ประเทศญี่ปุ่น สมัยสงครามโลก ครั้งที่ 2

ณ สงครามในดินแดน ซามูไร

ซามูไรต่างทำศึกสงครามทั้ง 2 ฝ่าย ได้แก่

ฝ่ายที่ 1.ซามูไร เคียวโช

ฝ่ายที่ 2.ซามูไร เค็นสึ

ได้ทำการสงครามฆ่าฟันกันมายาวนาน

ณ ที่ปราสาท เคียวโช

โชกุน : สงครามครั้งนี้ข้าจะต้องชนะ!! หน้อยแน่ ฝั่งเค็นสึทำไมถึงได้อึดนักนะตายยากตายเย็นนัก

มีทหารซามูไรวิ่งมาด้วยความรีบร้อนพร้อมบอกข่าวสารให้กับโชกุน

ทหาร : ทะ..ท่านครับ! แฮกๆ แย่แล้วละครับท่านน

โชกุน : มีอะไร รีบร้อนแบบนี้จะมีบอกข่าวดีรึไงกันหรือเจ้ามีแผนอะไรที่สามารถชนะสงครามครั้งนี้ได้

ทหาร : ปะ..เปล่าครับท่าน! ข้าน้อยจะมารายงานให้ท่านทราบว่า ตอนนี้ ทางฝ่ายเราเสียกองกำลังไปมากกว่า 250 คนแล้วนะครับ!

โชกุน : ว่าไงนะ!! ทั้งๆที่จำนวนฝั่งนั่นไม่มีทีท้าจะลดลงเลยซักนิดแต่ฝ่ายเรากลับเสียคนไป250มันหมายความว่ายังไงกัน!!

โชกุนได้ลุกจากบลังค์เดินเข้าหาทหารด้วยอารมณ์โมโห

โชกุน : หมายความว่าไงกันทำไมฝ่ายเราจึงเสียไปมากมาย!!

ทหาร : จะ.จะใจเย็นก่อนครับท่าน! คือฝ่ายนั้นมีอยู่2คนที่ตัวตึงฝั่งนั้นเลยครับ

โชกุน : ว่าไงนะ!!แค่อีจำนวน2คนแค่นี้ฆ่าไม่ได้รึไง

ทหาร : ตะ..แต่ว่า2คนนั้นเป็น ซามูไรที่มาจากดินแดนที่ขึ้นชื่อว่า เป็นนักรบแห่งพเนจรชื่อ เท็ทสึยะ และ อุทาจิ สหายของเขาครับท่าน!!

โชกุน : ว่าไงนะ เท็ทสึยะหมอนั่นมันได้ฉายาว่า ปีศาจซามูไรในสนามรบ ฆ่าซามูไรมาแล้วมานับไม่ถ้วนและ อุทาจิ เป็นเหมือนมือขวาที่แข็งแกร่ง อะไรกันรู้ข่าวนี้ได้ยังไงกันว่าฝั่งเราจะทำการบุก เค็นสึ

โชกุนยืนเหงื่อตก มือกะตุกตาค้าง

โชกุน : แบบนี้เราจบแน่ๆ!!

อีกด้านที่สนามรบ

มีชายซามูไรใส่หน้ากากจิ้งจอก ยืนต่อสู้ฆ่าฟันซามูไรฝ่ายเคียวโชกับ อุทาจิสหายของเขา

เท็ทสึยะ : ย๊าากก!! ศัตรูในสนามรบไม่เป็นคู่มือคนอย่างข้าใครที่คิดว่าอยากสู้กับข้า เชิญเข้ามาพร้อมๆกัน ข้าจะไม่ออมมือให้พวกเจ้า

ซามูไรเคียวโช5คนได้ชักดาบพุ่งตรงมาที่เท็ทสึยะ

เท็ทสึยะ สบัดดาบฟันในดาบเดียวทั้ง5คน

ซิ้ง! เสียงดาบของเท็ทสึยะกระทบ ทั้ง5คนนั้น คอได้หลุดพร้อมกัน

อุทาจิ : อะ ฮ่านายเนี่ยนะยังเก่งเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเลยนะเท็ทสึยะ

เท็ทสึยะ : นายเองยัง ตึงไม่เปลี่ยนเหมือนกันเรา2คนไม่ได้ทำแบบนี้มากี่ปีแล้วนะ

อุทาจิ : หึนั่นหน่ะสิ อย่าเพิ่งคิดเรื่องนี้เลยเรา2คนมาสนุกกับเกมส์กันเลยดีกว่า

เท็ทสึยะ : จัดไปไอ้ สหาย

ทั้ง 2 ได้สู้สนามรบอย่างดุเดือดท่ามกลาง ศัตรู

และแล้วศัตรู เคียวโช ได้ถอยทัพกลับฐาน

ทหารเคียวโช : ฝากไว้ก่อน!

