แวมไพร์เลือดผสม🫀🩸
ตอนที่ 1.
นิยายเรื่องนี้มีภาพเลือดและเนื้อหาที่รุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
โลกใบนี้มีสิ่งมีชีวิตมากมายหลายสายพันธุ์
จนเวลาผ่านไปเนิดนานพระเจ้าได้สร้างสิ่งมีชีวิตหนึ่งขึ้นมาเป็นสิ่งมีชีวิตที่เราเรียกว่ามนุษย์
นอกจากนั้นแล้วก็ยังมีสิ่งนึงที่นอกเหนือจากมนุษย์นั่นก็คือ "แวมไพร์"
มนุษย์และแวมไพร์เป็นศัตรูกันมานานหลายร้อยหลายพันปี จนวันนึงได้มีมนุษย์และแวมไพร์ได้ตกหลุมรักกันซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น
: แล้วคุณล่ะ ฉันทิ้งคุณไปไม่ได้หรอกเควิน!!
: รีบหนีไปซะไม่ต้องห่วงผม ที่สำคัญคือคุณกับลูกจะต้องปลอดภัย
: พวกแกหนีกันไปไม่พ้นหรอก!! เจ้าเด็กเลือดผสมนั่นมันต้องตายเท่านั่น!
: พวกเจ้าถอยไปซะ ในนามของราชาแวมไพร์เราขอสั่งให้เจ้าถอยไป!!!!
: แกน่ะไม่ใช่ราชาอีกแล้ว...เพราะงั้นก็ตายซะ!
ตัดไปที่อีกฟากฝั่งของลูอี้
ลูอี้
ที่ตรงนี้ลูกจะต้องปลอดภัย
ลูอี้
แม่ร่ายเวทมนต์ค่ายกลป้องกันไว้แล้ว
ลูอี้
แม่ขอโทษที่อยู่ดูแลลูกไม่ได้
ลูอี้พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นพร้อมกับน้ำตาที่ไหล
ลูอี้
แม่จะต้องไปช่วยพ่อของลูก...
เควิน
แกคงต้องการตำแหน่งราชามานานแล้วสินะ
ชาคริต
สมกับการเป็นองค์ราชาของเหล่าแวมไพร์
ชาคริต
ทั้งฉลาดทั้งเก่งกาจมีความสามารถ...
เควิน
ฉันโง่เองที่เชื่อใจแก
เหล่าแวมไพร์
ตายซะเถอะฝ่าบาท!!!
การปะทะของการต่อสู้ของเหล่าแวมไพร์ทำให้พื้นที่ใกล้เคียงพังทะลาย
ชาคริต
แม้จะต่อสู้เพียงคนเดียวก็ยังทำได้ถึงขนาด...
ชาคริต
นับถือเลย..แต่ก็เท่านั้นแหละ//แสยะยิ้ม
เควิน
คุณกลับมาทำไมลูอี้..
เหล่าแวมไพร์
อยากลิ้มลองรสชาติยัยมนุษย์คนนั้นจริงๆ
เควิน
ผมทำแบบนั้นไม่ได้หรอก!
ลูอี้
เพื่อให้ลูกปลอดภัย..คุณต้องฆ่าพวกมัน.
เควิน
ผมก็รักคุณ..//ร้องไห้
เหล่าแวมไพร์
ท่านชาคริต...
ชาคริต
รวมตัวเราจะรวมพลังฆ่ามันช่วยกัน!!
เควิน
เข้ามาพร้อมกันให้หมดไอ้สัตว์นรก.!!!!
เควิน
แต่ยังไงโลกนี้แวมไพร์ก็ไม่มีวันหมดไป
: บาร์รอนลูกจงเข้มแข็ง พ่อขอโทษที่อยู่ดูลูกเติบใหญ่ไม่ได้ พ่อขอโทษที่ดูแลลูกได้แค่เวลาสั้นๆเพียงแค่นี้
เควินสลายกลายเป็นฝุ่นเพราะโดนแสงพระอาทิตย์เผาไหม้
ตอนที่ 2
บรรยากาศที่เงียบสงบไม่มีแม้เเต่เสียงของเหล่าแมลง
ตึกๆๆ เสียงฝีเท้าที่เดินมาพร้อมกับความเงียบ เผยให้เห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนมองดูเด็กทารกที่กำลังนอนอยู่
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
นายน้อย
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
ฉันมารับท่านกลับตามที่องค์ราชาได้สั่งไว้..
