การเกิดใหม่ของราชันย์ผู้ถูกลืมเลือน
0.การเริ่มต้น
การแสดงออก
❄️=เย็นชา
🔥=โมโหแบบแสดงออก
💨=ถอนหายใจ(โล่งใจ)
💫=มึนงง
🎉=แสดงความยินดี
:สวัสดีผมมีชื่อว่าอาช(อาชูร่า)
:เอิ่มจะอธิบายยังไงดีล่ะ//เกาหัว
:ผมเป็นทหารรับจ้างที่ตายในสงครามหน่ะเอาเป็นว่าผมเกิดใหม่หน่ะและชื่อใหม่ผมก็คือจูโซ ที่อาศัยกับแม่บุญธรรมและพี่น้องอีก2คน
(ชื่อที่แปลในภาษาญี่ปุ่นว่าคำสาป;)[จากผู้แต่งน่ะอันนี้])//แอบยิ้มเล็กน้อย
:คือว่าถึงจะบอกว่าเกิดใหม่ก็เถอะแต่ผมก็ไม่ได้เก่งมากหรือโอเว่อร์เหมือนที่คนอื่นที่เกิดใหม่
หรอกน่ะ(อ่านมาจากนิยายหน่ะ)
:เอาเป็นว่าร่างกายผมค่อนข้างอ่อนแอมากเลยแหละเมื่อเทียบกับคนปกติ(ยกเว้นประสบการณ์)
:แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงถูกผอ.จากโรงเรียนดาบและเวทมนต์ที่ใหญ่ที่สุดมาเชิญไปเรียนล่ะเนี้ย!!
ผมว่าผมก็ไม่ได้ทำอะไรโดดเด่นน่ะ....แถมพลังเวทก็ควบคุมไม่ได้ด้วยซ้ำ
:เอาล่ะต่อไปนี้จากผมที่เป็นแค่คนอ่อนแอปวกเปียก...จะเป็นอย่างไรต่อเมื่อเข้าเรียนในรร.เวทมนต์......ก็เชิญชมได้เลยครับ!!
จูโซ
ฝากตัวด้วยน่ะคั้บบบบ😊😊
อาช
บ้าเอ้ย....//เป็นแผลที่ท้อง
อาช
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะต้องโดนเจ้าผู้ซึ่งเป็นสหายร่วมสาบานฆ่า555...//ยิ้มแห้ง
??
ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะน่ะ//ก้มหน้า
??
มันจึงทำให้ข้ากลายเป็นเช่นนี้
??
กลายเป็นคนที่ต้องสังหารเจ้าด้วยมือของข้าเอง.....//มองมือที่เต็มไปด้วยเลือด
อาช
....//มองดาบที่ปักอยู่ข้างๆตัวเอง
??
ถ้าหากเจ้าไม่ไปทำสัญญาบ้าๆนั้น.....
??
ทั้งๆที่เจ้าก็รู้หนิว่าการฟื้นคืนชีพมันเป็นเรื่องต้องห้ามของโลกหน่ะ!!!
??
ทั้งๆที่เจ้ารู้ดีกว่าข้าด้วยซ้ำ...//กำหมัดแน่นจนเลือดออก
อาช
จึงถูกลูซิเฟอร์หลอกใช้....และกลืนกิน
จู่ๆมีปีศาจจำนวนมากกำลังล้อมพวกเขาอยู่
อาช
ก็ให้ข้าได้ทำหน้าที่ของเพื่อนสนิทเป็นครั้งสุดท้ายน่ะ ไดัไหม?
เบลด
[INVENTORY]//หยิบหินบางอย่างออกมา
เบลด
อย่ารีบตายซ่ะหล่ะไอบ้า...//,บีบหินสีฟ้าใสแตกละเอียด
อาช
ั//หยิบขวดสีเขียวออกมาจากกระเป๋ากางเกง
อาช
แฟลร์//ดื่มน้ำที่อยู่ในขวด
เฟน
//วิ่งออกมาจากประตูมิติ
เฟน
//แยกเขี้ยวใส่ปีศาจทันที
แฟลร์
มีอะไรหรือเจ้าค่ะนายท่าน?
อาช
ถ้าข้าตายเมื่อไหร่พวกเจ้าหนีไปเลยน่ะ//ยิ้มกว้าง
เฟน
ได้โปรดอย่าพูดอย่างนั้น...
อาช
เห~~ครั้งแรกเลยน่ะที่เจ้าพูดกับข้า~~//ลูบหัว
อาช
ทั้งๆที่อยู่กับข้ามาตั้ง2ปีแล้วแท้ๆ
แฟลร์
เขาขี้อายหน่ะเจ้าค่ะ
แฟลร์
ตอนอยู่กับข้าเขาก็พูดวันล่ะ2-3ประโยคเอง
เฟน
เปล่าซ่ะหน่อย!//จู่ๆก็ขึ้นเสียง
อาช
งั้นเรามา......เริ่มงานเลี้ยงกันเลย!!!//พุ่งเข้าไปฟันพวกปีศาจระดับสูงเรียงตัว
ปีศาจมี6ระดับน่ะจ้ะ
1ปีศาจธรรมดา
(จะเขียนว่าปีศาจเฉยๆ)
2 ปีศาจระดัลกลาง
3 ปีศาจระดับสูง
(สูงขึ้นไปสามารถพูดภาษามนุษย์ได้)
4 ขุนนางปีศาจ
5 ราชาปีศาจ
6 เทพปีศาจ
อาช
555555555...//เลือดสีม่วงเข้มกระเซ็นเข้าหน้า
อาช
5555!!!//เเววตาโรคจิตจัดๆ+โยนเวทระเบิดไปทั่ว
เฟน
//กำลังไล่ขย้ำเรียงตัว
แฟลร์
//สะบัดปีกให้ขนหลุดออกมา
ตัวประกอบA.B
ปีศาจระดับสูง:ส.... สัตว์ประหลาด...
ตัวประกอบA.B
เอ้ะ?....//มองขึ้นไป
ตัวประกอบA.B
อ้ากกกกกกกกก!!//โดนระเบิดหายไป
เพนเดร่า
//ออกมาจากประตูมิติ
อาช
.....(เจ้านั้นมัน.....)
