(มีคำหยาบคายและ Ncนิดๆหน่อยๆ)
ตอนที่ 1 น่ารักจังวะ!!
แคทที (นอ.): //วิ่ง
กราฟฟิก (พอ.): //เดิน
แคทที (นอ.): //ชน เอ๊อะ!!
กราฟฟิก (พอ.): เอ่อ.. ขอโทษครับ
แคทที (นอ.): ขอโทษค่ะ!!
กราฟฟิก (พอ.): ไม่เป็นไรครับ //ยิ้ม
แคทที (นอ.): (หล่อนะเนี่ย..ไม่เคยเห็นเลยแฮะ) //เผลอยิ้ม
กราฟฟิก (พอ.): (น่ารักจังวะ!!) //เผลอยิ้ม
กราฟฟิก (พอ.): (เชี่ย!! เผลอยิ้ม)
แคทที (นอ.): (เราจะยิ้มทำเพื่อออ อ๋อเพราะหล่อ.. เอ้ย! ไปๆ ไม่อยู่แล้ววว)
แคทที (นอ.): เอ่อ.. ขอตัวนะคะ! //หน้าแดง+เดินไป
ตัด
ตอนเที่ยงหน้าสนามแบตเป๊าะๆ! แป๊ะๆ!
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): เหนื่อยว่ะะะ //เหงื่อเปียกชุดกีฬาเยอะ (พูดพร้อมกัน)
แคทที (นอ.): งั้นพักกัน //เหงื่อเปียกชุดกีฬาเยอะมาก
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): เคร ไปเปลี่ยนชุดกันมั้ย เหงื่อเปียกกันโชกเลยว่ะ
แคทที (นอ.): เออ เค
เดินผ่านสนามฟุตบอล
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): มึง!
แคทที (นอ.): เชี่ยไร
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): ไม่เคยเห็นทีมนี้เลยว่ะ แต่เข้าโกลอีกฝั่งนึงรัวๆเลยว่ะ ชนะไอพวกพี่ที่แข่งด้วยนี่หว่า โหดจังวะ!
แคทที (นอ.): เออจริง! เก่งว่ะ!
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): เห้ย! เชี่ยย! นั่นมันพี่กราฟฟิกกับแก๊งเค้านี่ ระหว่างที่มึงไปเปลี่ยนเสื้อกีฬากูสืบมาละ มีพี่พอร์ช พี่เปรม พี่มิกค์ พี่บาส ครบเลยนี่ โครตหล่อ เก่งด้วย!
แคทที (นอ.): เชี่ย! จริงด้วยว่ะ
ในสนาม
บาส(พ.พอ.): //เตะบอล (เป็นโกล)
มิกค์(พร.+พ.พอ.): ไอเปรม //วิ่งรับลูก //เตะบอลไปให้เปรม
เปรม(พ.พอ.): ไอพอร์ช //วิ่งรับลูก //เตะบอลให้พอร์ช
พอร์ช (พ.พอ.): ... //รับลูก //เตะให้กราฟฟิก
กราฟฟิก (พอ.): ... //รับลูก //วิ่งเตะเข้าโกล
กราฟฟิก (พอ.): เย่!!! (พูดทุกคน)
ฝั่งตรงข้าม
....: สนุกมาก พวกเราขนาดเป็นนักแข่งพวกเรายังสู้ไม่ได้เลย ห้องเราต้องไปเรียนละ ว่างๆมาเล่นกันอีกล่ะ
กราฟฟิก (พอ.): อืม
พอร์ช (พ.พอ.): เชี่ยย!
กราฟฟิก (พอ.): อะไร
พอร์ช (พ.พอ.): น้องคนนั้นเปล่า //ชี้แคทที
กราฟฟิก (พอ.): เชี่ยย! ใช่ มาดูพวกเราแข่งด้วยว่ะ //ยิ้ม
พอร์ช (พ.พอ.): มึงชอบน้องเค้าแล้ว //ยิ้มเจ้าเล่ห์
เปรม(พ.พอ.): ชอบแน่~~~ (พูดทุกคน) //ยิ้มเจ้าเล่ห์ทุกคน
กราฟฟิก (พอ.): เออ คงงั้นอะ ไปแอ็คกัน //ยิ้มเจ้าเล่ห์
มิกค์(พ.พอ.): เออ ดีเหมือนกัน ไม่ได้เจอสาวนานละ
บาส(พ.พอ.): ไม่มีใครเอาอ๋อ 555
มิกค์(พร.+พ.พอ.): พ่อมึงดิ
บาส(พ.พอ.): 555 (ขำทุกคน)
ตัดไปที่แคททีกับมายเฟรนด์
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): เค้ามองมึงว่ะ ทุกคนด้วย
แคทที (นอ.): เอออะดิ กูต้องทำไงวะ! กู..กู..กู.....กูชอบเค้าว่ะ!!!
