NovelToon NovelToon

นายสตีมเมอร์ สาวจอมซน

ตอนที่ 1 วันเปิดเทอม ของขวัญอันมีค่า

เรื่องราวนี้เกี่ยวกับเพื่อนสมัยเด็ก ผม นั้นมีความใฝฝัน นักสตีมเมอร์ เพื่อนสมัยเด็ก อยากสาวแข็งแกร่งสุดในโรงเรียน มีความฝัน มีจุดหนึ่ง ผมกับเธอผูกเข้าหาโดยไม่คาดฝัน
2016 ณ เวลา 6:00 เช้าสดใส
อาสากะจัง
อาสากะจัง
พี่ค่ะ ตื่นได้แล้วค่ะ จะได้นอนไปถึงเมื่อไรอ่ะพี่
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
รู้แล้วน๊าา เดี่ยวพี่ ตื่นแล้ว
อาสากะจัง
อาสากะจัง
เพื่อนพี่มารอ หน้าบ้านแล้วน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เครๆๆ เสร็จแล้ว
อาสากะจัง
อาสากะจัง
พี่ค่ะ นี้ขนมปัง น่ะ พี่รีบกินข้าวน่ะ หนูต้องไปร.รก่อนน่ะพี่ วันนี้หนูรีบมาก
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
น้องสาว ผม ชอบรักการเรียนมาก เครๆ เจอกันตอนเย็น น่ะ น้องพี่
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เราต้องรีบ นี้มันกี่โมงแล้วเนี่ย 7:00
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ต้องรีบไปแล้ว
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นี้เคนโตะ นายจะตื่นสายแบบนี้ไม่ได้ ฉัน ต้องรอนายทุกวันเลย เห็นใจ ฉันบางไหมเนี่ย
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ขอโทษ ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ไม่เป็นไร คราว หน้า ห้ามอื่นตื่นสาย ถ้าตื่นสายอีก นายโดนฉันตีแน่
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
รับทราบ ครับคุณผู้หญิง รีบไปกันเถอะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จ้าาา
ณ โรงมัธยมศึกษา เวลา 7:30
เลนยะคุง
เลนยะคุง
หวัด ดี เพื่อน ทำไมนาย มากันคู่กัน อีกแล้วเนี่ย
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
อะไร เลนยะ นาย จะแกล้ง อะไร จะแกล้งตั้งแต่ เปิดเทอมเลยรึไง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ทั้ง 2 คน หยุดเทาเลาะ กันก่อน ไปๆๆ ขึ้น ห้องเรียน แล้วนาย เลนยะ หยุดล้อฉัน กับ เคนโตะ ได้แล้ว จะฟาดจริง
เลนยะคุง
เลนยะคุง
ขอโทษ ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ช่างมันเถอะ
เลนยะคุง
เลนยะคุง
ไปเถอะ ทั้งคู่ เดี่ยวฉัน รอคาซึโตะ ก่อนน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เครๆๆ รีบมาๆน่ะ
ณ ห้องเรียน เวลา 8:30
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
อรุณสวัสดิ์ ครับครู
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
มีอะไรหรอ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
พรุ้งนี้ว่างไหม
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ไม่ว่าง เย็นนี้สอนการบ้านน้องสาวน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
หรอ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ใช่ๆๆๆ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
งั้นดีเลย งั้น นายรอที่ฉันน่ะ เดี่ยวเย็นนี้กลับพร้อมกัน ฉันมีของขวัญ หนึ่งให้นาย
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
กว่าแต่ ของขวัญ อะไรอ่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ไม่บอก แต่นายต้องชอบแน่
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เครๆๆ
คุณครู
คุณครู
นักเรียน
คุณครู
คุณครู
วันเปิดเทอม
คุณครู
คุณครู
วันแรกนี้
คุณครู
คุณครู
ขอนักเรียนตั้งใจด้วยน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ครับครู
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ค่ะ
เลนยะคุง
เลนยะคุง
ครับ
คาซึโตะ
คาซึโตะ
ครับ
คุณครู
คุณครู
วันนี้ ครู สอนเรื่อง บลาาาาาาาาาาาา
ณ เวลา ตอนเย็นหลังเลิกเรียน
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ฟูจิโกะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จ้าาว่า
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
กลับบ้านกัน
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
โอเครจ้าาา
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เดี่ยวฉันไปเอาของขวัญ ถ้านายส่งถึงบ้านน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นี้มีเรื่องจะถาม
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
อะไรหรอ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นายมีความฝันอะไรหรอ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
อยากสตีมเมอร์ น่ะ ฉันมีไอดอลขวัญใจคนหนึ่ง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ฉันอยากดูแลใครสัก ฉันแอบชอบน่ะมานานแล้วน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เอ๊ นี้นาย มีคนแอบชอบด้วยหรอ ใครอ่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ยัยบ๊อง ฉันไม่บอกเธอหรอก
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เดี่ยวนี้มีความลับ กับฉัน หรอ ชิ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
