...***โรงพยาบาลร้าง***...

ทุกคนได้ตื่นขึ้นมาจากการหลับไหล “ที่นี่มันที่ไหนกัน แปลกตาชะมัด” เสียงของคนๆหนึ่งได้ปลุกคนอื่นตื่นขึ้นมาตาม

.

“เ..เอ๋!!!...ที่นี่มันเหมือนโรงพยาบาลยังไงยังงั้น”

“อย่าตื่นตระหนกกันสิ แต่ก็ว่าเถอะที่นี่มันก็มืดแปลกๆด้วยแหละ”

ทุกคนพร้อมใจกันมองไปรอบๆของห้องโถงขนาดใหญ่ แต่มองเท่าไหรก็เห็นแต่ความมืดเต็มห้องไฃปหมด แต่หนึ่งในสมาชิกก็ได้สะดุดตากับกระดาษแผ่นหนึ่งวางอยู่ใกล้ๆตัวเอง เธอเลยได้หยิบขึ้นมาดู

“กระดาษนี่มันอะไรกัน”

“มีอะไรหรอ”

“ไม่รู้สิ กระดาษนี่มันสะดุดตาแปลกๆ

“นี่มัน..ข้อห้ามการมาที่โรงพยาบาลนิ”

ทั้งสามได้เปิดอ่านกระดาษแผ่นนั้น โดยเนื้อหาในกระดาษมีดั้งนี้

...ข้อห้ามในการมาที่โรงพยาบาล...

1.ห้ามเปิดห้องที่7ของทุกชั้น

2.ห้ามร้องไห้

3.ห้ามส่งเสียงดัง

4.ห้ามออกจากที่ซ่อนถ้าได้ยินเสียง ขูดกำแพง

5.ถ้ามันเจอตัวคุณแล้ว ห้ามคิดที่จะหันหลังวิ่ง ให้จ้องหน้ามันแล้วค่อยถอยหลังออกมา

.

“หากมันเจอตัวคุณ..นี่แสดงว่าที่นี่มีตัวอะไรอยู่งั้นหรอ”

“ก็คงใช่มั้ง”

ุ“พวกเธอ..มานี่เร็ว”เสียงของอีกคนได้บอกให้พวกเธอเดินไปอีกทาง ทั้งหมด3คนได้รวมตัวกัน

“ที่นี่มันน่ากลัวที่สุดอ่ะ ฉันอยากกลับบ้าน”

“ฉันคิดว่านะเราต้องหาทางออกจากที่นี่งั้นหรอ”

“งั้นก็รีบๆเถอะจะได้รีบกลับบ้าน”

“เห้ย..!พวกเธอ ฉันเจอกุญแจ ห้อง...ห้อง543ห้อง4”

“งั้นเราลองไปไขดูไหมเผื่อจะมีอะไรสังอย่างที่จะช่วยเราได้”

“ชั้น5เลยนะ ถ้าขึ้นไปเเล้วเจอกับตัวอะไรเข้าล่ะ”

“จำไม่ได้หรอ ข้อห้ามในกระดาษอ่ะ..ห้ามเปิดประห้องที่จะของทุกชั้น ถ้าไม่เปิดก็คงไม่มีอะไรหรอก

“จริงด้วย.”

“งั้นรีบไปเถอะ เดี๋ยวจะเสียเวลาซะก่อน”

ชั้นที่4

“อ๊ะ..ะ!!”

“เป็นอะไรอ่ะ!”

“รู้สึกเหมือนโดนอะไรสักอย่ามากระแทกหลังอ่ะ”

“คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง ไปกันต่อเถอะ”

เวลาผ่านไปไม่นาน เธอก็รู้สึกแปลกๆเหมือนโดนมันสะกดยังไงยังงั้น ท่าทางของเธอเริ่มเปลี่ยนไป มีทีท่ากลัวๆหน้าตาดูหมองคล้ำ เอาแต่นั่งขดตัวอยู่ในมุม

“เธอเป็นอะไรไปอ่ะ”

“ท่าทางดูน่ากลัว คงโดนอะไรเข้าแน่ๆเลย”

เธอคนนั้นได้หันหน้ามาหาทั้งสองคน กับกลายเป็นว่า ใบหน้าที่จ้องมานั้นกลับไม่ใช่ใบหน้าของเธอ แต่เป็นใบหน้าของหญิงสาวปริศนา น่าตาของเธอแสยะยิ้มดูน่ากลัว ปากของเธอฉีกจนถึงหู ดวงตาสีขาวโพลน หน้าและตัวมีสีขาวซีด ร่างนั้นได้ยืนขึ้น พร้อมกับพูดว่า “ตายซะให้หมด” พอจบประโยคร่างเดิมก็นอนลงกับพื้นพร้อมกับไม่หายใจแล้ว.

“ไ..ไม่นะ เธอ..ต..ตายแล้วหรอ!!”

“แล้วเราจะทำไงต่อล่ะทีนี้”

ตึก! ตึก! เสียงฝีเท้าของอะไรสักอย่างทำให้ทั้งสองหวาดกลัว

“เ..เสียงอะไรอ่ะ”

“เสียงเหมือนฝีเท้าเลยอ่ะ”

ทั้งสองยืนกอดกันพร้อมทั้งตัวสั่นไปทั้งตัว~

“พวกเธอ..!!”

“ห๊ะ..ะ!!เป็นได้ยังไง เธอยังไม่ตายหรอ?”

“ใช่..ฉันตายไปแล้ว แต่พอทุกอย่างมืดลง ฉันก็รู้สึกตัวอีกครั้งตรงที่เดินแล้วเห็นว่าตัวเองนอนอยู่กับพื้นตรงบันได”

“เรื่องแบบนี้มันดูแปลกๆนะ ตายแล้วจะฟื้นขึ้นมาได้ยังไง?”

“เอ๊ะ..!!เธอ บนหัวเธอมันมีรูปหัวใจ แต่มีแค่2ดวง มันคืออะไรอ่ะ”

“บนหัวพวกเธอสองคนก็มี แต่พวกเธอมี3ดวง”

“อ๋อ..ฉันนึกออกแล้ว..หรือว่าที่นี่คือโลกของเกมหรือเปล่า”

“ไม่รู้สิ..แต่ฉันไม่ชอบมันเลย ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วฉันอยากกลับบ้าน“

“แต่ถ้าเธอไม่อยู่ที่นี่ เธอก็ออกไปไม่ได้นะ เพราะต้องออกจากประตูโรงพยาบาลนี่ก่อนเธอถึงจะกลับบ้านได้”

“เห้อ~..รีบไปเถอะ เสียงเวลามาเยอะล่ะ”

... ....

.

.

\#2