เด็กเสี่ย

"อ๊ะ อ่าห์ อย่าลูบตรงนั้น" เสียงเข้มเอ่ยออกมาเมื่อโดนมือบางลูบไล้บนอกแกร่งของคนตัวโตที่เปลือยเปล่า เธอช่างยั่วใจเขาจริงๆ

"ถ้าไม่ลูบตรงนั้น แล้วเสี่ยชอบให้หนูลูบตรงข้างล่างใช่ไหมคะ" เสียงหวานใสพอๆกับใบหน้าหวานสวยราวกับนางฟ้าที่มาจากสวรรค์

นางในฝันของเขาชัดๆ....

"แบบนี้เสี่ยก็ต้องรุกซะแล้วล่ะสิ" ชายหนุ่มพลิกร่างบางลงนอนแบนราบบนเตียงคิงส์ไซส์ก่อนจะใช้ลิ้นสากลงมากวาดละเลงชิมความหอมหวานของเนื้อนุ่ม

ยิ่งทำให้เขามีอารมณ์มากขึ้น!

"อ๊ะ อ่าห์ เสียวค่ะเสี่ย"

"โอ้วว เสี่ยก็เสียวเหมือนกันนางฟ้าของเสี่ย"

...........

ตึ้ด~ ตึ้ด~

เสียงนาฬิกาปลุกบวกกับเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาทำให้คนที่กำลังนอนหลับฝันดีกลับสะดุ้งตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย

"อ้าว นี่กูฝันเปียกอีกแล้วหรือเนี่ย" ผมเอ่ยอย่างอารมณ์เสียนิดๆ มีใครมาโทรขัดจังหวะการร่วมรักนางฟ้านางสวรรค์ในฝันของผู้ชายคลั่งเซ็กส์อย่างผมกันแน่!

"น้องพราว โทรมาทำไมกันแต่เช้า" มือสากหยิบโทรศัพท์กดรับสายน้องสาวสุดที่รักเพียงคนเดียว ตั้งแต่พ่อแม่ตายเราก็มีกันแค่สองพี่น้องเท่านั้น

"ว่าไง ปลุกพี่มาตั้งแต่เช้าเชียว"

(ปลุกอะไรกันเนี่ยพี่ภูผา นี่พราวยังไม่ได้นอนเลย หรือว่าจะโมโหน้องที่ขัดจังหวะความฝันของพี่กับนางในฝันคนนั้นอ่ะดิ) คนเป็นน้องสาวรู้ดี แซวเก่งนะเรา

"ไม่ต้องมาแซว ว่าแต่พราวโทรมามีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?"

(อ่อ เปล่า แค่อยากโทรมาถามว่าวาเลนไทน์ปีนี้ พี่หาคนรู้ใจได้ยัง แต่ไม่ใช่เด็กที่พี่เลี้ยงไปทั่วนะ อันนี้ไม่เอา)

พราวฟ้ารู้ว่าพี่ชายเป็นเสี่ยเลี้ยงเด็กๆทั่วไปในเมือง อายุก็ใกล้สามสิบ พอมีแฟนตัวจริงได้แล้ว แต่นี่อะไรเสเพลกันตั้งแต่รุ่นพ่อยันรุ่นลูกชาย!

"ก็...หาไม่ได้ไม่ต้องเอา พี่ไม่สนใจเรื่องพรรค์นี้อยู่แล้ว ความรักมันไม่มีอยู่จริง"

(พี่ภูผา!) คนเป็นน้องสาวตะคอกเสียงใส่พี่ชายอย่างอารมณ์เสียเล็กน้อย

"พี่ลืมไปเลยว่าต้องเข้าประชุมตอนเช้า แค่นี้ก่อนแล้วกันนะน้องพราวสุดขี้แง" ผมรีบตัดบทก่อนวางสายไปจากน้องสาวสุดขี้ดื้อไป

ทุกคนคงไม่รู้สิน่ะว่าผมเป็นใคร แนะนำตัวเลยแล้วกัน ผมชื่อภูผา อายุ29ปีใกล้จะถึงเลขสามแล้วยังหาเมียไม่ได้สักที ไม่ใช่ว่าหาไม่ได้ มีแต่สาวๆเข้ามาทอดสะพานไม่เว้นแต่ละวัน ผมจึงเป็นเสี่ยกระล่อนเด็กอายุ18ปีขึ้นไป (เลี้ยงเด็กเยอะกว่าคนอื่นอีก) แต่ตอนนี้ไม่มีแล้วครับ

ผมเป็นทายาทคนโตของคุณพ่อขุนอินและคุณแม่หวานตา ตระกูลก้องวณิชกุล มีน้องสาวสุดน่ารักหนึ่งคนคือพราวฟ้าที่ตอนนี้เรียนอยู่เมืองนอก ใกล้จะกลับมายังบ้านเกิดตัวเองเร็วๆนี้ ผมมีฝันเห็นเธอทุกคืนตั้งแต่ที่รู้แตกเนื้อหนุ่มครั้งแรกก็ฝันเห็นบ่อยๆ แต่ช่วงนี้ฝันทุกคืน ซ้ำๆตลอดมันแปลกไหมล่ะ?!

