ข้าไม่ยอมเป็นเมียเจ้าหรอก!
EP1. การต่อสู้แย่งชิง
ณ ยามห้าย(21.00-22.59) ค่ำคืนที่ผู้คนหลับไหลอยู่ใต้ราตรี มีเสียงกระซิบกระซาบน่ารำคาญเเต่น่าเปลกใจ ที่ไม่ได้ยินเสียงพวกนั้น
？？？
นี้ เบาๆหน่อยสิ เดียวก็มีคนจับได้หรอก// กระซิบ
？？？
เจ้านั้นเเหละพูดคนเเรกเลย//กระซิบ
？？？
เจ้าก็เดินระวังหน่อยสิ เจ้าเดินมันเสียงดัง // กระซิบ
？？？
เจ้านั่นเเหละ // กระซิบ
？？？
เจ้านั่นเเหละ// กระซิบ
？？？
พวกเจ้าจะเงียบกันได้รึยัง? // เสียงเอ่ยเบาๆเย็นๆ ได้เอ่ยกล่าวขึ้น
？？？
ขอโทษ เราเพื่อนกันไม่เห็นต้องทำเสียงน่ากลัวขนาดนี้เลยนี่น่า เจ้าโทสะ(โกรธ)ใครงั้นรึ? // กระซิบ
？？？
ไม่มีอะไรหรอก เริ่มเลย พ่อเเม่ของข้านะจะลงมือกันเเล้ว ดูราดราวให้ด้วยล่ะ // กระซิบเเล้วก็ได้กระโดดไปที่ซอกๆหนึ่ง
？？？
หลับงั้นรึ? ฮึ! จะได้จัดการง่ายหน่อย // ง้างมีดสั้นปาไปทางคนที่กำลังหลับไหลอยู่
หานอี้หวัง( ร่างอ่อนเเอ )
เจ้าเป็นใคร!? ถึงบังอาจมารุกรานห้องของข้า! // ตื่น + จับมีดสั้นเเล้วปากลับคืนไป
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
ทางพ่อเเม่ของทั้งสอง
หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)
เจ้าบังอาจนัก! ถึงได้มาบุกรุกที่ของข้า! // จับกระบี่ขึ้นมา
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
เเล้วข้าจำเป็นต้องบอกด้วยรึ // ฟันไปที่กลางตัวของหานเหม่ยหนิง
หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)
ฮักห์! หน็อย! "วารีบานสพรั่ง" // กวั่นเเกว่งดายไปมาเหมือนกระเเซ่น้ำ
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
ฮือ~ งั้นก็ได้ "ภาพล่วงทำร้ายจิต" // กวั่งเเกว่งดาบไปมาเหมือนลมที่พัดอย่างรุนเเรง
หานปู๋จื่อ(พ่อพระเอก)
เจ้า! เหตุอันใดกัน ถึงได้ทรยศข้า! // จับกระบี่
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
เเล้วเหตุอันใดข้าต้องบอกเจ้า // ชักกระบี่
โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )
สวัสดี หานนี่ซี่ ไม่ได้เจอกันนานนะ
หานนี่ซี(น้องสาวพระเอก)
ซูเม่ย จ...เจ้า? ทำไมล่ะ? // สงสัย
โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )
ฮึๆๆ ทำไมน่ะเลอ? ก็เจ้าทรยศพวกข้าก่อนนิ! ข้าไม่คิดเลยว่าเพื่อนรักข้าจะทำเช่นนี้กับข้า! // ชักดาบ
หานนี่ซี(น้องสาวพระเอก)
ซูเม่ย เจ้าใจเย็นๆก่อนนะ พวกข้าไม่ได้ทรยศเจ้านะ! เชื่อข้าสิ!
