เป็นนักเรียน(?)ดีๆดันกลายเป็นผู้พิทักษ์วงโกเล่.
1つ.
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
หืมว่าไง ลูกสาวของพ่อ/// เดินออกจากบ้านมา
โทชิโอะ นามิ.
ของยกหมดแล้วค่ะ จะออกรถมั้ยค่ะ? /// ชะโงกหน้าออกจากหลังรถ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
งั้นเราออกรถกันเลยเนอะ //// เดินมาหานามิ
โทชิโอะ นามิ.
ได้เลย~ /// หมุ่นตัว
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
ได้จ้ะๆ /// ปิดฝากระโปรงหลัง
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
.ขึ้นรถ
โทชิโอะ นามิ.
.มองนอกกระจก
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
นามิลูกพ่อสมัครโรงเรียนให้ใหม่แล้วนะ~ //// ขับรถ
โทชิโอะ นามิ.
โรงเรียนอะไรหรอค่ะ? /// หันมอง
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
นามิโมริ อืม~ พ่อไม่มั่นใจนะว่าจะไกลจากโรงเรียนมากมั้ยนะ .🚙
โทชิโอะ นามิ.
เอ๋~ บ้านใหม่เราอยู่เมืองนามิโมริหรอค่ะ?
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
ใช่แล้ว ลูกสาวของพ่อเก่งจังเลย~ .🚙
โทชิโอะ นามิ.
แล้วชุดยูนิฟอร์มหล่ะค่ะเราไม่ซื้อหรอ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
พ่อกะจะให้นามิไปดูเองน่ะ พ่อดูไม่เป็นหรอก .เหงื่อตก
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
ได้เอาของฝากให้เพื่อนบ้านยังเอ๋ย .🚙
โทชิโอะ นามิ.
อยู่นี่ค่ะ! /// ถือ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
โอ้!
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
จะถึงแล้วล่ะ /// ถอยรถ + จอดรถ
โทชิโอะ นามิ.
โห้! /// ติ่นเต้น
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
ดูดีหรือเปล่าพ่อไม่มั่นใจน่ะ /// เกาหัว
โทชิโอะ นามิ.
ดูดีแบบเรียบๆเลยค่ะ /// ✨✨
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
รีบไปดูในบ้านสินามิ /// ยิ้ม + แตะไหล่
โทชิโอะ นามิ.
.เงยมองหน้าพ่อ + ตาลุกวาว
โทชิโอะ นามิ.
ได้เลยหรอค่ะ! .✨
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
ได้ตามสบายเลยพ่อซื้อของเข้าบ้านแล้วนะ /// ยิ้ม
โทชิโอะ นามิ.
ขอบคุณค่ะ ! /// หอมแก้มพ่อ + รีบวิ่งเข้าบ้าน
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
.ยิ้มเอ็นดูลูกสาว
โทชิโอะ นามิ.
ว้าว! /// มองรอบ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
.ยกขึ้น + เดินเข้าประตูโรงรถ
โทชิโอะ นามิ.
.วิ่งไปห้องครัว
โทชิโอะ นามิ.
มีห้องครัวต่อกับห้องนั่งเล่นด้วย!
โทชิโอะ นามิ.
.รีบขึ้นบรรได
โทชิโอะ นามิ.
ว้าว! /// ตาเป็นประกาย
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
โอเคหรือเปล่า นามิ /// เหงื่อตก
โทชิโอะ นามิ.
ขอบคุณค่ะคุณพ่อ! ///หันหน้าหาพ่อ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
อืมๆ ดีใจที่ลูกชอบนะ /// ลูบหัว
โทชิโอะ นามิ.
ค่ะ! /// ยิ้ม
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
งั้นเราไปให้ของฝากเพื่อนบ้านใหม่กันเถอะ นามิลูก /// ถือกระเช้าผลไม้
โทชิโอะ นามิ.
หนูถือให้ค่ะ /// ยื่นมือ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
ขอบคุณครับลูกสาว /// ยื่น + ยิ้ม
โทชิโอะ นามิ.
ค่า~! /// เดินนำ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
.ตาม
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
นามิพอได้มั้งลูก /// เหงื่อตก
โทชิโอะ นามิ.
ค่าๆ /// ถือกระเช้าผลไม้
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
.เดินออกมา
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
=_= .ตามมา
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
อ้าว! นานะอรุณสวัสดิ์ /// ทักทาย
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
เอ๊ะ คุณริวคาชิสวัสดีค่ะ /// ยิ้ม
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
สึคุงสวัสดีอาสิ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ส-สวัสดีครับ /// โค้ง
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
นา----
โทชิโอะ นามิ.
น้านานะสวัสดีค่ะ /// ยิ้ม
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
โอ้ นามิจังโตไวจังเลย! /// ตกใจ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( นามิจังนิ! )
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
งั้นเข้าบ้านก็มั้ยค่ะ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
ไม่เป็นไรครับ พอดีจะมาทักทายเพื่อนบ้านใหม่น่ะ
โทชิโอะ นามิ.
น้านานะ ของฝากค่ะ /// ยื่น
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
ขอบคุณมากเลยนะนามิจัง /// ยิ้มหวาน
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
.รับ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
งั้นไว้มาคุยกันใหม่นะครับ พอดีพึ่งมาถึงยังไม่ได้จัดแจงของเลย
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
ให้สึคุงไปช่วยด้วยมั้ยค่ะ?
