"อะไรกันฉันอุตส่าห์เสียเงินไปตั้งเยอะเพื่อจะมาดูพี่ตัวร้ายแต่ทำไม...ฉันอยากโวยวายใส่คนเขียนจริงๆเลยทำไมต้องทำให้พี่ไดอาน่าตายล่ะเธอไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อยความจริงเธอต้องได้เป็นนางเอกของเรื่องสิไม่ใช่มีอา ! "

ฉันโวยวายขึ้นด้วยความโมโห

"อะไรกันบ้าที่สุดเธอไม่สมควรมาเป็นนางร้ายด้วยซ้ำถ้าเกิดฉันเป็นเธอได้นะฉันจะก็ชากหน้ากากของนางเอกจอมเสแสร้งคนนั้นออกมาเลยฉันอยากกลายเป็นเธอเลยจริงๆคนอื่นดูไม่ออกได้ยังไงกันนะว่านางเอกในนิยายนี้เสแสร้งน่ะฉากที่ไดอาน่าผลักมีอาตกน้ำเธอก็แกล้งทำเป็นสำออยว่ายน้ำไม่เป็นทำเป็นจะจมน้ำทั้งๆที่สระน้ำก็เคยมีบอกอยู่ว่ามันตื้นมากๆจนไดอาน่าในตอนเด็กไปว่ายน้ำที่นั่นบ่อยๆเลยแล้วพี่ชายของเธอและคู่หมั้นของเธอก็คล้อยตามแล้วเชื่อมีอาเนี่ยนะบ้าที่สุดเลยไม่ดงไม่ดูมันแล้วนอนดีกว่า"

ก่อนนอนฉันได้อธิษฐานไปเล่นๆไว้ว่า

"ถ้าพระเจ้ามีจริงขอให้ฉันได้เเก้เเค้นเเทนเธอหน่อยเถอะค่ะ"

เเล้วฉันก็หลับไป

​

"เอ๋ นี่มันอะไรกันเนี่ยที่นี่ที่ไหนเนี่ยลืมตาขึ้นมาก็นั่งอยู่หน้ากระจกเลยแฮะ"

"คุณหนูไดอาน่าคะเกิดเรื่องแล้วค่ะ"

"เมื่อกี้เธอเรียกฉันว่าไดอาน่าหรอ"(คิดในใจ)

"คุณหนูไดอาน่าคะคุณชายใหญ่เรียกพบค่ะ"

ฉันชายตามองไปที่กระจกด้วยความงงงวยแต่ก็พบสิ่งที่น่าตกใจเพราะนี่คือไดอาน่าตัวร้ายในนิยายเรื่องเธอคือรักแรกพบแต่ที่ฉันงงที่สุดก็คือฉันมาอยู่ในร่างเธอได้ยังไงหรือเป็นเพราะเมื่อวานคำอธิษฐานของฉันเป็นจริงแล้วหรือนี่

"ยินดีด้วยคำอธิษฐานของโฮสเป็นจริงแล้ว"(ระบบ)

"เดี๋ยวก็มีคนได้ยินหรอก!"(ไดอาน่า)

"ไม่ต้องห่วงไม่มีใครได้ยินมีแค่โฮสเท่านั้นที่ได้ยินเสียงผมผมจะแจ้งให้ทราบว่าตอนนี้คือตอนที่ไดอาน่าได้ผลักมีอาตกน้ำโฮสต้องโน้มน้าวพี่ชายคนโตของไดอาน่าให้ได้โฮสจะได้รับรางวัลพิเศษปลดล็อคสกิลควบคุมหัวใจสกิลนี้สามารถควบคุมหัวใจให้เต้นเร็วกว่าปกติหรือเต้นช้ากว่าปกติมีประโยชน์มากๆเพราะฉะนั้นสู้ๆนะผมไปก่อนผมคงไม่ต้องมีอะไรเป็นห่วงแล้วล่ะเพราะก่อนโฮสจะมาเป็นไดอาน่าโฮสก็เคยเป็นนักแสดงชื่อดังและนักลงทุนชื่อดังมาก่อนนี่ครับเพราะฉะนั้นผมไปก่อนนะครับ"(ระบบ)

"มาดูกันฉันจะทำให้เธอโมโหวีนแตกไปเลย"(ไดอาน่า)

"มีอะไรหรือเปล่าคะคุณหนูเห็นคุณพูดเมื่อกี้คนเดียวตั้งนานไม่สบายหรือเปล่าคะดิฉันจะได้รีบเรียกหมอให้แล้วค่อยแจ้งคุณชายให้ทราบว่าคุณหนูไม่สบาย"(คนใช้คนสนิทของแม่นางเอก)

"ไม่มีอะไรจ้ะฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ"(ไดอาน่า)

"ไม่เป็นไรจริงๆนะคะคุณหนูดิฉันเป็นห่วงนะคะถึงคนแก่คนนี้จะช่วยอะไรได้ไม่มากก็เถอะ"(คนใช้คนสนิทของแม่นางเอก)

"ไม่เป็นไรจริงๆจ้ะฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละขอบคุณนะจ๊ะที่เป็นห่วง"(ไดอาน่า)

ฉันพูดและส่งยิ้มให้เธออ่อนๆ

"ฉันจำได้ขึ้นใจเลยเธอเป็นเพียงคนเดียวที่ปกป้องไดอาน่าจนวินาทีสุดท้ายเธอรักไดอาน่ามากครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมให้เธอเป็นอะไรอีก"(ไดอาน่าคิดในใจ)

