...คุโรโอสุ ไกโตะ...

-นิสัย- เย็นชา ซึนเดเระ น่ารัก รักสัตว์จำพวกนก เงียบๆ เรียนเก่ง ชอบต่อสู้ ชอบเอาชนะ ชอบบัดดี้ไฟท์ ชอบอาบิเกล ปากไม่ตรงกับใจ เก็บความรู้สึกเก่ง ทะเลาะวิวาท รักสงบ กินน้อย ไม่ค่อยหิว รักธรรมชาติ

-ของที่ชอบ- ชอบต่อสู้ ชอบสัตว์จำพวกนก ชอบเอาชนะ ชอบบัดดี้ไฟท์ ชอบอาบิเกล ชอบอาหารที่อาบิเกลทำ ชอบอยู่ข้างๆอาบิเกล ชอบอยู่ในที่สงบๆ ชอบธรรมชาติ ชอบพูดแต่เรื่องชะตา

-ของที่เกลียด- สัตว์จำพวกแมว คนที่ขัดขวางชะตาของเขา การพ่ายแพ้ ของหวานหรืออาหารที่หวาน

-กลัว- แมว

-ลักษณะเด่น- ผมสีม่วงชี้ฟูเหมือนพายุเฮอร์ริเคน การแต่งกายที่ออกแนวดาร์ก การแต่งหน้าที่เพิ่มความคมเข้มในแนวดาร์กๆอย่างการเอาสีแดงมาป้ายที่ตา

-บัดดี้คู่หู- มังกรมรณะทมิฬอาบิเกล

-ชื่อสั้นๆของบัดดี้คู่หู- อาบิเกล

-คำติดปาก- ชะตาของแกได้ถูกกำหนดไว้เรียบร้อยแล้ว จงกลายเป็นธุรีอวกาศไปซะ ชะตา อาบิเกล

...อาบิเกล...

-ชื่อจริง- มังกรมรณะทมิฬอาบิเกล

-นิสัย- คอยเรียกสติไกโตะ เย็นชา เงียบๆ ซึนเดเระ คอยช่วยไกโตะเรื่องการเรียน คอยช่วยไกโตะเรื่องบัดดี้ไฟท์ ชอบต่อสู้ ชอบช่วยเหลือสัตว์ ชอบบัดดี้ไฟท์ ชอบไกโตะมากกกก ชอบเอาชนะ ปากไม่ตรงกับใจ เก็บความรู้สึกเก่ง รักสงบ กินน้อย รักธรรมชาติ ทะเลาะวิวาท

-ของที่ชอบ- ไกโตะ การที่ไกโตะพูดเรื่องชะตาไม่หยุด ชอบต่อสู้ ชอบช่วยเหลือสัตว์ ชอบบัดดี้ไฟท์ ชอบเอาชนะ ชอบที่สงบๆ ชอบธรรมชาติ

-ของที่เกลียด- ความพ่ายแพ้ คนที่ขัดขวางชะตาของไกโตะ คนที่ไกโตะเกลียด ของหวานที่หวานจัด

-กลัว- อาซีดาฮากา

-ลักษณะเด่น- เป็นมอนเตอร์มังกรตัวจิ๋ว บนหัวเหมือนมีอะไรสักอย่างที่เหมือนพายุเฮอร์ริเคนใช้ในการวิ่งหรือเดินเมื่อเอามาไว้ข้างใต้ร่างของอาบิเกล มีผ้าปิดตาตรงตาขวา มีใบหูที่ใหญ่ ลายตามตัวเป็นรูปสายฟ้า มีหางที่ยาว มีท้าว มีขา มีแขน ตรงท้าวเหมือนจะเป็นกรงเล็บของมังกร ตรงสิ้นสุดหางเหมือนพูกัน ตัวเป็นสีดำทั้งตัว

-บัดดี้คู่หู- คุโรโอสุ ไกโตะ

-ชื่อสั้นๆของบัดดี้คู่หู- ไกโตะ

-คำติดปาก- คนที่คิดขัดขวางชะตาของไกโตะมันต้องตาย ไกโตะ

...มิโดริยะ อิสุคุ...

อัตลักษณ์ วันฟอออล

นิสัย ใจดี ยิ้มง่าย ร่าเริง สดใส ชอบช่วยเหลือผู้อื่น

นามแฝงฮีโร่ เดกุ

...บาคุโก คัตสึกิ...

อัตลักษณ์ ระเบิด

นิสัย ใจร้อน โมโหง่าย โกรธง่าย หัวร้อนอยู่ตลอดเวลา

นามแฝงฮีโร่ เทพระเบิดสังหารไดนาไมท์

...โทโดโรกิ โชโตะ...

