NovelToon NovelToon

การเริ่มต้นใหม่

:การเริ่มต้น:

อดีต
ณ บนดาดฟ้า
บลู
บลู
:ค่อยๆเดินไปที่ขอบตึก
บลู
บลู
ฮืออ...ฮือออออ :นํ้าตาไหล
บลู
บลู
ทำไมชีวิตคนเราอึก...มันยากจัง
บลู
บลู
แค่อยากมีความสุขอึก..แค่นั้นเองงง
บลู
บลู
ฮือออออขอให้โชคดี:กระโดดลงไป
บลู
บลู
ค่อยหลับตาลงและทุกอย่างค่อยๆหายไป
ในโลกอีกใบ
ปัจุบัน
ณ คฤหาสน์หลังหนึ่ง
ตระกูลเนกาโล่
NovelToon
:
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
ค่อยลืมตา
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
มองไปรอบตัว
NovelToon
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
ที่ไหนเนี่ยยยย
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
:ลุกขึ้นเดินไปรอบๆ
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
:และหยุดลงที่รูปภาพหนึ่ง
NovelToon
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
ผู้หญิงคนนี้สวยจัง:จ้องมองรูป
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
อยากเป็นเหมือนเธอจัง
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
:เดินไปหยุดที่หน้ากระจก
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
นี่มันอะไรกันเนี่ย:ตกใจมากก
แกร่กๆ.. แอ๊ด
???
???
:ตกใจ
???
???
เจ้าตื่นแล้วหรอ
???
???
:เดินเข้าไปหา
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
:มองอย่างตกใจ
..จบ..
:ขอให้เป็นการเริ่มต้นที่ดี😊😊

การเริ่มต้นครั้งที่สอง

:
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
เจ้าฟื้นแล้ว:เข้าไปกอด
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
!!!!
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
💭ใครกัน
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
:ผลักกอด
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
เจ้ารู้สึกเจ็บตรงไหนมั้ย
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
ไม่ คุณเป็นใคร
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
!!!เจ้าข้าไม่ได้หรอ
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
ข้าพี่ชายเจ้าไง
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
พี่ชาย??
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
มีใครอยู่ด้านนอกบ้าง!
โมเน่
โมเน่
เพค่ะ:เดินเข้ามา
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
ไปตามหมอหลวงมาเดียวนี้
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
และบอกท่านพ่อว่าลิต้าฟื้นแล้ว.
โมเน่
โมเน่
เพค่ะ:เดินออกไป
:
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
เจ้ารอก่อนนะ
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
หมอหลวงกำลังมา
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
:พาลิต้าไปนอน
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
:นอนลง
:
ก๊อก..ก๊อก
โมเน่
โมเน่
ขออภัยเพค่ะ
โมเน่
โมเน่
หมอหลวงได้มาถึงแล้วเพค่ะ
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
เข้ามาได้.
แกร่กๆ.. แอ๊ด.. ตึ่ง..
:
เดนเต้:หมอหลวง
เดนเต้:หมอหลวง
ขออภัยครับ
เดนเต้:หมอหลวง
เดนเต้:หมอหลวง
:เดินเข้ามาในห้อง
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
เจ้ารีบตรวจดูอาการของนางว่าเป็นอย่างไรบ้าง:รีบลุกขึ้น
เดนเต้:หมอหลวง
เดนเต้:หมอหลวง
ขออนุญาตครับ
เดนเต้:หมอหลวง
เดนเต้:หมอหลวง
:ตรวจดูอาการ
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
:นอนนิ่งๆ
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
💭อะไรกันมันเกิดอะไรขึ้น คนพวกนี้เป็นใคร
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
💭แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
💭ทำไมหน้าตาของฉันถึงเปลี่ยนไป ผู้หญิงในรูปคือใคร
เดนเต้:หมอหลวง
เดนเต้:หมอหลวง
ขออนุญาตครับ.
เดนเต้:หมอหลวง
เดนเต้:หมอหลวง
อาการของคุณหนูปกติดีครับ
เดนเต้:หมอหลวง
เดนเต้:หมอหลวง
ไม่มีตรงไหนที่บาดเจ็บ.
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
แล้วทำไมนางถึงจำอะไรไม่ได้:ตะคอก
เดนเต้:หมอหลวง
เดนเต้:หมอหลวง
:ตกใจ
เดนเต้:หมอหลวง
เดนเต้:หมอหลวง
นั้นจะเพราะความจำบ้างส่วนได้หายไปครับ.
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
ว่าไงนะ!
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
ความจำหายไปงั้นหรอ.
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
:มองมาที่ลิต้า
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
:มองไปที่เอเดน
..จบ..
ความพยายามเป็นสิ่งที่ดีแต่ไม่ได้ดีเสมอ.