น่าสงสารซูเม่ยเเละหานนี่ซีจัง โดนพ่อเเม่ใส่ร้ายครอบครัวหานนี่ซี
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
// เดินมาสูดอากาศยามราตรีข้างนอก
พึบ~พึบ~พึบ~ เสียงพัดที่พัดไปพัดมาอย่างเบามือ
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
เอ๋? ยังมีคนมาอยู่ข้างนอกอีกรึ? // เดินไปหาที่มาของเสียง
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
เจ้า? // เดินไปถามคนตรงหน้า
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
เจ้ามาที่นี- อักห์! // โดนทีบ
โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)
เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้หรอก // ถือพัก เเล้วเอามาบังครึ่งหน้าล่าง เสียงไร้อารมณ์กล่าว
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
เจ้า! เจ้าเป็นผู้บุกลุกสินะ!? // หยิบกระบี่เเล้วพุ่งตรงมาหาโคหรังหลิน
โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)
โอ๊ะ!โอ!โอ้! ใจร้อนจังนะคับ // เสียงที่เอ่ยดูไร้อารมณ์ ใช้พัดปัดป้องดาบเเล้วทีบหานหลิงซือตกปราสาทไป
โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)
น่าเบื่อจัง สู้เเค่นี้เอง // เสียงไร้อารมณ์กล่าวเเล้ววาร์ปหายไป
เเต่ก็น่าเเปลงใจที่เสียงดังขนาดนี้ทหารก็ยังหลับสนิทไม่ยอมตื่นขึ้นมา
มังกรเป็นฝ่ายเเพ้ให้กับอุบายเเละความเจ้าเลห์ของจิ้งจอก สัตว์มีอยู่ 6 เผ่า เเล้วมีนามเเต่ละนามเเตกต่างกันไป คือ มังกร พละกำลัง จิ้งจอก เจ้าเลห์ หงค์ดำ คำสาป งู พิษ กวาง รักษา เเต่ก็มีอยู่ 1 เผ่าที่ไม่ค่อยมีใครรับรู้ คือ ปีศาจ ความตาย
มังกร ชนชั้นสูงได้สิ้น(ตุย)กันจนหมดเหลือเพียงหานอี้หวัง
พอทุกเผ่าได้รู้ว่า หัวหน้าของเผ่ามังกรสิ้น(ตุย)กันหมดเเล้วก็ได้เกิดการประชุมครั้งใหญ่ขึ้น
เวียงหงัน(หัวหน้าเผ่างู)
นี่น้องชูหวังน้องชูเนี่ย สามารถรักษาได้ไหม?
กู๋ชูหวัง(หัวหน้ากวางพี่)
ข้ารักษาให้เเล้วพี่หงัน เเต่ต้องรอเวลา เเต่มิทราบว่าจะตื่นขึ้นมาตอนไหนหรือจะเรียกง่ายๆว่า "ร่างกายนินทรา"
กู๋ชูเนี่ย(หัวหน้ากวางน้อง)
ข้าได้ให้ยาใว้กับคนใช้เเล้ว เพื่อให้ตื่นไวขึ้น
อินเหม่ยซัง
เเล้วเจ้าหายามาจากไหนรึ?
กู๋ชูเนี่ย(หัวหน้ากวางน้อง)
มันไม่มีหรอก ข้าทำขึ้นมาเอง เเล้วไม่ใช่จะง่ายด้วย
จินเสี่ยว(เพื่อนนายเอก(หงส์ดำ))
เเล้วพวกท่านสามารถหาคนร้ายได้รึไหม?
หงอี้ซาน(เพื่อนนายเอก(หงค์ดำ))
ข้าคิดว่ามันไม่ง่ายเลยเเฮะ
โซน่า ( เเอด )
ถามโคนันสิคับ จะได้รู้ไวๆ
โซน่า ( เเอด )
เห้ย! ไม่ใช่ๆ ผิดเรื่อง😂 ต่อๆ
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
ข้าก็มิรู้เหมือนกัน ถ้าให้คิดดีๆ ก็น่าจะโดนยาพิษ ไม่ก็ฆ่าตะกรรม เเต่ทีคอของหานเหม่ยหนืงมีรอยเชือกนะ เพราะข้าก็เข้าไปดูเเล้วเจอน่ะ คิดว่ามันเป็นอะไรได้บางล่ะ?
