*//บินลงมาจากบนฟ้าของสวรรค์//*

"เฮ้ออ...

เหนื่อยจังเลยวันนี้...แต่ยังต้องมี..."*ในใจ\=นางหน้ามั่นมาใส่ร้ายอีก...เฮ้อ...แต่อย่าพูดเลยดีกว่า...อดทนไว้*

*//ทำหน้าแบบถอนหายใจนิดหน่อยและเดินไปหา Angles of Kingdom of heaven//*

*//แปลงเป็นเพศชาย//*

"สวัสดีครับ...คุณแม่ Angles Boss Eyes"

*((Angels Boss Eyes เป็นแม่ของ Thrones of heaven my heart Of Father เธอหวงลูกสาวของเธอมาก และรักเธอและจะปกป้องเธอทุกสิ่ง และแน่นอนว่า Angels Boss Eyes อนุญาตให้ Thrones of heaven my heart Of Father ใช้ไม้ตายได้นั้นก็คือการกลายร่างกลายเป็นปีศาจคลั่ง))*

Angels Boss Eyes: "จ้าาา.."

"แล้วท่านเรียกผมมาทำไมหรอครับ?🤔"

Angels Boss Eyes: " อ๋อ!!~~ เพราะว่าฉันน่ะ...ฉันไปทำภารกิจที่ไกลแสนไกล!! 3)"

"อ๋อ...แล้วท่านจะไปกี่วัน? กี่เดือน? กี่ปีหรอครับ?"

Angels Boss Eyes: " โอ้ ฉันไป 1,000 ปีน่ะ"

"ห๊ะ?! 1-1,000 ปีหรอครับ?!"😲😦 *//ทำหน้าตกใจและกังวลเรื่องยัยมั่นที่จะมาใส่ร้าย//*

*ในใจ\= เวรล่ะ...ฉันต้องทำอย่างไงดี😰...แต่อย่าตกใจเพราะ...ว่าฉันเคยโดนแม่ยัยมั่นกับนางตอแหลนั้นแม่ลูกเวรกรรมนั้นไล่ฉันออกจากสวรรค์มารอบหนึ่งแล้ว-😒😟*

Angels Boss Eyes: "ฮัลโหล? อย่าทำหน้าตกใจเลยนะ ลูกสาวคนเก่งของแม่ (3✨♥️"

"ครับๆ...แม่.."

*//จู่ๆ พ่อของ Thrones ก็โผล่เข้ามา//*

*((Satan Of Evil in HELL เป็นพ่อของลูกสาวที่มีชื่อว่า Thrones of heaven my happy Of father เขาหวงเธอมาก และรักเธอมาก เขาสนับสนุนเธอเรื่องด้านลบหรือทำชั่ว))*

Satan Of Evil in HELL: " โอ้ ไงเจ้าลูกสาว เป็นไงบ้าง? *//เอาผ้าเช็ดหัวเพราะพึ่งไปอาบน้ำและสระผมมา//* วันนี้ได้ทำชั่วอะไรบ้าง?- //โดน Angels Boss Eyes ใช้ข้อศอกกระแทกกับ Satan Of Evil in HELL// อ่า!! มันเจ็บนะ!! ทำข้าทำไหมเนี้ย...เมีย..*//เขินจนหน้าแดง//*"

Angels Boss Eyes: "อย่าพูดแบบนั้นกับลูกของเรานะ! *//ทำหน้ามุ่ย//*

...*ในใจ\= ถ้าฉันไม่ใช่ลูกบุญธรรมของเขา...ฉันคงจะไม่ได้มีความสุขแบบนี้แหละ...ไม่งั้นคงจะเศร้าแน่ๆ...*

Angels Boss Eyes: "เอาล่ะ พ่อของแกจะเป็นคนดูแลแกเองนะลูกสาวแสนสวยของแม่😊"

*//Angels Boss Eyes เทเลพอร์ตหายไปและทิ้งออร่าสวยงามไว้ที่พื้นและค่อยๆจางลง//*

*//Satan Of Evil in HELL ถอนหายใจ//*

Satan Of Evil in HELL: เฮ้อ...แม่ของแกไปแล้วและ...ทำชั่วไว้เยอะๆล่ะ🤫😏*//พูดเบาๆ//*

:<

Satan Of Evil in HELL: "เอาล่ะไปเดินเล่นในสวรรค์แห่งความสุขของแม่แกได้แล้ว"

