ลูกหนี้ปากดี
เกริ่นนำ
เสียงปืนดังออกมาจากห้องห้องหนึ่ง
ในคฤหาสน์หลังโตของตระกูล
แมกซ์เวล
คนรับใช้
คุณชายคะ!? //เปิดประตูเข้ามาด้วยความตกใจ
บริเวณกำแพงห้องมีลูกกระสุนฝั่งอยู่
ในห้องนอกจากตัวเธอแล้วก็ยังมีอีก2คน
หนึ่งในนั้นคือผู้ชายผมบลอนด์ที่น่าจะเป็น"คุณชาย"ที่ว่า พร้อมกับผู้ชายผมดำซึ่งเป็นต้นเหตุของเสียงปืน
เดอร์ริค (พระเอก)
นี่นาย...ไม่รู้หน้าที่ของตัวเองเลยสินะ
เขาเหลือบมองบุคคลที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยหางตา
คาเดน (นายเอก)
ไม่ใช่ว่าหน้าที่ของกูคือฆ่ามึงหรอกหรอ?
เดอร์ริค (พระเอก)
ช่างเถอะ...จะต่อต้านได้ก็แค่ตอนนี้ล่ะนะ
เดอร์ริค (พระเอก)
เดี๋ยวฉันจะสอนหน้าที่ของหมาที่ซื่อสัตย์ให้เอง
แค้นฝังหุ่น
คาเดน(ในวัยเด็ก)
ดูสิผมได้คะแนนเต็มวิชาคณิตศาสตร์อีกแล้วล่ะ!
คาเดน(ในวัยเด็ก)
//ยื่นกระดาษข้อสอบ
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
เก่งจังเลย~
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
เจ้าตัวน้อยของพี่ต้องเป็นอัจฉริยะแน่ๆเลย~
ตั้งแต่ที่ผมจำความได้ผมก็อยู่กับพี่กันแค่สองคน
พ่อและแม่ของเราเสียจากอุปติเหตุเครื่องบินตก หลังจากผมเกิดออกมาได้แค่ 2 สัปดาห์
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
โทษทีนะคาเดน
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
พี่ต้องรีบไปเข้างานแล้วล่ะ
พี่สาวของผมต้องทำงานหนักตั้งแต่อายุยังน้อย
เพราะต้องชดใช้หนี้ที่พ่อแม่ทิ้งไว้
คาเดน(ในวัยเด็ก)
ตะ..แต่ว่า..//ทำหน้าผิดหวัง
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
ไม่ต้องห่วงนะ
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาไปเลี้ยงฉลองให้กับความอัจฉริยะของคาเดนเอง!
คาเดน(ในวัยเด็ก)
ครับ!//ตั้งตารอ
ถึงแม้ว่าเราจะลำบากแต่พวกเราก็มีความสุขดี
แก๊งทวงหนี้
//เหวี่ยงคริสติน่าลงพื้น
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
โอ้ย!!//หัวแตก
แก๊งทวงหนี้
//กระชากคอเสื้อคริสติน่า
แก๊งทวงหนี้
ถึงจะไม่มีความแค้นส่วนตัวกันก็เถอะ!
แก๊งทวงหนี้
แต่นายท่านจ้างกูมาฆ่ามึง!
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
//จ้องแก๊งทวงหนี้ด้วยตาขวาง
แก๊งทวงหนี้
เพื่อปิดชีพมึง นายท่านให้เงินกูมาแค่ 3,000 เองแหน่ะ
แก๊งทวงหนี้
ชีวิตมึงนี่ไร้ค่าน่าดูเลยเนอะ//เอาปืนจ่อ
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
//เตะตัดขาแก๊งทวงหนี้
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
//วิ่งหนี
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
//วิ่งมาถึงหน้าบ้าน
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
//เคาะประตูรั่วๆ
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
คาเดน!!
คาเดน(ในวัยเด็ก)
//ค่อยๆเปิดประตู
คาเดน(ในวัยเด็ก)
พะ พี่ครับ?
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
หนีไปเร็วเข้า!
คาเดน(ในวัยเด็ก)
ทะ..ทำไม??
คริสติน่า (พี่สาวนายเอก)
วิ่ง! และรีบหาที่ซ่อนตัวเร็วเข้า!