ร่างหนาใส่ชุดสูทวางมาดท่านประธานบริษัทเดินออกมาจากคฤหาสน์ของตนที่พินัยกรรมของคุณพ่อมอบให้ผมเป็นเจ้าของทั้งหมดรวมถึงบ้านหลังนี้ด้วย

"คุณภูผา จะไม่กินข้าวเช้าก่อนไปเลยหรือคะ ดิฉันเตรียมข้าวเช้าไว้ให้นายน้อยแล้ว" แม่นมที่อยู่ดูแลคนในตระกูลนี้เดินออกมาถาม

"ไม่ล่ะครับแม่นม ผมออกไปกินที่บริษัทก็ได้"

"อ่อ ค่ะ ว่าแต่คุณหนูพราวฟ้าได้ติดต่อมาหานายน้อยบ้างไหมคะ แม่นมคิดถึงนะคะ"

"คุณหนูของแม่นมโทรมาตลอดเลย แถมยังบ่นอีกว่าคิดถึงฝีมือกับข้าวของแม่นมด้วยนะครับ"

"งั้นเหรอคะ"

"พอดีผมมีประชุมด่วน ขอตัวก่อนนะครับ"

"ขับรถดีๆนะคะนายน้อย"

รถสปอร์ตคันหรูแล่นออกมาจากคฤหาสน์ก้องวณิชกุลตรงไปยังที่ก่อตั้งบริษัทซึ่งห่างไกลจากบ้านมาพอสมควร

.

.

.

@บริษัท

ผมใช้เวลาขับรถประมาณ30นาทีก็ถึงที่ทำงานพลางก้าวลงจากรถ มีบอดี้การ์ดส่วนตัวเข้ามารับรถเจ้านายขับไปจอดโรงรถท่านประธานให้

"คุณภูผาการประชุมจะเริ่มแล้วค่ะ" เลขาสาวยืนรอท่านประธานบริษัท

"งั้นขึ้นไปเข้าห้องประชุมได้เลย" ผมรีบสาวเท้ายาวๆเดินเข้าไปขึ้นลิฟต์ส่วนตัวพร้อมกับเลขาสาว(ที่กิ๊กกัน)

#ห้องทำงานใหญ่

เวลา 12 :45 น.

กว่าจะหาข้อสรุปโปรเจ็คใหญ่ที่จะจัดขึ้นในสามเดือนหน้าก็ปาไปเกือบบ่าย ข้าวเที่ยงก็ยังไม่ได้กิน อีกตอนบ่ายก็ทำงานอีก คนเป็นประธานบริษัทนี้งานเยอะจัง

"ริตากลัวว่าคุณภูผาจะหิวข้าว ก็เลยแวะลงไปซื้อข้าวกล่องมาให้ค่ะ" เลขาสาวที่ชื่อริตา อายุเพียง25ปี เข้ามาซื้อข้าวกล่องให้ผมเวลาเร็วด่วน

ซึ่งเราสองคนมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งเกินกว่าเจ้านายกับเลขา(แค่คนคั่นเวลาในยามเหงา)....

"ขอบใจมาก เธอนี่เอาใจใส่คนอื่นดีเนอะ"

"ริตาเอาใจใส่เพียงแค่ท่านประธานคนนี้คนเดียวเท่านั้นแหล่ะค่ะ" เธอยิ้มอ่อนหวาน ไม่มีพิษภัยอะไรทำให้ผมไว้วางใจที่จะให้เธอทำงานสำคัญ

"ปากหวานจริงเชียว ไหนเอามาให้ชิมอีกครั้งว่าวันนี้จะหวานจริงหรือเปล่า" รอยยิ้มเสือเจ้าพ่อมันเจ้าเล่ห์ สาวๆก็อ่อนระทวยทุกราย

"ได้สิค่ะ ริตาเต็มใจจะให้คุณชิม" เลขาสาวยั่วยวนเข้ามาคล้องคอหนาก่อนจะกดจูบเข้าไปทันทีพลางนัวเนียนกันสักพักก็ผละออกมา

"ยังปากหวานเหมือนเดิม" สายตาประกายวาววับมองอย่างแรงปราถนาเหลือล้น

"ยังเหลือหลายอันที่คุณยังไม่ชิมเลยนะคะ" ริตาอ่อยเจ้านายตนด้วยการเปิดกระดุมเสื้อออกมาเล็กน้อยเผยเห็นผิวขาวเนียนข้างในปลุกอารมณ์ราชสีห์ร้อนรักทันที

"เรามาสนุกสักครึ่งชั่วโมงก่อนทำงานช่วงบ่ายดีไหม ริตา"

วงแขนแข็งแกร่งโอบรัดอุ้มร่างบางขึ้นแนบอกพลางเดินตรงไปยังห้องนอนส่วนตัวที่ติดในห้องทำงานของเขาเพื่อระเริงกันกันต่อไป...

.

.

.

[ผับบาร์]

ผมเข้ามาตรวจตราความเรียบร้อยของสถานที่ของตัวเอง ผมมีเพื่อนสนิทร่วมหุ้นในผับนี้ด้วยกันอีกสองคนก็คือไอ้ทามและไอ้ติณ สองเพื่อนที่ยังสนุกกับความโสดยังไม่มีเมีย เป็นเสือตัวพ่อพอๆกับผมทั้งคู่

"มึงมาช้าจังเลยว่ะเพื่อน ไอ้ติณมันเกือบจะเมาแล้วนะไอ้ภูผา!"

