ปรารถนาสัญญาต้องสาป
ตอนที่๑
ความปรารถนาเกิดขึ้นภายในใจมนุษย์นับไม่ถ้วนไม่อาจหยุดความปรารถนานั้นได้นอกจากจะได้ในสิ่งที่ตนปรารถนาแล้วถึงจะพอใจ
การขอพรอธิษฐานมักเป็นสิ่งที่มนุษย์พึงกระทำอยู่เสมอไม่ว่าจะโอกาสใดก็ตาม
แต่การขอพรให้ใครสักคนมีความสุขมันไม่ได้แปลว่ากำลังสาปแช่งใครอีกคนอยู่เหรอ
แต่ยังไงก็ช่างเพราะนั่นคือความปรารถนาของมนุษย์
โฮชิชายหนุ่มผู้สูญเสียครอบครัวในอุบัติเหตุก็เช่นเดียวกันเขาต้องการให้ครอบครัวของเขากลับมาอีกครั้งและพูดขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำกับพวกเขาในตลอดที่ผ่านมา
แต่น่าเสียดายที่มันเป็นไปไม่ได้
แต่..ความปรารถนาของเขาได้ส่งถึงใครบางคนจากในที่แห่งหนึ่งที่บางทีอาจจะทำให้สิ่งที่เขาปรารถนาสมหวังก็เป็นได้
โฮชิได้แต่นั่งก้มหน้าและกลัดกลุ้มใจท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำลงมา..การจากไปของครอบครัว
เขาคิดเพียงว่าจะทำยังไงต่อไปดี
ขณะที่เขานั่งกลัดกลุ้มใจอยู่นั้นจู่ๆก็มีเด็กสาวคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเขา
ยูนะ/น.อ
มีอะไรให้ข้าช่วยท่านไหม
ท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำจู่ๆก็มีเด็กสาวมายืนตรงหน้าเขาถามเขาอย่างกับว่าเข้าใจเขา
โฮชิ/พ.อ
//ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมอง
สิ้นสุดคำถามของเด็กสาวเขาก็เงยหน้าขึ้นมองไปที่ต้นเสียงนั้น
ภาพที่เขาเห็นตรงหน้าเป็นผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดแนวโกธิคสีเทาดำรูปร่างค่อนข้างตัวเล็กผมปล่อยยาวจนเกือบจะถึงเอวสีผิวขาวเกือบซีดนัยน์ตาสีเทาดำสนิทและสีผมที่ดูเหมือนจะโดนย้อมมานั้นทำให้เขาคิดไปว่าคงจะเป็นผู้หญิงที่ชอบคอสเพลย์กระมั่ง
เธอมายืนตากฝนอยู่ตรงหน้าเขาและรอยยิ้มที่ยิ้มส่งมาให้เขาอย่างเป็นมิตรรอยยิ้มนั้นถึงจะดูอบอุ่นแต่แอบประหลาดหลอนประสาทอยู่ไม่น้อย
โฮชิ/พ.อ
เธอรู้เหรอว่าฉันกำลังเดือดร้อนเรื่องอะไรอยู่
ยูนะ/น.อ
รู้สิ..ข้ารู้ดีเลยว่าท่านกำลังต้องการอะไรอยู่
โฮชิ/พ.อ
(ทำไมถึงพูดอะไรแปลกๆคงจะอินกับตัวละครมากไปสินะ)
ยูนะ/น.อ
ท่านคงคิดว่าข้าพูดแปลกๆอยู่สินะ
โฮชิ/พ.อ
เธออ่านใจฉันได้รึไงถึงได้รู้ทุกความคิดของฉัน
ยูนะ/น.อ
ก็ไม่เชิงว่าได้หรอกแต่ข้าสามารถทำความปรารถนาของท่านให้เป็นจริงได้
โฮชิ/พ.อ
ให้พรฉันได้เหรอ....เรื่องขอพรเรื่องอธิษฐานแล้วจะสมหวังฉันก็เชื่ออยู่หรอกนะแต่..จู่ๆมาพูดแบบนี้..มันก็แปลกๆ
ยูนะ/น.อ
ถ้าอย่างงั้นท่านจะพิสูจน์ก่อนรึเปล่าล่ะ..ว่าสิ่งที่ท่านปรารถนาข้าทำให้เป็นจริงได้ไหม
โฮชิ/พ.อ
พิสูจน์เหรอ..พิสูจน์ยังไง
ยูนะ/น.อ
ท่านช่างตั้งคำถามได้ถูกใจข้ายิ่งนัก..ถ้าหากท่านอยากเสี่ยงและเดิมพันเพียงแค่ท่านทำสัญญากับข้า
ยูนะ/น.อ
ความปรารถนาของท่านจะเป็นจริง
โฮชิ/พ.อ
หึ..ดูน่าสนุกดีนี่..ถ้าเป็นแค่เกมเด็กเล่นงั้นฉันจะเล่นกับเธอหน่อยก็แล้วกัน😄
ยูนะ/น.อ
ถ้างั้นเชิญท่านเซ็นชื่อหรือว่านามปากกาของท่านก็ได้
ยูนะ/น.อ
ถ้าหากท่านคิดว่ามันเสี่ยงเกินไปก็เขียนเล่นๆลงไปก็ได้
โฮชิ/พ.อ
เขียนเล่นในหนังสือสัญญาเนี่ยนะ!?