"ครับพ่อ"*//พยักหน้าและบินออกจากตรงนั้นและไปที่เมืองสวรรค์//*

*//ผ่านไป 5 นาที//*

"เฮ้อ..."*//บินลงมาถึงพื้นสวรรค์//*

"ใช้เวลา 5 นาทีในการบินลงมา...มันสูงมากเลย -3-""

*//จู่ๆ นางริน(นางหน้ามั่น) ก็เดินเข้ามาหาเรื่องผม//*

ริน: "เฮ้!! เจ้าหลายตาหน้าโง่...และยัยพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่มีลูกเป็นปีศาจทั้งหมดทุกคน😆"*//พูดแบบเย้ยเยอ//*

...*//เอามือลูบหลังหัว//*

ริน: "ฉันจะบอกทูตสวรรค์ทุกคนให้รู้ว่าแกมีลูกเป็นปีศาจ😏"*//ทำตาหรี่และทำหน้าอย่างเย้ยเยอใส่//*

"เอ่อ...ริน...อย่านะ..🙁"

ริน: "ทำไม?! กลัวหรอ?😏😆"

"คือ...ใช่...ฉันกังวล...อย่าบอกทูตสวรรค์ทุกคนนะ...ขอล่ะ...😟"

ริน: "ฮะ!😆" *//เดินหนีไป//*

"เฮ้อ..."*//บินลงไปที่โลกมนุษย์และบินกลับปราสาท//*

"ไงลูกๆ พ่อนกน้อยหลายตากลับมาแล้ว🌒_🌘"

Kim king hell: "ฮะ พ่อ..."*//อ่านหนังสือมนต์ดำอยู่ตรงโซฟาหน้าเตาผิง//*

Simon of Hell: " ยินดีต้อนรับกลับมาที่ปราสาทนะฮะพ่อ!! :D (⁠づ⁠｡⁠◕⁠‿⁠‿⁠◕⁠｡⁠)⁠づ"*//ทำท่าจะกอดพ่อ//*

"จ้าๆ" -3-"*//กอดแฝด #2//*

จบ✨👁️

"เอาล่ะ..ลูกๆทั้งหลาย ตอนเย็นพ่อต้องเข้าไปในราชวังนะเพื่อที่จะไปเอางานโทษที่พ่อโดนนางหน้ามั่นใส่ร้าย.."

แฝด #2: *//พยักหน้าด้วยความเศร้า//*

"แฝด #1..อย่าดื้อนะลูกพ่อจะกลับพรุ่งนี้เช้า ดูแลกันดีนะ..และดูแลเจ้านกแก้วที่มันร้องอยู่ในกรงด้วย..พ่อไปละ..บาย!👋🏻"*//เดินออกจากปราสาทและเทเลพอร์ตโดยใช้คฑาไปที่ราชวัง//*

!!ที่ราชวัง!!

"เฮ้อ...โอเค.."*//เก็บคฑาและเดินเข้าไป///*

*//ทหารเปิดประตูและฉันก็เดินเข้าไประหว่างทางฉันเดินไปถึงครึ่งทางแล้วก็ได้ยินเสียงแปลกๆ//*

???: "เฮ้ ก้นแกนี้มีเสน่ห์จริงๆเลยนะเนี้ย~😏*//เสียงเจ้าเล่ห์และหื่น//*

*ในใจ\= คงจะไม่ใช่กูแน่ๆล่ะ...*//เดินต่อไป//*

*//จู่ๆ ก็รู้สึกว่ามีมือที่ไหนมาจับที่แก้มก้นของฉัน//*

"HUH?!"

*//หันไปดู//*

???: " น่ารักดีนิ😏*//จับคางฉัน//*

"อะไรกัน?! คุณเป็นใคร?!"

???: "ฉันขื่อฮาเดส ฉันอายุ 2,780 ปี😏"*//กอดฉันจากด้านหลัง//*

"ออกไป! ปล่อยข้า!!"*//ดิ้น//*

"มึงใคร?!💀"

ฮาเดส: " ฉันเป็นราชาปีศาจขั้นสูงระดับ 5😏"

"แล้วมาที่นี้ได้อย่างไร?! เจ้าจะมาหาเรื่องในราชวังหรอ?!💢"

ฮาเดส: " ไม่หรอก😏"

"อ้าว แล้วทำไมเจ้าถึงมาที่นี้ล่ะ-" *//โดนฮาเดสปิดปาก//*

อืมมม?!- อืมมม!!"