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
จากที่ข้าไปดูของหานปู๋จือ เขามีการเสียเลือดอย่างมาก ผิวซีดน่ะนะ
เวียงหงัน(หัวหน้าเผ่างู)
เเล้วพวกเจ้ารู้ได้เยียงไรกันรึ?
อินเหม่ยซัง
นั้นสิ ที่พวกเจ้าพูดมาก็มีเหตุผลนะ
กู๋ชูหวัง(หัวหน้ากวางพี่)
// เงียบคิดอยู่
กู๋ชูเนี่ย(หัวหน้ากวางน้อง)
// เงียบ คิดอยู่เหมือนกัน
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
มันคือการสันนิษฐานของข้าเท่านั้น บางทีก็อาจใช่หรือไม่ใช่ก็ได้
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
อืม
เวียงหงัน(หัวหน้าเผ่างู)
เเล้วใครจะเป็นหัวหน้าเผ่าทั้งปวงล่ะ?
กู๋ชูหวัง(หัวหน้ากวางพี่)
นั้นสิ
กู๋ชูเนี่ย(หัวหน้ากวางน้อง)
ลืมคิดไปเลย
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
ข้าขอปฎิเสธ
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
ข้าด้วย
เวียงหงัน(หัวหน้าเผ่างู)
งั้นก็ใครอายุเยอะสุดเเล้วกันนะ
จินเสี่ยว(เพื่อนนายเอก(หงส์ดำ))
// มองไปทางโคจวิงเฟิ่ง
หงอี้ซาน(เพื่อนนายเอก(หงค์ดำ))
// มองไปทางโคจวิงเฟิ่ง
เวียงหงัน(หัวหน้าเผ่างู)
// มองไปทางโคจวิงเฟิ่ง
อินเหม่ยซัง
// มองไปทางโคจวิงเฟิ่ง
กู๋ชูหวัง(หัวหน้ากวางพี่)
// มองไปทางโคจวิงเฟิ่ง
กู๋ชูเนี่ย(หัวหน้ากวางน้อง)
// มองไปทางโคจวิงเฟิ่ง
สรุปได้ก็คือเผ่าจิ้งจอกคือหัวหน้าทั้งปวง ด้วยความดีของเผ่าจิ้งจอกที่ทำเสเเสร่ง
ครืน~ ครืน~ ครืน~ เสียงโซ่ขยับไปมา
หานอี้หวัง( ร่างอ่อนเเอ )
ปล่อยข้า! ไอ้พวกทรยศ! // ดิ้น
ซานลี่เหม่ย(ร่างเเปลง นายเอก )
ท..ท่านคะ ท่านใจเย็นๆก่อนนะเพคะ // เดินมาพร้อมน้ำเเละอาหาร
หานอี้หวัง( ร่างอ่อนเเอ )
เอ๋!? // หยุดดิ้น
ซานลี่เหม่ย(ร่างเเปลง นายเอก )
// ปลดโซ่ออกให้กินอาหารสะดวก
ซานลี่เหม่ย(ร่างเเปลง นายเอก )
ข้าจะไปรอข้างนอก ถ้าท่านกินเสร็จให้เรียกข้า ท่านไม่ต้องกลัวข้าหรอก ข้าอยู่ฝ่ายเดียวกับท่าน // เดินออกไปเฝ้าข้างนอก
ซานลี่เหม่ย(ร่างเเปลง นายเอก )
ข้าไม่ได้ใส่ยาพิษหรอก ถ้าทานไม่อยากตายกินๆไปเถอะนะเพคะ
หานอี้หวัง( ร่างอ่อนเเอ )
// รับประทานอย่างเรียบร้อยสมกับเป็นชนชั้นสูง
ซานลี่เหม่ย(ร่างเเปลง นายเอก )
( ข้าสามารถอายได้ไหม ข้ากินเรียบร้อยไม่เท่าท่านคนนี้เลย )
หานอี้หวัง( ร่างอ่อนเเอ )
ข..ข้า // กินเสร็จเเล้ว
ซานลี่เหม่ย(ร่างเเปลง นายเอก )
รับทราบเพคะ ท่านมังกร // เอาอาหารไปเก็บ
ซานลี่เหม่ย(ร่างเเปลง นายเอก )
คือท่านจะยอม....ให้ข้าล็อคขอมือท่านอีกได้ไหมเพคะ? // กำกุญเเจแน่น
หานอี้หวัง( ร่างอ่อนเเอ )
ได้ // พยักหน้า
ซานลี่เหม่ย(ร่างเเปลง นายเอก )
ขอบคุณนะเพคะ // ใส่กุญแจมือ
ซานลี่เหม่ย(ร่างเเปลง นายเอก )
// เดินออกไป
หานอี้หวัง( ร่างอ่อนเเอ )
นางผู้นั้นเป็นใครกันเเน่?