ยูนะ/น.อ
ใช่เพราะยังไงแล้วคนที่เขียนลงไปเท่านั้นที่จะได้สิ่งที่ปรารถนา
โฮชิ/พ.อ
ขึ้นอยู่กับคนที่เขียนเหรอ..!?
โฮชิ/พ.อ
งั้นก็ได้จะลองดูหน่อยก็ได้
ยูนะ/น.อ
คืนนี้รอสิ่งที่ท่านปรารถนาในความฝันนะคะ
ยูนะ/น.อ
คะ..ความปรารถนาของท่านจะเป็นจริงอย่างแน่นอน
โฮชิ/พ.อ
แปลกแต่..น่าสนุกดีนี่อืมก็ได้
ยูนะ/น.อ
นี่คะหนังสือสัญญา
//หยิบหนังสือออกมา
ฝนเทกระหน่ำตกลงมาอย่างหนักทำให้เขาตัดสินใจเล่นไปตามเกมของเธอเขาคิดแค่ว่า..เธอคงจะหาเพื่อนเล่นแก้เบื่อล่ะมั้ง..อากาศที่เย็นชื่นบวกกับเสียงฝนที่ตกลงมา
สิ้นสุดคำตอบของเขาเด็กสาวก็หยิบหนังสือหน้าตาแปลกๆออกมา
เขาเองก็ตกใจเหมือนกันไม่คิดว่าจะมีเตรียมเอาไว้
โฮชิ/พ.อ
รีบๆหน่อยนะเดี๋ยวหนังสือเธอมันจะโดนฝนเปียกเอาได้
ยูนะ/น.อ
มันไม่เปียกหรอกคะ
ยูนะ/น.อ
ว่าแต่..ตัดสินใจดีแล้วใช่ไหมค่ะ!?
//เอียงคอถาม
โฮชิ/พ.อ
ก็ในเมื่อมันไม่มีอะไรมากก็ดีแล้ว
ยูนะ/น.อ
ถ้างั้นก็เชิญเลยคะ😊
//พูดพร้อมยิ้มส่ง
โฮชิ/พ.อ
ทำไมด้านในถึงไม่มีอะไรเลยล่ะมีแค่กระดาษเปล่าๆ
ยูนะ/น.อ
เรื่องนั้นไม่จำเป็นต้องถามหรอกคะ😊
โฮชิ/พ.อ
อืมๆ
//ส่ายหน้าเบาๆ
โฮชิ/พ.อ
//ก้มหน้า+วาดรูปลงไป
ยูนะ/น.อ
ขอบคุณค่ะคืนนี้ก็ขอให้ท่านสมปรารถนา
ขณะที่โฮชิวาดรูปลงไปในหน้ากระดาษก็มีแสงเปล่งออกมาโดยที่เขาไม่ทันเห็น
เขาตัดสินใจวาดรูปลงไปเล่นๆเพราะคิดว่าคงแค่หนังสือธรรมดาที่หน้าปกดูแปลกตาก็เท่านั้น..แต่หารู้ไม่ว่าชีวิตหลังจากนี้ของเขาจะเจอกับอะไรบ้าง
หลังจากที่เขาเผลอตัวนิดเดียวสาวน้อยคนนั้นก็หายจากไป
โฮชิ/พ.อ
(หายไปไหนแล้วล่ะเมื่อกี้ยังยืนอยู่เลยนี่)
โฮชิ/พ.อ
(ช่างเถอะรีบกลับบ้านอาบน้ำดีกว่า)
ฮาโตะ/พี่ชายพ.อ
ไอ้โฮชิตื่น!!
ฮาโตะ/พี่ชายพ.อ
นี่แกจะหลับไปถึงเมื่อไหร่วะ!!?
โฮชิ/พ.อ
(ทำไมเสียงนี้คุ้นจัง)
//ตาปิดหูได้ยิน
ฮาโตะ/พี่ชายพ.อ
//เขย่าตัวโฮชิ
ฮาโตะ/พี่ชายพ.อ
เออตื่นสักที..