นี้งอลหรอ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เปล่าสัก หน่อย
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฉันน่ะแอบชอบ แต่คนนั้น ชอบฉันมังรึเปล่าน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
หมอนั้นต้องหล่อ ฉันแน่ๆๆเลยใช่ไหม ใครกันน่ะ?
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ก็น่ะ หล่อมาก หมอนั้น มีความคิดแตกต่างฉันมาก
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
แล้วเธอล่ะมีความฝันอะไร
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
อยาก นัก คาราเต้ ฉันอยากปกป้องหมอนั้นด้วยชีวิตของฉันเลยน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ฉันทำความฝันเป็นจริงเอง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
หรอ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ยังไงอ่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ก็ สร้างเกมส์ไง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นายนี้ วันๆ มีแต่เกมส์ๆ เนอะ ไม่เบื่อหรอถามจริง ที่เล่นเกมส์ทั้งวัน
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ไม่อ่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
นี้ถึงบ้านแล้วน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จ้าา
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
งั้นรอนี้แปปหนึ่งน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เครๆๆ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เอานี้ของขวัญของนายในปีนี้
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ขอบคุณน่ะฟูจิโกะจัง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ไม่เป็นไร แล้วเจอกันพรุ้งนี้น่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
พรุ้งนี้นายห้ามตื่นสาย
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
โอเครรับทราบ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
แล้วเจอกันน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จ้าาา
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
กล่องนี้มีของขวัญ อะไรกันน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ต้องรีบกลับบ้านล่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
พี่ค่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
ทำไมมาช้าจัง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
โทษที พอดีติดธุระน่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
เป็นยังงี้ทุกทีเลยน๊าา พี่น่ะ😔
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ไปๆๆเข้าบ้าน
อาสากะจัง
อาสากะจัง
แล้วพี่ถือกล่องอะไรมา
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
นี้ของขวัญพี่น่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
หรอ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
หนูก็มีให้พี่น่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
นี้ไง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ขอบคุณ น่ะน้องพี่
อาสากะจัง
อาสากะจัง
ไม่เป็นไรค่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
พรุ้งนี้เดี่ยวหนูปลุกน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
โอเคร พี่ไปนอนล่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
จ้าา ฝรรดีค่ะพี่ชายย
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ฝรรดีน้องพี่
ณ ห้องสตีมเมอร์
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
มาดูสิ ว่ากล่องนี้มีอะไร
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เปิดล่ะน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เอ๊นี้มัน
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
แป้นพิมพ์ กับเมาส์ อันใหม่
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
แล้วอีกกล่องน้องเราล่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
จดหมาย สุขสันต์วันเกิด ของขวัญปีนี้ นี้คือโมเดล ตัวแทนของพี่เอง โมเดลแรก หนูทำขึ้นเองเลยน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เป็นของขวัญ ที่ดีสุดเท่าเคยมีมาเลยน่ะ
ติดตามตอนต่อ ไป

ตอนที่ 2 เดทแรกของเรา มีความสุข

วันต่อมา
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
โอ๊ย ตื่นสายอีกแล้วหรอวะเนี่ย นี้กี่โมงวะ ไหนดูดิ 6 โมงครึ่ง
อาสากะจัง
อาสากะจัง
พี่ค่ะ อรุณสวัสดิ์ ทำไมวันนี้พี่ตื่นไวจัง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ก็มีคนมารอที่บ้านน่ะสิ เลยรีบหน่อย
อาสากะจัง
อาสากะจัง
ใครอ่ะพี่
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เพื่อน
อาสากะจัง
อาสากะจัง
แฟนพี่หยอ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
จะบ้าหรอ ยัยบ๊อง แฟนฉันคง..
