ซึนเดะเระที่รัก
เอ้า!?!?
#ซึนเดเระที่รักตอนที่1 เอ้า!?!?
ริน
ก็เธอเล่นไม่ตอบเเชทฉันเลยนิ
เจส
ฉันขอโทษ~นะๆ ตอนนั้นฉันไปเจอไองี่เง่าที่น่าหงุดที่สุดมาน่ะ
ริน
ฉันให้อภัยเธอก็ได้ชิ//แก้มป่อง
ริน
ว่าเเต่ไอที่ว่าหงุดหงิดนี่มันยังไงกันหรอเล่าเหตุการณ์ให้ฉันฟังหน่อยสิ
พนักงาน
นมสดคาราเมลปั่นได้เเล้วค่ะ
เจส
ว้าวว~♡ ขอบคุณนะคะ//รับเครื่องดื่มมาจากพนักงาน
จู่ๆเจสก็เดินชนชายปริศนาคนหนึ่ง
วิล
เดินดูทางบ้างหรือเปล่าเนี้ยห้ะยัยเตี้ยเอ้ย
เจส
ไม่มีใครสอนนายเรื่องมารยาทหน่อยเลยหรือไงกัน!
วิล
ห้ะ! พูดอะไรของเเกกันยัยเตี้ยไม่มีสมอง
เจส
อะไรของนายเนี้ย คำสองคำก็เตี้ย!
วิล
เห้ออ เสียเวลาว่ะ//หันหลังเเล้วเดินจากไป
เจส
เรื่องมันก็เป็นเเบบนี้อะเเก
ริน
เสียมารยาทจริงๆนั้นเเหละเเก
เจส
ถ้าฉันเจอหมอนั้นอีกนะฉันจะ!!!
ริน
เเกนี้ชอบใช้ความรุนเเรงจังเลย
เจส
เหอะ! ก็มันน่าโดนไหมล่ะแก
ริน
โอ้ะ ถึงเวลาเรียนคาบบ่ายเเล้วล่ะเเก
ริน
(วันนี้หลังเลิกงานทำอะไรกินดีนะ~♡)
ริน
(เอาเป็นสุกี้ ไม่ชิๆ ชาบูไปเลย เพราะยังไงฉันก็ต้องออกกำลังกายอยุ่ล่-)
รินเดินชนชายปริศนาที่ทางเดินเชื่อม
รินมองไปที่มือผู้ชายคนนั้นที่ยืนมือมาช่วยประคอง
ริน
มะ ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกค่ะ
วิล
ดีเเล้ว คราวหน้าก็หันมองคนด้วยไม่ใช่ใจลอยแบบนี้ เดี๋ยวก็ได้เดินตกบันไดหรอก
ริน
ค่ะๆ//ตอบด้วยความสับสน
รินก้มมองโทรศัพท์ของตัวเองก็พบว่าเข้าเรียนสายเล้ว
รินวิ่งสุดชีวิตเพื่อไปให้ทันเช็คชื่อคาบบ่าย
ร่าง
#ซึนเดเระที่รัก ตอนที่2 นี่มันอะไรกัน
ริน
หือออ~//ความรู้สึกเหนื่อยใจ
ริน
(เราต้องรีบไปทำงานเเล้วสิ มีเวลาเเค่ 30นาทีเอง)
{ระหว่างที่รินกำลังเดินไปที่ทำงานก็ร้องเพลงระหว่างทางไปด้วย}
ริน
เเละอยากได้รถคันใหม่ นะคะ นะคะ ฟ้ารักพ่อ~
ริน
ใกล้ถึงเเล้วๆข้างหน้าเอง เเถมยังเหลือเวลาตั้ง 14นาที
{รินเดินไปถึงหน้าร้านอาหารL}
ริน
รีบเข้าดีกว่า~//กำลังจะจับประตู
{ทันใดนั้นรินก็รู้สึกว่าเกิดอะไรขึ้นภายในร้าน รินจึงมองเข้าไปในร้าน}
โจร
หมอบลงไปกับพื้นให้หมด ถ้ามึงไม่อยากให้ยิงพวกมึ*
ริน
(ห้ะ! นี่มัน...ร้านโดนปล้นนิ!?!?)//ตกใจ
โจร
มึ*รีบเอาเงินใส่กระเป๋าดิ!!