ฮาโตะ/พี่ชายพ.อ
เออฉันเองจะตกใจตะโกนทำไมวะ
โฮชิ/พ.อ
พี่...พี่ยังไม่ตายเหรอ..!!?
ฮาโตะ/พี่ชายพ.อ
อ้าว...ไอ้น้องเลวนี่...แช่งกันหน้าด้านๆเลยเดี๋ยวเหอะ!!😑😤
โฮชิ/พ.อ
พี่😥
//รีบเข้าไปสวมกอด
ฮาโตะ/พี่ชายพ.อ
อะไรของแกวะ!!?😧
โคเฮ
โฮชิไอ้โฮชิ!!?
//เขย่าตัวโฮชิแรง
โคเฮ
เฮ้ยอย่ามาทำเป็นเล่นนะเว้ย..ทำไมตัวแข็งทื่ออย่างงี้วะ!!?
โคเฮ
//เดินไปตักน้ำในห้องน้ำ
โฮชิ/พ.อ
//สะดุ้งตื่นลุกขึ้นนั่งทันที
โคเฮ
ตื่นสักทีนะ..แกทำฉันตกใจหมดแล้วเนี่ยไอ้บ้า
โคเฮ
อ้าวเฮ้ย..แกนอนหลับไม่ใช่เหรอวะ..นี่ก็เช้าแล้วไปเรียนไม่ใช่เหรอวะ
โฮชิ/พ.อ
แต่เมื่อกี้นี้เหมือนกับว่าพี่ฉันมาปลุกฉันเลยนะ..มันโคตรเหมือนจริงเลย
โคเฮ
เฮ้ย...ขนลุกนะเว้ยพี่แกจากไปแล้วไม่ใช่เหรอวะจะมาปลุกแกได้ไง..แกก็แค่ฝันไปอะ..
โคเฮ
ช่างมันเถอะลุกไปอาบน้ำได้แล้วเร็วเข้าจะสายแล้ว
โฮชิ/พ.อ
เออๆ..//ลุกขึ้นจากเตียง
ปรารถนาสิ่งใดไหม..ข้าทำให้มันเป็นจริงได้นะ😊
ตอนที่๒
โฮชิ/พ.อ
หรือว่าจะเป็นเพราะเราวาดรูปลงไปในหนังสือนั่น
จริงเหรอ//พึมพำ
โซระ
นายนั่งเหม่ออะไรเนี่ยทำรายงานสิ🤨😑
โคเฮ
เมื่อคืนมันฝันเห็นพี่
ชายมันอะดิ
โซระ
ก็แค่ความฝันทำไมนายต้องเหม่อด้วยล่ะ..
โซระ
ฉันเข้าใจนายนะ..นายพึ่งจะสูญเสียทุกคนไปอะ....แต่นายต้องเข้มแข็งไว้สิ..
อาจารย์
เอาล่ะนักศึกษาทุกคนวันนี้มีเพื่อนมาใหม่ด้วยนะ
ยูนะ/น.อ
//เดินเข้าไปในห้อง
โฮชิ/พ.อ
//ทำรายงาน+เงยหน้าขึ้นมอง
โฮชิ/พ.อ
ไม่รู้จักหรอกแค่บังเอิญเจอเมื่อวาน
ยูนะ/น.อ
สวัสดี..ข้านามว่ายูนะ..มาจากความปรารถนาของท่าน
อาจารย์
//หันมองยูนะ+กลั้นขำ
หลังจากที่เธอแนะนำตัวไปทุกคนทั้งห้องต่างพากันหัวเราะขำขันกันยกเว้นแค่โฮชิที่รู้สึกแปลกๆกับตัว
ยูนะ
โซระ
ยัยนั่นดูจะติดพวกอนิเมะนะ
โคเฮ
หรือไม่ก็อินกับหนังที่ดูค้างมาจากเมื่อคืน//พูดพลางหัวเราะ
ยูนะ/น.อ
//สายตามองโฮชิ+แสยะยิ้มเล็กน้อย
โฮชิ/พ.อ
ยูนะมาคุยด้วยหน่อย
ยูนะ/น.อ
//เดินตามหลังโฮชิ
ยูนะ/น.อ
ท่านยังปรารถนาสิ่งใดอีก
เหรอ!?
โฮชิ/พ.อ
เธอทำได้ไงอะ..ไม่สิมันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่
ยูนะ/น.อ
คำถามของท่านคือความปรารถนาของท่าน..ใช่หรือไม่
โฮชิ/พ.อ
ฉันว่าเธอกำลังเข้าใจผิดแล้วล่ะ..ที่ฉันถามฉันกำลังสงสัยเธออยู่นะอย่านอกประเด็น
ยูนะ/น.อ
อย่างนั้นเองหรอกเหรอค่ะ
โฮชิ/พ.อ
นี่เธอเข้าใจที่ฉันพูดไหม!?
