The Dimension Breaker
[ ep. 1 ]
** เรื่องราวนี้ถูกสร้างขึ้นจากแรงบันดาลใจ การเพ้อฝัน การรวมเรื่องราวเหนือธรรมชาติ และ เรื่องราวของเรื่องราวอื่น มีคำหยาบ และ การบรรยายเลือดสาดรวมทั้งเนื้อหา 18+ **
** โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน **
< บทที่ 1 - บทเพลงแห่งต้นหายนะ >
ข้ามีนามว่า " เสี่ยวหมิงไป๋ซาน " เป็นเทพเจ้าแห่งกาลเวลา มิติ ความตาย และ การหวนคืนหรือชีวี. . . ข้าเป็นเทพมาได้หลายร้อยปีแล้ว ชีวิตของข้าเกิดดับย้อนกลับและเกิดใหม่วนซ้ำไปมาจนกระทั่งกลายเป็นเทพได้สำเร็จ
ข้าทำพันธสัญญากับทวยเทพ ทั้งเทพมาร เทพสวรรค์ เทพีสวรรค์ และ เทพีมาร ข้าล้วนทำพันธสัญญากับพวกเขาทั้งหมดเพื่อหาผู้สืบทอดมาลดภาระงานให้กับพวกเขา
โลกที่ข้าอาศัยอยู่ ณ ปัจจุบันคือ โลกที่เรียกขานในนามของ " ทวีป โต้วหลัว "
ข้าอาศัยอยู่บนแดนเทพสูงสุดของโต้วหลัวมานานหลายพันปี ตั้งใจทำงานในหน้าที่ของเทพเจ้า อย่างตั้งใจ
จนถึงคราที่ข้าจะต้องขึ้นยานอวกาศเพื่อมุ่งหน้าไปตรวจตราในมิติต่างๆ
ข้าก็ได้ฝากเทวดา และ นางฟ้า ที่เคารพนับถือวนตัวของข้าให้จัดงานแทน แต่ก็ไม่ลืมให้เวลาพักเเก่พวกเขาให้เท่ากับจำนวนงานที่ต้องสะสางแทนข้าในระหว่างที่ข้าไม่อยู่
การมาตรวจตรางานนี้มันเป็นเพียงข้ออ้าง
ไม่กี่วันก่อนหน้าวันนี้ ข้าได้พบเมล็ดพันธุ์ของต้นหายนะเกิดขึ้นในมิตินั้นและสถานที่แห่งนั้นก็คือโลกมนุษย์ของมิตินั้นที่มีชื่อว่าโลกนั่นเอง
ต้นหายนะเป็นต้นไม้ที่จะกลืนกินดาวเคราะห์รวมทั้งโลกเพื่อเพิ่มพลังของตนเอง ทำให้เกิดสิ่งเหนือธรรมชาติขึ้นบนโลกนั้นๆ
และสถานที่แห่งนั้น สถานที่ที่จะถูกกลืนกินในครั้งนี้คือ โลก . . .โลกแห่งนวนิยายที่ถือกำเนิดขึ้นมา ในที่สุดเนื้อเรื่องก็ได้ดำเนินแล้ว
นิยายเรื่อง My S-class heroes. [Webtoon] นิยายที่ข้าชอบอ่านในช่วงชีวิตแรกเริ่มของข้า