อัตลักษณ์ ครึ่งร้อนครึ่งเย็น

นิสัย โดดเดี่ยว มีปมด้อยในอดีต หน้านิ่ง เย็นชา

นามแฝงฮีโร่ โชโตะ

...อูรารากะ โอชาโกะ...

อัตลักษณ์ ควบคุมแรงโน้มถ่วง

นิสัย น่ารัก ร่าเริง สดใส ใจดี ยิ้มง่าย

นามแฝงฮีโร่ อุราวิตี้

...ฮิดะ เท็นยะ...

อัตลักษณ์ เอนจิ้น

นิสัย เคร่งกฎระเบียบ ชอบทำตัวเป็นผู้นำ

นามแฝงฮีโร่ อินจิเนียม

...โทโคยามิ ฟุมิคาเงะ...

อัตลักษณ์ ดาร์กชาโดว์

นิสัย ชอบความมืด ไม่ชอบแสงสว่าง น่ากลัว(บางครั้ง)

นามแฝงฮีโร่ สึคุโยมิ

...ยาโอยูโรสุ โมโมะ...

อัตลักษณ์ สร้างสิ่งของ

นิสัย นิ่งๆ เงียบๆ ห้าวๆ

นามแฝงฮีโร่ ครีเอตี้

...คามินาริ เด็นกิ...

อัตลักษณ์ ไฟฟ้า

นิสัย เป็นกันเอง สดใส ร่าเริง ใจดี ยิ้มง่าย

นามแฝงฮีโร่ ชาร์จซึมะ

...จิโร่ เคียวกะ...

อัตลักษณ์ เอียแจ็คโฟน

นิสัย ชอบฟังเพลง นิ่งๆ เงียบๆ ห้าวๆ

นามแฝงฮีโร่ เอียร์แจ็คโฟน

...อาชิโด้ มินะ...

อัตลักษณ์ กรด

นิสัย สาวหวาน พูดเพราะ น่ารัก ร่าเริง สดใส ยิ้มง่าย

นามแฝงฮีโร่ พิ้งกี้

...อาซุย ซึยุ...

อัตลักษณ์ กบ

นิสัย เรียบร้อย น่ารัก ร่าเริง สดใส

นามแฝงฮีโร่ ฟร็อบปี้

...ฮางาคุเระ โทรุ...

อัตลักษณ์ การล่องหน

นิสัย พูดมาก น่ารัก สดใส

นามแฝงฮีโร่ อินวิซิเบิลเกิร์ล

...คิริชิมะ เอจิโร่...

อัตลักษณ์ การทำให้ร่างกายแข็งราวกับเกราะ

นิสัย เป็นกันเอง ใจดี ยิ้มง่าย

นามแฝงฮีโร่ เรดไรออต

...โซจิ เมโซ...

อัตลักษณ์ อวัยวะจำลอง

นิสัย เป็นกันเอง ชอบอวด

นามแฝงฮีโร่ เทนทาเคิล

...อาโอยามะ ยูงะ...

อัตลักษณ์ เลเซอร์

นิสัย ชอบอวด คำพูดของตัวเองเป็นใหญ่

นามแฝงฮีโร่ Can't Stop Twinkling

...ซาโต้ คิริโดะ...

อัตลักษณ์ เปลี่ยนน้ำตาลในร่างกายเพื่อเพิ่มพลัง

นิสัย เป็นกันเอง หยิ่งๆ

นามแฝงฮีโร่ ชูการ์แมน

...โอจิโร่ มาชิราโอะ...

อัตลักษณ์ หาง

นิสัย เป็นกันเอง ร่าเริง สดใส

นามแฝงฮีโร่ เทลแมน

...เซโระ ฮันตะ...

อัตลักษณ์ เทป

นิสัย เป็นกันเอง สดใส ร่าเริง ยิ้มง่าย ใจดี

นามแฝงฮีโร่ เซลโลเฟน

...โกดะ โคจิ...

อัตลักษณ์ สื่อสารกับสัตว์

นิสัย เป็นกันเอง หยิ่งๆ

นามแฝงฮีโร่ อะนิม่า

...มิเนตะ มิเนรุ...

อัตลักษณ์ ลูกบอลเหนียวหนึบ

นิสัย หื่นกาม มองแต่ผู้หญิง

นามแฝงฮีโร่ เกรปจุ๊ยส์

...ไอซาวะ โชโตะ...

อัตลักษณ์ ลบ

นิสัย ขี้เกียจ โกหกหลอกลวง ง่วงนอน

ตำแหน่ง อาจารย์ประจำชั้นUAห้องA-1

นามแฝงฮีโร่ อีเรเซอร์เฮด

...คายามะ เนมูริ...