โฮชิ/พ.อ
ยูนะ..เธอกำลังกวนประสาทฉันอยู่นะ
ยูนะ/น.อ
กวนประสาทเหรอ..ท่านพูดอะไรของท่านกัน..ข้ายังไม่ได้ทำอะไรเลย
ยูนะ/น.อ
ในตอนนี้ความปรารถนาของท่านได้เป็นจริงแล้ว..ท่านได้เจอกับคนที่ท่านรักในความฝันแล้ว..ก็หมดหน้าที่ของข้าแล้ว..
โฮชิ/พ.อ
หน้าที่เหรอ..หมายความว่าไง
ยูนะ/น.อ
หน้าที่ของข้า..คือทำสิ่งที่มนุษย์ปรารถนาให้เป็นจริง
ยูนะ/น.อ
และความปรารถนาของท่านก็เป็นจริงแล้ว..
ยูนะ/น.อ
หรือว่าท่านยังอยากเจอกับคนรักของท่านอีก
ยูนะ/น.อ
จริง..สิ..คนรักของท่านยังมีอีกคนหนึ่งไม่ใช่เหรอข้าลืมไปสนิทเลย!?
ยูนะ/น.อ
ใช่เลยข้าลืมไปจริงๆ..ถ้างั้นคืนนี้ก็ขอให้ท่านได้เจอกับพวกเขาอีกครั้ง
ยูนะ/น.อ
แต่คงจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วล่ะ
ยูนะ/น.อ
หวังว่าท่านจะใช้เวลาในห้วงความฝันของท่านให้คุ้มค่าที่สุดนะ😊
โฮชิ/พ.อ
เดี๋ยวสิ..ตกลงมันคือเรื่องจริงเหรอ!!?
โฮชิ/พ.อ
ที่ว่าสัญญานั่นถ้าเกิดเซ็นไปแล้วจะสมหวังดั่งปรารถนา
ยูนะ/น.อ
เมื่อคืนนี้ท่านก็ได้เจอได้สัมผัสแล้วไม่ใช่เหรอ!?
ยูนะ/น.อ
ในครั้งแรกท่านไม่เชื่อไม่ใช่เหรอ!?
ยูนะ/น.อ
แล้วทำไมตอนนี้ท่านถึงได้ถามแบบนี้ล่ะ
ยูนะ/น.อ
ข้าสามารถให้ได้ทุกอย่างแม้กระทั่งชีวิตของคนรักของท่าน
ยูนะ/น.อ
ใช่..การทำสัญญาของข้าคือการแลกเปลี่ยนชีวิตและทำให้สมหวังดั่งปรารถนา
ยูนะ/น.อ
และในตอนนี้ดูเหมือนว่าอายุขัยของท่านเองก็ลดลงไปแล้ว
//แสยะยิ้ม
โฮชิ/พ.อ
ว่าไงนะ..นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ..เธอคิดว่าชีวิตคนเป็นของเล่น
เหรอ!!?😦😤😡
โฮชิ/พ.อ
//เดินเข้าไปจับไหล่ทั้งสองข้างของยูนะแน่น
โฮชิ/พ.อ
แล้วทำไม..เธอถึงไม่พูดอะไรเลยทำไม....ยัยบ้า..!!😠😤
//เขย่าตัวยูนะแรง
ยูนะ/น.อ
ในตอนนั้นท่านไม่ถามนี่คะ..อีกอย่างข้าก็ถามท่านแล้ว..ว่าตัดสินใจดีแล้ว
เหรอ..!!?
//โดนเขย่าตัว
โฮชิ/พ.อ
แล้วฉันจะตายไหม..ตายเมื่อไหร่😣😰
โฮชิในตอนนี้เริ่มสติแตกไปแล้ว
ยูนะ/น.อ
ข้าไม่อาจรู้วันที่ท่านจากโลกนี้ได้หรอกข้ารู้เพียงอายุขัยของท่านและมนุษย์เท่านั้น
โฮชิ/พ.อ
ตกลงเธอเป็นใครกันแน่
ยูนะ/น.อ
ข้าบอกท่านและทุกคนไปแล้วไม่ใช่
เหรอ..ว่าข้าสามารถทำให้ความปรารถนาให้เป็นจริงได้
ยูนะ/น.อ
การแก้แค้น..ความรัก...อำนาจ..ชื่อเสียง..เงินทอง....เพชรอัญมณี..และชีวิต..ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ท่านต้องการสิ่งใดล่ะ..ท่านสามารถขอข้าได้..เพียงแค่ท่านทำสัญญา
ยูนะ/น.อ
แต่มีข้อแลกเปลี่ยน..คืออายุขัยของท่าน...