อาช
เห๋~~~~(นั่นมันคือทาสคนสนิทของไอห่าลูซิเฟอร์นี้หว่าาาา)
อาช
ไม่ยักกะสัมผัสได้เลยว่ามีพวกระดับราชาอยู่ถึง2ตัว~~~~
？？？
//หมอกหนาที่บังอยู่หายไป
แฟลร์
นี้อย่าบอกน้ะว่าท่านคิดจะสู้กับพวกมันคนเดียวหน่ะ!!??
อาช
อยู่นี้พวกเจ้าจะเกะกะข้าเสียเปล่า
อาช
(ร่างกายเสียเลือดไปเยอะเเล้วแหะ....)
แฟลร์
ได้โปรดคิดทบทวนใหม่ทีเถอะค่ะ
แฟลร์
ท่านคนเดียวไม่ไหวหรอกน่ะ!!!
แฟลร์
อีกอย่างท่านมีดาบแค่เล่มเดียวด้วย!!
แฟลร์
เพราะฉะนั้นท่านไม่ไหวหรอก!!
อาช
//จับนกเหวียงเข้ามิติไป
เฟน
เอ๋ง....//เดินเข้าแต่โดยดี
อาช
ยกเลิกพันธสัญญา//แตะที่อก
อาช
อึก!?(พิษเริ่มออกฤทธิ์แล้ว!...)//จับตรงอก
เพนเดร่า
บอกลาเสร็จแล้วรึ?
อาช
ก็อาจจะใช่(ต้องรีบจบให้เร็วที่สุด)
อาช
...//พลังเวทย์ไหลทะลักออกมาจากร่างกาย
อาช
มาสนุกกันหน่อยเซ้!!!!//พุ่งไปหาด้วยความเร็วสูง
เพนเดร่า
//พุ่งใส่เหมือนกัน
อาช
(เหลือเวลาอีกประมาณ5นาที...)//กระโดดขึ้นไปบนฟ้า
เพนเดร่า
.......//กระเด็นออกมา
เพนเดร่า
ชิ...//แขนขาดไป1ข้าง
อาช
เอ้าๆเป็นอะไป?//ยิ้มร่าเริง
อาช
กำลังหานี้อยู่ใช่ป่ะ//ถือแขนอยู่
เพนเดร่า
//แขนงอกกลับมาใหม่
อาช
หึ...//พุ่งไปฟันเต็มเเรง
อาช
ฟู่ว~~นานอยู่เหมือนกันแหะกว่าจะฆ่าได้//นั่งทับศพอยู่(สภาพศพดูไม่ได้)
อาช
เอาหล่ะถึงตาเจ้าแล้ว//เหลือบมองด้านขวา
อาช
ไม่ได้กะจะมาฆ่าข้าตั้งแต่แรกหรอกรึ?//ลุกขึ้นยืน
？？？
ตอนแรกก็กะจะถ่วงเวลาแต่ว่าพอเจ้าโง่นั่นโผล่มาเลยไม่จำเป็น//กอดอก
อาช
แล้วจะสู้ไหมสรุป?//จับตรงอกตัวเอง
？？？
เพราะคนที่อยากจะสู้กับเจ้าได้มาถึงแล้ว//คุกเข่าลง1ข้าง
อาช
เซบับ?...//ทำหน้าจริงจังทันที
เบลเซบับ
(หล่ออยู่เหมือนกันแหะ....)//ยืนกอดอกอยู่ด้านหลัง
เบลเซบับ
แหมๆมาถึงก็เอะอะเลยน่ะพ่อรูปงาม~~
อาช
เจ้าน่าจะถูกมิคาเอลใช้พลังผนึกไปตั้งแต่5,000ปีก่อนแล้วสิ?//จับดาบพร้อมสู้
เบลเซบับ
อ๋อๆ เจ้าหมายถึงไอ้แก่
มิคาเอลนั้นสิน่ะ?//ปรบมือ
เบลเซบับ
มันยังไม่ตายอีกหรอ?//แววตาโมโหจัดๆ
อาช
(อึก......)//โดนแรงกดดันกดเอาไว้
อาช
(ระดับต่างจากพวกนี้ลิบลับ.....)
อาช
(เหมือนกับที่ตะแก่เอล
บอกมาเลย.....)
เบลเซบับ
ขอโทษที่ทำให้เจ้าต้องกลัวด้วยน่ะเมื่อกี้นี้//💦เหงื่อออกมาเล็กน้อย
เบลเซบับ
(เกือบอดเล่นสนุกแล้วไหมล่ะ)
อาช
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก.....//ดาบหลุดจากมือ
อาช
//เข้าอ่อนทั้ง2ข้าง+ใต้ตาเริ่มซีด
เบลเซบับ
หืม?//เดินเข้ามาดูอาการ
เบลเซบับ
อื้ม~~~~~~~//มองแววตา
เบลเซบับ
เจ๋งไปเลยแหะสำหรับมนุษย์ที่ไม่ได้รับพรจากเทพ
เบลเซบับ
เจ้ากลับไปซ่ะข้าจะหาไรคุยกับเขาสักหน่อย//หันไปมอง
？？？
ข้าก็ขอให้สนุกกับของเล่นใหม่น่ะขอรับนายท่าน//หายไป
อาช
อึก!....//กุมแผลที่ท้อง
อาช
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก.....//พยายามลุกนั่งพิงหินข้างๆ
เบลเซบับ
//ใช้เวทยกไปนั่งบนหิน
อาช
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก....//ผิวเริ่มซีดขึ้นเรื่อยๆ+มองตา
เบลเซบับ
เจ้าจะตายอยู่แล้วยังจะถามอะไรอีกเนี้ย~~~//มองแววตาก็รู้ใจ
เบลเซบับ
ช่วยไม่ได้//ดีดนิ้ว
อาช
!//แผลโดนรักษาไปครึ่งนึง
เบลเซบับ
เพราะเจ้าเป็นคนพิเศษหรอกน่ะ//เดินเข้ามาใกล้
อาช
ทำไมคนอย่างเจ้าถึงออกมาจากการผนึกได้
เบลเซบับ
เห๋~~~~//นั่งย่อลงมาในระดับตาเท่ากัน
อาช
//มองตัวเลขพลังตัวเองในแต่ล่ะด้าน
เบลเซบับ
มีคนช่วยออกมาหน่ะน่ะแต่ขอไม่บอกล่ะกันว่าใครเดี๋ยวหมดสนุก!