ผู้จัดการ
คะ คะ ค่ะ!//ตื่นกลัว
{โจรตบหน้าผู้จัดการอย่างเเรงจนทำให้ผู้จัดการร้านล้มลงไปกองกับพื้น}
ผู้จัดการ
งือออ//สั่นด้วยความกลัว
ริน
ใจเย็นนะริน ต้องหาทางช่วยทุกคนก่อน//สงบสติอารมณ์
{รินคิดอยู่สักครู่จนรินนึกเเผนออก}
ริน
(รู้เเล้วว่าต้องทำยังไง)
รินรีบวิ่งไปทางเข้าหลังร้านอาหาร รินถึงตรงเเคชเชียร์ก็ค่อยๆย่องไปอยู่ให้ใกล้โจรมากที่สุด
ผู้จัดการ
(ริน!ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี้!!)
ริน
//ส่งสัญญาให้ผู้จัดการเงียบๆไว้
ผู้จัดการ
//รับรู้ในสิ่งที่รินสื่อสารพร้อมหันหน้าไปทางโจรที่กำลังเอาเงินใส่กระเป๋า
ริน
(ใจเย็นนะรินอย่ารน เธอต้องรอจังหวะที่เจ้านั้นมันมีช่องโหว่)
โจร
เงินร้านมึ*นี่ก็เยอะเหมือนกันนะเนี้ยสุดสวย
โจร
ฮ่าาๆๆๆ//ขำด้วยความชอบใจ
ริน
//ใช้เท้าเตะไปที่ข้อมือข้างที่ถือปืน
{โจรโดนเตะข้อมือจนทำให้ปืนปลิวไปอยู่ใต้โต๊ะอาหาร}
โจร
โอ้ยๆ ใครวะ!!!//เจ็บข้อมืออย่างรุนเเรง
โจร
(ทำไมเเรงเตะยัยนี้มันเเรงอย่างงี้วะ)
ริน
//ไม่ทันให้โจรได้ตั้งตัว เตะไปที่เป้าของโจร
โจร
อุ๊กก&^#%^฿!!!//จุกจนพูดไม่ออกพร้อมทรุดตัวไปจับที่น้องชาย
ริน
//ถีบไปที่หน้าโจรอย่างจัง
โจร
(ระ...เร็วจนมะ...มองไม่ทัน...)//สลบ
ริน
พี่ผู้จัดการค่ะช่วยโทรเรียกตำรวจให้รินหน่อยนะคะ
{ลูกค้าในร้านทั้งหมดได้เข้าไปหารินเพื่อชื่นชมที่รินได้ช่วยชีวิตพวกเขาไว้}
ลูกค้า 1
น้องสาวคนนั้นเก่งมากเลยจ้ะ ขอบคุณมากๆนะที่ช่วยทุกคนไว้
ลูกค้า2
เธอทั้งสวยเเละเก่ง เธอคือฮีโร่!
เดวิต
คุณสุดยอดมากๆเลย เเถมฮีโร่ของผมก็ยังสวยอีกด้วย//ส่งยิ้มให้
เดวิต
ผมมีชื่อว่าเดวิต ส่วนคุณ...
