ยามค่ำคืนดวงจันทร์สีแดงชาดประหนึ่งเลือดดูหน้าวาดหวั่นในเมืองของปีศาจแต่เหนือบรรดาปีศาจทั่วไปยังมีปีศาจชนชั้นปกครองเจ้าแห่งปีศาจและดยุคปีศาจคอยดูแลความเรียบร้อยและความสงบของเมืองปีศาจในนรกแห่งนี้

ความหน้าหวาดหวั่นในนรกตอนนี้คือเจ้าแห่งนรกนามว่าไอรีนไร้ทายาทมานานแล้วตั้งแต่ขึ้นครองนรกก็ไม่เคยชายตามองผู้ใดไม่ว่าจะปีศาจสตรีหรือปีศาจบุรุษใดทั้งสิ้นเอาแต่โหมงานแลราชการจนเป็นที่กลุ้มอกกลุ้มใจจนร้อนรนกันไปทั่วนรกได้แต่ยืนคำร้องขึ้นไปว่าให้มีการจัดตั้งคู่สมรสเสียทีแต่นานวันเข้าก็เจ้านรกก็ประกาศก้าวออกมาว่าในห้าร้อยปีห้ามการยื่นคำร้องเข้าไปในวังเป็นอันขาด

แต่ความรักพรมลิขิตกับด้ายแดงแม้แต่เจ้านรกก็ไม่สามารถหนีพ้นไปไหนได้เช่นเดียวกับมนุษย์เป็นวัฐจักรที่ไม่รู้จบเสียนี่ถึงพยามหนีเท่าใดก็หนีไม่พ้นความเจ็บปวดที่เจ้านรกเป็นอยู่ ณ ตอนนี้คือการที่หลงรักมนุษย์ในสมัยที่ยังเป็นองค์รัชทายาทจนกลายเป็นไข้ใจที่เหล่าปีศาจก็ไม่เข้าใจแต่การปกครองดีชาวปีศาจอยู่เย็นเป็นสุขบ้านเองก็สงบสุขดีแต่ติดที่เจ้าเมืองนี้สิทำให้เหล่าขุนนางกลุ้มใจแท้จันทร์สีเลือดเป็นชั่วเวลาที่เหมาะที่จะร่วมรักให้กำเนิดทายาทปีศาจสายเลือดที่จะขึ้นมาสืบทอดบัลลังก์นี้หลังนี้อีกสามพันปีเจ้านรกก็จะต้องมอบบัลลังก์ให้กับทายาทเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งเจ้านรกต่อไปส่วนเจ้านรกคนเก่าที่มอบบัลลังก์ให้กับเจ้านรกคนใหม่ก็จะพักผ่อนผานเวลาเล่นไปก็แล้วแต่ยังไม่ตายเพราะปีศาจไม่มีวันตายหรือจะเก็บตัวฝึกฝนจนแข็งแกร่งจนไม่มีปีศาจตนใดเทียบเคียงได้หรืไม่สามารถต่อกรได้ความประสงค์ก็อยู่กับพวกเจ้านรกคนก่อนที่จะใช้ชีวิตหลังหมดหน้าที่แล้วส่วนใหญ่จะขึ้นไปโลกมนุษย์หรือไม่ก็จบชีวิตตนด้วยตนเองซะส่วนใหญ่

เอวาเขากำลังเดินอยู่ภายในปราสาทจอมราชันปีศาจในมือถือเอกสารสำคัญมาส่งคนเป็นราชาทางเดินภายในปราสาททอดยาวจนสุดลูกหูลูกตาจุดหมายของตนคือห้องสุดทางเดินที่เป็นห้องที่ราชาใช้ทำงานแลใช้สอยอยู่อาศัยภายในนั้นเพียงห้องเดียว

" เปิดประตู " เอวา สั่งพ่อบ้านให้เปิดประตูห้องขององค์ราชา

" ข้าน้อยต้องขออภัยด้วยท่านสนมไม่มีคำสั่งของราชาไอรีนข้าก็ไม่อาจทำตามคำสั่งของท่านได้ " พ่อบ้าน. ขยับแว่นตาที่สวมอยู่ข้างเดียวท่าทางไม่เกรงกลัวชายหนุ่มตรงหน้าแม้แต่น้อย

