หวานปานน้ำผึ้งเดือนห้า(สึบากิxโยรุ)
ตอนที่1
เเนะนำตัวละคร(ตระกูลคามาดะ)
"คามาดะ อิจิ"เจ้าพ่อมาเฟียที่ผันตัวมาเป็นนักธุรกิจ ปัจจุบันเขาทำบริษัทเกี่ยวกับการท่องเที่ยวทั้งในเเละนอกประเทศ
"คามาดะ ริน" ชื่อเดิม "ฮิโรชิ ริน" อดีตเป็นนักฆ่าปัจุบันเป็นเเม่คน เธอเป็นลูกสาวของเจ้าพ่อมาเฟียอันดับสองที่ปัจจุบันเป็นอันดับหนึ่ง
"คามาดะ มิโยะ" ลูกสาวคนโตของตระกูลคามาดะ ทำงานเป็นเจ้าของเเบรด์เครื่องสำอางชั้นนำซึ่งตอนนี้กำลังเที่ยวรอบโลกอยู่ นานๆทีจะกลับบ้าน
"คามาดะ โยรุ" ลูกชายคนเล็กของตระกูลคามาดะหน้าตาละม้ายคล้ายหญิง เขาถูกพ่อเเม่เทรคเเคร์ตามใจสุดๆ
(.....) ความคิดในใจ
//.... การกระทำ+การเเสดงอารมณ์
เวลาเเปดโมงครึ่ง ณ บ้านตระกูลคามาดะ
คามาดะ ริน
จะสายเเล้วนะโยรุ//ตะโกนเรียกจากชั้นหนึ่ง
คามาดะ โยรุ
//ลงลิฟมาด้วยร่างกายไร้เรี่ยวเเรงคล้ายคนไม่ได้นอน
คามาดะ ริน
เเม่เอาข้าวเช้าไว้ในรถเเล้ว เดี๋ยวค่อยกินระหว่างทางนะ
คามาดะ โยรุ
คร๊าบบ//ตอบกลับก่อนจะเดินออกไปหน้าบ้านเเละขึ้นรถส่วนตัว
ณ มหาลัยชื่อดังอันดับหนึ่งของประเทศ
คนขับรถ:ถึงเเล้วครับคุณหนู
คามาดะ โยรุ
อืม//ใช้ผ้าเช็ดปากก่อนจะเดินลงจากรถ
คามาดะ โยรุ
(รู้งี้ไม่น่าคุยงานถึงเที่ยงคืนเลย)//ง่วงนอน+ขอบตาดำ
ณ ห้องเรียนนักศึกษาคณะบริหาร
คามาดะ โยรุ
//เดินเข้ามาด้วยความงัวเงีย
อาจาร์:อะไรเนี่ยนักศึกษา! ทำไมเพิ่งมาเอาป่านนี้ //หยุดเขียนกระดาน
คามาดะ โยรุ
ขอโทษด้วยครับ//สำนึกผิด
อาจาร์:นักศึกษาจำเอาไว้ต้องเข้าคลาสของฉันก่อนเเปดโมงสี่สิบถ้าเกินกว่านั้นจะไม่ได้รับอนุญาติให้เข้ามานั่งเรียน
อาจาร์:ครั้งนี้ฉันจะยกโทษให้เพราะถือว่าเพิ่งเปิดเรียน มาไม่นาน รีบไปนั่งที่สะ
คามาดะ โยรุ
ครับ//มองหาเพื่อนตัวเองว่านั่งอยู่ตรงไหน
มาซารุ ทากะ
โยรุ ทางนี้ๆ//พูดเสียงไม่ดังมากพร้อมทั้งโบกไม้โบกมือ
คามาดะ โยรุ
//เดินไปหาเเละนั่งตรงกลางระหว่างคนสองคน
มาซารุ ทากะ
มาสายสามวันติดเเล้วนะ ระวังจะโดนอาจาร์เพ่งเล็ง ขอเตือน
คามาดะ โยรุ
