เปิดเทอมวันแรกวันหนึ่งที่ฉันต้องไปเรียนอยู่ทุกวัน ไม่เล่นกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน แต่วันนึงเพื่อนก็ไม่เล่นกับฉัน คือว่าตัวเองล้มเหลว เริ่มรู้สึกว่าฉันเริ่มเป็นลึกโรคซึมเศร้า และผ่านไปหลายเดือน ฉันได้กรีดแขนตัวเอง หลายครั้งบ่อยๆ และเครียดสะสม นอนไม่หลับ มองตัวเองซึมๆ และรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าในชีวิต และรู้สึกว่าตัวเองควรตายมากกว่าอยู่ ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้ขึ้นมา ฉันทรมานมาก มีแต่คนซ้ำเติมไม่มีใครคอยปลอบคอยอยู่ให้เป็นกำลังใจ ฉันอยากมีคนที่ให้กำลังใจบ้าง โดดเดี่ยวเดียวดาย เพื่อนเริ่มซ้ำเติมฉันเรื่อยๆ ฉันได้ไปนอนจิตเวชมาแล้ว 2 ครั้ง เพื่อนก็ว่าฉันเป็นโรคประสาท บางคนเข้าจิตเวช โลก ...แต่เขาไม่ระบุชื่อ แต่ฉันรู้ว่ามันเป็นฉันแน่นอน เพราะงั้นฉันเลยร้องไห้ ฉันเป็นคนอ่อนไหวง่ายไม่มีใครเข้าใจสิ่งที่ฉันเป็น มีแต่คนว่าโรคซึมเศร้าเป็นโรคเอาแต่ใจ แต่ฉันไม่คิดอย่างนั้น หลังจากนั้นมา ฉันก็กรีดแขนตัวเองอยู่เรื่อยๆ ไม่มีใครรู้ จนวันหนึ่ง พ่อแม่เห็นฉัน กำลังจะกรีดแขนตัวเอง ท่านรีบมาห้ามฉันไว้ก่อนฉันเลยไม่ได้กรีดร้องไห้ ทรมานมากในวันที่ฉันเป็น แล้วไม่เข้าใจตัวเอง มันแค่สะสมอยู่แล้วแต่ไม่มีใครเข้าใจ ความเครียดมัน ส่งผลให้เรา ก็ดีเหมือนเดิม ฉันรู้สึกอยากตาย ไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้ว อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ โทรไปก็มีแต่คนซ้ำเติม ไม่อยู่บนโลกนี้ จะมีความสุขที่ดี ฉันควรตายมากไก่อยู่ ตายซะ ตายซะตายซะตายซะตายซะตายซะ ตายซะ ตายซะตายซะตายช้าตายช้าๆ ตายซะ ตายซะ ตายซะ ตายซะ ตายซะ ฉันอยากตายมากๆเลยรู้ไหม มีใครเข้าใจฉัน มีแต่คนบอกว่าโรคซึมเศร้าเป็นโรคเอาแต่ใจ โรคซึมเศร้าเป็นโรค ขี้เกียจ แต่ฉันไม่เข้าใจเลย ทำไมเขาต้องมาว่าเราแบบนี้ด้วย ไม่ได้ไปทำอะไรให้เขา เราอย่าคิดว่าแบบ คนเป็นโรคซึมเศร้าว่าจะไม่มีความรู้สึกนะ ถ้าเขาตายไปเขาจะจองเวรจองกรรมกับคนนั้นไปเลยนะ รู้ไว้ซะการ์ดไอซ์เตยบ่ มึงเป็นคนทำให้กูต้องเป็นแบบนี้
เปิดเทอมวันแรกวันหนึ่งที่ฉันต้องไปเรียนอยู่ทุกวัน ไม่เล่นกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน แต่วันนึงเพื่อนก็ไม่เล่นกับฉัน คือว่าตัวเองล้มเหลว เริ่มรู้สึกว่าฉันเริ่มเป็นลึกโรคซึมเศร้า และผ่านไปหลายเดือน ฉันได้กรีดแขนตัวเอง หลายครั้งบ่อยๆ และเครียดสะสม นอนไม่หลับ มองตัวเองซึมๆ และรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าในชีวิต และรู้สึกว่าตัวเองควรตายมากกว่าอยู่ ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้ขึ้นมา ฉันทรมานมาก มีแต่คนซ้ำเติมไม่มีใครคอยปลอบคอยอยู่ให้เป็นกำลังใจ ฉันอยากมีคนที่ให้กำลังใจบ้าง โดดเดี่ยวเดียวดาย เพื่อนเริ่มซ้ำเติมฉันเรื่อยๆ ฉันได้ไปนอนจิตเวชมาแล้ว 2 ครั้ง เพื่อนก็ว่าฉันเป็นโรคประสาท บางคนเข้าจิตเวช โลก ...แต่เขาไม่ระบุชื่อ แต่ฉันรู้ว่ามันเป็นฉันแน่นอน เพราะงั้นฉันเลยร้องไห้ ฉันเป็นคนอ่อนไหวง่ายไม่มีใครเข้าใจสิ่งที่ฉันเป็น มีแต่คนว่าโรคซึมเศร้าเป็นโรคเอาแต่ใจ แต่ฉันไม่คิดอย่างนั้น หลังจากนั้นมา ฉันก็กรีดแขนตัวเองอยู่เรื่อยๆ ไม่มีใครรู้ จนวันหนึ่ง พ่อแม่เห็นฉัน กำลังจะกรีดแขนตัวเอง ท่านรีบมาห้ามฉันไว้ก่อนฉันเลยไม่ได้กรีดร้องไห้ ทรมานมากในวันที่ฉันเป็น แล้วไม่เข้าใจตัวเอง มันแค่สะสมอยู่แล้วแต่ไม่มีใครเข้าใจ ความเครียดมัน ส่งผลให้เรา ก็ดีเหมือนเดิม ฉันรู้สึกอยากตาย ไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้ว อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ โทรไปก็มีแต่คนซ้ำเติม ไม่อยู่บนโลกนี้ จะมีความสุขที่ดี ฉันควรตายมากไก่อยู่ ตายซะ ตายซะตายซะตายซะตายซะตายซะ ตายซะ ตายซะตายซะตายช้าตายช้าๆ ตายซะ ตายซะ ตายซะ ตายซะ ตายซะ ฉันอยากตายมากๆเลยรู้ไหม มีใครเข้าใจฉัน มีแต่คนบอกว่าโรคซึมเศร้าเป็นโรคเอาแต่ใจ โรคซึมเศร้าเป็นโรค ขี้เกียจ แต่ฉันไม่เข้าใจเลย ทำไมเขาต้องมาว่าเราแบบนี้ด้วย ไม่ได้ไปทำอะไรให้เขา เราอย่าคิดว่าแบบ คนเป็นโรคซึมเศร้าว่าจะไม่มีความรู้สึกนะ ถ้าเขาตายไปเขาจะจองเวรจองกรรมกับคนนั้นไปเลยนะ รู้ไว้ซะการ์ดไอซ์เตยบ่ มึงเป็นคนทำให้กูต้องเป็นแบบนี้
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
