อี่ฟางลูกที่คนที่สองของตระกลูอี่ เป็นรองหัวหน้าแก๊งมาเฟียที่มีหน้าหล่อเป็นที่หมายปอง

ของสาว ชายร่างสูงกำลังก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่ นั้น จูจู เกิดสึกหิวขึ้นมา

มือหนา ก็ หยิบมือถือ สั่งให้กาดร์ที่อยู่หน้าห้องลงไปซื่อลูกชิ้น ปิ้ง ให้ผมกินหน่อย

" สวัสดี ผมซื่อ อี่ฟาง ส่วนสูง 185 อายุ 26 ปี่ นิสัย ผมนะหรอ ใจดี เก่ง โหดด้วย "

" ผมนะขนัดใช้อาวุธ ทุกอย่างเลยนะ "

ผมแนะนำตัวให้ทุกคนรู้จักผมแล้ว

" ลูกชิ้นปฺฺิ้ง ของผมน่าจะมาพอดี ผมรู้ได้ไงอะหรอ ก็ได้ยิน เสียง เคาะประตูไงละครับ "

" นายครับลูกชิ้นปิ้งที่ นายส่งมาแล้ว หลังจากมันก็ลูกชิ้นใส่จานมาให้ผม "

" และผมจะรออะไร ละครับ ผมก็กินเพราะตอนนี้ ผมหิวมาแต่ดูเหมือว่าจะรีบ กินไปหน่อยลูกชิ้น "

" เลยติด แต่เดี่ยว นะลูกปิ้งติดคอ ลูกติดคอ นี้ผมฆ่าคนมาตั้งเยอะ แต่ต้องมาตายโง่เพราะ "

" ลูกชิ้นติดคอ รู้ถึงไหนอายถึงนั้นว่ารอง หัวหน้าแก๊งมาเฟีย กินลูกชิ้นปิงติดคอตาย "

หลังจากนั้น ผมก็หมดลมหายใจในที่สุด

   ผมตื่นมาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนั้นอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ เห็นเพียงแต่เมฆหมอกสีขาวร่องรอยเต็มไปหมดแทบจะมองไม่เห็นอะไรเลย หรือจะเป็นโลกหลังความตายกันนะ นี้เจ้าตื่นแล้วรึ

 " เหี้ยผมตกใจเมื่อได้ยินเสียงคนถามขึ้น " 

 " ข้าคือพระเจ้าไม่ใช้เหี้ย "     

 " ถ้าคุณบอกว่าตัวคุณคือพระเจ้า งั้นที่นี้คือสรรค์หรือครับ "  

  "แล้วเจ้าเป็นนรกรึ "  

 "ผมจำได้ว่าผมจำได้ว่ากินลูกชิ้นอยู่แล้วมันติดคอแล้วตื่นขึ้นมา ผมก็มาอยู่ที่นี่"

 "  จริงๆเจ้ายังไม่หมดอายุไข "

 อ้าวแล้วทำไหมผมถึงตายละ นั้นก็เพราะมันเป็นความผิดของพวกข้าที่นำดวงจิตของพวงเจ้าทั้ง สองไป เกิดผิดภพ จึงทำให้พวกเจ้าทั้งสองอายุสั้น. อี่ฟาง เดี่ยวนะพระเจ้า "  

 " ท่านใช้คำว่า พวกเจ้า แสดงว่าาต้องมีอีกคนใช่ไม่ "  

 "  เจ้าเข้าใจถูก แล้ว อี่ฟาง แล้วเขาอยู่ไหนละ เฟยเทียนข้าอยู่นี่นะขอรับ" 

        "    อี่ฟาง เหี้ย "  

 " เฟยเทียน คนไม่ใช่เหี้ย เอาละข้าจะปล่อยให้พวกเจ้าทั้งสองคนคุยกันไปก่อน ข้่าชื่อเฟยเทียนอายุ 15 หนาว ข้าไม่มีอะไรมากเพียงแค่ฝากพี่ดูแลน้องชายทั้งสองคนข้าให้ด้วย แล้วอีกเรื่องร่างการของข้าเป็นของพี่ใช้มันได้เลย ไม่ต้องเกรงใจนะขอรับ "  

