เสียงควบม้าที่ดังขึ้นอย่างระทึกควบถี่ด้วยความเร็วเผยเห็นชายฉกรรจ์ที่นั่งอยู่ พร้อมใช้มือตวัดเชือกควบคุมการวิ่งของม้า บนพื้นนั้นเผยเห็นลำเเสงสีฟ้าจางๆตามติดกระชั้นชิด มันสร้างรอยเเยกระหว่างพื้นดินที่มันเคลื่อนผ่านคล้ายเเผ่นดินเเยก เเต่เมื่อมันผ่านไปเเผ่นดินที่เเยกออกก็กับกลายเป็นดังเดิม

ใช่เเล้วชายผู้นั้นกลัวลำเเสงปริศนานี้เขาควบม้าอย่างไวหนีการตามล่าของมัน จนไม่ทันระวังตัวเขาควบม้าไปชนกับเกวียนขนาดใหญ่จนเขาตกลงจากม้า ม้าที่เซถลาหลังจากมันตั้งตัวได้เเละหลุดจากการพันธนาการ มันควบวิ่งออกไปอย่างไวโดยไม่ไม่สนใจใยดีชายที่ก้นจ้ำเบ้าไม่เป็นท่าอยู่บนพื้น ไม่ทันที่เค้าจะลุกวิ่งหนีลำเเสงที่ตาติดเขามามันพุ่งเข้าหาเขาด้วยความเร็วหยุดอยู่ใต้ก้นที่จ้ำเบ้าอยู่ เเละลำเเสงนั้นก็เปลี่ยนสภาพย่างอัศจรรย์ มันเปลี่ยนสภาพที่เป็นลำเเสงของมันเป็นประตูมิติวงกลมดูดกลืนเค้าลงไปกับตาด้วยความรวดเร็ว รุ่งเช้าหลังจากเหตุการณ์สุดระทึกนั้นจบลง ชาวบ้านในหมู่บ้านพากันมุงดูเล้าม้าของชาวบ้านคนหนึ่ง ตำรวจหญิงนางหนึ่งเดินเข้ามาถามกับเจ้าของเล้ามา

ตำรวจหญิง:ไม่ทราบว่าเมื่อคืนนี้คุณเห็นอะไรผิดปกติไหมก่อนที่ม้าคุณจะหายไป

ชาวบ้าน:ผมได้ยินเสียงดัง โคลม ดังอยู่ที่เล้าม้าของผมนี่หล่ะครับผมกลัวมากไม่กล้าออกมาดูได้เเต่นอนคลุมโปงอยู่ในบ้าน พอเช้ามา ผมมาดูที่เล่าม้า ม้ามันก็หายไปเเล้ว

ตำรวจหญิงหยิบวิทยุสื่อสารพูดคุยอย่างคล่องเเคล้วกับตำรวจนายอื่นที่อยู่ในพื้นที่ใกล้เคียง ก่อนที่เธอจะเดินออกไป

ตำรวจหญิง:คำให้การของคุณลุงมีประโยชย์มากขอบคุณค่ะ

ตำรวจหญิงพูดด้วยเสียงนุ่มนวลก่อนมุ่งเดินไปยังรถกะบะสีดำ เเล้วเปิดประพุ่งพรวดเข้าไปข้างในอย่างรีบร้อนพร้อมเร่งเครื่องเหยียบคันเร่งลับตาไปอย่างรวดเร็ว เสียงชาวบ้านที่ยังพูคุยกันอยู่ก็ดังเจือยเเจ้วตามมา ปรึกษาหาลือหรือบอกเล่าเหตุการณ์ที่คล้ายคลึงกันให้ฟัง อย่างถนัดราวเป็นเรื่องที่ตนชอบนัก

“ ติดตามต่อตอนต่อไป ”

รถกระบะสีดำแล่นเข้ามาด้วยความเร็วไม่มากนักจอดอยู่ที่หน้าทางเดินดินแดง

ตำรวจหญิง:มีอะไรหรือเปล่าจ่า

จ่า:ก็อย่างที่เห็นเลยครับเจอสองคนเข้ามาขโมยของในร้านขายของชำภายในหมู่บ้าน ค้นตัวโจรพบกับยาเสพติดหลายประเภทแล้วซักถามอยู่นาน 2 นานจน 2 คนนั้นก็เลยบอกว่าเขาโดนบงการมาโดยใครคนหนึ่ง

