NovelToon NovelToon

ภายใต้จิตใจที่เปลี่ยนไป{คุนิงามิxอิซางิ}​Blue​ ​lcok

ภายใต้จิตใจที่เปลี่ยน{ตอนเดียวจบ}​

[มีฉาก Sex ]

[มุมมองของอิซางิ]

หลังจาก Blue look Phase two ผมได้พบกับ คุนิงามิ อีกครั้งเจ้าฮีโร่ในวันนั้นที่สดใสและร่าเริงกลับเปลี่ยนไป รอยยิ้มที่ผมเคยมองตอนนี้เหลือเพียงใบหน้าที่มืดมนและนิ่งเงียบ โครงการไวล์ดการ์ดทำอะไรกับหมอนั้น 

ผมยืนมองอีกฝ่ายตลอดการเริ่มต้นเดินทาง คุนิงามิ ที่เคยถนัดเท้าซ้ายกลับใช้เท้าขวาแทน จิตใจนิ่งสงบราวกับปัดทิ้งเรื่องไร้สาระออกไปจนหมด 

อิงาราชิ : เป็นอะไรไปอิซางิ

อิงาราชิเดอนเข้ามาหาผมหลังจากที่ฝึกซ้อมเสร็จ ผมหันมองเขาก่อนจะตอบด้วยสีหน้านิ่งเงียบ

อิซางิ : คุนิงามิ เปลี่ยนไปมาก

อิงาราชิ : ก็ใช่สิ หมอนั้นเจอรอบไวล์ดการ์ดที่เอโกะบอกว่ามันโหดไปไม่ใช่หรอ แถมรอดมาคนเดียวแสดงว่าสภาพจิตใจทั้งหมดคงไม่เหมือนเดิม

เจ้าเณรปลอมอธิบายใส่ผมยืดยาว ผมทำเพียงนิ่งเฉยแล้วทบทวนความคิดตัวเองกับคำพูดของหลวงพ่ออิงาราชิ

[โถงทางเดิน]

ผมเดินหาตัวของคุนิงามิอยู่นานแต่ก็ไม่เจอ ไม่ว่าจะห้องซ้อมหรือโรงอาหาร เหลือเพียงที่สุดท้ายคือห้องนอนของหมอนั้น 

ผมเดินไปตามโถงทางเดิน ก้าวไปเรื่อยๆแม้ในใจยังไม่อยากจะพบหมอนั้นในตอนนี้ แต่ด้วยคำถามมากมายที่ปั่นป่วนในหัวจึงต้องหอบร่างกายที่อ่อนไหวมาหา ระหว่างทางผมเดินสวนกับเจ้าบ้าไคเซอร์

ไคเซอร์ : อิซางิ โยอิจิ จะไปไหนกันละ

เป็นไคเซอร์ที่ทักผม ผมหันมองด้วยหางตาพยายามจะไม่สนใจ

ไคเซอร์ : ตามหาคุนิงามิ เร็นสุเกะอยู่ละสิ

ผมถลึงตาใส่อีกฝ่าย มันรู้ได้ไงว่าผมกำลังหาใคร

ไคเซอร์ : ใจเย็นๆฉันแค่เดาเล่นๆฮ่าฮ่า หมอนั้นอยู่ห้องเปลี่ยนชุด

จบประโยคของไคเซอร์ผมรีบวิ่งไปที่ห้องเปลี่ยนขะดทันทีโดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะกวนอะไรต่ออีก

[ห้องเปลี่ยนชุด]

กึก!

ผมเปิดประตูเข้ามาก็พบกับร่างและสีผมที่คุ้นเคย แผ่นหลังกว้างสง่ายืนหันหลังให้ผม ร่างกายท่อนบนที่ไร้อาภรณ์ทำให้มัดกล้ามหลัง

ผมกลืนนํ้าลายก่อนจะเอ่ยปากเรียกอีกฝ่าย

คุนิงามิ

หมอนั้นหันมาตามเสียงผม ใบหน้ายังคงนิ่งเฉยและเงียบสงบ สายตาที่เคยเปล่งประกายกลับมืดบอด 

มีอะไร

เสียงเรียบนิ่งแสนเย็นชาทำเอาหัวใจผมแตกร้าว

นายเปลี่ยนไปเยอะเลยนะ

ผมพูดก่อนจะเผยรอยยิ้มอ่อนๆแต่อีกฝ่ายยังคงนิ่งเฉย

ถ้ามีเรื่องคุยแค่นี้ก็ไสหัวไปซะอิซางิ

เพล้ง

ผมได้ยินเสียงแก้วแตกแต่ไม่ได้มาจากบนใบแต่กลับมาจากหัวใจของผม ร้าวอีกแล้ว

อ่า..ฉันขอโทษที..ฉันแค่ดีใจที่นายกลับมา แต่...ฉันลืมไปว่าฮีโร่ในตอนนั้นคงไม่เหลืออยู่แล้ว