ถึงจะรู้ว่าเทพไม่สามารถยุ่งเกี่ยวได้ แต่ว่าข้าเป็นกรณีพิเศษ ที่สามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้โดยไม่มีใครที่จะสามารถห้ามข้าได้ แม้แต่กระทั่ง โชคชะตา
ข้ามุ่งหน้ามายังโลกแห่งนี้เพื่อรอคอยเวลาที่เหมาะสมแก่การเข้าไป ใช่ ข้ากำลังรอคอยมนุษย์ที่กำลังจะถูกดีดตัวออกมาจากโลก
ไม่ใช่นักบินอวกาศแต่เป็นมนุษย์ไร้ชีพที่ถูกขับออกมาในช่วงที่ ตัวเอกชายได้ทำการย้อนเวลา
ทันทีที่ถึงเวลา ยานของข้าก็ได้ตรวจพบพลังงานของต้นหายนะที่พยายามดูดกลืนมนุษย์ตนนั้นซึ่งเป็นร้องชายของตัวละครเอกนั่นเอง
เสียงบทเพลงของนกสีขาวดังขึ้นพร้อมกับเสียงฮัมเพลงของต้นหายนะที่ดังขึ้นกล่อมให้ตนเองหลับ
ข้าไม่รอช้าใช่จังหวะนั้นในการใช้พลังเคลื่อนย้ายตัวของ ฮันยูฮยอน ที่เป็นน้องชายของตัวเอกอย่างฮันยูจิน มาบนยานก่อนจะรีบเคลื่อนยานกลับยังมิติเดิม ข้าก็ได้สร้างประตูเทเลพอร์ตไว้บนโลกเป็นที่เรียบร้อย ซึ่งมีเพียงข้าและคนที่ได้รับอนุญาตที่จะเข้าและทำลายประตูของข้าได้
xɪᴀ̌ᴏ ᴍɪ́ɴɢsʜᴀ̄ɴ🌙เสี่ยวหมิงไป๋ซาน
ข้าจะไม่ยอมให้เรื่องราวเป็นตามต้นฉบับหรอกนะ. . .
xɪᴀ̌ᴏ ᴍɪ́ɴɢsʜᴀ̄ɴ🌙เสี่ยวหมิงไป๋ซาน
ข้าไม่สามารถอดนึกสงสารตัวของฮันยูจินในตอนรู้ความจริงเรื่องเจ้าได้เลยล่ะ
ข้าพูดขึ้นพลางแตะไปที่แก้มของร่างไร้ชีวาที่เหลือเพียงดวงจิตของฮันยูฮยอนอย่างเบามือ
ก่อนจะเริ่มกระบวนการคืนชีพในทันที
xɪᴀ̌ᴏ ᴍɪ́ɴɢsʜᴀ̄ɴ🌙เสี่ยวหมิงไป๋ซาน
. . .ทักษะวิญญาณ แหวนเวทย์ ทักษะที่11 คืนชีพ.
ทันทีที่ข้ากล่าวจบแสงสีเขียวอ่อนผ่องขจีก็ส่องผ่านฝ่ามือข้าไปบนร่างกายของเขาในทันที บนหลังมือของข้าได้ปรากฏสัญลักษณ์สีเขียวขึ้นมา ในตอนนั้นเขาก็เริ่มหายใจอีกครั้ง
บาดแผลทั้งหมดของเขาหายไปจนหมด
เส้นผมของเขาเปลี่ยนเป็นสีบลอนด์และดวงตาที่เปิดขึ้นก็เปลี่ยนเป็นสีฟ้า
ʜᴀɴʏᴜʜʏᴇᴏɴɢ 🗡 ฮันยูฮยอน
ค. . .ใคร?