ริน
(?? ทำไมอยู่ๆถึงถามชื่อล่ะ)
ริน
เออ...ฉันมีชื่อว่ารินค่ะ
เดวิต
ผมเห็นทุกอย่างที่คุณทำเมื่อสักครู่นี้
เดวิต
ผมในฐานะลูกคนกลางของตระกูล วีญาภัทร ขอขอบคุณคุณรินอย่างซาบซึ่ง
ริน
เรื่องเล็กๆเเค่นี้เองค่ะ ร้านของฉันโดนโจรปล้นฉันก็ต้องเข้ามาจัดการเป็นธรรมดาสิค่ะ
เดวิต
งั้นเป็นการตอบเเทนที่คุณช่วยชีวิตทั้งผมเเละคนอื่นๆ ถ้าไม่รังเกียจผมขอเลี้ยงข้าวคุณสักมื้อได้หรือเปล่าครับ?
ริน
ต้องขอโทษจริงๆนะคะ พอดีฉันไม่มีเวลาว่างเลยค่ะ
ริน
เอาเป็นว่า...ไว้ถ้าเราเจอกันครั้งหน้าก็ช่วยเลี้ยงเครื่องดื่มฉันก็พอเเล้วล่ะค่ะ
เดวิต
เอาเช่นนั้นก็ได้ครับคุณริน ไว้เจอนะครับ♡
ริน
ค่ะ ไว้เชิญใหม่โอกาสหน้านะคะ
ผู้จัดการ
ทำไมคุณหนูถึงปฎิเสธคุณชายเดวิตไปหล่ะค่ะ??
ริน
ผู้จัดการค่ะ สถานะการณ์ตอนนี้เราควรทำอะไรค่ะ?
ริน
เราควรเก็บกวาดร้านเเละกลับไปทำงานของตัวเองต่อนะคะ "คุณผู้จัดการ"
ผู้จัดการ
ค่ะคุณหนู!//เดินกลับเข้าห้องครัว
ริน
(วันนี้มันวันอะไรของฉันกันล่ะเนี้ย)
ริน
กลับบ้านดีๆนะคะผู้จัดการ
ผู้จัดการ
ค่ะ คุณหนูก็เช่นเดียวกันนะคะ
ริน
(อยากกลับไปอาบน้ำสะเเล้วสิ)
เเม่ริน
งั้นก็ไปล้างมือ มากินข้าวก่อนเเล้วค่อยไปอาบน้ำนะลูก
เเม่ริน
คุณพ่อท่านอนเเล้วล่ะจ้ะ
เเม่ริน
เเม่ก็พึ่งกลับมาถึงนี่เเหละจ้ะ
ริน
งานที่บริษัทเยอะขนาดนั้นเลยหรอค่ะเเม่//กำลังล้างมือ
เเม่ริน
เปล่าหรอกจ้ะ เเค่วันนี้ที่บริษัทเเม่ปิดโปรเจคใหญ่ได้น่ะ
เเม่ริน
ใช่จ้ะเราจะไปเที่ยวฉลองกันเช่นเคยจ้ะ
ริน
เย้ๆ~ แล้วพ่อรู้เรื่องนี้หรือยังค่ะ
เเม่ริน
รู้เเล้วล่ะจ้ะ พ่อเลยเตรียมเข้าไปเครียลงานที่บริษัทพรุ่งนี้ตอนเช้าตรู่ จะได้มีเวลาเที่ยวมากขึ้นไงจ้ะ
ริน
งั้นหนูชวนเจสไปด้วยนะคะ
เเม่ริน
เจส ตระกลูหวังหรอก็เอาสิจ้ะ
ริน
เย้ ขอบคุณค่ะเเม่//รีบกิน+รีบขึ้นห้องนอน
เเม่ริน
เอ๊ะ?!?! อาบน้ำก่อนสิลูก
ริน
นี่เจสฉันมีข่าวดีจะบอกล่ะ
ริน
เเม่ของฉันจบโปรเจคใหญ่ได้เเล้วท่านจะพาฉันไปเที่ยว เเถมเเม่ฉันยังอนุญาติให้เธอไปด้วยได้นะ
ริน
ฉันก็ตื่นเต้นเหมือนกัน
ริน
งั้นไว้พน.ช่วงสายๆฉันจะไปรับเธอนะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