เท็ทสึยะ : อะไรกันยังสนุกอยู่เลยแต่ชั่งเถอะแค่นี้ก็คงไม่กล้ามาบุก เค็นสึแล้วละ

ซามูไรเค็นสึ ดีใจพร้อมกัน ชูดาบพร้อมกัน

ซามูไร : ฝ่ายเค็นสึของพวกเราชนะในการรบแล้วพวกเราทุกคน! เย้!!! คืนนี้ฉลองงง

อุทาจิ : นี่เท็ทสึยะ นายจะเอาไงต่อไปนี้

เท็ทสึยะ : คงต้องเดินทางไปเลื่อยๆหาหมู่บ้านต่อไปละมั้ง ทางนั้นคงยอมแพ้ไปแล้วล่ะ

อุทาจิ : อย่าประมาทนะเท็ทสึยะถึง เคียวโชจะถอยทัพไปแต่ไม่ใช่ว่าพวกมันจะยอมแพ้ให้กับเค็นสึ และอีกอย่าง เคียวโชยังไม่เอาแม่ทัพฝั่งนั้นออกมา แสดงว่าทางนั้นต้องมีท้าไม้ตายอะไรแน่ๆเรา2คนประมาทไม่ได้เด็ดขาด

เท็ทสึยะ : อะไรกันนายกลัวด้วยเหรอ ไม่สมกับเป็นนายเลย อุทาจิ

อุทาจิ : ข้าไม่กลัว แต่แค่อย่าประมาทจะดีกว่า

เท็ทสึยะยืนขำออกมาเดินไปตบไหล่อุทาจิ

เท็ทสึยะ : น่าๆอย่าคิดไรมากเรา2คนผ่านสนามรบแบบนี้มากี่ครั้งแล้วจะกลัวอะไรกับแค่นี้กันล่ะถ้าแม่ทัพของพวกนั้นโผล่มานะ ข้านี่แหละจะใช้ ดาบของข้าจะบัดหัวมันเอง

อุทาจิ : เฮ้อข้าพูดอะไรไม่ฟังสินะ เอาเป็นว่า อย่าประมาทให้มากละ ข้าเตือนหวังดี

เท็ทสึยะ : อ่าๆนายนี่ก็กังวลจัง ป่ะๆไปพักกันไปกินข้าวแล้วอาบน้ำให้สบายๆกัน

ทางด้าน ปราสาท เคียวโช

โชกุนเหวี่ยงแจกันแตกบนพื้น ด้วยความโมโห

โชกุน : หน้อยๆๆๆแน่ไอ้เท็ทสึยะ ข้าจะต้องฆ่าเจ้าให้ได้คอยดู!!!!!

ทหาร : ท่านครับมีคนเข้าขอพบท่านครับ

โชกุน : ใคร มาพบข้าดึกป่านี้

มีชายใส่ชุด เกราะซามูไรสีแดงสวมหน้ากากยักษ์สีแดงน่าเกรงขามเดินตรงมาและทำความเคารพ

แม่ทัพ : กระผมเองครับท่าน โชกุน

โชกุน : เจ้าแม่ทัพที่แข็งแกร่งที่สุด!

