คำนึงถึง
คำนึงถึง
*ทุกสิ่งอย่างในเรื่องเป็นเพียงนามสมมุติ
“ตะวันสายโด่งแล้ว แม่หญิงที่ไหนจักชอบ”
ในความทรงจำหวนให้นึกถึงว่าเขาโดนเด็กอาชีวะรุ่มทำร้ายจนสลบ
เพลิน
วันนี้ข้าจักไปขอแม่ฝ้าย
คนตรงหน้าที่เขาจำได้ก็คงจะเป็นพี่ชายของเขาที่ไม่เอาไหนหมกตัวอยู่ในหอพัก
เพลิน
วันนี้ไปเป็นเพื่อนข้าด้วย
เพลิน
อย่าลืมที่ข้าบอกแล้วกัน//เดินออกไป
ผู้คนทั้งสถานที่โดยรอบแปลกตาไปหมด
ยังกับว่าตอนนี้ที่นี่เป็นยุคโบราณ
บ่าวจอม
คุณหนูมาทำกะไรตรงนี้
ถ้ากระโดดน้ำตายเราจะกลับไปได้ไหมวะ’
บ่าวจอม
คุณหนู!จริงๆเลยไม่รู้จักโต
หมอก
เออ ค่อยลองตรงน้ำลึกแล้วกัน
เพลิน
ข้าเห็นเอ็งแปลกไปแต่เช้าแล้ว
เพลิน
อายุน้องก็สามารถออกเรือนได้แล้ว
คำนึงถึง
เพลิน
ข้าจักคุยกับน้องว่านสองคน
หมอก
บ่าวคนนั้นไปไหนแล้ววะ
เขาเดินลงเรือนออกไปตามความคิดที่ว่าจะเจอบ่าวจอมคนนั้น
พบ
พี่ก็อยากรู้ว่าจะอร่อยแค่ไหน
หมอก
เห็นบ่าวคนนั้นบ้างมั้ยครับ
ผู้หญิงงคนนี้หน้าตาสวย แต่ทำไมเสียงแข็งกับเรา‘
พบ
ยังมิเลิกตามรังแกน้องดวงของข้าอีกรึ
พบได้หันหน้ามามองที่ตัวของเขาพลันมีภาพหลายเหตุการณ์ทับซ้อนเข้ามา
หมอก
//ยกมือกุมหัวพลางขมวดคิ้ว
ร่างกายของเขาหมดสติกลางอากาศโดยมีมือของคนที่ชื่อว่าพบรับเขาทัน
พบ
เดี๋ยวพาไปพักที่เรือนก่อน
ในหัวภาพที่ตัวเขาเห็นมีชายตรงหน้าอยู่ทุกเหตุการณ์
จากที่เห็นชายตรงหน้าเป็นคนแปลกหน้าบัดนี้มีความรู้สึกเกลียดปนอยากเอาชนะอยู่ด้วย
บ่าวจอม
ให้คุณพบตรวจดูรึไม่
หลุดปากพูดคำในความคิดไปสะได้เป็นเพราะเราในเมื่อก่อนคงไม่ชอบคนชื่อพบ
คำนึงถึง
พบ
เจ้าขมวดคิ้วให้ข้ากี่ทีแล้ว
พบ
จักหาเรื่องเอาชนะอะไรอีกเล่า
พบ
อย่าทำร้ายข้าตอนนอนด้วย
พบ
แหกปากคนในเรือนอื่นตื่นหมดแล้ว
หมอก
เออวะ ข้าอายุเท่าไหร่
หมอก
บ่าวผมมารึยัง//ขยี้ตา
พบ
หัวเจ้าถูกกระแทกแรงไปรึ
เพลิน
เป็นเยี่ยงไรบ้างเอ็ง
เพลิน
เดี๋ยว ปากเอ็งถึงขั้นเป็นแผลเลยรึ
แม่แก้ว
คิดเหตใดถึงกระโดดน้ำ
แม่แก้ว
เล่นพิเลนอีกแล้วสิท่า//หยิกแขน
แม่แก้ว
นิสัยชอบเอาชนะนี่เมื่อไหร่จักหาย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