อาช
สัตว์ประหลาดของแท้....
อาช
ทุกๆอย่างยกเว้นปริมาณเวทมากกว่าตั้ง4เท่า....
อาช
เจ้ามันภัยพิบัติของแท้เลย//ยิ้มแบบไม่ค่อยสนุก
เบลเซบับ
ขอบคุณสำหรับคำชมน่ะ~//ขยับหน้าเข้าใกล้อีกนิด
อาช
ไม่ได้ชมเฟ้ย....//เขยิบหัวออกที่ล่ะนิด
อาช
อึก!?....//เจ็บแผลที่ท้อง
อย่างเเรง
เบลเซบับ
!?(เดี๋ยวก่อนน่ะ)
เบลเซบับ
(แย่แล้วข้าลืมดูให้ดี....)
เบลเซบับ
(หมอนี้โดนพิษแบซิลิสก์!)
เบลเซบับ
(พิษนี้ต่อให้เป็นข้าก็ไม่ได้หายง่ายๆน่ะ!!)
อาช
(อ่า.....)//ตาพร่ามัว+แอบยิ้มเล็กน้อย
อาช
(.....ออกฤทธิ์เต็มที่เเล้วสิน่ะ...)//ไปนอนกับพื้น
เบลเซบับ
เฮ้! เฮ้! ไอรูปหล่อได้ยินข้ามั้ย!
เบลเซบับ
อย่าตายน่ะถ้าเจ้าตายข้าก็ไม่มีของเล่นที่น่าสนใจสิ!
เบลเซบับ
เวรเอ้ย!!(อย่าให้ข้ารู้ร่ะว่าใคร!?)//โมโหจัด
(เจ๊แกไม่รู้ว่าไปหนุ่มนั่นมันจงใจแดกเข้าไปเอง!!!)
อาช
(ข้าไม่ได้ยินไอ้บ้า......)//หลับตา
กำลังจะตายแล้วหรอเนี้ย? แย่จังแหะทั้งๆที่อยากจะรู้จักสิ่งนั้นก่อนแท้ๆ......
??
อึก...(ที่นี่ที่ไหน?)//พยายามลุก
??
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย//มองผ้าพันแผลเต็มตัว
??
เเล้วไปเด็กน้อยน่าเอ็นดูนี้ใคร?//มองกระจกที่ตั้งอยู่ข้างๆ
???
(เอ๋!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
โรน
ฉันชื่อโรนน่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก
โรน
นายล่ะ?//ตั้งน้ำกับยาไว้บนโต๊ะข้างเตียง
???
ผมหรอ?(เอ๋ทำไมถึงพูดสุภาพล่ะ?)//งงตัวเอง
???
(อึก.....ปวดหัวชะมัด)//ความทรงจำเริ่มเรือนรางไปที่ละนิดๆ
โรน
อืม...//มองรูปลักษณ์ภายนอก
???
อ่า......//พยายามนึกว่าชื่ออะไร
???
//มีออร่าสีดำออกมาจากร่างกายโดยไม่รู้ตัว
โรน
!?//ตกใจออร่านั้นเล็กน้อย
โรน
ถ้าจำไม่ได้ก็ไม่ต้องพยายามให้เจ็บหัว
หรอกน่ะ//รีบมาลูบหัว
???
ข เข้าใจแล้วครับ.....//แก้มแดงเล็กน้อย
โรน
บ้านข้าเอง//เดินไปเปิดม่าน
???
ว้าว....//มองเห็นเมืองที่อยู่ด้านล่าง
???
(ยิ้มไม่ออก...)//จับที่ปากตัวเอง
โรน
(เคยเจอสภาพแวดล้อมที่โหดร้ายมาสิน่ะ)
โรน
ไม่จ้องฝืนนึกหรอก(น่าเอ็นดูจัง..)//นั่งข้างๆ
โรน
ถ้าจำไม่ได้ก็เเสดงว่ามันคือสิ่งที่เราไม่อยากจะจำ//จับมือ
โรน
เพราะเเบบนั้นไม่ต้องต้องฝืนน่ะจ๊ะ//ลูบหัว
โรน
อยากร้องก็ร้องออกมาเลย//ยิ้มอย่างเป็นมิตร
???
?//ก้มหน้า+ตัวสั่นเล็กน้อย
???
(อะไร? ทำไม? ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกันแน่....)
โรน
โอ๋ๆ ไม่เป็นไรน่ะ~~//กอดพร้อมกับลูบหัว
???
?//เอียงหัว(จำเรื่องอะไรไม่ได้แล้วววววว)
โรน
ถ้าในเมื่อนายจำชื่อไม่ได้....
โรน
งั้นมาตั้งชื่อใหม่กัน!
โรน
ว่าแต่นายอยากชื่อไร?//ยิ้มหวาน
???
อื้มมม......//ก้มหน้าพยายามคิด
จูโซ//กระซิบจากที่ไหนไม่รู้
โรน
นายมั่นใจน่ะ...//เหงื่อออกเล็กน้อย
โรน
ความหมายมันไม่ค่อยดีน่ะจะเอาจริงๆหรอ?
โรน
โอเคก็ได้จ่ะ(น่าเอ็นดูไม่ไหวง่าาาาา)//ลูบหัว+แก้มแดงนิดๆ
โรน
(เอาเถอะถ้าใช้ชีวิตคนปกติก็คงไม่เป็นไรแต่ถ้าจำเป็นจริงค่อยก็ให้เขาหลบหน้าพวกนักเวทย์ที่ศึกษาเรื่องโบราณล่ะกัน...)
โรน
โอเคจ่ะ จูโซงั้นฉันไม่รบกวนแล้วพักต่อเถอะ//หยิกแก้มเบาๆ
??
นี้โรน เธอมัวแต่ทำไรอยู่เนี่ยฉันรอตั้งนานแล้วน่ะ!?
??
ว่าแต่เด็กคนนั้นเป็นไงบ้าง?
โรน
เหมือนความทรงจำจะหายไปหน่ะ//❄️
โรน
หายไปจนจำอะไรไม่ได้เลย
??
5555+ ล้อเล่นอะไรเนี้ยโรน?
??