อาสากะจัง
อาสากะจัง
็เอ๊ อะไร นี้พี่ อัลโหล พี่ อยู่ป่ะ ละเมออีกแล้วน่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
เป็นไรพี่ชาย
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เปล่าสักหน่อย
อาสากะจัง
อาสากะจัง
จริงพี่ไม่ต้องรีบก็ได้น่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
วันนี้ไม่ได้ไปร.รนิใช่ไหม
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ก็ใช่
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
แต่พี่นัดเพื่อนเอาไว้ การบ้านพี่คงสอนไม่ได้น่ะ ขอโทษน่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
ไม่เป็นไร การบ้านนี้ง่ายจะตาย หนูพอทำได้ พี่ไปเถอะ เดี่ยวหนูเฝ้าบ้านเอง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เครๆๆ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เปิดประตู
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
แอร่ อรุณสวัสดิ์ เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
โอ๊ยย บ้าเอ่ย ฟูจิโกะ ตกใจหมดเลย
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นี้
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฉันอยากไปที่หนึ่งไปกับฉันหน่อยน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ไปไหนล่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
สวนสนุกได้ไหมอ่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
สวนสนุกอีกแล้วหรอ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ก็ฉัน ชอบนี้น๊าา ไปหน่อยน๊าา ตากระพริบๆ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ก็ได้ๆ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ไปด้วยอะไรล่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นี้ไง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
จักรยาน หรอ เธอนี้น๊าา
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
น๊าาา แค่วันเดียว เคนโตะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ถือทำเพื่อฉันน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ครับๆๆๆ ได้เลยครับ
ณ วิวสวย ผ่าน ถนน มองทางซ้ายเห็น ทะเล อันสวยงามทำจิตใจทั้งคู่ งดงาม บรรยากาศ ลมพัดเย็น ปั่นจักรยานไปถึงสวนสนุก ณ เวลา 8:30
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เคนโตะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
รู้ไหม ฉัน อยากอยู่ใกล้นาย ตลอดเวลาเลยน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
นี้ ยัยบ๊อง ฉัน น่ะเป็นเพื่อนสมัยเด็กเลยน่ะ
เรื่องราวความทรงจำ ตอนเด็กทั้งพระเอกและนางเอก
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นี้เคนโตะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
อะไรหรอ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฉันอยากมีแฟนอ่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เอ๊ อยากมีแฟน มาบอกฉันทำไม
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ก็นายอ่ะ คือหัวใจฉันน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เดี่ยวๆๆ น่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฉันน่ะชอบนายน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
จะบ้าหรอ เราเป็นเพื่อนกันน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เป็นมากว่าเพื่อนไม่ได้หรอ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
คือ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
คือว่า
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
อะไร
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ฉันน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ชอบเธอน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ชอบแบบไหนหรอ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ก็เธอคนน่ารัก นิสัยดี ฉันเลยชอบเป็นพิเศษ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
แล้วถ้าพวกเราเรียนจบนายจะต้องมาฉันเป็นแฟนน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ได้ๆๆ สัญญาน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
สัญญา
กลับมาเวลา ปัจจุบัน
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นี้เคน โตะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เคนโตะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
อะไรหรอ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นายเมออะไรของนาย ห่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
โทษที
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ใกล้ถึงสวนสนุกแล้วน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ตกลง มีกี้ นายเมออะไร
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ไม่มีอะไรหรอก
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
น่าสงสัย นายแปลกน่ะ ทำไมตัวแปลก
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ยัยนี่ คงลืมเรื่องวันนั้นไปแล้วแน่เลย
ณ หน้าสวนสนุก
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เคนโตะ นายอยากจะเล่นเครื่องเล่นอะไร
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ได้หมด เดี่ยวฉัน จ่ายเธอเองน่ะวันนี้
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จริงหรอ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
จริง
ณ บ้านผีสิง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
งั้นไปบ้านผีสิงกัน
