ไรท์เป็นมือใหม่หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยคะ '~' ..
เสีงสายลมอ่อนยามบ่ายพัดผ่าน..ต้นไม้เอนตัวไปตามแรงลมเสียงสัตว์ป่าน้อยใหญ่ส่งเสียงดังไม่น้อย..บรรยากาศในป่าเหมยกุยหรือที่เรียกกันว่าป่ากุหลาบ..ดูมีชีชิตชีวาเป็นอย่างมาก..แม้ชื่อจะดูสวยงามแต่กลับเต็มไปด้วยความลึกลับและความอันตรายเนื่องจากชาวบ้านเชื่อกัวว่า..ในป่าลึกใจกลางป่าเหมยกุยว่ากันว่าเป็นที่อยู่อาศัยของบรรณดาเล่าภูติผีปีศาจรับร้อยตน.."เห้อ~"เสียงถอนหายใจ
ของชายหนุ่มนามไป๋ทรงดั่งขึ้นเบาๆก่อนจะพูด"อัตรายหรอไม่จริงสักนิด..ที่นี้ออกจะเป็นสถานที่ที่สงบสุข"คำพูดของชายหนุ่มอายุราวๆ20ต้นๆใบหน้าเรียวเล็กมีเอกลักษณ์ในตาสีฟ้าใสประกายวิบวับเส้นผมสีเงินระยิบระยับยาวถึงกลางหลังผิวขาวราวกระดาษมีหูเหมือนแมวแต่มี9หางสวมชุดฮั่นฝูสีขาว..นั่งเเกว่งเท้าอยู่บนกิ่งไม้สูง..
ตึก..ตึก..ตึก เสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินมาทางชายหนุ่ม...ชายหนุ่มเหลือบสายตาหันไปมอง..พบว่าไม่เห็นสิ่งใด..แต่เมือหันกลับไปเหมือนเดิมกลับพบ"แฮร่!"หนุ่มผมดำในตาสี้น้ำตาลเข้มมีปีกคลายนกอินทรีอายุประมาณ23-24โพล่มาจ๊ะเอ๋ตรงหน้าร่างบาง"เห้ย!!"ชายหนุ่ยรางบางตกใจจนตกจากกิ่งไม้...ชายร่างหนาแสดงสีหน้าวิตกกังวล...ก่อนร่างหนาจะรีบบินไปรับร่างบาง..ร่างบางหลับตาปี๋ด้วยกลัวว่าตกถึงพื้นแล้วจะเจ็บ..เวลาผ่านไปสักพัก"อ่ะ..ทำไมไม่เจ็บ?"ร่างบางค่อยๆลืมตาขึ้น..พบว่าตนเองอยู่ในอ้อมกอดของร่างหนาที่บินอยู่กลางอากาศห่างจากขึ้นไม่กี่เซน"นี่!หวังตง!ปล่อยข้าลงนะ"ร่างเล็กเอ่ยชื่อคนที่อุ้มตนพร้อมบอกให้ปล่อย"ก็ได้ๆข้าปล่อยก็ได้"พูดจบก็วางคนในอ้อมกอดลงบนพื้นอย่างระมัดระวัง.."โอ๊ย!เจ็บๆๆๆๆ"ร่างบางดึงหูร่างหนาอย่างแรงก่อนจะพูดว่า
"เจ้าอย่ากให้ข้าตกลงมาตายใช่รึไหม..ห๊ะ!"
"ป่าว!ข้าแค่เเกล้งเพียงเล็กน้อยเท้านั้น!"
"เหอะ!"ร่างบางสบท
"ก็ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะตกใจจนตกกิ่งไม้นิ"รางหนาก้มหนาพูด"ข..ข้า..ข้าขอโทษ"ร่างหนาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่น"เงยหน้าขึ้นเถิด..ข้าไม่โกรธเจ้าหรอกหวังตก"ร่างบางตอบและพยายามปลอมร่างหนา...เมื่อร่างหนาหวังตงได้ยินดังนั้งนั้นก็ยิ้มมุมปากก่อนเงยหน้าขึ้น"ทรงๆไม่โกรธข้าจริงหรือ?"หวังตงถามด้วยสายตาออดอ้อน"อืมข้าไม่โกรธ"ไป๋ทรงตอบ
//ฝาก ค้อมเม้นให้หน่อยนะไรท์จะได้รู้ว่ามีคนอ่านเยอะรึป่าวตอนนี้อาจสั้นหน่อยนะ ไรท์ไปละคุณผู้อ่านทุกท่าน..บาย..^~^
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