" ข้าสั่งให้เปิดประตูบัดเดี๋ยวนี้ข้ามีเรื่องสำคัญเจ้ากล้าขัดคำสั่งข้ารึ โลเวล" เอวา. ตวาดเสียงดังจนพ่อบ้านโลเวลต้องอุดหู

" เข้ามาให้เขาเข้ามาอย่าให้โวกเวกโวยวายหน้าห้องข้า " เสียงเย็นของเจ้าของห้องจนหน้าหวาดหวั่นหน้าขนลุกเป็นพิเศษลักษณะอารมณ์เสียสุดๆ

" พ่ะยาค่ะองค์ราชา หึ.. ระวังตัวด้วยนะขอรับท่านสนมท่านราชาอารมณ์เสียสุดๆเลยหล่ะ " พ่อบ้านโลเวล รับคำสั่งจากราชาก่อนจะหันมาเยาะเย้ยปีศาจชายตรงหน้าว่าต้องได้เจ็บตัวอย่างแน่นอนเขาเปิดประตูให้ปีศาจชายเข้าไปด้านใน

" ข้าอยากให้ราชาไอรีนโกรธข้าเยอะๆเลยหล่ะ " เอวา แสดงใบหน้าแดงจัดเคลือบเคลิ้มจับใบหน้าอย่างมีความสุขดูโรคจิตแล้วเดินเข้าไปด้านในห้อง

" ชิ..คิดว่าราชาไอรีนอยากจะสนใจเจ้านักหรือไงถ้าไม่ใช่เพราะท่านราชาทรมานจากการอาการจันทร์สีเลือดข้ารู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ท่านราชามีอารมณ์ที่ร้อนแรงร้อนรุ่มด้วยอารมณ์กามต้องการที่ระบายความต้องการนั้นออกไปก็เท่านั้นไม่งั้นเจ้าก็ไม่มีทางได้ลอยหน้าลอยตาใกล้องค์ราชาได้ขนาดนี้ " โลเวล เดินตามปีศาจหนุ่เข้าไปภายในห้องของคนเป็นนายเหนือหัว

ส่งเสียงหึกหักไม่พอใจในตัวปีศาจหนุ่มไม่นานมานี้เขาก็ได้รับใช้ท่านราชาในยามพระจันทร์สีเลือดเหมือนกันมันเป็นช่วงเวลาที่เขามีความสุขเหมือนกันมันสุดยอดมากจริงยามสิ่งนั้นเข้ามาในกายของเขาคืนนี้พระจันทร์เป็นสีเลือดอีกครั้งความหื่นกระหายของท่านราชากำลังก่อเกิดขึ้นเขาหวั่งว่าท่านราชาจะเรียกหาเขา

" กัดกันหน้าห้องข้าเหมือนสุนัขกัดกันเช่นนี้คงต้องอุดปากหรือตัดลิ้นพวกเจ้าดีหล่ะ " ไอรีน. พยามพูดเสียงเรียบอดทนกับความร้อนรุ่มภายในกายเมื่อครู่โดนแสงจันทร์สีเลือดเข้าความต้องการในการสืบพันธ์มันพุ่งทะลวงขึ้นจนต้องรีบพาตัวเองหลบออกจากโต๊ะทำงานมานั่งบนโซฟาด้านในสุดโซนฝั่งห้องนอน

" ข้ารับใช้ผู้นี้ต้องขอประทานอภัยท่านไอรีนด้วยพ่ะยาค่ะ " โลเวล. ลุกเข่าลงด้านข้างของร่างปีศาจสาวเขาแอบสูดกลิ่นหอมจางๆจากกายปีศาจสาวนายเหนือหัวของตนอย่างแนบเนียน