ฉันเดินออกไปนั่งโต๊ะที่มีพี่ชายคนโตคู่หมั้นของฉันและมีอาที่นั่งอยู่ข้างๆคู่หมั้นของฉันด้วยเนื้อตัวที่เปียกโชกแต่คู่หมั้นของฉันกลับโอบเธอไว้โดยไม่เกรงใจฉันเลยแม้แต่น้อย

"ไดอาน่าเธอผลักมีอาตกน้ำจริงๆหรอ?"    (เซทดริค)

"จริงค่ะ"(ไดอาน่า)

"เพื่อที่จะทำให้ไบรอันคู่หมั้นของเธอหันมาสนใจเธอเธอทำถึงขนาดนี้เลยหรอ"(เซทดริค)

"ฉันไม่คิดเลยวาเธอจะเป็นคนแบบนี้ถ้าเธออยากได้ความสนใจจากฉันเธอก็อย่าทำร้ายมีอาสิ"(ไบรอัน)

"อย่าโทษพี่ไดอาน่าเลยค่ะถ้าพี่รู้ว่าฉันว่ายน้ำไม่เป็นพี่คงไม่ผลักฉันตกน้ำหรอกค่ะ"(มีอา)

"ไม่ต้องช่วยเธอหรอกมีอาต้องการคำตอบว่าทำไมต้องทำถึงขนาดนี้เพียงเพราะอยากให้ไบรอันสนใจงั้นหรอ"(เซทดริค)

"ใครบอกกันล่ะว่าฉันทำไปเพราะอยากให้ไบรอันสนใจฉันทำไปเพราะฉันไม่อยากเสียพี่ใหญ่ไปอีกต่างหากตั้งแต่แม่เสียไปฉันก็กลัวมาตลอดกลัวว่าเธอจะแย่งพี่ไปตอนเด็กพี่อบอุ่นกับฉันมากพอเธอเข้ามาพี่ก็เริ่มห่างเหินแล้วที่ฉันตั้งใจผลักเธอตกน้ำน้ำนั่นมันก็ตื้นมากๆตอนเด็กฉันยังไปว่ายบ่อยๆได้เลยฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะผลักเธอให้ตกสระลึกเลยสักนิด"(ไดอาน่า)

"จริงสิฉันก็เป็นพี่ชายของเธอนี่นาเธอคงกลัวว่าฉันจะถูกแย่งไปสินะความทรงจำในตอนนั้นฉันยังจำได้ดีอยู่เลยฉันแม่และไดอาน่าอบอุ่นมากเราอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขหยอกล้อกันไปเดินเล่นด้วยกันนอนด้วยกันไม่แปลกเลยที่เธอจะกลัวว่าฉันจะถูกแย่งไปหลังจากแม่เสียชีวิตนี่ฉันทำอะไรลงไปกัน"(เซทดริคคิดในใจ)

"พี่ขอโทษที่ไม่ได้ใส่ใจเธอเลย"(เซทดริค)

เขาขอโทษฉันแล้วก็หันไปมองมีอาด้วยสายตาที่เย็นชาแล้วถามเธอออกมาว่า

"เธอใส่ร้ายไดอาน่างั้นหรอทั้งๆที่สระนั้นตื้นมากแท้ๆเธอไม่สามารถจมได้หรอกนะน้ำยังอยู่ระดับสะโพกเธออยู่เลย"(เซทดริค)

"ฉันก็แค่ไม่คิดว่าสระมันจะตื้นหน่ะค่ะพอตกลงไปก็เลยตกใจนิดหน่อยฉันก็เลยคิดว่าตัวเองกำลังจะจมน้ำหน่ะค่ะยกโทษให้ฉันด้วยนะคะขอโทษนะคะพี่ไดอาน่าฉันเสียใจจริงๆที่ทำให้พี่ต้องโดนดุ"(มีอา)

"ไม่เป็นไรจ่ะฉันก็ไม่คิดเหมือนกันว่าเธอจะคิดว่านี่เป็นสระลึกแล้วฉันก็ต้องขอโทษอีกทีนะที่ผลักเธอตกน้ำตื้นถ้าเกิดไม่มีคนมาช่วยเธอคงหัวใจวายแน่เลยพี่ขอโทษนะจ๊ะ"(ไดอาน่า)

"ค่ะไม่เป็นไรค่ะฉันเข้าใจค่ะ"(มีอา)

"หนอยแน่ทำฉันขายหน้าไม่พอยังทำให้พี่ไม่เชื่อใจฉันนั้นหรอแกเป็นลูกเมียหลวงแล้วไงฉันเป็นลูกนอกสมรสแล้วคิดว่าฉันจะแย่งพี่แกไม่ได้งั้นหรอฉันจะแย่งพี่ของแกมาให้ได้คอยดูเถอะ"  (มีอาคิดในใจ)

"ฉันดูออกหมดแหละว่าเธอคิดอะไรอยู่ในฐานะที่ฉันเจอผู้คนมามากมายในตอนที่ฉันยังไม่ได้เป็นไดอาน่าฉันผ่านประสบการณ์มามากมายทั้งเป็นนักแสดงนักมวยแชมป์ 40 กว่าสมัยแล้วก็ยังเป็นนักลงทุนชื่อดังอีกฉันเจอมามากกว่านั้นอีกลูกไม้ตื้นๆแบบนี้ใช้กับฉันไม่ได้หรอกมาดูกันว่าเธอจะมาไม้ไหนอีก"(ไดอาน่าคิดในใจ)

"เธอเลิกยุ่งกับฉันซะน้องสาวของฉันมีแค่ไดอาน่าคนเดียว"(เซทดริค)