ทำไงได้ก็คนมันยุ่งอยู่กับงานจนหัวหมุนอยู่เนี่ย
ซาวะกิ โทโมะ
งานอะไรหรอฮารุ เท่าที่เราจำได้สามวันมานี้อาจาร์ไม่ได้สั่งเลยนะ
มาซารุ ทากะ
คงจะเป็นงานที่บ้านนั้นเเหละ เเต่ถึงอย่างงั้นก็อย่าหักโหมให้มาก
เวลาล่วงเลยจนจบการเรียนในวันนี้ของโยรุ
คามาดะ โยรุ
ในที่สุดจะได้กลับไปนอนสักที//ยืดเส้นยืดสายหลังจากนั่งฟังอาจาร์สอนติดๆกันมาเเปดชั่วโมง
มาซารุ ทากะ
วันนี้เราไปกินร้านอาหารที่เพิ่งเปิดใหม่หลังมหาลัยกันไหม
ซาวะกิ โทโมะ
เอาสิๆ กำลังหิวอยู่พอดีเลย ฮารุไปด้วยกันนะ
คามาดะ โยรุ
อืม (ไม่มีงานอะไรเเล้วเที่ยวหน่อยจะเป็นไรไป)
ซาวะกิ โทโมะ
ชัยโย โยรุไปด้วย//ดีใจเเละยิ้มออกมาอย่างร่าเริง
คามาดะ โยรุ
ต้องดีใจขนาดนี้เลยหรอ//สงสัย
มาซารุ ทากะ
เเน่นอนสิเพราะปกติโยรุมักจะไม่ว่างไปไหนมาไหนด้วยกัน
คามาดะ โยรุ
อืมนั้นสิ พอลองคิดๆดูก็เป็นเเบบนั้นจริงๆ(เราเอาเเต่ทำงานจนเกือบลืมเรื่องพวกนี้ไปสะสนิทเลย)
มาซารุ ทากะ
เอาอาหารเเนะนำทั้งหมดครับ
เด็กเสิร์ฟ:รอสักครู่นะครับ
ซาวะกิ โทโมะ
ทากะ จะกินหมดหรอ
คามาดะ โยรุ
นั้นสิ กินกันเเค่สามคนเองนะ
มาซารุ ทากะ
โถ่ไม่รู้อะไรสะเเล้วโยรุ โทโมะกินเก่งจะตาย
ซาวะกิ โทโมะ
เอ๊...เรานะหรอ//ชี้หน้าตัวเอง
คามาดะ โยรุ
จะว่าไปโทโมะตอนเที่ยงมักจะกินข้าวตั้งห้าจานเลยไม่ใช่หรอ
ซาวะกิ โทโมะ
อย่าเอามาพูดสิ โยรุก็!//หน้าเเดงเป็นมะเขือเทศ
มาซารุ ทากะ
เด็กน้อยหน้าเเดงหมดเเล้ว//หัวเราะ
ซาวะกิ โทโมะ
โยรุก็เอากับทากะด้วยหรอ หยุดเลยนะทั้งคู่
คามาดะ โยรุ
//มองภาพตรงหน้า
ผ่านไปสิบนาทีอาหารก็มาเสิร์ฟ
ซาวะกิ โทโมะ
น่ากินจังเลย สีสรรก็ดูดีเเละกลิ่นก็หอมเเบบสุดๆ
มาซารุ ทากะ
ใช่ไหมละ อาหารที่สั่งมาเป็นเมนูยอดฮิตของร้านนี้เชียวนะ
ซาวะกิ โทโมะ
จะทานละนะ//คีบซูชิหน้าเเซลม่อนรมควันเอาเข้าปาก
ซาวะกิ โทโมะ
อร่อย! เเซลม่อนรมควันรสชาติดีมาก
มาซารุ ทากะ
//ตักข้าวหน้าไข่ข้นกุ้งเข้าปาก
มาซารุ ทากะ
อันนี้ก็อร่อย นุ่มๆดี
คามาดะ โยรุ
//หยิบบาบีคิวหมูก่อนจะรูดกินรวดเดียวหมดไม้
คามาดะ โยรุ
(อร่อย)//หยิบกินเเต่บาบีคิว