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
แน่ใจ เธอน่ะขี้กลัวมากเลยน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฉันไม่กลัวหรอก เชื่อฉัน ไม่ใครทำฉันได้หรอก แม้แต่บ้านสิง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เครๆ
พวกเขาทั้งคู่ เข้า ณ บ้านผีสิง พระเอก อุ้มนางเอก ตลอดและเข้าไป ณ บ้านผีสิง ออกเป็นอีกสภาพจิตใจดูสั่นกลัวมาก
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
น่ากลัวจัง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
อะไรกันนๆๆ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
นี้เธอไม่กลัวหรอ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ไม่กลัวอยู่แล้ว (คิดในใจ) กลัวดิ เคนโตะน่ะเคนโตะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
งั้นไปไหนต่อดี
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
งั้นไปเล่นน้ำทะเล
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
กัน
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เห้ย ฉันไม่ไปหรอก
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ทำไมล่ะจ๊ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ไม่เอา ยังไงไม่ไป
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นาย เป็นอะไรของนายเนี่ย
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นี้อย่าเงียบสิ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นี่เป็นเดทแรกของฉันนะทำตัวดีๆหน่อยเคนโตะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ฉัน ขอโทษ คือว่าฉัน ลงน้ำไม่ได้น่ะ
เรื่องราวความทรงจำ วัยเด็กของนางเอก
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ชอบว่ายน้ำที่สุดเลย
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นี้แน่
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ชะ ช่วยฉัน ด้วย ชะ ช่วย ดะด้วย
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ใครก็ได้ช่วยทีค่ะ เพื่อนหนู เขา
เลนยะคุง
เลนยะคุง
แปปหนึ่งน่ะครับ กระโดดลง
เลนยะคุง
เลนยะคุง
นี้เคนโตะ
เลนยะคุง
เลนยะคุง
นายว่ายน้ำไม่เป็นทำไมนายถึงลงไปอีก
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
โทษที ฉันไม่รู้ตรงนี้มันลึกน่ะ
ณ เวลาปัจจุบัน
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เครๆไม่ไปก็ไม่ไป
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
กลับบ้านกันเถอะเคนโตะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เอ๊ แล้วเธอไม่เล่นน้ำหรอ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ไม่อ่ะ ถ้าฉัน เล่น ฉันต้องเล่นกับนายสิ
ณ เวลากลับบ้าน
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
วันนี้ ฉัน ขอไปดูห้องนายหน่อยน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เอ๊
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ได้ๆๆ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เข้าไปห้ามทำอะไรเด็ดขาดน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จ้าาา
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ไม่ทำอะไรหรอก
ณ ห้องสตีมเมอร์
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
นี้และห้องฉัน
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ว้าว
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
สวยจัง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฉันชอบน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เอ๊
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ชออบอะไร
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ชอบห้องนาย นายคิดอะไรของนาย (หมอนี้ดูแปลกและ)
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เปล่าสักหน่อย
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
หยิบ ของให้ฉันหน่อยสิข้างบนอ่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ได้ๆๆ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
แปป หยิบ ไม่ถึง อ่ะ ย๊าาา
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ระวัง
ณ พระเอก คว้านางเอกไว้ทำให้ทั้งคู่จ้องหน้ากัน ทั้ง2คนล้มลง สภาพค่อมอยู่
อาสากะจัง
อาสากะจัง
พี่ค่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
เอ๊
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ทะโทษที่
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ไม่เป็นไร
อาสากะจัง
อาสากะจัง
พี่2คนทำอะไรกันเนี่ย (มองสภาพ พี่2คน หญิงคนหนึ่งค่อมพี่ชาย) ตกใจ หันหน้าไปทางอื่น
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ไม่มีอะไรหรอก
อาสากะจัง
อาสากะจัง
ไม่อะไร ได้ไง หน้าแดง ขนาดเนี่ย
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฉัน ขอตัวกลับบ้านก่อนน่ะ เคนโตะ (คิดในใจ โธ่เอ่ย ฉันนี้มันยัยจอมซน ฉันจะชอบหมอนี้ จนจะบ้าซ่ะแล้ว)
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เอ๊ เดี่ยวก่อน ฟูจิโกะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
อ้าวนี้เรา มา ขัดขวางอะไรหรือเปล่า งงนะเนี่ย
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
นี้ ฟูจิโกะ รอเดี่ยวสิ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เธอเป็นอะไรอ่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ไม่มีอะไรหรอกน่าา ขอตัวก่อนน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ครับๆ แล้วเจอกันพรุ้งนี้น่ะ ฝรรดี ฟูจิโกะ ?
