อย่ามาชอบผม!
จุดเริ่มของเรื่องราว
เสียงชัตเตอร์ของกล้อง ดังขึ้นในความเงียบตอนเช้าตรู่ ภายในห้องเรียน
และผมที่กำลังหันกล้องไปถ่ายที่มุมอื่นๆต่อ
หน้ากล้องของผมก็มี ผู้หญิงคนนึง เธอเข้ามาในเฟรมอย่างใกล้มาก มันทำให้ผมตกใจจนเผลอกดถ่ายภาพตรงหน้านั้นโดนไม่รู้ตัว
ไอลีน
! โอ้ฉันทำนายตกใจหรอ?
ธรรมะ
ไอลีน! ผมบอกแล้วไงว่าอย่าโผ่ลมาแบบนี้อีก!
ไอลีน
นายไม่ชอบแต่ฉันชอบนี้น้า~ //ยิ้มกว้าง
ธรรมะ
ชอบแกล้งผมเนี่ยนะ ไม่เอาด้วยหรอก
ไอลีน
ป่าวซะหน่อย ฉันชอบนายต่างหากเล่า
ธรรมะ
หรอ แต่ผมไม่ชอบคุณ //เดินไปนั่งโต๊ะ
ไอลีน
โถ่~ อย่าใจร้ายกันสิ ใจดวงน้อยๆของฉันมันเปราะบางมากเลยนะนายรู้ไหม
ธรรมะ
ไม่ และไม่อยากรู้ด้วย
ไอลีน
ฮือ! แต่เอาเถอะนะ //เดินไปที่โต๊ะที่ธรรมะนั่ง
ไอลีน
ถึงนายจะใจร้ายกับฉันยังไง
ไอลีน
ฉันก็จะจีบนายให้ติดก่อนเราทั้งสองจะจบม.6 ให้ได้เลย! //ยิ้มหวาน
ธรรมะ
เธอไม่มีทางทำได้หรอก
สวัสดีครับ ผมชื่อธรรมะ ตอนนี้ผมอยู่ม.5 และผมเป็นตากล้องและมือกลองของโรงเรียน
พวกคุณคง งงกันอยู่ใช่มั้ยว่า เธอคนนี้เป็นใครกัน แล้วนี่มันเรื่องไร
แต่เราคงจะต้องย้อนไปตอนเปิดเทอมของวันที่สอง
เป็นวันที่สดใส นกร้องขับขาน
ในวันนั้น เป็นวันที่สองของเปิดเทอม
ขณะนั้น ผมอยูชั้นด่านฟ้า เพื่อที่หาที่กินข้าวสงบและถ่ายภาพบรรยากาศตรงนั้น
และนั้นคือวันแรกที่ผมได้พบกับเธอ
เธอยืนอยู่ที่ขอบด้านฟ้า ตอนนั้นเอาทำผมตกใจ เพราะไม่เคยเห็นอะไรแบบนั้น
ธรรมะ
นี่! เธอคิดจะทำอะไรน่ะ!
ผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรไป แต่รู้ตัวอีกที่ก็ ดึงเธอมาอยู่ในอ้อมแขนของผมแล้ว
ธรรมะ
เธอมีปัญหาอะไรทำไมคิดสั้นแบบนั้นกันน่ะ!