"ฉันจะไม่สร้างปัญหาอีกค่ะขอโทษนะคะ"(มีอา)

เธอคุกเข่าลงแล้วกล่าวขอโทษออกมาพร้อมแสดงสีหน้าที่น่าสงสาร

"หึเทคนิคแบบนั้นเธอก็รู้ด้วยหรอวิธีทำตัวให้น่าสงสารแต่ก็ไม่ได้ยากอะไรหรอกแค่เม้ม         ปากนิดๆแล้วก็ทำให้น้ำตาคลอเบ้าทำหน้าให้ดูซีดพร้อมทำตัวให้ดูน่ารักก็จบแล้วแต่ว่านะเทคนิคของเธอมันตื้นเกินไปย่ะแสดงไม่เนียนไปเรียนมาใหม่นะจ๊ะเดี๋ยวฉันจะแสดงให้ดู"                (ไดอาน่าคิดในใจ)

"ขอโทษนะคะที่ทำตัวให้มีปัญหาฉันรู้ว่าฉันมันเป็นแค่ตัวปัญหาฉันจะไม่สร้างปัญหาให้แล้วค่ะขอโทษนะคะฉันคงทำให้พี่เกลียดเข้าแล้วสิไม่มีประโยชน์ไม่พอยังทำตัวน่าเกลียดแบบนี้อีกแถมยังจะมาแก้ตัวด้วยคำพูดที่ดูเอาแต่ใจฉันคงไม่คู่ควรที่จะเป็นน้องสาวของพี่หรอกค่ะ"(ไดอาน่า)

ฉันยิ้มออกมาพร้อมก้มหน้าเล็กน้อยแล้วใช้มือบังหน้าตัวเองน้ำเสียงท่าทางและคำพูดที่แสดงออกมาจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าฉันกำลังเก็บอาการและความรู้สึกอยู่และคำพูดของฉันก็จะเพิ่มเติมให้อีกฝ่ายรู้สึกผิดอีกด้วย

"มันไม่ใช่อย่างนั้นเลยพี่ต่างหากที่ควรขอโทษพี่ขอโทษนะพี่ขอโทษจริงๆต่อจากนี้ให้อภัยพี่ได้หรือเปล่า"(เซทดริค)

"ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธพี่หรอกค่ะพี่ควรจะโกรธฉันมากกว่าที่เอาแต่ใจไปผลักคนอื่นตกสระอย่างนั้นถึงจะเป็นน้ำตื้นแต่ก็ไม่ควรทำขอโทษนะคะ"(ไดอาน่า)

"ฉันก็แค่น้องสาวที่ไร้ประโยชน์"(ไดอาน่า)

"ไม่ใช่นะพี่ขอโทษขอร้องล่ะให้อภัยพี่เถอะอย่าโทษตัวเองเลยเธอไม่ผิดหรอก"(เซทดริค)

เขารีบเข้ามาพยุงฉันฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นแล้วแกล้งทำเป็นว่ากำลังร้องไห้อยู่ฉันรีบใช้มือปาดน้ำตาออกเพราะว่าฉันเคยเป็นนักแสดงมาก่อนจึงทำให้น้ำตาออกมาได้เยอะมากๆและเป็นเวลานาน

พี่ใหญ่รีบเข้ามาปลอบฉันและขอโทษฉันในทันที

"ไดอาน่าดึกแล้วนะไปนอนก่อนเถอะเดี๋ยวพี่เคลียร์ที่เหลือเองตอนเช้าเดี๋ยวพี่พาไปเดินเล่นกับเธอนะ"(เซทดริค)

"ค่ะพี่ใหญ่"(ไดอาน่า)

ฉันเดินเข้าห้องไปแล้วแกล้งทำเป็นว่าหลับพอเขาเคลียร์ทุกอย่างเสร็จเขาก็เข้ามาในห้องแล้วมานั่งข้างๆฉันโดยที่ไม่รู้เลยว่าฉันกำลังแกล้งหลับอยู่

"เสร็จฉันแน่"(ไดอาน่าคิดในใจ)

"แม่คะเดี๋ยวค่ะอย่าไปนะคะไม่นะคะแม่พี่พี่อย่าไปนะฉันไม่อยากอยู่คนเดียวฉันไม่อยากเสียพี่ไปอีกแล้ว"(ไดอาน่า)

ฉันแกล้งนอนอยู่แล้วละเมอขึ้นมาเขามองฉันด้วยสายตาที่อ่อนโยน

"พี่จะไม่ไปไหนแล้วล่ะพี่รักเธอนะไดอาน่า"(เซทดริค)

เขาจุ๊บพี่หน้าผากฉัน 1 ทีแล้วเดินออกไป

"ยินดีด้วยท่านได้รับสกินควบคุมหัวใจแล้ว"(ระบบ)

"เยี่ยมเลยแค่นี้ก็นอนหลับแล้วล่ะไว้เจอกันวันพรุ่งนี้นะเจ้าระบบ"(ไดอาน่า)

แล้วฉันก็หลับไป

​

"เอ๋ นี่มันอะไรกันเนี่ยที่นี่ที่ไหนเนี่ยลืมตาขึ้นมาก็นั่งอยู่หน้ากระจกเลยแฮะ"

"คุณหนูไดอาน่าคะเกิดเรื่องแล้วค่ะ"

"เมื่อกี้เธอเรียกฉันว่าไดอาน่าหรอ"(คิดในใจ)

"คุณหนูไดอาน่าคะคุณชายใหญ่เรียกพบค่ะ"