ผมตอบกลับเสียงเรียบนิ่งอ่อนเบาลงจนยากจะได้ยิน ถ้าไม่ตั้งใจฟังคงไม่รู้ศัพท์

ขอโทษที่มารบกวนนะ

ผมตัดสินใจจะเดินออกไปและไม่คิดจะมาพบหน้าหมอนี้อีก ตอนนี้ผมเจ็บเกินพอแล้วละ

มือเรียวของผมกำลังจเคว้าที่ประตูลูกบิดแต่ก็ถูกเงาขนาดใหญ่บดบัง

ตุ้บ!

ฝ่ามือขนาดใหญ่ทาบลงที่ประตู ผมสะดุ้งเฮือกก่อนจะหันหลังไปมอง คุนิงามิยืนบังทางผมไว้ ผมไม่สามารถหนีไปไหนได้

คะ..คุนิงามิ

ผมเสียงสั่น ดวงตาสั่นคลอนเล็กน้อยราวกับแมวกำลังหวาดกลัวหมาป่า

หมอนั้นไม่พูดอะไรก่อนจะเผยรอยยิ้มที่ผมไม่เคยเห็นในตัวคุนิงามิคนเก่า รอยยิ้มที่เหมือนกับไคเซอร์ รอยยิ้มที่ผมเห็นแล้วเกลียดชังด้วยความหมั่นไส้ แต่พออยู่บนใบหน้าของคุนิงามิ ผมกับหวาดกลัว

เจอ'ของเล่นใหม่'แล้วทิ้งของเก่าอย่างฉันงั้นหรออิซางิ

คุนิงามิพูด หมอนั้นพุ่งตัวลงมาซุกที่คอผม ผมสะดุ้งเฮือกทั้งตกใจและจักจี้ 

กึก

ฟันคมฝังลงบนคอของผม ผมร้องออกมาด้วยความเจ็บมือทั้งสองพยายามจะผลักหมอนั้นออกแต่ไม่เป็นผล

ยิ่งดิ้นเท่าไหร่แรงของอีกฝ่ายก็ยิ่งมากขึ้น สองมือของผมโดนรวบ หมอนั้นเงยหน้าออกจากลำคอก่อนจะประกบริมฝีปากเข้าที่อวัยวะเดียวกัน

จ๊วบ จุ๊บ จ๊วบ 

เสียงลามกดังขึ้นลิ้นของอีกฝ่ายสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากของผม หมอนั้นตวัดปลายลิ้นร้อนทั่วปากของผมมือหนาใหญ่เข้ามาบีบที่คอของผมแต่กลับไม่ออกแรงจนขาดอากาศ

ผมเคลิ้มเคล้าไปตามอีกฝ่าย คุนิงามิ จูบเก่งจนผมไปไม่ถูก ลิ้นร้อนตวัดซํ้าแล้วซํ้าเล่าหมอนั้นก็ยังไม่หยุดจนผมกำลังจะขาดอากาศหายใจทำให้ต้องทุบอกอีกฝ่าย

สุดท้ายหมอนั้นก็ยอมปล่อย

แฮก...แฮก..อึก

ผมหอบหายใจแรง ผมไม่สามารถหมอเห็นสีหน้าของคุนิงามิได้ในตอนนี้แต่หมอนั้นคงกำลังยิ้มสะใจอยู่

แกร็ก

ประตูถูกล็อก พอรู้ตัวอีกทีผมก็ถูกจับกดลงบนเก้าอี้ตัวยาวที่มีเบาะรองอุ่นๆ หมอนั้นกดหัวผมลงแต่ยกสะโพกผมขึ้น ท่านี้มันน่าอายสุดๆ

นะ..นายจะทำอะไร

คุนิงามิไม่ตอบ เจ้าอดีตฮีโร่เอาเสื้อมามัดมือผมไว้จนขยับไม่ได้ กางเกงของผมถูกถอดออก อวัยวะท่อนล่างประสบกับอากาศหนาวของห้องแอร์ ผมขนลุกซู่ไปทั่วร่าง

ผมกำลังกลั้นใจรับความหนาวแต่พอรู้ตัวอีกทีนิ้วมือของคุนิงามิก็สอดแทรกเข้ามาที่ร่างกายของผม 

