Fairy Trap [ดอกไม้ใต้อาณัติ]
บทนำ
ปลายฝน
ชื่อ: ปลายฝน 'คัทยา วัชรากิจกุล'
อายุ: 19 ปี
นคินทร์
ชื่อ: นคินทร์ 'นคินทร์ โชติพิสุทธิ์เมธา'
อายุ: 38 ปี
อาทิตย์
ชื่อ: อาทิตย์ 'ภาริช โชติพิสุทธิ์เมธา'
อายุ: 20 ปี
ธารณ์
ชื่อ ธารณ์ 'นราวินทร์ เกียรติขจรพงศ์'
อายุ: 22 ปี
คะนิ้ง
ชื่อ: คะนิ้ง 'รัญชิดา ปริยาภัสร์สกุล'
อายุ: 27 ปี
ปลายฝน
อย่าเข้ามา! อย่า//สั่นกลัว+ร้องไห้
อาทิตย์
[ทำไมอยู่ในสภาพนี้ได้!? ป๊าทำเกินไปแล้วจริงๆ]
ปลายฝน
พี่ทิตย์! พี่เข้ามาได้ยังไง!?
อาทิตย์
อย่าพึ่งถามอะไรเลย เรารีบออกไปกันเถอะ
อาทิตย์
ถ้าป๊ามาพบเข้าพวกเราไม่รอดแน่//คว้ามือไว้
ปลายฝน
ฝนเดินต่อไปไม่ไหวแล้ว//ส่ายหน้า+น้ำตาไหล
อาทิตย์
ใกล้ถึงทางออกแล้ว เราจะหนีออกไปด้วยกัน
นคินทร์
กูบอกให้ปล่อย! มึงหูหนวกรึไง
อาทิตย์
ป๊ากักขังเธอไว้แบบนี้มันถูกต้องหรอครับ
อาทิตย์
เมื่อก่อนรักฝนแทบตายแทนได้ตอนนี้กลับทอดทิ้งเธอ
อาทิตย์
เธอเป็นคนไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของป๊าที่จะทำอะไรกับเธอก็ได้!//ตะคอก
นคินทร์
มึงขึ้นเสียงกับกูหรอไอทิตย์!//ชักปืนออกมา
ปลายฝน
อย่าทำอะไรพี่ทิตย์เลย
หญิงสาวลงจากหลังของผู้เป็นพี่ชายไปขอร้องอ้อนวอนนคินทร์
ปลายฝน
ถือว่าเห็นแก่ฝนสักครั้งเถอะนะ
ปลายฝน
ฝนขอร้อง//กอดขา+ร้องไห้
คะนิ้ง
ไม่ใช่ว่าเธอแอบเป็นชู้กับอาทิตย์หรอ?
คะนิ้ง
ถึงได้ปกป้องกันขนาดนี้😏
อาทิตย์
หุบปาก! มึงมันก็แค่ผู้หญิงสำส่อนมีสิทธิอะไรมาว่าน้องกู
คะนิ้ง
แกสวมเขาให้พ่อแกไม่รู้สึกผิดบ้างรึไง?//ยิ้มเยาะเย้ย
คะนิ้ง
นคินทร์ค่ะ คุณจะยอมให้ถูกสวมเขาง่ายๆแบบนี้หรอคะ?//ควงแขน
คะนิ้ง
อย่าโง่ไปเชื่อพวกมัน
คะนิ้ง
ผู้หญิงแบบฝนมันสมควรมีชีวิตอยู่ต่อหรอคะ?
คะนิ้งจับมือของนคินทร์ให้หันกระบอกปืนไปที่ปลายฝน
คะนิ้ง
อย่าให้พวกมันสวมเขาให้คุณ
แอด
อื้อหือ~เปิดเรื่องมาก็ดราม่าซะแล้ว
แอด
จะอ่านต้องใจเเข็งกันนิดนุง🥲
เจ้าเด็กน้อย
คิมหันต์
ไงฝนลูกป๊า//รับตัวไว้
นาเดียร์
วันนี้ทำไมกลับเร็วล่ะคะ?
นาเดียร์
เลิกประชุมเร็วหรอ
นาเดียร์
คุยกับนักธุรกิจเป็นยังไงบ้างคะ?
คิมหันต์
ก็ดี เขาจะลงทุนในบริษัทของเราพันล้านในอาทิตย์หน้า
นาเดียร์
งั้นก็เป็นเรื่องดีนะสิ
นาเดียร์
มาเรื่องฉลองกันหน่อยไหมคะวันนี้
ปลายฝน
ไปๆ ฝนอยากกินเค้ก//ตบไหล่คิมหันต์
คิมหันต์
ป๊าไม่ใช่ม้าไม่ต้องตีค่ะ
ปลายฝน
งั้นยืนทำบื้อทำอะไรล่ะ
ปลายฝน
ไปสิค่ะ เดี๋ยวตีเลย😆
คิมหันต์
นังเด็กนี่!//อุ้ม
เพราะปลายฝนไม่มีพ่อและแม่
เดียร์และคิมหันต์จึงรับเธอมาเลี้ยงดูในฐานะลูก
เพื่อทดแทนที่พวกเขาไม่สามารถมีลูกได้
ปลายฝน
เค้กของโปรดฝน!//รีบตักเค้กเข้าปาก
คิมหันต์
คุณใจดีกับลูกมากไปล่ะนะ
คิมหันต์
ให้กินขนมเยอะขนาดนี้เดี๋ยวลูกก็ฟันผุหรอก
นาเดียร์
ถ้าไม่ให้กินเดี๋ยวเธอก็ร้องอีก
คิมหันต์
ต้องหัดลดกินขนมบ้างรู้ไหม
คิมหันต์
กินขนมอย่างเดียวไม่คิดจะกินข้าวบ้างรึไง
นาเดียร์
เหมือนยัยบัวจริงๆ
นาเดียร์
ไว้มี้จะพาไปเยี่ยมแม่นะ
ปลายฝน
ฝนเอาดอกไม้มาฝากค่ะ//วางดอกกุหลาบ
ปลายฝน
รวมถึงพ่อด้วย//วางดอกไม้หน้าหลุมศพกันต์
ปลายฝน
[ถึงจะไม่รู้ว่าพ่อแม่จะได้อยู่คู่กันบนสวรรค์ไหม แต่อย่างน้อยตอนนี้ก็ได้อยู่คู่กันแล้ว]
นคินทร์
คิดถึงเธอมาก//ทรุดตัวลง+ร้องไห้
ปลายฝนไม่พูดอะไรเธอเบมือออกก็พบกับลูกกวาดหลากสีสันอยู่ในมือ
ปลายฝน
กินขนมหวานทำให้คลายเศร้า☺️
นคินทร์ปัดมือปลายฝนออกจนลูกหวาดตกลงบนพื้น
นคินทร์
ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องไงว่ะ!
