่
ควิลท์ เป็นสาวสวยที่น่ารักสวยดวงตาสีฟ้าผมขาว รูปร่างลักษณะดีและเรียนเก่งปัญญาอันเลิศของเธอ เป็นเด็กเนิร์ดเลยก็ว่าได้ จึงทำให้มีคนชอบเธอหลายคนแน่นอนว่ามีคนชอบก็ต้องมีคนเกลียด
.
.
นายแฮนซัม เป็นบุตรของเจ้าของหรือผู้ก่อตั้งโรงเรียนนี้ แน่นอนมีแต่คนถูกเขารังแก ไถเงิน เป็นประจำนิสัยตรงกับคำว่าหยิ่งยโส เขาคือคนที่กลั่นแกล้งควิลท์และดูถูกเสมอเหตุผลของเขาคือเธอจน
.
.
.
"นี่!"
"หลับตาเดินรึไง"
พระพายเพื่อนแฮมซัมนิสัยพอๆกันคิดว่าบ้านรวยแล้วทำไรก็ได้หรอ
"ขะ-"
ซ่าา
แฮนซัมหยิบขวดน้ำที่เด็กคนนั้นมาสาด น้ำมีสีน้ำเงินอ่อนทำให้ควิลท์เปียกไปทั้งตัว
เพื่อนของควิลท์มีชื่อว่าโซเฟียเธอนั้นชอบด่าแฮมซัมและถูกรังแกเช่นกันกับควิลท์
"ฉันว่าไม่มีตาซะมากกว่า"แฮมซัมพูดขึ้น เสียงหัวเราะทำให้ควิลท์อับอายอย่างมากแต่ไม่ตอบโต้อะไร
"ควิลท์!" โซเฟียพูดขึ้น
"ว่าไงโซเฟีย"
"ทำไมเธอไม่ฟ้องผอ."
"ถ้าฉันฟ้องผอ.ก็แค่หักคะแนนพฤติกรรมเท่านั้น และถ้าพวกแฮนซัมรู้ฉันเธอคิดว่าจะเป็นยังไง"ควิลท์พูดและเดินหนีออกจากตรงนั้นเพื่อไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที
———————————————————————————————
"เอ่อ..เธอชื่อควิลท์ใช่ไหม"เด็กคนที่ถูกหยิบขวดน้ำจากแฮนซัมมาหาเธอ
"ใช่ ทำไมหรอ"
"ฉันบิสเทิ้ลนะ คือน้ำนั้นเข้าปากเธอรึป่าว.."
"เต็มๆเลยละ ทำไม?"
"เอ่อ..มันเป็น..นะ..น้ำยาแปลงเพศ"
"ฉันไม่รู้ว่ามันออกลิตรรึป่าว"
หลังบิสเทิ้ลพูดจบร่างกายควิลท์ก็เปลี่ยนทันตัวสูงขึ้นกว่าเดิม ดวงตาสีฟ้าน่าหลงไหลนิ้วยาวเรียวก็กลายเป็นหนาและยาว ทรงผมสั้นสีขาวรวมถึงใบหน้าอันหล่อ สิ่งที่เธอเคยมีกลับหายไปหน้าอกเรียบเนียบควิลท์สิ่งหวังว่ามันจะไม่มีแต่ดันกลับมี
ควิลท์
"ไม่นะ..นายมีกระจกไหม"ควิลท์อึ้งไปซักพักก็พูด
"เอ่อ..เดียวแปปนึงนะ"บิสเทิ้ลยื่นกระจกให้ควิลท์
"ฉันว่าไม่แน่นะ เธอ..เอ่อ..นายดูหล่อไปเลย"บิสเทิ้ลเอ่ยปากของเขาอ้าค้างอยู่อย่างนั้น
"จริงหรอ ฉันควรไปหาครูนะ"
"ไปสิ"
แน่นอนบิสเทิ้ลโดนทำโทษไปตามระเบียบพวกครูจึงหาทางให้ควิลท์กลับร่างหญิง
ห้องสมุด
"หลบไปสิ นี่ที่ของฉัน"แฮนซัมเอ่ย
"มีชื่อนายเขียนรึไง?"