ทันทีที่ผมขึ้นมายังชั้นสอง ซึ่งเป็นชั้นของเจ้าของที่นี้ก็พบว่าไอ้ติณคลอเคลียกับสาวนมโตประกบข้างกันอยู่ สาวๆที่นี้มีแต่เด็กทำงานรับแขกในนี้กันทั้งนั้น อยู่ที่ว่าจะอยู่เกรดไหน

"ตามสบายเลยเพื่อน มึงไปตามเจ๊ยุมาให้กูไป" เจ๊ยุที่ผมพูดถึงคือคนที่ดูแลเด็กสาวที่ทำงานอยู่ผับนี้

"ครับนาย" พายุ บอดี้การ์ดมือขวาของผมรับคำสั่งพลางออกไปจากห้องVIPทันใด

"เสี่ยภูผาเรียกหาเจ๊เนี่ย มีอะไรให้เจ๊รับใช้หรือไหมคะ" เจ๊ยุ ซึ่งเป็นผู้หญิงในร่างชายตัวใหญ่เข้ามาหานายใหญ่ของหล่อน

"วันนี้มีเด็กใหม่ไหม จัดมาให้เสี่ยหน่อยสิ" เสี่ยสายเปย์ปรากฏขึ้นมา เจ๊ใหญ่ยิ้มกว้าง

"มีแน่นอน รับรองว่าเสี่ยจะต้องพึงพอใจแน่นอนเพราะเด็กใหม่วันนี้ ขาว สวย หมวยอึ๋มและที่สำคัญ...เด็กสาวคนนี้บริสุทธิ์ตามที่เสี่ยต้องการ" เจ๊ใหญ่แอบกระซิบข้อสำคัญให้รับรู้กันเพียงสองคน

"ดีมาก ไปเอาเธอรออยู่ในห้องดาร์ก เดี๋ยวเสี่ยจะตามไป"

"ได้ค่ะเสี่ย" เจ๊ยุยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนเดินออกไปจากห้อง

การล่าพรหมจรรย์หญิงสาวบริสุทธิ์คืองานถนัดของผมเลยล่ะ จนกว่าจะเจอนางในฝันของผม คราวนั้นคงเจอเนื้อคู่แท้แน่นอน.....

"ได้ข่าวว่าน้องมึงยังเรียนอยู่ปีสามแล้วใช่ไหม อีกปีหนึ่งก็จะจบแล้วหนิ" ทามหันไปถามผมเรื่องน้องสาว ผมรู้ว่ามันหมายตาน้องพราวอยู่

แต่ไม่รู้ว่าน้องพราวคิดยังไงกับมัน!

"อืม ใช่ แต่ช่วงปิดเทอมนี้ได้ยินว่าน้องพราวจะกลับมาเยี่ยมกูที่บ้าน มึงคิดถึงน้องเขาก็รอช่วงนั้นได้เลย" ผมดื่มไวน์แดงที่ผสมยากระตุ้นอารมณ์ทางเพศเป็นพิเศษ คืนนี้ต้องได้ออกแรงออกเหนื่อยสักหน่อย

"จริงเหรอวะ แบบนี้กูก็คงมีหวังจะจีบน้องมึง มึงเตรียมตัวรับกูเป็นน้องเขยมึงได้เลย"

"หึ! รอให้ถึงวันนั้นก่อนเถอะไอ้ทาม" ผมเองก็ไม่รู้อนาคตเหมือนกัน อะไรๆก็เปลี่ยนแปลงกันได้ตลอดเวลา

3 ทุ่มครึ่ง

เหล่าสามหนุ่มแห่งเสือเจ้าพ่อตัวเก่งนักรักก็แยกย้ายกันไปทางใครทางมันโดยทั้งสองหนุ่มควงสาวๆหิ้วไปด้วย ผมเองก็ชักเครื่องติดอยู่เหมือนกัน สงสัยเด็กใหม่คนนั้นกำลังรอในห้องแน่นอน

แอด🚪

ร่างชายหนุ่มเปิดประตูห้องเข้ามาเห็นว่าไฟในห้องปิดอยู่ อย่างนี้สิมันถึงจะเร้าใจ แต่...ผมก็อยากเห็นหน้าเด็กใหม่คนนั้นว่าจะสวยแค่ไหน

"มาแล้วจ๊ะหนู เสี่ยมาแล้ว" ผมเดินเข้ามายังบนเตียงนอนที่มีร่างเด็กสาวนั่งปิดตาอยู่ เธอรีบเขยิบออกห่างอย่างกลัวๆเมื่อได้ยินเสียงผม

สวย ขาว อึ๋ม แบบนี้สิสิ่งที่ต้องการ!

"อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ!"

____________

เด็กเสี่ย

"ไม่แต่ง! ยังไงหนูก็ไม่แต่งเด็ดขาดค่ะคุณพ่อ"

เสียงคัดค้านของหญิงสาวดังขึ้นหลังจากรู้ว่าพ่อบังคับให้เธอแต่งงานกับชายหนุ่มที่ไม่ได้รัก ไม่เคยเห็นหน้ากันด้วยซ้ำ เธอไม่ชอบคลุมถุงชน!

"ถึงยังไงแกก็ต้องแต่งงานกับเขา ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราจะไม่มีอะไรกิน" ประมุขของคฤหาสน์วรวิจิตรขึ้นเสียงใส่ลูกสาวคนเล็กอย่างโมโหและก็เครียดด้วย

"ทำไมต้องเป็นหนูที่แต่งงานล้างหนี้ครอบครัว พี่ขวัญใจละ ทั้งที่พี่ขวัญเป็นลูกสาวคนโตของคุณพ่อคุณแม่" เธอไม่เข้าใจทำไมต้องบังคับเธอซะทุกเรื่อง ทำไมพี่สาวที่คลานตามกันออกมาถึงได้ตามใจทุกอย่าง

แบบนี้เธอก็น้อยใจเป็นนะคะ!....