แม่ทัพ : ครับท่าน กระผมมีแผนครับและครั้งนี้แหละกระผมจะเป็นคนที่เอาหัวของคนชื่อ เท็ทสึยะ มาให้ท่านเองครับ ไว้ใจได้เลยครับท่าน

โชกุนได้ยืนหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์

โชกุน : ดีมาก เจ้าจงไปเตรียมแผนซะ อย่าทำให้ข้าผิดหวังล่ะ

แม่ทัพ : ครับท่าน

เวลา 22.45 ที่บ้านหลังเล็กในหมู่บ้าน เค็นสึ

เท็ทสึยะนอนหลับอยู่ในบ้านหลังเล็ก

คนในหมู่บ้านร้องเสียงดังนอกบ้านจนเท็ทสึยะลืมตาตื่น ด้วยความสงสัยเกิดอะไรขึ้นข้างนอกจึงเปิดประตูบ้านปรากฏว่า หมู่บ้านเค็นสึ ไฟไหม้ชาวบ้านหนีตาย ซามูไรเคียวโชได้รอบสังหารคนในหมู่บ้านและเผาหมู่บ้าน

คนในหมู่บ้าน : อ๊ากก!หนีเร็วพวก เคียวโชมาบุกแล้วว!! หนีเร็วว

เท็ทสึยะ : นี่มันอะไรกันแล้วอุทาจิหายไปไหนกันไม่ได้แล้วสิ ข้ามัวยืนแบบนี้ไม่ได้ต้องออกไปสู้

เท็ทสึยะวิ่งกลับไปใส่เสื้อ ใส่หน้ากากจับดาบออกจากบ้าน

แม่และเด็กผู้หญิง ได้พาลูกสาวหนีกลางท่ามไฟไหม้

เด็กสาวหกล้ม

แม่เด็ก : อ๊ะ! ลูกแม่

เด็กสาว : แม่จ๊าช่วยหนูด้วย

แม่เด็กได้วิ่งกอดลูก

แม่เด็ก : ไม่เป็นไรน่ะลูกแม่

ซามูไรเคียวโชขี่ม้ามุ่งหน้ามา ซามูไรได้ลงจากม้าชักดาบออกมา

แม่เด็กได้อ้อมกอดลูกไว้แน่นเพื่อปกป้องลูก

แม่เด็ก : ปล่อยพวกเราไปเถอะนะค่ะ!

ซามูไร : ฮึๆคงทำไม่ได้ข้าต้องสังหารเจ้าไปพร้อมกัน2แม่ลูก!!

แม่เด็ก : อย่างน้อยให้ลูกชั้นปลอดภัยได้ไหมค่ะ ชั้นจะตายยังไงก็ชั่งขอให้ปล่อยลูกสาวไปเถอะนะ

เด็กสาว : แม่..แม่หนูไม่เอาหนูจะอยู่กับแม่

ซามูไร : โอ้ชั่งเป็นภาพที่ประทับใจจริงๆที่แม่ยอมแรกชีวิตเพื่อปกป้องลูกสาวงั้นตายไปด้วยกันซะเลย2แม่ลูกตายซ่ะ!!

แม่เด็กได้กอดลูกแน่นๆหลับตา ลูกได้โอบกอดแม่

ซามูไรยืนตาค้าง ได้มีเลือดออกมาจากคอ

ซามูไร : อ๊อก ไม่นะอ๊ากก!!

หัวซามูไรได้แหลกเป็นชิ้นๆเหลือแต่ตัวร่างไร้วิญญาณทรุดกับพื้น

เท็ทสึยะยืนสบัดดาบเก็บดาบ

เท็ทสึยะ : คนที่ต้องตายก็คือแก ซามูไรหน่ะ ไม่ได้ฆ่าคนที่ไม่มีทางสู้ แต่ต้องปกป้องคนที่ไม่มีทางสู้ตังหากข้าไม่ชอบคนที่ ทำกับคนไม่มีทางสู้หรอกนะ

เท็ทสึยะ : เป็นอะไรไหมครับ ปลอดภัยแล้วนะครับ

แม่เด็ก : ขะ.ขอบคุณมากนะค่ะ

เด็กสาว : ขอบคุณนะค่ะคุณพี่ซามูไรจิ้งจอก

เท็ทสึยะยืนยิ้มแล้วเดินหันหลังไป

เวลา 23.36 หมู่บ้านเค็นสึ ไฟไหม้ลุกลามชาวบ้านโดนฆ่าฟันตายทีละคน และแล้วชายชุดเกราะแม่ทัพได้ขี่ม้าเข้าข้างในตัวหมู่บ้าน

