รักนี้คือข้อยกเว้น
ยืนรอ
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เขียน
เอาจริงเขียนเล่นข้ามเวลาไปวันๆ
ผิดพลาดอย่างไงก็ขอโทษด้วย
สําหรับคนไม่ชอบไม่ต้องอ่านไม่ต้องมาพิมพ์ให้เสียใจด้วย
ข้าวปั้น
แม่ค่ะปั้นไปเรียนก่อนน่ะค่ะ//กอดข้าวสวย
ข้าวสวย(แม่ข้าวปั้น)
ตั้งใจเรียนล่ะ//ลูบหัว
บ้านข้าวปั้นกับฟิวอยู่ไม่ห่างจากโรงเรียน
บางวันก็เดินไปบางวันก็ขี่จักรยานไป
ข้าวปั้นกับฟิวเรียนห้องเดียวกันน่ะ
ข้าวปั้น
//เดินเข้าห้องและนั่ง
ข้าวปั้น
คาบแรกเรียนไรอ่ะ//เปิดกระเป๋าดูหนังสือ
ฟิว
มาเรียนแต่ไม่รู้หรือไง
ข้าวปั้น
มาเรียนไม่รู้ไง//ล้อ
ข้าวปั้น
//หยิบหนังสือกับสมุดวางบนโต๊ะ
ตอนนั้นทุกคนก็พากันเข้าห้อง
ทั้งสองคนเข้าห้องก่อนคนอื่นน่ะค่ะ
ทะเลาะ
หวาน
แหมหวานกันตั้งแต่เช้าเลยน่ะ//เดินมา
ฟิว
แน่นอนอยู่แล้ว//โอบไหล่
ข้าวปั้น
โอ้ย.พูดให้คนอื่นเข้าใจผิดอีกแล้ว//มองฟิว
ฟิว
อะไรฉันหล่อขนาดนั้นเลยหรอ//จ้องตา
หวาน
//เดินออกไปนั่งโต๊ะตัวเอง
ฟิว
จ.เจ.เจ็บๆๆ//ทำท่าเจ็บ
ทั้งสองยืนคาบไม้บรรทัดกระต่ายขาเดียว
ข้าวปั้น
หัวเราะไร//ไม่บรรทัดหล่น
ครู
งั้นก็แล้วไปคาบนี้อาจารย์สั่งงานไว้
ครู
เข้าห้องได้แล้ว//เดินออกไป
ข้าวปั้น
//อยู่ก็ปวดท้องกุมท้อง
ปวดท้อง
ฟิว
ไม่พูดฉันจะรู้ได้ไง//จับไหล่
ข้าวปั้น
//เงียบ+หลับตา+ฟุบโต๊ะ
ฟิว
//เดินเข้ามาพร้อมยาแก้ปวดท้อง
ฟิว
เมื่อเช้าไม่ได้กินข้าวใช่ไหม
ฟิว
นี่กิน//แกะยา+เอาน้ำให้
ข้าวปั้น
เออน่า//รับมาดื่ม
ทั้งสองเรียนจนถึงเวลากินข้าว
ข้าวปั้น
ฉันไปจองโต๊ะนายไปซื้อ
ข้าวปั้น
ไปเถอะน่านี่เงินเอาผัดกระเพราไข่ดาว//ยืนเงินให้+ดันไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