"คนอย่างพี่นี้ไม่จำเป็นต้องบังคับแต่ง เพราะพี่ก็กำลังหาทางช่วยครอบครัวของเราอยู่ด้วยการจับคุณคาเตอร์ให้มาช่วยทางธุรกิจไงล่ะยัยฝัน แต่งๆไปเถอะ" ขวัญใจ พี่สาวคนโตเอ่ยออกมาบ้าง

"ไม่! หนูไม่แต่งเด็ดขาด!" หญิงสาวไม่ยอมรีบลุกออกจากโต๊ะอาหารพลางขึ้นไปเก็บตัวในห้อง

"ฮือๆ ไม่มีใครเข้าใจหนูเลย" ฉันร้องไห้ฟูมฟายในห้องเพียงคนเดียว ทำไม ทุกคนถึงต้องบังคับและเรียกร้องจากเราด้วย

"อยู่ที่นี้ไม่ได้ ถ้าอยู่นี้คุณพ่อจะจับเราแต่งงานกับไอ้ทีระแน่นอนเลย" ผู้ชายคนที่ชื่อทีระเป็นน้องชายของคุณธร คนที่พี่ขวัญสนใจอยู่

ไอ้พวกสองพี่น้องคนเลวนั่น ไม่น่าคบด้วย!

"เราต้องหนี หนีออกจากบ้านนี้ สู้ๆนะหนูพาฝัน" ฉันให้กำลังใจตัวเองก่อนจะเก็บข้าวของจำเป็นลงใส่ในกระเป๋าเป้อย่างรวดเร็ว ทีเหลือก็แค่รอจังหวะกลางคืน

........

ภายใต้ความเงียบสงบในยามกลางคืนดึกสงัด คฤหาสน์อันใหญ่โต ทุกคนในบ้านคงนอนหลับกันหมดแล้วเหลือแต่เธอเพียงคนเดียวที่ตั้งใจไม่นอนเพราะรอโอกาสหนีจากคนใจร้ายในบ้านหลังนี้

ร่างบางในชุดรัดรูปสีดำ ปิดมิดชิดเหมาะสมกับการลับลอบหนีออกจากบ้านมากที่สุด มือบางกระชับกระเป๋าเป้เอาไว้แน่นหนาพลางแอบหลบหนีย่องเบาลงมาจากชั้นบนก่อนจะหนีออกจากทางประตูหลังบ้านโดยที่ไม่มีใครรู้

ฉันค่อยโล่งอกที่พ้นจากเขตของคฤหาสน์หลังใหญ่หลังนี้ได้อย่างหวุดหวิดก่อนจะโทรเรียกหาเพื่อนรักที่ตกลงว่าจะช่วยเหลือฉัน

"ยัยน้ำฝนอยู่ไหน ฉันออกมารออยู่ตรงนี้แล้ว"

(โอเค รอแป๊บนะเพื่อนรัก)

อีกสักพักก็มีรถยนต์คันสีดำแล่นเข้ามาจอดตรงหน้า ดูก็รู้ว่าเป็นรถใคร....ยัยน้ำฝน

"รีบเข้ามาเร็ว"

ฉันรีบเข้าไปในรถยัยเพื่อนสาวที่สนิทกัน ก่อนจะขับรถหนีออกไปจากบ้านหลังนี้

ลาก่อนชีวิตที่แสนจะห่วยแตก....

.

.

.

@บ้านของยัยน้ำฝน

"แกพักที่นี้ได้เลยนะ พ่อแม่ฉันไม่ได้อยู่ ส่วนมากก็จะบินไปทำงานที่เมืองนอกบ่อยๆ ฉันอยู่คนเดียวจนชิน"

"ขอบใจมากนะแกที่ช่วยเหลือฉันมาตลอด ถ้าไม่ได้แก ฉันก็ไม่รู้จะไปพึ่งพาใคร"

"อย่าคิดมากน่า ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกันย่อมช่วยเหลือกันอยู่แล้ว แกขึ้นไปพักผ่อนเถอะ"

"อืม" ฉันพยักหน้ารับเพื่อนรักก่อนจะเอากระเป๋าเป้ที่มีของจำเป็นเท่านั้นที่เอามาพลางขึ้นบนห้องอีกห้องที่เพื่อนจัดให้

"เฮ้อ!" หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วก็รู้สึกอยากพักผ่อนให้หายเหนื่อย นี่ฉันหนีออกจากบ้านได้แล้วใช่ไหม

แนะนำตัวเลยแล้วกัน ฉันชื่อพาฝัน นริศรา วาจรัต อายุ20ปี เป็นลูกสาวคนเล็กของตระกูลใหญ่มีพี่สาวอยู่คนหนึ่งคือพี่ขวัญใจ เราเป็นคนสมัยใหม่ ไม่ชอบการถูกบังคับ คลุมถุงชนที่มันคนรุ่นเก่าทำกัน อีกอย่างเราก็เชื่อว่าสักวันจะเจอคนที่ใช่จริงๆในโลกใบนี้ (นางเอกแอบโลกสวย) เราเป็นคนหน้าตาดีกว่าพี่สาวแต่ไม่ชอบแต่งหน้า เดี๋ยวจะมีผู้ชายมารุมจีบกันน่าเวียนหัว

แล้วเราจะไปทางไหนดี!