 " พี่รับปากว่าจะดูแลน้องเจ้าทั้งคนของเจ้าให้ดี ขอบคุณขอรับ "  

" ถ้าพวกเจ้าคุณกันเสร็จแล้วข้าอี่ฟาง"

"เจ้าอี่ฟางไปเกิดใหม่ในร่างเฟยเทียน และ เฟยเทียนเจ้าต้องไปเกิดใหม่ในภพอื่น เพื่อเป็นการไถ่โทษข้าจะให้พรเจ้าสามข้อ เป็นการไถ่โทษเชิญพวกเจ้าขอมาได้เลย "

 " เฟยเทียนขอก่อนนะขอรับขอให้เป็นคนที่เรียนรู้ทุกอย่างได้รวดเร็ว " 

"ข้อสอง ขอให้ครอบครัวและพี่น้องรักและเอ็ด ดูน้อง " 

"และข้อสุดท้าย ขอให้ผมมีมีร่างกายแข็งและไม่เจ็บป่วย "  

"และเจ้าละอีฟาง"

 " อี่ฟาง ผมขอให้มีร่างกายแข็งแรงเหมือนร่างก่อนและมีทักษะเดิมติดตัวด้วย"

"ข้อสอง ขอบ้านและทีดินด้วยและมีเงินให้ติดตัวด้วย"

"และข้อสุดท้าย ผมแวนมิติที่ใช้เก็บของและของให้ผมเป็นเรียนรู้ได้เร็ว "  

 "  ได้พรของพวกเจ้าทั้งสองคนเป็นไปตามที่พวกเจ้าปรารถนา "  

 " อี่ฟาง ข้ามีคำถามว่าจะไปยังไงก่อน "  

 " อ่อ ข้าลืมบอกพวกเจ้า "  

 " เพราะเจ้าทั้งสองเห็นประตูสี่บานตรงนั้นไม "  

 " ทั้งสองคนเห็น "  

 "  อี่ฟางเจ้าเดินเข้าไปที่ประตูสีน้ำเงิน "  

 "  เฟยเทียนเจ้าเดินไปที่ประตูสีแดง "  

 " หลังจากนั้นทั้งสองคนก็เดินหายเข้าไปในประตูของตนเอง "  

  "  ขอให้พวกเจ้าทั้งสองโชคดี " 

   ผมตื่นมาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนั้นอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ เห็นเพียงแต่เมฆหมอกสีขาวร่องรอยเต็มไปหมดแทบจะมองไม่เห็นอะไรเลย หรือจะเป็นโลกหลังความตายกันนะ นี้เจ้าตื่นแล้วรึ

 " เหี้ยผมตกใจเมื่อได้ยินเสียงคนถามขึ้น " 

 " ข้าคือพระเจ้าไม่ใช้เหี้ย "     

 " ถ้าคุณบอกว่าตัวคุณคือพระเจ้า งั้นที่นี้คือสรรค์หรือครับ "  

  " พระเจ้า แล้วเจ้าเป็นนรกรึ "  

          อี่ฟาง ผมจำได้ว่าผมจำได้ว่ากินลูกชิ้นอยู่แล้วมันติดคอแล้วตื่นขึ้นมา ผมก็มาอยู่ที่นี่

 " พระเจ้า จริงๆเจ้ายังไม่หมดอายุไข 

 อ้าวแล้วทำไหมผมถึงตายละ นั้นก็เพราะมันเป็นความผิดของพวกข้าที่นำดวงจิตของพวงเจ้าทั้ง สองไป เกิดผิดภพ จึงทำให้พวกเจ้าทั้งสองอายุสั้น. อี่ฟาง เดี่ยวนะพระเจ้า "  

 " ท่านใช้คำว่า พวกเจ้า แสดงว่าาต้องมีอีกคนใช่ไม่ "  