ฉันชายตามองไปที่กระจกด้วยความงงงวยแต่ก็พบสิ่งที่น่าตกใจเพราะนี่คือไดอาน่าตัวร้ายในนิยายเรื่องเธอคือรักแรกพบแต่ที่ฉันงงที่สุดก็คือฉันมาอยู่ในร่างเธอได้ยังไงหรือเป็นเพราะเมื่อวานคำอธิษฐานของฉันเป็นจริงแล้วหรือนี่

"ยินดีด้วยคำอธิษฐานของโฮสเป็นจริงแล้ว"(ระบบ)

"เดี๋ยวก็มีคนได้ยินหรอก!"(ไดอาน่า)

"ไม่ต้องห่วงไม่มีใครได้ยินมีแค่โฮสเท่านั้นที่ได้ยินเสียงผมผมจะแจ้งให้ทราบว่าตอนนี้คือตอนที่ไดอาน่าได้ผลักมีอาตกน้ำโฮสต้องโน้มน้าวพี่ชายคนโตของไดอาน่าให้ได้โฮสจะได้รับรางวัลพิเศษปลดล็อคสกิลควบคุมหัวใจสกิลนี้สามารถควบคุมหัวใจให้เต้นเร็วกว่าปกติหรือเต้นช้ากว่าปกติมีประโยชน์มากๆเพราะฉะนั้นสู้ๆนะผมไปก่อนผมคงไม่ต้องมีอะไรเป็นห่วงแล้วล่ะเพราะก่อนโฮสจะมาเป็นไดอาน่าโฮสก็เคยเป็นนักแสดงชื่อดังและนักลงทุนชื่อดังมาก่อนนี่ครับเพราะฉะนั้นผมไปก่อนนะครับ"(ระบบ)

"มาดูกันฉันจะทำให้เธอโมโหวีนแตกไปเลย"(ไดอาน่า)

"มีอะไรหรือเปล่าคะคุณหนูเห็นคุณพูดเมื่อกี้คนเดียวตั้งนานไม่สบายหรือเปล่าคะดิฉันจะได้รีบเรียกหมอให้แล้วค่อยแจ้งคุณชายให้ทราบว่าคุณหนูไม่สบาย"(คนใช้คนสนิทของแม่นางเอก)

"ไม่มีอะไรจ้ะฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ"(ไดอาน่า)

"ไม่เป็นไรจริงๆนะคะคุณหนูดิฉันเป็นห่วงนะคะถึงคนแก่คนนี้จะช่วยอะไรได้ไม่มากก็เถอะ"(คนใช้คนสนิทของแม่นางเอก)

"ไม่เป็นไรจริงๆจ้ะฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละขอบคุณนะจ๊ะที่เป็นห่วง"(ไดอาน่า)

ฉันพูดและส่งยิ้มให้เธออ่อนๆ

"ฉันจำได้ขึ้นใจเลยเธอเป็นเพียงคนเดียวที่ปกป้องไดอาน่าจนวินาทีสุดท้ายเธอรักไดอาน่ามากครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมให้เธอเป็นอะไรอีก"(ไดอาน่าคิดในใจ)

ฉันเดินออกไปนั่งโต๊ะที่มีพี่ชายคนโตคู่หมั้นของฉันและมีอาที่นั่งอยู่ข้างๆคู่หมั้นของฉันด้วยเนื้อตัวที่เปียกโชกแต่คู่หมั้นของฉันกลับโอบเธอไว้โดยไม่เกรงใจฉันเลยแม้แต่น้อย

"ไดอาน่าเธอผลักมีอาตกน้ำจริงๆหรอ?"    (เซทดริค)

"จริงค่ะ"(ไดอาน่า)

"เพื่อที่จะทำให้ไบรอันคู่หมั้นของเธอหันมาสนใจเธอเธอทำถึงขนาดนี้เลยหรอ"(เซทดริค)

"ฉันไม่คิดเลยวาเธอจะเป็นคนแบบนี้ถ้าเธออยากได้ความสนใจจากฉันเธอก็อย่าทำร้ายมีอาสิ"(ไบรอัน)

"อย่าโทษพี่ไดอาน่าเลยค่ะถ้าพี่รู้ว่าฉันว่ายน้ำไม่เป็นพี่คงไม่ผลักฉันตกน้ำหรอกค่ะ"(มีอา)

"ไม่ต้องช่วยเธอหรอกมีอาต้องการคำตอบว่าทำไมต้องทำถึงขนาดนี้เพียงเพราะอยากให้ไบรอันสนใจงั้นหรอ"(เซทดริค)

"ใครบอกกันล่ะว่าฉันทำไปเพราะอยากให้ไบรอันสนใจฉันทำไปเพราะฉันไม่อยากเสียพี่ใหญ่ไปอีกต่างหากตั้งแต่แม่เสียไปฉันก็กลัวมาตลอดกลัวว่าเธอจะแย่งพี่ไปตอนเด็กพี่อบอุ่นกับฉันมากพอเธอเข้ามาพี่ก็เริ่มห่างเหินแล้วที่ฉันตั้งใจผลักเธอตกน้ำน้ำนั่นมันก็ตื้นมากๆตอนเด็กฉันยังไปว่ายบ่อยๆได้เลยฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะผลักเธอให้ตกสระลึกเลยสักนิด"(ไดอาน่า)

