"เธอช่วยฉันทีได้มั้ยเฟรม ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ" หญิงสาววัยรุ่นพูดพลางขยับเข้ามาไกล้เฟรมสาวหล่อผมยาวถึงเอวหน้าตาคมคาย

"เฟรมจำได้ว่าพี่มิ้นมีเจ้าของแล้วนิ" เฟรมพูดออกไปหน้าตาเฉย ไม่แสดงอาการอะไรออกมาทั้งสิ้น สายยังคงทอดมองไปยังหน้ารุ่นพี่สาวที่กำลังรุกรานมา

"พี่ไม่มีแล้ว ขอร้องเถอะ ช่วยพี่หน่อย" มิ้นไม่พูดพร่ำทำเพลงกระชากคอเฟรมลงมาจูบเบาๆ เมื่อเห็นอาการของอีกฝ่ายที่ไม่แสดงอาการขัดขืน เธอก็เริ่มรุกหนักโดยการดันให้อีกฝ่ายนั่งลงปลายเตียงก่อนจะถอนจูบแล้วนั่งคร่อมตักรุ่นน้องหน้านิ่ง

"เหอะ มาถึงขั้นนี่แล้วเฟรมคงต้องสนองใช่มั้ยคะ?" พูดจบเฟรมก็แค่นหัวเราะเบาๆเหมือนว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา เฟรมลูบนิ้วเรียวยาวไปตามขาอ่อนของหญิงสาวก่อนที่จะสอดเข้าไปในเสื้อมหาลัยแล้วบีบเอวอีกคนเบาๆ

มิ้นเหมือนจะรู้งานเธอกดหัวเฟรมมาที่ต้นคอตัวเอง ก่อนที่อีกฝ่ายจะซุกไซร้และขบกัดสร้างรอยไว้บริเวณต้นคอเพื่อเป็นหลักฐาน มือไม้ซุกซนของเฟรมค่อยๆเลื่อนไปปลดตะขอบราในขณะที่มืออีกข้างค่อยๆบีบเค้นของสงวนที่เต็มไม้เต็มมือพอดี

กระดุมเสื้อมหาลัยของมิ้นค่อยหลุดออกทีล่ะเม็ดตามด้วยบราที่ตอนนี้ลงไปกองอยู่ที่พื้น เฟรมมองร่างกายของหญิงสาวตรงหน้าที่กำลังตื่นตัวเต็มที่ก่อนที่จะยิ้มบางๆออกมาเหมือนพอใจ

"อื้ออ!" มิ้นเงยหน้าขึ้นพลางหน้านิ่วคิ้วขมวด เธอยกมือขึ้นมาปิดปากเมื่อเฟรมเริ่มเกมรักโดยการยกตัวเธอลงจากตักมาวางบนเตียงเหมือนว่าตัวเธอเบามาก จากนั้นก็คร่อมพลางจุ๊บปากเธอแล้วส่งยิ้มให้ก่อนที่จะก้มลงเลียเบาๆบริเวณยอดอกมืออีกข้างก็ล้วงก็เข้าไปใต้กระโปรงนักศึกษา

"อ๊ะ...ฟะ..เฟรม.." มิ้นเรียกเฟรมเสียงสั่นเมื่อโดนสัมผัสเข้าอย่างกระทันหัน

"ขาา ว่าไงคะ" เฟรมตอบรับเสียงหวานยิ่งสร้างอารมณ์ให้มิ้นได้มากยิ่งขึ้น เธอปลื้มรุ่นน้องคนนี้ตั้งแต่เห็นครั้งแรก พอรู้ว่าเฟรมสนใจในตัวเองก็ไม่พลาดที่เธอจะขอลงสนามกับรุ่นน้องหญิงที่เงียบขรึมหน้าตาคมคายน่าดึงดูดที่มีชื่อว่าเฟรม

