สวัสดีค่ะเราชื่อจั๊กจักและนี่คือประสบการณ์จริงจากตัวเราเองไม่ใช่การแต่งแต่อย่างใดเรามาคิดย้อนไปในอดีตของเราดีกว่า

เมื่อก่อนเราเป็นเด็กที่ค่อนข้างพูดน้อยแล้วแบบไม่กล้าที่จะแสดงออกเลยจนมีอยู่มาวันนึงค่ะตอนที่เราได้ขึ้นม. 1 นะคะก็จะมีเรามีความคิดอยู่ว่าแบบตอนม 1 เราต้องหาเพื่อนให้ได้ก็ได้มาเจอกับคนๆนึงค่ะก็เค้าเชื่อว่าวุ้นเส้นเขาเป็นเพื่อนคนแรกเลยที่ที่แบบเราเข้าไปทักเขาเป็นคนที่นิสัยดีมากค่ะเขาเป็นคนที่น่ารักเรียบร้อยเรารู้จักกันมาได้ตอนนี้เป็นภาคเรียนที่ 2 แล้วค่ะตอนแรกๆที่เข้ามาเรียนก็ยังงงๆอยู่ค่ะว่าเอ๊ะที่นี่เขาเรียนยังไงเราไม่เคยเรียนที่นี่มาก่อนเลยเราจะบอกเป็นคนก่อนนะคะว่านี่เป็นโรงเรียนที่ 3 ของเราแล้วที่เราย้ายมาเพราะว่าโรงเรียนอีกโรงเรียนนึงนะคะเขาสอนแค่ป.6โรงเรียนนั้นเป็นโรงเรียนที่ดีมากเลยค่ะแต่เราได้เจอเพื่อน 4 คนหรือว่า 5 นะเป็นเพื่อนกลุ่มแรกที่เราไม่ชอบเลยค่ะเพราะว่าแบบเขาดูชอบใช้อำนาจมากเลยค่ะเราจะไม่ระบุชื่อแล้วกันนะคะว่าเป็นใครเอาเป็นตอนที่แย่ที่สุดสำหรับเราดีกว่าค่ะตอนนั้นใกล้จะเลิกเรียนแล้วค่ะแล้วเราก็ไปเก็บของข้างบนกับเพื่อนผู้หญิง 4 คนนั้นค่ะแล้วเราก็ไปปิดหน้าต่างในห้องพยาบาลแต่อยู่ๆเพื่อน 4 คนนั้นน่ะก็ล็อคประตูห้องพยาบาลค่ะซึ่งมันทำให้เราโกรธมากเราเลยทุบประตูค่ะแต่แบบนะคะเขาก็เลยเปิดประตูให้เราค่ะซึ่งตอนนั้นเราก็ออกไปโวยวายกับเขาเลยค่ะว่าทำแบบนี้ทำไมเพราะว่าเราไม่ชอบนะซึ่งเราเป็นคนที่กลัวที่แคบๆมากเลยค่ะเพราะว่าแบบไม่ชอบอยู่คนเดียวคือตอนนั้นเราสวยมากเลยเราพูดไม่เสียงดังมากเลยทำไปทำไมแล้วก็เดินออกมาเลยค่ะแล้วก็จากวันนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันเลยเพราะว่าแบบเหมือนเราแบบโกรธเขามากเพราะว่าเราไม่ชอบพฤติกรรมอย่างนั้นที่เขาทำอ่ะค่ะและก็ไม่ได้ไปขอโทษเขาเลยค่ะจริงๆเรื่องนี้เราไม่ผิดค่ะแต่เขาทำเหมือนเราเป็นคนผิดค่ะเพราะว่าแบบเขาคิดว่าเราอ่ะจะตะโกนทำไมเราแค่เล่นๆเองเค้าพูดว่าแค่เล่นๆแต่ไม่ได้สำหรับเราค่ะเพราะว่าเราไม่ชอบพฤติกรรมที่เขาทำให้เราแบบนี้เราก็เลือกคบเลยค่ะงั้นขอจบไว้แค่นี้ก่อนนะคะบ๊ายบาย