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
ก็ดีนะครับจะได้แบ่งเบาภาระนามิกับผมหน่อยนะครับ
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
ฝากสึคุงด้วยนะคะ /// ยิ้ม
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
แม่ไม่ถามผมหน่อยหรอ -_-
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
เพื่อนบ้านเอาของฝากมาให้เราก็ตอบแทนเขาสิสึคุง
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
งั้นฉันขอไปทำงานบ้านก่อนนะ /// โบกมือ + เดินเข้าบ้าน
โทชิโอะ นามิ.
พ่อค่ะโทรศัพท์ค่ะ /// ชี้
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
โอเคๆ งั้นพ่อไปรับโทรศัพท์แปปนะ /// ถือโทรศัพท์ + คุย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ไ-ไงนามิ /// เกร็ง
โทชิโอะ นามิ.
สวัสดีโยชิ /// ยิ้ม
โทชิโอะ นามิ.
งั้นเดี๋ยวฉันนำทางให้นะ /// เดินนำ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
อ-อ่-อือ! /// ตาม
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.ช่วยยกอีกลัง
โทชิโอะ นามิ.
โยชิโรงเรียนนามิโมริไกลมากหารือเปล่าหรอ /// จัดของ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ไม่นะประมาณ 10-15 นาทีถึงแล้วนะ /// ปัดฝุ่น
โทชิโอะ นามิ.
( ไม่รู้จะถามอะไรดีต่อแฮะ )
โทชิโอะ นามิ.
( มันเกร็งแปลกๆ ที่เพื่อนสมัยเด็กเจอกันคงไม่แปลกมั้ง )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( เกร็งตัวจัง! )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เอ่อ.... นามิจังเป็นไงบ้างหรอ /// จัดวางหนังสือ
โทชิโอะ นามิ.
สบายดีนะ พึ่งกลับมาอยู่เมืองนามิโมริ //// แกะกล่องอีกใบ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
งั้นหรอ หลังจากจัดของเสร็จให้ฉันพาทัวร์เมืองให้มั้ยหล่ะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เอ๋! /// หันมอง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ทำไมหล่ะ!?
โทชิโอะ นามิ.
.หันมาเหมือนกัน
โทชิโอะ นามิ.
เดี๋ยวนายก็ลืมทางกลับไงหล่ะ /// แลบลิ้น
パート2.
โทชิโอะ นามิ.
เหนื่อยนะเนี่ย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
นั่นสินะ /// ตัวจะละลาย
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
.เดินเข้ามา
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
นามิ สึนะ โทษที่น่ะพอดีพ่อต้องไปคุยธุระในเมืองนามิโมริน่ะ /// เกาหัว
โทชิโอะ นามิ.
โถ่~ งั้นพ่อก็รีบไปสิค่ะ เดี๋ยวหนูให้สึยะพาไปซื้อชุดยูนิฟอร์มนักเรียนก็ได้
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
แล้วพ่อพานามิจังไปหน้าอายหรอ ///(｡•́︿•̀｡)
โทชิโอะ นามิ.
พ่อค่ะ พ่อก็มีธุระนะค่า~
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.นิ่งเงียบ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
เห้อ ก็ได้ๆ /// ส่ายหัว
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
อาฝากดูแลนามิ ให้อาด้วยนะ /// จ้องสึนะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.ขนลุกซู่
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ค-ค-ครับ!!
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
.หันกลับมามองนามิ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
พ่อต้องไปก่อนนะ /// ลูบหัวนามิ
โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]
.เดินออกไป
โทชิโอะ นามิ.
โยชิคุงไปกันเถอะ /// หันมาคุยสึนะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.เหงื่อตก
โทชิโอะ นามิ.
เอ๋ เราจะไปซื้อชุดนักเรียนนามิโมริน่ะ สึนะช่วยไปกับเราหน่อยสิ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ได้! /// ลุกพรวด
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( พ่อนามิน่ากลังแฮะ )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( อย่างกะมังกรเลย! )
โทชิโอะ นามิ.
นำทางได้หรือเปล่าโยชิคุง? /// เอียงคอ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
อือๆ! /// พยักหน้า
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
เอ๊ะ สวัสดีสึนะคุง /// ทักทาย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( เคียวโกะจัง! )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ส-สวัสดีเคียวโกะจัง /// ทักทายกลับ
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
.มองข้างสึนะ
โทชิโอะ นามิ.
สวัสดีค่ะ /// ยิ้ม
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
สวัสดีเหมือนกันค่ะ ฉันชื่อซาซางาวะ เคียวโกะ /// ยิ้ม
โทชิโอะ นามิ.
โทชิโอะ นามิ ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
สึนะคุงกับนามิจังจะไปไหนหรอ?
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เอ่อ-- เอ่อ----
โทชิโอะ นามิ.
พอดีจะไปซื้อชุดนักเรียนนามิโมริน่ะ
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
เอ๋ นักเรียนนามิโมริงั้นหรอเนี่ย
โทชิโอะ นามิ.
เป็นนักเรียนใหม่น่ะ /// ^^
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
งั้นฉันช่วยแนะนํามั้ยค่ะ
โทชิโอะ นามิ.