ยูนะ/น.อ
ถ้าหากท่านคิดว่ามันเสี่ยงไป..ก็สามารถนำอายุขัยผู้อื่นมาแลกเปลี่ยนแทนได้..แล้วความปรารถนาก็จะเป็นจริง
ยูนะ/น.อ
ไม่ใช่การขอพรแต่คือการแลกเปลี่ยน
โฮชิ/พ.อ
ถ้าเกิดเอาอายุขัยกลับมาล่ะได้รึเปล่า
ยูนะ/น.อ
แน่นอนว่าไม่ได้อยู่แล้วคะ..
😊
โซระ
โฮชิ!!..นายอยู่ไหนเนี่ย?
//เรียกหาโฮชิ
โฮชิ/พ.อ
โซระ
//หันมองโซระ
โซระ
อยู่นี้นี่เองหากันแทบตาย
นายมาทำอะไรตรงนี้เนี่ย
//เดินตรงมาหาโฮชิ
โซระ
มาทำอะไรตรงนี้เนี่ย!?
โฮชิ/พ.อ
ฉันก็ยืนคุยกับ..
//หันหลังมือชี้ไปหายูนะ
โซระ
คุยกับใคร!!?
//มองตามมือโฮชิ
โฮชิ/พ.อ
ก็..ยู..
//หันกลับไปมอง
ทันทีที่โซระเดินเข้ามาหาโฮชิยูนะก็หายไปแล้ว
โซระ
ยูนะเหรอ..ฉันเห็นเธอนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องนะ..เดี๋ยวนี้ฝึกโกหกฉันแล้ว
เหรอ..!!?
โซระ
ไปเหอะ..
//จับมือโฮชิลากเดินไป
ยูนะ/น.อ
//เดินเข้ามาหาโซระหยุดยืนข้างหน้า
โซระ
อ้าว..เธอ..บ้านเธอก็ไปทางนี้ด้วย
เหรอ!?
ยูนะ/น.อ
ที่นี้ไม่มีบ้านข้าหรอก
ยูนะ/น.อ
และบนโลกใบนี้ด้วย
ยูนะ/น.อ
ท่านอยากให้ข้าช่วยท่านไหม
ยูนะ/น.อ
ตอนนี้ท่านกำลังทุกข์ใจอยู่หรือว่ากำลังขาดสิ่งที่ท่านต้องการอยู่ไม่ใช่เหรอ
//เดินมานั่งลงข้างๆโซระ
โฮชิ/พ.อ
ไอ้โคแกเห็นโซระรึเปล่าวะ
โคเฮ
กลับไปแล้วเมื่อกี้พึ่งจะแยกกับฉันอะ
โฮชิ/พ.อ
อ้าวเหรอทำไมแกไม่บอกวะ!?
โคเฮ
อ้าว!!?ก็แกไม่ถามจะบอกทำไมวะ
โฮชิ/พ.อ
งั้นไปก่อนนะเว้ย..
//ตบไหล่โคเฮ+วิ่งออกไป
ยูนะ/น.อ
ถ้าเกิดเป็นจิตใจที่ต้องการสูงข้าก็รับรู้ได้
โซระ
เธอพูดแปลกๆอีกแล้วนะ..แต่ก็จริงนั่นแหละ..ฉันกำลังต้องการบางอย่างจริงๆ
ยูนะ/น.อ
ให้ข้าช่วยท่านไหม!?
โซระ
เธอจะช่วยฉันได้เหรอ!?
โฮชิ/พ.อ
โซระ!!...
//วิ่งกรูตรงเข้ามาหาทั้งสอง
ยูนะ/น.อ
//หันมองโฮชิ+ยิ้ม
โซระ
อ้าวโฮชิมีอะไรเหรอ!?..
โฮชิ/พ.อ
คือ..ว่าฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอน่ะ
ยูนะ/น.อ
ถ้าเกิดมีเรื่องอะไรให้ข้าช่วยท่านก็รีบบอกล่ะท่านโซระ..😊
ยูนะ/น.อ
ถ้างั้นข้าขอตัวก่อน..
//ลุกขึ้นยืน
ยูนะ/น.อ
//หันหลังกลับมามองโฮชิ
+😊
โฮชิ/พ.อ
...เอ่อ..คือ...
//หันกลับไปหาโซระ
โฮชิ/พ.อ
ก็เรื่องรายงานไงล่ะ..
โฮชิ/พ.อ
ก็...ช่างเถอะแต่เมื่อกี้นี้ยูนะพูดอะไรกับเธอบ้าง..หรือว่าถามอะไรเธอบ้าง
//ลุกลี้ลุกลน
โซระ
ก็มีนะแค่ถามว่าอยากให้ช่วยอะไรไหมแค่นั้นแหละ
โซระ
นายเป็นอะไรของนายเนี่ย!!?