ฮาเดส: "ไม่...ที่ข้ามาเพราะมาหา..เมียในอนาคตนั้นเอง😏🤭"

ห๊ะ?!-" *//เอามือฮาเดสออก//*

"แต่..แต่แต่! ข้าเป็นผู้ชายนะ!!

ฮาเดส: "ใช่ ข้ารู้และเจ้าก็ตรงสเปคข้าเลย เจ้าเป็นทูตสวรรค์ที่น่าขยี้มากๆในแบบหัวใจของฉัน😏//*

ฮาเดส: "เจ้าจะยอมไปอยู่กับข้าไหม?😏"

"ไม่ แต่ว่างไปได้แต่เอาง่ายคือไม่มีวันพักผ่อนของฉันเลย❌"*//ส่ายหน้า//*

ฮาเดส: " โถ่~😏 งั้นฉันขอเบอร์เอาไว้นะ😏"

"ก็ได้..."*//ให้เบอร์กับฮาเดสไป//*

"ฉันต้องไปแล้วนะฮาเดส..และก็ยินดีที่ได้รู้จักนะฮาเดส"*//ฉันยื่นมือไป//*

ฮาเดส: "เช่นกันครับ😏"*//จับมือฉันและจูบมือฉันและเขาก็เดินจากไป//*

"Ewww...รีบไปเอางานโทษดีกว่า"

"เฮ้อ...ถอนหายใจกี่รอบแล้วนี้วันนี้เนี้ย"🌒_🌘',"

*//เดินไปถึงในห้องบัลลังก์ของราชาที่ครองเมืองของสวรรค์//*

สวัสดีครับ-"

ริน: "แหม่ แหม่~🙄😒 ดูสิว่าใครมาเนี่ย😒"

"เอ่อ...ข้าแค่มาเอางานโทษเองนะริน...ข้าขอโทษนะที่ทำให้เจ้าไม่พอใจ..."

ริน: "หุบปาก!! แกยังมีหน้าด้านมาเถียงฉัน!!😠😤"*//พูดแบบเย้ยเยาะ//*

ริน: " โอ้ ใช่~😏 แกคงจะมีงานโทษที่เหลืออยู่ที่บ้านที่แสนสุขของแกคือข้างถนนนั้นแหละ คงจะมีงานโทษเหลืออีกบานสินะ😏 งั้นเอานี้ไป😠😏"*//รินเอางานโทษที่เป็นภูเขาอีกกองมาวางบนโต๊ะ//*

ริน: " เอาไปชะ😏"*//ผลักกองงานโทษใส่ฉัน//*

"อ้ากก!!"*//กระโดดหนีนิดหน่อยและมองดูกระดาษที่ปลิวไปปลิวมามากมาย..//*

ริน: "ฮะ😏"

ริน: "คงจะชอบมากๆเลยสินะ😏"

ริน: "เก็บพวกขยะเน่าที่ปลิวไปปลิวมาด้วยล่ะ😠😤🫵🏻"*//พูดแบบออกคำสั่ง//*

ริน: "และทำความสะอาดด้วย!!😤🫵🏻😠"

*//รินเดินจากไป//*

*//ฉันเก็บใบงานโทษที่อยู่บนพื้นแบะยังคงปลิวไปปลิวมาอยู่ และก็ทำความสะอาด//*

"เฮ้อ...เอาน่า...เดี๋ยวท่าน Angels Boss Eyes ก็กลับมาแล้ว..."*//สะอื้นนิดหน่อย//*

*//เก็บงานโทษ//*

*//ใช้คฑาเทเลพอร์ตกลับปราสาท//*

*//เดินไปที่ห้องสมุดมินิของตนเองและวางงานโทษไว้บนโต๊ะ//*

*//เก็บคฑา//*

*//มองดูนาฬิกาบนผนัง//*

*//มันเป็นเวลา 13:00 โมงตรงพอดี//*

"โอ้ ได้เวลาทำงานโทษแล้ว!✨📚"

*//นั่งเก้าอี้และทำงานโทษไปอย่างละแผ่นละแผ่น//*

จบแล้ว :0✨🫶🏼

...

*((ตอนนี้จะมาเข้าเรื่องของลูกและนกแก้วหรรษา))*

...

((Simon of Hell เป็นแฝดน้อง ส่วน Kim king Hell เป็นแฝดพี่ ทั้งคู่อายุ 873))

((และนกแก้วเป็นมนุษย์ตัวเล็กทำอะไรได้เหมือนกับมนุษย์และบินได้ อายุ 53 ปี))

Simon of Hell: "พี่ๆ"

Kim king Hell: "ว่าๆ"*//กำลังอ่านหนังสือมนต์ดำอยู่//*

Simon of Hell: "พ่อเขาทำงานโทษอยู่อ่ะ ไปหาอะไรเล่นกันไหม?"