วันนี้จะเล่าอะไรดีน่ะอ๋อรู้แล้ววันนี้จะแนะนำตัวตัวเองให้ทุกคนได้รู้จักเรามากกว่านี้นะคะแนะนำตัวตัวเองในตอนนี้หรอกนะคะแนะนำตัวตัวเองในอดีตนะคะคือในอดีตเราเป็นคนที่คล้ายๆกับเด็กเลี้ยงแกะคือขี้โกหกค่ะเพราะว่าเราอ่ะเป็นคนที่ไม่มั่นใจในตัวเองแต่ตอนนี้ไม่ได้เป็นอยู่แล้วนะคะเพราะว่าแบบเมื่อก่อนเราเป็นคนที่พูดอีกอย่างทำอีกอย่างนะคะเพราะด้วยความไม่มั่นใจว่าจะทำได้สำเร็จหรือเปล่าเราก็เลยแบบรู้สึกว่าเราอ่ะเป็นตัวถ่วงหรือเปล่าหรือแบบเขาจะหัวเราะเราไหมเพราะสิ่งที่เราทำอ่ะบางครั้งอ่ะมันไม่มีเหตุผลเลยค่ะแต่ตอนนี้เรามาคิดได้แล้วค่ะว่าเราอ่ะต้องรักตัวเองค่ะถ้าเราไม่รักตัวเองเราก็จะส่งอยู่กับอดีตค่ะอดีตเป็นยังไงปัจจุบันก็ยังเป็นอย่างนั้นค่ะแต่ถ้าเราไม่จมปลักอยู่กับอดีตอดีตจะเป็นยังไงก็ช่างค่ะปัจจุบันน่ะขอให้ดีที่สุดค่ะเรานอกเรื่องมาเยอะแล้วนะคะว่าแต่ก็อยากรู้จังเลยว่าทุกคนมีประสบการณ์วัยเด็กเป็นยังไงบ้างหรอคะมาแชร์กันในคอมเม้นก็ได้นะคะหรือว่าจะไม่แชร์ก็ไม่เป็นไรแค่เป็นกำลังใจให้กันอยู่ห่างๆก็รู้สึกดีใจแล้วค่ะทุกคนทุกคนเรามีคำถามตอนนี้ทุกคนอายุเท่าไหร่กันแล้วหรอคะส่วนคนที่เขียนอยู่นี่อายุ 14 ค่ะเราอยากจะบอกทุกคนว่าทุกคนจะไม่ได้รับความบันเทิงอะไรจากประสบการณ์ของเราเลยแต่อยากให้ทุกคนคิดไปด้วยกันค่ะว่าเราในเมื่อก่อนและเราในตอนนี้แตกต่างหรือเหมือนกันอย่างไรอยากให้ทุกคนคิดว่าปัจจุบันสำคัญที่สุดค่ะเพราะถ้าเรายังอยู่ในอดีตปัจจุบันเราก็จะไม่ไปไหนเลยค่ะเราก็จะวนๆอยู่ที่เดิมไม่เปลี่ยนไม่ไปไหนเลยแต่ถ้าทุกคนคิดกลับกันค่ะว่าถ้าเรามีการเปลี่ยนแปลงมากกว่านี้อย่างเช่นถ้าทุกคนอยู่บ้านบ่อยๆเราอยากให้ทุกคนเปลี่ยนบรรยากาศบ้างค่ะอยากให้ทุกคนออกไปข้างนอกไม่ต้องไปไกลก็ได้ค่ะขอแค่แบบหยุดนั่งอยู่นอกบ้านไม่อยู่ในห้องลองดูทีวีห่างจากโทรศัพท์หน่อยค่ะไม่ก็อ่านหนังสือส่วนเรามีงานอดิเรกเป็นดูดวงค่ะเพราะว่าเราชอบการดูดวงเพราะการดูดวงทำให้เรารู้สึกสงบค่ะถ้าทุกคนทำได้และเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ทุกคนก็จะประสบความสำเร็จอย่างมากเลยล่ะค่ะซึ่งตอนนี้เราก็ไม่รู้หรอกนะคะว่าทุกคนจะเป็นยังไงหรืออย่างไรทุกคนอาจจะไม่ชอบฟังอะไรแบบนี้ก็ตามแต่ก็อยากให้ทุกคนฟังเอาไว้นะคะเพราะมันอาจจะเกิดขึ้นกับคุณก็ได้