ความเจ็บปวดสาม

:
แกร่กๆ.. แอ๊ด.. ตึ่ง..
ลีวาย :พ่อ
ลีวาย :พ่อ
:เดินเข้ามาในห้อง
ลีวาย :พ่อ
ลีวาย :พ่อ
ลิต้าเจ้าฟื้นแล้ว:เข้าสวมกอด
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
!!! : ตกใจ
ลีวาย :พ่อ
ลีวาย :พ่อ
เจ้าเจ็บตรงไหนมั้ย:มองสำรวจร่างกาย
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
ไม่ค่ะ..ไม่เจ็บ :ค่อยๆผลักลีวายออกเบาๆ
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
💭คนนี้เป็นใครเนี่ยยย!
ลีวาย :พ่อ
ลีวาย :พ่อ
แน่ใจนะว่าไม่เจ็บ:ถามย้ำ
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
:ส่ายหัว
ลีวาย :พ่อ
ลีวาย :พ่อ
ดีแล้วที่เจ้าปลอดภัย: โล่งอก
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
เออท่านพ่อ
ลีวาย :พ่อ
ลีวาย :พ่อ
:หันมองอีกฝ่าย
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
นาง...นางจำอะไรไม่ได้เลยครับ
ลีวาย :พ่อ
ลีวาย :พ่อ
ห้ะ:ตกใจมาก
ลีวาย :พ่อ
ลีวาย :พ่อ
เจ้าพูดว่าอะไรนะเอเดน!!
ลีวาย :พ่อ
ลีวาย :พ่อ
พูดใหม่สิ..!
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
ความทรงจำของนางหายไปครับ!!
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
:มองคนเป็นพ่อ
ลีวาย :พ่อ
ลีวาย :พ่อ
:หันมามองลิต้า
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
:มองอย่างสงสัย
ลีวาย :พ่อ
ลีวาย :พ่อ
โถ่..ลูกพ่อทำไมเรื่องเลวร้ายต้องมาเกิดขึ้นกับเจ้าด้วยเนี่ยย
ลีวาย :พ่อ
ลีวาย :พ่อ
:จับหัวของลิต้าอย่างอ่อนโยน
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
💭พ่อ..คนนี้เป็นพ่อของฉันหรอ
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
💭เข้าดูใจดีจัง :ยิ้มอ่อนๆ
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
โอ๊ย...โอ๊ยยยย :จับหัว
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
:อยู่ดีๆก็เจ็บหัว
ลีวาย :พ่อ
ลีวาย :พ่อ
ลิต้าเจ้าเป็นอะไร!!:ตกใจมาก
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
ลิต้า!! :เข้ามาดู
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
เจ็บ....เจ็บหัว
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
โอ๊ยยยยยยย
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
หมอ..หมอหลวง!
เอเดน:ลูกคนที่2
เอเดน:ลูกคนที่2
รีบมาดูอาการนางสิ!! :ตะโกน
เดนเต้:หมอหลวง
เดนเต้:หมอหลวง
ครับ
เดนเต้:หมอหลวง
เดนเต้:หมอหลวง
ขอทางหน่อยครับ
เดนเต้:หมอหลวง
เดนเต้:หมอหลวง
:ตรวจดูอาการ
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
โอ๊ยยยยช่วยด้วย..!!
ลิต้า:ลูกคนที่3
ลิต้า:ลูกคนที่3
ฉันเจ็บบบบ :ร้องไห้
..จบ..
การปฏิเสธใครคนหนึ่งมันยากแต่ก็ควรทำ ดีกว่าปล่อยไว

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!