บทของผม
ร่าง
ใครกูเองก็ไม่รู้
แค่ก แค่ก แค่-
ตัวประกอบ
มึงเอาไปไว้ไหน!!!!
ใครกูเองก็ไม่รู้
ไม่!!! กูไม่บอก!!!
ทั้งสองเถียงกันอยู่สักพัก
ใครกูเองก็ไม่รู้
อึก อ๊อก ยะ..อย่าเที่ยวไป...บอกใครล่ะ
ใครกูเองก็ไม่รู้
วะ..ว่ามึงเป็นพ่อก-
ร่างที่หล่นลงพื้น และพ่อที่ยืนอยู่เบื้องหน้านั้น อยู่ๆทุกอย่างก็มืดไป
ก็มีบางอย่างทำให้ผมตื่นขึ้น
กลิ่นที่โชยมาอ่อนๆ ทำให้รู้เลยว่านี่ไม่ใช่โลกของผม
Bara บาระ
เฮ้อ!! เราจะไปไหนต่อนะ...คงต้องกลับโรงเรียนก่อน
เด็กหนุ่มเดินตามทางไปเรื่อย จนพบกับโรงเรียนของเค้า และหนุ่มทั้ง 3 คนที่ยืนอยู่
Bara บาระ
(ความทรงจำไหลมาไม่หยุดเลยแฮะ)
ใครกูเองก็ไม่รู้
บาระ จำไว้นะนายต้องอย่าบอกใครว่าเป็นโอเมก้า
ใครกูเองก็ไม่รู้
เชื่อฟังพี่นะ แล้วพี่จะกลับมาอย่างแน่นอน แค่ก
ชายที่อยู่ตรงหน้ากระอักเลือดออกมา ดูเหมือนว่าอาจจะไม่มีชีวิตรอด
Bara บาระ
เข้าใจแล้วครับ พะ..พี่ต้องมานะ พี่ต้องกลับมานะ
ตัวประกอบ
ได้สิ แต่ตอนนี้หนีไปซะ
Bara บาระ
แต่ พี่ครับ พี่ล่ะครับ..
ตัวประกอบ
หนีไปซะ!!! ไม่งั้นพี่จะเกลียดนาย ไปยังปราสาทเบื้องหน้า แล้วนายจะปลอดภัย
ทันใดนั้นจังหวะเหมาะเจาะของฝ่ายศัตรู ก็ยิงลูกธนูมา
พี่ชายของบาระ ก็รีบเข้าไปรับในทันที
Bara บาระ
ฮึก- ฮืออออ อ้ากก!!!
บาระ รีบวิ่งหนีตามคำสั่งของพี่
น้ำตาที่ไหลลงมาเต็มเปี่ยมไปด้วยความแค้น
Chokichi
โชกิ
กลับมาแล้วหรอบาระ
Bara บาระ
อื้มกลับมาแล้วล่ะ!!😁
บาระเป็นลมไป ในขณะที่ทุกคนต่างก็ตกใจ
Chouya ชูยะ
เดี๋ยวเออิจิ ไปเรียกครูก่อน
โชกิ กัดปากตัวเองแน่นจนเป็นเลือด
ใครกูเองก็ไม่รู้
เกิดอะไรขึ้น
เสียงเรียบและเย็นชาทำให้ทุกคนหวาดกลัว คนคนนี้คือใครกันนะ??
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
