This Time I Come Back To You.
ตอน0
ข้าต้องทำเช่นไรเจ้าถึงจะยอมรับข้า?
ใช่ ข้าจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้เจ้ายอมรับ
งั้นเจ้าก็ควักลูกตาทั้งสองของตัวเองสิ
ถ้าเจ้าทำได้ข้าจะยอมรับเจ้าเอง
ตะ..แต่ ถ้างั้น ข้าจะมองท่านได้อย่างไร
ข้ามองเจ้าทีไร ลูกกะตาของข้าแทบอยากมุดเข้าไปใต้เปลือกตาทุกที
แค่ทำหรือไม่แค่นั้นเองแหละ
ข้าเอาลูกตามาแล้วตอนนี้ท่านยอมรับข้าได้รึยัง
อี๋๋ นั่นอะไรน่ะ ลูกตางั้นหรอสกปรกจริงๆ รีบเอามันออกไป
เจ้าได้ยินที่นางพูดหรือยังเอาออกไป
ข้าแค่หลอกใช้เจ้าเท่านั้นเอง อย่าหัวเสียไปเลย
เดี๋ยวเจ้าก็จะได้ใช้ชีวิตแบบที่เจ้าต้องการแล้วล่ะ
อย่า... อย่าทำอย่างนั้นเลย ข้าา~~
ตอน1
ข้ายอมควักลูกตาตัวเองแล้วทำไมท่านถึงไม่รักข้าล่ะ
ผู่เยว่
นั่น.... ความคิดนั้น
ไป๋ชาน
คุณชายเยว่ ท่านตื่นแล้วหรือ
ไป๋ชาน
ข้าน้อยไป๋ชาน เป็นคนใช้ของท่านค่ะ
ไป๋ชาน
แผลที่เท้าท่านเป็นอะไรหรือไม่เจ้าคะ
ผู่เยว่
อ่ะ ไม่เป็นไรหรอกๆ ไม่เจ็บไม่คันเลย
ไป๋ชาน
ให้ไป๋ชานทำแผลให้ใหม่มั้ยเจ้าคะ อันเก่ามันรอกหมดแล้วเจ้าค่ะ
ผู่เยว่
เออ ไม่ต้องทำก็ได้แค่นี้ข้าก็ขอบคุณมากแล้ว
ไป๋ชาน
ไม่จำเป็นต้องขอบคุณหรอกเจ้าค่ะ(◠‿◕)
ไป๋ชาน
ข้าก็แค่ทำตามหน้าที่
ไป๋ชาน
เอ๊ะ!!จริงด้วย ข้าต้องรีบไปรายงานให้คุณชายก่อน ไป๋ชานขอตัวนะเจ้าคะ
ผู่เยว่
ตาของข้ายังอยู่ดี ข้ายังมองเห็นอยู่
หลิงหยุน
ผู่เยว่..เจ้าฟื้นแล้วหรือ
ผู่เยว่
--เฮือกก ヽ((◎д◎))ゝ
เจ้าก็ไปควักลูกตาทั้งสองสิ ข้าจะยอมรับก็ได้
หลิงหยุน
เจ้าเป็นอะไรหรือไม่ผู้เยว่
ผู่เยว่
(เป็นเขาจริงๆด้วย)
ผู่เยว่
( ทำไมต้องเจอเขาด้วยนะщ(゜ロ゜щ) )
หลิงหยุน
เท้าของเจ้ายังเจ็บอยู่หรือเปล่า
ผู่เยว่
ปะ..ปล่อยมือข้าก่อน//เสียงเบา
หลิงหยุน
.......//ปล่อยมือ
หลิงหยุน
เจ้ายังเจ็บตรงไหนหรือเปล่า?
ผู่เยว่
ไม่ ข้าไม่เจ็บ ออกไป ข้าอยากอยู่คนเดียว
หลิงหยุน
//ลุกขึ้น+เดินออกไป
ไป๋ชาน
ไป๋ชานจะไปเอายามาให้นะเจ้าคะ//เดินออกไป
ผู่เยว่
เพราะเขาคนนั้นทำให้ข้าต้องตาย ข้าต้องอยู่ห่างจากเขาเอาไว้
ผู่เยว่
แต่จะแน่หรอที่ข้าย้อนกลับมา เพราะนิสัยของเขาแปลกไป
ผู่เยว่
สายตาที่เคยเย็นชานั้น ได้หายไป ตอนที่เขาคุกเข่าและมองข้ามันทำให้รู้สึกแปลกๆ
ผู่เยว่
บางทีการที่เขาใจร้ายและหลอกใช้ข้าอาจถูกข้าเดาได้
ผู่เยว่
เลยต้องหันมาใจดีให้ข้า ข้าต้องระวังไว้แล้วล่ะ
ตอน2
ลี่หยาง
แน่นอน จ่ายมา5หยวน เร็วๆ
ผู่เยว่
มีแค่3หยวนเอง ติดไว้ก่อนได้มุ้ยย
หลิงหยุน
นี่ เหตุใดเจ้าต้องหนีออกมาด้วย//จับไหล่
ผู่เยว่
(Щ(゜ロ゜щ)เมิงอีกล่ะ)
ผู่เยว่
แฮะๆ พอดี ข้ามีงานต้องทำน่ะ ขี้เกียจรอเลยออกมาก่อน
หลิงหยุน
ทั้งที่ไม่บอกใครเลย
ผู่เยว่
...ชะใช่//เสียงเบา
หลิงหยุน
(눈‸눈)(เชื่อก็ได้)
หลิงหยุน
แล้วเจ้ามาทำอะไรที่นี่ล่ะ
ผู่เยว่
(งานน่ะ เข้าใจหน่อย)
ผู่เยว่
(ตอนนั้นข้าจำได้ว่าเอาไว้ที่ไหนสักที่ในบ้านหลังนี้แหละ)
หลิงหยุน
เจ้ากำลังหาอะไรอยู่หรือ
ผู่เยว่
ไม่หรอกข้าไม่ได้หาอะไร//ขุ้ยเคี่ยๆ
หลิงหยุน
(นั่นคือท่าทางที่ไม่ได้หาของหรือ)
ผู่เยว่
(อ่ะ อะไรเนี่ย จำได้ว่าเอาไว้ที่นี่ไม่ใช่เรอะ)
ผู่เยว่
ต้องอยู่ที่ไหนสักแห่งแหละ
ผู่เยว่
นี่ช่วยข้าหาหน่อยสิ หลิงหยุน มันเป็นกระดาษใบหนึ่งที่มีดอกท้อติดอยู่และกล่องหนึ่งใบน่ะ
ทั้งสองกำลังมุ่งมั่นกับการหาของ
ตัดไปอีกฝั่ง
ไป๋ชาน
คุณชายไม่อยู่เจ้าค่ะ
ลู่ซือ
เจ้าช่วยเอาจดหมายนี่ให้หลิงหยุนทีนะ
ผู่เยว่
(ฮรื่ออออ หาไม่เจอ)
ผู่เยว่
(มันอยู่ไหนเนี่ยย!)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
