ผมมีไอดอลที่ชอบอยู่ สวัสดีครับผมชื่อว่า "ติน" ครับ ทุกคนคงจำได้ว่าผมมีไอดอลที่ชอบอยู่ เธอคนนั้นมีชื่อว่า "ไอน่า" เธอเป็นไอดอลสาวที่ทั้งน่ารัก ทั้งเก่ง อายุเธอยังน้อยแต่เธอเก่งเกินอายุเลยล่ะครับ เธอมีอายุ 16 ปี เธออยู่ใน idol วง cute CLE love แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงชอบเธอพี่ไม่ใช่ว่าเธอเก่งเธอน่ารักหรืออะไรทั้งสิ้น จนก็วันนั้นก็มาถึง วันที่ผมรอคอยมานาน คือวันที่ผมจะได้เจอเธอในมัธยมของผม ในตอนนั้นผมดีใจมาก จนกระทั่ง

ไอน่า:ไง

เธอได้เข้ามาทักผม เอาซะผมตื่นเต้นไม่หยุดเลยแฮะ ฮ่า ๆ ตอนนั้นผมทำตัวไม่ถูกเลย ไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไงผมก็เลยตอบเธอไปว่า

ติน:ดะ ดีครับ

ผมน่าจะต่อออกไปแค่นั้น แต่ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆเธอก็พูดขึ้นมาว่า

ไอน่า:นายคงจะแก่กว่าฉัน 1 ปีสินะ

ติน:คะ ครับ

ไอน่า:ว่าแล้วเชียว

เธอพูดกับผมไปแบบนี้ล่ะครับแต่ผมก็ได้ตอบออกไปแบบนั้นอยู่ดี ผมได้ไปอยู่กับเพื่อน ๆ ส่วนพวกสาว ๆ ก็ไปอยู่กับเธอ จนกระทั่งได้เวลาขึ้นห้อง ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงห้องผมได้อยู่รวมกับห้องเธอ แต่พอรู้อีกทีเนี่ยผมก็สตั้นไปเลยล่ะ เพราะว่าอาจารย์ที่สอนห้องผมกับห้องของเธอต้องไปทำธุระที่ต่างจังหวัดน่ะครับ สำหรับผมผมว่ามันก็ดี แต่จะทำให้ผมตื่นเต้นเกินไปหรือเปล่า นั่นแหละครับสิ่งที่ผมกังวล แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนะเพราะว่าตอนนั้นผมเป็นเด็กติดเกมนะครับ จะอยู่ดีๆเพื่อนของผมที่ชื่อว่า "คิว" ก็ได้ถามผมขึ้นมาว่า

คิว:ไอ้ตินมึงมีแฟนหรือยังวะ

ผมก็ได้ตอบไปว่า

ติน:ยังหรอก

แต่เหมือนว่าไอ้คิวเพื่อนผมมันจะแกล้งนะครับ มันก็เลยตะโกนออกไปว่า

คิว:เฮ้ยย!! สาว ๆ คนไหนอยากจะจีบไอ้ติน!? มาจีบได้นะเว้ยย!! มันยังโสดอยู่!?

ตอนนั้นผมก็ตกใจไปเลยล่ะ ทั้งอารมณ์เสียทั้งหงุดหงิดที่เพื่อนไปตะโกนบอกคนอื่นแบบนั้น แล้วผมก็สติแตกมากด้วย แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมผมดันเผลอหันไปสบตากับ "ไอน่า" พี่เหมือนเธอจะงงหรือสงสัยกับว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนนั้นผมก็หน้าแดงเป็นมะเขือเทศเลยแหละ ทุกๆคนก็หันมามองที่ผม ตอนนั้นน่ะผมทำอะไรไม่ถูกเลยล่ะ

ตอนนั้นผมก็ตกใจไปเลยล่ะ ทั้งอารมณ์เสียทั้งหงุดหงิดที่เพื่อนไปตะโกนบอกคนอื่นแบบนั้น แล้วผมก็สติแตกมากด้วย แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมผมดันเผลอหันไปสบตากับ "ไอน่า" พี่เหมือนเธอจะงงหรือสงสัยกับว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนนั้นผมก็หน้าแดงเป็นมะเขือเทศเลยแหละ ทุกๆคนก็หันมามองที่ผม ตอนนั้นน่ะผมทำอะไรไม่ถูกเลยล่ะ แต่อยู่ดีๆก็มีผู้หญิงคนนึงมาอยู่ตรงอยู่หน้าผม คนนั้นก็คือ "ไอน่า" แล้วเธอก็ได้พูดขึ้นมาว่า

ไอน่า:ไม่คิดเลยนะว่านายจะโดนเพื่อนแกล้งด้วย

ตอนนั้นผมก็งงไปเลยล่ะครับว่าเธอพูดอะไร แต่พอรู้อีกทีมันก็จริงอย่างที่เธอพูด เพราะว่าผมน่ะใช่ว่าจะยอมคนให้คนมาแกล้งง่าย ๆ อ้อ! จริงสิ!? เธอน่าจะรู้จักผมเพราะว่าผมเป็น Vtuber ในช่อง "Thinner"ผมคิดว่าไม่แปลกเลยที่เธอจะรู้จักผม แล้วผมก็ได้ทำเกี่ยวกับเพลงต่าง ๆ ส่วนมากก็จะเป็นเพลงญี่ปุ่นที่แปลเป็นไทยซะมากกว่า แต่ก็มีการทำคลิปที่เกี่ยวกับเกมบ้าง แต่มันก็เป็นครั้งแรกเลย ที่ผมได้ใกล้ชิดกับไอดอลที่ผมชื่นชอบ แต่ถ้าหากเป็นเกมผมจะชอบไปฆ่าเพื่อนในเกม แล้วก็จะเป็นการหนีจากเพื่อนที่จะมาฆ่าผม แต่เวลาเพื่อนจะแกล้งผมก็รู้ตัวทันเสมอ แต่วันนี้ไม่รู้ว่าเป็นอะไรทำไมผมถึงรู้สึกประหม่าแบบแปลก ๆ ผ่านไปอยู่สักพักผมก็ได้ตอบเธอไปว่า