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): เพื่อนกูมีคนที่ชอบแล้ววว
แคทที (นอ.): เดี๋ยวว ไอเชี่ย ละกูต้องทำไง
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): เค้าจะมาหามึงแล้ว มึงไม่ต้องกลัว เค้าไม่
ทำไรหรอก ดูแล้ว น่าจะมาเก๊ก มึงทำตัวปกติ แค่สุภาพนะเว้ย
แคทที (นอ.): เคๆ
(มีคำหยาบคายและ Ncนิดๆหน่อยๆ)
ตอนที่ 2 เชี่ยอะโชคร้าย ส่วนพี่มึงอะต้องเรียก เหี้ย ละ
กราฟฟิก (พอ.): น้องเค้ากลัวกูเปล่าวะ //เดิน
พอร์ช (พ.พอ.): ไม่หรอก //เดิน
พอร์ช (พ.พอ.): เอ่อ.. น้องครับ เพื่อนผมชอบน้องอะครับ..
แคทที (นอ.): ค..คะ?!
พอร์ช (พ.พอ.): ล้อเล่นครับ..
กราฟฟิก (พอ.): ตกใจหมดไอเหี้ย //กระซิบ
กราฟฟิก (พอ.): พรุ่งนี้พี่จะมาเล่นอีก.. มาดูพี่ด้วยนะครับ..
แคทที (นอ.): ค..ค่ะ //หน้าแดง
เปรม(พ.พอ.):ละน้องชื่อไรครับ
แคทที (นอ.):ชื่อ แคทที ค่ะ
มิกค์(พร.+พ.พอ.):ละน้องล่ะครับ
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): ช..ชื่อ มายเฟรนด์ค่ะ เรียนสั้นๆว่า..มายด์ก็ได้ (หล่อจังวะ) //หน้าแดง
มิกค์(พร.+พ.พอ.): ครับ //ยิ้ม
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): (ยิ้มทำมะเขือพวงไร น่ารักเกิ๊น หล่อด้วย) //หน้าแดง
บาส(พ.พอ.): แต่วันพุธพวกพี่ไปเล่นบาสนะครับ ไปดูได้ //ยิ้ม
พอร์ช (พ.พอ.): พวกพี่ไปละนะครับ //ยิ้ม
เดินออกไปกันหมด จนเหลือแต่แคททีกับมายด์เฟรนด์ที่ยังยืนอึ้งอยู่
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): เชี่ยย โครตหล่อเลยย //หน้าแดง//หันไปมองแคทที
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): มึง! //เห็นแคททีหน้าแดงมากเลยพาไปห้องพยาบาล
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): มึงดีขึ้นมั้ย ดีนะกูบอกครูว่ามึงเป็นไข้
แคทที (นอ.): ดีขึ้นละ แม่งหล่อชิบ ถ้าตายได้กูตายละ แล้วมึงอะเห็นหน้าแดงเหมือนกันถูกใจคนไหนวะ
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): คนที่ชื่อ มิกค์ คนที่ถามชื่อกูอะ
แคทที (นอ.): แต่ละคนไม่เหมือนกันเลย แต่ที่เหมือนกันหมด คือ หล่อ เก่ง และรวยเหมือนที่มึงว่ามั้ง
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): อืม กูคงชอบพี่มิกค์ว่ะ
แคทที (นอ.): อืม กูก็คงชอบพี่กราฟฟิกคนนั้นนั่นแหละ กูไปเรียนเลยนะ
มายด์เฟรนด์ (นร.+พ.นอ.): อืม.. งั้นไปกัน..
ตัด
ตอนบ่าย..
ล้อมดาว(น.ร.): พี่แพทริคขาา (สตอ) //ลูบอกแพทริค
แพทริค(นย.ร): ว่าไงครับ //ยิ้ม
แพทริค(นย.ร): อยากทำเหรอ😏
ล้อมดาว(น.ร.): ค่ะ.. ล้อมดาวอยากทำ..😏
แพทริค(นย.ร): //จูบล้อมดาว
ล้อมดาว(น.ร.): //จูบตอบ (ยังไม่อยากNc)
ตัดไปตอนทำเสร็จ
ล้อมดาว(น.ร.)://นอนกอดแพทริค
แพทริค(นย.ร)://กอดล้อมดาว
แอ๊ด..
พอร์ช (พ.พอ.): พี่! //ชะงัก พาผู้หญิงที่ไหนมาอีกแล้วน่ะ! //ตะโกน พร้อมทำหน้าโกรธ
แพทริค(นย.ร): ทำไม //ยช.