หลังจากทั้งสามกินข้าวเสร็จก็เเยกย้ายกันกลับบ้าน
คามาดะ โยรุ
//นั่งอยู่บนรถส่วนตัว
ตืด ตืด ตืด (เสียงโทรศัพท์มีคนโทรมา)
คามาดะ โยรุ
ฮัลโล่ครับเเม่
คามาดะ ริน
โยรุตอนนี้ลูกอยู่ไหน ทำไมถึงกลับบ้านช้าเเม่เป็นห่วงนะรู้ไหม
คามาดะ โยรุ
ขอโทษครับ ผมลืมโทรบอกว่าจะกลับบ้านช้าเพราะจะไปกินข้าวกับเพื่อน
คามาดะ ริน
อย่างงี้เอง เเล้วเป็นไงสนุกไหม
คามาดะ โยรุ
สนุกมากครับเเถมได้กินของอร่อยด้วย!//ยิ้ม
คามาดะ ริน
ดีเเล้ว จริงสิวันนี้จะมีเเขกของคุณพ่อมาด้วยนะ
คามาดะ โยรุ
เเขกของพ่อ ใครหรอครับ?
คามาดะ ริน
ตระกูลโยชิดะ เห็นว่าจะมาคุยเรื่องคำสัญญาอะไรสักอย่าง
คามาดะ โยรุ
งั้นผมจะรีบกลับ เเค่นี้นะครับเเม่//วางสาย
ตอนที่2
คามาดะ โยรุ
//เดินเข้าบ้านมาจนถึงห้องนั่งเล่น
คามาดะ มิโยะ
ยินดีต้อนรับกลับโยรุ//โบกมือ
คามาดะ โยรุ
พี่มิโยะ? ไม่ใช่ว่ากำลังเที่ยวรอบโลกอยู่หรอ
คามาดะ มิโยะ
ก็พ่อเรียกกลับกระทันหันเห็นว่าเป็นเรื่องสำคัญ
คามาดะ โยรุ
อย่างงี้เอง งั้นผมไปอาบน้ำก่อนนะ เหนื่อยจะเเย่ละ
คามาดะ โยรุ
//กำลังจะเดินขึ้นห้อง
คามาดะ อิจิ
โยรุ//เรียกไว้
คามาดะ อิจิ
อาบน้ำเสร็จก็รีบลงมา วันนี้มีเเขกจะมาทานด้วยเเต่งตัวให้สุภาพนะ
คามาดะ โยรุ
ครับ//พยักหน้ารับทราบก่อนจะเดินขึ้นบรรไดไปเข้าห้องอาบน้ำ
หลังจากฮารุอาบน้ำเเต่งตัวเสร็จก็รีบเดินลงไปที่ห้องอาหาร
คามาดะ โยรุ
//เดินเข้ามาเห็นครอบครัวตัวเองกำลังคุยอยู่กับเเขกซึ่งรู้จักกันเป็นอย่างดี
คามาดะ โยรุ
สวัสดีครับอาจินได น้ามายะเเละก็(ไอ้บ้า)...พี่สึบากิ//ยิ้ม
โยชิดะ มายะ
โตขึ้นเยอะเลยนะเรา ไหนมานั่งข้างๆน้าสิ
คามาดะ โยรุ
//นั่งคั่นกลางระหว่างน้ามายะเเละคนที่ตนเกลียดเข้าไส้
โยชิดะ จินได
นั้นสิ ปีนี้ก็จะยี่สิบเเล้วไม่ใช่หรอ//นั่งตรงข้าม
คามาดะ โยรุ
ครับ อาทิตย์หน้าก็วันเกิดผมเเล้ว
โยชิดะ สึบากิ
จะอายุยี่สิบเเต่ยังเตี้ยเหมือนเดิม
คามาดะ โยรุ
ก็ไม่สูงเป็นเปรตเหมือนใครเเล้วกันครับ//สวนกลับ
โยชิดะ สึบากิ
//มองโยรุด้วยหางตา
คามาดะ โยรุ