โอ้! ได้งั้นหรอค่ะ! /// ✨✨
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
จ่ะ /// พยักหน้า
โทชิโอะ นามิ.
งั้นพวกเราไปกันเถอะ! /// ดึงแขนทั้งสอง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เหวอ! /// ตกใจ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( ยังไม่ได้บอกเลยว่าเป็นอะไรกับนามิน่ะ ทั้งสองไปถึงไหนแล้วเนี่ย.. )
โทชิโอะ นามิ.
ว้าว! /// ตาเป็นประกาย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( อย่างกับเด็กที่พึ่งมาเที่ยวครั้งแรกเลย )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
นามิเดี๋ยวฉันนั่งรอนะ
โทชิโอะ นามิ.
อือๆ /// ไม่ได้สนใจ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
=_= /// นั่ง
โทชิโอะ นามิ.
เคียวโกะจังไปกัน! /// ดึงแขนเคียวโกะ
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
จ่ะ /// ตาม
โทชิโอะ นามิ.
.ของเต็มไม้เต็มมือ
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
.ถือของ( ตัวเอง )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.เหลือบมอง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
นามิให้ช่วยมั้ย ?
โทชิโอะ นามิ.
ขอบใจนะโยชิ! /// ยิ้มให้
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.เขินนิดหน่อย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( เพื่อนสมัยเด็กของฉันที่เคยแอบชอบตอนนั้นเหมือนว่าฉันจะค่อยๆเริ่มชอบแล้วสิ )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.เขินหนักกว่าเดิม
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
นามิจังฉันกลับก่อนนะ //// ยิ้ม
โทชิโอะ นามิ.
บายนะเคียวจัง //// ยิ้มกลับ
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
.เดินออกไป
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.เดินก้มหน้าแก้เขิน
โทชิโอะ นามิ.
.เหลือลงไปเห็นสึนะก้มหน้า
โทชิโอะ นามิ.
สึนะ? /// หันหน้าเข้าสึนะ
โทชิโอะ นามิ.
เห๋~? สึนะไม่สบายหรอถ้าไม่ไหวฉันถือเองก็ได้นะ?
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
! .เขินหนักสุดๆ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เป-เ-เปล่าหรอก ฉันแค่ร้อนน่ะ /// ยิ้มเจื่อน
โทชิโอะ นามิ.
อ้าวงั้นหรอไปซื้อน้ำก่อนมั้ย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ไม่ๆ /// ส่ายหัวรั่วๆ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
กลับมาแล้วครับ! /// เดินเข้ามา
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
สึคุง นามิจังอยู่ไหนหรอจ่ะ? /// เดินออกมาพอดี
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ทำไมหรอครับ
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
พอดีคุณริวคาชิพ่อนามิจังน่ะโทรบอกแม่ ฝากนามิคืนนึงน่ะพอดีกลับไม่ทันจะค้างโรงแรมนะจ้ะ /// ยิ้ม
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ครับๆ /// พยักหน้า
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
นามินอนห้องลูกด้วยนะพอดีอีกห้องแม่ยังไม่ได้ทำความสะอาดน่ะ /// เหงื่อตก
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
ไปตามนามิให้แม่ด้วยนะสึคุง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ครับ~~ /// เดินออกจากบ้าน
โทชิโอะ นามิ.
เมื่อไหร่พ่อจะมาเนี่ย /// นั่งเล่น
โทชิโอะ นามิ.
ดูถ้าคุณพ่อคงจะกลับพรุ่งนี้แน่ใจ /// ถอนหายใจ
โทชิโอะ นามิ.
ค่ะๆ! /// รีบเดินไปเปิดประตูบ้าน
โทชิโอะ นามิ.
โอ้ะ! สึนะเองหรอ /// เปิดประตู
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
อืม! พอดีแม่ฉันมาบอกน่ะว่าพ่อเธอคงกลับพรุ่งนี้น่ะ เลยมาอยู่บ้านฉันก่อนนะ
โทชิโอะ นามิ.
ถึงว่า วันนี้กลับช้า /// วางแก้มบนมือตัวเอง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( น่ารัก! )
โทชิโอะ นามิ.
งั้นรบกวนด้วยนะสึนะ /// ยิ้ม
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ไม่เป็นไรๆ /// ส่ายหัว
โทชิโอะ นามิ.
อนุญาตน้า สึนะ~! /// เปิดประตูห้อง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( ฉันเหมือนเป็นพ่อเลย =_= )
โทชิโอะ นามิ.
ห้องนายไม่เปลี่ยนเท่าไหร่เลยนะ /// นั่งพื้น
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
โทษทีนะที่ห้องมันแคบไปหน่อยนะ /// +1
โทชิโอะ นามิ.
ไม่เลย! /// ส่ายหัว
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เอ่อ... งั้นเธอนอนบนเตียงฉันได้เลยนะเดี๋ยวปูฟูกนอน
โทชิโอะ นามิ.
ไม่ต้องก็ได้มั้ง ?
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เอ๋!!! ทำไมเล่า!?
โทชิโอะ นามิ.
นายจะทำให้เรื่องมันยุ่งยากทำไม เราก็นอนด้วยกันเลยสิ! /// ยิ้มใสซื่อ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
นามิจัง! ไม่ได้นะผู้ชายกับผู้หญิงนอนด้วยกันไม่ค่อยดีนะ!?