โฮชิ/พ.อ
ปะเปล่าหรอก..ฉันแค่คิดว่ายูนะเป็นคนแปลกๆน่ะ
ถ้าหากท่านมีอะไรให้ข้าช่วย..ก็บอกมาเถอะ..แต่ว่ามีข้อแลกเปลี่ยนนะ🙃
ตอนที่๓
ยูนะ/น.อ
บังเอิญจังเลยนะคะท่านโซระ
โซระ
แล้วเธอมาทำอะไรแถวนี้
เหรอ
ยูนะ/น.อ
พอดีว่าเดินเล่นน่ะคะ
ยูนะ/น.อ
เห็นท่านโซระยืนเหม่ออยู่..ก็เลยเข้ามาทัก
ยูนะ/น.อ
มีอะไรทำให้กลุ้มใจรึเปล่าค่ะ
โซระ
เธอเดาใจคนเก่งจังเลยนะ
ยูนะ/น.อ
ไม่ได้..เดาใจหรอกคะ..รับรู้ถึงต่างหาก
ยูนะ/น.อ
ท่านอยากให้ข้าช่วยท่านรึเปล่าล่ะ
ยูนะ/น.อ
ขอเพียงท่านปรารถนา...ข้าก็จะดลบันดาลให้ท่านได้
โซระ
ยูนะ..เธอก็ตลกเหมือนกันนะเนี่ย..
ยูนะ/น.อ
คำพูดของข้าทุกคำคือความจริง
ยูนะ/น.อ
ถ้าหากท่านปรารถนาสิ่งใดจริงละก็เพียงแค่ท่านทำสัญญากับข้า..ท่านก็จะสมหวังดั่งปรารถนา
โซระ
มีเรื่องแบบนี้ได้ด้วยเหรอ!!?
ยูนะ/น.อ
มนุษย์อย่างพวกท่านมักจะเชื่อสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
ไม่ใช่เหรอ
ยูนะ/น.อ
เมื่อมันเป็นอย่างที่ท่านหวังแล้วเหตุใดท่านถึงไม่เชื่ออีกล่ะ
ยูนะ/น.อ
ถ้าหากท่านเชื่อมั่นแล้ว..ก็ไม่จำเป็นต้องกังวลแล้ว
ยูนะ/น.อ
สิ่งที่ท่านปรารถนาคือ..ความรักจากครอบครัวของท่านล่ะสินะ
หลังจากที่โซระได้เห็นสีหน้าที่จริงจังและดูนิ่งเฉยของยูนะแล้วเธอก็เริ่มเชื่อใจขึ้นมาทันที
โซระ
แต่..ว่าเราพึ่งจะรู้จักกันนะ..อีกอย่างฉันกลัวว่าจะทำให้เธอลำบากไปด้วย
ยูนะ/น.อ
ไม่เลยข้าไม่ลำบากเลย..และถึงจะพึ่งรู้จักกันก็ไม่ได้หมายความว่าจะช่วยเหลือกันไม่ได้นี่คะ
โซระ
แล้วที่เธอบอก..ถ้าหากเซ็นสัญญาแล้วจะสมหวังดั่งใจต้องการน่ะ...มันจะเป็นอย่างที่ฉันต้องการจริงๆเหรอ!?
ยูนะ/น.อ
แน่นอนสิ..แต่ต้องแลกเปลี่ยนกับบางสิ่งบางอย่าง..ขึ้นอยู่กับท่านแล้วว่าจะตัดสินใจยังไง
ขณะที่ทั้งสองยืนคุยอยู่นั้นโฮชิ..และโคเฮก็เดินมาพอดี..และนั่นทำให้โฮชิรู้เลยว่ายูนะกำลังยื่นข้อเสนอบางอย่างให้กับโซระเพื่อนของเขา
โฮชิ/พ.อ
โซระ..ยูนะ..พวกเธอมาทำอะไรกันตรงนี้..
//เดินมาหาทั้งสองพลางพูดขึ้น
โซระ
ฉันยืนเล่นอยู่น่ะ..ยูนะบังเอิญเดินมาเจอฉันเข้าพอดี
โฮชิ/พ.อ
บังเอิญจริงเหรอ!?
//หันมองยูนะ
โซระ
นายหมายความว่าไง..!?
//หันมองโฮชิ
โฮชิ/พ.อ
ก็ไม่มีอะไรหรอกฉันแค่พูดแกล้งเล่นแค่นั้นเอง..
ยูนะ/น.อ
ท่านโฮชิ..เป็นคนชอบพูดแกล้งคนอื่นเก่งสินะคะ..