เขาพูดไม่ทันได้รับคำตอบข้าก็ให้เขาสลบไปซะก่อน
xɪᴀ̌ᴏ ᴍɪ́ɴɢsʜᴀ̄ɴ🌙เสี่ยวหมิงไป๋ซาน
ขอโทษนะ แต่ภาษาของเราในตอนนี้นั้นแตกต่าง หลับไปสักพักเถอะ จะให้ผู้ใดในโลกข้ารู้เรื่องเจ้าตอนนี้ไม่ได้
ข้าพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะผนึกเขาในร่างนิทราไว้ จากนั้นข้าก็เปิดประตูเทเลพอร์ตไปยังโลกของเขา ข้าอุ้มเขาขึ้นมาก่อนจะพาข้ามมิติไป
ข้าปลดผนึกให้เขาก่อนจะวางเขาไว้บนซากปรักหักพัง
สถานที่ที่เราปรากฏตัวมานั้นคือพื้นที่ส่วนอันตรายของเกาหลีใต้ พื้นที่ที่พึ่งเกิดดันเจี้ยนเบรคสดๆร้อนๆ
xɪᴀ̌ᴏ ᴍɪ́ɴɢsʜᴀ̄ɴ🌙เสี่ยวหมิงไป๋ซาน
. . .เป็นโลกที่งดงามแต่ก็แอบอันตราย
ข้าพูดชึ้นก่อนที่จะเปลี่ยนรูปโฉมของตนแปลงกายเป็นร่างมนุษย์ชายไร้พิษสง
ในตอนนั้นระบบของทางโลกนี้ก็ได้ติดต่อมาหาตัวของข้าผู้มาจากต่างโลก อันดับแรกพวกเขาก็ได้ให้สกิลแปลภาษากับตัวของผม
เพื่อติดต่อกันให้สะดวกขึ้น
< " เจ็บใจที่รักพัง เจ็บจังที่รักเธอ " >
[ ep. 2 ]
╔════════════════════╗
ยินดีต้อนรับเทพต่างมิติสู่มิติเรา
สกิลต้อนรับ - <แปลภาษา (SLG+)>
• - • - • - • - • - • - • - • - • - • - • - • - • - •
อย่างที่ท่านเห็น. . .โลกใบนี้ถูกระราน
โดยต้นไม้หายนะ ทำให้เราที่เป็นเทพของมิตินี้ต้องพากันหาทางแก้ไข้ แต่วิธีแก้ไขของเรากลับทำให้ที่นี่มีระบบ
ซึ่งระบบนั่นก็คือพวกเรา ตอนนี้พวกเราถูกสิ่งที่เรียกว่า ผู้คลั่งกตัญญู ขังไว้ จึงช่วยโลกใบนี้ได้เพียงเท่านี้ เพื่อทำให้โลกนี้ได้ดำรงอยู่ต่อ
╚ ════════════════════╝
╔════════════════════╗
ได้โปรดช่วยพวกเราด้วย
╚ ════════════════════╝
ทันทีที่หน้าต่างข้อความสีฟ้าแหลกสลายไป ตัวของผมก็เริ่มที่จะเข้าใจแล้ว ว่าพวกเขาต้องการอะไรจากผม
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
หึ. . .เรามีเป้าหมายเดียวกันอยู่แล้ว
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ฉันจะช่วยเอง
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ชื่อของฉันในโลกนี้เอาเป็นชินซองก็แล้วกัน. . .หึ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
เรามีเป้าหมายเดียวกัน . . .
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
เพราะฉันเองก็ต้องการช่วยโลกนี้เหมือนกัน. . .
ไม่ว่าจะพูดอะไรออกไปในตอนนี้ก็เหมือนกับระบบจะถูกบังคับให้หยุดควบคุมเป็นที่เรียบร้อย แล้วระบบก็เปลี่ยนเป็นระบบที่เกิดขึ้นจากต้นหายนะแทน
แต่ก็ดูเหมือนพวกระบบที่ถูกจับไปจะพยายามแทรกแซง จนกลับมาเป็นปกติเช่นเดิม
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
แหมๆ หายไปซะแล้วหรอ ?
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
. . .ต้องพูดว่าไงนะ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
หน้าต่าง. . .สถานะ
ทันทีที่สิ้นเสียง หน้าต่างข้อความก็ปรากฏขึ้นมาเบื้องหน้าของผม
╔════════════════════╗
< หน้าต่างสถานะ >
ชื่อ : ชินซอง
อายุ : 21 ปี • [ 1,897 ปี ]
ส่วนสูง : 180 เซนติเมตร
น้ำหนัก : 55 กิโลกรัม
ฮันเตอร์ : ยังไม่ได้ลงทะเบียน
ระดับ : F → A+
( SLG+ | Super Legend God+ )
สกิล :
< ทักษะวิญญาณ (Only one) >
< ทักษะเทพแท้จริง (Only one) >
<เขตแดน (Only one)>
<เนตรสวรรค์ (Only one)>
<ปรมาจารย์อาวุธ (SLG+)>
<ปรมาจารย์เวทย์มนต์ (SLG+)>
<นักเวทย์ไร้ธาตุ (G+)>
<นักฆ่า (G+)>
<มังกร (G+)>
<เทเลพอร์ต (L+)>
<ต้านพิษ (SLG+)>
<ประตูมิติ (G+)>
<กำแพงจิตใจแห่งเทพ (SLG+)>
<การแสดงที่แยบยล (L+)>
<ดวง (Only one)>
(อื่นๆ. . .)
