คุณคิรินอย่านอกบท!
นอกบทครั้งที่ 1
🚫❗เนื้อหาในนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งหรือสร้างขึ้นมาเพื่อความสนุกสนานเท่านั้น อาจมีคำหยาบและเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมอยู่บ้าง กรุณาใช้จักรยานในการรับชม❗🚫
[ติ๊ง! ระบบกำลังทำการเชื่อมต่อกับโฮสต์]
[ครืดด...การเชื่อมต่อเสร็จสิ้น]
???
อืม...//ค่อยๆลงขึ้นนั่ง
[สวัสดีครับคุณคิริน ผมมีชื่อว่า E22108-01 จะมาเป็นผู้มอบภารกิจและคอยช่วยเหลือคุณครับ]
คิริน
ไม่มีชื่อที่มันเรียกง่ายๆหรอ?//มองหน้าจอที่อยู่ตรงหน้า
[ผมไม่มีชื่ออื่นนอกจากชื่อ E22108-01ครับ ถ้าหากว่าคุณคิรินต้องการเปลี่ยนชื่อก็สามารถเปลี่ยนได้เลยครับ]
คิริน
งั้นนายชื่อลูอิสก็แล้วกันนะ
[ระบบกำลังทำการเปลี่ยนชื่อจาก E22108-01เป็นลูอิส...]
[ติ๊ง! การเปลี่ยนชื่อเสร็จสิ้น]
คิริน
ให้ตายสิ ไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะได้มาเกิดใหม่แถมมีระบบคอยมาช่วยด้วย//มองหน้าจอสีฟ้าตรงหน้า
[คุณดูไม่ค่อยตกใจเท่าไหร่นะครับ]
คิริน
ให้ฉันตกใจทำไมล่ะ ในเมื่ออะไรแบบนี้เนี่ยฉันเคยอ่านมาแล้ว//ยักไหล่
[ถ้าอย่างงั้น คุณมีคำถามอะไรที่อยากถามกับผมก็สามารถถามได้เลยนะครับ]
คิริน
ฉันเข้ามาอยู่ในนิยายเรื่องอะไร?
[นิยายที่คุณคิรินเข้ามาอยู่นี้มีชื่อว่า 'กลิ่นหอมของฟีโรโมน' ครับ]
[คุณคิรินต้องการทราบเรื่องของนิยายเรื่องนี้รึป่าวครับ?]
[นิยายเรื่อง กลิ่นหอมของฟีโรโมน เป็นนิยายแนวโอเมก้าเวิร์ส นายเอกของเรื่องมีชื่อว่า 'นที' เป็นอัลฟ่า ส่วนพระเอกของเรื่องนั้นมีชื่อว่า 'ฮาเกน' เป็นอัลฟ่าเหมือนกันครับ]
[ทั้งสองคนรู้จักกันในคลาสเรียนที่อาจารย์ให้จับกลุ่มทำโครงงาน ทำให้ทั้งสองนั้นได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น และหลังจากจบโครงงานทั้งสองก็พูดคุยและโทรหากันอยู่ตลอด]
[จากคนรู้จักกลายเป็นเพื่อน จากเพื่อนกลายเป็นคนคุย ทั้งสองไปเที่ยวด้วยกันในช่วงปิดภาคเรียน แล้วก็ไปเจอกับ 'ซีล' ตัวร้ายฝ่ายรุกของเรื่อง]
[ซีลนั้นเป็นอัลฟ่าเหมือนกันครับ เขาเป็นรุ่นพี่ที่เคยรู้จักกับนทีมาก่อน และคอยตามวอแวนทีเรื่อยมา ฮาเกนเลยช่วยเป็นไม้กันหมาให้กับนทีชั่วคราว]
[หลังจากนั้นทั้งสองก็แต่งงานกันแล้วรับเลี้ยงลูกบุญธรรมครับ]
[เรื่องต่อมาที่ผมจะมา...อธิบาย...]
คิริน
//นอนหลับสนิทอยู่บนเตียง
[...ราตรีสวัสดิ์ครับคุณคิริน]
คิริน
อืม...//ขยับตัวเล็กน้อย
คิริน
ให้ตายสิ...ดันเผลอหลับตอนที่กำลังฟังลูอิสเล่านิยายซะงั้น//นั่งขยี้ผมตัวเองด้วยความหัวเสีย
[ที่จริงผมจะปลุกคุณคิรินอยู่นะครับ แต่มันถึงเวลานอนของคุณแล้วมันเลยทำให้ผมไม่สามารถปลุกคุณได้ ไม่งั้นจะเป็นการรบกวนเวลานอนหลับของคุณน่ะครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้ปลุกคุณ]
คิริน
(ไม่เป็นไรลูอิส มันคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง)
คิริน
เห้อ...//ฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียน
จู่ๆก็มีคนมาเคาะที่บริเวณโต๊ะของคิรินเบาๆ ทำให้คิรินเงยหน้าขึ้นมองมาคนที่เป็นคนเคาะ
[ ติ๊ง!