 " พระเจ้า เจ้าเข้าใจถูก แล้ว อี่ฟาง แล้วเขาอยู่ไหนละ เฟยเทียนข้าอยู่นี่นะขอรับ 

            อี่ฟาง เหี้ย "  

 " เฟยเทียน คนไม่ใช่เหี้ย พระเจ้าเอาละข้าจะปล่อยให้พวกเจ้าทั้งสองคนคุยกันไปก่อน ข้่าชื่อเฟยเทียนอายุ 15 หนาว ข้าไม่มีอะไรมากเพียงแค่ฝากพี่ดูแลน้องชายทั้งสองคนข้าให้ด้วย แล้วอีกเรื่องร่างการของข้าเป็นของพี่ใช้มันได้เลย ไม่ต้องเกรงใจนะขอรับ "  

 " พี่รับปากว่าจะดูแลน้องเจ้าทั้งคนของเจ้าให้ดี ขอบคุณขอรับ "  

พระเจ้า ถ้าพวกเจ้าคุณกันเสร็จแล้วข้าอี่ฟาง

เจ้าอี่ฟางไปเกิดใหม่ในร่างเฟยเทียน และ เฟยเทียนเจ้าต้องไปเกิดใหม่ในภพอื่น เพื่อเป็นการไถ่โทษข้าจะให้พรเจ้าสามข้อ เป็นการไถ่โทษเชิญพวกเจ้าขอมาได้เลย 

 " เฟยเทียนขอก่อนนะขอรับขอให้เป็นคนที่เรียนรู้ทุกอย่างได้รวดเร็ว " 

ข้อสอง ขอให้ครอบครัวและพี่น้องรักและเอ็ด ดูน้อง " 

และข้อสุดท้าย ขอให้ผมมีมีร่างกายแข็งและไม่เจ็บป่วย "  

และเจ้าละอีฟาง

 " อี่ฟาง ผมขอให้มีร่างกายแข็งแรงเหมือนร่างก่อนและมีทักษะเดิมติดตัวด้วย

ข้อสอง ขอบ้านและทีดินด้วยและมีเงินให้ติดตัวด้วย

และข้อสุดท้าย ผมแวนมิติที่ใช้เก็บของและของให้ผมเป็นเรียนรู้ได้เร็ว "  

 " พระเจ้า ได้พรของพวกเจ้าทั้งสองคนเป็นไปตามที่พวกเจ้าปรารถนา "  

 " อี่ฟาง ข้ามีคำถามว่าจะไปยังไงก่อน "  

 " พระเจ้า ข้าลืมบอกพวกเจ้า "  

 " เพราะเจ้าทั้งสองเห็นประตูสี่บานตรงนั้นไม "  

 " ทั้งสองคนเห็น "  

 " พระเจ้า อี่ฟางเจ้าเดินเข้าไปที่ประตูสีน้ำเงิน "  

 " พระเจ้า เฟยเทียนเจ้าเดินไปที่ประตูสีแดง "  

 " หลังจากนั้นทั้งสองคนก็เดินหายเข้าไปในประตูของตนเอง "  

  " พระเจ้า ขอให้พวกเจ้าทั้งสองโชคดี " 

   เฟยเทียน นั่งคิดอะไรอยู่สักพักนึง ก็ต้องหลุดออกจากความคิดนั้น เพราะได้ยินเสียงเด็กร้องจึงลุกขึ้นเดินออกไปดู ภาพตรงหน้าที่ผมเห็นทำผมถึงกับต้องอึ้งไปเลยครับ ภาพตรงหน้าที่ผมเห็นคือ หญิงสาววัยกลางคนกำลังกำลังตีเฟยฉีอยู่ส่วนคนน้องเฟยอวี่ อยู่ในท่าคุกเข่ายกมือไหว้หญิงสาววัยกลางคนผู้มีศักดิ์ เป็นแม่เลี้ยงไม่ให้ตีพี่ชายฝากแฝด ของตน แต่ดูเหมือนผู้เป็นเเม่เลี้ยง จะไม่ฟังคำขอร้อง ของเด็กน้อยตรงหน้าเลยสักนิด แถมยัยป้านั้นยังพูดจาไม่ดีใส่น้องชายเขาอีก