พอร์ช (พ.พอ.): ก็ถ้าคุณพ่อกลับมาจะทำไงครับ! //ตะโกน
ล้อมดาว(น.ร.): ใครเหรอคะ? //ทำเสียงอ้อน (สตอ)
แพทริค(นย.ร): น้องผมน่ะ ไม่ต้องสนใจหรอก //จับล้อมดาวจูบ
ล้อมดาว(น.ร.): ค่ะ.. //มองแรงใส่พอร์ช
พอร์ช (พ.พอ.): ผมจะฟ้องคุณพ่อ //เดินออกไป
แพทริค(นย.ร): (บอกไปสิ เพราะคนที่จะต้องเจ็บคือเธอต่างหาก)
ตัด
ห้องนอนแคทที
แคทที (นอ.)://ออกมาจากห้องนํ้า
แคทที (นอ.): สบู่ล้างหน้าที่มายด์ให้มาดีนะเนี่ย เหมือนรู้ใจแวมไพร์คนนี้เลย เฮ้อ..ให้ตายเถอะหยุดคิดถึงเค้าไม่ได้สักทีโว้ยยย~~~
ตัด
ห้องนอนกราฟฟิก
กราฟฟิก (พอ.): //เล่นเกมกับเปรมมิกค์และบาส
กราฟฟิก (พอ.): คิดถึงแคทว่ะ..
เปรม(พ.พอ.): เพิ่งรู้จักเรียกชื่อย่อแล้วเหรอวะ
มิกค์(พร.+พ.พอ.): เออ
บาส(พ.พอ.): วันนี้ทำไมไอพอร์ชไม่เล่นวะ
กราฟฟิก (พอ.): เห็นบอกว่ามันกลับไปหาพี่น่ะ
มิกค์(พร.+พ.พอ.): พี่ที่ใส่ร้ายไอพอร์ชอะนะ
กราฟฟิก (พอ.): อืม
เปรม(พ.พอ.): หวังว่าจะไปได้ดีนะ
บาส(พ.พอ.): อืม (พูดพร้อมกัน)
กราฟฟิก (พอ.): ไอพอร์ชโทรมาว่ะ
เปรม(พ.พอ.): รีบรับเลย (พูดพร้อมกัน)
กราฟฟิก (พอ.): โหล
พอร์ช (พ.พอ.): มาเจอกันที่ร้านเหล้า ที่เดิม ตอนนี้เลย
กราฟฟิก (พอ.): เออๆ (พูดพร้อมกัน)
พอร์ช (พ.พอ.): มึงคุยกับเพื่อนอยู่อ๋อ
กราฟฟิก (พอ.): โทรกันอยู่
พอร์ช (พ.พอ.): งั้นเรียกมาด้วย
กราฟฟิก (พอ.): มันรู้แล้ว แค่นี้นะ
พอร์ช (พ.พอ.): อืม //วางสาย
ตัด
ที่ร้านเหล้า
กราฟฟิก (พอ.): กูมาละ มึงมีไร //รีบร้อน
เปรม(พ.พอ.): พวกกูด้วย (พูดพร้อมกันกับเพื่อนที่เหลือ)
พอร์ช (พ.พอ.): มึงรู้ใช่มั้ย ว่ากูไปหาพี่มา
กราฟฟิก (พอ.): รู้ (พูดพร้อมกัน)
พอร์ช (พ.พอ.): ตอนนี้พี่กูอยู่บ้านพ่อ
เปรม(พ.พอ.): ห๊ะ!
มิกค์(พร.+พ.พอ.): พี่มึงไม่ได้ทำไรใช่ปะ
บาส(พ.พอ.): เออ
พอร์ช (พ.พอ.): ทำอะดิ.. พี่กูเอาผู้หญิงเข้าบ้านมา
กราฟฟิก (พอ.): เชี่ยเอ้ยย
เปรม(พ.พอ.): เชี่ยอะโชคร้าย ส่วนพี่มึงอะต้องเรียก เหี้ย ละ
พอร์ช (พ.พอ.): เออ ไอสัส มึงรู้ใช่ปะ ว่าพ่อกูไม่ชอบให้ผู้หญิงที่ยังไม่ได้แต่งงานกันเข้าบ้าน
บาส(พ.พอ.): แล้วพี่มึงจะทำไง
มิกค์(พร.+พ.พอ.): ไม่ใช่ว่าทำเหมือนตอนนั้นใช่มั้ย
พอร์ช (พ.พอ.): กูไม่รู้ว่าพี่จะทำแบบนั้นมั้ย แต่ขอให้ไม่เป็นแบบนั้น แต่กูบอกพ่อละ หวังว่าพ่อจะเข้าใจกู
ย้อนกลับไปอดีต
3 ปี ที่แล้ว
พอร์ช (พ.พอ.): พี่ครับ! ผมกลับมาแล้ว🥰
แอ๊ด
......: อ๊ะ!.. พี่ เบาๆหน่อยค่ะ
แพทริค(นย.ร): ครับ
พอร์ช (พ.พอ.): //ชะงัก
พอร์ช (พ.พอ.): พี่...