โทชิโอะ นามิ.
เด็กช่วงประถมหรืออนุบาลเราก็นอนด้วยนะนิ? /// ใสซื่อ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เธอนี่! ....
โทชิโอะ นามิ.
.ทำตาแป๋วใส่
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.แพ้ราบคาบ+เขิน
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ก็-ก็ได้....
โทชิโอะ นามิ.
งั้นฉันนอนก็หล่ะเดี๋ยวพรุ่งนี้จะต้องไปเอาเสื้อที่บ้านน่ะ //// ลุกขึ้น + ขึ้นเตียง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เธอนี่เหมือนเด็กได้ห้องใหม่อย่างไงอย่างงั้นเลย
โทชิโอะ นามิ.
//// กระโดดบนเตียง
โทชิโอะ นามิ.
เตียงนายนี้เด้งนุ่มจัง!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
พอๆ /// ลุกขึ้น
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เธอบอกว่าจะนอนไม่ใช่เหรอ =_=
โทชิโอะ นามิ.
ก็ได้~ /// นอนลง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เห้อ~ /// ถอนหายใจ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
นอนดีกว่า /// ปิดไฟ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.นอนลงบนเตียง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( นอนไม่หลับแหะ )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( คงมีคนอื่นมานอนด้วยนอนไม่หลับเลย )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.เหลือบมองนามิ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( นามิจังหลับไวแฮะ )
โทชิโอะ นามิ.
อือ~ /// กอดสึนะ
第3章
โทชิโอะ นามิ.
สึนะ! /// เปิดประตูเข้าห้องมา
โทชิโอะ นามิ.
สึนะ ตื่นได้แล้วนะ! /// ดึงผ้าห่ม
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
อืม... /// ลุกขึ้นจากเตียง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.ยังสลึมสลืออยู่
โทชิโอะ นามิ.
สึนะโยชิ! /// ยื่นหน้าใกล้ๆสึนะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เย้ย! /// ตกใจ
โทชิโอะ นามิ.
สึนะอาบน้ำไปโรงเรียนได้แล้วนะ! /// หน้ามุ้ย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
อ- อืม-ได้ๆ! /// ลุกพรวด + รีบไปอาบน้ำ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
นามิทำไมต้องปลุกฉันตั้งแต่เช้าห--- /// มองนามิ
โทชิโอะ นามิ.
หืม~ /// หันมาทางสึนะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.เขินนิดหน่อย
โทชิโอะ นามิ.
ก็ไปถามคุณน้านานะมาน่ะว่านายชอบตื่นสายเเล้วก็เผื่อเวลาไง!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ก็ได้ๆ /// =_=
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
สึคุงนามิจังอรุณสวัสดิ์จ้ะ /// เปิดประตู
โทชิโอะ นามิ.
อรุณสวัสดิ์เช้นกันค่ะ!
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
แม่มีบอกด้วยหล่ะสึคุง ต่อไปนี้จะมีครูสอนพิเศษที่บ้านนะ /// ยื่นใบประกาศให้ดู
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เอ๊ะ! อะไรเนี่ยแม่ -∆-
โทชิโอะ นามิ.
ครูพิเศษหรอค่ะ! /// ดูด้วย
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
นามิจังสนด้วยหรอจ้ะเดี๋ยวน้าบอกคุณริวคาชิให้นะ /// ยิ้ม
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
พอดีมีใบปิ้วน่าสนใจมาแม่ก็เลยโทรไป โอเคเลย /// ^^
โทชิโอะ นามิ.
คุณน้านานะหนูสนใจค่ะ!
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
โอเคๆ
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
เดี๋ยวน้าโทรไปให้น่าา
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
แม่จะให้ครูพิเศษมาสอนผมเนี่ยนะ
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
เราจะสั่งสอนให้ลูกท่านเป็นผู้นำแห่งยุคใหม่
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
คำคมอย่างจ๊าบ แถมถ้ามีที่นอนอาหารกินฟรี ก็จะสอนให้ฟรีตลอด 24 ชั่วโมง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
พวกต้มตุ๋นเเน่เลย
โทชิโอะ นามิ.
สึนะก็พูดเกินจริงนะ! ครูแบบที่ฉันเคยอยู่ก็มีนะ !
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เอ่อ ขอโทษนะนามิจัง /// เหงื่อตก
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.มองนาฬิกา
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ใกล้เวลาไปแล้ว!!! /// รีบออกจากห้อง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เอาเป็นว่า ผมเนี่ยนะไม่ต้องใช้ครูพิเศษหรอกนะ!! /// จะวิ่งลงบันได
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
นามิจังน้าฝากดูสึนะหน่อยนะจ้ะ /// ส่ายหัว
โทชิโอะ นามิ.
ค่ะ! คุณน้านานะไม่ต้องห่วงเลยค่ะ /// ยิ้มหวาน
โทชิโอะ นามิ.
สึนะ! /// วิ่งออกไปดู
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.หงายเงิบ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
โอ้ยเจ็บ อ่า!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เฮ๋~ /// หันมองรีบอร์น
โทชิโอะ นามิ.