//จ้องกลับเเถมส่งยิ้มให้ด้วย
โยชิดะ มายะ
ถ้าโยรุเเละสึกิเเต่งงานกันเเล้วมีหวังได้ทะเลาะกันทั้งวันเเน่เลย//กุมขมับ
คามาดะ โยรุ
เเต่งงาน?//ทำหน้างง
โยชิดะ มายะ
เอ๊ะ//หันไปมองหน้าอิจิเเละมิโยะ
โยชิดะ จินได
มึงยังไม่ได้บอกโยรุหรอ
คามาดะ อิจิ
อืม กะจะบอกหลังกินข้าวเสร็จเเต่เห็นทีพูดให้จบๆไปเลยดีกว่า
คามาดะ อิจิ
โยรุ พ่อมีเรื่องต้องคุยกับลูก ตามมา//ลุกออกไปจากห้องอาหาร
คามาดะ โยรุ
//ลุกขึ้นเเละเดินตามออกไป
คามาดะ โยรุ
พ่อมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมหรอครับ//นั่งบนโซฟาตรงข้ามกับพ่อตัวเอง
คามาดะ อิจิ
ลูกจำเรื่องที่บริษัทพ่อเกือบจะล้มละลายเมื่อสองปีก่อนได้ไหม
คามาดะ โยรุ
ครับ ตอนนั้นผมยังอายุเเค่สิบขวบเอง
คามาดะ อิจิ
ตอนนั้นเป็นเพราะอาจิไดช่วยพ่อไว้ทำให้บริษัทยังคงอยู่มาได้จนถึงปัจจุบัน เเต่มันก็ต้องเเลกกับการทำสัญญาบ้าๆนั้น
คามาดะ โยรุ
สัญญา อะไรครับ?(ถ้าเรื่องเงินก็ไม่ใช่ปัญหา)
คามาดะ อิจิ
ตระกูลของเราจะต้องเกี่ยวดองกันโดยเมื่อลูกอายุยี่สิบจะต้องเเต่งเข้าตระกูลโยชิดะ
คามาดะ โยรุ
//ช็อคพูดไม่ออก
คามาดะ อิจิ
ลูกก็รู้ว่าพ่อไม่มีทางเลือกเลยต้องทำสัญญาบ้าๆนั้น ลูกคงจะโกรธพ่อมากสินะ//สีหน้าเคร่งเครียด
คามาดะ โยรุ
//กุมมือผู้เป็นพ่อ
คามาดะ โยรุ
ผมไม่โกรธพ่อหรอกครับเพราะรู้ว่าตอนนั้นพ่อไม่มีทางเลือกจริงๆ ที่สำคัญผมสุขสบายทุกๆวันนี้ก็ล้วนเป็นเพราะพ่อ
คามาดะ โยรุ
เเค่เเต่งเข้าตระกูลโยชิดะผมทำได้ครับเพราะฉะนั้นก็อย่าโทษตัวเองเลยนะ
หลังจากรับรู้เรื่องราวทั้งหมดโยรุก็ไปคุยกับอาจินไดเเละน้ามายะถึงเรื่องการเเต่งงาน
โดยงานเเต่งจะจัดหลังจากวันเกิดผมไปเเล้วสองวัน เราจะเชิญเพียงเเค่คนรู้จักของทั้งสองฝ่ายซึ่งเรื่องนี้จะเป็นหน้าที่ของน้ามายะ ส่วนเรื่องสถานณ์ที่จัดงานก็จะเป็นโรงเเรมอันดับหนึ่งของพ่อผมเเละชุดก็ยกให้เป็นหน้าที่พี่สาวผม
ขณะผู้ใหญ่กำลังพูดคุยกันเรื่องรายละเอียดเเยกย่อย โยรุก็เลยปลีกตัวออกมาสูดอากาศที่สวนหลังบ้าน
คามาดะ โยรุ