อัตลักษณ์ กลิ่นหลับไหล

นิสัย ห้าวๆ เคร่งขรึม

ตำแหน่ง ครูของโรงเรียนUA

นามแฝงฮีโร่ มิดไนท์

...คายาดะ ฮาซาชิ...

อัตลักษณ์ เสียง

นิสัย พูดมาก เสียงดัง

ตำแหน่ง ครูสอนภาษา

นามแฝง พรีเซ้นไมค์

...ชูเซนจิ จิโย...

นิสัย น่ารัก เป็นมิตร

ตำแหน่ง ครูห้องพยาบาล

นามแฝง รีคัพเวอร์รี่เกิร์ล

...อานาฮิโระ ฮิโรโอกิ...

อัตลักษณ์ ยังไม่รู้

นิสัย หุ่นยนต์

ตำแหน่ง ครูสอนกู้ภัยจากภัยพิบัติ

นามแฝง หมายเลข 13

...คัน เซกิชิโระ...

อัตลักษณ์ ควบคุมเลือด

นิสัย เป็นกันเอง หัวร้อน

ตำแหน่ง อาจารย์ประจำชั้นUAห้องB-1

นามแฝง บลัดคิง

...อิชิยามะ เคน...

อัตลักษณ์ ซีแมนต์

นิสัย เบื่อง่าย ไม่ชอบเรื่องยุ่งยาก

ตำแหน่ง ครูในโรงเรียนUA

นามแฝง ซีแมนต์โตส

...เอ็กโทพราสซึม...

อัตลักษณ์ โคลนนิ่ง

นิสัย น่ากลัว หุ่นหันพลันเล่น

ตำแหน่ง ครูในโรงเรียนUA

นามแฝง เอ็กโทพราสซึม

...เนซึ...

อัตลักษณ์ ไฮสเปค

นิสัย เรียบร้อย พูดเพราะ เป็นกันเอง ใจดี ยิ้มง่าย

ตำแหน่ง ผ.อโรงเรียนฮีโร่ชั้นนำโรงเรียนUA

นามแฝง ผ.อโรงเรียนUA

...โทโดโรกิ เอ็นจิ...

อัตลักษณ์ สร้างไฟ

นิสัย ใจร้าย ชอบข่มเหงลูกและภรรยา น่ากลัว เป็นปมด้อยของโชโตะ

ตำแหน่ง ฮีโร่อับดับ 2

นามแฝง เอ็นเดเวอร์

...โทชิโนริ ยางิ...

อัตลักษณ์ วันฟอร์ออล

นิสัย เป็นกันเอง ร่าเริง สดใส

ตำแหน่ง ฮีโร่อับดับ 1 สัญลักษณ์แห่งสันติภาพ ครูฝึกสอนการต่อสู้

นามแฝง ออลไมค์

...สึคาอุจิ นาโอมาสะ...

อัตลักษณ์ จับเท็จ

นิสัย เป็นห่วงเป็นใย เป็นกันเอง เป็นมิตร สุภาพ เรียบร้อย พูดเพราะ

ตำแหน่ง ตำรวจ

นามแฝง ไม่มี

ในวันนี้ผมกะไว้ว่าจะเล่นบัดดี้ไฟท์กับ มิคาโดะ กาโอ ผู้ที่ชนะการแข่งบัดดี้ไฟท์ระดับโลก WBC คัพนั้นเองซึ่งชะตาของพวกผมในวันนี้ก็คือแพ้

ซึ่งตอนนี้ผมกำลังนั่งกินข้าวบ้านมิคาโดะโดยเจ้าของบ้านผู้จัดงานเลี้ยงคือ มิคาโดะ กาโอ ที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นโดยลากผมมาซึ่งผมไม่โต็มใจที่จะมาเลยสักนิด

ซึ่งอาหารบ้านมิคาโดะคงไม่พ้นทาโกะยากิฝีมือคุณยายเจ้าของบ้านและพิซซ่าของโปรดเบาส์สุดท้ายตกด้วยของหวานอย่างพุดดิ้งโดยที่เจ้าของบ้านและบัดดี้คู่หูของมันลากผมออกมาหล้งจากแข่งบัดดี้ไฟท์กับรุ่นพี่ทาสุคุจบแล้วนั้นเอง

แต่ถ้าเป็นการกินข้าวธรรมดาผมจะไม่อึดอัดและเกร็งเท่านี้เลยทำไมนะหรอก็เพราะไอ้เจ้าของบ้านและบัดดี้คู่หูมันมานั่งส่งสายตาวิบวับมาทางผมตอนที่ผมกินข้าวอยู่นี่ไง