สึนะเป็นอะไรหรือเปล่า /// ให้สึนะนั่ง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เอ๊ะ ใช่ฉันเองหึ?
รีบอร์น.
ตั้งแต่วัน ฉันจะดูแลนายเอง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
แต่ว่าอะไรเนี่ยเด็กตัวกะเปี๊ยกเดียว
รีบอร์น.
วางใจได้สึนะจอมห่วย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เฮ้ย! นายรู้จักเล่นฉันได้ไง?
โทชิโอะ นามิ.
เอ๋ ครูพิเศษงั้นหรอ /// นั่งข้างสึนะ
รีบอร์น.
ดีจ้า! นามิ /// มองนามิ
โทชิโอะ นามิ.
รู้จักด้วยหรอค่ะเนี่ย /// เอียงคอ
รีบอร์น.
พอดีฉันรู้จักกับพ่อเธอด้วยเขาฝากฉันให้สอนเธอด้วย
โทชิโอะ นามิ.
งั้นหรอค่ะเนี่ย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
แล้วนายนู้จักพวกฉันได้ไงเนี่ย!?
รีบอร์น.
การหาข้อมูลเป็นเรื่องพื้นฐานนะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.เหงื่อตก
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ทำว่ากราดเรียกสึนะอยู่ได้ ไม่เห็นเรียกชื่อฉันเต็มๆ ว่า ซาวาดะ สึนะโยชินะ!
โทชิโอะ นามิ.
.ใช้ข้างมือสับลงที่หัวสึนะ
โทชิโอะ นามิ.
ขอโทษด้วยนะคะพอดีสึนะไม่รู้จักคนที่อายุที่ร่างเป็นเด็กเท่าไหร่ค่ะ
โทชิโอะ นามิ.
แล้วก็อย่าคิดว่าจากเตะเขานะคะ /// มองน่ากลัว
รีบอร์น.
( เห็นใสๆแบบนี้น่ากลัวไม่ใช่ย่อย )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
นามิตังทำอะไรอ่ะ! /// ลูบหัวที่โดนนามิตี
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
.ลงบันไดมาพอดี
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
อ้าวหนูใครจ้ะเนี่ย
รีบอร์น.
ผมคือครูพิเศษ รีบอร์น /// ยื่นการ์ดให้ดู
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
ครูสอนพิเศษหรอ?
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
รีบอร์นเหรอ?
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
อย่ามาทำตัวตลกเลยไอ้เปี๊ยกเอย!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
555 ตลก! /// ขำ
โทชิโอะ นามิ.
.ถอนหายใจ + พยักหน้า
รีบอร์น.
นี่! // ใช่สนเท้ากดหัวสึนะให้จมพื้น
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
โอ้ย~ เจ็บแบบนี้สุดๆเลยแหะ
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
.มองสึนะ
ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]
เป็นไงบ้างจ่ะสึคุง
โทชิโอะ นามิ.
สึนะวันนี้เราต้องไปโรงเรียนนะ ห้ามเข้าสายกี่โมงเนี่ย /// หน้าทาบที่แก้ม
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
จริงด้วย! /// ลุกพรวด
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
นามิตังไปกันเถอะ!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ไปก่อนนะครับ!! /// วิ่งออกจากบ้าน
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
นามิจังเด็กนั้นเป็นอะไรกันแน่หรอ?
โทชิโอะ นามิ.
ไม่รู้สิ /// ยักไหล่
รีบอร์น.
งานหลักของฉันคือนักฆ่า
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
555 นักฆ่างั้นหรอบ้าหรือเปล่า
โทชิโอะ นามิ.
บนหัวน่ะสึนะ /// ชี้
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เย้ย! มาได้ไงหล่ะเนี่ย
โทชิโอะ นามิ.
สึนะ!! ระวัง!
สุนัข : /// แยกเคี้ยวรอแล้ว
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ยึ้ย! /// ตกใจ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เชือก! เชือกไม่ได้ผูกเอาไว้!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ตายแล้วหมามา!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ไปแล้ว! /// จับมือนามิ + จะวิ่ง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.นอนกองกับพื้น
รีบอร์น.
ลองดูมั้ยนามิ /// มองนามิ
โทชิโอะ นามิ.
ได้หรอค่ะ! /// นั่งย่อๆ
สุนัข : ฮ่องๆ /// ให้ยอมลูบ
โทชิโอะ นามิ.
น่ารักจังเลยนะคะ /// ยิ้ม
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.พยุงนั่งมอง
โทชิโอะ นามิ.
สึนะดูสิสุนัขตัวน่ารักจัง /// ยิ้ม
รีบอร์น.
ห่วยสมคำร่ำลือจริงๆเลย
รีบอร์น.
ในโลกนี้น่ะม.ต้นที่กลัวหมาชิวาว่า
รีบอร์น.
มีนายคนเดียวนั่นหล่ะนะ
โทชิโอะ นามิ.
สึนะกลัวชิวาว่างั้นหรอ คิก! /// ขำ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
นามิจังอย่าขำนะ! /// อาย
มิอุระ ฮารุ.
( เห็นแล้วๆ ใจสั่นไปหมดเลย! )
มิอุระ ฮารุ.
( น่ารักเกินจนบรรยายอยากจะเจ้าไปกอดไปฟัด )
มิอุระ ฮารุ.
