ครอบครัวใหม่นี้มีอะไรแปลกๆ?
1.
พ่อ
โว้ย!! แพ้พนันอีกแล้ว!!พวกแกมานี่เลย!!
ลืมบอก ทั้งสองเป็นแฝดกันโคลอี้เกิดก่อนคาเลบ
พ่อ
มึงก็มานี่!! //กระทืบน้อง
คาเลบ(น้องชาย)
เจ็บนะ!! โอ้ย!
คาเลบ(น้องชาย)
แต่เธอดูเจ็บกว่านะ
คาเลบ(น้องชาย)
โคลอี้เราต้องหนีไปจากที่นี่
โคลอี้
เราก็หนีไม่พ้นอยู่ดี..
คาเลบ(น้องชาย)
นอกจากพวกมันจะตายอะนะ
คาเลบ(น้องชาย)
ถึงเวลาที่เธอต้องไปตากผ้าแล้วนี่
โคลอี้
แต่ถ้าพวกเขากลับมาระหว่างที่ฉันไม่อยู่นายจะ..
คาเลบ(น้องชาย)
พวกเขาไม่มาหรอก
คาเลบ(น้องชาย)
เธอรีบไปเถอะ
โคลอี้
คาเลบ แต่ฉันสังหรณ์ใจไม่ดีเลย
คาเลบ(น้องชาย)
ชั่งมันเถอะน่า
คาเลบ(น้องชาย)
เดี๋ยวพวกเขาก็มาหรอก
หลังจากนั้นโคลอี้ก็มาตากผ้า
ไม่ใช่ผ้าของเธอหรอกแต่เป็นของพ่อแม่
โคลอี้
เผลอตากช้าไปซะได้รีบกลับดีกว่า
โคลอี้
ไม่งั้นพวกเขาอาจกลับมา...
พ่อแม่ไม่สนใจโคลอี้แม้แต่นิดเดียว
แต่เธอไม่สนเธอรีบไปหาคาเลบในห้อง
พ่อ
ไม่รู้โว้ย!หุบปากเลยนะไอเด็กเวร!!
แม่
อ๋อมันอะหรอ ฉันผลักมันตกสระน้ำไปแล้ว!
แม่
ฮ่าๆๆดีจริงๆจะได้ไม่มีภาระ
เทอพยายามว่ายน้ำหาคาเลบแต่ก็ไม่เจอเขาแล้ว
หลังจากนั้นไม่นานเทอก็เดินกับบ้านอย่างกะโผลกกะเผลก ไร้เรี่ยวแรง
ภาพที่เทอเห็นตรงหน้าคือร่างไร้วิญญาณของพ่อแม่
โคลอี้
เธอทรุดตัวลง+เอามือปิดปาก
หลังจากนั้นเธอก็ได้ถูกรับเลี้ยง
โคลอี้
แต่...มันจะดีใช่มั้ยนะ?
โคลอี้
จะได้เริ่มต้นใหม่ใช่มั้ยนะ?
2.
หลังจากนั้นเทอก็เข้ามาในคฤหาสน์
และได้เจอกับพ่อ-แม่ที่รับเลี้ยงเธอ
คุณมะลิ
ยินดีต้อนรับนะโคลอี้
คุณมะลิ
ต่อไปนี้หนูต้องมาอยู่กับพวกเรานะจ๊ะ
คุณมะลิ
ส่วนนี่คือพ่อของลูก
คุณมะลิ
นี่ห้องของลูกนะจ๊ะ
คุณมะลิ
ถ้าว่างๆลูกก็สามารถออกมาสำรวจคฤหาสนน์ได้นะจ้ะ
ธรณ์
แต่มีอยู่ห้องนึงที่ลูกไม่ควรไปยุ่ง
คุณมะลิ
ลูกคงรู้แล้วว่าพ่อกับแม่มีลูกชายอีก1คน
คุณมะลิ
แต่ตอนนี้เขาไม่ชอบให้ใครมายุ่งน่ะจะ
ธรณ์
เพราะงั้นก็อย่าเข้าไปในห้องที่มีป้ายชื่อติดอยู่นะลูก
โคลอี้
(แต่ฉันก็อยากลองเจอเขานะ)
โคลอี้
(ไหนๆก็ต้องมาอาศัยอยู่กับเขาแล้ว)
โคลอี้
งั้น...หนูเข้าห้องก่อนนะ
โคลอี้
อ่า ยังไม่ถึงเช้าเลยนะเนี่ย
เทอฮัมเพลงระหว่างเดินไปตามโถง
โคลอี้
//หยิบช็อคโกแลตมา2แท่ง
เสียงฝีเท้าเล็กๆของเธอสะท้อนดังทั่วโถงทางเดิน
เธอเดินอย่างสบายใจและมองไปตามห้องต่างๆที่เดินผ่านจนกระทั่ง..
หน้าห้องมีป้ายชื่อของคนๆนึง
โคลอี้
ชื่อของลูกชายคนนั้นหรอ
โคลอี้
เผื่อเราอาจจะสนิทกันก็ได้
ขณะนี้โคลอี้ผู้โง่เขลาก็ลืมคำของพ่อแม่ไปชั่วขณะ
โคลอี้
ฉันชื่อโคลอี้พึ่งย้ายมาวันนี้
จู่ๆธอได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาทางนี้
โคลอี้
(ขอเข้าไปอยู่ห้องนี้แป้บนึง)
โคลอี้
(ถึงจะเสียมารยาทก็เถอะ)
ข้างในห้องมืดสลัวดูน่ากลัว
ทันใดนั้นเพียงเสี้ยววิหางตาเธอก็เหมือบไปเห็น-
โคลอี้
(ค-คนนี้คือนิโคลายน์หรอ?)
โคลอี้
ข-ขอโทษทีนะ ที่จเข้ามา
โคลอี้
คุณมะลิและคุณธรณ์รับฉันมาเป็นลูกบุญธรรม
นิโคลายน์
ไอ้พวกนั้นน่ะหรอ!!
นิโคลายน์
แกก็จะมาฆ่าฉันใช่มั้ย!!?
นิโคลายน์
//ผลักเธอลงเตียงและขึ้นไปบีบคอ
โคลอี้
ฉันไม่ได้จะฆ่านายซักหน่อย
โคลอี้
//บิดแขนเขาออกและลุกออกจากเตียง
นิโคลายน์
ทำไมแกมีแรงต้านฉันได้-!!
โคลอี้
//จับคอเขาและยัดช็อกโกแลตเข้าปากเขา
นิโคลายน์
เธอไม่ได้มาฆ่าฉันหรอ
โคลอี้
นายคือนิโคลายน์ใช่มั้ย
โคลอี้
อื้ม นายไม่ค่อยได้กินหรอ
นิโคลายน์
ไอพวกนั้นไม่ให้เข้าไปในครัว
โคลอี้
นายนี่แปลกจัง ทำไมเรียกแบบนี้ล่ะ
โคลอี้
เลือดยังไม่หยุดไหลเลย...!
นิโคลายน์
หึ ก็เข้ามาใกล้เองนี่
โคลอี้
งั้นพรุ่งนี้ฉัน....
โคลอี้
(มึนหัวอะ ทำไมเลือดเยอะจัง...)
เลือดกระฉูดออกมาจากแขนใกล้ไหล่ของเธอ
นิโคลายน์
โยนเธอลงจากเตียง
นิโคลายน์
หึ😒//เลียมีดให้สะอาด
นิโคลายน์
ไอพวกน่ารำคาญ...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
