เมื่อนักฆ่าเกิดใหม่ในร่าง โอเมก้าที่สามี(ไม่)รัก
จากลา1
ทิวาวางซองเอกสารสีน้ำตาลลงบนโต๊ะ
ครามเดินไปข้างหน้าพร้อมหยิบเอกสารออกจากซองสีน้ำตาล ก่อนอ่านมันอย่างตั้งใจ
ปากบางเริ่มมีอาการสั่นไหว น้ำตาค่อยไหลอาบแก้มขาวๆ
คราม
ทำไมต้องหย่ากัน/ร้องให้
คำพูดของทิวาทำให้ครามถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่ จุกอกไปหมด เจ็บจนแทบทนไม่ไหวเค้ารู้ดีว่าทิวาไม่เคยรักเค้า แต่เค้ารักทิวามาก
ทิวา
ฉันให้เวลาเธอตัดสินใจ
ทิวา
เธอจะอยู่ที่นี่ก็ได้บ้านนี้ฉันยกให้
ทิวา
รึเธอจะไปอยู่ที่อื่น ฉันจะให้เงินก้อนนึง
ทิวา
ตัดสินใจได้เมื่อไหร่ก็เซ็นซะ
แซม
แต่งงานมาตั้งหลายปี อยู่สามีขอหย่าซะงั้น
คราม
ไม่เกี่ยวอะไรกับนายหนิ
แซม
ก็ผมจะเป็นนายหญิงคนใหม่แทนคุณ/ยิ้มเยาะ
คราม
คุณทิวา ค..เค้าไม่มีทางทำแบบนั้น
คราม
นายเลิกพูดไร้สาระได้แล้ว
แซม
เดี่ยวสิครับ/จับแขนอีกคน
คราม
เรื่องไร้สาระแบบนี้ฉันไม่สนหรอก
ทั้งสองฉุดกระชากลากถูกันอยู่นั้น จังหวะเดียวกันที่แซมเผลอปล่อยมือครามออก จนทำให้ครามพลัดตกปันได
คราม
นี่ฉันกำลังจะตายงั้นเหรอ
แซม
คุณครามตกบันได/แอบยิ้ม
คราม
หึ! แบบนี้ก็ดีเหมือนกันฉันคงทนเห็นเค้ารักคนอื่นไม่ได้จริงๆ
ร่างกายเริ่มเจ็บปวดจากการกระแทกอย่างรุนเเรง ตาสวยค่อยๆ ปิดลงช้าๆ เสียงรอบข้างค่อยๆ ดังขึ้นจนดูวุ่นวาย แต่ครามกลับไม่รับรู้อะไร พร้อมหลับลงช้าๆ
จากลา2
นักฆ่า2
เราพบรอยเลือดไหลอยู่ตามพื้นที่นี้ครับ
ลิซ
นักฆ่าอันดับ1อย่างฉัน ต้องมาอยู่ในสภาพนี้
ก่อนจะอยู่ในสภาพนี้ลิซรับงานกำจัดพ่อค้ารายใหญ่ที่มีอำนาจในเมืองนี้ แต่ดันพลาดท่าให้กับดักที่พวกมันวางไว้
ลิซ
ขืนเป็นแบบนี้มีหวังฉันตายก่อนจะหนีรอดแน่ๆ
เพราะพลาดโดนกระสุนของฝ่ายตรงข้ามยิงเข้า หน้าท้องของลิซเริ่มมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด
ลิซ
มึนหัวไปหมด เพราะเสียเลือดมากแน่ๆ
ลิซ
ฉันต้องมาทั้งแบบนี้จริงๆ เหรอวะ
ลิซ
รู้สึกเสียดายชีวิตชะมัด
ลิซ
รู้งี้หาเวลาพักบ้างก็ดี
ลิซ
ตั้งใจว่าจะรับงานครั้งสุดท้ายแล้วแท้ๆ ดันกลายครั้งสุดท้ายของชีวิตซะงั้น
ลิซ
อย่างน้อยก่อนตายก็อยากไปเที่ยวพักร้อน นอนกอดหนุ่มให้ชื่นใจสักหน่อยสิ
ลิซ
นี้ฉันเสียเลือดเยอะจนเพี้ยนแล้วสินะ อ้า~เริ่มไม่ไหวแล้วสิ
ลมหายใจลิซค่อยๆเบาลง ตาคมปิดลงช้าๆ คำสุดท้ายก่อนที่ลิซจะแน่นิ่งไป "ถ้าเกิดใหม่ได้ฉันจะเลิกเป็นนักฆ่า แล้วไปหาหนุ่มสัก2-3คน"
ร่างใหม่
คราม
เฮือก!ลุกพรวดขึ้นนั้ง
คราม
