ได้โปรดอย่าทำร้ายกันในป่าเเห่งนี้ _ ขุนพันธ์

❗เนื้อหาในนิยายเป็นเพียงการคิดขึ้นเอง อุปนิสัยของตัวละครอาจจะไม่เหมือน100%ในหนัง เเต่จงรู้ไว้ว่านี่ก็เป็นเพียงการนำออกมาทำเป็นนิยาย เนื้อหาในเรื่องจะไม่เหมือนกันในหนัง เเละจะมีเนื้อหาของการสปอยบางครั้ง ❗

( บทนำ )

คำกล่าวมาช้านาน

❓❓❓

พ่อหนุ่ม.. เจ้าเเน่ใจรึ ว่าจักไปทางป่าตรงโน้น

❓❓❓

ข้าว่า.. มันมิเหมาะ เจ้ามิรู้จักตำนานของป่าหรือกระไร

คำเอ่ยกล่าวด้วยความเป็นห่วง กระนั้นคือเสียงของหญิงชราที่เอ่ยถามชายสอบคนตรงหน้าด้วยท่าทีเป็นห่วง

ป้าศรี [ เจ้าของร้านเพชร ]

.มอง

❓❓❓

มึง จะมาทำตังรู้ดีกว่ากูมิได้น่ะ

❓❓❓

กูรู้ดีว่าป่าเเห่งนั้นมันเป็นยังไง

เสียงดุดันเเละน่ากลัวเปล่งขึ้นด้วยท่าทีหยาบคาย เป็นเสียงของชายวัยกลางคน (หรอ)

อัลฮาวียะลู [ เสือร้าย]

เจ้ามิต้องสอดรู้สอนเห็น

ป้าศรี [ เจ้าของร้านเพชร ]

เเสดงกิริยาเยี่ยงงี้.. เเสดงว่าเจ้ามิรู้สิน่ะ..

อัลฮาวียะลู [ เสือร้าย]

ไอเเก่นี่–

❓❓❓

เจ้านายหยุดเถอะครับ

❓❓❓

ที่หญิงชราพูดก็มีเหตุผล

❓❓❓

เราควรฟังคำเเนะนำก่อน.. จะดีกว่านะครับ

น้ำเสียงดูนิ่งเปล่งออกมาจากชายอีกคน เขาดูสงบเเละเหมือนจะเป็นคนรับใช้ของคนที่หัวรุนเเรงคนเมื่อกี้

เสือสังข์ [ มือขวาอัลฮาวี ]

เจ้านายควรใจเย็นก่อนนะครับ

อัลฮาวียะลู [ เสือร้าย]

ให้มันได้ยัังงี้สิ เอ็งเข้าข้างหญิงเเก่รึไง!

เสือสังข์ [ มือขวาอัลฮาวี ]

มิใช่ครับเจ้านาย

เสือสังข์ [ มือขวาอัลฮาวี ]

ข้าเพียงเเค่อยากทราบ..

อัลฮาวียะลู [ เสือร้าย]

ให้มันได้ยังงี้สิ!!

อัลฮาวียะลู [ เสือร้าย]

หญิงเเก่ เจ้าชื่ออะไร

ป้าศรี [ เจ้าของร้านเพชร ]

ข้าชื่อ ศรี

อัลฮาวียะลู [ เสือร้าย]

ป้าศรีงั้นรึ

อัลฮาวียะลู [ เสือร้าย]

ก็โอเค๊

อัลฮาวียะลู [ เสือร้าย]

ไหนเจ้าลองเล่ามาให้ฟังสิ

เสือสังข์ [ มือขวาอัลฮาวี ]

.นั่งฟัง

ป้าศรี [ เจ้าของร้านเพชร ]

ตำนานว่ากันว่า..

ในเมื่อช้านานมาเเล้ว มีสงครามเกิดขึ้น ผู้คนในเมืองต่างหนีเพื่อเอาชีวิตรอด เเต่มีเด็กสาวคนหนึ่งถูกจับไปเป็นตัวประกัน

จนเวลาค่ำ พ่อเเม่ของเธอก็ไม่มีวี่เเววว่าจะมารับตัวเทอ

พวกทหารทักฝั่งนั้นโกรธต่อคำผิดสัญญาจึงทำร้ายเด็กสาวจนสาหัสเเล้วจึงปิดชีพของเธอ

นานวันเข้า ไม่มีใครพบร่างของเด็กสาวเลย ไม่ว่าใครจะเดินเข้าไปหาอาหารหรือเข้าไปล่าสัตว์ ก็ไม่มีวี่เเววของร่างไร้วิญญานของเทอ

จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์ที่ว่า มีกองทักทหารฝั่งศัตรูมาสุ่มรอเตรียมที่จะโจมตีหมู่บ้านของเรา

เเต่พอตกกลางคืน พวกทหารฝั่งศัตรูก็เริ่มล้มตายกันโดยไม่ทราบสาเหตุในป่า เเม้จะใช้หมอที่มีคุณภาพมาตรวจดูร่าง

เเต่หมอก็จะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า "อาการคล้ายกับการจมน้ำเป็นเวลานาน"

นั่นเเสดงให้เห็นว่าวิญญาณของเด็กสาวยังมิได้ไปผุดไปเกิด เพียงเเค่วนหลูบอยู่ในเวลาเเห่งความทุกทรมานเเละวนเวียนอยู่ในร่างเด็กตลอดมา

เเต่การที่เธอไม่ไปผุดไม่ไปเกิดมันนานมากจนถึง50ปี ทำให้ตอนนี้ใครก็ตามที่เหยีบเข้าไปในป่า อาจมีอันเป็นไป ถึงหลบหนีออกมาได้ก็เกิดอาหารประสาทหลอนจนฆ่าตัวตาย

มีหนังสือเล่มนึงเขียนไว้ว่า หากอยากหยุดสถานการณ์นี้ จะต้องหาร่างที่ไร้วิญญานของเด็กสาวให้เจอ ไม่เยี่ยงนั้นเด็กสาสจะไม่ไปผุดไม่ไปเกิด

เเต่หนังสือนั่นเขียนเมื่อ100ปีก่อน เเละเป็นไปได้ที่ร่างของเธอจะกบายเป็นส่วนหนึ่งกับธรรมชาติไปเเล้ว

ได้โปรดอย่าทำร้ายกันในป่าเเห่งนี้​ _ ขุนพันธ์​

บทนำ​

บทนำ