ชื่อ : ปริน
สถานะ : ตัวประกอบ]
คิริน
อืม ได้อยู่แล้ว//ยิ้มให้ปริน
ปริน
ฉันปริน นายล่ะชื่ออะไร?//หันมามองคิริน
คิริน
ฉันคิริน//หันมามองปริน
ปริน
ฉันเป็นอัลฟ่า แล้วนายล่ะ?
ปริน
โอ้! ยินดีที่ได้รู้จักนะ!//ยิ้มให้คิริน
คิริน
เหมือนกัน//ยิ้มให้ปริน
หลังจากนั้นทั้งสองก็คุยเล่นกันระหว่างรออาจารย์เข้ามาสอน
มีคนเดินเข้ามาหาทั้งสองที่กำลังคุยเล่นกับอยู่ ทั้งสองหันไปก็เจอกับนักเรียนคนนั้น
[ติ๊ง!
ชื่อ : นที
สถานะ : นายเอกของเรื่อง]
[ภารกิจ : ทำความรู้จักกับนายเอก
เวลา : ภายใน20นาที
บทลงโทษ : ไม่มี]
ก๊อกๆมาฝากนิยายในอ้อมอกของนักอ่านทุกท่านครับ💐
นอกบทครั้งที่ 2
🚫❗เนื้อหาในนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งหรือสร้างขึ้นมาเพื่อความสนุกสนานเท่านั้น อาจมีคำหยาบและเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมอยู่บ้าง กรุณาใช้จักรยานในการรับชม❗🚫
ขณะที่ทั้งสองฝ่ายต่างสบตากัน ปรินก็เอ่ยขึ้นมาอย่างสดใส
ปริน
ได้สิ! นายไปนั่งอีกฝั่งของคิรินเลย//ชี้ที่ว่างด้านซ้ายของคิริน
นที
ขอบคุณ//เดินไปนั่งข้างๆคิริน
[ภารกิจ : ทำความรู้จักกับนายเอก
ระยะเวลา : 17นาที
บทลงโทษ : ไม่มี]
คิริน
(ทำไมถึงจับเวลา บทลงโทษไม่มีนี่?)
[บทลงโทษสำหรับภารกิจนี้ไม่มีครับ]
[ที่จำเวลาให้คุณคิรินทำความรู้จักกับนายเอกภายในเวลาที่กำหนด ก็เพราะว่าถ้าหากคุณคิรินทำเวลาไม่ทัน]
[มื้อเที่ยงกับมื้อเย็นวันนี้ก็จะไม่มีเบเกอรี่ให้คุณคิรินทานครับ]
คิริน
(ล-แล้วๆๆ ตอนนี้เหลือเวลาอีกเท่าไหร่?!)
เมื่อทราบระยะเวลาในการทำภารกิจคิรินก็รีบหันไปเพื่อทำความรู้จักกับคุณนายเอกทันที
คิริน
นายชื่ออะ...ไร...//สบตานที
ด้วยความเร่งรีบทำให้คิรินไม่รู้ตัวเลยว่าคุณนายเอกนั้นกำลังเท้าคางมองเขาอยู่เงียบๆ
คิรินหันมาเพื่อถามชื่อกับคุณนายเอก ด้วยความที่คิรินหันมาอย่างรวดเร็วทำให้นทีไม่ทันได้ตั้งตัวแล้วถอยออกห่างจากคิริน
ทำให้ตอนนี้ทั้งสองอยู่ใกล้กันมาก เรียกได้ว่าจมูกชนกันเลยก็ว่าได้
หลังจากที่ได้ยินคำถาม คุณนายเอกก็ตอบออกมาอย่างแผ่วเบา
คิริน
อ-อ๋อ ฉันคิรินนะ//ค่อยๆถอยกลับมานั่งที่เดิม
คิรินค่อยๆถอยออกห่างจากคุณนายเอกช้าๆอย่างเนียนๆ
คิริน
แล้วปรินล่ะ?//มองหาปริน
นที
อีกสักพักก็คงกลับมา//หันไปมองนอกหน้าต่าง
คิริน
(ให้ตายสิ เมื่อกี้หน้าคุณนายเอกใกล้ฉันมากเลยลูอิส!)//หันไปมองหน้าห้อง
คิริน
(แล้วไม่มีรางวัลให้สำหรับภารกิจนี้เลยหรอ?)