"อย่าให้ฉันต้องพูดอีกครั้ง"
"เฮ้อ..ก็ได้ๆ"ควิลท์พูดจบก็ยืนเขายืนหยุดอยู่ครู่นึง
"นายเตี้ยจัง"
"นี่! ไอ้จนโสโครกนายรู้ไหมพูดอะไรออกมา"
"ฉันพูดอะไร"ควิลท์พูดก็เข้าใกล้แฮนซัมมากขึ้น
เป็นครั้งแรกที่ควิลท์ทำให้แฮนซัมกลัวและเดินหนีไป
วันถัดมา
"ไอ้ลูกจน! 55555!!" แฮนซัมเอ่ยขำขันกับเพื่อน แต่รู้หรือไม่ควิลท์ที่ได้ยินแฮนซัมดูถูกเพื่อนของเธอแบบนั้นก็...
.
"เฮ้ย!!"ควิลท์กระชากคอแฮนซัมต่อหน้าเพื่อนของเขามาหลบหลังกำแพง
"นายพูดแบบนี้กับเพื่อนฉันได้ยังไง!"
ประกอบ
ไม่ได้จูบกัน!!
"ทำไม? นายก็ควรรับความจริงได้แล้วหนิ"
"ปากเสีย"
แฮนซัมรีบวิ่งหนีควิลท์มาที่ห้องของครู
" นายจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น "
"แฮ่กๆ"แฮนซัมพยายามคว้าหาอะไรบ้างอย่าง และคว้าได้เขาได้กดและมันได้พาพวกเขาทั้งสองมาที่ๆนึงที่มีเตียงเก่าๆ และมีปุ่มกดออกจากห้องนี้
"ฉันจะกลับ"แฮนซัมเอ่ย
"ไม่! จนกว่านายจะขอโทษโซเฟีย"
"ตื้อจริงๆ เป็นผัวยัยนั้นรึไง"
พรึ่บ
อยู่ดีๆปุ่มก็หายไปพร้อมมีเตียงสวยหรูสีแดงวางอยู่ และบริเวณที่ปุ่มหายไปได้เขียนคำเอาไว้
จากผู้สร้าง
นี่คือภารกิจแบบสุ่มและภารกิจที่คุณสุ่มได้คุณต้องทำให้เสร็จสิ้นหรือจบไม่งั้นคุณก็ไม่ได้ออกจนกว่าคุณจะทำ
ขอให้สนุกกับภารกิจ
ภารกิจ เซ็กซ์ 0/10
"อะไรวะเนี่ย! เพราะนายเลยไอ้จนโสโครกที่นี้จะทำยังไง"
"ให้นายขอโทษโซเฟียแล้วออกไปจากที่นี้"
"เสียสติไปแล้วรึไง"
แฮนซัมดูท่าน่าจะเอาจริง ควิลท์อุ้มแฮนซัมขึ้นเตียงร่างบางที่ดิ้นไปดิ้นมาไม่หยุดควิลท์ก็ขึ้นคร่อมทันทีก่อนที่แฮนซัมจะหนีไปได้ควิลท์ถอดเสื้อของเขาออกและย่อตัวลงเพื่อของถอดของแฮนซัม หุ่นของควิลท์เหมือนคนออกกำลังกายทุกวัน ควิลท์ถอดกางเกงแฮนซัมออกจนถึงแค่หัวเข่า แฮนซัมตกใจที่อีกฝ่ายไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาแกล้งบ่อยๆ
"เป็นเพราะนายที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้และฉันต้องศึกษาอะไรเยอะแยะ"ควิลท์พูด
"พอได้แล้วควิลท์! กล้าดียังไง"
"โดยเฉพาะเกี่ยวกับร่างกาย"
"ดะ..เดียวก่อน"
ร่างสูงใช้นิ้วหนาตวัดนิ้วชี้กลางตัวเองให้ชุ่มก่อนจะค่อยๆนำนิ้วเข้าไปในช่องรักของร่างบางโดยไม่ลังเลใดๆ ความเฉียบเย็นทำให้คนใต้ร่างเกร็งตัวไปหมด
"ฉันพึ่งรู้ว่านายเป็นอัลฟ่า"
"อื้อ!..เธอก็เป็น..อ่า!..ไม่ใช่รึไง"
"ใช่ร่างผู้หญิงฉันเคยเป็น"
ควิลท์เห็นอีกคนพยศแล้วก็ถอดเสื้อกางเกงอีกคนที่คาไว้จนร่างบางเหลือแค่เรือนร่างเปลือยเท่านัน้ ในขณะนั้นนิ้วยาวก็หมุนหาอะไรซักอย่างในช่องรักของคนใต้ร่าง
"นะ..นี่!..อื้อ!"