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จ้าา ฝรรดีตาบ้า
วันนี้ ทั้งคู่มีความสุข วันทั้งคู่ เริ่มเข้าใจกัน วันมีความสุข มากจริง จนทั้งคู่ ไม่สามารถลืมมันได้ แววตา และสายตา ความรู้สึก แอบรักกัน จะสมหวังไหมน่ะ
ติดตามตอนตอนต่อไป

ตอนที่ 3 วันสรรภาพรัก ของพระเอก

วันต่อมา
อาสากะจัง
อาสากะจัง
พี่ค่ะสายแล้วน่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
ตื่นได้แล้ว
อาสากะจัง
อาสากะจัง
พี่ค่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
พี่ตื่นแล้วหรอ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ใช่ แล้ว
อาสากะจัง
อาสากะจัง
ตกลง เรื่องเมื่อวาน เพื่อนคนนั้น กับ พี่ ทำอะไรกันหรอ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ไมมีอะไรหรอก
อาสากะจัง
อาสากะจัง
หรือ ว่านั้นคือ สาวพี่แอบชอบสมัยเด็ก
อาสากะจัง
อาสากะจัง
ใช่ไหม
อาสากะจัง
อาสากะจัง
หน้าแบบนี้ น่าจะใช่แน่
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ก็ใช่ พี่แอบชอบเค้านานมาก
อาสากะจัง
อาสากะจัง
แล้วทำไม พี่ไม่บอกเค้าอ่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
กล้าหน่อยสิพี่ ลูกผู้ชายน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ครับ ได้ วันนี้พี่จะสรรภาพรัก
อาสากะจัง
อาสากะจัง
ดีมาก สู้ๆๆน่ะค่ะพี่
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ครับบๆ พี่ไปก่อนแล้วเจอกัน น้องพี่
อาสากะจัง
อาสากะจัง
จ้าาา
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
อรุณสวัสดิ์ เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
อรุณสวัสดิ์ ฟูจิโกะซัง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เมื่อวาน เธอเป็นไรหรอ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ก็เปล่านี้น๊าา
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
หรอ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
แต่สายตา เธอในตอนนั้น
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เธอเหมือนชอบฉันเลยน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ตา บ้า ฉัน ไม่ได้ชอบ นายหรอก ยะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ใจเย็น แล้วทำไมต้องโกรธด้วย
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เปล่าสักหน่อยนิ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
นี้ๆๆ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
อะไร
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
จริงวันนี้ฉัน เรื่องหนึ่งบอกเธอน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
อะไรหรอ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
คือว่า ฉันชอบ...
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ชอบ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ชอบอะไร?