[รางวัลของภารกิจนี้คือ ของหวานมื้อเที่ยงของคุณคิรินสามารถทานเค้กได้2ชิ้นครับ]
คิริน
(2ชิ้นเลยหรอ!)//ตาเป็นประกาย
คิริน
(เค้ก2ชิ้น)//ยิ้มเบาๆ
คิริน
เที่ยงนี้กินเค้ก2ชิ้น//พึมพำเบาๆอย่างตื่นเต้น
นที
//เหลือบมองคิรินเล็กน้อย
คิริน
เอาเค้กช็อกโกแลตกับเค้กอะไรดี?//พึมพำเบาๆ
นทีเหลือบมองอีกคนที่กำลังพูดพึมพำเบาๆอยู่คนเดียวพลางขมวดคิ้วมุ่นอย่างใช้ความคิดแล้วหันกลับไปมองนอกหน้าต่างต่อ
คิริน
เค้กอะไรอีกดีนะ...//พึมพำ
???
คาราเมลคัสตาร์ดเค้กก็อร่อยนะ
นที
//ประคองตัวคิรินเอาไว้
คิรินสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจและถอยหลังชิดกับนทีที่กำลังมองนอกหน้าต่างอยู่
คิรินค่อยๆหันไปมองคนที่เขามาพูดกับเขาโดยที่ไม่ให้เสียง
???
โทษทีที่ทำให้ตกใจนะเจ้าตัวเล็ก//หัวเราะเบาๆ
[ติ๊ง!
ชื่อ : โนอาห์
สถานะ : พระรอง]
คิริน
น-นายกล้าเรียกฉันตัวเล็กงั้นหรอ!//ชี้หน้าโนอาห์
โนอาห์
นายตัวเล็กจริงๆนะ//ยิ้มเบาๆให้คิริน
คิริน
ไม่ใช่นะ! ฉันน่ะตัวออกจะใหญ่!
คิรินที่ถูกสะกิดหลังเบาๆจากด้านหลังก็พึ่งจะรู้สึกตัวว่าคุณนายเอกยังนั่งอยู่ตรงเดิม
เขาค่อยๆหันไปมอง ก็เห็นนทีมองเขาอยู่
นที
พิงจนพอใจแล้วใช่มั้ย?//ก้มมองคิริน
คิริน
อ่ะ! ท-โทษที!//รีบผละตัวออกจากนทีทันที
นที
//พยักหน้าให้คิรินเบาๆ
คิริน
นี่นายน่ะ! กล้ามาว่าฉันตัวเล็กได้ยังไง!//หันกลับมาจ้องหน้าโนอาห์
โนอาห์
แล้วนายสูงเท่าไหร่ล่ะเจ้าตัวเล็ก?//มองคิรินอย่างเอ็นดู
คิริน
(ลูอิส! ฉันสูงเท่าไหร่!)//จ้องหน้าโนอาห์
[ส่วนสูงคุณคิรินอยู่ที่170เซนติเมตรครับ]
โนอาห์
ว่าไงเจ้าตัวเล็ก~//มองคิรินพลางยิ้มให้เบาๆ
โนอาห์
//หลุดหัวเราะออกมาเบาๆ
โนอาห์
นายรู้มั้ยว่านายน่ะเตี้ยกว่านทีอีกนะ//ขำเบาๆ
คิริน
//รีบหันกลับไปมองนทีอย่างไว
คิริน
ช-ช่างสิ ล-แล้วนายล่ะ!//หันกลับมามองโนอาห์
คิริน
นี่ฉัน...เตี้ยขนาดนั้นเลยหรอ...//มองโนอาห์ขึ้นลง
โนอาห์หลุดขำออกมาด้วยความเอ็นดูแล้วเช็ดน้ำตาที่ไหลออกจากหางตา
โนอาห์
ฮะๆ นายนี่มันน่ารักจัง//ปาดน้ำตาออกไปจากหางตา
คิริน
พูดบ้าอะไรของนาย//ขมวดคิ้ว
คิรินพึมพำเบาๆแล้วหันกลับมามองหน้าห้องตามเดิม
ปริน
คิรินน//วิ่งเข้ามาหาคิริน
ปริน
อ่ะ...ใครน่ะ เพื่อนใหม่นายหรอคิริน?//ดึงเก้าอี้จากโต๊ะด้านหน้าโต๊ะคิรินมานั่งหันหน้ามาหาคิริน
คิริน
บ้าหรอ ฉันไม่รู้จักหมอนี่ซะหน่อย//ขมวดคิ้ว
ปริน
อ้าวหรอ...//เกาหลังคอด้วยความงุนงง
โนอาห์
ว้า~ใจร้ายจัง ฉันอุตส่าห์แนะนำเค้กให้นายเลยนะเจ้าตัวเล็ก//เท้าคางมองคิริน
คิริน
(ลูคัส ทำไมหมอนี่ชอบกวนผมอ่ะ!)
[ตามเนื้อเรื่องแล้วช่วงเวลานี้พระรองของเรื่องยังไม่ได้หลงรักนายเอกครับ]
[แล้วก็อาจจะมีความเป็นไปได้ว่าเขาสนใจคุณครับ]
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