เธอดูตกใจมากหลังจากที่ผมตะโกนใส่เธอไป
แต่ผิดขาดมาก เธอกลับหัวเราะออกมา
ไอลีน
นายคิดว่าฉันจะกระโดดลงไปสินะ
ไอลีน
555 เอาเถอะ ฉันไม่ได้คิดไรมากๆ
ไอลีน
ขอบคุณที่หวังดีนะ//ยิ้มให้
มันเป็นสิ่งที่ผมคิดกับรอยยิ้มนั้น
ธรรมะ
เอ่อ อ้ะ โทษที//เลิ้กลั่กพร้อมกับปล่อยไอลีน
ไอลีน
5555 น่ารักเหมือนเดิมเลยย~
เสียงกระดิ่งโรงเรียนดังขึ้นบอกถึงเวลาการทำเวร
เธอเงียบไปซักพักนึง ก่อนที่จะตอบกลับมา
ไอลีน
..ฉันชื่อ ไอลีน //ยิ้มกว้าง
ไอลีน
ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันไปละ
ไอลีน
แล้วเจอกันใหม่นะ ธรรมะ
เธอได้รีบวิ่งออกไปและคำถามตอนนั้นก็ปรากฏขึ้นคือ
" ทำไม เธอถึงรู้ชื่อฉันกันนะ "
และหลังจากวันนั้น เธอก็เริ่มมาหาผมอยู่เลื่อย เอาขนม,น้ำมาให้ และก็มายอดมุขใส่บ้าง
ตอนแรกผมคิดว่าเธอคงไม่มีเพื่อน แต่พอนานเข้าก็ไม่คิดงั้นละ
และวันนึงเธอมาบอกชอบผม และบอกจะจีบ แต่ผมก็ปฏิเสธเพราะผมยังลืมรักเก่าไม่ได้
แต่ถึงบอกไป เธอก็มาหาผมอยู่ดี จนผมรู้สึกเหนื่อยใจขึ้นมาเลยละ
ไอลีน
ถอนหายใจบ่อย ระวังแก่เร็วนะ
ไอลีน
โถ่~ แต่เถอะ ถึงนายจะแก่ ฉันก็ชอบนายอยู่ดี //ยิ้มม
ธรรมะ
และไม่มีทางชอบด้วย //หันออกไปมองที่หน้าต่าง
ไอลีน
ฮึๆ //เดินไปกวาดหลังห้อง
ทุกคนในชั้นเรียนเริ่มมาถึงห้องกันมากขึ้นๆ
เสียงกระดิ่งดังขึ้น บอกถึงเวลา เรียนคาบเช้าได้เริ่มขึ้น
ไรท์เอง
จ๊ะเอ๋! มาแล้วน้าาาา
ไรท์เอง
รู้ว่ารอนานนะเพื่อนน
ไรท์เอง
เอาจริงก็อยากลงเร็วกว่านี้
ไรท์เอง
แต่เห็นท่าทีเอง มันน่าสนุกดี5555
กินข้าว
ตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยง ทุกคนภายในห้องก็ต่างทยอยกันไปกินข้าวและก็มีบางส่วนที่ห่อข้าวมากินที่ห้องเรียน
ส่วนผม ก็ห่อข้าวมาไปกินที่บนด้านฟ้า
ธรรมะ
//กำลังเดินไปที่ด้านฟ้าโรงเรียน
ไอลีน
อ้ะ ธรรมะรอด้วยสิ ฉันไปด้วย!
ธรรมะ
จะมาทำไม ไม่ไปอยู่กับเพื่อนเธอเหล่า
ไอลีน
น้านะ ขอไปกินข้าวด้วยย กราบเลยละ//ยกมือเตรียมไหว้
ธรรมะ
เห้ยไม่ต้องไหว้ๆ //เลิ้กลั่ก
ไอลีน
งั้นให้ไปกินด้วยสิ~ กินคนเดียวไม่อร่อย~
ไอลีน
อ้ะ รอด้วย //วิ่งตาม
ไอลีน
ดีจ้ะ กล้า ชินจัง //ออกมาจากด้านหลัง ธรรมะ
ชิน
ก็บอกให้เรียกชินพอ ไม่ต้องเติมจังก็ได้มั้ย
ธรรมะ
//เดินไปนั่งข้างๆกล้า
กล้า
แล้วทำไมวันนี้มานี้ละ
ไอลีน
พอดีแพรวไม่มา //เดินไปนั่งข้างๆ ธรรมะ
ไอลีน
ไม่อยากนั่งกินข้าวคนเดียวด้วย มันไม่อร่อย~
กล้า
มากินข้าวกับพวกเราแล้วจะอร่อยหรอ
ไอลีน
อร่อยสิ อร่อยมากไปอยู่กันหลายคนยังอร่อย
ไอลีน
และมี ธรรมะร่วมด้วยเนี่ย อร่อยเพิ่มเป็น ร้อยเท่าเลย~ //ยิ้มกว้างและพร้อมกับทำมือขยายใหญ่ขึ้น