.จะเดินเข้าไปทักทาย
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
.เดินมา
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
เด็กคนนี้น่ารักจังเลย
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
.นั่งย่องๆ
โทชิโอะ นามิ.
อรุณสวัสดิ์เคียวจัง!
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
อรุณสวัสดิ์นะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( เคียวโกะจังน่ารักจังเลย )
มิอุระ ฮารุ.
.ปึ๋งปั๋งเดินเข้ามา
มิอุระ ฮารุ.
เด็กคนนี้น้องชายนายหรอ!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ป-ป่าว มัน-มันไม่ใช่นะ!
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
หนูจ่ะทำไมต้องใส่สูทด้วยหล่ะ
โทชิโอะ นามิ.
เอ๋ สวัสดีค่ะ /// ทักทาย
มิอุระ ฮารุ.
สวัสดีเช่นกันค่ะ!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( เป็นมาเฟียหรอ พูดอะไรของเจ้าเด็กนี้ )
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
ว้าว! เท่จังเลย /// ลุกขึ้น
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
งั้นไปก่อนนะเดี๋ยวสาย บายนะจ๊ะเด็กน้อย /// หันหลังเดินออกไป
มิอุระ ฮารุ.
ฉันก็ด้วยจะสายอยู่แล้ว! ไว้เจอกันน้า! /// หันหลัง + เลี้ยวซ้ายเดินออกไป
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.ยังเหม่อ
โทชิโอะ นามิ.
สึนะเห็นอะไรงั้นหรอ!?
โทชิโอะ นามิ.
.ยื่นหน้าใกล้
โทชิโอะ นามิ.
หรือว่าสึนะแอบชอบเคียวจังงั้นหรอ! /// ตกใจ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ใช่!- เฮ้ยไม่ใช่ๆ!! /// ส่ายหัว
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ก็บอกแล้วไงว่าไม่นะ!
รีบอร์น.
งั้นหรอ ไม่งั้นครูสอนพิเศษต้องไม่ทำธรรมดาอยู่แล้ว
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ฉันยังจำไม่เห็นได้เลยว่าจ้างนาย!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
พอได้แล้วหล่ะเลิกยุ่งกับชีวิตฉันสักที!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
โอ้ยเจ็บๆ!!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ยอมๆ โอ้ย! ยอม!
โทชิโอะ นามิ.
อาจารย์ค่ะต้องเล่นใหญ่เลยหรอค่ะ... /// มอง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เป็นเด็กอะไรแรงเยอะขนาดนี้นะ /// พึมพำ
รีบอร์น.
ก็บอกแล้วไงฉันเป็นนักฆ่า
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.หันหน้าเข้ารีบอร์น
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
พอสักทีเถอะน่า! จะเป็นมาเฟียหรือนักฆ่า ก็เป็นไปไม่ได้ทั้งนั้น!
รีบอร์น.
แล้วสารภาพรักเคียวโกะเขายังหล่ะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
อย่ามาพูดบ้าๆน่า
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.มองทางขวา
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ก็เคียวโกะจังเป็นถึงดาวเด่นของโรงเรียนน่า เขาน่ะไม่สนใจฉันหรอกน่า
รีบอร์น.
คะแนนเฉลี่ยทุกวิชาได้ 17.5 กระโดดสูงได้แค่ 3 กล่อง โหนบาร์กับหลังไม่ได้
รีบอร์น.
จึงได้ชื่อว่าสึนะจอมห่วยหรอ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ใช่! เอ๊ะ!?
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ทำไมถึงรู้เรื่องฉันได้ละเอียดยังงั้นเล่า!
รีบอร์น.
ก็นัยต์ตานายนายมันเล่าทุกอย่างเลยนิ
โทชิโอะ นามิ.
สึนะจอมห่วยงั้นหรอ /// คิด
โทชิโอะ นามิ.
ชื่อนายแปลกดีนะสึนะจอมห่วย! /// พูดตามรีบอร์น
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
นามิก็เอาด้วยหรอ!
รีบอร์น.
คะแนนเฉลี่ยทุกวิชส 90.98 ชมรมดาบและเป็นหัวหน้าชมรม กระโดดสูงได้ 8 กล่อง นักร้องดนตรีของโรงเรียน
รีบอร์น.
นี้คือดาวโรงเรียนเก่าสินะ นามิ
รีบอร์น.
นามิยังเก่งกว่านายทั้งที่เธอเป็นผู้หญิง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เอาเป็นว่าฉันกับนามิจังจะไปโรงเรียนหล่ะมันจะสายแล้ว
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( ถึงจะบอกรักนามิจังหรือเคียวโกะจังก็ไม่สมหวังหรอกน่า )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( เพราะเรารู้ตัวดี )
รีบอร์น.
นายเนี่ยเป็นหมาขี้แพ้ตัวจริงเลย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เน่ หุบปากสักทีเถอะน่า!
รีบอร์น.
คงถึงเวลาตาฉันออกโร่งแล้ว
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
อะ-อะไรน่ะ!
รีบอร์น.
ตายซะเลยแล้วกัน /// ตั้งท่า
รีบอร์น.
ตายเดี๋ยวก็รู้เอง
โทชิโอะ นามิ.