โซระ
กลับมาพูดเรื่องของเราดีกว่ายูนะ..
โซระ
ที่เธอบอกฉันเรื่องทำสัญญาน่ะ..
โฮชิ/พ.อ
ไม่ได้..//พูดแทรกขึ้น+สายตามองยูนะ
โซระ
นี่มันเรื่องของฉันนะ..อะไรของนายเนี่ย
โฮชิ/พ.อ
โซระ..เธอคิดดีแล้วเหรอ..!!?
โคเฮ
ยูนะสัญญาที่โซระพูดถึงคืออะไรเหรอ!?
ยูนะ/น.อ
ก็..ถ้าหากท่านต้องการอะไรเพียงแค่ทำสัญญาความปรารถนาทุกอย่างจะเป็นจริง
โคเฮ
มีแบบนี้ด้วยเหรอ..เอาจริงดิ..
ยูนะ/น.อ
ท่านจะลองดูหน่อยไหม..
โฮชิ/พ.อ
พอเลยไอ้โค..โซระ..ทั้งสองคนอย่าคิดทำอะไรบ้าๆนะ
โฮชิ/พ.อ
//เดินเข้ามาขวางกั้นกลางระหว่างโซระกับยูนะ
โฮชิ/พ.อ
ฉันแค่เตือนเพราะหวังดี..อีกอย่างสัญญา..ที่จะทำกับยูนะ..พวกแกสองคนเชื่อจริงเหรอว่าจะได้สิ่งที่ต้องการมาจริงๆ
//สายตามองยูนะ+พูดกับอีกสองคนด้านหลัง
ยูนะ/น.อ
ถ้าเกิดไม่ลอง..แล้วพวกท่านจะรู้เหรอ
โฮชิ/พ.อ
ไม่ได้..ก็คือไม่ได้..
โฮชิ/พ.อ
ฉันว่าแทนที่เราจะคุยเรื่องไร้สาระรีบกลับไปทำรายงานกลุ่มให้เสร็จไม่ดีกว่าเหรอ..
โซระ
ก็จริงนะฉันเกือบลืมไปเลยนะเนี่ย
โฮชิ/พ.อ
งั้นก็ไปเถอะ..
//พูดกับทั้งสอง+สายตามองยูนะแรง
โซระ
ยูนะเอาไว้เจอกันที่มหาลัยนะ
ทั้งสามหันหลังเดินกลับไปปล่อยให้ยูนะยืนอยู่อย่างนั้น....แต่ดูเหมือนว่าโคเฮเองอยากรู้อยากเห็นอยู่ไม่น้อย
ผ่านไปได้ไม่นานโคเฮก็เดินย้อนกลับมาที่สะพานอีกครั้ง..และก็พบว่ายูนะยังยืนอยู่ที่เดิม..
โคเฮ
เธอยังยืนอยู่อีกเหรอ..!!?
ยูนะ/น.อ
ก็ในเมื่อท่านปรารถนาที่จะถามข้า..ข้าก็จะรอท่าน
โคเฮ
ดีเลย..งั้นเข้าประเด็นเลยนะ
โคเฮ
ที่เธอบอกว่าทำสัญญาแล้วจะได้ทุกอย่างที่ขอจริง
เหรอ!?
ยูนะ/น.อ
ก็ตามที่ท่านจะคิด..แต่การทำสัญญาของข้าไม่ใช่การขอพร..แล้วได้ทุกอย่างที่ต้องการ..แต่เป็นการแลกเปลี่ยนกัน
โคเฮ
แล้วสิ่งของที่เอามาแลกคืออะไร
เหรอ!!?
ยูนะ/น.อ
มันไม่ใช่สิ่งของ..แต่มันคืออายุขัยของท่าน
โคเฮ
อายุขัยเหรอ..เอาจริงดิ..ล้อกันเล่นป่าวเนี่ย
ยูนะ/น.อ
ท่านตัดสินใจได้ดีและเร็วเลยทีเดียวข้าประทับใจท่านยิ่งนัก
โคเฮ
พูดแปลกๆนะเธอดูซีรีส์หรือว่าหนังเรื่องไหนอยู่ล่ะ..
ยูนะ/น.อ
เรื่องแบบนั้นข้าไม่สนใจหรอก
เรื่องไร้สาระของมนุษย์น่ะ..
คำพูดของยูนะทำให้โคเฮแอบหน้าเสียอยู่เล็กน้อย
โคเฮ
ไม่เคยเห็นหนังสือแบบนี้เลยนะ
ยูนะ/น.อ
บนโลกใบนี้ไม่มีหรอกคะ
ยูนะยื่นหนังสือและปากกาขนนกสีดำให้โคเฮ
และขณะเดียวกันนั้นที่โคเฮกำลังจะเปิดหนังสือเซ็น..โฮชิก็เดินเข้ามาและคว้าหนังสือไปทันที
โคเฮ
เฮ้ยไอ้..โฮชิ..เป็นบ้าอะไรของแกวะ..