ตอนแรกฉันกะว่าถ้าเขาความทรงจำยังอยู่จะพาเขากลับไปบ้านเขาอะ
โรนทำไงดี!?//เขย่าไหล่รั่วๆ
??
แถมฉันก็พึ่งพูดกับเจ้าบ้านของเขาเสร็จไปซ่ะดิบดีเลยด้วยง่าาาาาา!!!
โรน
เเล้วฉันจะรู้ไหมย่ะ//เขกหัว
โรน
แล้วก็สงบลงหน่อยเดี๋ยวเขาได้ตื่นกันพอดี
??
ไม่ใช่ว่าเลี้ยงอยู่เเล้ว2คนหรอ?
??
ฉันมีลูกที่น่ารักแค่คนเดียวก็พอแล้ว✨✨//ปฏิญาณกับตัวเองอย่างแรงกล้า
??
ค่าเลี้ยงดูเขาเดียวฉันจ่ายเองเพราะอย่างน้อยๆฉันก็ต้องรับผิดชอบในเมื่อพาเขามาที่นี้
โรน
แล้วสรุปนายจะคุยกับเขาคนนั่นว่าไง?
??
ก็คงต้องพูดไปตามตรงนั้นแหละ...//เกาหัว
??
น้อยสุดก็แค่สู้กันสัก2วันเต็ม//กินน้ำ
โรน
เห้อ~~//รู้สึกเหมือนยกโลกออกจากอกแล้วแหะ
โรน
หวังว่านายจะเจรจาได้ล่ะน่ะ ยามิ
??
จะพยายามล่ะกัน...//เครียดนิดหน่อย
ยามิ (ผอ.)
ฉันก็คือนักเวทย์ที่แข็งแกร่งที่ที่สุดในจักรวรรดิล่ะน่ะ//ยิ้ม
1.ผู้ถูกเลือก
การแสดงออก
❄️=เย็นชา
🔥=โมโหแบบแสดงออก
💨=ถอนหายใจ(โล่งใจ)
💫=มึนงง
🎉=แสดงความยินดี
ขอบอกก่อน ไม่เกย์ น่ะจ้ะ ถึงจะมีให้สาววายเขินบางครั้งก็ตามจะจิ้นก็ได้แอดไม่ว่าแต่อย่ามากเกินไป น่ะ"จ้ะ"
จูโซ
(หลับสบายจัง....)//หาวววว
โรน
ไงตื่นแล้วหรอ?//เปิดประตูเข้ามา
?://นั่งอยู่บนเตียง+จับหัวเด็กชาย
โรน
!!!!!!//เห็นจูโซโดนดูดบ้างอย่างออกจากร่างกายไป
จูโซ
มีอะไรหรอครับ?//เขี่ยตา
โรน
อ อ อ อ๋อเปล่าหรอกจ่ะ...
โรน
แหะๆ(คงจะตาฝาดล่ะมั้ง....)
จูโซ
//พยายามลุกขึ้นจากเตียง
โรน
(มันไม่มีทางที่จะเหลืออยู่สิ......)
โรน
มันไม่มีโอกาศเลยสักนิด....
จูโซ
?//พยายามกระโดด+โบกมือไปมาเรียกสติ
โรน
อื้มมม......ในเมื่อใกล้หายดีแล้วก็ไปทำความรู้จักกับคนอื่นๆกันดีกว่าน่ะจ้ะ//อุ้ม
จูโซ
ผมไม่ใช่เด็กเเล้วน่ะ!//สูง115
โรน
จร้าๆ~(น่าเอ็นดูง่าาาาาาาา)//ยิ้มร่าเริง
??
พี่อย่าวิ่งสิเดี๋ยวล้มหรอก!
สเตร่า
โธ่แรกน่าก็น่ะ พี่หน่ะไม่ล้มอยู่เเล้ว!//สเตร่าอายุ9ขวบ
แรกน่า
ชิ!//แรกน่าอายุ8ขวบ
ที่จริงชื่อจะเขียนแร็กน่าแต่ขี้เกียจใส่ _็ ก็เลยเขียนเป็นแรกน่าแทนแต่ออกเสียงเเร็กน่าน่ะแหละ
โรน
อย่าวิ่งกันสิจ้ะ//ว่างลง
สเตร่า
งั้นนายก็จะเป็นพี่ของพวกเราใช่มั้ย?//วิ่งมาหา
จูโซ
อ อ เอ่อ....//หันไปมองด้านหลัง
จูโซ
ฉ ฉ ฉันชื่อ จูโซ ยินดีที่ได้รู้จักน่ะ!
สเตร่า
อื้อ ฉันชื่อสเตร่ายินดีที่ได้รู้จักน่ะ!//ร่าเริงจนน่ากลัว
สเตร่า
คนนี้ชื่อแรกน่า ไม่ต้องกลัวเขาน่ะ "เขาแค่เขินหน่ะ"
แรกน่า
ป ป่าวน่ะ!!//แก้มแดง
แรกน่า
ก ก็แค่เจ็บใจที่เป็นน้องเล็กสุดก็แค่นั้น//หันหนี
แรกน่า
สเตร่านิสัยไม่ดี!!//หนีไปอยู่ข้างหลัง
แรกน่า
แม่ครับ! ดูสเตร่าสิ!!
สเตร่า
นายขี้ฟ้องแม่ซ่ะจริง!
โรน
โอ๋ๆไม่ต้องทะเลาะกันน่ะจ้ะ//ลูบหัว
โรน
เธอจะเรียกฉันว่าแม่อีกคนรึป่าว?//เอียงหัว
จูโซ
ม ม ม ม ม แม่ครับ..//เขิน+หันหนี
โรน
(น่าแกล้งจัง~~)//จ้องแก้ม
โรน
เอาล่ะไปกินอาหารกันเถอะจ้ะไม่งั้นเดี๋ยวอาหารจะเย็นก่อนน่ะ!//จูงมือ
แรกน่า
ครับ...//ยังเขินอยู่
??
ลูกอยู่ในบ้านรึป่าวจ้ะ!?//เปิดที่ล่ะห้องหา
??
คงจะไม่อยู่มั้ง?//นั่งกินกาแฟอยู่
ยามิ (ผอ.)
ช่างงงงเถอะ! ฉันไม่ถือสาหรอก~~ หลานชายแท้ๆฉันทั้งคน!