ตำรวจหญิง:แล้วรู้ไหมว่าใครบงการ

จ่า:โจรสองคนยังไม่เอ่ยปากบอกเลยครับพูดแต่ว่ามีคนบงการอยู่ด้านหลังซึ่งเขาคนนั้นน่ากลัวมาก

ตำรวจหญิง:ไม่ว่าจะน่ากลัวขนาดไหนเราก็ต้องจับคนที่บงการอยู่ด้านหลังเข้าคุกให้ได้

 ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังพูดคุยกันอยู่นั้นก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างบทสนทนาของพวกเขา รูปร่างสูงใหญ่ร่างกายกำยำ ทำท่าทำความเคารพแด่ตำรวจหญิงนางนั้น

ตำรวจชาย:เป็นไงบ้างครับคุณ “มิ้น” สบายดีไหม

มิ้น:นายก็ยังโผงผางเหมือนเดิมเลยนะ “เชษ”

เชษ:อ้าวเป็นยังไงล่ะจ่ามหันเรื่องคืบหน้าไปถึงไหนแล้ว

มหัน:ก็ได้แค่นี้แหละครับไม่คืบหน้าอะไรเลยส่วนเรื่องคนหายแล้วก็ยังตามหาตัวไม่เจอเลยครับ

เชษ:งั้นฝากเร่งมือหน่อยนะเรื่องตามหาตัวคนหายพร้อมกับม้าที่หายไปชาวบ้านจะได้สบายเสียทีไม่ให้มีเรื่องประหลาดอะไรเกิดขึ้นอีกในหมู่บ้าน

เชษ:ว่าแต่ตำรวจที่ลาดตระเวนนายอื่นเป็นยังไงกันบ้างแล้ว

มหัน:เหมือนกันครับยังไม่คืบหน้าเลยเลย

เชษ:ให้ฉันขอตัวก่อนล่ะ

 เชษยกมือ 2 นิ้วขึ้นประกบบนคิ้วคล้ายทำความเคารพแบบกวนๆใส่ตำรวจหญิงมิ้นก่อนเดินถอยหลังออกไปมุ่งตรงไปยังรถกระบะสีดำและวิ่งตรงไปยังในหมู่บ้าน

มิ้น:ไม่เคยได้เรื่องอะไรเลยกับคนๆนี้

 ตำรวจหญิงพูดอย่างละอาใจ พร้อมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะเดินตรวจสอบบริเวณรอบๆ

 ณ โกดังขนาดใหญ่แห่งหนึ่งที่คาดว่าจะปล่อยทิ้งร้างมาหลายปีแล้วได้เกิดเสียงดังโครมขึ้นข้างใน “เอาล่ะเร่งมือกันหน่อยก่อนที่ตำรวจพวกนั้นจะตามหาตัวเราเจอ” ไม่ทันขาดคำคนหลายคนในนั้นที่คาดว่าจะเป็นลูกน้องของผู้ชายเสียงใหญ่คนนี้ก็ตั้งท่าตั้งตาทำงานอย่างขยันขันแข็งรวดเร็วขึ้นทันใด ชายเสียงใหญ่ที่คาดว่าจะเป็นนายได้ยกบุหรี่มวนหนึ่งขึ้นมาจุดสู่พ่นควันขนาดใหญ่โขมงทั่วอาณาบริเวณ เดินตรงไปยังคลานไม้ที่แข็งแกร่งแล้วนั่งลงไปบนคานไม้นั้นอย่างช้าๆพร้อมไขว่ขาทำท่ากร่างใหญ่ใส่ลูกน้องที่ทำงานอย่างแข็งขัน ไม่นานมีผู้หญิงคนหนึ่งร่างผอมบอบบางเดินเข้ามาท่าทางจะเป็นมาเฟียใหญ่ “ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้วค่ะ ไปเลยหรือคะ” เธอพูดขึ้นมาด้วยเสียงเรียบ ชายใหญ่กร่างผู้นั้นหันหน้ามาทางเธอก่อนที่จะพยักหน้า คล้ายส่งสัญญาณว่าใช่ ผู้หญิงคนนั้นก็พยักหน้าตอบแล้วเดินหันหลังออกไปด้วยความเร่งรีบแต่พวกเขาหารู้หรือไม่ว่าเขากำลังถูกจับตาด้วยสิ่งบางอย่างบนฟากฟ้านั้นสายตาคู่หนึ่งจับจ้องมาที่ผลงานของพวกเขาทั้งหมด “พวกคนชั่วก็ยังไม่หมดไปจากโลกใบนี้ คนพวกนี้มีอยู่ทุกยุคทุกสมัยจริงๆ ชั่งน่าสนใจยิ่งนัก” เสียงผู้หญิงที่น่าเกรงขามดังขึ้นคล้ายบรรยายภาพเหตุการณ์ ใช่แล้ว ราชินีแห่งโลกเวทมนต์เธอกำลังคุมความเป็นไปและดูพวกเขาผ่านพลังเวทย์มนต์บนมือของเธอ ก่อนที่เธอจะดับพลังนั้นลง และหันหน้ามายังเบื้องหน้าของเธอ “ไม่นานเกินรออีกไม่นาน” น้ำเสียงน่าเกรงขามเอยออกมาประโยคนี้