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
ลูกพ่อมาเเล้วคับ
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
เเม่มาเเล้วค่ะ
โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)
ท่านพ่อท่านเเม่ ฮ่าๆๆๆ // วิ่งกระโดดกอด
โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )
ท่านพ่อท่านเเม่ // วิ่งไปกอด
โคลี่ซาน( นายเอก )
ท่านพ่อท่านเเม่ ยินดีตอนรับกลับนะคับ // เดินมา
โซน่า ( เเอด )
จัดครับผม บายๆ
EP2. รักษา(?)
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
ลูกพวกเราได้เป็นอันดับหนึ่งเเล้วนะ เพราะฝีมือของพวกเรา
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
ใช่
โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )
เย้!
โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)
เย้~
โคลี่ซาน( นายเอก )
ผมไปที่ห้องนะคับ ท่านพ่อท่านเเม่ ซูเม่ย หรังหลิน // เดินไป
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
ลี่ซาน ลูกเป็นอะไรรึเปล่า? // มองลี่ซาน
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
ดูซึมๆนะ // มองลี่ซาน
โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )
พี่ไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ? // มองลี่ซาน
โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)
พี่เป็นไข้หรอคับ? // มองลี่ซาน
โคลี่ซาน( นายเอก )
ท่านพ่อท่านเเม่ ซูเม่ย หรังหลิน ข้าไม่เป็นอะไรหรอก เเค่ล้าเท่านั้นขอรับ // ยิ้มให้เเล้วเดินต่อ
โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )
ท่านพี่คะ // วิ่งไปกอดลี่ซาน
โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)
ท่านพี่ขอรับ // วิ่งไปกอดลี่ซาน
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
ลี่ซานลูก เจ้าอย่าฝืนร่างกายเจ้ามากนะ พักผ่อนให้พอนะ // เดินเข้ามาลูบหัวลี่ซาน
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
ถ้าไม่ใว้เดียวเเม่จะไปหายามาให้ ดีหรือไม่ // ลูบเเก้มลี่ซาน
ครอบครัวจิ้งจอกเป็นเผ่าที่รักครอบครัวของตนมาก มากถึงขั้นยอมตายให้กันได้เลย
โคลี่ซาน( นายเอก )
ข้าบอกเเล้ว ข้าไม่เป็นอะไรหรอก ข้าเเข็งเเรงจะตาย // กอดกลับ
โคลี่ซาน( นายเอก )
ข้าขอไปพักผ่อนก่อนนะขอรับ // ปล่อยกอด
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
// ปล่อยมือ
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
// ปล่อยมือ
โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )
// ปล่อยกอด
โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)
// ปล่อยกอด
โคลี่ซาน( นายเอก )
// เดินไป
โคลี่ซาน( นายเอก )
// เดินไปที่เตียง
โคลี่ซาน( นายเอก )
// ฟุบลงนอน
โคลี่ซาน( นายเอก )
เฮอ~ ข้าไม่อยากทำเลย // หลับตาลง
หานอี้หวัง( ร่างอ่อนเเอ )
// เข้าไปอยู่พวังของตน
หานอี้หวัง( ร่างอ่อนเเอ )
"เปลี่ยนเปลงข้า ให้กลายเป็นปีศาจ" // ท่องคาถา ซ้ำไปซ้ำมา
"เปลี่ยนเปลงข้า ให้กลายเป็นปีศาจ"
"เปลี่ยนเปลงข้า ให้กลายเป็นปีศาจ"
"เปลี่ยนเปลงข้า ให้กลายเป็นปีศาจ"
"เปลี่ยนเปลงข้า ให้กลายเป็นปีศาจ"
"เปลี่ยนเปลงข้าให้กลายเป็นปีศาจ"
"เปลี่ยนเปลงข้า ให้กลายเป็นปีศาจ"
"เปลี่ยนเปลงข้า ให้กลายเป็นปีศาจ"
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
อ่า~ สำเร็จเเล้วสินะ
หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)
ท่านพี่ ข้าไปรับท่านได้เเล้วใช่ไหม? // ส่งกระเเซ่จิต
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
มารับได้เลย // ส่งกระเเซ่จิตกลับ
หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)
ท่านพี่ข้ามาเเล้ว // เปิดประตูวาร์มา
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
// ดิดนิ้ว
หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)
ท...ท่านพี่ นั้นท่านรึ?