เฟรมค่อยๆพรมจูบไปตามร่างกายของมิ้น มือซุกซนค่อยๆปลดกระโปรงนักศึกษาและพันธการต่างๆออกจากร่างกายนิ่มนวลของหญิงสาว รู้ตัวอีกทีมิ้นก็อยู่ในสภาพเนื้อตัวเปล่าในขณะที่เฟรมถอดเพียงเสื้อช็อปของนักเรียนช่างออกเหลือเพียงเสื้อกล้ามสีดำสนิทโดยที่ท่อนล้างไม่ได้ถอดอะไรเลย ปากนิ่มๆของเฟรมเลือนต่ำลงมาบริเวณใต้สะดือ เฟรมก้มลงจูบเบาๆก่อนจะยกขาของมิ้นขึ้นตั้งบ่นบ่า

"อ๊ะ!...อื้ออส์" มิ้นครางเสียงสั่น มือบางค่อยๆขย้ำหัวเฟรมเบาๆเธอเริ่มเนื้อตัวบิดนอนไม่นิ่งเมื่อเฟรมลงลิ้นบริเวณดอกกุหลาบ

"เฟรมไม่ชอบให้พี่นอนเงียบแบบนี้เลยคะคนสวยขา" เฟรมเงยหน้ามาพูดพลางยิ้มขำก่อนจะใช้นิ้วกลางและนิ้วนางสอดเข้าปากของมิ้นแล้วรูดเข้ารูดออกในปากเธอ มิ้นรู้งานทันทีเธอทั้งอมและเลียนิ้วของเฟรมพลางอ้าขาให้กว้าง เฟรมยิ้มพอใจจูบต้นขาเธอเบาๆก่อนจะก้มลงลิ้นอีกครั้ง เฟรมสอดลิ้นเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาว ย้ำอยู่ซ้ำๆก่อนจะค่อยๆรุนแรงขึ้นทีล่ะนิด

"อ๊าา!...อ๊ะ...ฟะ..เฟรม อย่ารุกแรงสิ..ฉัน..ระ..รับไม่ไหว" หญิงสาวดิ้นผล่านมือบางดันหัวเฟรมออกเหมือนอยากให้หยุดเมื่อเธอทนรับความรู้สึกที่เฟรมสร้างให้ไม่ไหว

"อ๊ะ..อื้ออส์...อ่ยยส์...." เฟรมผละออกก่อนจะสอดนิ้วที่เพิ่งจะให้มิ้นอมเมื่อกี้สอดเข้าไปในช่องทางรักมิ้นแบบไม่ให้เธอตั้งตัว เธอเงยหน้าขึ้นเหมือนจะโดนจุดสัมผัสเข้าจังๆ

"มาถึงตอนนี้ก็ถอนใจไม่ได้แล้วนะคะ"

เฟรมเริ่มขยับนิ้วพลางโน้มตัวทาบลงมาเลียยอดอกของหญิงสาว จากสองนิ้วเริ่มเป็นสาวนิ้วจากค่อยเป็นค่อยไปก็กลายเป็นรวดเร็ว

"ฮื่อออออ!" มิ้นยกมือขึ้นมาปิดปากแต่โดนเฟรมดึงออกมากดไว้เหนือหัว ตาเธอเริ่มลอย ขาเริ่มเกร็งเธอเริ่มหลุดโลก

"อย่าปิดปากสิคะ ให้เฟรมได้ยินเสียงพี่หน่อย"

มิ้นเริ่มหน้าเหยเกครางเสียงหลงเมื่อเฟรมขยับนิ้วเร็วมากจนหายใจแทบไม่ทันยิ่งโดนกระตุ้นที่ยอดอกยิ่งทำให้เธอไกล้จะถึงจุดสุดยอด

"อื้มมส์" เฟรมครางในคอเบาๆแล้วเริ่มขยับนิ้วเร็วขึ้นจนเกิดเสียงน่าอายไปพร้อมกับเสียงครางของมิ้น เป็นครั้งแรกที่มิ้นเพิ่งได้ยินเสียงครางของเฟรม ทำให้เธออารมณ์พุ่งพล่านยิ่งขึ้น

"เร็วอีกนิด...จ..จะเสร็..จแล้...ว" มิ้นครางบอกเสียงสั่น เฟรมสนของความต้องการเธอพลางอมยอดอกจนมิด

