[มีฉาก Sex ]
[มุมมองของอิซางิ]
หลังจาก Blue look Phase two ผมได้พบกับ คุนิงามิ อีกครั้งเจ้าฮีโร่ในวันนั้นที่สดใสและร่าเริงกลับเปลี่ยนไป รอยยิ้มที่ผมเคยมองตอนนี้เหลือเพียงใบหน้าที่มืดมนและนิ่งเงียบ โครงการไวล์ดการ์ดทำอะไรกับหมอนั้น
ผมยืนมองอีกฝ่ายตลอดการเริ่มต้นเดินทาง คุนิงามิ ที่เคยถนัดเท้าซ้ายกลับใช้เท้าขวาแทน จิตใจนิ่งสงบราวกับปัดทิ้งเรื่องไร้สาระออกไปจนหมด
อิงาราชิ : เป็นอะไรไปอิซางิ
อิงาราชิเดอนเข้ามาหาผมหลังจากที่ฝึกซ้อมเสร็จ ผมหันมองเขาก่อนจะตอบด้วยสีหน้านิ่งเงียบ
อิซางิ : คุนิงามิ เปลี่ยนไปมาก
อิงาราชิ : ก็ใช่สิ หมอนั้นเจอรอบไวล์ดการ์ดที่เอโกะบอกว่ามันโหดไปไม่ใช่หรอ แถมรอดมาคนเดียวแสดงว่าสภาพจิตใจทั้งหมดคงไม่เหมือนเดิม
เจ้าเณรปลอมอธิบายใส่ผมยืดยาว ผมทำเพียงนิ่งเฉยแล้วทบทวนความคิดตัวเองกับคำพูดของหลวงพ่ออิงาราชิ
[โถงทางเดิน]
ผมเดินหาตัวของคุนิงามิอยู่นานแต่ก็ไม่เจอ ไม่ว่าจะห้องซ้อมหรือโรงอาหาร เหลือเพียงที่สุดท้ายคือห้องนอนของหมอนั้น
ผมเดินไปตามโถงทางเดิน ก้าวไปเรื่อยๆแม้ในใจยังไม่อยากจะพบหมอนั้นในตอนนี้ แต่ด้วยคำถามมากมายที่ปั่นป่วนในหัวจึงต้องหอบร่างกายที่อ่อนไหวมาหา ระหว่างทางผมเดินสวนกับเจ้าบ้าไคเซอร์
ไคเซอร์ : อิซางิ โยอิจิ จะไปไหนกันละ
เป็นไคเซอร์ที่ทักผม ผมหันมองด้วยหางตาพยายามจะไม่สนใจ
ไคเซอร์ : ตามหาคุนิงามิ เร็นสุเกะอยู่ละสิ
ผมถลึงตาใส่อีกฝ่าย มันรู้ได้ไงว่าผมกำลังหาใคร
ไคเซอร์ : ใจเย็นๆฉันแค่เดาเล่นๆฮ่าฮ่า หมอนั้นอยู่ห้องเปลี่ยนชุด
จบประโยคของไคเซอร์ผมรีบวิ่งไปที่ห้องเปลี่ยนขะดทันทีโดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะกวนอะไรต่ออีก
[ห้องเปลี่ยนชุด]
กึก!
ผมเปิดประตูเข้ามาก็พบกับร่างและสีผมที่คุ้นเคย แผ่นหลังกว้างสง่ายืนหันหลังให้ผม ร่างกายท่อนบนที่ไร้อาภรณ์ทำให้มัดกล้ามหลัง
ผมกลืนนํ้าลายก่อนจะเอ่ยปากเรียกอีกฝ่าย
คุนิงามิ
หมอนั้นหันมาตามเสียงผม ใบหน้ายังคงนิ่งเฉยและเงียบสงบ สายตาที่เคยเปล่งประกายกลับมืดบอด
มีอะไร
เสียงเรียบนิ่งแสนเย็นชาทำเอาหัวใจผมแตกร้าว
นายเปลี่ยนไปเยอะเลยนะ
ผมพูดก่อนจะเผยรอยยิ้มอ่อนๆแต่อีกฝ่ายยังคงนิ่งเฉย
ถ้ามีเรื่องคุยแค่นี้ก็ไสหัวไปซะอิซางิ
เพล้ง
ผมได้ยินเสียงแก้วแตกแต่ไม่ได้มาจากบนใบแต่กลับมาจากหัวใจของผม ร้าวอีกแล้ว
อ่า..ฉันขอโทษที..ฉันแค่ดีใจที่นายกลับมา แต่...ฉันลืมไปว่าฮีโร่ในตอนนั้นคงไม่เหลืออยู่แล้ว
ผมตอบกลับเสียงเรียบนิ่งอ่อนเบาลงจนยากจะได้ยิน ถ้าไม่ตั้งใจฟังคงไม่รู้ศัพท์
ขอโทษที่มารบกวนนะ
ผมตัดสินใจจะเดินออกไปและไม่คิดจะมาพบหน้าหมอนี้อีก ตอนนี้ผมเจ็บเกินพอแล้วละ
มือเรียวของผมกำลังจเคว้าที่ประตูลูกบิดแต่ก็ถูกเงาขนาดใหญ่บดบัง
ตุ้บ!