ติน:ครับ ใช่แล้วครับ คุณน่ะพูดถูกแล้วแต่วันนี้ผมแค่รู้สึกประหม่าเฉย ๆ น่ะครับ

ไอน่า:งั้นหรอคะ

พอเธอตอบผมมาแบบนั้น ผมก็เริ่มสงสัยแล้วว่าผมชอบเธอหรือว่าเธอนั้นชอบผม ยิ่งคิดก็ทำให้ยิ่งเขิน แต่เธอก็ดันสวนมาอีกว่า

ไอน่า:หวังว่าคุณจะเป็นตัวของตัวเองได้นะคะ☺️

ติน:คะ ครับ

ผมอยากจะพูดออกไปเลยว่า หยุดแกล้งผมสักที~~ ทั้งเพื่อนทั้งเธอและทุก ๆ คน ผมเป็นพวกแสดงความรู้สึกออกมาไม่ค่อยเก่ง ผมก็เลยชวนเพื่อนอีกคนที่ชื่อว่า "ฟิล์ม" ให้เล่นเกมด้วยกัน อย่างน้อยผมก็จะได้หายจากสถานการณ์กดดันเป็นบ้านี้ที และเกมที่ผมเล่นนั่นก็คือ 'Rov' ผมเล่นเป็น "Roxie" ที่อยู่เลน dark slayer

ผมอยากจะพูดออกไปเลยว่า หยุดแกล้งผมสักที~~ ทั้งเพื่อนทั้งเธอและทุก ๆ คน ผมเป็นพวกแสดงความรู้สึกออกมาไม่ค่อยเก่ง ผมก็เลยชวนเพื่อนอีกคนที่ชื่อว่า "ฟิล์ม" ให้เล่นเกมด้วยกัน อย่างน้อยผมก็จะได้หายจากสถานการณ์กดดันเป็นบ้านี้ที และเกมที่ผมเล่นนั่นก็คือ 'Rov' ผมเล่นเป็น "Roxie" ที่อยู่เลน dark slayer

เล่นไปเรื่อยๆสถานการณ์ก็เริ่มปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็คือ มี "ไอน่า" อยู่ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร จนถึงตอนพักกลางวัน ผมได้เดินไปหาอะไรกินกับเพื่อนๆอยู่นั้น ผมก็ได้เจอกับร้านร้านนึง ที่อาหารเขาน่ากินมากครับ ร้านนั้นจะเป็นร้านขายอาหารตามสั่ง ผมได้สั่งเป็น 'ข้าวผัดไข่' แต่ก็แย่เพราะว่าเพื่อนของผมมันแย่งไปกิน ตอนนั้นผมโกรธมาก ทั้งโมโหหิวด้วย แล้วก็อะไรหลาย ๆ อย่างที่เพื่อนมันแกล้งผม ความที่ผมทั้งโมโห นู่น นี่ นี่ นั่น หลาย ๆ อย่าง ผมก็เลยไปตบหัวมันอย่างแรงจนมันร้องว่า

คิว:โอ๊ย!! ไอ้ติน กูเจ็บนะโว้ยย

ติม:แล้วกูล่ะ กูอุตส่าห์รอกู อุตส่าห์สั่ง กูต้องจ่ายเงิน สุดท้ายกูก็โดนมึงแย่งไปแบบนี้ คิดว่ามันโอเคแล้วหรอห๊ะ ไ*******มึงแ***ก็ได้แต่แกล้งหัวสมองนี่มึงไม่ได้คิดเรื่องเรียนหรือเรื่องเห*้ยอะไรเลยใช่ไหมอ**** กูอุตส่าห์รอตั้งนาน ถ้ามึงจะเอาไปกินอ่ะเอาไปกินได้แต่มึงต้องจ่ายเงินกูมาไม่งั้นกูต่อยมึงแน่

คิว:เออ ๆ ๆ กูไม่แดกแล้วก็ได้เอาไปเลย

ติน:คำนั้นกูต้องพูดแทนมึงไ*******

ฟิล์ม:เฮ้ย! ใจเย็น ๆ อย่าทะเลาะกันดิวะ คุมอารมณ์กันหน่อย มีเรื่องอะไรค่อยไปทะเลาะตอนเลิกเรียน ตอนนี้ก็ทน ๆ มันไปก่อนแล้วกัน แค่เรื่องนี้เอง ไอ้ตินมึงไม่ต้องไปสนใจที่ไอ้คิวพูดนะเว้ย

หลังจากที่ "ฟิล์ม" มันพูดคำนั้นออกมา มันทำให้ผมได้สติกลับคืนมาก็ผมเสียสติไปแล้ว ผมเลยนั่งกินข้าวคนเดียวไม่ออกไปไหนแล้วผมก็เล่นโทรศัพท์ต่อ จนได้เวลาขึ้นห้อง ผมกับ "คิว" ไม่คุยกันเลยแม้แต่คำเดียว ผมได้ไปนั่งเหงา ๆ อยู่คนเดียวที่มุมห้อง ไม่รู้ว่าทำไม ผมได้แต่นั่งฟังเพลงเศร้าไปเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ เหมือนคนอกหัก แล้วผมก็นั่งเหม่อลอย ผมนั่งเงียบ ๆ อยู่คนเดียวไม่รู้จะทำไรหาทางไปไม่มีเลยในตอนนั้นผมรู้สึกแย่มาก