แม่ทัพ : คนที่ชื่อ เท็ทสึยะ ออกมาซะ ข้าได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของเจ้าว่า เจ้าเป็น ซามูไรที่แข็งแกร่งยิ่งนัก ข้าผู้นี้จะขอมาประลองตัวต่อตัวกับเจ้า ถ้าเจ้าไม่โผล่หัวออกมาข้าจะสั่งทหารทุกคนในหมู่บ้านนี้

เท็ทสึยะเดินในหมอกควันไฟ แล้วหยุดเดิน ยืนจ้องตาแม่ทัพ

แม่ทัพ : ชุดนั่นเป็นเอกลักษณ์หน้ากากจิ้งจอกขาวที่เล่าลือกันเจ้าคือ เท็ทสึยะผู้นั้นสินะในที่สุดเจ้าก็ออกมาจนได้นึกว่ากลัวคนอย่างข้าหนีไปที่อื่นซะแล้ว

เท็ทสึยะยืนชักดาบ ดาบชี้ตรงหน้าแม่ทัพ

เท็ทสึยะ : คนอย่างข้าไม่เคยกลัวใครเพราะข้าคือ แดนซามูไรที่เก่งที่สุด

แม่ทัพ : โอ๊ะโอน่าสนใจดีนี่สมแล้วที่เล่าลือกันข้าเริ่มจะสนุกขึ้นมาแล้วสิ

แม่ทัพได้ลงจากหลังม้า ชักดาบออกมา

แม่ทัพ : ถ้างั้นมาประลองฝีมือกันเลยดีกว่าว่าใครจะเหนือกว่ากัน

เท็ทสึยะ : ได้ตามคำขอ

ทั้ง 2วิ่งปะทะกัน ต่างฝ่ายต่างดาบปะทะกันอย่างดุเดือด แม่ทัพใช้ดาบฟันไปตรงคอเท็ทสึยะ แต่เท็ทสึยะใช้ดาบกันไว้ได้ทัน

แม่ทัพ : แกเก่งไม่เบาสมคำล่ำลือจริงๆ!ไม่เคยเจอคู่ต่อสู้ที่สมกับคนอย่างข้ามานานแล้ว!!!

เท็ทสึยะ : ข้าเหมือนกันเจ้าเก่งไม่เบาสมแล้วที่เป็นแม่ทัพ!! ย๊ากก!

ทั้ง2 ฟาดฟันกัน ดาบเสียดสีกันในท่ามกลางไฟลุกไหม้ในหมู่บ้านอย่างไม้หยุดต่างฝ่ายต่างไม่ยอมแพ้กัน แต่ทว่า เท็ทสึยะได้พลาดท้า

เท็ทสึยะ : อะไรกัน!

แม่ทัพได้ใช้ดาบฟันตรงหน้าของเท็ทสึยะตรงๆ เท็ทสึยะได้เอาดาบรับไว้ แต่ดาบของเท็ทสึยะนั้นได้หักเป็นเสี่ยงๆ แม่ทัพจึงใช้ดาบลงฟันตรงกลางระหว่างหน้าเท็ทสึยะอย่างจังๆ ทำให้หน้ากากนั้นแตกเสี่ยงๆ และปลายดาบของแม่ทัพได้ฟันโดนตาขวาของเท็ทสึยะ ทำให้ตาขวาเท็ทสึยะนั้น เลือดออกสูญเสียการมองเห็นตาขวา เท็ทสึยะได้ล้มลง

เท็ทสึยะ : อ๊าก! อะไรกันดาบของข้าหักซะแล้ว ตาขวาข้ามองไรไม่เห็น

แม่ทัพ : ฮะฮ่าๆๆ เป็นไงล่ะข้าบอกแล้วว่า ข้านั้นเป็นผู้เหนือกว่า ชีวิตตำนานจองเจ้าจะจบลงตรงนี้แหละเท็ทสึยะ!! ถ้างั้นตายซะเถอะ !

แม่ทัพได้วิ่งตรงเท็ทสึยะที่กำลังหมดสภาพอยู่นั้น อุทาจิได้ชักดาบมากันไว้

เท็ทสึยะ : อุทาจิ!!