"ตรงนี้สินะ"
"อ่าส์!..อื้ม!"
แขนเล็กคว้าแขนหนาไว้และออกแรงจิกเมื่อร่างสูงหาจุดกระสัน และกดย้ำๆ ร่างสูงมองผลงานของตนโดยไม่คิดจะหยุดนิ้วของตนที่ย้ำจุดนั้น ความปวดแน่นร้อนที่ร่างสูงไม่เคยเป็นมาก่อนค่อยๆเพิ่มขึ้นอย่างขึ้นเจน
"อ่า..ให้ตายเถอะ"
"อ่าส์..อะ!"
ร่างสูงปลดตะขอกางเกงออก และหยิบความเป็นชายที่ไม่คุ้นชินออกมาและรูดขึ้นลงตามอารมณ์ นิ้วยาวเรียวถอนออกมาสักพักควิลท์จับท่อนเข้าไปในรูรักของอีกคน พร้อมกดเข้าไปให้มิดในช้องคับแคบที่เดียว
"อ๊ะ..โอ้ย!..อะเอาออกไป..อื้ม!!"
"จุดเมื่อกี้อยู่ไหนนะ"
"อะโอ้ย..อ่าส์..ยะอย่า"
ช่องคับแคบอุ่นรัดเนื้อแน่น พร้อมปล่อยเสียงครางจนพอใจเอวกระสอบให้ได้ที่ก่อนที่จะกระแทกตามจังหวะจนได้เจอจุดอ่อนไหวของร่างบาง ก็ส่งความเสียงซ่าให้ร่างบางเต็มๆร่างบางก็ย่อนสะโพกให้อย่างห้ามไม่ได้
ฟันคมก้มลงกัดหน้าอกและดูดจนขึ้นสี ผิวขาวเนียนขึ้นสีเป็นสีแดง ร่างบางบิดตัวไปมาด้วยความเจ็บเสียวในเวลาเดียวกัน อาการเกร็งทำให้หายใจเริ่มไม่ออก
"แฮนซัมหะ..หายใจเข้า"
"แฮ่กๆ..อึก.."
"นายนี่มัน"
น้ำตาสีใสไหลมาจากดวงตาได้อาบแก้มใส ร่างสูงประกบจูบลงลิ้นหนากวาดหาความหวานจากร่างบาง และป้อนออกซิเจนให้ทันที
ร่างสูงค่อยๆเร่งจังหวะขยับส่วนที่เชื่อมค้างเอาไว้
"อึก..คะ..ควิลท์..หยุดเถอะ..ขะ..ขอโทษแล้ว..อ่าส์!"
น้ำขาวได้ออกจากแกนกายเล็ก ขณะที่ร่างสูงป้อนจูบอย่างเร่งรีบ ร่างบางได้อ้อนขอร้องให้หยุดแต่ด้วยอารมณ์ในตอนนี้ เอวกระสอบยังกระแทกไปที่จุดอ่อนไหว
"ฮึก..ขะขอโทษ..ควิลท์..อ่า!"
ติ้ง!
เสียงดังขึ้นทันทีที่ร่างสูงปล่อยของเหลวขุ่นเข้าร่างกายร่างบาง
แฮนซัมหน้าซีดทันทีที่รู้ว่าพึ่งผ่านไปแค่รอบเดียว มันเเค่เริ่มต้นเท่านั้น
————————————————————————————————
.
ควิลท์
.
.