นคินทร์
กลับไปกินนมเเม่เธอโน้น!!
ปลายฝน
คนอื่นเขาหวังดีไม่รับไว้ก็ไม่ต้องทำกันขนาดนี้ก็ได้ป่ะ//เก็บลูกกวาดบนพื้น
นคินทร์
พ่อแม่ไม่เคยสั่งสอนมารยาทเธอหรอ?
นคินทร์
ไม่มีพ่อไม่มีแม่รึไง
แอด
ต่อจากภาคที่แล้ว Obey me [เชื่อฟังฉัน]
แอด
ภาคที่แล้วไม่สมหวัง แต่รุ่นลูกก็ไม่แน่
แอด
มาเชียร์ปลายฝนให้สมหวังกันนะทุกคนนนน~
หลานคนใหม่
ปลายฝน
ไอคนนี้มันว่าหนูอ่ะมี้//ชี้นครินทร์
นาเดียร์
😰ขอโทษแทนลูกฉันด้วยนะคะเธอยังเด็ก
นคินทร์
ช่างเถอะ ผมก็ไม่อยากจะถือสาเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมแบบนั้นหรอก🙄
ปลายฝน
[คำก็เด็กสองคำก็เด็ก! เดี๋ยวกระโดดกัดหูเลย]
นาเดียร์
ขอบคุณค่ะ งั้นฉันขอตัวก่อน
นาเดียร์
ไปกันลูก//จูงมือฝน
ปลายฝน
ทำไมมี้ต้องไปขอโทษเขาด้วยคะ
นาเดียร์
คุณนคินทร์เป็นนักธุรกิจที่จะลงทุนในบริษัทเรา
นาเดียร์
ถ้าทำให้เขาไม่พอใจและไม่ลงทุนกับเรา
นาเดียร์
ลูกก็รู้ตอนนี้บริษัทกำลังเกิดปัญหา ถ้าไม่มีคนๆนั้นช่วยมาลงทุนบริษัทเราอาจล้มละลายนะลูก
นาเดียร์
รีบกลับกันเถอะกลับช้าเดี๋ยวคุณย่าจะดุเอานะ
รวี [ย่า]
ทำไมกลับมาดึกดื่นแบบนี้
รวี [ย่า]
แม่ไม่ได้บอกให้รีบกลับมาหรอ//เสียงดุ
นาเดียร์
ขอโทษค่ะ รีบไปนั่งสิลูก
รวี [ย่า]
มานั่งตักย่าสิลูก☺️//ตบตัก
น้ำฟ้า
ค่ะคุณย่า😊//นั่งตัก
ปลายฝน
[ทำไมคุณย่าไม่เคยทำแบบนี้กับเราบ้างเลย🥲]
ปลายฝน
[ทำไมเอาแต่เอ็นดูพี่น้ำฟ้าล่ะ]
รวี [ย่า]
ต้องรอให้เชิญเสด็จรึไง!
นาเดียร์
ค่ะ//นั่งข้างคิมหันต์
ปลายฝนนั่งโต๊ะถัดไปจากเดียร์
รวี [ย่า]
ฉันมีคนจะมาแนะนำให้รู้จัก
น้ำฟ้า
😍นะ-นี่ใครหรอคะคุณย่า//มองตาละห้อย
รวี [ย่า]
ลูกชายของคุณหญิงปราณีต เกียรติขจรพงศ์
วชิระ [ลุง]
ที่ถูกฆ่าตายยกตระกูลน่ะหรอครับ
รวี [ย่า]
ไม่เป็นไรนะหลาน//ตบไหล่ธารณ์
รวี [ย่า]
อยู่ที่นี่ไปไม่ต้องเกรงใจ
ธารณ์
ขอบคุณครับคุณหญิงรวี
รวี [ย่า]
เรียกคุณย่าสิจ๊ะแต่ไปนี้เธอจะเป็นส่วนหนึ่งของวัชรากิจกุลแล้ว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
![รวี [ย่า]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/8115150/avatar/38098211/1706508521500.jpeg-s200webp?sign=6df98fd1451b3a57c0346cdf4c932ff7&t=6750ed00)
![วชิระ [ลุง]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/8115150/avatar/38098211/1706508330520.jpeg-s200webp?sign=84f1e46c8c0fa1f133dbad44be153117&t=6750ed00)