"อ๊าา!" ตัวมิ้นกระตุกอย่างแรงเป็นจังหวะเดียวกับที่เฟรมหยุดขยับนิ้ว เฟรมดันตัวเองลุกมานั่งระหว่างขาของมิ้นจากนั้นจึงค่อยดึงนิ้วออกจากช่องทางรักทีละนิด นิ้วเรียวยาวค่อยเลื่อนออกมาพร้อมของเหลวสีขาวขุ่น สิ่งนั้นเปื้อนนิ้วของเฟรมมาด้วย มิ้นมองหน้าเฟรมพลางหายใจเร็ว เฟรมส่งยิ้มให้มิ้นก่อนที่จะโน้มตัวลงมาจ่อนิ้วไปที่ปากของมิ้น เธอมองอย่างงงๆ

"ทำความสะอาดน้ำพี่สิคะ"

มิ้นพยักหน้าแล้วอมนิ้วของเฟรมกลืนเอาน้ำขุ่นๆลงไปจนหมดเฟรมลุกขึ้นเก็บเสื้อผ้ามิ้นใส่ตระกร้า ก่อนจะเดินกลับมาอุ้มตัวมิ้นที่นอนหมดแรงกำลังจะหลับไปล้างตัวแล้วพามาวางไว้บนเตียงห่มผ้าให้เธอหอมที่หน้าผาก มิ้นในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น เธอรู้สึกดีที่ได้ลงสนามกับเด็กคนนี้ รู้สึกว่าเฟรมเป็นคนที่อบอุ่นเวลาที่ได้อยู่บนเตียงกับเฟรม เธอชอบเวลาที่เฟรมพูดคะขากับเธอ ก่อนที่เธอจะหลับไปก็ได้ยินเฟรมพูดขึ้นมาว่า

"ให้มันเป็นเรื่องเล่าไปนะคะคนสวยขาของเฟรม"

แล้วเธอก็หลับลงไป.....

ในขณะที่เฟรมเดินลงจากคอนโดของมิ้นด้วยความรู้สึกเฉยๆ ในใจเฟรมยังงงๆอยู่ว่าสิ่งที่ตัวเองทำลงไปมันดีแล้วรึเปล่า ความรู้สึกฮีทของเฟรมตอนนี้ไม่มีสักนิด ในช่วงที่สมองของเฟรมกำลังตีกันวุ่นวาย สายตาเจ้ากรรมก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มสองคน คนแรกหน้าตาคมตัวขาวผมสีดำสนิทมีรอยสักที่แขนข้างขวาและต้นคอนิดหน่อย อีกคนหัวทองตัวเล็กขาวตี๋ไม่มีรอยสักสูงประมาณอกของคนแรกพูดไดัว่าเตี้ยชิปหาย(แต่ถ้าเทียบกับไอหนุ่มหัวทองนั่นมันก็สูงกว่าเฟรมนิดหน่อย)

สองคนนั้นยืนเถียงกันที่หน้ารถของเฟรมที่จอดอยู่ เธอมองอย่างเซ็งก่อนจะเดินเข้าไปแบบมึนๆ

"โทษที ฉันไม่รู้หรอกว่านายสองคนเถียงไรกัน แต่หลบหน่อย"

"ทำไมฉันต้องหลบล่ะ" หนุ่มหัวทองพูดเหมือนหาเรื่องก่อนที่จะหันมา พอเห็นหน้าเฟรมสีหน้าของหนุ่มหัวทองก็เปลื่ยนไปทันที จากบึ้งตึ้งก็กลายเป็นอึ้ง เฟรมมองคนตรงหน้านิ่งๆ

"นายเป็นผู้ชายเหรอ" เฟรมกลอกตาขึ้นลงไม่คิดว่าจะเจอคำถามปัญญาอ่อนแบบนี้

"ทำไมผมนายสวยจัง" หนุ่มหัวทองเดินเข้ามาจับผมของเฟรมเหมือนจะสำรวจ

"เสียใจด้วย ฉันเป็นผู้หญิง"

"ห้ะ.." หนุ่มหัวทองมองอย่างอึ้ง ถอยห่างอย่างรวดเร็ว

"นายเป็นผู้หญิงเหรอ..."