ในตอนนั้นผมไม่เข้าใจอะไรเลย
ผมวิ่งออกจากบ้านด้วยความงุนงง และซ่อนตามที่พี่บอก
ผมหลบอยู่หลังต้นไม้สักระยะหนึ่ง
คาเดน(ในวัยเด็ก)
//โผล่หัวไปดู
คาเดน(ในวัยเด็ก)
//เอามือปิดปาก
ผมเห็นร่างไร้วิญญาณของพี่นอนจมกองเลือด
และบ้านของพวกเราก็ถูกคนแปลกหน้าเผาจนไม่เหลือเค้าโครงเดิม
แก๊งทวงหนี้
หนึ่งในแก๊งทวงหนี้ : แบบนี้จะดีแล้วหรอครับลูกพี่?
แก๊งทวงหนี้
เออ ได้ข้อมูลมาว่านังนี่มันมีน้องชายอยู่ 1 คน
แก๊งทวงหนี้
ก็แค่หลอกคนน้องว่า จับตัวพี่มันไว้ถ้าชดใช้หนี้หมดจะคืนพี่มันให้
แก๊งทวงหนี้
หนึ่งในแก๊งทวงหนี้ : ชั่วได้โล่เลยวะลูกพี่!
พวกมันหัวเราะกันอย่างสะใจ
และพากันเหยียบย่ำร่างของพี่ผม
ในตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูก นอกจากวิ่งหนีออกไปให้ไกล
และเอามือปิดปากไว้เพื่อไม่ให้พวกมันได้ยินเสียงสะอึกสะอื้นของผม
คาเดน(ในวัยเด็ก)
ฮึก..ฮื้อ..//ร้องไห้
คาเดน(ในวัยเด็ก)
พะ..พี่..ครับ
//เอามือกุมอก
คนที่จ้างคนมาทำร้ายพี่ของผมคือผู้นำคนใหม่ของตระกูลแมกซ์เวล
จากเรื่องในวันนั้นก็ผ่านมาแล้ว 9 ปี
ผมซ่อนตัวจากคนพวกนั้นมาโดยตลอด ผมดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยการค้าสิ่งผิดกฎหมาย
บอดี้การ์ด
//เหวี่ยงคาเดนลงกับพื้น
บอดี้การ์ด
พาตัวมาแล้วครับท่าน
ถึงผมจะซ่อนตัวจากคนพวกนี้ไม่พ้น แต่อย่างน้อยๆ
เดอร์ริค (พระเอก)
ซ่อนตัวเก่งจริงๆเลยนะ เจ้าหนูท่อ
เดอร์ริค (พระเอก)
//เหลือบมองคาเดนด้วยความสมเพช
เอาแล้วไง
ณ คฤหาสน์ของตระกูล แมกซ์วิล
บอดี้การ์ด
//ลากคาเดนลงบันไดมา
คาเดน (นายเอก)
เฮ้ยๆ!! //โดนลาก
บอดี้การ์ด
//จับคาเดนมีดเข้ากับเก้าอี้
คาเดน (นายเอก)
ปล่อย!! กูจะไปฆ่ามัน!
บอดี้การ์ด
ขอประทานโทษด้วยครับ แต่ผมคงทำแบบนั้นไม่ได้
มีใครบางคนกำลังเดินลงมาที่ชั้นใต้ดิน
คาเดน (นายเอก)
แม่งเอ้ย! //โวยวาย
เดอร์ริค (พระเอก)
ไม่นึกเลยว่าจะเป็นคนขี้โวยวายแบบนี้
เดอร์ริค (พระเอก)
ตอนคุณพี่สาวเสียไม่เห็นส่งเสียงสักแอะเดียวเลยนี่นา
เดอร์ริค (พระเอก)
แต่พี่น้องนี่ก็เหมือนกันจังเลยน้า
เดอร์ริค (พระเอก)
คริสติน่า เพอร์รี่
เดอร์ริค (พระเอก)
ตอนใกล้ตายก็เห่าหอนแบบนี้เหมือนกันเด๊ะเลย~//พูดไปขำไป
คาเดน (นายเอก)
อย่ามาพูดชื่อเธอด้วยปากเน่าๆของแกนะโว้ย!
คาเดน (นายเอก)
ถ้ากูหลุดไปได้ มึงไม่เหลือแม้แต่โมเลกุลแน่!