"จริงสิฉันก็เป็นพี่ชายของเธอนี่นาเธอคงกลัวว่าฉันจะถูกแย่งไปสินะความทรงจำในตอนนั้นฉันยังจำได้ดีอยู่เลยฉันแม่และไดอาน่าอบอุ่นมากเราอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขหยอกล้อกันไปเดินเล่นด้วยกันนอนด้วยกันไม่แปลกเลยที่เธอจะกลัวว่าฉันจะถูกแย่งไปหลังจากแม่เสียชีวิตนี่ฉันทำอะไรลงไปกัน"(เซทดริคคิดในใจ)

"พี่ขอโทษที่ไม่ได้ใส่ใจเธอเลย"(เซทดริค)

เขาขอโทษฉันแล้วก็หันไปมองมีอาด้วยสายตาที่เย็นชาแล้วถามเธอออกมาว่า

"เธอใส่ร้ายไดอาน่างั้นหรอทั้งๆที่สระนั้นตื้นมากแท้ๆเธอไม่สามารถจมได้หรอกนะน้ำยังอยู่ระดับสะโพกเธออยู่เลย"(เซทดริค)

"ฉันก็แค่ไม่คิดว่าสระมันจะตื้นหน่ะค่ะพอตกลงไปก็เลยตกใจนิดหน่อยฉันก็เลยคิดว่าตัวเองกำลังจะจมน้ำหน่ะค่ะยกโทษให้ฉันด้วยนะคะขอโทษนะคะพี่ไดอาน่าฉันเสียใจจริงๆที่ทำให้พี่ต้องโดนดุ"(มีอา)

"ไม่เป็นไรจ่ะฉันก็ไม่คิดเหมือนกันว่าเธอจะคิดว่านี่เป็นสระลึกแล้วฉันก็ต้องขอโทษอีกทีนะที่ผลักเธอตกน้ำตื้นถ้าเกิดไม่มีคนมาช่วยเธอคงหัวใจวายแน่เลยพี่ขอโทษนะจ๊ะ"(ไดอาน่า)

"ค่ะไม่เป็นไรค่ะฉันเข้าใจค่ะ"(มีอา)

"หนอยแน่ทำฉันขายหน้าไม่พอยังทำให้พี่ไม่เชื่อใจฉันนั้นหรอแกเป็นลูกเมียหลวงแล้วไงฉันเป็นลูกนอกสมรสแล้วคิดว่าฉันจะแย่งพี่แกไม่ได้งั้นหรอฉันจะแย่งพี่ของแกมาให้ได้คอยดูเถอะ"  (มีอาคิดในใจ)

"ฉันดูออกหมดแหละว่าเธอคิดอะไรอยู่ในฐานะที่ฉันเจอผู้คนมามากมายในตอนที่ฉันยังไม่ได้เป็นไดอาน่าฉันผ่านประสบการณ์มามากมายทั้งเป็นนักแสดงนักมวยแชมป์ 40 กว่าสมัยแล้วก็ยังเป็นนักลงทุนชื่อดังอีกฉันเจอมามากกว่านั้นอีกลูกไม้ตื้นๆแบบนี้ใช้กับฉันไม่ได้หรอกมาดูกันว่าเธอจะมาไม้ไหนอีก"(ไดอาน่าคิดในใจ)

"เธอเลิกยุ่งกับฉันซะน้องสาวของฉันมีแค่ไดอาน่าคนเดียว"(เซทดริค)

"ฉันจะไม่สร้างปัญหาอีกค่ะขอโทษนะคะ"(มีอา)

เธอคุกเข่าลงแล้วกล่าวขอโทษออกมาพร้อมแสดงสีหน้าที่น่าสงสาร

"หึเทคนิคแบบนั้นเธอก็รู้ด้วยหรอวิธีทำตัวให้น่าสงสารแต่ก็ไม่ได้ยากอะไรหรอกแค่เม้ม         ปากนิดๆแล้วก็ทำให้น้ำตาคลอเบ้าทำหน้าให้ดูซีดพร้อมทำตัวให้ดูน่ารักก็จบแล้วแต่ว่านะเทคนิคของเธอมันตื้นเกินไปย่ะแสดงไม่เนียนไปเรียนมาใหม่นะจ๊ะเดี๋ยวฉันจะแสดงให้ดู"                (ไดอาน่าคิดในใจ)

"ขอโทษนะคะที่ทำตัวให้มีปัญหาฉันรู้ว่าฉันมันเป็นแค่ตัวปัญหาฉันจะไม่สร้างปัญหาให้แล้วค่ะขอโทษนะคะฉันคงทำให้พี่เกลียดเข้าแล้วสิไม่มีประโยชน์ไม่พอยังทำตัวน่าเกลียดแบบนี้อีกแถมยังจะมาแก้ตัวด้วยคำพูดที่ดูเอาแต่ใจฉันคงไม่คู่ควรที่จะเป็นน้องสาวของพี่หรอกค่ะ"(ไดอาน่า)

ฉันยิ้มออกมาพร้อมก้มหน้าเล็กน้อยแล้วใช้มือบังหน้าตัวเองน้ำเสียงท่าทางและคำพูดที่แสดงออกมาจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าฉันกำลังเก็บอาการและความรู้สึกอยู่และคำพูดของฉันก็จะเพิ่มเติมให้อีกฝ่ายรู้สึกผิดอีกด้วย

"มันไม่ใช่อย่างนั้นเลยพี่ต่างหากที่ควรขอโทษพี่ขอโทษนะพี่ขอโทษจริงๆต่อจากนี้ให้อภัยพี่ได้หรือเปล่า"(เซทดริค)

"ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธพี่หรอกค่ะพี่ควรจะโกรธฉันมากกว่าที่เอาแต่ใจไปผลักคนอื่นตกสระอย่างนั้นถึงจะเป็นน้ำตื้นแต่ก็ไม่ควรทำขอโทษนะคะ"(ไดอาน่า)

"ฉันก็แค่น้องสาวที่ไร้ประโยชน์"(ไดอาน่า)

"ไม่ใช่นะพี่ขอโทษขอร้องล่ะให้อภัยพี่เถอะอย่าโทษตัวเองเลยเธอไม่ผิดหรอก"(เซทดริค)

เขารีบเข้ามาพยุงฉันฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นแล้วแกล้งทำเป็นว่ากำลังร้องไห้อยู่ฉันรีบใช้มือปาดน้ำตาออกเพราะว่าฉันเคยเป็นนักแสดงมาก่อนจึงทำให้น้ำตาออกมาได้เยอะมากๆและเป็นเวลานาน

พี่ใหญ่รีบเข้ามาปลอบฉันและขอโทษฉันในทันที

"ไดอาน่าดึกแล้วนะไปนอนก่อนเถอะเดี๋ยวพี่เคลียร์ที่เหลือเองตอนเช้าเดี๋ยวพี่พาไปเดินเล่นกับเธอนะ"(เซทดริค)

"ค่ะพี่ใหญ่"(ไดอาน่า)

ฉันเดินเข้าห้องไปแล้วแกล้งทำเป็นว่าหลับพอเขาเคลียร์ทุกอย่างเสร็จเขาก็เข้ามาในห้องแล้วมานั่งข้างๆฉันโดยที่ไม่รู้เลยว่าฉันกำลังแกล้งหลับอยู่

"เสร็จฉันแน่"(ไดอาน่าคิดในใจ)

"แม่คะเดี๋ยวค่ะอย่าไปนะคะไม่นะคะแม่พี่พี่อย่าไปนะฉันไม่อยากอยู่คนเดียวฉันไม่อยากเสียพี่ไปอีกแล้ว"(ไดอาน่า)

ฉันแกล้งนอนอยู่แล้วละเมอขึ้นมาเขามองฉันด้วยสายตาที่อ่อนโยน

"พี่จะไม่ไปไหนแล้วล่ะพี่รักเธอนะไดอาน่า"(เซทดริค)

เขาจุ๊บพี่หน้าผากฉัน 1 ทีแล้วเดินออกไป

"ยินดีด้วยท่านได้รับสกินควบคุมหัวใจแล้ว"(ระบบ)

"เยี่ยมเลยเเค่นี้ก็หลับสบายเเลัวล่ะบายนะเจ้าระบบ"(ไดอาน่า)

แล้วฉันก็หลับไป

​

​

"เช้าแล้วหรอเนี่ยเหมือนพี่จะนัดไว้ว่าจะให้ไปเดินเล่นด้วยกันนี่ทำไมมาช้าจังเนี่ยไปอาบน้ำแต่งตัวรอดีกว่า"(ไดอาน่า)

หลังจากฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันก็แต่งหน้าแปลงโฉมตัวเองนิดๆหน่อยๆแล้วเดินลงไปชั้นล่างทำให้ฉันพบกับมีอา

"พี่คะฉันมาเพื่อขอโทษช่วยรับน้ำหอมนี้ไว้ได้ไหมคะ"(มีอา)

"สักครู่นะจ๊ะ"(ไดอาน่า)

"น้ำหอมกลิ่นแปลกๆเดี๋ยวนะในน้ำหอมมีพิษอยู่นี่อย่าบอกนะว่าเธอจะใส่ร้ายฉันว่าฉันเป็นคนใช้น้ำหอมนี้ฉีดใส่เธอจนเธอสลบไปพอมีคนเอาน้ำหอมไปตรวจก็จะพบพิษแล้วฉันก็คงโดนตราหน้าว่าเป็นคนที่คิดจะทำร้ายน้องสาวเพียงเพราะอิจฉาสินะ"(ไดอาน่าคิดในใจ)

"ทำไมไม่รับไว้ล่ะคะ"(มีอา)

อยู่ๆก็มีเสียงคุยกันของพี่ชายไดอาน่าใกล้เข้ามามีอาพยายามยัดน้ำหอมใส่มือฉันแต่ก็ไม่ได้ผลฉันหลบทันแล้วฉันก็ใช้สกิลที่ได้มาเมื่อวานนั่นก็คือสกิลควบคุมหัวใจนั่นเองฉันใช้สกิลนี้ควบคุมหัวใจให้เต้นช้าผิดปกติแล้วแกล้งล้มนอนหมดสติไปพี่ใหญ่เห็นก็รีบวิ่งเข้ามาตรวจดูชีพจรฉันแล้วพบว่ามันเต้นช้าผิดปกติจากนั้นเขาก็รีบยึดน้ำหอมในมือของมีอาไปเพื่อที่จะตรวจสอบพอผลตรวจออกมาก็พบว่าในน้ำหอมมีพิษพี่ใหญ่รีบส่งฉันเข้าโรงพยาบาลแล้วเรียกรถตำรวจมาเพื่อจับกุมมีอาไปมีอาได้ถูกจับขังคุก

ณ ห้องพยาบาล

ฉันแกล้งหลับอยู่แล้วค่อยๆลืมตาช้าๆอย่างเป็นธรรมชาติให้ดูสมจริงขึ้นไปอีก

"พี่คะฉันปวดหัวจังเลยเกิดอะไรขึ้นหรอคะฉันจำได้ว่ามีเอาน้ำหอมมาให้ฉันเพื่อเป็นการขอโทษไม่ใช่หรอคะ"(ไดอาน่า)