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
//อุ้ม
อมิเรีย :ไม่ร้องสักแอะเลยแฮะ"นึกในใจ"
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
นี่คือมรดกที่ท่านราชามอบไว้ให้ท่าน
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
ตามคำสัญญาที่ให้ไว้กับองค์ราชา ต่อไปนี้ฉันจะเลี้ยงดูท่าน
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
//ยิ้ม
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
ลูกหายไปไหนมา
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
หายไปตั้งแต่หัวค่ำจนถึงเช้า??
บาร์รอน
ผมจะไปไหนก็ไม่ผิดซะหน่อย
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
//ยิ้ม
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
นั่นสินะลูกก็โตแล้ว
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
แม่จะส่งลูกไปอยู่ในเมืองใหญ่
บาร์รอน
ยังไม่อยากไปเลย//ทำหน้าเศร้า
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
ฮ่าๆ
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
อย่าทำหน้าเศร้าเลย..
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
ในเมืองใหญ่สาวๆเยอะจะตายไป//กระซิบข้างหู
บาร์รอน
แหม๋...เอาสาวๆมาล่อผมสินะ
บาร์รอน
แม่คงอยากให้ผมไปจากที่นี่เร็วๆแน่ๆ
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
บาร์รอนลูกโตเป็นผู้ใหญ่แล้วต้องออกไปใช้ชีวิตของตัวเอง
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
แม่จะให้เงินส่วนหนึ่ง..ลูกต้องดิ้นรนด้วยตัวเอง
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
//ยิ้มมุมปาก
บาร์รอน
โถ่แม่...//หน้าเหวอ
บาร์รอน
ทำไมผมต้องดิ้นรนอะไรอย่างนั้น
บาร์รอน
บ้านเรารวยจะตายไป...//ถอนหายใจ
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
ไม่รู้ไม่ชี้~~
: แม่อยากให้ลูกสามารถมีชีวิตอยู่ได้ถึงในตอนที่ไม่มีแม่อยู่แล้วก็ตาม
แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)
หวัดดีครับ
แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)
คุณนายได้บอกผมเอาไว้แล้วว่าคุณชายจะมา..
บาร์รอน
ไม่ต้องเรียกคุณชายก็ได้ครับ
บาร์รอน
ผมไม่ชิน//ลุกลี้ลุกลน
บาร์รอน : ผมขนลุกมากกว่าที่ลุงเรียกผมแบบนั้น"นึกในใจ"
แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)
นี่ครับกุญแจ..
แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)
//ยื่นให้
แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)
คุณนายบอกว่าคุณชอบห้องสไตล์เก่าๆหน่อย
แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)
ผมเลยหาไว้ให้แล้ว
แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)
//เดินนำ
แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)
บาร์รอน : ไม่ใช่ว่าเก่าหรอกแต่จัดให้มันดูเก่าๆรกๆ"นึกในใจ"
แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)
กุญแจสำรองเราจะเก็บไว้ให้เผื่อคุณทำหายมาขอกุญแจได้..
แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)
งั้นผมขอตัว..
แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)
//เดินจากไป
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
เด็กคนนั้นจะรู้สึกยังไงนะ//หัวเราะ
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
ไอ้ตัวแสบ..
บาร์รอน
แม่นะแม่..เข้าใจแกล้งนะ//กัดฟัน
แวมไพร์(ข้ารับใช้ของอมิเรีย)
ผมเอาถุงเลือดมาให้ครับ..
บาร์รอน
กินแต่เลือด..ชักจะเบื่อเข้าทุกทีแล้วสิ....
บาร์รอน
ถึงยังไงก็อร่อยอยู่ดี//ดื่ม
ตอนที่ 3
บาร์รอน
ฮะ..ฮัลโหลครับแม่...