 ณ หน้าโรงงาน เขาไม่รู้ว่ากำลังถูกจับจ้องจากสายตำรวจกลุ่มหนึ่ง ตำรวจนั้นมีความเป็นงานสูงมากพวกเขาได้คุยวิทยุสื่อสารผ่านตำรวจนายอื่นให้รีบมายังหน้าโรงงานเพื่อปิดฉากองค์กรลับนี้สักที ตำรวจมิ้นยกวิทยุสื่อสารขึ้นมาพูดอย่างคล่องแคล่วกระฉับกระเฉง ฟังข้อมูลจากสายของตำรวจเธอได้มุ่งตรงวิ่งไปยังรถกระบะสีดำขึ้นรถและเหยียบคันเร่งวิ่งไปยังโรงงานโรงงานนั้นทันที ตำรวจแต่ละนายและแต่ละนางต่างพากันคุยผ่านวิทยุสื่อสารอย่างคล่องแคล่วชำนาญการ ใช้เวลาไม่นานตำรวจมิ้นและตำรวจนายนางอื่นก็เดินทางมาถึงหน้าโรงงานนี้พวกเขาซุ่มเงียบอยู่หน้าโรงงานครู่หนึ่ง ก่อนจะมีพนักงานคนหนึ่งเดินออกมาพร้อมลังขนาดใหญ่ลังหนึ่ง สายตำรวจนี้ซุ่มเตรียมการมาอย่างดีเตรียมรังที่มีลักษณะคล้ายกันโดยมีขนาดใหญ่กว่ามากได้บรรจุตำรวจ 2 นายเข้าไปข้างในพร้อมปิดปากลังให้มิดชิด มีตำรวจ 2 นายที่แต่งตัวคล้ายสายถือกล่องลังนี้เข้าไปหากลุ่มพนักงานพวกนั้น พวกเขาทำท่าคุยอย่างเป็นมิตรกับพนักงานคนนั้นก่อนที่จะถือรังที่มีสายตำรวจอีก 2 คนอยู่ข้างในเข้าไปในโรงงาน ตำรวจมิ้นเห็นท่าจึงพาตำรวจนายนางอื่นเดินซุ่มไปยังหลังโรงงานและรอบข้างโรงงานเพื่อปิดฉาก สายตำรวจได้เดินเข้าไปหากับนายใหญ่ที่นั่งอยู่ วางลังขนาดใหญ่ไปตรงหน้านายใหญ่เห็นท่าทีไม่ดีและจับผิดกับพนักงานที่แปลกประหลาด 2 คนนี้ได้ หรือว่าพนักงาน 2 คนนี้ไม่ใช่พวกของตนเขาควักปืนออกมาด้วยความเร็วยิงไปที่กล่องใบนั้นทันทีตำรวจ 2 นายที่อยู่ในกล่องพรวดพราดออกมา เฉียดไปโดนแขนของนายตำรวจนายหนึ่ง ทำให้ปืนของนายนำตรวจรายนั้น ลั่นขึ้น ดั่งสะท้านไปทั่วอาณาบริเวณ ผู้คนแตกตื่นวิ่งกูหนีออกจากโรงงาน สถานการณ์ในตอนนั้นกลายเป็นเหตุการณ์ปะทะกันอย่างดุเดือดระหว่างฝั่งตำรวจมือดีและฝั่งพ่อค้ายาเสพติดรายใหญ่ ฝั่งตำรวจหญิงมิ้นได้พาพวกตำรวจที่เหลือกูกันเข้ามาล้อมนายใหญ่จนนายใหญ่ต้องยอมสรุปศิโรราบแก่ตำรวจมือดี