อาจารย์จะทำอะไรค่ะ/// มองนิ่ง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
นี่จะทำอะไรนะ!!!
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
อ้า!!! /// โดนแสงสีแดงเข้าทีหน้าผาก
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( ช่วงเวลานั้นฉันรู้สึกเสียใจที่สุด ที่ต้องลาจากโลกนี้ไปแล้ว.. )
โทชิโอะ นามิ.
สึนะ!? /// ตกใจ
โทชิโอะ นามิ.
อาจารย์!? /// มองรีบอร์น
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
( น่าเสียดายจังเลย ไม่ได้ไปสารภาพรักกับเคียวโกะจัง )
โทชิโอะ นามิ.
สึนะ!? /// วิ่งไปดู
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.ไฟดับเครื่องชนติด
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
รีบอร์น!!!🔥
โทชิโอะ นามิ.
สึนะ!!! /// บิดตา
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ไปสา- ไปโรงเรียนแบบสู้ตาย!!! /// อุ้มนามิพลาดบ่า
รีบอร์น.
( หืม~? แปลกประหลาดน่ะ )
โทชิโอะ นามิ.
โอ้ย!!! /// ตกลงมา
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
โอ๊ะ? นามิจัง?
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
( เมื่อมัน.??? )
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
นามิจังเป็นอะไรหรือเปล่า /// ช่วยพยุง
โทชิโอะ นามิ.
ขอบใจนะเคียวจัง /// ยิ้มแห้ง
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
รุ่นพี่โมจิดะ?
รุ่นพี่โมจิดะ.
.มองไปเห็นนามิ
โทชิโอะ นามิ.
สวัสดีค่ะ! ชื่อ โทชิโอะ นามิค่ะ เป็นนักเรียนใหม่ชั้นปี 1 ค่ะ /// ยิ้ม
รุ่นพี่โมจิดะ.
ฉันชื่อ โมจิดะ /// ยิ้มหว่านเสน่ห์
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ซ่วยแล้วสึ! มือลื่นเผลอปล่อยนามิจังไว้! /// วิ่ง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
กลับลำ! /// กระโดดม้วนตัว
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
อ้าก!!!!! /// วิ่งกลับ
ซาซางาวะ เรียวเฮ.
ฮึบ! ฮึบ! /// ต่อยอากาศ
ซาซางาวะ เรียวเฮ.
วันนี้หมัดต้องหนักสุดยอดเหมือนเดิม! /// หยุด + งง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ย้า!!!! /// วิ่งมา
ซาซางาวะ เรียวเฮ.
เขาเป็นอะไรน่ะ?
ซาซางาวะ เรียวเฮ.
ระวัง!!!! /// ห้ามสึนะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ย้า!!! /// วิ่งชน
ซาซางาวะ เรียวเฮ.
อ้าวเจ้าหนุ่มเลือดร้อนหายไปไหนแล้ว /// มองซ้ายขวา
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ย้า!!! /// ตัวลอย + กระแทกรั้วเหล็กบางๆ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ตอนนี้หล่ะ! /// พุ่งตัว
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
อะจ้า!!!! /// กระโดดม้วนตัวลอยอยู่หน้าโรงเรียน
โทชิโอะ นามิ.
เดินคู่กับเคียวโกะนและโมจิดะ
โทชิโอะ นามิ.
รุ่นพี่โมจิดะอย่างงี้หรอค่ะ!?
รุ่นพี่โมจิดะ.
ใช่เลย! /// แอ็ค
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
รุ่นพี่ก็นะ
โทชิโอะ นามิ.
ฮือ~ /// มองท้องฟ้า
รุ่นพี่โมจิดะ.
มีทั้งงั้นหรอทั้งสอง- /// ปิ้วหาย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ย้า!!! /// กระโดดลงมาแทน
รุ่นพี่โมจิดะ.
ย้า!! /// ลอยมา
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
โอ๊ะ! /// ช่วยรับโมจิดะ
น.ร ช
3: สมอยู่กับชมรมเบสบอล
น.ร ญ
110 : อร๊ายยามาโมโตะคุง
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
.มองสึนะ
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
หมอนั่นอยู่ห้องเรานิ
ซาซางาวะ เรียวเฮ.
( เอ๋ เจ้าเด็กเลือดร้อนเมื่อเช้านิ )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.หันหน้ามาทางเคียวโกะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ซาซางาวะ เคียวโกะ /// ชี้สึนะ
โทชิโอะ นามิ.
( บอกแอบชอบแน่ๆ! )
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ช่วยคบกับผมเป็นแฟนด้วย!
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
.มองขึ้นลง
ซาซางาวะ เคียวโกะ.
อร๊าย!!!/// วิ่งหนี
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.ไฟดับเครื่องชนใกลดับ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
โอ้ย! /// โดนต่อย
รุ่นพี่โมจิดะ.
อย่ามาทะลึ่งนะไอโรคจิต /// เดินเข้าโรงเรียน
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
.ไฟดับเครื่องชนดับ
โทชิโอะ นามิ.
สึนะนี้ชุดน่ะ พอดีตอนนายปล่อยฉันนะฉันแว๊ะไปซื้อชุดนักเรียนชายมาให้นะ /// วางถุงให้สึนะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ข-ขอบใ---
รุ่นพี่โมจิดะ.