แพทริค(นย.ร):...หืม พ..พอร์ช!.. มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ!
พอร์ช (พ.พอ.): ทำไมพี่ทำงี้อะ นั่นมันแฟนผม..พี่ก็รู้..และพี่ก็รู้ว่าผู้หญิงที่ยังไม่แต่งงานกับพี่..ห้ามเอาเข้าบ้าน //ร้องไห้ไม่หยุด
แพทริค(นย.ร):พ..พี่..
แพทริค(นย.ร): นี่แฟนพี่!
พอร์ช (พ.พอ.): พี่..มันบ้าไปแล้ว..ใบ..ใบ..ออกมาครับ ออกจากบ้านหลังนี้คุณได้ยินหมดแล้วนี่ครับ คุณเข้าบ้านไม่ได้นะครับ
ใบไม้: ค..ค่ะ.. //หยิบชุดมาใส่อย่างรวดเร็ว
แพทริค(นย.ร): อย่า!..ใบ..
ใบไม้: ไม่ได้ค่ะ..ถ้าพี่รักใบ..พี่จะทำแบบนี้ทำไม..พี่ให้ฉันกินยาปลุก...และทำแบบนี้! ฉันคือแฟน พอร์ชค่ะ ไม่ใช่พี่!
พอร์ช (พ.พอ.)://จับแขนใบไม้ พาออกห้องไป
พ่อ(แพทริคกับพอร์ช): //ชะงัก
พ่อ(แพทริคกับพอร์ช): นี่ แกกล้าดียังไงพาผู้หญิงเข้าบ้านมา ห๊ะ!!
พอร์ช (พ.พอ.):ม..ไม่ใช่..นะครับพ่อ นี่พี่แพทริคพามา
ใบไม้:ช.ใช่/
แพทริค(นย.ร): เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ
พอร์ช (พ.พอ.): พ..พี่ ยอมรับมาเถอะครับ!!
แพทริค(นย.ร): อะไรล่ะ
พอร์ช (พ.พอ.): ก็เรื่องผู้หญิงไงครับ!!
แพทริค(นย.ร): ก็นั่น มันแฟนเธอไม่ใช่เหรอ
พ่อ(แพทริคกับพอร์ช): พอกันที! พอร์ช นายก็อยู่ ปี 1 แล้ว ออกไปอยู่หอคนเดียวไป อยากเอาผู้หญิงเข้าห้องเพื่อให้อนาคตเสื่อมเสียก็แล้วแต่เธอเลย เพราะนั่นมันบ้านเธอ ฉันไม่สนอะไรเธอแล้วว!!
พอร์ช (พ.พอ.): ฮึกๆ ค..ครับ ผมจะมาเยี่ยมอีกนะครับ//ร้องไห้
ใบไม้: ขอโทษนะ..//นํ้าตาไหล
พอร์ช (พ.พอ.): //เดินออกจากบ้านไปกับใบไม้
ไม่นานบอดิการ์ดก็เอากระเป๋าข้าวของของพอร์ชไปให้และพ่อก็ยกรถสปอร์ตคันหนึ่งให้กับพอร์ช
พอร์ชไปส่งใบไม้ พร้อมกับยาคุมให้ และไม่นาน....
.....เธอก็..ฆ่าตัวตาย....
พอร์ชร้องไห้หนักมาก.. มีแค่เพื่อนนี่แหละที่คอยปลอบคอยอยู่ข้างพอร์ช ถึงพอร์ชจะไม่อยู่บ้านพ่อแล้ว..แต่พ่อก็ให้พอร์ชทำงานใน
บริษัทเป็นรองประธาน..จนพอร์ชมีบ้านเป็นของตัวเองที่ไม่ใช่หอ พอร์ชเรียนเก่ง เล่นกีฬาเก่ง จนเป็นที่โด่งดังในปัจจุบันกับแก๊งเขา
แอดนะคะ เรื่องนี้มีแบบแชทน้า และก็แอดมีอีกเรื่องที่แต่งเป็นแบบแชทนะคะ ไม่มีNcน้าา ฝากเรื่อง
"รักนะ ไอหนุ่มฮอต"
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!