"แล้วเราจะหาเงินที่ไหนไปจ่ายค่าเทอม ถ้าเราไปเรียน คุณพ่อก็จะตามตัวเจอแล้วลากกลับบ้านน่ะสิ เราจะเอายังไงดีเนี่ยยัยฝัน

"ฉันว่าฉันพอมีวิธีช่วยแกได้นะยัยฝัน เสียงเพื่อนรักทำให้ฉันสะดุ้งเล็กน้อย ทันทีที่เห็นยัยน้ำฝนยืนยิ้มแย้มอยู่เข้ามาในห้อง

"ยัยน้ำฝน"

"ไม่ต้องตกใจไป ฉันได้ยินแกบ่นเป็นหมีกินน้ำผึ้งอยู่คนเดียวก็เลยเข้ามา เรื่องนั้นพอจะมีวิธี แต่เธอจะยอมทำงานนี้ไหม?" น้ำฝนเข้ามานั่งข้างๆกับเพื่อนสนิทที่อยู่บนเตียง

"วิธีอะไรเหรอ?" ราวกับจุดประกายความหวังขึ้นมา จะเป็นงานอะไรก็ทำได้ทั้งนั้นในตอนนี้

"พอดีรุ่นพี่ที่ฉันรู้จักเขาขาดคนงานก็เลยขอให้ฉันหาคนไปทำงานให้ เห็นว่าแกอยากทำงานก็เลยบอกเผื่อว่าจะสนใจ งานง่ายๆแต่ได้เงินสูงกว่าที่งานอีกนะแก" พอรู้ว่าได้เงินสูง ตาก็ลุกวาวเป็นประกายทันที งานอะไรให้เงินเยอะขนาดนั้น!

"งานอะไร ไม่ใช่ว่างานขายตัวหรอกนะ! ฉันไม่ทำงานพวกนี้เด็ดขาด!"

"ฉันรู้ว่าแกไม่ชอบงานพวกกระหรี่เนี่ย แกก็แค่ตรวจสอบทำบัญชีในผับใหญ่เท่านั้น เจ้านายเขามีเมียแล้ว แกสบายใจได้" น้ำฝนแอบโกหกเรื่องทั้งหมด เรื่องที่เธอพูดมันตรงข้ามกับความจริง

แต่ถ้าบอกความจริงไป เพื่อนสาวที่ถือศักดิ์ศรีของตัวเองก็จะไม่ยอมน่ะสิ!

(น้ำฝน : ขอโทษด้วยนะฝัน ฉันจำเป็นต้องทำแบบนี้จริงๆ)

"งั้นเหรอ ถ้าแกบอกแบบนั้นคงสบายใจหน่อย แล้วจะไปหาเจ้านายนั้นวันไหน ฉันอยากทำงานแล้ว" ฉันเก่งเรื่องเลขตั้งแต่เด็ก แค่การทำบัญชีสบายมากเพราะเคยทำบัญชีบริษัทของพ่อ

ขอแค่มีเงินเยอะๆก็พอ.....

"พรุ่งนี้ฉันจะพาแกไปอย่างแน่นอน วันนี้พักผ่อนเอาแรงเถอะ พรุ่งนี้แกน่าจะใช้แรงมาก อุ๊ปส์!" น้ำฝนปิดปากเอาไว้ เผลอหลุดพูดความลับออกไป ฉันแอบสงสัย

"อะไรนะ!"

"ปะ เปล่าไม่มีอะไร แกพักผ่อนเถอะ ฉันไม่กวนแกแล้ว" ยัยน้ำฝนทำหน้าเลิ่กลั่กพลางรีบออกไปจ่กห้องนอน

"อะไรของมัน" ฉันล่ะแปลกใจกับอาการแปลกๆของยัยน้ำฝนตั้งแต่เมื่อกี้นี้แล้ว

หวังว่าคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง....

.

.

.

[วันต่อมา]

@ผับบาร์ P-P

"ที่นี้เหรอที่แกบอกว่าจะหางานให้ฉันทำ" ฉันมองดูตรงหน้าผับแล้ว ดูน่าจะใหญ่โต รู้สึกกลัวๆยังไงไม่รู้

"ใช่ แล้วนี่แกเป็นอะไรทำไมขาสั่นขนาดนั้น ไม่ต้องกลัวหรอก"

"ถอนตัวทันไหมว่ะแก ฉันว่าฉันไม่น่าทำงานนี้รอด"

"ทำมาเป็นปอดแหกอะไรตอนนี้ ถึงจะถอนตัวก็ไม่ทันเพราะฉันโทรบอกเขาตั้งแต่คืนนี้แล้วและเขาก็มารอสัมภาษณ์แกด้วย ไปกันเถอะ" เพื่อนรักพาฉันเข้ามาข้างใน เพราะมันเป็นกลางวันจึงไม่มีคนมาเที่ยว ผับนี้เปิดแต่ตอนกลางคืน

"มาแล้วเหรอ คนที่เธอบอกว่าจะยอมทำงานนี้ได้อย่างไม่มีปัญหาและตามครบสมบัติที่ฉันต้องการ" ร่างผู้ชายตัวใหญ่ที่แต่งตัวเป็นผู้หญิงเข้ามาหาเพื่อน ราวกับสองคนนี้สนิทสนมกันดี

"ไม่มีปัญหาค่ะเจ๊ เพื่อนหนูนี้ตรงตามคุณสมบัติตามที่เจ๊ต้องการแน่นอน"

สองคนนี้กระซิบกระซาบอะไรกัน ฉันฟังไม่รู้เรื่อง หลังจากนั้นยัยน้ำฝนก็จับมือพาฉันไปในห้องอะไรก็ไม่รู้ สักพักเธอก็เดินออกไปเหลือแต่เจ๊ใหญ่

"เพื่อนของฉันเธอไปไหนแล้วคะ"

"อ้อ เธอคนนั้นได้เงินแล้วก็กลับไปแล้วน่ะสิ หล่อนนี้ไม่รู้จริงๆเหรอว่าโดนเพื่อนหลอกมาทำงานที่นี้ แต่ที่จริงมาขายตัว!"

