้า+ยิ้ม
ริวตะ 《Vampier》
//ยิ้ม+กอดเฮเลนแน่น
เฮเลน
//กอดริวตะ+ร่างกายค่อยๆสลายหายไปทีละนิด
ริวตะ 《Vampier》
เฮเลน...ร่างกายลูก...มัน...//มองอย่างตกใจ
เฮเลน
หนูแค่อยากรู้ว่าพ่อ...ยังจำหนูได้มั้ย...//กอด+ซุกอกริวตะ
เด็กสาวตัวน้อยๆพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อยในขณะที่กอดผู้เป็นพ่อของตนไว้
เฮเลน
พ่อยังไม่ลืมหนู...//เงยหน้ามอง+น้ำตาไหล
ใบหน้าเล็กๆของเด็กสาวได้มองหน้าผู้เป็นพ่อของตนทั้งน้ำตา
ใบหน้าที่ใสซื่อและบริสุทธิ์ของเธอ
ทำให้ผู้เป็นพ่อรู้สึกเจ็บที่หน้าอก
ราวกับมีอะไรมาแทงทะลุหัวใจของเขา
ริวตะ 《Vampier》
...//มองหน้าเฮเลนก่อนที่จะร้องไห้
ริวตะ 《Vampier》
พ่อไม่เคยลืมเธอเลยนะเฮเลน...
ริวตะ 《Vampier》
พ่อขอโทษ...
ริวตะ 《Vampier》
ที่รักษาเธอไว้ไม่ได้...
ริวตะ 《Vampier》
พ่อขอโทษ...//ลูบแก้มเฮเลนเบาๆ
เฮเลน
มันไม่ใช่ความผิดของพ่อเลยค่ะ...//ยิ้ม
เฮเลน
แค่รู้ว่าพ่อไม่ลืมหนู! หนูก็ดีใจมากๆเลยล่ะ!!//ยิ้มอย่างสดใส
ใบหน้าที่ใสซื่อและบริสุทธิ์ของเด็กสาวได้ยิ้มออกมาด้วยความสดใส แม้ว่าใบหน้าของเธอจะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาก็ตาม
ริวตะ 《Vampier》
เฮเลน...พ่อขอล่ะ...//ร้องไห้+กอดเฮเลนไว้
ริวตะ 《Vampier》
อย่าจากพ่อไปอีกเลยนะ...
ผู้เป็นพ่อได้ร้องไห้ออกมาอย่างน่าเวทนา
และขอภาวนาให้ลูกสาวที่เขารักที่ได้ตายไปแล้ว
ซึ่งเขาก็รู้ดีอยู่แล้วว่า
เฮเลน
พ่อจ๋า...//พูดน้ำเสียงสั่นเครือ
เฮเลน
หนูไปก่อนนะ...//ยิ้ม+ร่างกายค่อยๆสลายไป
ริวตะ 《Vampier》
ไม่...เฮเลน!!//พยายามคว้าเฮเลนมากอดเอาไว้
ริวตะ 《Vampier》
ไม่!...ไม่!...
ริวตะ 《Vampier》
พ่อขอล่ะเฮเลน!!
ริวตะ 《Vampier》
อย่าไปเลยนะ!!
ริวตะ 《Vampier》
ขอร้องล่ะ!!
ริวตะ 《Vampier》
//สดุ้งตื่น+น้ำตาไหล
ริวตะ 《Vampier》
//ค่อยๆลุกขึ้นมานั่งบนเตียง+ปวดหัว...
ริวตะ 《Vampier》
(..เฮเลน....)//นึกถึงความฝัน
ริวตะ 《Vampier》
(ถ้าเกิดฉันไม่โดนยึดพลัง...เฮเลนคงไม่ต้องตาย...)//คิดกับตัวเอง+เหม่อ
ริวตะ 《Vampier》
...//มองไปรอบๆ
ริวตะ 《Vampier》
ยังมืดอยู่เลยแหะ...//พึมพัม
ริวตะ 《Vampier》
นอนต่อดีกว่า...
？？？
หอมหวานสะเหลือเกินนะเจ้าอสูร
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