 " เงียบไปเลยนะไอตัวซวย "

       ผมทนดูต่อไปไม่ไหวแล้วผมเดินไปหายัยแม่เลี้ยงของผมแล้วถีบมันไปหนึ่งที่จนนางล้มไปนั่งกับพื้น

    " ป้านั้นแหละ จะซวย " 

และยัยแม่เลี้ยงนั้นก็เงยหน้าขึ้นมา มองผมด้วยสายตาที่เกลียชัง

        "เจ้ายังมิตายอีกรึ "

 " แล้ว ป้าเห็นไหมล่ะ ถ้าเห็นก็แสดงว่ายังไม่ตาย หรือ ถ้าป้าไม่เห็นก็แสดงว่าตาบอดรึ"

     ผมแกล้งถามพร้อมกับทำ หน้าตาใสซื่อบริสุทธิ์ และยัยป้านั้นถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลยครับ ก็กรี๊ดแตก เหมือนเปรตขอส่วนบุญ และตามก็ตามด้วยประโยคสุดฮิตฝากไว้ก่อนเถอะ ก็จะเกินจากผมไป หลักจากที่ยัยป้านั้นเดินออกไปแล้ว ก็หันไปเจอเด็กชายตัวน้อยทั้งสองคน ที่มองอยู่ด้วยสายตาที่ดีใจผมจึงจะเข้าไปอุ้มเฟยฉี ขึ้นมาอย่างเบามือเพราะกลัวว่าเด็กน้อยนั้นจะเจ็บ โดยมีเฟยอวี่ผู้เป็นน้องคอยเดินตามติดผมอยู่ไม่หางเลย

 ผมอุ้มเฟยฉีมาในห้องนอนวางน้องลงบนเตียงและได้ทำการถอดเสื้อ ของเด็กน้อยตรงหน้าออก เพื่อทำการดูแผล ที่แผนหลัง ของเด็กน้อยแล้วผมก็ตกใจเลยที่เดียว เพราะแผลที่หลังของเด็กที่อยู่ตรงหน้าผมมันคอนข้างที่จะลึกอยู่พอสมควรและมันไม่ได้มีเเผลเดี่ยว เท่าที่ผมเห็นประมาณ5-6แผล และทุกแผลมันค่อนข้างที่จะลึก ถ้าเกิดปล่อยไว้นานเด็กคนนี้ อาจจะเพราะอาจจะตายเพราะแผลติดเชื้อได้ หลังที่ประเมินบาดแผลของเด็กน้อยตรงหน้าเรียบร้อยแล้ว ผมหันกลับมองเด็กน้อยด้วยสายตาที่อ่อนโยน 

"เฟยอวี่เจ้าออกไปรอพี่ข้างนอกได้รึไม่พี่จะรักษาเฟยฉีแล้ว "

"มันเป็นภาพที่ไม่น่าดูเสียเท่าไร ประเดี่ยวเจ้าจะกลัวเอา" 

        เฟยอวี่ "ขอรับพี่ใหญ่"

 หลังจากเฟยอวี่ ได้เดินออกไปจากห้อง ตอนนี้ภายในห้อง เหลือเพียงสองคนแล้วเฟยฉีที่ได้ทำการนอนควำหน้าอยู่บนเตียงเพื่อรับรักษาจากคนเป็นพี่ มือเรียวยาวทำการลูบศรีษะเบาเพื่อปลอบโยนเด็กน้อย 

"พี่ใหญ่ขอรับฉี่ เจ็บมากๆเลยขอรับ"  

"เด็กดีเจ้าเชื่อใจพี่รึไม่ ขอรับข้าเชื่อใจท่านพี่"