เลนยะคุง
เลนยะคุง
ไงเคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
บ้าเอ่ย ตกใจหมด เลนยะคุง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ตกลงนายชอบอะไร
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ไม่มีอะไรหรอก
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เอ้า รอลุ้น (ไอตาบ้าเอ่ย คิดในใจ)
เลนยะคุง
เลนยะคุง
อะไรกันเนี่ย จะสรรภาพรัก กันหวาน ไม่ปรึกษาเพื่อนคนนี้เลยน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ต่อย เลนยะคุง พลาดโดนกำแพง
ในขณะ นางเอก ต่อยไป กำแพง นั้นพังเลยทันที
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เห้ยใจเย็น ฟูจิโกะซัง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
น๊าาน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เลนยะคุง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฉันไม่ชอบให้หมอนี้มา กว่านายนิ
เลนยะคุง
เลนยะคุง
ขอโทษที น่ะ ฉัน ขัดขวางพวกเธอ จะ เจ็บน่ะ งั้นฉันไปก่อนน่ะ ไม่น่าเข้าไปยุ่งเลยเรา ตีปากตนเอง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ไปกันเถอะ ฟูจิโกะซัง
2 คนเดินหน้ามุ่งไปโรงเรียนและจับมือกันไปถึงโรงเรียน
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นี้เคน โตะ นายจะจับมืออีกนานไหมเนี่ย
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ทะ โทษที น่ะ ฟูจิโกะ
ทั้งคู่ เดินตรงไป ที่ห้อง ตนเอง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
วันนี้ รอฉันตอนเย็น ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เอ๊
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอกเธอ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จริงหรอ สำคัญ มากเลยหรอ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ชะใช่แล้ว
คุณครู
คุณครู
นักเรียน ยืนตรง เคราพ
คุณครู
คุณครู
วันนี้ฟัง น่ะนักเรียน ครูสอนไม่เยอะน่ะ
คุณครู
คุณครู
วันนี้ ครูรีบมาก
คุณครู
คุณครู
นักเรียน ทำการบ้านส่งครูด้วยน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
รับทราบครับ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ค่ะคุณครู
เลนยะคุง
เลนยะคุง
ครับ เข้าใจครับ
คาซึโตะ
คาซึโตะ
ได้ครับ
ณ เวลาตอนเย็น ใต้ต้นซากุระ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
หมอนี้ จะให้เรา มารอที่ทำไมน๊าา
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
น่าเบื่อช่ะมัด
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เมื่อไรมาน๊าา
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
หรือกว่า หมอนั้นจะจำ ได้เราพูดอะไรบ้าๆตอนเด็ก
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ไม่จริงหรอกน๊าา
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เราคงคิดมากไปเองมัง
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
ไง ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จ้าา
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
รอใครหรอ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เพื่อนน่ะ
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
คงไม่ใข่เพื่อน หรอกหน้าแดง ขนาดเนี่ย
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
รู้ได้ยังไง
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
ฉัน เป็นเพื่อนมากี่ปี ทำไมจะรู้นิสัยเธออ่ะ
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
แอบชอบ เคนโตะใช่ม่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ห่ะ รู้ได้ยังไง
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
ท้ายเฉยๆๆยะเพื่อน
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
หรอ
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
น่ะ มาโน้นแล้ว
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
ไปสิ
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
ไปสรรภาพรักเลย
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
ลุยเลยเพื่อนรัก ผลักไปโดน เคนโตะคุง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ไม่อ่ะ
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
ไปเดี่ยวนี้
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จ้าา ก็ได้
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เหนื่อยจังเลย
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ฟู จิ โกะ โกะ ซัง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ใจเย็นๆๆค่อยพูดนาย
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
นี้ คือของขวัญ ฉันชอบเธอมานานแล้ว ฉันตั้งใจ ดอกกุหลาบมาให้เธอน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