╚ ════════════════════╝
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
เอ๋. . .
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
มีการปลอมแปลงให้ก่อนด้วยหรอเนี่ย
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ขอบใจนะ ความช่วยเหลือของพวกคุณ ผมจะทำตามที่คุณขอแน่ๆ
ผมพูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มที่จริงใจ
ในตอนนั้นเองผมก็หยิบดาบเล่มนึงออกมาจากแหวนมิติที่ผมสวมอยู่ก่อนจะพุ่งเข้าปะทะกับเหล่ามอนสเตอร์
ผมสังหารพวกมันทั้งหมดไปในไม่กี่ที และ ปิดเกตลงได้ในที่สุด
ผมนั่งเหนื่อยข้างฮันยูฮยอน ในตอนนั้นฮันยูฮยอนก็ขยับมานอนหนุนตักผม ซึ่งผมก็ไม่ได้ว่าอะไร
จากนั้นตัวของ ฮันยูฮยอน ก็ฟื้นขึ้นมา
ʜᴀɴʏᴜʜʏᴇᴏɴɢ 🗡 ฮันยูฮยอน
. . .อึก!
พอเขาลืมตาขึ้นมาเห็นใบหน้าของผมที่มองไปที่เขาอย่างห่วงใย เขาก็ทำหน้าเย็นชาขึ้นมาแล้วลุกขึ้นมาเขากระชากคอเสื้อผมเเล้วดึงผมเข้ามาใกล้ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาและท่าทีที่ดูรุนแรง
ʜᴀɴʏᴜʜʏᴇᴏɴɢ 🗡 ฮันยูฮยอน
แกเป็นใคร. . .!
ʜᴀɴʏᴜʜʏᴇᴏɴɢ 🗡 ฮันยูฮยอน
ที่นี่ที่ไหน!!
ʜᴀɴʏᴜʜʏᴇᴏɴɢ 🗡 ฮันยูฮยอน
ฉันจำได้ว่าฉันถูกแทงนี่! เกิดอะไรขึ้น พี่ของฉันล่ะ!!!
ʜᴀɴʏᴜʜʏᴇᴏɴɢ 🗡 ฮันยูฮยอน
นาย. . .!!!
ผมที่เห็นท่าทางของเขาก็เข้าใจแล้วดึงตัวของเขาเข้ามากอด
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
นี่. . .ใจเย็นสิ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ไม่รู้อะไรเลยคงจะทรมานใจมากเลยสินะ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ฉันเข้าใจนะ
ผมพูดขึ้นเบาไปข้างหูของเขาที่ยืนนิ่งด้วยความตกใจ
ʜᴀɴʏᴜʜʏᴇᴏɴɢ 🗡 ฮันยูฮยอน
( น้ำเสียงที่แผ่วเบา. . .ชายผมดำ นัยตาสีฟ้าคนนี้เป็นใครกัน. . .)
พอเขาใจเย็นลงผมก็หยุดกอดเขาแล้วถอยหลังออกห่างก่อนจะพูดขึ้นมา
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ผมชื่อชินซอง. . .ผมมีสกิลในการชุบชีวิต ผมเลยชุบชีวิตคุณขึ้นมา ในดันเจี้ยนนั้นที่พี่ของคุณเข้าไปพี่ของคุณได้ลงมือสังหารบอสของดันเจี้ยนได้สำเร็จครับ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
เขามีสกิลที่ไม่ได้บอกคุณเพราะไม่มีโอกาสเป็นสกิลที่แข็งแกร่งมาก
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ตัวผมน่ะนับถือเขามากเลยล่ะ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
พี่ของคุณยังมีชีวิตอยู่ ของรางวัลที่เขาได้จากการปราบบอสคือหินอธิษฐานครับ เป็นหินที่สามารถทำให้คำอธิษฐานทุกอย่างเป็นจริงครับ แต่เพราะไม่สามารถใช้ในการชุบชีวิตได้
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
พี่ของคุณจึงเลือกที่จะย้อนเวลาของโลกนี้กลับไปครับ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ตั้งใจฝังนะครับ. . .