โรน
จร้าๆพ่อคุณ!//นั่งตรงข้าม
โรน
ว่าแต่นายแต่งตัวมาเต็มยศเลยหนิ
ยามิ (ผอ.)
ก็....ทำนองนั้น//ยิ้มเจ้าเล่ห์+เอียงหัว
โรน
แต่ว่านายมาเช้าเลยหนิกินอะไรรึยัง?
ยามิ (ผอ.)
กินมาแล้วล่ะถึงจะอร่อยไม่เท่าของที่จูโซทำก็เถอะ
โรน
จะอร่อยกว่าได้ไงหล่ะ? ฝีมือการทำอาหารของเขามันเกินพ่อครัวของราชสำนักเลยด้วยซ้ำ//กุมขมับ
ยามิ (ผอ.)
พูดอีกก็ถูกอีก!!
ยามิ (ผอ.)
เเหมะฉันล่ะอยากจ้างเขาไปทำงานจริงจรี๊งงงง!!
??
เอ๊ะ! คุณลุงยามิเองหรอครับ?
ยามิ (ผอ.)
......//อ้าปากค้าง
ยามิ (ผอ.)
...(เหมือนไม่มีผิด...)//หน้าเริ่มซึมๆ
ยามิ (ผอ.)
โอ๊ย!?!??!?!//หน้าหัน
จูโซ
อ๊ะคุณแม่!อย่าไปตบเขาสิครับ!//รีบวิ่งมา
โรน
ไม่มีไรหรอกจ้ะเขาเเค่นึกถึงคนๆนึงหน่ะ//สะบัดมือ(แดง)
ยามิ (ผอ.)
....//ลูบแก้มตัวเอง
ยามิ (ผอ.)
ขอโทษที่ทำให้เห็นเรื่องเเย่ๆน่ะ
ยามิ (ผอ.)
เข้าเรื่องเลยล่ะกัน//ล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อ
ยามิ (ผอ.)
//ยื่นบัตรเชิญสีทองให้
โรน
(แกเล่นใหญ่เกินไปรึป่าว...) อึก..//อึ้ง
ยามิ (ผอ.)
ฉลาดดีนี้!ไม่ทันได้อ่านอะไรก็รู้เเล้ว
ยามิ (ผอ.)
มันคือบัตรเชิญพิเศษที่ฉัน ผอ.แห่งโรงเรียนเซริคอลเป็นเทียบเชิญเป็นการส่วนตัว!
ยามิ (ผอ.)
เดิมทีบัตรจะเป็นสีฟ้า
ยามิ (ผอ.)
ซึ่งมีแค่3คนจากทั่วจักรวรรดิที่มีคุณบัติได้รับบัตรเชิญนี้
ยามิ (ผอ.)
คือคนพิเศษที่ได้รับเลือกโดยบัตรเชิญสีทองที่อยู่เหนือกว่านั้น
จูโซ
ต แต่ผมไม่มีอะไรดีเลยน่ะพลังเวทก็รวมให้เป็นก้อนเท่าลูกอ๊อดไม่ได้ด้วยซ้ำ!?
ยามิ (ผอ.)
เถอะน่าเชื่อฉันเถอะนายไม่ต้องกังวลไป
ยามิ (ผอ.)
นายหน่ะ...พิเศษน่ะ//ลูบหัว
จูโซ
แต่ว่า....//รู้สึกผิด
จูโซ
นี้มันก็ไม่ต่างจากใช้เส้นสายไม่ใช่หรอครับ?//ลังเลใจ
ยามิ (ผอ.)
จูโซฟังลุงน่ะ โลกนี้หน่ะถ้าใจดีเกินไปแบบนี้มันก็ไม่ดีหรอก โลกน่ะไม่ได้ยุติธรรมกับเราเสมอไปหรอกน่ะ
ยามิ (ผอ.)
เข้าเรียนแล้วมาทำอาหารให้ลุงกินบ่อยๆน่ะ//ยิ้มเย็น
ยามิ (ผอ.)
อ่าา งั้นเอาเป็นว่าฉันอธิบายให้เรียบร้อยเเล้วน่ะ งั้นฉันขอตัวไปล่ะ//ลุกจากเก้าอี้
โรน
เดี๋ยวฉันไปส่งน่ะ//ลุกขึ้น
จูโซ
//รีบลุกขึ้นวิ่งเข้าครัวไปเอาบางอย่าง
ยามิ (ผอ.)
เห้อ..//ออกมาหน้าประตู
ยามิ (ผอ.)
สักครั้งก็แล้วกัน//หยิบมาสูบ
ยามิ (ผอ.)
อืม...เหมือนมากเหมือนมากๆๆๆเลยล่ะโดยเฉพาะรอยยิ้มนั้นหน่ะ//ยิ้ม
โรน
แต่ว่า...ไม่อยากจะเชื่อเลยน่ะว่าเขาจะได้สีทองนั่นจริงๆ
ยามิ (ผอ.)
ฉันเองก็อึ้งเหมือนกันตอนแรก
ยามิ (ผอ.)
แต่ก็เข้าใจได้เพราะเขาคือหลานของคนๆนั้น
ยามิ (ผอ.)
คนที่แม้แต่ฉันก็ยังต้องกระเสือกกระสนเอาชีวิตรอดสมัยก่อน
ยามิ (ผอ.)
คน"แรก"ของปีนี้
ยามิ (ผอ.)
"หมาบ้า"//สูบพร้อมกับพูดออกมา
โรน
นายจะเอาไอสัตว์บ้าเลือดนั้นมาไว้ใกล้ตัวลูกฉันหรอ!?//แววตาโมโหทันที
ยามิ (ผอ.)
เชื่อสิ...เดี๋ยวเขาก็เชื่องถ้าอยู่ใกล้จูโซ
ยามิ (ผอ.)
เอาล่ะ..//สูบหมด
ยามิ (ผอ.)
ฉันคงต้องไปแล้วหล่......
คุณลุงครับ!!!//ตะโกนมาแต่ใกล้
จูโซ
ผมเอาข้าวกล่องมาฝากก่อนไปครับ!!//วิ่งเอามาให้2กล่อง
ยามิ (ผอ.)
ฉันจะกินให้อร่อยเลย!
ยามิ (ผอ.)