เห้อ เเต่งงานกับไอ้คนไม่มีหัวใจเเถมยังปากหมาเนี่ยนะ//บ่นพึมพัม+นั่งบนชิงช้า
โยชิดะ สึบากิ
ไม่ใช่คนไม่มีหัวใจสะหน่อยเเต่เรื่องปากหมายอมรับนะ//โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้
คามาดะ โยรุ
//ไม่อยากพูดด้วยเเละกำลังจะหนีเข้าบ้าน
โยชิดะ สึบากิ
เรื่องในตอนนั้นมึงกำลังเข้าใจกูผิด//จับเเขนโยรุไว้
คามาดะ โยรุ
ปล่อยผมเดี๋ยวนี้
โยชิดะ สึบากิ
โยรุ ฟังกูก่อน
คามาดะ โยรุ
ผมรอมานานเกินกว่าจะฟังเเล้ว!//สะบัดเเขนจนหลุดเลยรีบวิ่งหนีเข้าบ้านไป
ผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมงสามสิบนาทีทุกคนก็คุยเรื่องงานเเต่งเสร็จ
โยชิดะ มายะ
งั้นวันนี้ขอตัวกลับก่อนนะค่า
คามาดะ ริน
เดินทางกลับดีๆนะคะ
โยชิดะ มายะ
ค่ะ ดูเเลตัวเองดีๆด้วย
โยชิดะ สึบากิ
//มองหาคนตัวเล็กเเต่ก็ไม่เจอ
โยชิดะ จินได
มองหาอะไรอยู่//กระซิบ
โยชิดะ สึบากิ
เปล่าครับพ่อ//เดินนำไป
โยชิดะ จินได
ไอ้ลูกชายเราเห็นทีจะมีลับลมคมใน ต้องให้คนสืบสะหน่อยเเล้ว//ทำหน้าเจ้าเล่ห์
โยชิดะ มายะ
คุณนี่ละก็ หัดให้ความเป็นส่วนตัวกับลูกหน่อยสิ//บิดหูสามีตัวเองเเรงๆก่อนจะปล่อย
โยชิดะ จินได
โอ๊ย จ้าๆเข้าใจเเล้ว//เอามือลูบหูที่ถูกบิด
ทั้งสามเดินออกมาหน้าบ้านตระกูลคามาดะ โดยสองสามีภรรยากลับด้วยรถปอร์เช ส่วนลูกก็มอเตอร์ไซค์หลักสิบล้าน
ตอนที่3
เวลาล่วงเลยจนมาถึงวันเสาร์ซึ่งตรงกับวันเกิดโยรุ
คามาดะ โยรุ
//นั่งทำงานอยู่ในห้อง
คามาดะ มิโยะ
ไงโยรุ//เปิดประตูเข้ามา
คามาดะ โยรุ
มีอะไรครับพี่ ผมกำลังยุ่งๆอยู่
คามาดะ มิโยะ
ลืมเเล้วหรอว่าวันนี้วันอะไร//มองกองเอกสารที่อยู่บนโต๊ะโยรุ
คามาดะ โยรุ
วันเสาร์ไม่ใช่หรอครับ?// เซ็นเอกสาร
คามาดะ มิโยะ
เห้อ หยุดทำงานก่อน//ลากน้องชายออกจากโต๊ะทำงาน
คามาดะ โยรุ
ด...เดี๋ยวสิครับ
คามาดะ มิโยะ
//เอาผ้าหนาๆออกมาปิดตาฮารุ
คามาดะ โยรุ
ทำไมต้องปิดตาผมด้วยครับ
คามาดะ มิโยะ
เอาเป็นว่าตามพี่มา เดินระวังๆละ//จับมือฮารุ
คามาดะ โยรุ
เอาผ้าออกได้รึยังครับ
คามาดะ โยรุ