ไอลีน
ข้าวของธรรมะ น่ากินจัง
ชิน
555 มันใจร้ายแค่กับเธอนั้นแหล- โอ้ย
กล้า
อย่าพูดแบบนั้นดิ //ตบหัว ชิน
ไอลีน
ไม่เป็นไรหรอกก ฉันไม่ถือ
ไอลีน
เรากินข้าวกันเถอะ เดี๋ยวหมดเวลาก่อน //ตักข้าวเข้าปาก
ชิน
ช่ายย ท้องตึงหนังตาก็หย่อนเลย //นอน
ธรรมะ
กินเสร็จแล้วนอนเลย เดี๋ยวอ้วนขึ้นแน่แกน่ะ
ชิน
อ้าวๆ เห็นแบบนี้ ฉันก็เข้าฟิตเนสนะเฮ้ย
ไอลีน
นี่ก็ยังเหลือเวลาเยอะอยู่
ไอลีน
พวกนายเอาปิ่นโตมานี้สิ เดี๋ยวเราเอาไปล้างให้
ไอลีน
จริง ต่อไปเราเรียนอาหารพอดี
กล้า
ก็เกร็งใจนะ แต่ก็ชอบใจ
ไอลีน
ไม่เป็นไรๆ เราเต็มใจช่วย
เพื่อนทั้งสองของผมได้ยื่น ปิ่นโตไปให้กับเธอ และจากนั้น ไอลีนก็หันมาหาผมและส่งยิ้มให้
ไอลีน
เอา ปิ่นโตมาสิ เดี๋ยวเราล้างให้
ผมและเธอชุดกระชาก ปิ่นโต ไปมาจนผมที่จับมันไม่แน่นมากนัก
ปิ่นโตได้ตกหล่นลงที่ขาของเธอ
ชิน
น่านไง หกจนได้ //นอนตะแคง
ไอลีน
ไม่เป็นไรๆ เราไม่โกรธธรรมะหรอก
ไอลีน
แค่นี้เองด้วยปัดออกอยู่แล้ว //ลุกขึ้นยืน หยิบปิ่นโตของธรรมะขึ้นและ ปัดเศษข้าวออกจากกระโปง
ไอลีน
งั้นไปก่อนนะ เจอกันคาบท้ายนะธรรมะ //ยิ้มให้ก่อนที่จะเดินออกไป
ชิน
ไม่ได้เรียนอาหารด้วยกันรึ
ธรรมะ
สบายใจซะที ยัยนั้นไป
ชิน
ไม่คิดว่า ลีน จะโกรธแกบ้างรึไง
ธรรมะ
ยัยนั่นก็ไม่โกรธฉันหรอก ยัยนั่นมันชอบฉันจะตาย
กล้า
เฮ้อ แกมันเนี่ยน้า จริงๆเลย
กล้า
ฉันอยากรู้จริงกว่า ไอลีน ชอบคนอย่างแกไปได้ยังไงกัน
ธรรมะ
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน //พึมพำก่อนที่จะหันนอนตะแคง
ไอลีน
....//เดินไปล้างปิ่นโต
เฌอปราง
พาไปซักพัก เสียงอ่อนโรงเรียนดัง บอกเวลาหมดพักเที่ยง
ธรรมะ
ฉันไปก่อนนะ //เดินออกไป
กล้า
ไอ้เวร ชินตื่น //เอาเท้าเขี่ย
กล้า
เวร ตื่น //เหยียบหนอนน้อย
หลังจากธรรมะเข้ามา เพื่อนในชั้นคนนึงเดินมาหาผม
ตัวประกอบ
ธรรมะ ไอลีนเอาปิ่นโตมาให้ อยู่ที่นายนั่งประจำนายน่ะ
ตัวประกอบ
อืม //กวาดห้องต่อ
ธรรมะ
(ทำไมครั้งนี้ไม่มายื่นให้ตัวเองละ)
ตัวประกอบ
อ๋อ จริงสิ ไอลีนเอากระดาษให้ด้วย //หยิบกระดาษออกจากกระเป๋ากระโปรงและยืนให้ ธรรมะ
ธรรมะ
( เขียนไรมาอีกเนี่ย ) //รับมาเปิดอ่าน
ข้อความในกระดาษ
* ธรรมะไม่ต้องคิดถึงเราน้าา ที่เราไม่ได้ไปคืนปิ่นโ- *
ธรรมะ
... //ขยะกระดาษทิ้งและปาทิ้งที่หน้าต่างไป
"สัส ใครปากระดาษมาเนี่ย! "
ธรรมะ
(ชั่งเถอะ) //เอาปิ่นโตออกไปวางข้างกระเป๋าตัวเอง
หลังจากไม่นาน อาจารย์ก็มา
ตัวประกอบ
เอาๆ ไปนั่งที่เร็วเป็นกลุ่มเร็ว
ตัวประกอบ
วันนี้อาจารย์จะพาต่อวงจร....