ภารกิจ เซ็กซ์ 1/10
แฮนซัมแทบสติแตกเพราะตัวเลขเพิ่มมาเพียงหนึ่งเดียว ร่างบางยกแขนปกปิดหน้าร่างกายสั่น ร่างสูงนำมือออกในการปกปิดใบหน้าแดงก่ำ
ได้สมใจมีอำนาจต่อคนที่แกล้งมานานดูถูก เหยียดหยามส่งผลให้คนใต้ร่างอ้อนวอนต่อเขามากกว่านี้
หนุ่มแว่นที่ยังไม่ได้เอาแกนออกก็ยกอุ้มร่างบางและจับสะโพกให้ทับแกนของตนเองและกระแทกสวนในทันที
"ฮึก..อึก..มะไม่เอา..แล้ว"
"ซี้ด.ยิ่งนายทำหน้าแบบนั้น"
"ฮึก..อ่าส์"
"..มันยิ่งสะใจนะ"
สองมือจับบ่าร่างสูงไว้ออกแรงจิกเมื่อตัวเองได้รับการกระแทกแรงๆ จากร่างสูงหนุ่มแว่นที่ได้ยินเสียงครางหวานหรือใบหน้าอันเจ็บปวดของร่างบางก็หยุดไม่ได้ที่จะทำต่อเพราะสะใจหรืออารมณ์ของตัวเองในตอนนี้
"อู้ว..ชักติดใจซะแล้วสิ"
"อื้ม! ยะ..หยุดพักก่อน"
"นายอยากออกเร็วไหมละ"
"อื้อ..เบากับฉันบ้าง"
ควิลท์จับเข่าเล็กทั้งสองและดันตัวไปข้างหน้าแขนหนาสอดขาและจับขอบเตียงไว้ขาพิ่งไว้กับแขนตัวเองก่อนจะกระหน่ำเอ็นใส่คนข้างหน้าไม่ยั้ง ร่างบางสะบัดใบหน้าเพื่อลดความเจ็บเสียวที่ร่างสูงมอบให้
ริมฝีปากที่เคยพูดจาดูถูดเขากลายเป็นตอนนี้ครางเสียงหวานอ้อนวอนให้ก็หยุดซะแล้ว ควิลท์ชักติดใจและอยากครอบครองร่างบางนี้ไปตลอด เพื่อให้แฮนซัมเป็นไก่ในกำมือ
"อ๊าา!..นะ..นายพวกซาดิสรึไง"
"ทำไม"
"เอาไม่ยั้งเล--อ๊า!"
"อ๊าา!"
"ขะขอพักก่อน..อื้อ!"
"รับทำให้จบๆไปไม่ดีกว่าหรอแฮนซัม"
"อ๊ะ..ฉันจะ..อ๊าา.."
"ฉันจะอะไร"
"งือ..มะ..เมื่อไหร่จะเสร็จ..อ่าส์!.."
"ยะ..อย่าทำแบบนั้น..อ่าส"
ติ้ง!
.
.
.
"ฮืมม..รู้สึกดีใช่ไหมละแฮนซัม"
"อ๊ะ..อ่าส..รู้สึก..อื้อ!..ดี..อ๊ะ..กะก็บ้าแล้ว!"
ติ้ง
ภารกิจ เซ็กซ์ 3/10
.
.
"ขะ..ขอพักก่อน"
"รีบ..ทำให้เสร็จ..นายไม่อยากออกไปหรอ"
"อ่าส..ฉัน..อ๊ะ!จะตาย"
"ไม่ตายหรอก"
"อ๊า!"
ติ้ง!
.
.
"ไม่เอา..อ๊า..ท่า..นะนี่"
"ซี้ดด..ฉันจะเอานายท่าไหนก็ได้"
"อื้มม"
ติ้ง!
ภารกิจรกิจ เซ็กซ์ 4/10
.
.
ารกิจ เซ็กซ์ 5/10
.
.
ารกิจ เซ็กซ์ 6/10
.
.
.
รกิจ เซ็กซ์ 7/10
.
.
.
กิจ เซ็กซ์ 8/10
.
.
ิจ เซ็กซ์ 9/10
.
.
เซ็กซ์ 10/10
.
.
"แฮ่กๆ..ปุ่มมาแล้ว"
"ขออีกนิดนึงนา"
"ฉันจะ..ปะไปก่อน"
ร่างสูงเห็นอีกคนขยับหนีก็ขยับตามและจับแขนล็อคไว้เตียง เพื่อทำตามอารมณ์ของตนเอง
.
.
.
.
.
.