 เฟยเทียนยิ้มพอใจกับคำตอบของเด็กน้อยตรงหน้า งั้นรอพี่สักประเดี่ยวเดี่ยวไปเอาของมารักษาเจ้า เฟยฉี ขอรับ และเฟยเทียนอีกฝังหนึ่งของห้อง ที่มีฉากกั้นห้องกั้นไว้อยู่ และใช้เวลาไม่นาน ก็หยิดของออกมาจากในแหวนมิติ ได้แก่ เข็มฉีดยา ยาชา เข็มเย็บเเผล และไหมเย็บแผล และกรรไกร เนื่องจากในมิติไม่แอลกอฮอล์ผมจึงเลือกสุราออกมาขวดหนึ่งเพื่อใช้ล้างแผลให้เจ้าตัวเล็ก 

  เมื่อเตรียมของทั้งหมดครบผู้เป็นพี่ก็เดินไปหาน้องที่เตียงและส่งเรียกเจ้าเด็กน้อยตรงหน้าให้ได้สติเด็กน้อยตรงขานตอบตนนั้นเป็นสัญญาณที่ดีว่าน้องชายเขายังมี สติอยู่ หลังจากนั้นเฟยเทียนก็สุรามาเทใส่ผ้าสะอาดและคอยคอยเช็ดแผลที่หลังขอเด็กน้องอย่างเบาแต่ด้วยฤทธิ์ของสุราแรงพอสมควร มันทำให้เจ้าตัวเล็กรู้สึกแสบจนร่างกายของเด็กน้อยถอยหนี ผมจึงรีบเอามือรั้งผู้เป็นน้องเอาไว้แล้ว ก็ปลอบเจ้าตัวเล็กจนเริ่มสงบลง และผมเริ่มขั้นตอนต่อไปเลย

"เฟยเทียนส่งเสียงเรียกผู้น้อง เฟยฉีคนเก่ง"

"ส่งมือให้ให้พี่หน่อย" 

สิ้นสุดเสียงผู้เป็นพี่มือเล็กของผู้เป็นน้องก็ถูกส่งมาหาผู้เป็นพี่อย่างว่าง่ายยาชาที่บรรจุลงเข็มขนาดเล็ก

กำลังถูกทิ่มลงบนแขนน้อย จนเจ้าตัวน้อยรู้เจ็บและส่งเสียงร้องออกมา ผมได้บอกผู้เป็นน้องว่าเดียวก็ไม่เจ็บแล้ว เมื่อผมเห็นว่าเฟยฉีไม่มีอาการเจ็บปวดผมก็ทำการเย็บแผลให้เด็กน้อยต่อ เวลาผ่านไป1เค่อ ผมก็ทำแผลให้เด็กน้อยเสร็จ จนเด็กน้อยหลับไปในที่สุดหลังจากนั้น เฟยเทียนก็เดินออกจากห้องนอน เพื่อเตรียมทำอาหารเย็นให้เจ้า ตัวเล็กทั้งสองคน เมือผมเดินออกมาไม่นานก็เห็น เฟยอวี่แฝดคนน้อง นั่งเล่นอยู่กลางห้องโถง เมื่อเฟยอวี่เฟยเทียเห็นผู้เป็นเป็นพี่ใหญ่เดินออกมาจากห้องก็รีบวิ่งกอดขาขอแมวงผู้เป็นพี่แล้วหน้าถูไปถูมาอย่างกับลูกแมว

 เด็กดีไปอยู่ดูเเลเฟยฉีในห้อง เดี่ยวพี่ทำอาหารเสร็จเดียวพี่เป็นเรียกว่ากินข้าว สิ้นสุดเสียงคำสั่งผู้เป็นเด็ก

 น้อยก็วิ่งดุกดิกไปยังห้องนอน มันช่างเป็นภาพที่น่ารักเสียจริง

ทุกคนคะ สงสัยไหมว่าพี่อี่ฟางเย็บแผลได้ยังไง เพราะพี่

อี่ฟางของเราเป็นคุณหมอ มาเฟียยังละ