"อย่าเพิ่งถามเลยตอนนี้รู้สึกยังไงบ้าง"(เซทดริค)

"ปวดหัวค่ะแล้วก็เพลียนิดๆหน่อยๆแต่เหมือนจะดีขึ้นแล้วค่ะ"(ไดอาน่า)

"พี่ถามหมอแล้วนะว่าอาการเป็นยังไงบ้างหมอบอกว่าอีก 2 วันก็จะหายแล้วไม่ต้องกลัวนะพี่อยู่ตรงนี้แล้ว"(เซทดริค)

"ค่ะฉันเชื่อใจพี่หลังจากวันที่ 2 ก็จะเป็นงานเลี้ยงแล้วล่ะเพราะฉะนั้นฉันจะรีบหายไวๆเลย555"(ไดอาน่า)

ฉันพูดหยอกล้อกับเขาเป็นเวลานานแต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นอยู่ๆพี่รองก็โผล่มา

"พี่รอง!!" (ไดอาน่าคิดในใจ)

"ฉันได้ยินมาว่าเธอผลักมีอาตกน้ำจริงหรอ?"           (เเดเนียล)

"ค่ะ"(ไดอาน่า)

"ขอโทษที่สร้างปัญหาค่ะ"(ไดอาน่า)

"คนที่เธอควรขอโทษคือมีอาไม่ใช่ฉัน"(เเดเนียล)

"หยุดพูดได้เเล้วเเกหัดดูบ้างนี่โรงพยาบาลเเทนที่เเกจะเป็นห่วงน้องแต่กลับมาพูดอย่างนี้หรอ"(เซทดริค)

"เธอก็คงแกล้งป่วยเหมือนเช่นเคยนั่นแหละแกล้งป่วยบ่อยอย่างนี้คิดว่าฉันจะไม่รู้ทันเธอหรือไงแล้วพี่ก็เลิกมาเฝ้าเธอได้เเล้ว"(เเดเนียล)

"เเกล้งป่วยบ้านเเกสิน้องโดนวางยาพิษฉันตรวจชีพจรดูเเล้วชีพจรของเธอเต้นช้าผิดปกติเเล้วถ้าเเกจะบอกว่าเธอเเกล้งอีกฉันขอบอกไว้เลยว่ามันไม่มีใครหรอกนะที่จะบังคับหัวใจให้เต้นช้าผิดปกติได้แล้วถ้าแกอยากรู้ว่าใครเป็นคนวางยาพิษฉันจะบอกแกไว้ตรงนี้เลยคนๆนั้นก็คือคนที่แกกำลังเป็นห่วงเป็นใยอยู่แล้วฉันก็ส่งเธอเข้าคุกไปแล้วล่ะ"(เซทดริค)

"มีอาเป็นคนทำเนี่ยนะเเล้วทำไมพี่ถึงคิดว่าเป็นเธอ"(เดเนียล)

"น้ำหอมที่เธอนำมาให้ไดอาน่ามีพิษอยู่โชคดีตอนที่เธอฉีดน้ำหอมให้ไดอาน่าได้ดมกลิ่นดูไดอาน่าหายใจนำพิษเข้าสู่ร่างกายไปไม่มากทำให้เธอรอดมาได้ถ้าเธอสูดเอาน้ำหอมเข้าไปเยอะกว่านั้นเธอคงได้หัวใจหยุดเต้นแล้วล่ะแล้วอีกอย่างก่อนหน้านั้นที่แกถามว่าไดอาน่าได้ผลักมีอาตกน้ำจริงไหมฉันขอตอบว่าเธอผลักมีอาตกน้ำจริงแต่ว่าสระน้ำนั้นตื้นมากๆแต่มีอาก็ยังแกล้งทำเป็นว่าจะจมน้ำทั้งๆที่น้ำนั้นมันสูงอยู่แค่ระดับสะโพกของมีอาเท่านั้นเจตนาของมีอามันชัดเจนมากว่าเธอตั้งใจจะใส่ร้ายไดอาน่าอยู่"(เซทดริค)

"ที่ผ่านมาแกก็เชื่อใจก็แต่มีอาเท่านั้นแหละได้ถามเหตุผลของไดอาน่าบ้างหรือยังทั้งๆที่เมื่อก่อนแกรักไดอาน่ามากแท้ๆแต่กลับทิ้งขว้างเธอง่ายๆอย่างนี้เลยหรอ"(เซทดริค)

"ไดอาน่าพี่ขอโทษยกโทษให้พี่นะที่พูดออกไปอย่างนั้น"(แดเนียล)

"รู้สึกผิดสินะฮ่าๆๆฉันจะทำให้คุณรู้สึกผิดกว่านี้อีกพอคุณรู้สึกผิดมากกว่านี้ฉันก็จะได้สกิลใหม่มาครอบครองเสร็จฉันแน่คุณพี่ชายชีวิตก่อนคุณทำไดอาน่าไว้เยอะเลยนะฉันขอเอาคืนสักหน่อยละกัน"(ไดอาน่าคิดในใจ)

"ฉันขออยู่คนเดียวสักครู่นะคะฉันยังไม่อยากเจอหน้าคุณชายสักเท่าไหร่"(ไดอาน่า)

"ทำไมเธอถึงเรียกฉันห่างเหินอย่างนั้นล่ะทั้งๆที่เมื่อก่อนยังเรียกแบบสนิทสนมอยู่แท้ๆฉันทำร้ายเธอไปมากขนาดไหนกันนะ"(แดเนียลคิดในใจ)