แม่ทัพ : อุทาจิเรอะ อ๋อหรือว่าสหายของเท็ทสึยะที่เล่าลือกันว่าเก่งในการต่อสู้ร่วมรบด้วยสินะแบบนี้ข้าสนุกขึ้นมาแล้วสิ

เท็ทสึยะ : อุทาจิเจ้ามาทำไมหนีไปนี่มันระหว่างดวลของข้า เจ้าไม่เกี่ยว!

อุทาจิได้ยืนหันหลังให้เท็ทสึยะ

อุทาจิ : เท็ทสึยะ ยังจำได้ไหมเมื่อตอนนั้นที่เคยสัญญากันว่า ถ้าจะรบต้องรบด้วยกัน ถ้าจะสู้ต้อฃสู้ด้วยกัน ถ้าจะตายละก็ต้องตายด้วยกันในสนามรบมันเป็นเกียร์ของซามูไรอย่างเรา2คนไม่ใช่รึไงถ้าหนีไปตอนนี้เท่ากับว่าข้าหน่ะได้ทิ้งความเป็นนักรบไปแล้ว ข้าจะไม่ยอมหนีข้าจะร่วมสู้กับนายไปด้วย

เท็ทสึยะ : หึนายนี่นะอุทาจิ นายมันเหมือนเดิมไม่มีผิดเลยไม่แตกต่างอะไรกับเมื่อก่อนเลยจริงๆ

อุทาจิ : หึเจ้าเองเหมือนกันเท็ทสึยะ ยังชอบสู้คนเดียวไม่เปลี่ยนเลยนะ

เท็ทสึยะได้พยายามลุกขึ้นเดินไปยืนข้างๆอุทาจิ

เท็ทสึยะ : ถ้างั้นมาเล่ยเกมส์นี้ให้มันจบๆกันเถอะ

อุทาจิ : แน่นอนเกมส์นี้หน่ะถ้าเราชนะจะนั่งดื่มเท่าไหร่ก็ยังได้ ได้รับความชัยชนะ

เท็ทสึยะ : หึแน่นอนถ้างั้นมาลุยกันเลย

แม่ทัพ : พูดกันจบแล้วสินะข้ายืนเมื่อยแล้วเข้ามาทั้งคู่เลยข้าจะเอาจริงแล้วตอนนี้ เข้ามาพร้อมกัน!!

ทั้ง 3 วิ่งเข้าปะทะกันอย่างดุเดือดต่างฝ่ายต่างสู้ด้วยดาบฟันกัน แม่ทัพได้ฟันตรงอกอุทาจิ อุทาจิอดทนกับบาดแผลจึงสู้ไม่คิดชีวิต เท็ทสึยะใช้ดาบที่หักที่ยังคงมีความคมของดาบสู้อย่างไม่ท้อถอย

แม่ทัพได้ฟันอุทาจิหน้าท้องจนได้รับบาดแผลใหญ่เลือดไหลนอง อุทาจิ ได้นั่งทรุดบนพื้น

อุทาจิ : เอื้อก! แอ๊ก หมอนั่นแข็งแกร่งจริงๆ

แม่ทัพได้สบัดฟันดาบไปที่แขนซ้ายเท็ทสึยะจนแขนซ้ายขาด เท็ทสึยะนอนทรุดกับพื้นร้องด้วยความเจ็บปวดจากการเสียแขนข้างซ้าย

เท็ทสึยะ : อ้าาากก!!!แขนของข้า!!อ้าากกก!!!

แม่ทัพ : ดิ้นเข้าไปสิ! นี่แหละจะจบวาระสุดท้ายของแกแล้วเท็ทสึยะตายซะเถอะจะฟันคอเจ้าให้ขาดเอง

แม่ทัพลงดาบไปที่คอของเท็ทสึยะ

เท็ทสึยะได้นอนทรุดหลับตา

เท็ทสึยะ : ข้าคงจบเพียงเท่านี้สินะ

อุทาจิวิ่งมาข้างหน้าเท็ทสึยะ แล้วดาบแม่ทัพได้ฟันไปที่คออุทาจิ จนคออุทาจิขาด เท็ทสึยะได้มองเหตุการณ์ตรงหน้า หัวอุทาจิได้หล่นลงพื้นตัวของอุทาจิได้ล้มลงกองกับพื้น เท็ทสึยะลุกขึ้นตาค้างกับภาพที่เห็นที่ได้เห็นสหายตายต่อหน้าต่อตา

เท็ทสึยะ : ทำไมละ..อุทาจิทำไมนายต้องมาตายแทนข้าด้วย!!!อุทาจิ!!!