หิๆ อิจฉาล่ะสิ5555
โรน
(ฉันขอแช่งให้มันโดนกัดติดพิษสุนัขบ้าตาย)
ยามิ (ผอ.)
อย่าลืมล่ะมะรืนนี้นายต้องที่ไหนจำได้ใช่ไหม?
จูโซ
ผมหน่ะจำได้แน่นอนอยู่แล้วว่าต้องไปไหน
ยามิ (ผอ.)
แจ๋วมากไอหลานรัก!
ยามิ (ผอ.)
ต้องใจกล้าแบบนั้แหละถอดแบบแม่แกมาเป๊ะ!
ยามิ (ผอ.)
ไว้เจอกันใหม่น่ะ//โบกมือลา(ถือข้าวกล่องไว้อย่างดี
จูโซ
ว่าแต่ทำไมพวกนักข่าวเยอะจังเนี้ย....//มองซ้ายมองขวาก็มีเต็มไปหมด
จูโซ
ว่าแต่ต้องไปไหนต่อเนี้ย!...//หันไปมา
เจม
(ตัวเล็กชะมัด..)//เอ็นดู(สูง195)
จูโซ
อ เอ่อคือว่าผมถูกเชิญมาหน่ะครับก็เลยมาตามที่เขาบอก ต แต่หลงทางอย่างที่คุณว่าเลยครับ//165
เจม
หืม?....//มองเเบบไม่น่าเชื่อถือ
เจม
ขอดูบัตรหน่อยสิ//ยื่นมือ
จูโซ
น นี้ครับ!//รีบหยิบให้ทันที
เจม
เอ๊ะ?....(หน่ะ นี้มัน!??!?!!!!)//อึ้งจนพูดไม่ออก
เจม
เจ้าหนูมานี้!//รีบเอาเสื้อคลุมมากันไว้(ใส่บัตรในกระเป๋าเสื้อจูโซ)
เจม
รีบเก็บเรื่องนี้อย่าให้พวกนักข่าวเห็นโอเคมั้ย?//ชู่
เจม
(ผอ.!?!?!?!!!!)//รีบวิ่งไปทันที
จูโซ
เอ๊ะ!?//แก้มเเดงนิดๆ
—///—
จูโซ
ป ปล่อยผมน่ะผมวิ่งเองได้!!//พยายามจะดิ้น
เจม
[เงียบไปซ่ะ]//วาจาต้องสาป
เจม
//รีบวิ่งไปที่บ้านพักอาจารย์
เจม
ผอ.ยามิ!!//พังประตูเข้ามา
ยามิ (ผอ.)
มีอะไร!?//รีบวิ่งขึ้นมาจากชั้นได้ดิน
ยามิ (ผอ.)
//หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่าย
เจม
แฮ่ก แฮ่ก นี้มันใช่เวลาไหมครับ?
เจม
ทำไมคุณถึงไม่บอกผมตั้งแต่แรกว่าเขาคือคนนั้น!?//เหงื่อท่วม
ยามิ (ผอ.)
ขอโทษทีล่ะกัน//ใช้เวทฮีล
ยามิ (ผอ.)
นายใช้วาจาสิทธิ์?//อุ้ม
เจม
ครับเพราะมันจำเป็นตอนนั้นเกือบโดนจับได้เเล้ว
ยามิ (ผอ.)
นายสั่งเขาว่า?//อุ้มมาให้นอนบนโซฟา
เจม
เงียบไป//เดินไปนั่งบนเก้าอี้
ยามิ (ผอ.)
จะหยวนให้ก็ได้สักครั้งนึงเพราะมันจำเป็น//ลูบหัว
ยามิ (ผอ.)
แต่แลกกับ....อย่าให้มีไอสารเลวที่ไหน....
ยามิ (ผอ.)
เอาล่ะดูเหมือนหมาบ้าจะตื่นเเล้วน่ะ?//ถอดเสื้อคลุมมาคลุมให้เจ้าตัวเล็ก
ยามิ (ผอ.)
ฝากดูเเลเจ้าเด็กตัวน้อยนั้นด้วยล่ะ//โบกมือก่อนลงไปข้างล่างบ้าน
??
....//สะบัดตัว(โดนโซ่มัดอยู่)
ยามิ (ผอ.)
ตื่นเเล้วหรอ~~~
5000ตัวอังษร....เขียนตั้งนานน้อยจังฟร่ะ!?
2.ทำความรู้จัก
เหตุการก่อนเปิดโรงเรียน1วัน
ฉันมีชื่อว่า ชิน
ชิน เลเวอเน็ต
มีฉายาว่า...หมาบ้า
ฉันใช้ชิวิตทุเลศๆแบบนี้มา...ประมาณ2ปีกว่าๆแล้ว
ตัวประกอบA.B
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก//วิ่งหนีบางอย่าง
ฉันถูกตั้งข้อหาว่า...เป็น...
"ผู้ฆ่าล้างตระกูลของตนเองหน่ะ"
ตัวประกอบA.B
(ไม่ ฉันยังไม่อยากตายตอนนี้!!)
แต่ที่จริงฉันไม่ได้ทำหรอกน่ะ
ตัวประกอบA.B
ฉันจะตายไม่ได้เพื่อที่แผนการจะสำเร็.....
แต่เป็นพี่ชายฉันต่างหากที่ทำ
ชิน
เฮ้ออออ แก้แค้นไปได้อีกหนึ่ง~~//บิดตัวแก่เมื่อย
ชิน
พ่อ....กำลังดูผมอยู่รึป่าว?//มองพระจันทร์
??
ฆ่าคนได้โดนไม่ต้องคิดเลยน่ะเราเนี่ย หืม?
ยามิ (ผอ.)
หมาบ้าจริงๆเลยน่ะ
ชิน
....(จิตคุกคามรุนเเรงมากคงจะเป็นพวกนักล่าค่าหัวล่ะมั้ง)
ชิน
(ลองหน่อยก็แล้วกัน..)//โยนดาบขึ้นบนฟ้า
ยามิ (ผอ.)
หื...//ไม่ทันได้เอียงคอ
ชิน
ไปตายซ่ะไอขยะ//ง้างหมัดอยู่ตรงหน้า
ยามิ (ผอ.)
ตั้งแต่เมื่!?....(เห้อ....)//สะดุ้ง
ยามิ (ผอ.)