หลังจากที่ออกมาจากห้องนั้นควิลท์ก็โหยหาห้องนั้นอีกครั้ง
"โอ้ย"แฮนซัมหลบใส่อกควิลท์จนล้ม
"นี่! หัดมองทางบ้างสิไอ้โสโครก"พะพายเพื่อนสนิทแฮนซัม
"พอเถอะพาย ไปกัน"
"ไม่! จนกว่ามันจะขอโทษนายก่อน"
"ดูคอมันดิ มีรอยกัดไม่รู้ไปเอาใครมาได้ตังค์เยอะป่าววะ5555"
"พายซักทีเถอะฉันไม่มีเวลามานั่งเถียง"
"หุ๊! "
"ขอโทษนะแฮนซัม"
"อืม"แฮนซัมพูดและเดินหนี
.
.
"แฮนซัม นายเอ่อ..สนใจที่จะทำแบบในห้องนั้นอีกไหม.."
ควิลท์แปลกใจเล็กน้อยทำไมร่างบางไม่ตะหวาด แถมทำหน้านิ่งใส่เขาอีก
"ไม่ว่าง"
"งั้นก็เสียดา--"
"เพราะงั้นก็รีบๆทำให้เสร็จ"
แฮนซัมเดินตามควิลท์ไปในห้องนึงที่ไม่มีใครสามารถเข้ามาได้ ควิลท์เริ่มจูบและค่อยเอามือถอดเสื้อแฮนซัมในขณะที่ยังจูบอยู่
"แฮ่ก..นี่ไม่เข้าไปในห้องหรอ"
"ตรงนี้ก็ได้หนิ"
"นี่หน้าประตูนะ ถ้ามีคนเห็นขึ้นมาทำยังไง"
"มีใครกล้าขึ้นมาบนนี้ด้วยหรอ"ควิลท์พูดจบก็ช้อนแฮนซัมวางบนโต๊ะอาหาร
"เบา..กับฉันบ้างนะ"
.
.
.
"อ๊า!"
"เป็นไรไปแฮนซัม"
"นะ..นายเอาเข้า..อึก..มาเร็วไป"
.
.
.
______________________________________________________
หน้าห้องเรียนแฮนซัม
"รู้หรือป่าวเขาปฎิเสธการกลับร่างหญิงนะ"
"จริงหรอ ดีเลย"
"โอกาสของเธอแล้ว"
.
.
"หวัดดี"
"อ่าว เซียน่ารึป่าว?"
"อืม! ใช่แล้วฉันเอาดอกไม้มาให้"
"ขอบคุณ!"
"เอ่อ..คือฉันชอบนายควิลท์..ช่วยเป็นแฟนกับฉันได้ไหม"
"โทษทีนะ ฉันมีคนที่สนใจแล้ว"
"นายสนใ--"
"ไปได้แล้วควิลท์!"แฮนซัมเดินออกมาอย่างหงุดหงิด
"แฮนซัม! เอ่อ..ฉันไปละนะ"
"แฮนซัมหรอ?!"
.
.
ห้องสมุด
"เดินเร็วชะมัด"
"นายชักข้าต่างหาก อ่านหนังสือของนายไป"
"เเละช่วยเอาดอกไม้อันนี้ไปไกลๆด้วย"
"หึงรึไง"
"ฉันบอกให้อ่านหนังสือของนายไปควิลท์"
"หึ"
.
.
.
"ฉันไปเจอหนังสือเล่มนึงมันเขียนว่า'F.A.W' นายรู้ไหมว่ามันแปลว่าอะไร"
"อึก..อ่อก"
"ไม่สะดวกพูดสินะโทษที"
ห้องสมุดไม่ค่อยมีคนมาจุดที่พวกเขาอยู่เป็นจุดอับมุมจึงได้ทำเรื่องลามก ควิลท์นั่งบนเก้าอี้และอ้าขาออกระหว่างที่แฮนซัมนั่งด้านล่างกำลังอมท่อนเอ็นของเขาอยู่
"คืนนี้ไปต่อกับฉันไหมแฮนซัม"
"อึก..อือ..อ่อก"
ควิลท์เห็นแฮนซัมพยักหน้าก็ขำเบาๆ
.
.
.
.
.
.
.
2/2 -ควินซัม-
_____________________________________________________
.
.