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
การย้อนเวลานี้ไม่ใช่การย้อนเวลาจริงไปครับ แต่เป็นการซ้อนทับเวลาด้วยช่วงเวลาก่อนหน้าครับ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
และแน่นอนคนที่ตายไปแล้วอย่างคุณหรือคนอื่นๆที่ตายไป ก็ได้ถูกขับออกจากห้วงเวลาไม่ได้คืนชีพขึ้นมา ดังนั้นตัวตนที่อยู่กับพี่คุณคือคุณเมื่อ5ปีก่อนครับ. . .ผมได้ช่วยคุณไว้ครับ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
พอฟังมาถึงตรงนี้จะมีเรื่องที่ดูเป็นไปไม่ได้อยู่
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ผมมาจากต่างมิติครับ คล้ายกับนักท่องเวลา ผมมาที่นี่เพื่อช่วยโลกใบนี้ ระหว่างทางได้พบคุณผมจึงพาคุณมายังที่นี่อีกครั้ง
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
แล้วก็ได้รับการขอความช่วยเหลือของเทพแห่งโลกนี้อีกด้วยครับ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
พอคุณสิ้นชีพพันธะที่มีต่อพวกผู้คลั่งความกตัญญูก็หายไปครับดังนั้นอย่ากังวล
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ผมได้รับสกิลมากมายมารวมทั้งการพยากรณ์และคืนชีพครับ
พอเขาได้ฟังแบบนั้นก็ถึงกับตกใจแล้วก็ช็อคเป็นอย่างมากเพราะไม่นึกว่าผมจะพูดแบบนี้ออกมา
แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากเชื่อผม เพราะในตอนนั้นระบบก็ได้ยืนยันให้เขารู้
ʜᴀɴʏᴜʜʏᴇᴏɴɢ 🗡 ฮันยูฮยอน
. . .ชิ
ʜᴀɴʏᴜʜʏᴇᴏɴɢ 🗡 ฮันยูฮยอน
ขอบใจนะ ชินซอง
ʜᴀɴʏᴜʜʏᴇᴏɴɢ 🗡 ฮันยูฮยอน
ไม่รู้เลยว่าต้องตอบแทนนายยังไง
ʜᴀɴʏᴜʜʏᴇᴏɴɢ 🗡 ฮันยูฮยอน
แต่ว่าการที่ฉันจะกลับไปหาพี่อีกครั้ง. . .
ʜᴀɴʏᴜʜʏᴇᴏɴɢ 🗡 ฮันยูฮยอน
จะทำได้ไหม?
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ฉันจะช่วยเอง
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ขอแค่เชื่อใจฉันก็พอ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ในตอนนี้นายคือ ยองซู
[ ep. 3 ]
< บทที่ 3 - ความเชื่อใจ >
ทันทีที่ผมรับปากว่าจะช่วยเขา เพียงเพื่อ ความเชื่อใจ ของเขาเท่านั้น เขาก็รู้สึกแปลกใจ ก่อนที่จะถามขึ้นด้วยคำถามคำถามนึงที่บ่งบอกมาอย่างชัดเจนเลยว่ากำลังสงสัยในตัวของผมอยู่
ʏᴇᴏɴɢsᴜ 🗡 ยองซู
. . .ยองซู งั้นสินะ เข้าใจแล้ว ชื่อของฉันคือยองซู แต่ว่า ที่นายบอกว่าขอแค่ฉันเชื่อใจนายก็พอ . . . นี่นายต้องการแค่ความเชื่อใจจากฉันจริงๆ หรอ ไม่ได้ต้องการสิ่งตอบแทนที่มากกว่านั้นหรอ
คำถามของเขาที่ถามออกมาทำให้ตัวของผมนิ่งไปสักพัก แต่ผมก็ยิ้มก่อนจะพูดขึ้น
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ก่อนอื่น นายช่วยลุกไปจากตักฉันก่อนดีมะ?