.จะเข้าโรงเรียนแล้ว
โทชิโอะ นามิ.
นี่รุ่นพี่โมจิดะ... /// แตะไหล่
รุ่นพี่โมจิดะ.
หืม ว่าไงนามิจั---
โทชิโอะ นามิ.
.ต่อยหน้าโมจิดะ
รุ่นพี่โมจิดะ.
โอ้ย!!! /// ล้มลง
น.ร ญ
129 : ดูซิใครอ่ะเด็กผู้หญิงต่อยรุ่นพี่โมจิดะด้วยอ่ะ!
น.ร ช
354 : เด็กนั้นใจกล้าว่ะ
โทชิโอะ นามิ.
คุณโมจิดะมารังแกเพื่อนฉันทำไหมค่ะ?
โทชิโอะ นามิ.
เก๋าหรึไงค่ะ?
โทชิโอะ นามิ.
เท่ห์มากหรอค่ะ?
โทชิโอะ นามิ.
มันดีขนาดนั้นหรอค่ะ?
โทชิโอะ นามิ.
งั้นฉันต่อยรุ่นพี่อีกดีมั้ยค่ะ?
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
บ้าอะไรเนี่ย! /// แต้งตัวเสร็จ
รีบอร์น.
เพราะกระสุนดับเครื่องชนไง
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ห่ะ? /// มองด้านบน
รีบอร์น.
อ่าว นามิซื้อชุดใหม่ให้แล้วงั้นหรอ
รีบอร์น.
นี่คือกระสุนดับเครื่องชน คนที่ถูกโดนยิงสมองจะตายไป แล้วกลับมามีชีวิตอีกครั้งหนึ่ง
รีบอร์น.
จากนั้นก็จะสะสางเรื่องที่ค้างคาใจก่อนที่จะตาย
รีบอร์น.
มันมีฤทแค่ 5 นาที
รีบอร์น.
แล้วกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
งั้นถ้าไม่รู้สึกเสียใจที่จะต้องตายหล่ะ
รีบอร์น.
ฉันนะเป็นนักฆ่านะ
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ถึงตายเลยหรอ!!!
รีบอร์น.
น่ากลัวไม่ใช่ย่อยเลย
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
เอ๋~ /// วิ่งเข้าไปดู
โทชิโอะ นามิ.
เป็นไงบ้างค่ะ /// ยิ้ม
รุ่นพี่โมจิดะ.
.หน้าตาเขียวบ้วม
รุ่นพี่โมจิดะ.
ฉั-ฉัน-ฉันจะกลับมาเอาคคืนแน่! /// ตัวสั่น
โทชิโอะ นามิ.
ได้เสมอค่ะ จะรอนะคะ /// ยิ้ม
รุ่นพี่โมจิดะ.
ฮึ้ย! /// วิ่งหนี
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
นามิจัง! /// วิ่งมา
โทชิโอะ นามิ.
ฮือ~ /// หันมองสึนะ
โทชิโอะ นามิ.
อ่ะ กระเป๋านาย /// ยื่นให้
ซาวาดะ สึนะโยชิ.
ขอบใจนะ โทษทีที่สร้างเรื่องให้น่ะ /// เกาหัว
โทชิโอะ นามิ.
ไม่เป็นไรหรอก แล้วโดนต่อยเจ็บหรือเปล่า?
ครู ญ
เอาหล่ะนักเรียน วันนี้เราจะมีเพื่อนย้ายมาใหม่นะ
น.ร ช
9: ต้องน่ารักแน่เลย!
น.ร ญ
21: เพื่อนใหม่เราจะเป็นคนยังไงนะ
โทชิโอะ นามิ.
ขออนุญาตค่ะ! /// เดินเข้ามา
น.ร ช
7: เด็กเมื่อเช้าที่ต่อยโมจิดะนิ
น.ร ช
18: จริงด้วย โคตรสะใจอ่ะ
โทชิโอะ นามิ.
สวัสดีค่ะชื่อ โทชิโอะ นามิ พึ่งกลับมาจากเรียนทุนจากอิตาลีแล้วเรียนโรงในกรุงเกียวโต
โทชิโอะ นามิ.
ต่อจากนี้ฝากตัวด้วยนะคะ /// ยิ้มแฉ่ง
ครู ญ
นามิจังไปนั่งข้างยามาโมโตะเลยจ่ะ
ครู ญ
ยามาโตะยกมือหน่อยจ้ะ
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
ครับ!! /// ยกมือ
โทชิโอะ นามิ.
.เดินไป + นั่ง
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
โย่ว ฉัน ยามาโมโตะ ทาเคชิ /// ^^
ยามาโมโตะ ทาเคชิ.
ยินดีที่ได้รู้จัก
โทชิโอะ นามิ.
ยินดีเช่นกัน /// 😁
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
![โทชิโอะ ริวคาชิ.[ พ่อนามิ ]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/8196288/avatar/48142078/1707815049110.jpeg-s200webp?sign=754441b10a14a7ab41c7aea86be60607&t=67071900)
![ซาวาดะ นานะ.[ แม่สึนะ ]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/8196288/avatar/48142078/1707801101215.jpeg-s200webp?sign=46f0f13c1acdafda2d0849a10f6f16e0&t=67071900)