ผ่านไป 2 ชม. การสอน วิชาAi ได้จบลง และผมก็เก็บของกำลังจะออกจากห้อง
และหน้าห้องผมก็มีผู้หญิงตัวเตี้ยๆอยู่
ธรรมะ
เธอจะมาทำไมเนี่ย ไม่ไปห้อง
ไอลีน
ก็มารอรับว่าที่สามีในอนาคตของฉันไง //วิ้ง(｡•̀ᴗ-)✧
ธรรมะ
ใครไปสามีเธอกัน อย่าเพ้อนักหน่อยเลยน่า //เดินไปหยิบกระเป๋าและหารองเท้า
ไอลีน
โถ้ อ้ะรองเท้านายอยู่นี่ //ชูรองเท้า ธรรมะ
ไอลีน
สงสัยละสินะ ว่าทำไมถึงรู้ได้~~
ไอลีน
เพราะ รองเท้า ธรรมะมีรูอยู่2จุดและมีขาวๆตรงส้นรองเท้าไง~
ไอลีน
ห้ะ เดี๋ยวไม่ใช่ชะหน่อย-//ถูกแย่งรองเท้าจากมีไป
ไอลีน
หึ้ยย-ย ธรรมะใจร้าย และรุนแรงมากเลย//วิ่งตามมาจนทัน
ไอลีน
หึ้ยย แต่เถอะนายจะใจร้ายหรืออะไรกับฉันแค่ไหน ฉันก็ยังชอ-
เฌอปราง
บังเอิญจังนะ นายเรียนอะไรหรอ
เฌอปราง
อ๋ออ เด็กวิท-คณิตนินะ
ธรรมะ
แล้วเฌอปรางละ เรียนไร
เฌอปราง
เนี่ย ยังไม่ทันเข้าเรียนเลย เขาก็สั่งงานแล้วเนี่ย
เฌอปราง
ดูแล้วน่าจะอยากมากๆด้วยย T^T
ธรรมะ
สู้ๆนะ คงไม่อยากหรอก เธอเก่งอยู่แล้วนิ //ลูบหัว เฌอปราง
เฌอปราง
อืมแล้ว เรียนเป็นไงบ้าง
เฌอปราง
งั้นหรอ รักษาตัวเองดีไปด้วยละ
เฌอปราง
แอบมีไข้รึป่าวเนี่ย //จะยืนมือไปแตะหน้าผาก
ไอลีน
อืมม...//ยืนมือไปจับแก้ม ธรรมะและดึงลงมาให้หน้าผากแตะกัน เพื่อวัดไข้
ไอลีน
ไม่นะ ธรรมะไม่มีไข้หรอก //ปล่อยธรรมะและหันไปตอบ เฌอปราง
ไอลีน
อ๋อ ฉันชื่อ ไอลีนน่ะ เป็นว่าที่แฟนในอนาคต ธรรมะน่ะ //ยิ้มให้เฌอปรางและหันไปก่อนแขนธรรมะ
ไอลีน
เราไปเรียนกันดีกว่านะ เดี๋ยวจะสายเอา เนอะ
ไอลีน
ไปก่อนน้าา //ลากธรรมะออกไปทันที
ธรรมะ
ปล่อยผมได้แล้ว! //สะบัดไอลีนออก
ไอลีน
อ้ะ //ล้มลงไปนั่งที่พื้น
ไอลีน
อูย~ จะสะบัดทำไมเนี่ย
ธรรมะ
เมื่อกี้เธอพูดอะไรออกไปเนี่ย!
ไอลีน
ก็นายนั้นแหละ ยังไงนายก็ต้องหันมาชอบฉั-
ธรรมะ
ผมก็บอกไปหลายครั้งแล้วนะ
ธรรมะ
ว่าฉันไม่ชอบเธอไงและไม่มีทางหันมามองเธอหรอก ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึไง! //ตะคอก
ณ ตอนนั้นคนที่ผ่านไปมาก็เริ่มจะมามุมดูพวกเราสองคนมากขึ้น มากขึ้น
ไอลีน
อึก! ...จะตะคอกฉันทำไมเนี่ย!
และก็ในฝูงคนนั้นมีคนออกมาช่วย ยัยนั้น
ธรรมะ
ผมจะไม่มีทางหันมามองเธอหรอก //เดินออกไป
เมื่อผมเดินไปถึงห้องเรียง คาบเรียนสุดท้ายได้เริ่มขึ้นทันที แต่ผ่านไปนาน ผมก็ไม่เห็นยัยนั้นจะเดินมาเข้าเรียน
แต่ชั่งเถอะผมไม่สนและไม่อยากสนเธอด้วย มาตามติดอยู่ได้
และผมก็ยังไม่เห็นหน้ายัยนั้นเลย
ชิน
....ಠ︵ಠ //ชูนิ้วกลางให้ ธรรมะ ก่อนที่จะหนีไปที่รถและขับออกไปทันที
ธรรมะ
มันเป็นอะไร? //เดินไปข้างๆ กล้า
ผมไม่ค่อยจะเข้าใจพวกมันมากหรอก และก็ไม่สนใจกับคำตอบที่ได้มา
ผมก็เดินออกไปรอรถ และกลับบ้าน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