แม่ทัพ : ข้าละเบื่อความมิตรภาพของพวกเองจริงๆข้าจะส่งเองไปกับอุทาจิสหายของเจ้าในเร็วๆนี้แหละไม่ต้องห่วงไปหรอก

เท็ทสึยะใช้แขนจวาที่เหลืออยู่จับดาบที่หักกำดาบแน่นๆ เท็ทสึยะได้เอาดาบที่หักชี้หน้าแม่ทัพด้วยความโกรธ

เท็ทสึยะ : ข้าไม่ให้อภัยแกไอ้สารเลว!

แม่ทัพ : โอ้คงโกรธมากสินะที่สหายตายหน่ะถ้างั้นจะเข้ามาทางไหนก็มา

เท็ทสึยะ : ข้าจะฟันดาบเดี่ยวให้รู้ผลไปเลย!!!!

แม่ทัพ : ได้สิถ้าต้องการอย่างนั้นข้าจะจัดให้

เท็ทสึนะได้ทำการหลับตาใช้แขนขวาข้างเดียวจับดาบที่หักสุดแรงแล้ววิ่งปะทะซึ่งๆหน้ากับแม่ทัพ แม่ทัพยืนยกดาบขึ้นใช้แรงทั้งหมดที่มีทั้ง2ฝ่ายปะทะกัน ! ชิ้ง! เสียงดาบของทั้ง2ฝ่ายได้ปะทะกัน

แม่ทัพหน้ากากแตกหล่นพื้น หน้ามีรอยดาบ

ส่วนเท็ทสึยะแขนขวาได้ขาด

แม่ทัพ : เจ้าเก่งมาก เจ้าเป็นคนแรกที่ฟันหน้ากากของข้าได้ ข้าถือว่าเป็นซามูไรที่เก่งที่สุดสำหรับข้าแต่ไม่อาจชนะคนอย่างข้าได้ มีอะไรจะสั่งเสียก่อนที่เจ้าจะตายไหม

เท็ทสึยะ ยืนจ้องแม่ทัพแล้วยิ้ม

เท็ทสึยะ : ถ้าชาติหน้าเกิดใหม่ข้าหน่ะจะขอเป็นซามูไรที่เก่งที่สุดไม่มีใครสามารถเอาชนะข้าได้!!

แล้วเท็ทสึยะ ยืนหลับตาพร้อมที่จะ สละชีวิต

เท็ทสึยะ : ฟันที่คอข้ามาข้าพร้อมแล้วข้าไม่มีอะไรจะเสียแล้ว

แม่ทัพ : หึข้าขอรับความกล้าหาญของเจ้าเอาไว้ นักรบซามูไรเท็ทสึยะ

แม่ทัพได้ดาบฟันที่คอของเท็ทสึยะจนขาด

ตัดภาพมา เท็ทสึยะได้อยู่ในมิติมืดมิดแห่งนึงกำลังล่องรอย

เท็ทสึยะ : หน่ะ.นี่ข้าตายแล้วสินะ ที่นี่คือนรกสินะในที่สุดข้าได้ตายแล้ว

เท็ทสึยะหลับตา และแล้วได้ยินเสียง ผู้ชายและะหญิงสาวพูดขึ้นว่า

หญิงสาว : คุณค่ะดูสิลูกของเราเป็นลูกชายล่ะ

ชายมีอายุ : จริงด้วยสิลูกชาย เราได้ลูกชาย!

เท็ทสึยะลืมตาขึ้นมา

เท็ทสึยะ : นี่มันอะไรกัน 2คนนั้นเป็นใครกันที่นี่ที่ไหน

หญิงสาว : ลูกชายเราน่ารักนะค่ะดวงตาสีฟ้าสวยงามจัง

เท็ทสึยะ : ลูก ลูกชาย?หมายความว่าไงกันหรือว่า เอ๋!!!! นี่เราเกิดใหม่เหรอเนี่ยยย

จบตอนที่ 1.การเกิดใหม่ที่ต่างโลก