ฝ่ามือขนาดใหญ่ทาบลงที่ประตู ผมสะดุ้งเฮือกก่อนจะหันหลังไปมอง คุนิงามิยืนบังทางผมไว้ ผมไม่สามารถหนีไปไหนได้
คะ..คุนิงามิ
ผมเสียงสั่น ดวงตาสั่นคลอนเล็กน้อยราวกับแมวกำลังหวาดกลัวหมาป่า
หมอนั้นไม่พูดอะไรก่อนจะเผยรอยยิ้มที่ผมไม่เคยเห็นในตัวคุนิงามิคนเก่า รอยยิ้มที่เหมือนกับไคเซอร์ รอยยิ้มที่ผมเห็นแล้วเกลียดชังด้วยความหมั่นไส้ แต่พออยู่บนใบหน้าของคุนิงามิ ผมกับหวาดกลัว
เจอ'ของเล่นใหม่'แล้วทิ้งของเก่าอย่างฉันงั้นหรออิซางิ
คุนิงามิพูด หมอนั้นพุ่งตัวลงมาซุกที่คอผม ผมสะดุ้งเฮือกทั้งตกใจและจักจี้
กึก
ฟันคมฝังลงบนคอของผม ผมร้องออกมาด้วยความเจ็บมือทั้งสองพยายามจะผลักหมอนั้นออกแต่ไม่เป็นผล
ยิ่งดิ้นเท่าไหร่แรงของอีกฝ่ายก็ยิ่งมากขึ้น สองมือของผมโดนรวบ หมอนั้นเงยหน้าออกจากลำคอก่อนจะประกบริมฝีปากเข้าที่อวัยวะเดียวกัน
จ๊วบ จุ๊บ จ๊วบ
เสียงลามกดังขึ้นลิ้นของอีกฝ่ายสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากของผม หมอนั้นตวัดปลายลิ้นร้อนทั่วปากของผมมือหนาใหญ่เข้ามาบีบที่คอของผมแต่กลับไม่ออกแรงจนขาดอากาศ
ผมเคลิ้มเคล้าไปตามอีกฝ่าย คุนิงามิ จูบเก่งจนผมไปไม่ถูก ลิ้นร้อนตวัดซํ้าแล้วซํ้าเล่าหมอนั้นก็ยังไม่หยุดจนผมกำลังจะขาดอากาศหายใจทำให้ต้องทุบอกอีกฝ่าย
สุดท้ายหมอนั้นก็ยอมปล่อย
แฮก...แฮก..อึก
ผมหอบหายใจแรง ผมไม่สามารถหมอเห็นสีหน้าของคุนิงามิได้ในตอนนี้แต่หมอนั้นคงกำลังยิ้มสะใจอยู่
แกร็ก
ประตูถูกล็อก พอรู้ตัวอีกทีผมก็ถูกจับกดลงบนเก้าอี้ตัวยาวที่มีเบาะรองอุ่นๆ หมอนั้นกดหัวผมลงแต่ยกสะโพกผมขึ้น ท่านี้มันน่าอายสุดๆ
นะ..นายจะทำอะไร
คุนิงามิไม่ตอบ เจ้าอดีตฮีโร่เอาเสื้อมามัดมือผมไว้จนขยับไม่ได้ กางเกงของผมถูกถอดออก อวัยวะท่อนล่างประสบกับอากาศหนาวของห้องแอร์ ผมขนลุกซู่ไปทั่วร่าง
ผมกำลังกลั้นใจรับความหนาวแต่พอรู้ตัวอีกทีนิ้วมือของคุนิงามิก็สอดแทรกเข้ามาที่ร่างกายของผม
อ้าส์..อืม..ยะ..อย่า
ยิ่งห้ามยิ่งยุ นิ้วจากหนึ่งเพิ่มเป็นสอง ผมรู้สึกจุกไปหมดนิ้วใหญ่ของหมอนั้นรูครูดผ่านผนังของผม แต่ผมกลับบีบรัดนิ้วของอีกฝ่ายแน่นราวกลับกำลังกลืนอาหาร
อิซางิ
เขากระซิบข้างหูผม
นายบีบนิ้วฉันแน่นเชียว
ปลายลิ้นร้อนของเขาสัมผัสที่ใบหูของผม
ตอนฉันดันนิ้วเข้าช้าๆ
เขาขยับนิ้วเข้ามาด้านใน
แล้วดึกออกเร็วๆ
ปลายนิ้วถูกดึงออกจากรูของผม
รูนายมันขมิบไม่หยุดเลยวะ
เขากัดลงที่ต้นคอผม
แม่งผมโคตรจะบ้าอยู่แล้ว
พอรู้ตัวอีกทีนิ้วก็ถูกถอดไปแล้ว แก่ยกายของคุนิงามิจ่ออยู่ที่รูทางเข้า มันใหญ่มาก เจ้าบ้ามันไม่ยอมใช้เจลหล่อลื่นด้วยซํ้า
ครางชื่อฉันดังๆให้เหมือนตอนเย็eกับไคเซอร์
!!