เดอร์ริค (พระเอก)
อา...งั้นจะรอดูล่ะกันนะ
เดอร์ริค (พระเอก)
แต่ก่อนอื่น //หยิบบางอย่างขึ้นมา
เดอร์ริค (พระเอก)
ฉันเริ่มรำคาญเสียงหมาขี้แพ้แล้วล่ะ
คาเดน (นายเอก)
//เห็นเครื่องช็อตไฟฟ้า
คาเดน (นายเอก)
//หน้าเริ่มซีด
คาเดน (นายเอก)
เดี๋ยวดิ..อย่าเข้ามา!!
บอดี้การ์ด
บอดี้การ์ด 1 : ทำไมนายท่านเข้าไปนานจังวะ?
บอดี้การ์ด
บอดี้การ์ด 2 : แล้วมึงจะอยากรู้ไปทำไมล่ะ
บอดี้การ์ด
บอดี้การ์ด 1 : ก็กูส่งสัยอ่าา!
บอดี้การ์ด
บอดี้การ์ด 1 : อุ้ยว้าย ออกมาแว้ว //อุทานเบาๆ
บอดี้การ์ด
บอดี้การ์ด 2 : มึงเป็นป่ะเนี่ย //กระซิบ
เดอร์ริค (พระเอก)
//เดินออกมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
บอดี้การ์ด
นายท่านดูอารมณ์ดีจังเลยนะครับ
เดอร์ริค (พระเอก)
เห้! มันเห็นชัดขนาดนั้นเลยหรอ?~//😄
บอดี้การ์ด
มีเรื่องอะไรน่ายินดีงั้นหรอครับ
คนรับใช้
ขออภัยที่ขัดจังหวะค่ะ
คนรับใช้
แต่มีคนมาขอพบคุณชายค่ะ
เดอร์ริค (พระเอก)
แต่ว่าตอนนี้ฉันยังไม่ว่างน่ะสิ
เดอร์ริค (พระเอก)
ช่วยไปบอกให้กลับไปก่อ-
ฟิโอน่า (รุ่นพี่พระเอก)
หวัดด~~ดดดี~~! //เดินเข้าประตูมา
ฟิโอน่า (รุ่นพี่พระเอก)
ไหนดูสิ ไอ้ลูกคุณหนูมันหลบอยู่ไหนน้าา
เดอร์ริค (พระเอก)
ทำไมต้องเป็นยัยนั่นด้วยเนี่ย..
ฟิโอน่า (รุ่นพี่พระเอก)
อ้ะ! เจอแล้วว!!//วิ่งไปหาเดอร์ริค
ฟิโอน่า (รุ่นพี่พระเอก)
ไม่เจอกันนานเลย//ง้างหมัด
ฟิโอน่า (รุ่นพี่พระเอก)
นะ!//ซัดหน้าเดอร์ริค
เดอร์ริค (พระเอก)
โอ้ย!!//โดนต่อย
ฟิโอน่า (รุ่นพี่พระเอก)
"โอ้ย" หรอ?
ฟิโอน่า (รุ่นพี่พระเอก)
แค่นี้ก็ร้องโอ้ยแล้วหรอ อย่ามาสำออยน่า คุณผู้นำตระกูล!//🤣
ผมได้ยินเสียงหัวเราะและเสียงคนทะเลาะกันจากข้างนอกประตู
คาเดน (นายเอก)
อ่ะ..โอ้ย..
คาเดน (นายเอก)
//เริ่มสำรวจร่างกายตัวเอง
ผมจำได้ว่าโดนช็อตด้วยเครื่องช็อตไฟฟ้าจนสลบไป
หลังจากนั้นก็จับอะไรไม่ได้เลย
แล้วทำไมข้อเท้าขวาของผมถึงหักได้ล่ะ?..
นอกจากนี้ที่ข้อเท้าข้างซ้ายก็มีโซ่ล่ามเอาไว้กับเก้าอี้ มือก็ถูกมัดไขว้กันไว้
คาเดน (นายเอก)
อึก..//พยายามดิ้นให้หลุด
คาเดน (นายเอก)
โอ้ย..แค่ล่ามโซ่ไว้ก็หนีไม่ได้อยู่แล้ว! จะหักข้อเท้าทำส้นตึกอะไรวะ!
ในขณะที่ผมกำลังระบายความหงุดหงิดออกมา
ก็มีเสียงที่ผมไม่คุ้นเคยดังออกมาจากด้านหลังของผม
คาเดน (นายเอก)
//ค่อยๆหันไป
นํ้าเสียงแหบๆที่ได้ยินแล้วก็ขนลุก
เหมือนกับฆาตกรจากหนังสยองขวัญเรื่องไหนสักเรื่อง
คาเดน (นายเอก)
ไม่..ไม่เห็นมีคนเลย..