เอ๊ะพี่ เดี๋ยวสิเเกะผ้าให้ผมก่อน//พยายามจะเเกะออกเเต่ปมมันเเน่นเกินไป
โยชิดะ สึบากิ
//เเกะปมผูกของผ้าออกให้
คามาดะ โยรุ
(ทำไมสวนหลังบ้านถึงมืดจังละ)
ขณะนั้นเองไฟก็ถูกเปิดขึ้นพร้อมกับเสียงเพลงHappy Birthday
คามาดะ มิโยะ
สุขสันต์วันเกิดโยรุ
คามาดะ ริน
//เอาเค้กที่มีเทียนเลขยี่สิบปักอยู่ตรงกลางออกมา
คามาดะ โยรุ
//อธิษฐานก่อนจะเป่าเทียนบนเค้กจนดับหมด
ทุกคนพากันปรบมือก่อนจะมานั่งสังสรรค์กัน
คามาดะ ริน
โยรุอย่าดื่มเยอะนะลูก//พูดจบก็กระดกดื่มเป็นขวด
คามาดะ โยรุ
ค...ครับ(ซัดเป็นขวดอย่างนี้ถ้าพ่อมาเห็นเป็นเรื่องเเน่)//มองซ้ายขวา
คามาดะ โยรุ
(พ่อไปไหนละเนี่ย?)
โยชิดะ สึบากิ
//เอากีต้าออกมาจากกล่องเก็บ
คามาดะ โยรุ
ไหนเคยบอกว่าเล่นกีต้าไม่เป็น?//พูดพึมพัม+กระดกไวน์เข้าปากก่อนจะรินเพิ่ม
โยชิดะ สึบากิ
พอดีฝึกเล่นทุกวันเพื่อคนสำคัญ//มองโยรุ
คามาดะ มิโยะ
โห้ โยรุพี่อิจฉานายจังเลย//เมาเเละคลอเครียโยรุ
คามาดะ โยรุ
//จิบไวน์+หน้าเเดงนิดหน่อย
โยชิดะ สึบากิ
//นั่งข้างๆฮารุก่อนจะเริ่มดีดกีต้า
คามาดะ โยรุ
(เอ๊ะ นี้มันเพลงที่เราชอบฟังสมัยก่อน)//หันไปมองสึบากิที่ตอนนี้กำลังตั้งหน้าตั้งตาดีดกีต้า
คามาดะ โยรุ
ยังจำได้อยู่อีกหรอ//พึมพัม
โยชิดะ สึบากิ
//หันไปมองโยรุ
คามาดะ โยรุ
ผมขอตัวขึ้นห้องก่อนนะครับ//กำลังจะลุกเเต่เกิดอาการเซจนจะล้ม
โยชิดะ สึบากิ
//เข้าไปรับตัวโยรุเเละประคอง
โยชิดะ สึบากิ
สภาพอย่างนี้จะเข้าบ้านไหวเเน่หรอ
คามาดะ โยรุ
อย่ามายุ่งไม่เข้าเรื่อง//ผลักสึบากิออก+ยืนเหมือนคนเมา
โยชิดะ สึบากิ
คุณเเม่โยรุ ผมขออนุญาติเสียมารยาทกับลูกเเม่นะครับ
คามาดะ ริน
เอ๊ะ...เออ...จ๊ะ
โยชิดะ สึบากิ
//ช้อนตัวโยรุเเละอุ้มท่าเจ้าหญิง
คามาดะ โยรุ
วางผมลง//พยายามดิ้น
โยชิดะ สึบากิ
//ไม่ฟังโยรุ+อุ้มอีกฝ่ายเข้าบ้านก่อนพาขึ้นไปส่งถึงห้อง
คามาดะ โยรุ
ปล่อยนะๆ//ดิ้นมาตลอดทาง
โยชิดะ สึบากิ
อย่าดิ้นสิโยรุ เดี๋ยวก็ตกหรอก!//พูดเสียงดุ
คามาดะ โยรุ
อ...อึก ฮือ ทำไมต้องดุโยรุด้วย//เมาขั้นสุดจะส่งผลให้อารมณ์อ่อนไหวง่าย
โยชิดะ สึบากิ