มิ้น:ใส่กุญแจมือพวกมันอย่าให้มันหนีไปได้

ยินดีที่ได้รับคำสั่งตำรวจนายและนางอื่นก็รีบกูกันเข้ามายกกุญแจมือ ที่ข้อมือของนายใหญ่คนนั้นและลูกน้องที่เหลือในโรงงาน เป็นอันเสร็จภารกิจ

มิ้น:วันนี้ก็ทำงานลุล่วงไปอีก 1 วันแล้ว เย็นนี้จะได้พักสักที

มหัน:ผมก็ดีใจเหมือนกันครับที่จะได้พักแล้ว

มิ้น:อยู่ปีใหม่ด้วย จ่าไปพักเถอะมิ้นไม่กวนแล้ว

นายตำรวจหญิงที่น่าเกรงขามออกคำสั่งให้ทุกคนหยุดพักได้ เธอเดินไปที่รถกระบะคันเดิมของเธอก่อนที่จะขึ้นรถและเหยียบคันเร่งวิ่งตรงไปยังสถานีตำรวจต่อไป

“น่าสนใจเธอมีฝีมือระดับหนึ่งเลยนะ”เสียงที่คุณเคยและน่าเกรงขามดังขึ้นอีกครั้ง “องค์ราชินีต้องการดูแจ้งเหตุการณ์อื่นๆหรือไม่พยะค่ะ”

องค์ราชินี:ก็ดีเมอร์ลิน นำลูกแก้วนั้นมา

สิ้นเสียงชายแก่ผู้แต่งตัวคล้ายพ่อมดได้ยื่นลูกแก้วใบหนึ่งมาให้องค์ราชินีที่อยู่ตรงหน้าลูกแก้วใบนั้นใส่สะอาดไม่มีสิ่งใดอยู่ด้านใน ราชินียื่นมือออกไปพร้อมเผยเห็นแสงเจิดจรัสสีฟ้าครามจาก ฝ่ามือของเธอ วิ่งไปที่ลูกแก้วรูปนั้นทำให้เกิดเห็นภาพอีกภาพหนึ่ง ภาพนั้นเป็นภาพของชายหญิงคู่นึง ฝ่ายหญิงนั้นเธอเป็นครึ่งเงือกครึ่งคนส่วนฝ่ายชายเป็นครึ่งหมาป่าครึ่งคนพวกเขาต้องผ่านอุปสรรคจากปีศาจอสูรกายที่เข้ามาโจมตีพวกเขา ภารกิจของเขาคือปกป้องเมืองแห่งเขาไม่ให้ตกอยู่ในกำมือของปีศาจร้าย

องค์ราชินี:โลกอีกโลกหนึ่งที่แตกต่างกัน น่าสนใจเหลือเกิน ข้าอยากจะดูแล้วว่าพวกเขาจะทำอย่างไรต่อไป

เมอร์ลิน:องค์หญิงพยะค่ะ ดูเหมือนว่าอีก 10 กว่าวันนึงก็กำลังเปล่งแสงแดดออกมาเหมือนกัน คล้ายกับว่าฮีโร่คนใหม่ปรากฏตัวแล้ว

องค์ราชินี:ลูกแก้วอีกใบ จะได้เปล่งแสงสว่าง ฮีโร่คนใหม่คือใครกันนะ น่าตื่นเต้นจริงๆ

องค์ราชินี:แต่ก็ยังชะล่าใจไม่ได้พวกเขาอาจจะมีบางอย่างแอบแฝงอยู่ แต่อย่างเที่ยงแท้ว่าเขาไม่เป็นกบฏให้แก่ศัตรูของเรา

องค์ราชินี:หากพวกเขาเป็นคนดีเช่นนั้นจริงก็ถึงเวลาที่ข้าจะต้องดึงพวกเขามาร่วมแรงร่วมใจกับเรา ทางกองทัพของเราสู้พวกอสูรร้ายนั้นไม่ได้หรอก ต้องปกป้องคริสตัลแห่งเวทมนต์เอาไว้จากเงื้อมมือของคนชั่ว ทั้งในจักรวาลนี้และจักรวาลอื่นๆ

สิ้นเสียงเธอเพ่งมองยังลูกแก้วใบที่ 2 ของชายหญิงคู่นั้นและจับจ้องดูเหตุการณ์ที่กำลังจะมาถึง เรื่องราวยังคงดำเนินต่อไป

“ติดตามตอนต่อไป”