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
อืม ใช่เดียวนี้จำพี่ชานไม่ได้เเล้ว จับฆ่าเลยดีไหมนะ?
หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)
ขอโทษคับท่านพี่ เเต่เข้ามาเร็วๆเถอะ ท่านพี่
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
อืม // เดินเข้าไป
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
ข้ากลับมาเเล้วท่านพ่อท่านเเม่ โยวซาน หลิงซือ นี่ซี เเละพวกท่านทั้งสอง // เดินออกมาพร้อมทักท้าย
หานนี่ซี(น้องสาวพระเอก)
นั้นใครกัน?
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
นั้นสิ
หานปู๋จื่อ(พ่อพระเอก)
เจ้าบื่อทั้งสอง ก็พี่ชายเจ้านั้นเเหละ
หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)
ลืมพี่ชายซะเเล้ว
หานนี่ซี(น้องสาวพระเอก)
ขอโทษค่า~
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
ขอโทษครับ ท่านพี่
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
ไม่เป็นไรหรอก
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
เเละขอบคุณพวกท่านทั้งสองที่ช่วยพวกข้าใว้ // มองไปทางสองชายหนุ่มปริศนา
กู๋ชูหวัง(หัวหน้ากวางพี่)
ไม่เป็นไรหรอกคับ ท่านหานอี้หวัง // มองไปทางอี้หวัง
กู๋ชูเนี่ย(หัวหน้ากวางน้อง)
นั้นน่ะสิ เเล้วพวกทรยศจะทำอย่างไร?
หานนี่ซี(น้องสาวพระเอก)
ข้าไม่คิดว่าเพื่อนของข้าจะทำร้ายข้าเช่นนี้ ฮึก // จะร่ำไห้(ร้องไห้)
หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)
ไม่เป็นไรหรอกนะ นี่ซี เจ้าอย่าได้ใส่ใจเลย // เดินไปกอดนี่ซี
หานปู๋จื่อ(พ่อพระเอก)
วันที่18 เรียกทุกเผ่ามาพบข้า พวกข้าจะหลบ พอเจ้าให้สัญญาณพวกข้าก็จะออกไปเปิดตัวคนร้าย คิดว่าดีรึไหม?
หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)
ดีคะ ท่านพี่ // กอดนี่ซี + มองไปที่หานปู๋จือ
หานนี่ซี(น้องสาวพระเอก)
ข้าก็อยากรู้เหตุผล ว่าเพื่อนข้า....ฮึก // จะร่ำไห้อีกครา
หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)
ไม่เป็นไรนะ นี่ซีลูกเเม่ // กอดนี่ซี + ลูบหัว
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
ข้าเห็นด้วย // พูดพร้อมกันกับหานโยวซาน
หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)
ข้าเห็นด้วย // พูดพร้อมกันกับหานหลิงซือ
หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)
เจ้าพูดตามข้ารึ!? // พูดพร้อมกัน
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
เจ้าพูดตามข้ารึ!? // พูดพร้อมกัน
หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)
ฮึย! // จะต่อย
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
ฮึย! // จะต่อย
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
เจ้าทั้งสองเลิกตีกันได้เเล้ว // เอามือสับไปที่หัวโยวซานเเละหลิงซือ
หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)
อ..โอ้ย! ท่านพี่ข้าเจ็บนะ! // พูดพร้อมกัน
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
โอ้ย! ท่านพี่ข้าเจ็บนะ! // พูดพร้อมกัน
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
เจ้า! // พูดพร้อมกัน
หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)
เจ้า! // พูดพร้อมกัน
หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)
หน็อย! // วิ่งไล่หลิงซือ
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
ข้าไม่ทำเเล้ว เลิกตามข้าได้เเล้ว // วิ่งเเทนกลัวพี่ดุ
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
เฮอ~ // กุมขมับ
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
ข้าเห็นด้วยท่านพ่อท่านเเม่
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
ข้าอยากเห็นว่านางผู้นั้นคือใครกันเเน่? // พูดเบาๆ
หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)
นางผู้นั้น เจ้าว่าอะไรนะ?
หานปู๋จื่อ(พ่อพระเอก)
เจ้าชอบนางคนนั้นรึ?
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
ข้าเคยถูกนางผู้นั้นช่วยชีวิตหลายครา ที่ข้าไปเที่ยวเเล้วพัดหลงกับสาวรับใช้เเล้วทหาร ข้าเกือบจะตกอยู่ในอันตราย เพราะตอนนั้นข้าอ่อนเเอมาก เเล้วพี่นางผู้นั้นมาช่วยข้าทุกครา
หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)
อย่างงั้นสินะ
ตัดมาตอนเข้าเฝ้าราชามังกร
？？？
วันนี้มีงานเลี้ยงใหญ่ อยากรู้ซะจริงว่าจะเป็นย่างไร?
เวียงหงัน(หัวหน้าเผ่างู)
// ยืนอยู่ใกล้ๆที่นั่ง
จินเสี่ยว(เพื่อนนายเอก(หงส์ดำ))
+
หงอี้ซาน(เพื่อนนายเอก(หงค์ดำ))
+
กู๋ชูหวัง(หัวหน้ากวางพี่)
+
กู๋ชูเนี่ย(หัวหน้ากวางน้อง)
+
โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )
+
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
+
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
+
โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)
+
โคหวายชู๋(น้องนายเอก)
ทำไมต้องลากข้ามาด้วยล่า~ ข้าอยากนอนอยู่เฉยๆเองนะ // โดนลาก
โคลี่ซาน( นายเอก )
อย่าบ่นมากเดียวก็จับทุบซะ // ลากหวายชู๋ + มีความประมาเล็กน้อย
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
( ฮืม? ผมขาว? ) // เเอบมอง
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
( คิดไปเองเเหละมั้ง )
กู๋ชูหวัง(หัวหน้ากวางพี่)
ทุกท่าน..............
โซนี่( น้องเเอด)
ขออนุญาติตัดจบเเต่เพียงเท่านี้นะเพคะ ท่านผู้อ่านทุกท่าน
โซน่า ( เเอด )
นี้น้องเเอดเองคะ เลยให้น้องพิมเเล้วจะลากันพร้อมๆกันนะคะ
โซน่า ( เเอด )