"ว่ายังไงนะ" ฉันตกใจมากที่รู้ความจริงภายหลัง รู้อีกทีก็อยู่ในดงป่าดงเสือร้ายแล้ว ไม่มีทางหนีพ้น

"ตอนนี้เธอเป็นเด็กใหม่ของเจ๊แล้ว คืนนี้นายใหญ่ของที่นี้จะมา แบบนี้ส่งให้เสี่ยตรวจเช็คสินค้าคุณภาพว่าอยู่เกรดไหน"

ไม่นะ! ฉันไม่อยากขายตัว

"ปล่อยฉันไปเถอะนะคะเจ๊ ฉันถูกโดนหลอกมา รับรองว่าฉันจะไม่เอาความพวกคุณเลย นะคะปล่อยฉันไปเถอะ"

"ไม่ได้! จับตัวเธอนี้เข้าไปแต่งตัวรอนายใหญ่คืนนี้"

"ครับเจ๊"

"ไม่นะ ฉันไม่อยากขายตัว มะ..."

ไม่นานฉันก็ถูกพวกเขาโป๊ะยาสลบทันที สติและภาพในหัวก็ดับวูบไปทันที....

_______

พอรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็เหมือนมีใครเอาผ้ามาปิดตาเอาไว้ มองไปทางไหนก็มืดไปหมด สักพักเหมือนได้ยินเสียงประตูเปิดออก เสียงฝีเท้าเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆจนหยุด หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นรัวๆ

"มาแล้วจ๊ะหนู เสี่ยมาแล้ว"

"อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ!"

#ep.หน้า #อีเสี่ยNCจัดหนักจัดเต็มแน่ครั้งแรกของน้องก็เบาๆหน่อยนะ

เด็กเสี่ย

Talk เสี่ยภูผา

ผมกระตุกยกยิ้มอย่างพึงพอใจที่เห็นเรือนร่างของเด็กใหม่ที่เจ๊นกจัดมาให้ ดูเธอจะเป็นสาวพรหมจรรย์จริงๆ

"เสี่ยขอดูหน้าหนูให้ชัดๆกว่านี้นะจ๊ะ" ผมถามด้วยเสียงหวานแก่ผู้หญิง

"อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ อร๊าย!" จังหวะที่มือหนาเอาผ้าปิดตาออกก็เห็นใบหน้าหวาน

ผมอึ้งชะงักที่เห็นใบหน้าหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่น่าเชื่อ....นี่มันนางในฝันของผมชัดๆ

"สวยราวกับนางฟ้านางสวรรค์ เสี่ยชอบ....หนูอย่าร้องเลยนะเดี๋ยวเสี่ยจะทำให้หนูมีความสุขเอง" พลางยิ้มอย่างหื่นๆก่อนเข้ามานั่งริมเตียงข้างๆเด็กสาว

ดูจากหน้าตาเด็กมาก อายุราวๆ20กว่ามั้ง!

"ปล่อยหนูไปเถอะนะคะเสี่ย หนูไม่อยากทำแบบนี้เลย หนูโดนเขาหลอกมา ฮือๆ" บอกว่าไม่ต้องร้อง ยิ่งร้องไห้ซ้ำเติมกว่าดีอีก

"แต่ยังไงหนูก็เป็นเด็กใหม่ของที่นี้ ไม่มีทางที่จะหนีหลุดพ้น!"

ด้วยความที่ฤทธิ์ยาออกแล้วทำให้ผมไม่จำเป็นต้องพูดดีกับหล่อน คืนนี้กวางสาวจะตกต้องเป็นของเสือผู้หิวโหยราคะอย่างผม

ร่างหนาจับร่างบางเข้ามาประชิดตัวเองมากขึ้น สั่งสอนให้คนงอแงรู้ว่าไม่ควรทำขี้แงสงสารแถวนี้ เพราะผมไม่ใช่เสี่ยใจดี เป็นเสี่ยใจดำ!

และคลั่งเซ็กส์ด้วย.....

"อุ้ปส์!" เธอทำหน้าตาโตเมื่อถูกเสี่ยโรคจิตประกบจูบเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัว

ลิ้นหนาจงใจสอดแทรกเข้าไปชิมความหวานในโพรงปากนุ่ม อื้ม จ๊วบ จ๊วบ~ หวานมาก หวานจนไม่เคยชิมจากที่ผู้หญิงกลางคืนที่ไหนมาก่อน คนนี้แหล่ะคือคนที่ผมไม่ปล่อยให้หลุดมือ!

มือหนาไม่หยุดนิ่งเลื่อนต่ำลงไปในชายผ้าเสื้อบางน้อย ส่วนอีกมือหนึ่งรวบจับมือบางเอาไว้ไม่ให้พยศดิ้นรนหนีไปไหน

"อื้ม ไอ้เสี่ยบ้า ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้" พอผละจากปากหวาน เธอก็เอ่ยปากต่อว่าใส่ซะแล้ว

พยศแบบนี้ เสี่ยชอบ....

