不思議な愛
1.คนนั้นคือใครนะ?
໒ིྀᴄყɴȶhiα★ˎˊ˗
ก่อนที่จะไปอ่านเนื้อเรื่อง
໒ིྀᴄყɴȶhiα★ˎˊ˗
ขอมาเเจ้งตารางอัพก่อนค่ะ 55
໒ིྀᴄყɴȶhiα★ˎˊ˗
วันอาทิตย์ วันพุธ วันพฤหัสบดี อัพพิเศษ(ถ้าว่าง) วันศุกร์ วันอังคาร
こんにちは、私の名前はヒメです、まだ15歳の女の子です。
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อฮิเมะฉันเป็นเด็กผู้หญิงที่อายุเเค่15เอง
เเต่กับต้องมาเจออะไรตัวเเปลกๆตั้งเเต่เด็ก
ฉันไม่มีเพื่อนเเม้เเต่คนเดียวค่ะ
ひめ “ฮิเมะ”
(มองข้ามซ่ะ มองข้ามซ่ะๆ ฮือออทำไมต้องเจออะไรยังงี้เนี่ย)
มีเเต่วิญญาณที่ฉันเห็นอยู่คนเดียว จงคนรอบข้างคิดว่าฉันเป็นบ้าเเน่ๆ
ทั้งที่ฉันไม่ได้อยากเจออะไรยังงี้เลย
นั้นมัน ฮิเมะ ห้อง 7รึเปล่า?
5555 อย่าไปล้อสิ คนเขาเห็นวิญญาณ
ゆうた “ยูตะ”
หูได้ยินรึเปล่า
ひめ “ฮิเมะ”
อือ//ใส่หูฟังต่อ
コマリン “โคมาริน”
นายไปสนิทกับฮิเมะหรอ
ゆうた “ยูตะ”
เปล่า เเค่ยืมของ
อยากมีเพื่อนกับเขาบ้างจัง
ひめ “ฮิเมะ”
ปวดหัวจังเลยเหะ เป็นอะไรไปเนี่ย
เดี๋ยวสิ ทำไมตาค่อยๆหลับ?
ゆうた “ยูตะ”
ยัยนั่น หายไปไหนกันนะ
リョウタ “เรียวตะ”
ฉันเห็น เอาข้าวไปกินชั้นบนสุด
ゆうた “ยูตะ”
อาจารย์ครับ ผมขอไปหา ฮิเมะก่อนนะครับบ
?
สักวันเราต้องได้เจอกันเเน่นอน ฉันสัญญา.
2.นายเป็นใครกันเเน่นะ
ひめ “ฮิเมะ”
ฉันรู้จักกับนายหรอ
?
รู้จักสิ เธอเป็นคนสัญญากับฉันไว้ไงว่า ถ้าโตกันไปเเล้วเเต่งงานกันนะ
ひめ “ฮิเมะ”
ขอโทษนะ จำอะไรไม่ได้เลย
ひめ “ฮิเมะ”
ให้นอนตักยังงี้ สบายอยู่เเล้วล่ะ
ひめ “ฮิเมะ”
นายยังไม่ได้บอกชื่อฉันเลยนะ!
ひめ “ฮิเมะ”
เสียงดังจังเลยเหะ
ひめ “ฮิเมะ”
ไหนเรียกชื่อฉันยังงั้น
コマリン “โคมาริน”
คุณฮิบาริตื่นเเล้ว
ひめ “ฮิเมะ”
ฉันจำได้ว่าฉันอยู่ตรงชั้นบนสุดนี่นา
ゆうた “ยูตะ”
ก็ใช่ไง เธอสลบอยู่ข้างบน
ゆうた “ยูตะ”
ดีนะ ฉันไปเห็นเข้า
リョウタ “เรียวตะ”
เห็นอะไรของนาย นายมาถามพวกฉันว่า ฮิเมะอยู่ไหนไม่ใช่รึไง?
山本 “ยามาโมโตะ”
จริงด้วย อย่าทำเป็นหล่อเถอะนะ ยูจัง~
ゆうた “ยูตะ”
อย่าเรียกฉันว่ายูจังนะ เฟ้ย !!
やちこ “ยาชิโกะ”
น่ารำคาญชะมัด
コマリン “โคมาริน”
เอานาๆ พวกนั้นยังสมองเด็กกันอยู่
リョウタ “เรียวตะ”
อย่าเหมารวมฉันนะ โคมาริน
ทำไมฉันต้องมาดูพวกที่มีเพื่อนกันนะ
山本 “ยามาโมโตะ”
ฮิเมะจังล่ะ?