อาจารย์ครูเซรัส เป็นอาจารย์สอนสุขศึกษา เขาไม่ชอบขี้หน้าผมหนักจนแสดงออกในหน้าชั้นเรียนที่ผมเรียนกลับเขา เขาชอบถามคำถาทที่ผมตอบไม่ได้แล้วเหยียดถึงครอบครัวของผม ผมเป็นเด็กที่ไม่มีพ่อแม่ ครูเขาจึงได้โอกาสนี้ที่จะเหยียดเหยียบศักดิ์ศรีของผม..จนทุกคนในโรงเรียนคิดว่าเขาเกลียดขี้หน้าของผม
"นายแกน! นี่หรอผลงานของเธอเหมือนกับว่าใช่ขี้หมาหมูมาทำ ทุเรศ!!" อาจารย์ที่เดินตรวจงานนักเรียนตาสีดำมิฬก็สะดุดกับผลงานที่เขียนออกมาได้ไม่ค่อยดีหนักแตกต่างจากสิ่งที่ควรจะเป็น
"เอ่อ..ผมขอโทษครับ" แกนที่รู้ว่าตัวเองทำไรผิดแน่ๆจึงรีบยกมือขอโทษพร้อมกับเกาหัวตัวเองอย่างแรงเพื่อระบายความร้อนออกมา
หมับ!
อาจารย์จับแขนของเขาอยู่
"ฉันไม่เข้าใจในผลงานที่นายทำแกนน์ ถ้าเส้นผมร่วงลงไปในใบงานฉันคงไม่รับตรวจมันโสโครก!"ช่างไรความระมัดระวัง
มือหนาปล่อยมือเล็กออก ก่อนจะหยิบเส้นผมของนายแกนพร้อมหยิบโชว์ตรงหน้าเด็กชาย
"ขะ..ขอโทษครับ" แกนน์ที่รู้ว่าผิดจึงขอโทษ
"หักคะแนนนายแกนน์10คะแนน"
แกนน์ขอโทษเสียงแผ่ว แต่ไม่ทันพูดแก้ตัวอะไรร่างสูงก็หักคะแนนเขาซะแล้ว ก่อนจะเดินมาข้างหน้าชั้นเรียนและจบการสอน
"ไม่เป็นไรนะ แกน"แดเนียลเพื่อนของแกนหนึ่งในหก
"ใช่ๆ กูเห็นงานของแดนยังซกมกกว่ามึงเลย" บีมพูดขึ้น
"อ่าว! นี่บีมมึงนี่มันบ้าจริงๆ"
"แบร่ๆ"บีมทำท่าล้อเลียนใส่
แกนที่เห็นแบบนั้นก็ยิ้มหน้าเจื่อนออกมา
"นี่! พอได้แล้ว"
"กูว่ามันไม่ยุติธรรมเอาซะเลย"
"ชั่งเถอะ เขาคงเกลียดกูเข้าไส้"
แกนน์ตอบไปตามที่ตัวเองคิด
แต่จริงๆมันไม่ใช่อย่างงั้น:))
ปึ้ง!
เสียงปิดประตูดังลั่น ห้องที่เต็มไปด้วยคราบสีแดงมีอุปกรณ์ทรมานมากมาย มีแค่แสงไฟสลัวๆเท่านั้น
อาจารย์นำหม้อบางอย่างออกมาและปรุงมันอย่างเชียวชาญ
"ในที่สุด ก็ครบสักที" อาจารย์ใส่ผมเด็กชายลงไป
5นาทีผ่านไป
อาจารย์นำแม่พิมพ์ทรงกระบอกออกมาและเทของเหลวลงไปในแม่พิมพ์นั้น..ใบหน้าหล่อจดจ้องอยู่แต่กับหม้อน้ำที่เต็มไปด้วยสารที่ไม่มีใครเคยพบเห็นหรือเหมือนมนต์..
"มึงยังไม่หายเครียดจากวิชาสุขศึกษาอีกหรอ"
"ป่าวนะ กูแค่ไปไม่ได้แค่นั้นเอง" เด็กชายพูดเสียงแผ่ว
"งั้นกูไปก่อนนะเว้ย" เพื่อนทั้ง6โบกมือบายๆแกน
อาจารย์ยังคงอยู่ในห้องทำงานลับ มือหนาค่อยไปกะของเหลวที่เซตตัวเบาๆเนื้อสัมผัสเหมือนเยลลี่ ไม่แข็งไม่นิ่มเกินไป
"ในที่สุด... แกนน์.." ร่างสูงไม่รอช้าปลดตะขอกางเกงควักท่อนเอ็นที่เริ่มแข็งออกมา และค่อยๆนำใส่รูปทรงที่เขาตั้งใจทำ..