อ้าส์..อืม..ยะ..อย่า

ยิ่งห้ามยิ่งยุ นิ้วจากหนึ่งเพิ่มเป็นสอง ผมรู้สึกจุกไปหมดนิ้วใหญ่ของหมอนั้นรูครูดผ่านผนังของผม แต่ผมกลับบีบรัดนิ้วของอีกฝ่ายแน่นราวกลับกำลังกลืนอาหาร

อิซางิ

เขากระซิบข้างหูผม

นายบีบนิ้วฉันแน่นเชียว

ปลายลิ้นร้อนของเขาสัมผัสที่ใบหูของผม

ตอนฉันดันนิ้วเข้าช้าๆ

เขาขยับนิ้วเข้ามาด้านใน

แล้วดึกออกเร็วๆ

ปลายนิ้วถูกดึงออกจากรูของผม

รูนายมันขมิบไม่หยุดเลยวะ

เขากัดลงที่ต้นคอผม

แม่งผมโคตรจะบ้าอยู่แล้ว

พอรู้ตัวอีกทีนิ้วก็ถูกถอดไปแล้ว แก่ยกายของคุนิงามิจ่ออยู่ที่รูทางเข้า มันใหญ่มาก เจ้าบ้ามันไม่ยอมใช้เจลหล่อลื่นด้วยซํ้า

ครางชื่อฉันดังๆให้เหมือนตอนเย็eกับไคเซอร์

!!

เขารู้ได้ไง-

สวบ!

อร้างส์!

ก่อนผมจะได้คิดหรือถาม คุนิงามก็กระแทกแก่นกายขนาด 58 เข้ามาในร่างกายของผมในคราวเดียว ทั้งจุกทั้งเสียว มันแน่นไปหมด ผมบีบรัดคว*ของคุนิงามิแน่น

หมอนั้นกระแทกเข้ามาไม่หยุด เข้าสุดออกสุดกระแทกแรงจนผมตาเหลือกไปแล้ว

อึก..อ้าส์..ชะ..ช้าลง..หน่อย..

คุนิงามไม่ได้ตอบอะไรแต่หมอนี้กลับแสดงออกทางการกระทำ เขาจิกหัวผมให้เงยขึ้น กระชากแขนของผมไว้ด้านหลัง ทำให้ผมต้องแอ่นหน้าอกร้องครางเหมือนสัตว์

สวบ สวบ สวบ 

เสียงลามกปะปนกับเสียงคราง ผมไร้สติสัมปชัญญะ

[มุมมองของคุนิงามิ]

น่าโมโหน่าหงุดหงิด แม่งให้ตายเถอะ

ฉันรู้มาตลอดว่าเจ้าไก่ฟ้าไคเซอร์นั้นมีสัมพันธ์กับ อิซางิ สองคนนั้นมีอะไรกันในห้องอาบนํ้าร่วมตอนกลางคืน และฉันฉันบังเอิญไปเจอ! อิซางครางชื่อไอเวรนั้น

โม๊กคว*ของมันราวกับเด็กน้อยหิวไอติม

แอ่นอกป้อนนมให้มันเหมือนกับมารดาป้อนนม

โดนมันเสียบคว*แล้วร้องครางเหมือนติดสัด

แม่ง

ผมยิ่งคิดยิ่งหงุดหงิด ยิ่งอยากจะทำให้มากกว่าไอ้เวรนั้น

ผมกระแทกคว*เข้าไปในตัวของอิซางิไม่หยุดจนอีกฝ่ายกระตุกตัวแล้วก็นํ้าแตก

ผมหยุดทำชั่วครู่ อิซางิหอบหายใจแรงเหมือนสติทั้งหมดยังกลับมาไม่ครบ แต่ผมไม่สน

อิซางิ แค่นี้แกไม่ตายหรอก ที่ไคเซอร์เอาแก แกยังร้องขออีกไม่ใช่รึไง

ผมกระชากตัวหมอนั้นที่ตอนแรกนอนฟุบไปกับเก้าอี้

กระชากตัวมันขึ้นมาแล้วจับอุ้มในท่าที่ถนัด

ใบหน้าขาวเปรอะเปื้อนด้วยนํ้าตา หยาดเยิ้มแทบยั่วยุ

ขอร้อง..ยะ..หยุด..

หมอนั้นมองด้วยใบหน้าที่น่าสมเพช

หุบปาก แล้วครางชื่อกูซะ

ผมปล่อยตัวของอิซางิลง แก่นกายเสียบเข้ารูปพอดีเป๊ะ มันเชิดหน้าขึ้นแล้วครางลั่น

มือจิกเข้าที่แผ่นหลังของผม ผมขยับตัวกระแทกมันต่อ หมอนี้เวลาเหมือนติดสัดแล้วน่ารักชิบหาย ผมโคตรชอบแมวติดสัดตัวนี้เลย :)

-จบ-

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!