คำพูดของผมในตอนนี้ทำเอาตัวเขาถึงกับหน้าแดงแล้วรีบลุกขึ้นไปทันที เพราะตอนแรกเขาก็นอนตักผมอย่างสบายใจเฉิบเชียว
ผมลุกขึ้นยืนก่อนจะพูดขึ้นถึงสิ่งที่เขาถามเมื่อครู่
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ฉันไม่ได้คิดที่จะเลี่ยงที่จะให้คำตอบหรอกนะ คำถามที่นายถามแค่ทำให้ฉันคิดหนักเหมือนกันน่ะ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ฉันน่ะไม่มีเหตุผลที่จะต้องการอะไรตอบแทนจากนายที่มากกว่านั้นหรอก
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
สิ่งที่ฉันต้องการจากนายก็มีแค่ความไว้เนื้อเชื่อใจจากนาย
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ในตอนนี้. . .เป็นเพียงช่วงเล็กๆหลังจากที่พี่ชายนายได้ย้อนเวลาไปเมื่อ 5 ปี ก่อนก็เท่านั้น
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ยังไม่ถึงเวลาที่นายจะไปหาเขาในตอนนี้ เพราะในตอนนี้ฉันยังไม่อยากทำให้เขาคิดว่าฉัรบ้าเกี่ยวกับข้อเท็จจริงของโลกนี้ที่เขาเองก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำนะ
คำพูดของผมที่พูดออกมา ทำให้เขาถึงกับนิ่งไปสักพัก เขามองมาที่ผมด้วยแววตาที่เปล่งประกาย แต่เขาก็ส่ายหัวแล้วพูดขึ้น
ʏᴇᴏɴɢsᴜ 🗡 ยองซู
ทำไมถึงนายตกลงที่จะช่วยฉันกันแน่
ʏᴇᴏɴɢsᴜ 🗡 ยองซู
นี่มันไม่ใช่เรื่องของนายสักหน่อยนี่
ʏᴇᴏɴɢsᴜ 🗡 ยองซู
ทำไมต้องช่วยฉันด้วยล่ะ !
ʏᴇᴏɴɢsᴜ 🗡 ยองซู
ขอบอกนะว่าฉันน่ะมีข่าวลือแย่ๆเต็มไปหมดเลย
ʏᴇᴏɴɢsᴜ 🗡 ยองซู
จะให้ฉันทำให้นายขุ่นมัว. . .มันก็
ผมหัวเราะออกมาจากคำพูดของเขาที่ได้ยิน ก่อนที่คนจะพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
อื้อ แล้วไง?
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ฉันก็แค่ช่วยเพราะอยากช่วย
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ช่วยเพราะไม่อยากเห็นใครต้องเจ็บปวด
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ถึงแม้ฉันจะไม่เคยรู้จักคนเหล่านั้นมาก่อน
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ช่วยคนพวกนั้นที่กำลังเจ็บปวดนี่
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
และมันก็ไม่มีเหตุผลมากพอที่ฉันจะไม่ช่วย
พอเขาได้ฟังก็ถึงกับตะลึงกับคำพูดของผมที่กล่าวออกไปกับเขา
เขาคุกเข่าลงต่อหน้าผมในทันที ก่อนจะพูดขึ้น
ʏᴇᴏɴɢsᴜ 🗡 ยองซู
รบกวนด้วยนะครับ. . .