อุก!?//กระเด็นไปล้มไกลถึง8เมตร
ยามิ (ผอ.)
(หมัดหนักใช้ได้~~~)//เริ่มสนุก
ชิน
//รับดาบที่หล่นลงมาข้างหน้าพอดีเป๊ะ
ยามิ (ผอ.)
สมกับฉายาชะมัดเลยนายเนี่ย
ยามิ (ผอ.)
มันยังไม่พอ!!//พุ่งใส่
...
//อยู่ข้างๆชิน+แขนหายไป1ข้าง+แขนกำลังงอกใหม่
ยามิ (ผอ.)
ไอเราก็นึกว่าเป็นต่อสู้เน้นๆที่แท้อัญเชิญกับต่อสู้นี้เอง!//ไม่มีเเผล(มีแต่รอยที่โดนเปิดตอนแรก)
ยามิ (ผอ.)
หมดเวลายืดเส้นยืดสาย~~~
ยามิ (ผอ.)
นี้....คู่หู//เปิดประตูมิติ
ชิน
น นักเวทย์อัญเชิญ!?//อึ้ง
โดมินิค
//เดินออกมาจากประตูมิติ
ยามิ (ผอ.)
ถือว่านายสอบผ่านน่ะหมาบ้า
โดมินิค
//ฟันแขนกระจุยภายในพริบตา
โดมินิค
//พุ่งผ่านไปอยู่ด้านหลัง
โดมินิค
//เก็บดาบเข้าฝักดาบ
ชิน
!?//โดนฟันทั่วตัวแบบไม่ลึก
โดมินิค
//ใช้หลังมือฟาดหลังคอ
...
//ตัวหด+ลอยไปอยู่ในตัวของดราโก้
ยามิ (ผอ.)
นายนี้ฟิตตลอดจริงๆ
โดมินิค
ท่านก็ชมเกินไปแล้วครับ
โดมินิค
ว่าแต่ทำไมท่านถึงสนใจคนที่อ่อนแอเช่นนี้ล่ะ//ยกชินขึ้นมา
ยามิ (ผอ.)
นายอย่าพูดแบบนั้นสิมนุษย์หน่ะเติบโตได้เสมอหากยังไม่ตายน่ะไม่เหมือนกับพวกนายที่แค่โตขึ้นพลังก็ทวีคูณแต่แลกกับหลังโตเต็มที่จะเเข็งแกร่งกว่านั้นไม่ได้อีก
ยามิ (ผอ.)
มนุษย์หน่ะพัฒนาได้ไร้ที่สิ้นสุดน่ะ
โดมินิค
ช่างเป็นคำพูดที่ฟังแล้วให้ความรู้สึกชวนสงใสดีน่ะครับ
โดมินิค
ข้าเองก็รู้สึกสงใสอะไรแปลกๆเวลาอยู่ใกล้กับนายน้อยจูโซเหลือเกิน
ยามิ (ผอ.)
เด็กคนนั้นพิเศษ
ยามิ (ผอ.)
พิเศษจนฉันเองก็เเอบสงใสเหมือนว่าทำไมฉันถึงคิดว่าเขาพิเศษ...
ยามิ (ผอ.)
คงจะเป็นพลังเวทย์มหาศาลนั่น?
ยามิ (ผอ.)
แล้วมันคืออะไรกันแน่
ยามิ (ผอ.)
ฉันเองก็สงใสเหมือนกัน
ยามิ (ผอ.)
ช่างเถอะกลับไปนั่งกินข้าวกล่องของหลานชายดีกว่า!
โดมินิค
มันอร่อยรึป่าว//ไม่เคยกินอาหารมนุษย์
ยามิ (ผอ.)
Goat [GREAT OF ALL TIME]
ยามิ (ผอ.)
เดี๋ยวแบ่งให้คำหนึ่ง
ยามิ (ผอ.)
(หรือเเค่ครึ่งคำดี?)//เดินไปเครียดไป
เอาล่ะดูเหมือนหมาบ้าจะตื่นเเล้วน่ะ?
ฝากดูเเลเจ้าเด็กตัวน้อยนั้นด้วยล่ะ//เปิดประตูใต้ดิน
ยามิ (ผอ.)
ตื่นแล้วหรอไอ้...หมาบ้า?
ชิน
ปล่อยฉันซะไม่งั้นฉันจะทำลายที่นี้ทิ้ง
ยามิ (ผอ.)
เกรงว่าฉันจะไม่ให้ทำหรอกน่ะ~~~
ยามิ (ผอ.)
เพราะที่นี้ตอนนี้มีคนสำคัญของฉันอยู่ด้วยยย
ยามิ (ผอ.)
เอาล่ะได้เวลากรอกใบสมัคร
ยามิ (ผอ.)
จะเขียนเองหรือจะให้ฉันเขียนให้?
ชิน
ถ้าให้ลายมือไก่เขี่ยแบบแกฉันยอมตายดีกว่า
ยามิ (ผอ.)
โอเค๊~~//ยื่นให้
ยามิ (ผอ.)
อุ้ย!ลืม~~//ดีดนิ้ว
ยามิ (ผอ.)
อะ อะ อ๊า~~//ส่ายหน้าไปมา
ชิน
(ม่านพลัง?)//ต่อยไม่ถึง
ชิน
!//เตะกลับหลัง(เล็งหัว)
ยามิ (ผอ.)
เห้อ....รู้งี้ฉันเขียนเองดีกว่า
ชิน
ยินดีด้วยตอนนี้แกเป็นคนที่ฉันเกลียดที่สุดรองจากพี่ฉันเลย...//กัดฟันพูด
ชิน
เห้อ...จะไปไหนก็ไป แต่ฉันไม่เอาหรอกน่ะไอรงไอเรียนอะไรเนี่ย//เดินกลับ
ยามิ (ผอ.)
หลับไปสักพักน่ะ!//สับหลังคอ
ชิน
.....//โซ่พันอยู่บนตัว
ยามิ (ผอ.)
ฮ้าย ฮาย~~~ตื่นแล้วหรอ?
ยามิ (ผอ.)
หลับฝันดีไหม? ตั้ง9ชม.แหนะ
ชิน
ฝันดีกะผีสิตื่นมาเจอหน้าแกฝันร้ายยังจะดีเสียกว่า
ชิน
หืม?//เห็นอีกคนที่นอนอยู่
ชิน
ย อย่าบอกน่ะว่า......//ตัวสั่น+มองหน้า
ยามิ (ผอ.)