"อืมม์"
ร่างสูงปล่อยเสียงครางแผ่วออกมา เนื้อสัมผัสอุ่นนุ่มภายในตอดรัดเขาเป็นอย่างดี มือหนาค่อยๆจับรูปทรงกะบอกขึ้นลงตามอารมณ์
เด็กชายที่คว่ำหนังสืออยู่รู้สึกอะไรเย็นๆในใต้ร่างทั้งๆที่ใส่กางเกงอยู่
"อ๊า!"ร่างบางสะดุดและรีบดันตัวขึ้นจากที่นอนเข้ารู้สึกอะไรบางอย่าง ช่องรักของเขาคับแคบมาก
"อึก นั้นอะไรน่ะ!"
ร่างบางตกใจจึงรีบปลดเข็มขัดออกจากเอวของตนแล้วดูช่องรักของเขา..ก่อนจะเห็นว่าช่องรักของเขาได้เปิดกว้างจนเห็นผนังหุมที่ขยับเขยื่อน ความรู้สึกเหมอนมีอะไรเสียดสีกับผิวหนัง ซึ่งเดาไม่ยากว่านั้นคืออะไร
"นั่นใคร..กัน! อ๊ะ! ยะ..หยุดนะ" ร่างบางบิดเนื้อตัวด้วยความเสียงซ่า มือเล็กกอบกำผ้าปู้ที่นอนแน่นจนยับเยิน เมื่อถูกความรู้สึกอุ่นออกไปและกลับเข้ามากระแทกอย่างรัวๆ
"อะ..อ๊าง..ตรงนั้น..อ๊า!"
ร่างบางครางเสียงหวานออกมา ดวงตาสีฟ้าอ่อนแสนสวยชื้นไปด้วยน้ำตาหยาดใส มือเล็กเปลี่ยนมาเป็นกอบกุมแก่นกายร่ารักของตน ก่อนจะขยับมือขึ้นลงตามอารมณ์ของตน เนื่องจากแก่นกายอัดแน่นเข้ามากระแทกทำให้เขารู้สึกที
"อ่า..แกน"เซรัสยังคงจับสิ่งของรูปทรงกระบอกขึ้นลงตามใจของตนเองไม่มีท่าทีว่าจะหยุด ใบหน้าหล่อเชิดหน้าขึ้นจินตนาการคิดว่า จะเป็นยังไง จะทำไรอ่ะไร ครางเสียงแบบไหน ตอนนี้ใกล้เสร็จรึยังน้า จะทำหน้าแบบไหนอยู่กัน
"ซี้ด..อ่า"
ร่างสูงจับกระบอกกดอีกข้างนึงนูนออกมา มือหนาจับมันนุ่นคลึงเบาๆ ก่อนจะรูดขึ้นลงแบบเร็วๆและปล่อยน้ำรักออกมา
"อ้าา..มันลึกเกิน"
ร่างบางร้องอีกครั้งเมื่อโดนแท่งอุ่นอีกคนดันแถมลึกภายในรู้สึกจุก ร่างบางใช้นิ้ววนไปวนมาเหมือนระบายอารมณ์
"อึก! เร็วไปไหม"
ใบหน้าสวยซุกกับเตียงเมื่ออีกฝ่ายทำเร็วเกินไป
"ฮึก..ง่าา เมื่อจะเสร็จ"
ร่างบางกระตุกเมื่อรู้สึกมีสิ่งเหลวอุ่นๆอยู่ข้างใน
"อืออ"ร่างบางพลิกตัวเอาขากว้างออกและนำนิ้วเข้าไปในช่องรักและควานน้ำออกมาทั้งหมดแล้วรีลทำความสะอาดทันทีก่อนที่จะมีใครมาเห็น
"วันนี้ทำรายงานจดหน้า208มาให้หมด" ร่างสูงพูดเสียงทุ่ม
"ไปนั่งกันเถอะมึง"
"อ้ะ! อ่ะแฮ่ม!" ร่างบางสะดุ้งตกใจและเผลอพูดเสียงออกมา อยู่ดีๆก็มีนิ้วอุ่นเข้ามาในช่องรักของเขา
อีกแล้ว?! ทำไมต้องตอนนี้ด้วย!!