นี่ฉันยังไม่ตายเหรอวะ
ลิซก้มมองตัวเองอีกครั้ง แผลที่เคยถูกยิงก็ไม่มีแล้ว แต่ลิซกลับรู้สึกปวดหัวจี๊ดขึ้นมา
ฝ้าย(สาวใช้)
คุณครามฟื้นแล้วเหรอคะ/ดีใจ
ฝ้าย(สาวใช้)
เดี่ยวดิฉันไปบอกคุณทิวาก่อนนะคะ
ฝ้าย(สาวใช้)
รีบเปิดประตู/เดินออก
คราม
แล้วแม่บ้านคนนั้นทำไมเรียกเราว่าคราม
ลิซลุกขึ้นยืนเพื่อจะไปห้องน้ำ แต่ก็เกือบหัวคะมำ
คราม
ทำไมร่างกายมันหนักแปลกๆ/เดินเข้าห้องน้ำ
คราม
ใครวะเนี่ย/เอามือจับหน้าตัวเอง😳
ลิซยืนอึ้งไปพักนึง ก่อนจะค่อยๆตั้งสติ
คราม
อย่าบอกนะว่าเจ้าของร่างนี้ชื่อคราม😳
คราม
นี่ฉันเกิดใหม่จริงๆ เหรอวะ
ตอนนี้ลิซกำลังสับสนทำได้แค่เดินออกจากห้องน้ำมานั่ง แหมะบนเตียง
ทิวา
เธอหลับไปเป็นอาทิตย์เลยนะ/ยืนพิงประตู
คราม
อั๊ก!ปวดหัว/จับหัวตัวเอง
อยู่ๆ หัวลิซก็ปวดจี๊ดขึ้นมา ภาพต่างๆ เกี่ยวกับเจ้าของร่างนี้แล่นออกมาไม่หยุดรวมถึงภาพของชายตรงหน้า
ทิวา
ดูเหมือนเธอยังไม่หายดีนะ
ทิวา
เดี๋ยวฉันจะตามหมอมาดูอาการอีกที
ฝ้าย(สาวใช้)
ฝ้ายขอเข้าไปนะคะ
ลิซมองตามหญิงสาวที่เดินเข้ามาพร้อมกับถาดอาหาร
ฝ้าย(สาวใช้)
ฝ่ายเอาข้าวต้มร้อนๆ มาให้ค่ะ
ฝ้าย(สาวใช้)
เผื่อคุณครามจะหิว/ยิ้ม
คราม
รับถ้วยข้าวต้มมาจากอีกคน
ฝ้าย(สาวใช้)
เดี๋ยวฝ้ายป้อนให้ดีกว่านะคะ
ฝ้าย(สาวใช้)
พยายามจะหยิบถ้วยคืน
คราม
ตักข้าวต้มเข้าปาก/เคี้ยว
ฝ้าย(สาวใช้)
คะ เคี้ยวช้าๆ สิคะคุณคราม
ฝ้าย(สาวใช้)
น้ำค่ะ/ยื่นน้ำให้
ลิซตักข้าวต้มตรงหน้าจนหมด อาจเพราะเค้าพึ่งฟื้นเลยรู้สึกหิว
ฝ้าย(สาวใช้)
วันนี้คุณครามกินเก่งจังเลยนะคะ
ฝ้าย(สาวใช้)
ปกติจะทานเหลือตลอดเลย
ฝ้าย(สาวใช้)
ฝ้ายเป็นห่วงคุณมากเลยนะคะ
ฝ้าย(สาวใช้)
เพราะคุณเอาแต่เครียดเรื่องนายท่าน
ฝ้าย(สาวใช้)
ฝ้ายไม่หน้าพูดเรื่องนี้ออกมาเลย/ก้มห้ว
คราม
ฉันไม่ว่าอะไรสักหน่อย
ฝ้าย(สาวใช้)
คุณครามจำคุณทิวาไม่ได้เหรอคะ
คราม
แต่ว่าเค้าดูไม่ค่อยสนใจคราม
ฝ้าย(สาวใช้)
นายท่านเป็นสามีของคุณครามค่ะ
ฝ้าย(สาวใช้)
คุณน่ะแต่งงานกับนายท่านมา3ปีแล้วค่ะ
คราม
แล้วทำไมเค้าถึงชอบทำท่าทางเหมือนไม่พอใจ...ขนาดนั้น
ฝ้าย(สาวใช้)
เรื่องนี้ฝ้ายก็ไม่แน่ใจค่ะ
ฝ้าย(สาวใช้)
แต่เหมือนหัวหน้าแม่บ้านจะเคยพูดน่ะค่ะ
ฝ้าย(สาวใช้)
ว่าแต่งงานกันเพราะเหตุผลทางครอบครัวนายท่านนะค่ะ
ฝ้าย(สาวใช้)
ฝ้ายก็ไม่รู้อะไรมากหรอกค่ะ ฝ้ายขอโทษนะคะ/หน้าเสีย
ฝ้าย(สาวใช้)
มีอะไรเรียกฝ่ายได้ตลอดนะคะ/ยิ้ม
คราม
ฉันคงต้องทำตัวให้ชินสินะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