"ไม่! ยิ่งหนูดิ้นเสี่ยก็ยิ่งเกิดมีอารมณ์มากขึ้นนะ"

"ไอ้บ้า!"

"ถ้าพูดด่าเสี่ยอีก เสี่ยจะจับจูบหนูให้ปากบวมเจ่อไปเลยแล้วจะจัดหนักให้พูดไม่ออก" ขู่แล้วเธอก็เงียบลงไปอย่างสนิททันที

"ดีมาก หนูพาฝันของเสี่ย" ผมรู้ชื่อของเธอจากเจ๊นกที่หาเด็กใหม่เอ๊าะๆมาทำงานบริการแขกหื่น กระเป๋าหนักๆจะเต็มใจหรือถูกหลอกก็ตาม

ร่างบางถูกผลักลงไปนอนบนเตียงกว้างอย่างแรงพร้อมมีร่างใหญ่กระโจนเข้าไปคร่อมร่างบางเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนี เห็นว่าร่างเล็กไม่คิดว่าจะแรงเยอะได้ขนาดนี้

"....." หนูฝันเม้มปากเอาไว้แน่นพลางหันหน้าหนีจากไอ้เสี่ยบ้าหื่นกาม

ไม่คิดว่าจะขายตัวให้เขา!

"อย่าขัดใจเสี่ยสิ หนูก็รู้ว่าเสี่ยอยากได้ตัวหนูมากแค่ไหน" เสียงพร่ากระเส่ากระซิบข้างหูขาวสะอาด

แคว่ก!

ผมจัดการฉีดเสื้อผ้าบางของเด็กบริสุทธิ์ออก ซึ่งผมเอาเชือกดำมัดมือบางติดเอาไว้กับหัวเตียงเพื่อป้องกันการหนี หนูฝันนี้แสบไม่เบา

"ฮือๆ คอยดูเถอะ ถ้าฉันหนีออกไปได้ เสี่ยไม่รอดแน่!"

"ไม่รอดอะไรจ๊ะที่รัก หรือว่าหนูอยากแก้แค้นเสี่ย เอาไว้วันหลังนะ ตอนนี้เสี่ยต้องการหนูมากกว่าใคร" ลิ้นสากลากไล้บนซอกคอขาวเนียนอย่างคลั่งไคล้

กลิ่นกายหอมกรุ่น กลิ่นจากกายสาวทำให้ผมติดใจจากตัวเด็กสาว หอมหวานจากการบริสุทธิ์ทำให้น้องชายตื่นตัวขึ้นมาทันที

"ฮึก!" หนูฝันรู้สึกเสียวซ่านวูบวาบในกายสาวแต่ก็เม้มปากเอาไว้ไม่ให้เสียงหวานออกมา

"อ๊าส์ หวานมาก" ผมยกยิ้ม กลั้นเสียงได้ก็กลั้นเสียงไป เดี๋ยวผมจะทำให้เธอครางดังลั่นห้องไปเลย!

เสี่ยหนุ่มทนไม่ไหวอีกต่อไปรีบลุกขึ้นมาถอดเสื้อผ้าให้หมด แก่นกายใหญ่ตั้งชูชันขึ้นมา หนูฝันกลัวลนลานมากที่เห็นของใหญ่ของเพศชาย

ทำไมมันใหญ่ขนาดนี้....

"สะ เสี่ย อย่า"

"ไม่ต้องกลัว ครั้งแรกมันก็เจ็บบ้างเป็นธรรมดา" ผมพูดปลอบหล่อน มือหนาชัดรูดท่อนลำขึ้นลงเพื่อเตรียมความพร้อมสอดใส่

"ฮึก! ไม่ กรี๊ด!"

เสี่ยหื่นจับขาเรียวแยกออกจากกันก่อนจะสอดท่อนลำใหญ่ใส่เข้าไปในรูหอยที่ปิดสนิท เพียงขยับเข้าไปแค่ส่วนหัวก็อึดอัด เด็กสาวก็ร้องกรี๊ดเพราะความเจ็บปวดซะแล้ว

"ซี้ดส์ เข้าแค่หัวก็ตอดรัดแน่นขนาดนี้" ถ้าเข้าไปหมดทั้งลำใหญ่จะตอดรัดแน่นขมิบขนาดนั้น!

ผมตัดสินใจกระแทกของใหญ่เข้าไปในร่องสาวจนมิดลำ รับรู้ได้ถึงเนื้อเยื่อบางๆสลายออกไป เธอไม่เป็นสาวบริสุทธิ์แล้ว

กรี๊ดๆๆ!

"ซี้ด อ่าห์ ดีมากอีหนูของเสี่ย"

สะโพกสอบเริ่มขยับเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ มือหนาสองข้างเลื่อนขึ้นมากอบกุมมือบอบบางสอดประสานเอาไว้แน่นหนา

ตั่บ ตั่บ ตั่บ

ปั่ก ปั่ก ปั่ก

"อ๊ะๆ อ่าห์ ซี้ดส์" ข้างในเธอตอดรัดขมิบมากทำให้แทบแตกในทันที

"อื้ม" เธอพยายามกลั้นเสียงครางเอาไว้ออกมา ขณะที่โดนกระแทก

ชิบหาย...ลืมใส่ถุงยาง!

