รักศัตรูของสองตระกูล..
01
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
(ทำไมข้าต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย)
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
(ท่านพ่อและท่านแม่ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ!)
ชางเจียงซู(พอ.)
ยืนบื้ออะไรของเจ้า!
ชางเจียงซู(พอ.)
นั่นที่ของข้า
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
รู้แล้วน่ะ!//เดินออกจากที่นั่งของอฝ.
ชางเจียงซู(พอ.)
อย่ามาทำกิริยาหน้าสมเพชของเจ้าในที่ของของข้า..//นั่งลง
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
เจ้า!//ชี้หน้า
ชางเจียงซู(พอ.)
ทำไม..กิริยาชั้นต่ำแบบนั้นอย่าเอามาใช้ที่นี่
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
..คำพูดคำจาของเจ้านี่คงได้นิสัยของตระกูลของเจ้ามาจริงๆนั่นแหละ
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
พออยู่ในฟูงของสามัญชนเจ้ากับทำหน้าตาที่เป็นมิตร
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
แต่พอมาในภายหลังเข้ากับทำหน้าตาหน้ารังเกียจเหมือนกับแม่เจ้าเหลือเกินนะ!
ชางเจียงซู(พอ.)
เจ้าจะยังมาเป็นศัตรูของตระกูลชางต่อรึยังไง
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
แล้วเจ้าจะทำไมกันล่ะ!
ชางเจียงซู(พอ.)
ข้าพยายามไว้หน้าเจ้าอยู่รู้หรือไม่
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
ชิ!..//เดินออกจากสถานที่แห่งนั้น
02
เสี่ยวหลงอิน(เพื่อนนอ.)
เอ่อ..หลินเฟิ่ง
เสี่ยวหลงอิน(เพื่อนนอ.)
เจ้าไม่กลัวหรอ
เสี่ยวหลงอิน(เพื่อนนอ.)
สกุลชางยิ่งมีอำนาจซะด้วยสิ
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
ข้าจะจำเป็นต้องกลัวด้วยรึ
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
ตระกูลของข้ากับตลระกูลชางก็เป๋นศัตรูกันมาตั้งนานแล้ว
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
ไม่จำเป็นต้องกลัวหรอกนะ
ชางเจียงซู(พอ.)
น้อยๆหน่อยเถอะเจ้าน่ะ!
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
เจ้ายุ่งอะไรด้วย!
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
แล้วเจ้าจะตามข้ามาทำไม
ชางเจียงซู(พอ.)
ท่านพ่อข้าบอกแล้วไม่ใช่รึ
ชางเจียงซู(พอ.)
ว่าสองตระกูลต้องสงบศึกกัน
ชางเจียงซู(พอ.)
แล้วจะไม่เป็นศัตรูกันอีกตลอดไป!
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
และตอนนี้ข้าก็กำลังระงับโทสะอยู่นะ
ชางเจียงซู(พอ.)
มันเกี่ยวอะไรกับข้า!//ชักกระบี่ออกมา
ถังหลินเฟิ่ง(นอ.)
เจ้ากล้าชักกระบี่ใส่ข้ารึ!..//ชักกระบี่ออกมาเช่นกัน+จ่อไปที่หน้าของอฝ.
เสี่ยวหลงอิน(เพื่อนนอ.)
อุ๊บ- แฮะๆ//คิดอะไรออกแต่ไม่ได่เอ่ยออกมา
เสี่ยวหลงอิน(เพื่อนนอ.)
(กระบี่พวกนี้น่ะหรอ..ข้าไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมีอยู่จริง)
เสี่ยวหลงอิน(เพื่อนนอ.)
(กระบี่ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นกระบี่ที่มีคนใช้เป็นสหายที่คิดไม่ซื่อ)
เสี่ยวหลงอิน(เพื่อนนอ.)
(ฝ่่ายที่คิดไม่ซื่อเหมือนจะเป็นสีขาวสินะ)
03
เฉิงจื่อ
หืม?..!!!//กระบี่เฉียวหน้า
กระบี่ที่เฉียวหน้าไปคือกระบี่ชื่อเซียว
เฉิงจื่อ
เจียงหยาง!!!..//หันไปหาอฝ.