นั่งคุกเข่า ลง ปะ เป็น ปะ เป็น เป็นแฟนกับฉันน่ะ ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
นะ นี้นายชอบจริงหรอๆ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ใช่
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ฉันรักเธอยัยบ๋อง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ไอตาบ้า แสดงนายจำเรื่องนั้นได้ใช่ไหม
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ได้สิ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ดีแล้วล่ะ ฉันนึกนายจะลืม
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เค้า จะลืม ตัวเองได้ไง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เค้าชอบฟูจิโกะซัง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เค้าชอบ ฟูจิโกะซัง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
วันนี้ผม ขอสรรภาพรัก ต่อต้นซากุระ ขอ แห่งความรัก ของเราทั้ง 2 จงมีแต่ความสุข
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฉัน รักนายน่ะตาบ้า
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ครับ
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
เย้ๆๆ เพื่อนฉันมีแฟนโว้ยๆ โย่ๆ
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
โย่ๆๆ
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
ทั้ง2คนยินดีด้วยน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ขอบคุณ น่ะ มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
ไม่เป็นไรจ้าา
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
งั้นกลับบ้านกันเถอะ ฟูจิโกะ มิกาสะด้วย
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
เครๆ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จ้าา เคนโตะ
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
นี้ก่อนจะไปหอมแก้ม ให้เห็นหน่อยได้ป่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ก็ได้
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
เดี่ยวสิเคนโตะ |//////| หน้าแดงจัด
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
น๊าา เค้าหอมแค่รอบเดียวเอง
จากนั้น พระเอก นางเอก ก็ได้ ครบ กันจนได้ เรื่องราว เริ่มหวานสุด ก็กระชากหัวใจ รอยยิ้ม ของเพื่อน และ พระเอก มีความสุข ได้อยู่นางเอก ทุกวัน เรื่องราวจะเป็นไงต่อไปน่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
แล้วเจอกัน พรุ้งนี้ น่ะ มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
มิกาสะจัง
จ้าา ขอรักนานๆน่ะเพื่อน
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จ้าา เพื่อนรัก
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
กลับบ้านกันเถอะ ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จ้าา ที่รัก
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เค้ามีเรื่องบอกตัวเองด้วย
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
เค้าใกล้สร้างเกม เสร็จล่ะ
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จ้าา
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
พรุ้งนี้ขอไปบ้านที่รักน่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ได้ครับตัวเอง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
แล้วเจอกันพรุ่งนี้น่ะค้าบบ ตัวเอง
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
จ้าาที่รัก
2 คนนี้หวาน เกินไปล่ะ จะเป็นไง ต่อไปน่ะ ณ บ้าน เคนโตะคุง
อาสากะจัง
อาสากะจัง
ยินดีต้อนรับ ค่ะพี่
อาสากะจัง
อาสากะจัง
เป็นไงมังอ่ะพี่
อาสากะจัง
อาสากะจัง
หนูเป็นห่วงพี่น่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
พี่ ขอเพื่อนพี่เป็นแฟนแล้ว
อาสากะจัง
อาสากะจัง
จริงหรอค่ะพี่
อาสากะจัง
อาสากะจัง
ไว้ พาเขามาเจอหนูมังน่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
หนูอยากพี่สาว อยากคุยกะเขาอ่ะค่ะ
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ครับ ได้ น้องพี่
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
แล้วนี้ยังไม่นอนอีกหรอ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
เดี่ยวหนูไปนอนล่ะ
อาสากะจัง
อาสากะจัง
ฝรรดีค่ะพี่ชาย
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ฝรรดีครับน้องสาว
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ขอบใจ อาสากะจัง
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ถ้าไม่มีเธอ พี่คงไม่กล้า บอก ฟูจิโกะซังหรอก
เคนโตะคุง
เคนโตะคุง
ป่านนี้ฟูจิโกะซัง เป็นไงมังน๊าา
ฟูจิโกะซัง
ฟูจิโกะซัง
ไม่อยากเชื่อ หมอ นี้จะสรรภาพรักเรา ต่อหน้า ซากุระ โรแมนติก ช่ะมัดเลยย
ทั้ง 2 คน คิดถึงกันและ ถึงทั้งคู่ ห่างจากบ้านไม่ค่อยมากนัก แต่หัวใจของทั้ง2ยังผูกติด เหมือน เส้นด้าย ตัวแทนแห่งความรัก
ติดตามตอนต่อไป

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!