อย่าร้องนะอย่าร้อง//วางโยรุลงบนเตียงเเละเช็ดน้ำตาให้
คามาดะ โยรุ
จะไม่ดุโยรุอีกเเล้วใช่ไหม//หน้าเเดงเพราะริษไวน์
โยชิดะ สึบากิ
อืม ไม่ดุเเล้ว//เอามือลูบผมเเละมองใบหน้าของโยรุ
โยชิดะ สึบากิ
มึงยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ
คามาดะ โยรุ
ถ้าบอกว่าน่ารักก็ต้องจับโยรุสิ ตรงนี้ๆ//เอื้อมไปเอามืออีกฝ่ายมาทาบลงบนหน้าก่อนจะยิ้มสวยจนใครๆต่างก็ต้องหลงไหล
โยชิดะ สึบากิ
//เอามือเเตะลงบนริมฝีปากนุ่มก่อนจะเกลี่ยไปเกลี่ยมา
คามาดะ โยรุ
อ..อือ//ดวงตาหวานเยิ้มเเละเคลิ้มไปกับสัมผัสอีกฝ่าย
โยชิดะ สึบากิ
จะเป็นไรไหมถ้ากูจูบมึง//จมูกคลอเคลียอยู่กับเเก้มฮารุ+พรมจูบไปทั่วใบหน้าของอีกฝ่าย
คามาดะ โยรุ
อือ ไม่เอา//พยามเอาหน้าหลบ
คามาดะ โยรุ
//เม้มปากเเน่น
โยชิดะ สึบากิ
งั้นกูกลับนะ//กำลังจะเดินออกไปจากห้องโยรุ
คามาดะ โยรุ
//จับเเขนสึบากิไว้
โยชิดะ สึบากิ
หึ มึงยอมกูเองนะ//จูบโยรุจนร่างอีกฝ่ายจมเตียง
โยชิดะ สึบากิ
//เลียปากฮารุราวสุนัข
คามาดะ โยรุ
ย...อย่าเลีย //เปิดปาก
โยชิดะ สึบากิ
//สอดลิ้นไร่เลียทุกซอกทุกมุมจนเกิดเสียงลามก
คามาดะ โยรุ
อือ//หัวใจเต้นเร็ว+หายใจหอบถี่+มุมปากมีน้ำสีใสไหลออกมา
โยชิดะ สึบากิ
//ผละจูบออกก่อนจะเห็นว่าอีกฝ่ายไร้การตอบโต้
โยชิดะ สึบากิ
โยรุ//เขย่าตัว
โยชิดะ สึบากิ
เห้อ//ถอนหายใจก่อนจะจัดท่านอนเเละห่มผ้าให้โยรุ
โยชิดะ สึบากิ
ฝันดีนะครับ//จุ๊บหน้าผากก่อนจะเดินออกมาจากห้องโยรุ
คามาดะ อิจิ
มาทำอะไรอยู่ตรงนี้//เดินออกมาจากห้องทำงานพอดี
โยชิดะ สึบากิ
ผมมาส่งโยรุเข้านอนครับ
โยชิดะ สึบากิ
ถ้าไม่มีอะไรเเล้วขอตัวนะครับ
คามาดะ อิจิ
จำเอาไว้ที่ฉันยอมก็เพราะมันจำเป็น เต่ถ้าบังอาจมาทำให้โยรุต้องเจ็บปวด ฉันจะฆ่านายเเละโยนให้ฉลามกิน//สายตาเอาจริง
โยชิดะ สึบากิ
ผมเอาชีวิตเป็นเดิมพัน จะไม่ทำให้โยรุต้องเจ็บปวด..เป็นครั้งที่สองครับ//สายตาเเน่วเเน่
คามาดะ อิจิ
ทำให้ได้อย่างที่พูดก็เเล้วกัน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