"ได้สิแต่...เธอยังโกรธพี่อยู่หรอ"(แดเนียล)

"ไม่ได้โกรธค่ะแต่ฉันยังไม่อยากเจอหน้าของคุณสักเท่าไหร่"(ไดอาน่า)

"พูดอย่างนี้แสดงว่าเธอโกรธฉันอยู่สินะฉันควรทำยังไงให้เธอหายโกรธดีล่ะ"(แดเนียลคิดในใจ)

"กรุณาออกไปด่วนเลยค่ะ"(ไดอาน่า)

เขามองหน้าฉันสักครู่แล้วเดินออกไปแต่ฉันรู้ว่าเขาต้องยังอยู่หน้าประตูเพื่อแอบฟังอยู่แน่นอนเพราะฉะนั้นฉันขอพูดให้มันจัดๆเอาให้เขาเสียใจที่สุดในชีวิตไปเลย

"ไดอาน่าเธอโกรธพี่รองงั้นหรอ"(เซทดริค)

"ไม่ได้โกรธค่ะแค่เสียใจที่เขาไม่เคยเชื่อใจฉันเลยที่ฉันแกล้งป่วยในทุกๆครั้งก็เพราะไม่อยากให้เขาหักโหมกับงานเกินไปฉันอยากให้เขาได้ออกจากงานมาพักผ่อนบ้างแต่ฉันไม่คิดว่าเขาจะคิดว่าฉันเป็นคนแบบนั้นทั้งๆที่ฉันอธิบายไปเท่าไหร่ไม่รู้เขาก็ยังเชื่อแต่คนอื่นเขาไม่เหมือนพี่ชายคนเดิมที่ฉันรู้จักแล้วฉันแค่รู้สึกว่าฉันไม่อยากคุยกับเขาเลยรู้สึกเหมือนอยากร้องไห้ออกมาเวลาอยู่กับเขาแต่เวลาฉันอยู่กับพี่ใหญ่ฉันรู้สึกอบอุ่นรู้สึกอยากเป็นน้องสาวเพียงคนเดียวของพี่เพราะถึงพี่จะทำให้ฉันเสียใจแต่พี่ก็เป็นคนที่มีเหตุผลถึงแม้ฉันจะทำผิดแค่ไหนพี่ก็ไม่เคยจะรังเกียจฉันขอบคุณนะคะที่เชื่อใจฉัน"(ไดอาน่า)

แดเนียลรีบเปิดประตูออกมาแล้วถามฉันด้วยท่าทางที่ดูตกใจและลนลาน

"เธอคิดแบบนี้กับพี่จริงๆหรอพี่ขอโทษให้อภัยพี่นะพี่จะไม่ทำอีกแล้วขอร้องล่ะอย่าเกลียดพี่เลย"(แดเนียล)

"นี่คุณชายแอบฟังหรอทั้งๆที่ฉันบอกไปแล้วนี่ว่าให้กลับไปคุณนี่มัน.....(ไดอาน่า)

"พี่รู้ว่าพี่ไม่ควรทำจะได้โปรดให้อภัยพี่สักครั้งจะได้ไหม"(แดเนียล)

"มันสายเกินไปแล้วล่ะคุณจะไม่มีวันได้ยินคำว่าพี่ชายจากฉันอีกต่อไปมันสายเกินไปที่จะให้อภัยคุณแล้ว"(ไดอาน่า)

"เสียใจใช่ไหมล่ะหึหึเรียบร้อยพี่รองถูกฉันตกเข้าแล้วล่ะ"(ไดอาน่า)

"ให้อภัยพี่เถอะจะให้พี่ทำอะไรพี่ก็ยอมให้อภัยพี่ได้หรือเปล่าจะให้พี่ทำอะไรพี่ก็ยอมหมดเลย"(แดเนียล)

"ก็ได้ฉันให้อภัยคุณแต่คุณก็ช่วยทำตัวให้มันน่าให้อภัยหน่อยแล้วกันนะคะ"(ไดอาน่า)

"ขอบคุณจริงๆพี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีก"(แดเนียล)

"ไปกันได้แล้วค่ะอีก2 วันก็จะเป็นงานเลี้ยงแล้วฉันต้องพักผ่อนให้เพียงพอสักหน่อยไม่งั้นฉันคงไปเข้าร่วมงานไม่ได้แน่"(ไดอาน่า)

ทั้งสองบอกลาฉันแล้วเดินออกไป

"ยินดีด้วยความแข็งแกร่งของโฮสเพิ่มขึ้น 30 หน่วยยังขาดอีก 930 หน่วยความแข็งแกร่งถึงจะเต็มหลอดและโฮสยังได้ปลดล็อคสกิลสร้างทรัพย์มหาศาลขั้นสูงสุดสกิลนี้ไม่ว่าโฮสจะซื้อหุ้นอะไรมันก็จะพุ่งขึ้นสูงอย่างมหาศาลเพราะว่าท่านปลดล็อคถึงขั้นสูงสุดแล้วไม่ว่าจะซื้อหุ้นอะไรอย่างต่ำก็จะต้องได้กำไรพันล้านขึ้นไปและจะไม่มีคำว่าล้มละลายเด็ดขาดว่าแต่โฮสทำยังไงให้ได้คะแนนสูงอย่างนี้หรอครับ"(ระบบ)

"ก็คนมันเก่งอะเนาะ"(ไดอาน่า)

"ฉันจะพักผ่อนแล้วไปได้แล้ว"(ไดอาน่า)

" good night "(ระบบ)