Kim king Hell: "อืมๆ"*//เก็บหนังสือมนต์ดำและลุกขึ้น//*

*//นกแก้วร้องอยู่ในกรงและบินออกมาจากกรงและบินไปเกาะบนไหล่ของ Simon of Hell//*

*//นกแก้วร้อง//*

นกแก้ว: "กา กา กา กา!!"

Simon of Hell:"โอ้ นกนางนวลร้องแล้ว"

Kim king hell: "อืมๆ ทำให้มันหยุดร้องดิ"

นกแก้ว: "อุแว อุแว้ อุแวววว"

Simon of Hell: "โอ๋ๆ หยุดร้องนะนกนางนวลตัวน้อย"

*//นกนางนวลหยุดร้อง//*

Simon of Hell: "มันหยุดแล้วครับพี่ :0"

*//ฉันนั่งทำงานโทษอยู่ในห้องสมุดมินิส่วนตัวของฉัน//*

Kim king hell: "ออกไปเล่นข้างนอกกันไหม"

Simon of Hell: "ครับพี่ พานกแก้วไปด้วยนะพี่"

Kim king hell: "เออๆ ได้ๆ"*//ไปหยิบกุญแจรถและเดินออกปราสาท//*

*//Simon of Hell กับนกแก้วเดินตามพี่ไป//*

*//Kim king hell ขึ้นรถที่ไม่มีหลังคาสีน้ำตาลของตนเองและสตาร์ทรถ//*

Kim king hell: "ขึ้นมาเลย"

*//Simon of Hell กับนกแก้วขึ้นรถ//*

Kim king hell: "ไปไหนอ่ะ._."

Simon of Hell: "ที่ไหนก็ได้หรือ..ไปเกาะร้างไหม"

Kim king hell: "อืมก็ได้"*//ขับรถไปที่เกาะร้าง//*

นกแก้วหรรษา: " กา มันจะดีหรอ? มันจะหลงทางเอานะ! กา!!"

Simon of Hell: "เอ่อ...งั้น-"

Kim king hell: " เออน่า..เสี่ยงๆดูหน่อยก็ได้นะ คนเราก็อยากไปนิอยากรู้อยากเห็นนิ สงสัยกัน"

Simon of Hell: "อืมๆครับพี่งั้น..เสี่ยงๆดู..."

Kim king hell: "อืม จัดไป"

*//Kim king hell ออกเดินทาง//*

*((ผ่านไป 2 ชั่วโมงถึงเกาะร้าง))*

Kim king hell : "แต่ก่อนอื่นเราต้องผ่านป่าดงดิบป่านี้ไปก่อน"

Simon of Hell: "อืมๆครับพี่"

*//Kim king hell ขับเข้าไปในป่าดงดิบ//*

*((ผ่านไป 5 นาที))*

Simon of Hell: "เฮ้อ..ทำไมมันเริ่มน่ากลัวแล้วนะ...ขนาดเป็นตอนเช้านะเนี้ย..น่า..กลัวจังเลย..😓😟"

นกแก้ว: "ใช่-ใช่! มันน่า..น่า..น่า..น่ากลัวมาก!!"*//กอด Simon of Hell แน่น//*

Kim king hell: "เอาน่าอย่าไปตัวเป็นคนขี้ขลาดตาขาวหน่อยนะ มันก็แค่..แต่ก็น่ากลัวอยู่นะ"*//ขับต่อไป//*

Simon of Hell: "เอาจริงๆ พวกเราควรจะฟังพ่อนะว่าป่านี้ไม่ควรเข้าไป..เพราะมันน่ากลัวยังไงล่ะ!!"

Kim king hell: "เอาน่า..ก็เสี่ยงนิดหน่อยจะเป็นอะไรล่ะ? ก็แค่..แค่..แค่..แค่..แค่! คนอยากรู้อยากลองนิ!!"

*//นกแก้วกลัวมากจนกอด Simon of Hell แน่นขึ้นอย่างมาก//*

Simon of Hell: "เห็นไหมพี่...นกแก้วกลัวแล้ว กลับกันเถอะครับพี่..มันจะ..มันจะหลงเอานะ!!"