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
ไงไอ้ตัวแสบของแม่..
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
วันนี้ลูกต้องไปสถาบันแวมไพร์!?..
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
ไม่ใช่หรอ..?
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
//พูดด้วยเสียงเยือกเย็น
บาร์รอน
สายแล้ว!!อะ..อ้า//ตกเตียง
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
จริงๆเลย//ขมวดคิ้ว
บาร์รอน
ช่างเถอะมันก็คงจะวุ่นวายมากๆแค่ช่วงนี้แหละ..
: ตั้งแต่ที่เควินราชาแวมไพร์องค์ก่อน เหล่า12แวมไพร์ผู้อวุโสได้แต่งตั้งราชาองค์ใหม่ขึ้นและได้มีการอนุญาตให้พวกเลือดผสมสามารถอยู่ร่วมกับเลือดบริสุทธ์ได้
อีกทั้งเหล่ามนุษย์ที่เป็นคนรักของแวมไพร์จะต้องถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นแวมไพร์.
อัลฟ่า
เราไปหาที่เงียบๆนั่งคุยกันหน่อยมั้ย
อัลฟ่า
ไม่คิดว่าจะเจอนายที่นี่..//ดีใจ
บาร์รอน
ฉ..ฉันอายุครบ 18 ปีแล้วน่ะตามกฎแล้วต้องมาลงทะเบียนที่สถาบันแวมไพร์
อัลฟ่า
อย่างงี้นี่เองยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งนะเจ้ารุ่นน้อง//ยิ้ม
บาร์รอน
นี่อัลฟ่า..ไม่สิ ต้องเรียกว่ารุ่นพี่
อัลฟ่า
เรียกอัลฟ่านั่นแหละดีแล้ว//ยิ้มและส่งสายตา
อัลฟ่า
ลงทะเบียนเสร็จแล้วนิ
บาร์รอน
นี่บ้านเธอหรอ..//ตาลุกวาว
อัลฟ่า
ฉันชอบ....ทำอย่างนั้นแหละ
บาร์รอน
ฉันคิดถึงเธอมากเลยอัลฟ่า..//จูบเล้าโลม
บาร์รอน
ฉันคิดถึงเธอตลอดตั้งแต่เจอเธอในคืนนั้น...
อัลฟ่า
จะเป็นไรมั้ยถ้าจะกัดซะหน่อย
บาร์รอน
อ่อนโยนกับต้นคอฉันหน่อยนะ...ที่รัก//แสยะยิ้ม
: หยุดกัดคอฉันเล่นได้แล้ว..ได้เวลาที่ฉันจะต้องกินของหวานแล้ว
: หยุดแกล้งฉันสักที..ใส่เข้ามาา!!
อัลฟ่า
นายมีเซ็กส์กับฉันไป 8 ครั้งแล้วนะ
บาร์รอน
เธอก็ชอบใจนิไม่ใช่หรอ//ยิ้ม
อัลฟ่า
มันก็ใช่แต่ฉันเหนื่อยขอพักก่อน//เสียงสั่น
อัลฟ่า
ช่วงนี้มนุษย์กำลังจะกวาดล้างเหล่าแวมไพร์..
อัลฟ่า
คุณพ่อของฉันเป็น1ใน12แวมไพร์ผู้อวุโส
บาร์รอน
เธอบอกเรื่องนี้กับฉันทำไมหรอ..
อัลฟ่า
เป็นห่วงน่ะ..//จริงจัง
บาร์รอน
ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก..
บาร์รอน
ขอตัวคุยโทรศัพท์สักพักนะ
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
ลูกอยู่ที่ไหน
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
ทำไมยังไม่กลับห้อง
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
//จริงจัง
บาน์รอน : นี่เราอยู่บ้านอัลฟ่านานขนาดนี้เลยหรอ"นึกในใจ"
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
แม่ไม่สนว่าลูกทำอะไรอยู่!
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
กลับห้องพักเดี๋ยวนี้!!//ตะคอกเสียง
อมิเรีย(แวมไพร์อาวุโส)
เดี๋ยวนี้!!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