พอผมเห็นท่าทีนั้นที่ถูกมนุษย์คุกเข่าใส่ในรอบหลายปีก็ถึงกับเขิน ผมจึงพูดขึ้นมาด้วยใบหน้าที่เขินอายเพื่อพยายามขอร้องให้เขาลุกขึ้น
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
น-นี่ อย่าคุกเข่าให้กันสิครับ ! ม-มันดูน่าอายแล้วก็เขินๆไงไม่รู้
คำพูดของผมที่เอ่ยไปทำให้เขาหัวเราะออกมา เขาลุกขึ้นแล้วเดินมาดึงผมไปกอดแทนเพื่อแสดงความขอบคุณ
ʏᴇᴏɴɢsᴜ 🗡 ยองซู
จะว่าไปที่นี่เคยเกิดดันเจี้ยนเบรคหรอครับ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
อื้อ เหมือนว่าจะพึ่งเกิดเมื่อกี้
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
แต่ว่าไม่ต้องห่วงฉันจัดการแล้ว
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
เวลามืดๆแบบนี้. . .นายยังจำที่อยู่ของพัคเยริมได้ไหม
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ตอนนี้พี่ของนายน่าจะอยู่ที่ร้านอาหารที่อยู่ใกล้ที่อยู่ของพัคเยริมในตอนนี้น่ะ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ถ้าจำไม่ผิดเดี๋ยวก็จะเกิดดันเจี้ยนเบรคขึ้นที่นั่นใช่ไหมนะ
ทันทีที่เขารู้ว่าพี่ชายของตนอยู่ในอันตรายก็คว้ามือของผมแล้วรีบพาตัวของผมไปที่นั่นในทันที
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ไม่ต้องห่วงมากขนาดนั้นหรอกเพราะสุดท้ายพัคเยริมก็ปลูกระดับ S ขึ้นมาได้ แถมยังมีคุณคิมซองฮัน อยู่ที่นั่นด้วย
พอเขาได้ยินอย่างงั้นก็วางใจ แต่ก็ไม่อาจอดทนได้ พุ่งไปอย่างกับจะแข่งกับใครงั้นแหละ
พอมาถึงก็ยังไม่เกิดอะไรขึ้น
ผมเลือกที่จะเดินตามหาฮันยูจินตามร้านต่างๆจนพบเขากำลังนั่งคุยกับพัคเยริมที่ยังไม่ได้ปลุกพลังอยู่
ในตอนนั้นฮันยูจินที่หันมาเห็นยองซูเข้าก็ถึงกับตกใจ
ʜᴀɴʏᴜᴊɪɴ 🌱 ฮันยูจิน
( เหมือนกันกับ. . .ฮันยูฮยอน? )
ผมที่เห็นสายตาของฮันยูจินจับจ้องไปทางคยองซูอย่างไม่ลดละ ผมก็ยิ้มออกมาก่อนจะผลักยองซูให้ไปหายูจิน
ผมเดินตามยองซูไปในตอนนั้นยูจินก็พูดขึ้นมา
ʜᴀɴʏᴜᴊɪɴ 🌱 ฮันยูจิน
ย-ยูฮยอน ย้อมผมใหม่หรอ! แล้วสีตานั่นมันอะไร! ล-แล้วมาทำอะไรที่นี่?
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
( ไม่ว่าจะเปลี่ยนไปแค่ไหนก็ยังคงจำคนที่เลี้ยงมากับมือได้เป็นอย่างดีสินะครับ )
คำพูดของฮันยูจิน ทำให้ยองซูถึงกับน้ำตาไหลแล้วเข้ามากอดเลยล่ะ
ในตอนนั้นฮันยูจินจึงได้ใช้สกิลในการตรวจสอบสถานะของน้องซู ทำให้รู้ความจริงที่ว่า ยองซูคือฮันยูฮยอนก่อนย้อนกลับมาในปีนี้นั่นเอง
ʜᴀɴʏᴜᴊɪɴ 🌱 ฮันยูจิน
. . .เป็นไปไม่ได้. . .
ʏᴇᴏɴɢsᴜ 🗡 ยองซู
เพราะได้รับการช่วยเหลือจากเขาผมเลยมาหาพี่อีกครั้งได้ด้วยตัวตนใหม่นี้
ʜᴀɴʏᴜᴊɪɴ 🌱 ฮันยูจิน
!. . .