Kim king hell: "ใครเขาให้พูดกัน?"*//ยื่นหน้าไปมองกระจกรถและหันมาที่ด้านหลัง//*

Kim king hell: "มันจะไม่หลงแน่! เชื่อพี่สิ!"*//หันกลับไปมองถนน//*

Simon of Hell: "แต่มันไกลมากแล้วนะครับพี่!!"*//กลัวนิดหน่อย//*

Simon of Hell: "กลับปราสาทกันเถอะครับพี่...ผมกลัว.."

Kim king hell: "เออๆ ก็ได้ๆ.."*//หันไปมองกระจกรถ//*

Kim king hell: "เอ่อ..ใครพอจะจำทางที่เรามาได้ไหม?"

Simon of Hell: "เอ่อ..."*//หันไปมองด้านหลัง//*

Simon of Hell: "ผมก็จำไม่ได้เหมือนกันครับพี่!!" *//กังวลมาก//*

นกแก้ว: "ฉันก็บินไม่ได้ด้วย!! เพราะมีแต่ต้นไม้มากมาย พอจะปีกที..ฉันก็ติดกับกิ่งไม้และลงไปไม่ได้!!"

Kim king hell: "เอาล่ะซวยล่ะ*ิบหายล่ะ เหมือนตามชื่อแก๊งค์พวกเราเลย"*//เอามือตบกลางใบหน้าและสิ้นหวัง//*

Kim king hell: "คุณพ่อ!!~ ช่วยพวกเราด้วย!!~~"*//ตะโกนดังมาก//*

Simon of Hell: "พ่อครับ!! ช่วยพวกเราด้วยครับ!!~😓😟 พวกเราสิ้นหวังมาก!!~ และพวกเราหลงทาง!!"

Kim king hell: "เออว่าแต่ พวกเรามีการส่งกระแสจิตไม่ใช่หรอ? ._.',"

Kim king hell: "งั้นก็ส่งไปหาพ่อสิ"

Simon of Hell: "เอ่อ..ใช่! พวกเรามีการส่งกระแสจิตงั้นส่งไปหาพ่อเลยก็แล้วกัน"*//ใช้มือข้างขวาและใช้นิ้วชี้กับนิ้วกลางกดเข้าไปที่ข้างหัวเบาๆ//*

*//Simon of Hell ส่งกระแสจิตไปหาฉัน//*

*//ฉันรับข้อมูล//*

"อ้าว ว่าไงลูก? โทรมาทำไมหรอ?"

Simon of Hell: "พวกเราหลงป่ากันครับพ่อ😭😓😟🥹"

...

...

"ป่าดงดิบที่พ่อว่าใช่ไหม?..💢"

Simon of Hell: "เอ่อ...ใช่ครับพ่อ...ช่วยพวกเราด้วยนะครับ :_>"

Simon of Hell: "มาช่วยพวกเราทีครับพ่อ!!~ :__0"

"อืมๆ..เดี๋ยวพ่อบินไป.."

*((ผ่านไป 3 นาที))*

*//บินลงมาจากฟ้า//*

"อะ..เดี๋ยวพ่อจะใช้คฑาวาปไปที่ปราสาทนะ"

Simon of Hell: "ครับๆ"

*//ใช้คฑาและร่ายเวทมนตร์ เทเลพอร์ตไปทั้งลูกๆ นกแก้ว และรถ//*

"เอาล่ะกลับมาแล้วนะ..เอารถไปเก็บด้วยนะแฝด #1"

Kim king hell: "คับ~ พ่อ~"*//เดินไปเอารถไปเก็บ//*

"เอาล่ะ..💢 จำไว้อีกครั้งนะ พ่อเคยบอกว่าอย่าเข้าไปเล่นในป่าดงดิบแห่งนี้น!☝🏻 เด็ดขาด!!👁️""*//ตาขาวสีเปลี่ยนเป็นสีดำสนิทและตาฟ้าก็เรืองแสง//*

Simon of Hell: "ครับๆ..พ่อพวกผมขอโทษนะ :c"

Kim king hell: "เช่นกันคับพ่อ..ขอโทษนะครับ :__0"

นกแก้ว: "กา!!"*//บินกลับเข้ากรง//*

"อืมๆ..ไม่เป็นไรถือว่าเป็นบทเรียนที่พวกเองดื้อ..และพ่อก็ขอโทษที่ดุพวกเองไปเมื่อกี้นี้นะ.."

Simon of Hell: "คับ~ ไม่เป็นไรครับ :__>"

จบแล้ว👁️☝🏻💢✨