EPหน้าจะเกิดอะไรขึ้นติดตามรับชมตอนต่อไป
โซนี่( น้องเเอด)
นะเพคะ บายบ้ายคะ
EP3.เปิดตัวผู้ทรยศ1.1
กู๋ชูหวัง(หัวหน้ากวางพี่)
ทุกท่าน ข้าจะมาประกาศตัวอย่างเป็นทางการว่าใครกัน ที่จะเป็นราชาของสัตว์ทั้งปวงขอคับ
กู๋ชูหวัง(หัวหน้ากวางพี่)
คนที่จะเป็นราชาสัตว์ทั้งปวง
กู๋ชูหวัง(หัวหน้ากวางพี่)
คือ
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
( ต้องเป็นของเราเเน่ๆ ฮึๆ ) // ยิ้มร้าย
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
( ฮึๆ ) // ยิ้มร้าย
กู๋ชูหวัง(หัวหน้ากวางพี่)
เผ่ามังกรขอรับ!!!!!! // เดินไปอยู่ข้าๆ
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
( ฮะ!? อะไรกัน เป็นไปมิได้! ) // ช็อคสุดๆ
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
( มันเกิดอะไรขึ้นกัน!? ) // ตกใจ
โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )
( ฮะ!? ไม่จริงน่า ) // ตกใจ
โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)
( ยังไม่สิ้นที่หรอกรึ เป็นไปได้เยียงไรกัน? ) // ตกใจ
โคหวายชู๋(น้องนายเอก)
( ฮืม~ มันเกิดอะไรขึ้นน่ะขอรับ ทำไมทุกคนดูตกใจกันจัง ) // เสียงง่วงๆ เอ่ยในใจ พร้อมทั้งงงไปพร้อมกัน
โคลี่ซาน( นายเอก )
( ฮะ!? อย่าบอกนะว่า ตอนนั้นที่อี้หวังหายตัวไป ) // คิดในใจ + ตกใจ
โคลี่ซาน( นายเอก )
*ทุกคนรีบวาร์ปออกกันเถอะคับ ทุกคน* // ส่งกระเเซ่จิต
โคลี่ซาน( นายเอก )
( ฮะ- )// ชงัก
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
(อัก-)// ชะงัก
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
( อัก- )// ชงัก
โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)
( อึก- ) // ชงัก
โคหวายชู๋(น้องนายเอก)
( เกิดอะไรขึ้น? ) // ยังไม่เข้าใจ
หานปู๋จื่อ(พ่อพระเอก)
ไม่ได้เจอกันตั้งนานนะคับ ทุกๆท่าน // เดินออกมา
หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)
ใครจะไปสิ้นง่ายกันล่ะ // เดินออกมา
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
นั้นน่ะสิน่า~ // เดินเข้ามา
หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)
นั้นสิ // เดินเข้ามา
หานนี่ซี(น้องสาวพระเอก)
ข้าอยากรู้เหตุผล บางอย่างเลยยังตายมิได้ไงล่ะ // เดินเข้ามา
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
เเล้วอีกอย่าง ใครจะไปถูกขังกันล่ะ // เดินเข้ามา
โคลี่ซาน( นายเอก )
( ข...ขยับไม่ได้! ทำไมกัน!? ) // ดิ้นไม่หลุด
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
( ขยับไม่ได้ ) // จะดิ้นเเต่ไม่หลุด
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
( โถ่เว่ย! ) // ดิ้นไม่หลุด
โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )
( อึก! เจ็บใจชะมัด ) // ดิ้นไม่หลุด
โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)
( ฮึย! )// ดิ้นไม่หลุด
โคหวายชู๋(น้องนายเอก)
( เเล้วข้าทำอะไรผิดเนี่ย~ ) // ดิ้นไม่หลุด
โคลี่ซาน( นายเอก )
( เป็นเวทหรอ ไม่สิ นี้มันพิษ! ) // ขยับไม่ได้
เวียงหงัน(หัวหน้าเผ่างู)
"พิษพันธนาการ"// ถ่องคาถา
จินเสี่ยว(เพื่อนนายเอก(หงส์ดำ))
( ขอโทษ ฉันช่วยอะไรไม่ได้เลย อัก- อะไรกัน ับได้งั้นรึ!? )// ขยัไม่ได้
หงอี้ซาน(เพื่อนนายเอก(หงค์ดำ))
( ขยับไปไม่ได้เลย ) // ดิ้น
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
เราจะมาอกคนทรยศทั้ง 2 เผ่า
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
ตามนี้เลยคับ
โคหวายชู๋(น้องนายเอก)
// โดนวาร์ไปมาตรงหน้า หานหลิงซือ
โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)
// โดนวาร์ปมาตรงหน้าหานโยวซาน
โซน่า ( เเอด )
ขอตัดจบเเต่เพียงเท่านี้นะคะ
โซน่า ( เเอด )
เอกดง่วงเเล้ว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