โฮชิ/พ.อ
ฉันต่างหากที่ต้องถามแกเป็นบ้าอะไร
โคเฮ
ก็แค่เซ็นสัญญาเล่นๆเองไม่ได้มีอะไรเลย
โฮชิ/พ.อ
เล่นๆเหรอวะ..สัญญาบ้านี่มันเอาถึงชีวิตของแกเลยนะเว้ย..
ในขณะที่ทั้งสองเถียงกันไปมายูนะก็แสยะยิ้มสะใจออกมาเพราะความสนุก
โคเฮ
แกไม่เชื่อไม่ใช่เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เหรอวะ!?..
โฮชิ/พ.อ
เมื่อก่อนน่ะไม่..แต่ตอนนี้ฉันเชื่อแล้ว
โฮชิ/พ.อ
มันไม่ใช่เรื่องเล่นนะเว้ย..ยัยนี่เป็นปีศาจแล้วสัญญานี้ก็คือคำสาป
โฮชิ/พ.อ
แกไม่คิดเหรอว่ามันแปลกๆ
โคเฮ
พอแกพูดก็รู้สึกแล้วว่ะ
โฮชิ/พ.อ
ส่วนหนังสือของเธอฉันจะเก็บเอาไว้ก่อน..
//หันกลับมาพูดกับยูนะ
โฮชิ/พ.อ
เพื่อไม่ให้เธอไปทำแบบนี้กับใครอีก
โคเฮ
เฮ้ย..มันก็เกินไปเว้ย..หนังสือของคนอื่นนะเว้ย
ยูนะ/น.อ
//ยืนมองทั้งสองที่เดินจากไป
โฮชิ/พ.อ
แม่..แม่กลับมาได้ไง....!!?
แม่พ.อ
กลับมาได้ไงอะไร..นี่บ้านแม่นะ..จะไม่ให้แม่
กลับมาเหรอ..!!?
ฮาโตะ/พี่ชายพ.อ
เออ..นั่นสิ..แกเป็นอะไรของแกวะตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
โฮชิ/พ.อ
เอ่อ..ขอโทษครับ..
ไม่สิ..นี่มันคือความฝัน..มันไม่ใช่ความจริง..ตื่นสิไอ้
โฮชิ..ตื่นสิ
โซระ
โฮชิ..
//เขย่าตัวโฮชิแรง
โคเฮ
แปปนะฉันไปเอาน้ำก่อน..
ทันทีที่โคเฮสาดน้ำโฮชิก็ลุกขึ้นพอดี
โฮชิ/พ.อ
หนังสือเล่มนั้นอยู่ไหน
ทันทีที่โฮชิลุกขึ้นเขาก็ลุกออกจากเตียงหาหนังสืออย่างรวดเร็ว
ยูนะ/น.อ
//นั่งเปิดหนังสือดู
ยูนะ/น.อ
(น่าเสียดายจัง..ที่พวกท่านไม่เขียนอะไรลงไป)🙃
โฮชิ/พ.อ
พวกแกลืมไปแล้วเหรอ!!?
โคเฮ
พูดอะไรแปลกๆนะแกอะเหมือนยูนะเลยแกอะ
โฮชิ/พ.อ
ก็เมื่อวานไง..โซระ..ที่เธอจะทำสัญญากับยูนะไง..นายเองก็เหมือนกันไอ้โค
โคเฮ
เออ..สัญญา..หนังสือ..อะไรของแกวะ..!!?
โฮชิ/พ.อ
เออๆช่างเหอะถ้าพวกแกจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร..
โฮชิ/พ.อ
ถ้างั้นฉันขอตัวก่อนนะ..
//วิ่งออกไป
ทันทีที่โฮชิพูดจบเขาก็รีบวิ่งออกไป
เขาวิ่งกลับมาที่เดิมที่..ที่ที่เขาเจอกับยูนะครั้งแรก
โฮชิ/พ.อ
ออกมาเลยนะ..ยูนะ..
ยูนะ/น.อ
//ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังโฮชิ
ยูนะ/น.อ
ท่านเรียกหาข้าขนาดนี้ปรารถนาสิ่งใดอีกล่ะ
โฮชิ/พ.อ
เลิกถามมากสักที..ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา..ทำไมพวกเขาถึงลืม
โฮชิ/พ.อ
ก็สองคนนั้นไง..โซระกับโคเฮเพื่อนของฉัน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