คาเดน (นายเอก)
ฉันคงหลอนไปเองล่ะมั้ง..
ไคล (บอดี้การ์ดของฟิโอน่า)
เจ็บน่าดูเลย
โดยที่ไม่ได้ตั้งตัวมีคนแปลกหน้าปรากฏตัวตรงหน้าผม
คาเดน (นายเอก)
แกต้องการอะไร!?
ไคล (บอดี้การ์ดของฟิโอน่า)
//ชี้ไปที่ข้อเท้าของคาเดน
ไคล (บอดี้การ์ดของฟิโอน่า)
เจ็บ..น่าดู..เลย
คาเดน (นายเอก)
(พิลึกชะมัด พูดคำอื่นไม่เป็นรึไง?)
ไคล (บอดี้การ์ดของฟิโอน่า)
//ชี้ไปที่ตัวเอง
ไคล (บอดี้การ์ดของฟิโอน่า)
ฉัน...
ไคล (บอดี้การ์ดของฟิโอน่า)
ฉันเอง...ก็..เจ็บ
คาเดน (นายเอก)
ห้ะ?? (เดี๋ยวสิจู่ๆโผล่มาแล้วพูดอะไรเนี่ย!?)
คาเดน (นายเอก)
เฮ้อ....(แต่เหมือนจะมาดีแหะ)
คาเดน (นายเอก)
งั้น...เธอเป็นใคร? มาหาฉันทำไม
ไคล (บอดี้การ์ดของฟิโอน่า)
ขะ..ไคล
ไคล (บอดี้การ์ดของฟิโอน่า)
คุณ...กับ..ฉัน//ชี้ไปที่ตัวเองอีกครั้ง
ไคล (บอดี้การ์ดของฟิโอน่า)
//ถลกแขนเสื้อขึ้น
ไคล (บอดี้การ์ดของฟิโอน่า)
พวกเรา....คล้ายกัน..
แขนเธอเต็มไปด้วยผ้าพันแผล
และเมื่อสังเกตุที่ร่างกายของเธอดีๆก็มีรอยช้ำเต็มไปหมด
และจู่ๆเธอก็มาแก้มัดให้ผม
วินาทีนั้นผมเข้าใจได้ในทันทีถึงคำว่า "พวกเราคล้ายกัน" ที่เธอพูดก่อนหน้านี้
คาเดน (นายเอก)
ใช่...พวกเราคล้ายกัน
ฟิโอน่า (รุ่นพี่พระเอก)
//เปิดประตูเข้ามา
ฟิโอน่า (รุ่นพี่พระเอก)
ไคล?
เดอร์ริค (พระเอก)
นี่! อย่าเดินไปไหนมาไหนตามใจชอบสิ!
ไคลรีบเอาแขนเสื้อลงในทันที
และตัวสั่นเหมือนหวาดกลัวอะไรบางอย่าง
ฟิโอน่า (รุ่นพี่พระเอก)
โถ่~~นึกว่าเธอหนีไปแล้วสะอีกกก//เดินไปจูงมือไคล
ฟิโอน่า (รุ่นพี่พระเอก)
วันนี้ฉันป่วนจนพอใจแล้วล่ะ เรากลับบ้านกันเถอะ
ไคล (บอดี้การ์ดของฟิโอน่า)
อ่ะ...//ล้วงกระเป๋าเสื้อ
ไคล (บอดี้การ์ดของฟิโอน่า)
//โยนอะไรบางอย่างมาให้คาเดน
ฟิโอน่า (รุ่นพี่พระเอก)
หลบไปเส้! //พลักเดอร์ริค
เดอร์ริค (พระเอก)
สรุปเธอมาที่นี่ทำไมเนี่ย!?
ฟิโอน่า (รุ่นพี่พระเอก)
//เมิน
เดอร์ริค (พระเอก)
//ถอนหายใจ
เดอร์ริค (พระเอก)
//เหลือบไปมองคาเดน
เดอร์ริคก็ปิดประตูชั้นใต้ดิน และดูเหมือนเขาจะเดินตามฟิโอน่าไป
ผมหยิบสิ่งที่ไคลโยนมาให้ผมขึ้นมาดู
สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าแอด
แคทเธอรีนยิงมัน!!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