" ท่านราชาไอรีนข้าคือหมาน้อยที่ซื่อสัตว์ของท่านไอรีน "เอวา ยิ้มหวานรีบเสกเอกสารไปว่างบนโต๊ะทำงานเพราะเขาเห็นสิ่งที่โปงพองดุนดันส่วนผ้าที่ปกปิดส่วนด้านร่างอยู่ถึงจะมีเสื้อผ้าส่วมใส่อยู่หลายชั้นแต่ความยิ่งใหญ่ของนางก็โด้ตั้งออกมาทักทายเพียงเล็กน้อยในเวลานี้เห็นแบบนี้แต่เวลาที่เขาได้ใช้งานจริงมันใหญ่กว่าที่เขาเคยได้รองหาแท่งไม้ที่เขาได้สั่งทำขึ้นเสียอีกมันดีสุดๆยามที่เขาได้ร่วมรักกับองค์ราชา

" หมาที่ซื่อสัตว์งั้นหรือ? " ไอรีน. ทวนคำของปีศาจหนุ่มอย่างอดทนเพราะชุดที่เอวาใส่มาในวันนี้มันเปิดเนื้อเปิดหนังดูยั่วยวนจริงๆ

" ขอรับท่านราชาไอรีน " เอวา. คุกเข่าลงแล้วทำท่าเดินสี่ขาเหมือนหมาเข้าไปหาไอรีนหมอบแนบชิดกับหน้าตักของไอรีนจงใจใช้มือรองหัวตรงจุดที่ต้องโดนของร้อนที่เขาทวินหาอยากได้มันอยากตั้งท้องให้ท่านราชา

มือของเขานวดส่วนปลายของอวัยวะสืบพันธ์ของไอรีนไปมาปลุกปั่นอารมณ์ให้นางพุ่งขึ้นมาจับเขากินเสียที

" ข้า...ไม่อยากจะเชื่อถือเจ้าโลเวลิเจ้าว่าควรจับเขาไปทรมาณในคุกดีไหม. เอวาเพราะเจ้าได้แอบลักลอบกระทำผิดในสิ่งที่ข้าไม่ได้สั่ง " ไอรีน รู้สึกมีความต้องการเมื่อเอวาที่กำลังลูบคมนางอยู่เก็บกลั้นอามรณ์หันไปถามความเห็นของพ่อบ้านคนสนิด

" ถ้าเป็นความประสงค์ของท่านราชาข้าน้อยพร้อมรับคำสั่งขอรับจะจับเขาลงไปคุกที่มืดมิตรที่สุดทรมานตามเขาตามที่ท่านราชาต้องการ " โลเวล หลับตาลงพูดในสิ่งที่คนเป็นนายต้องพอใจออกมาเขาเองก็ไม่อยากให้ไอ้หมอนี้เข้าใกล้ท่านราชาไอรีนเลยสักนิด

" เจ้าช่างซื่อสัตว์เสียจริงโลเวล " ไอรีน. ยืนมือไปลูบเส้นผมเบาของพ่อบ้านคนสนิด

" หืมนายท่านของข้าแน่ใจหรือว่าจะลงโทษข้าน่ะ " เอวา. ใช้จังหวะที่ไอรีนให้ความสนใจพ่อบ้านโลเวลเขาก็เบิกกระโปรงที่ปกปิดส่วนร้อนขึ้นสายตาของเขาจ้องมองแท่งร้อนที่แข็งขืนเป็นลำสันเส้นเลือดเดินเป็นสายมันใหญ่มากขนาดที่เขาโดนต้องจุกแน่นอนได้ออกมาทักทายอากาศด้านนอกเขาทำการใช้ริมฝีปากรามเลียแท่งร้อนเหมือนไอติมดูดส่วนปลายป้านมลคอยสังเกตสีหน้าที่เหยเกด้วยความเสียวส่านที่เขามอบให้

" ถ้าเจ้าทำผิดข้า....กะ..ก็..ต้องลงโทษเจ้าเอวา " ไอรีน เสียงสั่นหอบหายใจเบาๆด้วยความเสียวที่ได้รับจากการกรทำของปีศาจหนุ่ม

