"อึก!"
"ทำไมล่ะ อ๊ะ- ท.. ทำไมเวลาที่เรา อยู่ใกล้เขา หัวใจเราต้องเจ็บขึ้นมาทุกที..."
หญิงสาวลุ้มพุบลงกับพื้น ใบหน้าฉายแววซีดเซียว
"ด-...ดวงตาเรา..จะปิ-"
ไม่ทันจะพูดได้จบประโยค ร่างที่ตัวเย็นเฉียบก็จำต้องหมดสติ วูบลงเสียก่อน..
"ข้ารักท่า..น"
"ได้ยินรึไม่ ข้าจะรักท่านทุกช่ะ-ชาติไป อึก- ท่านสัญญากับข้าสิ.. ว่ะ..ว่าเราจะ จะรักกัน-"
ดรุณีร่างระหงส์หอบหายใจโรยรินต่อหน้าคนที่เธอรัก
" ต- ต- ตลอ.. ด ป-ไป"
ร่างที่บอบบางใช้ลมหายใจเฮือกสุดท้าย ให้คำมั่น
ก่อนสิ้นใจ.. เขา- ใช้เธอ-เป็นเธอ-เกาะป้องกันตัวเอง.... เขาไม่เคยรักเธอ
แม้หญิงสาวรู้อยู่แก่ใจ แต่เพราะรักทำให้หล่อนจำยอม
มีดขนาดเท่าศอกทะลุผ่านหัวใจดวงน้อยของหล่อน
ข้างซ้าย....
จำยอมงั้นรึ? รักอย่าางงั้นหรอ!? ไร้สาระทั้งเพไอเฮงซxย!!?!
"เฮื๊อก!!"
ร่างขาวนวลขวัญตกหน้าซีด เหงื่อตก
"ฝันรึ น่ากลัวชะมัด"
ต.. แต่ที่นี้มัน ที่ไหนล่ะ คงไม่ใช่..
"ตื่นแล้วรึเจ้าคะ คุณหนู"
ห.. ห้ะ เราหรอ
ร่างที่เอวบางสำรวจไปรอบๆตัว ไม่นานก็พอจะเข้าใจอะไรบางอย่าง
พับผ่า!! จริงหรือนี่!!
"ที่นี่ยุคไหนหรอคะ? "
"เจ้าคะ? "
ไม่เข้าใจสินะ ซวยแล้วไงเรา..
" ป่าวค่ะๆ"
" มิสดชื่นฤ เจ้าคะ"
"นิดหน่อยน่ะ"
ใบหน้าที่ยิ้มแย้มแต่แอบแฝงด้วยความกังวล
"อ.. เอ่อ คุณชื่ออะไรหรอคะ"
"บ่าวมีนามว่า นิน เจ้าค่ะ พึ่งมารับใช้ได้เพียงมิกี่วัน
หากทำอันใดให้มิพอใจ บอกบ่าวหนาเจ้าคะ"
" ข้ากังวลอยู่ค่ะ แต่ไม่เป็นไร"
"บ่าวช่วยได้ไหมเจ้าคะ"
" ขอบคุณค่ะ แต่คงช่วยอะไรไม่ได้หรอก.."
ดรุณีร่างขาวนวลผิวอวบอิ่ม มีแก้มฝาด เคลื่อนสะโพกออกจากประตูสี่เหลี่ยม ทรงไทย
บรรยากาศหนาวกำลังดี
" ห้องอาบน้ำไปทางไหนคะ ข้าจะไปอาบน้ำเสียหน่อยเครียดจะ ต*ยอยู่แล้ว เห้อ"
" บ่าวมิค่อยเข้าใจที่คุณหนูจะสื่อเท่าใด แต่หากเป็นท่าอาบน้ำละอยู่ด้านนู้นเจ้าค่ะ ตามมาสิเจ้าคะ"
เขาจะแอบหัวเราะเรามั้ยนะ เป็นถึงคุณหนูแท้ๆแต่ไม่รู้จัก..
"ทางนี้เจ้าค่ะ"
แต่ดูท่า น่าจะไม่แฮะ
เอาเป็นว่าต่อไปนี้ จะไม่มีฉันในชาตินี้ที่โดนใช้เป็นเครื่องมืออีกต่อไป!! ไม่มีทางเด็ดขาด!!
จะแก้ไขมันเอง
.......
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