ชินเจียงหยาง
ดูที่พื้นข้างหน้าเจ้าเสียก่อน
เฉิงจื่อ
ขอบใจเจ้าที่ช่วยชีวิตข้า
เฉิงจื่อ
ข้าคิดว่าเจ้าจะหักหลังข้าซะอีก
ชินเจียงหยาง
(เมื่อไหร่เจ้าจะรู้ถึงเจตนาที่แท้จริงของข้าสักทีนะ)
ชินเจียงหยาง
เฉิงจื่อ..ข้า
เฉิงจื่อ
ว่าไงรึ..//เอามือไว้ข้างหลัง
ในขณะนั้นมีกระบี่สีดำเข้ามาตัด...ของเฉิงจืีอ
ชินเจียงหยาง
ใคร..ใครทำกัน
ชินเจียงหยาง
กระบี่เฉินหยิ่ง
ชินเจียงหยาง
เหยียนหนิงอี๋!!
ชินเจียงหยาง
เจ้าอยู่ที่ไหนน่ะ
ชินเจียงหยาง
อออกมาเดี๋ยวนะ
เหยียนหนิงอี๋
เรียกหาข้าทำไมล่ะ
ชินเจียงหยาง
เจ้า..ทะ..ทำไม
ชินเจียงหยาง
ต้องฆ่าเฉิงจื่อล่ะ
ชินเจียงหยาง
ข้ารู้..ว่าเราเป็นศัตรูกัน
ชินเจียงหยาง
แต่นั่น..คือสิ่งที่ข้ารักไม่ใช่รึ
เหยียนหนิงอี๋
ข้าช่วยชีวิตเจ้านะ
เหยียนหนิงอี๋
เจ้าอยากตายด้วยฝีมือของคนที่เจ้ารักงั้นรึ
ชินเจียงหยาง
เฉิงจื่อไม่มีทางจะฆ่าข้าหรอก//น้ำตาไหล
ชินเจียงหยาง
เฉิงจื่อ..คือสหายของข้านะ
เหยียนหนิงอี๋
เจ้าในตอนนี้หน้าสมเพชมากเลยล่ะ
ชินเจียงหยาง
ใครล่ะ! ที่ทำให้ข้าดูหน้าสมเพชเช่นนี้!//เข้าไปดึงเสื้ออฝ.
เหยียนหนิงอี๋
เจ้าเข้าใจเจตนาของข้าหน่อยน่าจะดีนะ
เหยียนหนิงอี๋
ข้าหวังดีให้เจ้า
เหยียนหนิงอี๋
แต่เจ้าไม่เอา..
เหยียนหนิงอี๋
แบบนี้ข้าก็เสียดายเป็นนะ
ชินเจียงหยาง
อะไรกัน-//สลบไป
เหยียนหนิงอี๋
เจ้าจะไม่ยกโทษให้ข้าหน่อยเหรอ~
เหยียนหนิงอี๋
ข้าตามใจเจ้าทุกอย่างเลยนะ!
ชินเจียงหยาง
อย่ามายุ่งน่ะ
เหยียนหนิงอี๋
อะไรเนี่ย..เจ้าไม่ยกโทษให้ข้าหน่อยหรอ//เข้าไปกอด
เหยียนหนิงอี๋
ข้าจะปล่อยก็เมื่อเจ้ายกโทษให้ข้าเท่านั้น
ชินเจียงหยาง
เดี๋ยวนี้//หงุดหงิด
เหยียนหนิงอี๋
อุ!..หึ//แสยะยิ้ม
ในขณะที่เจียงหยางหันไปหาคนที่กำลังกอดหรือโอบเอวตนอยู่อฝ.ก็ได้ก้มลงมาและค่อยๆเอาหน้าเข้ามาใกล้
เหยียนหนิงอี๋
เงียบๆหน่อยสิ
ชินเจียงหยาง
ข้ายังไม่ยกโทษให้เจ้าเลยนะ!!
เหยียนหนิงอี๋
พูดแล้วเจ้าไม่ฟังข้าก็จะใช้อย่างอื่นมาอุดปากเจ้านะ
ชินเจียงหยาง
เจ้าจะใช้อะไรอุดปากข้าได้ล่ะ-..!!!!
หนิงอี๋ได้ยินคำนั้นไม่ทันจบเขาก็ก้มลงประกบปากกับอฝ.แต่ด้วยความตกใจของเจียงหยางเขาได้พยายามขัดขืนและพยายามดันลิ้มของอฝ.ออกและด้วยเรื่องแบบนี้เจ้าจึงเสียเปรียบทำให้เจียงหยางเคล้มตามไปด้วย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