"หูหนวกเหรอว่ะ เอาแฟนนายหลบได้แล้ว" เฟรมสบถใส่ผู้ชายอีกคน

"น้องฉัน ไม่ใช่แฟน" ผู้ชายร่างสูงตอบเสียงต่ำ

"ทำไมนาย..เอ้ย..เธอถึงหล่อจังล่ะ" เด็กหนุ่มขัดจังหวะขึ้นมา

"จะหลบได้รึยัง" เฟรมมองเด็กหนุ่มตรงหน้าพลางมองผู้ชายอีกคนด้วยตาเบื่อหน่ายเต็มที

"พี่ครับ ผมเลือกคนนี้ครับ ผมให้พี่ลองกับคนนี้"

"?????" เฟรมมองงงๆเมื่ออยู่เด็กผู้ชายชี้มาทางเธอพลางพูดกับพี่ชายตัวเอง หนุ่มร่างสูงมองตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะยิ้มมุมปาก

"ดวงซวยเธอแล้วล่ะยัยบ๊อง"

"อะไร ใครบ๊อง" เฟรมถามเสียงแข็ง

"กลับบ้านก่อนเถอะคิม เดี๋ยวพี่จัดการเอง" ร่างสูงหันไปบอกน้องชายตัวเอง คิมพยักหน้าเบาๆจึงเดินไปขึ้นรถคันสีดำที่จอดอยู่ไกล้ๆและรถนั้นก็ขับออกไป

"อะไรของมันว่ะ" เฟรมบ่นเบาๆพลางมองตามรถคันสีดำสนิทที่เพิ่งขับออกไป

"น้องฉันโอเคกับเธอ ฉันจะปล่อยเธอไปไม่ยุ่งกับแม่เธอถ้าเธอยอมมานอนกับฉัน" คนร่างสูงหันมาพูดเสียงเรียบ

"ทำไมฉันต้องเสียเวลา นายรู้รึไงว่าแม่ฉันคือใคร" เฟรมหน้าตึงขึ้นมาทันที

"ฉันชื่อคิน เมื่อกี้น้องฉันชื่อคิม"

"ไม่ได้ถาม ฉันจะ.." เฟรมนิ่งเงียบเมื่อเห็นบัตรที่ร่างสูงยื่นมาให้

"บัตรนามคุณ...คิน" เฟรมเงียบลงก่อนจะฟุบหน้าลงกับประตูรถอย่างจัง เมื่อตัวเองมาเจอสิ่งเลวร้ายเอาจริงๆ หมอนี่คือเจ้าหนี้เงินสิบล้านของแม่เธอ

"นายต้องการอะไร"

"ฉันบอกไปแล้ว"

"ถ้าฉันไม่ทำ..."

"ถ้าเธอไม่ทำฉันจะไปทวงหนี้พน." คินชิงพูดเธอทันทีเหมือนรู้ว่าเธอจะพูดอะไร

"......"

"แต่ฉันเป็นรุกและฉันชอบผญ."

"แล้วไง ฉันก็รุก"

"นายจะมารุกฉันได้ไง นายเป็นเกย์"

"ก็นั่นแหละ ฉันก็อยากลองมีอะไรกับผญ.ดูบ้าง มันจะดีแค่ไหนเชียว" คินพูดออกมาหน้าตาย

"แต่ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแท้"

"แต่เธอก็มี... " คินมองต่ำลงมา

"โว้ยย มันไม่ได้ป่ะว่ะ งั้นฉันขอรุกนาย"

"มีสิทธิ์เลือกด้วยเหรอ"

"....." เฟรมถอนหายใจพลางลูบหน้าตัวเองแรงๆ

"เอางี้ แข่งกินเหล้ากัน ใครแพ้โดนกด" คินพูดเด็ดขาด