สวัสดีค่ะวันนี้ก็จะมาเล่าประสบการณ์ความรักของตัวเองนะคะคือที่เคยมีความรักมาก็เยอะค่ะแต่ก็จะมีคนที่จริงใจบ้างไม่จริงใจบ้างอย่างเช่นรักแรกของเรานะคะเป็นการคบซ้อนค่ะเพราะว่าด้วยเหตุใดก็ตามฝ่ายผู้ชายอ่ะค่ะคือเราเคยชอบเขามากๆอยู่แต่เขาอ่ะเราเพิ่งรู้ข่าวว่าเขามีผู้หญิงอีกคนนึงเพราะว่าผู้หญิงคนเหนือทักมาด่าเขาบอกว่าเลิกยุ่งกับเขาได้แล้วเพราะว่าเขามีแฟนแล้วแต่เอ๊ะเหมือนเราจะคบมาก่อนเขาด้วยล่ะค่ะเขาก็น่าจะไม่รู้เรื่องนี้ด้วยซึ่งเราก็นะคะก็ไม่ได้สนใจอะไรเขาหรอกเราก็ตอนนั้นก็ยังคิดว่าเอ๊ะเขามาหักแกล้งหรือเปล่าหรืออะไรประมาณนั้นเราก็เลยไปถามฝ่ายแฟนเก่าของเราอ่ะค่ะว่านี่ใครหรอซึ่งแฟนเก่าก็ตอบมาว่าเพื่อนค่ะแต่เราไม่ได้เชื่อใจเขาขนาดนั้นเราก็เลยบอกเลิกเขาไปค่ะอันนี้เป็นคนแรกนะคะส่วนคนที่ 2 อันนี้น่าจะกล่าวชื่อได้นะคะเพราะว่าเป็นความรักที่เราเป็นฝ่ายหายไปให้เขาไปอยู่กับคนที่เขารักจริงๆนะคะเหมือนเพลงๆนึงเลยเนาะพูดถึงเรื่องให้ผิดหวังเรายังงงกับตัวเองอยู่เลยว่าทำไมเพลงนี้ถึงมันตรงกับเรามากขนาดนี้เพราะว่าเราเป็นคนที่ชอบโดนคนอื่นหักหลังไม่ก็ผิดหวังกับเรื่องราวมากมายเลยอ่ะค่ะก็พอไปคิดไปคิดมามันก็เศร้าค่ะแต่ละครั้งนี้ก็จะเป็นแบบอันนี้คือเจอกันในเกมครับเป็นเกมที่เราเจอแฟนในเกมนี้เยอะมากนั่นก็คือไม่บอกชื่อเกมดีกว่าแต่ตอนนั้นเหมือนเราหลอกเขาเรารู้สึกผิดนะคะเราก็เลยบอกเลิกเขาแล้วมันทำใจยากมากเลยค่ะที่จะแบบบอกกับเขาซึ่งตอนนั้นเราร้องไห้มากร้องไห้แบบหนักเลยอ่ะเขาดีกับเรามากแต่เราก็ไม่สามารถที่จะรักเขาได้เพราะว่าเราหลอกเขาไปแล้วแล้วเราไม่รู้ว่าเขาจะรู้สึกยังไงในตอนนั้นนะคะแต่เขาก็น่าจะรู้สึกเสียใจเหมือนกับเราแต่หลังจากนั้นเราก็ไม่รู้แล้วค่ะเพราะเราได้บล็อกเขาไปแล้วทุกคนจะคิดว่าเราแย่ก็ได้นะคะเพราะว่าเราก็คิดว่าตัวเองเรื่องนี้ในเรื่องนี้มันแย่มากแล้วก็จะมีอีกคนนึงก็จะเป็นรักข้างเดียวค่ะคือเราชอบเพื่อนคนหนึ่งในโรงเรียนเป็นโรงเรียนที่กล่าวมาในตอนที่ 1 นะคะเป็นคนที่เราชอบแอบปลื้มอยู่ค่ะเพราะว่าแบบด้วยแบบความใกล้ชิดของเราอ่ะเราก็เลยทำดีกับเขาทุกอย่างแต่เขาก็ย้ายโรงเรียนไปค่ะซึ่งเงินก็เป็นหลักที่ไม่สมบัติของเราเองงั้นแค่นี้ก่อนแล้วกัน