" ท่านราชาไอรีนข้าน้อยขอรับใช้ท่านในคำคืนนี้ได้ไหมขอรับ " โลเวล ช่วงร่างบิดไปบิดด้วยความต้องการเขาได้เตรียมการมาแล้วในคืนนี้ในช่องท่านของเขามีแทงเหล็กสีเงินรูปร่างเหมือนอวัยวะเพศชายอยู่ด้านในเป็นเกลียวยิ่งขยับยิ่งเสียวมันเป็นการเตรียมพร้อมเพื่อนาง

ก็อก..ก็อก..ก็อก..แอ๊ด เสียงเคาะประตูดังขึ้นขัดจังหวะของทั้งสามพร้อมเปิดประตูเข้ามาทำให้เจ้าของห้องต้องทำการใช้กระโปรงที่เลิกขึ้นโดยฝีมือของปีศาจหนุ่มรีบปิดกลับไปเหมือนเดิมแต่ไม่ลืมที่จะจัดการดันชายหนุ่มออกไปจากส่วนนั้นของนางแม้อยากจะปลดปล่อยก็เถอะ

" บัดซบกำลังเข้าได้เข้าเข็นเชียว "เอวา สบออกมาในใจอย่างหัวร้อนเดือดปุดๆเขายิ่งคันตรงช่องทางหวานอยากได้อะไรใหญ่มาช่วยเกาหรือแทงเข้าไปกำลังจะลงนรกที่สวยเส้นทางกำลังไปด้วยดีแล้วเชียวมีมารมาสอดจนได้

" ท่านไอรีนขอรับ คิ คิ " เสียงเล็กๆของวิญญาณเด็กชายที่หลงเข้ามาในนรกแห่งนี้เรียกชื่อไอรีนอย่างสนิดสนม

" ว่าอย่างไรโคลด์ " ไอรีน ถามเจ้าวิญญาณเด็กชายด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มแต่เหงื่อแตกพลักจากอาการที่เป็นอยู่ในตอนนี้

" ท่านไอรีนท่านต้องสัญญากับข้านะว่าจะแต่งงานกับผมนะเพราะผมจะไปเกิดแล้วผมจะเลือกเกิดเป็นมังกรจะได้อยู่เคียงคู่กับท่านได้นานขึ้น " โคลด์ ยกนิ้วก้อนขึ้นมาให้ปีศาจสาวทำสัญญากับตนเพราะเขารู้สึกผูกพันกับปีศาจสาวตรงหน้าตั้งแต่เขาตายมาแล้ว

" ช่างไร้เดียงสาเสียจริงหนาโคลด์แต่ข้าไม่รีบปากหรอกนะ " ไอรีน เกี่ยวก้อยกับเด็กผีหนึ่งเดียวในปราสาท

" ขอเพียงท่านสัญญาเป็นพอข้าจะต้องมาหาท่านแน่นอนและจะแต่งงานกับท่านตอนนี้ท่านไอรีนสัญญากับข้าแล้วนะ "โคลด์ ยิ้มหวานแล้วสลายไปเกิดตามความประสงค์ของตัวเองที่อยากมีกายเนื้อมาแต่งงานกับหญิงสาว

" อึก..เจ็บ " ไอรีน. เจ็บแหละปวดหนึบที่ช่วงร่างเต็มแก่แล้วทรมาณจนต้องทกกระโปรงขึ้นมารูดเบาที่แท่งร้อนไปมาเพื่อระบายความต้องการ

" นายท่านของข้าให้ข้าช่วยท่านเถอะ " เสียงประสานเสียงกันของสองชายหนุ่มดังขึ้นพน้อมกับเข้ามาหาหญิงสาวเพื่อจัดการสิ่งที่ต้องทำทันที

ตัดจบ!!

เกือบเรทร้อนแรงแต่ตัดเข้าม่านแทนใครอยากอ่านเรทเม้นมาจะจัดให้ฉากพ่อบ้านและเอวาให้อ่านนะอย่าลืมกดใจและกดแชร์ให้ผมด้วยนะจะได้มีกำลังใจในการแต่งนะ