เขารู้ได้ไง-
สวบ!
อร้างส์!
ก่อนผมจะได้คิดหรือถาม คุนิงามก็กระแทกแก่นกายขนาด 58 เข้ามาในร่างกายของผมในคราวเดียว ทั้งจุกทั้งเสียว มันแน่นไปหมด ผมบีบรัดคว*ของคุนิงามิแน่น
หมอนั้นกระแทกเข้ามาไม่หยุด เข้าสุดออกสุดกระแทกแรงจนผมตาเหลือกไปแล้ว
อึก..อ้าส์..ชะ..ช้าลง..หน่อย..
คุนิงามไม่ได้ตอบอะไรแต่หมอนี้กลับแสดงออกทางการกระทำ เขาจิกหัวผมให้เงยขึ้น กระชากแขนของผมไว้ด้านหลัง ทำให้ผมต้องแอ่นหน้าอกร้องครางเหมือนสัตว์
สวบ สวบ สวบ
เสียงลามกปะปนกับเสียงคราง ผมไร้สติสัมปชัญญะ
[มุมมองของคุนิงามิ]
น่าโมโหน่าหงุดหงิด แม่งให้ตายเถอะ
ฉันรู้มาตลอดว่าเจ้าไก่ฟ้าไคเซอร์นั้นมีสัมพันธ์กับ อิซางิ สองคนนั้นมีอะไรกันในห้องอาบนํ้าร่วมตอนกลางคืน และฉันฉันบังเอิญไปเจอ! อิซางครางชื่อไอเวรนั้น
โม๊กคว*ของมันราวกับเด็กน้อยหิวไอติม
แอ่นอกป้อนนมให้มันเหมือนกับมารดาป้อนนม
โดนมันเสียบคว*แล้วร้องครางเหมือนติดสัด
แม่ง
ผมยิ่งคิดยิ่งหงุดหงิด ยิ่งอยากจะทำให้มากกว่าไอ้เวรนั้น
ผมกระแทกคว*เข้าไปในตัวของอิซางิไม่หยุดจนอีกฝ่ายกระตุกตัวแล้วก็นํ้าแตก
ผมหยุดทำชั่วครู่ อิซางิหอบหายใจแรงเหมือนสติทั้งหมดยังกลับมาไม่ครบ แต่ผมไม่สน
อิซางิ แค่นี้แกไม่ตายหรอก ที่ไคเซอร์เอาแก แกยังร้องขออีกไม่ใช่รึไง
ผมกระชากตัวหมอนั้นที่ตอนแรกนอนฟุบไปกับเก้าอี้
กระชากตัวมันขึ้นมาแล้วจับอุ้มในท่าที่ถนัด
ใบหน้าขาวเปรอะเปื้อนด้วยนํ้าตา หยาดเยิ้มแทบยั่วยุ
ขอร้อง..ยะ..หยุด..
หมอนั้นมองด้วยใบหน้าที่น่าสมเพช
หุบปาก แล้วครางชื่อกูซะ
ผมปล่อยตัวของอิซางิลง แก่นกายเสียบเข้ารูปพอดีเป๊ะ มันเชิดหน้าขึ้นแล้วครางลั่น
มือจิกเข้าที่แผ่นหลังของผม ผมขยับตัวกระแทกมันต่อ หมอนี้เวลาเหมือนติดสัดแล้วน่ารักชิบหาย ผมโคตรชอบแมวติดสัดตัวนี้เลย :)
-จบ-
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!