ゆうた “ยูตะ”
ยัยนั่นหายไปไหนอีกล่ะเนี่ย
ひめ “ฮิเมะ”
ช่วยกอดฉันไว้ได้ไหม?..
山田 “ยามาดะ”
ฉันฟังเธอบ่นตั้งนานเเล้วนะ
山田 “ยามาดะ”
ทรมานสินะ? ฮิเมะจัง
ร่างสูงได้กอดตอบเเล้วลูบหัวตัวเล็กอย่างอ่อนโยน
ゆうた “ยูตะ”
ฮิเมะอยู่ไหนกันเเน่นะ เห้อ!!!
ยูตะ เด็กหนุ่มที่พบเห็นสาวร่างตัวเล็กที่กำลังร้องไห้ เเละได้กอดร่างสูงไว้
ทำไมที่ตรงไหนไม่ใช่ของเขากันนะ?
3.ความทรมาน
มองเธอมาตั้งเเต่ยังเด็กเเล้วเเท้ๆ..
ひめ “ฮิเมะตอนเด็ก”
นายเป็นใครเนี่ย!!
ひめ “ฮิเมะตอนเด็ก”
ไปให้พ้นเลยนะ
ゆうた “ยูตะตอนเด็ก”
ยัยนั่นคุยกับใคร?..
ゆうた “ยูตะตอนเด็ก”
บ้าไปเเล้วหรอ
ひめ “ฮิเมะตอนเด็ก”
ไปเลยนะ อย่าเข้ามาใกล้ฉัน!
ひめ “ฮิเมะตอนเด็ก”
//หันมามองยูตะ+หน้าเเดง
ひめ “ฮิเมะตอนเด็ก”
เห็นหมดเเล้วหรอ ..
ゆうた “ยูตะตอนเด็ก”
เห็นหมดเเล้ว
ゆうた “ยูตะตอนเด็ก”
ว่าเเต่เธอคุยกะใค-?
เธอได้วิ่งหนีไปพร้อมกับตะโกนว่า
ひめ “ฮิเมะตอนเด็ก”
น่าอายเป็นบ้าเลยฮือออ!!!
ゆうた “ยูตะตอนเด็ก”
อุ๊ปส์! ฮ่าฮ่าๆๆๆๆ
พอระยะเวลา มัธยมต้นผ่านไปหลายปีจน จบศึกษาของม.ต้นที่จะพร้อมขึ้นม.ปลาย
ผมก็ได้กลับมาเห็นเธออีกครั้ง
เธอเห็นวิญญาณไม่ก็ เธอสติเเตกจนบ้าไป
ผมเเค่อยากได้ คำพูดหลุดออกมาจากตัวของเธอเอง
ถ้าเจ้าตัวไม่พูดเอง ผมก็ไม่รู้
ถ้าจำมาจากข่าวลือ มันก็ดูไม่น่าเชื่อ
คือห้องสมุด เธอนั่งข้างๆหน้าต่าง ที่กำลังเปิดอยู่พร้อมกับ ลมที่คอยพัดไปมา
ใครมันเห็นเธอจังหวะนั้น ตกหลุมเป็นเเถว
ゆうた “ยูตะ”
เห้อ น่าเบื่อชะมัดอะไรหนักหนาล่ะเนี่ย สั่งอยู่นั่นเเหละ
リョウタ “เรียวตะ”
ยูตะ นายจะมาห้องสมุด? เห้ย!
リョウタ “เรียวตะ”
ปิดตาฉันทำไมเนี่ย
ゆうた “ยูตะ”
ไม่มีไร ไปกันเถอะ
งดงามจริงผมไม่สามารถอธิบายได้
ถ้าเธอยิ้ม เธอคงเป็นสาวฮอตเเน่ๆ
ถ้าเป็นไปได้ ได้โปรดความทรมานของเธอให้ผมได้รับไว้เเทนเธอด้วยครับ
หรือไม่ก็ขอให้ที่ตรงที่เป็นคนปลอบเธอเป็นผมเถอะ..
ひめ “ฮิเมะ”
ทำไมฉันถึงไม่ได้เป็นคนธรรมดาเหมือนคนอื่นกันนะ
山田 “ยามาดะ”
ไม่ เธอเป็นคนธรรมดา
山田 “ยามาดะ”
ตั้งสติสิ ฮิเมะ
山田 “ยามาดะ”
เธอวิเศษกว่าใครเลยนะ
สักวัน ขอให้ฉันได้ปลอบเธอนะ..
ฉันอยากรับความทรมานของเธอมาไว้ที่ฉันทั้งหมดเลยเเหละ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