แกนกังวลใจเป็นอย่างมาก มือเล็กประสานกัน มือนิ้วปริศนายังเข้าออกเหมือนเดิมจนไปโดนจนนึงที่ทำให้แกนออกเสียงออกมา..
"แกนมึงไว้ปะ ให้กูทำให้ไหม"
"เออนั่นดิ"
"มะ..ไม่! ไปเลย"
ร่างบางพยายามพูดปกติเท่าที่จะทำได้ ในกระดาษดูเหมือนจะเขียนแต่จริงๆเขากับขูดขีดเพื่อระบายความเสียวที่อีกฝ่ายมอบให้
เวลาผ่านไปสักพัก คนอื่นทยอยกันออกไปจากห้องทีละคน สองคน จนเหลือแต่อาจารย์และเขาสองคนเท่านั้น
แกนนั่งหอบเบาๆ ของที่สะสมทำให้กางเกงเปียกไปหมด
"!!"
ยังไม่ทันลุกไปไหนมือขาวต้องรีบยกทือปิดปากตัวเอง มือขาวอีกข้างกำแน่น ร่างบางสะดุ้งอีกครั้งเนื่องจากมีท่อนร้อนเข้ามาในช่องรักของเขาแบบรวดเร็วเขายังไม่ทันตั้งตัว
"ซี้ดด อ่าา"
เซรัสที่นั่งอยู่โต๊ะตัวใหญ่ที่บดเบียดมืดเขาได้ทำสิ่งที่น่าอาย วัตถุสีขาวรูปทรงกระบอกขยับกลืนแก่นกายเข้าออกอัตโนมัติ
มือหน้าทำเป็นหยิบเอกสารซ้ายทีขวาที แต่จริงๆเขานั่นมองไปทางร่างบางที่โดนเขากลั่นเเกล้งจากทางไกลนั้น
"อึก อือ" ร่างเล็กบิดเล็กน้อยอย่างไม่ให้สังเกตมาก แกล้งทำทีจับปากกาโดยกระดาษไม่ได้เขียนอะไรลงไปเมื่อรู้สึกสายตาของเซรัสมองผ่าน ขบริมฝีปากแน่นเพื่ออดกลั้นเสียง แกนมองรอบตัวของเขาก็มีแค่เขาละอาจารย์เพียงสองคนแต่เขาไม่มีท่าทีผิดปกติ
"อื้อ!"ท่อนร้อนกระแทกเข้ามาไม่ทันตั้งตัวจนรู้สึกจุกเสียดในระหว่างที่แกนหันซ้ายขวาจึงทำให้แกนครางในลำคอเบาๆฟุบหน้าลงโจ๊ะปากกาจับเมื่อทีแรกแกล้งทำทีเหมือนเขียนแต่ในกระดาษมีแต่สิ้งขูดขีดเต็มไปหมด
แกนนั่งหอบเหนื่อย หยดเหงื่อเปื่อนเต็มใบหน้าสวยที่สะสมมา ที่นั่งอยู่เฉยๆเป็นรอบที่สาม เขามองกระดาษที่ตนขีดเขียนและได้แต่ถอนหายใจ เขาได้แต่ติดข้อแก้ตัวภายในใจ
"ยังไม่เสร็จอีกหรอนายแกน" ร่างสูงเอ่ยเสียงเรียบนิ่ง เอกสารวางบนโต๊ะ สายตาคมลึกจ้องมาที่ตัวของเขา
"เอ่อ..ผมรู้สึกไม่สบาย"
"ฉันถามว่านายยังไม่เสร็จอีกหรอ!"เขาชี้มาที่ลำตัวของผมและผมก็สลบฟุบโต๊ะไป
ใช่เขาไม่ได้เกลียดผม เขาแค่อยากแกล้งและคลั่งไคล้เท่านั้น
แกนน์ ผมเป็นนักกีฬาบาสเกตบอลสาวๆชอบมาขอจีบบ่อยๆแต่ผมไม่เคยสนใจคนพวกนี้เพราะมันอาจทำให้ผมละเลยในการเลยกีฬา
.
.
.
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