ไม่ใช่โว้ย! นี้หลานฉัน!
ชิน
นึกว่าแกเป็นโรคจิตเเบบนั้น
ยามิ (ผอ.)
ตอนนี้ฉันเองก็มีลูกสาวโว้ยจะบอกให้!//ยืดอก
ชิน
อย่างน้อยๆแกก็โชคดีกว่าฉันก็แล้วกัน
ชิน
แล้วสัตว์เลี้ยงฉันอยู่ไหนตอนนี้?
ยามิ (ผอ.)
ขอลิบไว้ชั่วคราวแล้วกัน
ยามิ (ผอ.)
{ถ้าแกทำอะไรเขาฉันจะแสดงให้แกเห็นว่าอะไรน่ากลัวกว่าความตาย}//ทำภาษามือ
ยามิ (ผอ.)
โอ้! หลับสบายไหม?10ชั่วโมงแหนะ
จูโซ
หาววววว....//น้ำตาไหล
จูโซ
ว่าแต่ผมมาอยู่นี่ได้ไงอะ?//มองรอบๆ
จูโซ
ผมขอเข้าครัวหน่อยน่ะ//ลุกขึ้น
ชิน
ดอกคาเมลเลีย?//เเอบเคลิ้มเพราะกลิ่นนิดๆ
จูโซ
เอ๊ะนายก็รู้จักด้วยหรอ!?//รีบหันควับ
ยามิ (ผอ.)
จูโซอย่าร่าเริงใส่เขาขนาดนั้นสิเดี๋ยวเขาก็กลัวหรอก
ยามิ (ผอ.)
แต่ก่อนอื่น....
ยามิ (ผอ.)
หมาบ้ากินด้วยป่ะ?
จูโซ
เขาเป็นมนุษย์สัตว์หรอครับ?//ไม่รู้ข่าวคราวอะไรเลย
ยามิ (ผอ.)
ป่าวเขาแค่มีฉายานั้นเฉยๆ
จูโซ
อ้อ!//ใส่ชุดกันเปื้อน
จูโซ
งั้นเอาเป็นว่าทำเผื่อไว้ก็เเล้วกัน
ยามิ (ผอ.)
แล้วแต่เลยจะใช้วัตถุดิบอะไรก็ได้ตามใจเลยน่ะไม่ต้องเกรงใจ
จูโซ
งั้นไม่เกรงใจล่ะน่ะครับ~~~
ชิน
.....//มองคนที่กำลังทำอาหารอยู่
ยามิ (ผอ.)
ว่างาย?//สดใสเวลาดูคนทำอาหาร
ชิน
นายคิดผิดที่เอามาไว้ใกล้ฉัน
ยามิ (ผอ.)
จะใช้...เรอะ?//นั่งข้างๆ
ชิน
นายก็น่าจะรู้หนิว่าฉันเป็นคนยังไงถ้าถึงขนาดตามสืบจนเจอตัวฉัน//เอนตัว
ยามิ (ผอ.)
นายลองมองรอบๆดีสิ
??://ปล่อยออร่าขู่นิดๆพอให้เด็กมันกลัว
ชิน
โอ้ฟาคคคยูเเมน//หน้าซีด
ยามิ (ผอ.)
//กำลังอธิบายรายละเอียดต่างๆรวมถึงสาเหตุของไอตัวประหลาดที่มองพวกเขาอยู่
ยามิ (ผอ.)
จะเรียกว่าเป็นตัวเขาที่อยู่ในด้านมืดมากกว่าจะถูก
ยามิ (ผอ.)
ก็อย่างที่ฉันบอกเมื่อกี้
ยามิ (ผอ.)
ฝากปกป้องเขาหน่อย
ยามิ (ผอ.)
แรกกับการที่ฉันจะคืนสัตว์เลี้ยงให้ภายหลัง
ชิน
แต่ถ้าเขากลัวฉันก็อย่ามาโทษล่ะกัน
จูโซ
นี้อาหารเสร็จแล้วน่ะครับ!//ยกมาตั้งบนโต๊ะอาหาร
ยามิ (ผอ.)
.......//นั่งตรงข้าม+จ้องชิน
ยามิ (ผอ.)
หิวกว่าเดิมเลยทีนี้
ชิน
ฉันไม่ชอบโก้ๆสักหน่อย....//ดื่มแบบไม่มีไรเกิดขึ้น
ยามิ (ผอ.)
(ไอปากไม่ตรงกับใจเอ้ย....ถ้าแกทำให้หลานชายฉันรู้สึกผิดล่ะก็.....)//อยากซัดสักหมัด
จูโซ
งั้นหรอเดี๋ยว ฉันไปทำอีกอั...//กำลังจะลุก
ชิน
ฉันไม่ได้บอกสักหน่อยว่าเกลียด
ยามิ (ผอ.)
.....//กินลูกชิ้น+จ้องงงง
ยามิ (ผอ.)
(ไอฉวยโอกาศ)//แสดงออกทางสีหน้า
ชิน
(เขาเรียกใช้จังหวะให้เป็นประโยชน์)//✨✨+กำลังจะตักข้าวผัดกิน
จูโซ
ว่าแต่น นายชื่ออะไ....
ชิน
ช...//ไม่ทันได้ออกเสียง
จูโซ
ฉันขอเรียกว่าชินเฉยๆได้ไหม
ชิน
ตามสบาย....//ตักข้าวกิน1คำ
ชิน
(เชี่ย...ข้าวผัดธรรมดาจริงดิ)
ชิน
ก ก็พอกินได้//หันหน้าหนี
จูโซ
งั้นดีแล้วหล่ะที่ถูกปาก//ยิ้มร่าเริง
ยามิ (ผอ.)
(อย่าบอกน่ะ...)//มองชิน
ยามิ (ผอ.)
(แม่งจริงด้วยหว่ะ!?)//กลั้นใจไม่ให้หัวเราะ
จูโซ
ผมจูโซ ฮาบิลยินดีที่ได้รู้จักน่ะ!
ยามิ (ผอ.)
อุ้บ...(ไอบ้านี้ติดกับ5555)//กลั้นหัวเราะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