"ครั้งเดียวคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง"

ปั่ก ปั่ก ปั่ก

"อ่ะ อ่าห์ เปลี่ยนท่านะหนู" ผมพลิกร่างบางนอนคว่ำก่อนจะสั่งให้ยกก้นงอนโก้งโค้งขึ้นในท่ากวางเหลียวหลัง ท่านี้เข้าลึกสุด

ตั่บ ตั่บ ตั่บ

มือเรียวกำปูผ้าที่นอนแน่นเพื่อระบายความเสียวซ่านในกายร้อน หัวสั่นคลอนตามแรงกระแทกเข้าออก แต่ไม่ยอมปริปากครางออกมาเลยสักแอะ

"ไม่ยอมครางออกมาก็ตามใจ เดี๋ยวเสี่ยจะทำให้หนูครางออกมาเอง!" ผมเริ่มกระแทกเข้าไปลึกๆจนถึงผนังมดลูกข้างในทำให้เสียงหวานทนไม่ไหวเริ่มออกเสียงครางมาอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่

ตั่บ ตั่บ ตั่บ

"อ๊ะ อ่าห์" เสียงหวานครางเสียวซ่านออกมาช่างกระตุ้นอารมณ์ทางเพศมากขึ้น อีกอย่างหนูฝันก็ขยับสะโพกตามจังหวะของเข้าออกของเสี่ยหื่นด้วย...ช่างน่ารักและน่าเอาไม่ไหว!

"อ๊ะ อ่าห์ ลึกมาก ซี้ดส์" ผมทนไม่ไหวเสร็จรอบแรกไป เผลอแตกในใส่กายสาวของเด็กเสี่ยของตัวเอง

ตั่บ ตั่บ ตั่บ ปั่ก ปั่ก ปั่ก

"จุก ไม่ไหวแล้ว อร๊าย/ซี้ดส์"

ผมเร่งกระแทกลำใหญ่ถี่ๆสองสามทีก่อนจะเสร็จสุขสมเข้าสู่กายสาว

"ออกไปนะหนูอึดอัด หนูจะนอน" เธอเอ่ยปากไล่ผมก่อนจะฟุบหน้านอนหอบหายใจเหนื่อยที่ออกแรงเยอะปกติ ผมยิ้มกรุ้มกริ่ม

"พอได้กันก็เอ่ยปากไล่เสี่ยเลยนะ แต่เสี่ยไม่ยอมจบแค่รอบเดียวแน่!"

คืนแรกของเด็กสาวบริสุทธิ์และนางในฝันของตัวเอง เสี่ยราชันย์ต้องจัดหนักจัดเต็มเอาเธอจนฟ้าเหลืองแน่นอน (ยิ้มมาดร้าย😏)

ตั่บ ตั่บ ตั่บ

"อ๊ะ อ่าห์ แน่นมากหนูจ๋า" ขนาดโดนเอาตั้งหลายรอบยังไม่มีทีท่าจะเหน็ดเหนื่อย กลับกันรู้สึกหึมเหิมซะอีก

"ซี้ดส์ โอ้วว หนูไม่ไหวแล้วเสี่ย"

"ไปพร้อมกันนะอีหนู" หลังจากคืนนี้ความสุขของผมก็เริ่มต้นเมื่อได้เด็กสาวคนนี้มาเลี้ยงดู เป็นเด็กเสี่ยอีกคนของผม!

.

.

.

Talk หนูฝัน

[เช้ารุ่งขึ้น]

อื้ม~~ มันปวดระบมไปทั้งตัวโดยเฉพาะเจ็บหอย รู้สึกว่าร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆไม่กล้าขยับตัวเลย

"อื้ม~เช้าแล้วเหรอเนี่ย" พลันลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองไม่ได้อยู่ที่ห้องของเพื่อนทรยศ แต่นอนที่ห้องของใครก็ไม่รู้

"ขอเสี่ยนอนพักก่อนนะ เสี่ยจะไม่ไหวแล้ว" เสียงเข้มบ่นพึมพำในลำคอดังใกล้ตัวเอง ฉันเริ่มคิดทบทวนอีกที

เรื่องคืนนี้ ฉันขายตัวให้อีเสี่ยบ้ากามเหรอ!

"กรี๊ดๆ! ไอ้เสี่ยลามก"

ผลั่ก ตุ้บ!

"โอ๊ย!" เขากำลังนอนหลับสบายๆกลับต้องเจอแรงถีบบาทาพิฆาตตัวโตตกลงไปในเตียงนอนนุ่มอย่างไม่ทันตั้งตัว

"โถ่อีหนู ตื่นมาก็รุนแรงกับเสี่ยเลยเหรอ เสี่ยจัดให้อีกดอกตอนเช้าก็ได้นะ" เสี่ยภูผาตื่นขึ้นมาปราบพยศยัยเด็กแสบดื้อซะหน่อย ไม่งั้นเขานอนไม่หลับแน่

"ไอ้บ้า! เสี่ยพรากความสาวไปจากหนู หนูจะเอาเรื่องเสี่ยให้ถึงที่สุด" ฉันไม่ยอมเสียความบริสุทธิ์แก่เสี่ยบ้าตัณหาฟรีๆแน่นอน

"ใจเย็นๆ เสี่ยไม่รู้หรอกว่าหนูมาจากไหน แต่เสี่ยว่าเรามาคุยกันดีๆดีกว่า เพราะว่าเสี่ยมีข้อเสนอที่ดีมาให้หนูด้วยนะ" เขาลุกขึ้นมาพร้อมโชว์อนาคอนด้ายักษ์ต่อหน้าฉันด้วย

ไอ้เสี่ยหื่นลามก!!....