ʜᴀɴʏᴜᴊɪɴ 🌱 ฮันยูจิน
งั้นหรอเข้าใจแล้วล่ะ
พอผมเห็นพวกเขาอยู่ด้วยกันก็สบายใจ
จากนั้นผมก็เดินออกมาจากตรงนั้นโดยที่ไม่หันหลังกลับไปด้วยซ้ำ แต่ในตอนนั้นเองผมก็ถูกยองซูเข้ามารั้งไว้โดยหารกอดจากด้านหลัง
ในตอนนั้นท้องฟ้าก็แปรปรวนทำให้ผมรู้ได้ทันทีเลยว่า พี่ซาน กำลังโมโหอยู่ ซึ่งมันก็หมายความว่าเขากำลังมองดูอยู่จากแดนเทพผ่านประตูมิตินั่นเอง
ผมเลยพูดขึ้นในภาษาของโต้วหลัวเพื่อให้พี่ซานใจเย็นลง
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ท่านพี่ อย่าห่วงเลยข้ามาที่นี่ด้วยความเต็มใจ จบวันนี้ข้าจะกลับแดนเทพอยู่แล้ว พอไปถึงข้าจะเล่าทุกอย่างให้ฟังเอง
สิ้นเสียงของข้าท้องฟ้าก็กลับเป็นปกติ
ในตอนนั้นทั้งยองซู ยูจิน และ เยริม เห็นก็ถึงกับตกใจ
เยริมที่เห็นก็รู้สึกสนใจขึ้นมาเลยเดินมาดึงแขนเสื้อของผมเบาๆเพื่อเรียกผม ก่อนที่จะพูดขึ้นมา
ʙᴀɢʏᴇʟɪᴍ 🧊 พัคเยริม
ม-เมื่อกี้พูดภาษาอะไรหรอคะ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
เอ่อ คือว่าดูเหมือนผมจะทำเทพโกรธผมก็เลยต้องใช้ภาษาเทพขอโทษเทพ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ผมมีสกิลแปลภาษาน่ะครับ
ทำเอาเยริมตาเป็นประกายเลย
ʙᴀɢʏᴇʟɪᴍ 🧊 พัคเยริม
ว้าวสุดยอดเลย!
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
นอกจากสกิลนี้แล้ว. . .ผมก็มีสกิลพยากรณ์ด้วยนะ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
จะสามารถพยากรณ์ได้เกี่ยวกับอนาคต 5 ปี หลังจากนี้. . .
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ถ้าเยริมไปกับยูจินล่ะก็ ไม่ว่ายังไงเธอก็จะเป็นฮันเตอร์ระดับ S ที่เก่งกาจและสดใสมากๆ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ยูจินก็จะเป็นเหมือนครอบครัวให้เธอ รวมทั้งกิลด์ฮันเตอร์ของฮันยูฮยอน ก็จะกลายเป็นเพื่อนของเธอ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
เชื่อฉันรึเปล่า. . .?
คำพูดของผมทำเอาเธอตกใจแล้วตาเปล่งประกายขึ้นมาทันทีเธอพยักหน้าก่อนจะรีบไปบอกยูจินในเรื่องที่เธอยอมตกลงร่วมทางด้วย
ในตอนนั้นยองซูก็กอดผมไม่ปล่อยเลยแล้วพูดขึ้น
ʏᴇᴏɴɢsᴜ 🗡 ยองซู
ฉันรู้ว่าตอนนี้เธอช่วยฉันมาหาพี่สำเร็จแล้ว
ʏᴇᴏɴɢsᴜ 🗡 ยองซู
แต่เราจะได้เจอกันอีกไหม
พอผมได้ฟังแบบนั้นก็ยิ้มออกมาแล้วพูดขึ้น
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
เจอสิครับ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
ต้องได้เจอกันแน่ๆ
sɪɴsᴇᴏɴɢ 🌙 ชินซอง
แต่ว่าตอนนี้ผมต้องกลับไปที่โลกของผมก่อน
พอผมพูดจบผมก็สลาบหายไปเลยโดยไม่ให้แม้แต่คำอำลา
ʏᴇᴏɴɢsᴜ 🗡 ยองซู
( ไม่รู้เลยว่าทำไม. . .ถึงรู้สึกว่าถ้าเจอกันครั้งต่อไปต้องหาโซ่มาล่ามเขาไว้ไม่ให้ไปจากเรา )
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