"เฮ้อ"ผมถอนหายใจทีหนึ่งก่อนจะหยิบไม้จิ้มลูกชิ้นอันเล็กๆขึ้นมาจิ้มทาโกะยากิขึ้นมาใส่ปากตัวเองทันทีตามที่เจ้าของบ้านคาดหวังแต่พอกินไปได้ลูกเดียวเท่านั้นรสสัมพัสที่ปลายลิ้นของผมก็บอกได้ทันทีเลยว่าหวานหวานเกินไป

"หวาน"ผมได้แต่พึมพำเบาๆราวกับเสียงกระซิบแต่ถึงกระนั้นอาบิเกลก็คงได้ยินอยู่ดี

"ไกโตะ อาบิเกล ลองพิซซ่าของเบาส์หน่อยมั้ย"เจ้าตัวแสบบัดดี้คู่หูเจ้าของบ้านเปลี่ยนจานทาโกะยากิเป็นจานพิซซ่าแทน

ผมได้แต่มองพิซซ่าเจ้าปัญหาก่อนจะหยิบมากินชิ้นหนึ่งพอเอาเข้าปากปุปความหวานก็ทำให้ผมขนลุกในทันที

"หวาน"คราวนี้ผมพูดดังขึ้นมาหน่อยทำให้เจ้าของบ้านและบัดดี้คู่หูมันและคู่หูผมหันมามองผม

"พึ่งรู้นะเนี้ยว่าไกโตะไม่ชอบหวานนะ"กาโอพูดขึ้นมาลอยไปแต่ทำเอาผมสดุ้งขึ้นมาทันทีด้วยความตกใจ

ส่วนอาบิเกลแค่ยื่นซอสสีเขียวให้ผมหลังจากละเลงซอสลงไปในทาโกะยากิและพิซซ่าของตัวเองและทานต่อไปนั้นสินะยังไงอาบิเกลก็รู้ใจผมที่สุดอยู่ดีนั้นและซอสสีเขียวนี้เป็นซอสที่อาบิเกลคิดค้นขึ้นมาเองมันช่วยดับความหวานในอาหารลงไปบ้างช่วยผมที่ไม่ชอบของหวานได้เยอะเลยด้วย

หลังจากผมราดซอสลงไปในพิซซ่าและกินไปได้คำเดียวผมก็รู้สึกหน้ามืดก่อนสติจะค่อยเลือนลางไปภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคืออาบิเกลที่นอนอยู่ข้างผมเหมือนอาบิเกลจะสลบไปเช่นเดียวกับผมและกาโอและเบาส์ที่เขย่าตัวผมและอาบิเกลจากนั้นผมก็สลบไป

ภายในฝันเป็นฝันร้ายที่สุดเหมือนมีบางอย่างจับผมกับอาบิเกลแยกจากกันผมโดดหลุ่มดำดูดไปอีกทางอาบิเกลโดนดูดไปอีกทางก่อนที่ผมจะตื่นขึ้นมาหายใจแรงมองไปรอบๆมันเป็นโรงงานร้างที่ไผนสักแห่ง

ผมลองเดินสำรวจดูรอบแต่ผมพึ่งสังเกตุอาบิเกลไม่ได้อยู่กับผมเพราะฉะนั้นผมจึงเดินสำรวจพร้อมเรียกหาอาบิเกลจนไปเจอถนนเข้าผมลองเดินตามถนนโดยก้มหน้าและชนกับคนๆหนึ่งเข้า

"โอ้ย"ผมร้องออกมาในขณะที่ลูบหน้าผากตัวเองไปด้วยเพราะผมดันล้มไปเองก่อนจะเงยหน้ามองคนที่ชนผมล้มเป็นชายกล้ามโตผมตั้งสองแฉกและรอยยิ้มน่ากลัวผมกลัวจนต้องถอยหลังผงะไป

"เด็กอะไรมาอยู่ตรงนี้..เฮ้..เจ้าหนูเป็นใครพ่อแม่ล่ะ"คำถามนั้นทำเอาผมผงะไปชายคนที่อยู่ข้างหน้าผมถามหาพ่อแม่ของผมก็แน่ล่ะพ่อกับแม่ของผมไม่อยู่แล้วนี้น้าพวกท่านทิ้งมรดกไว้ให้ผมหลายพันล้านตามจริงผมมีบ้าน(ที่เป็นคฤหาสน์)ที่อาศัยอยู่มีเหล่าแม่บ้านพ่อบ้านเมดรับใช้แทบจะตลอดเวลา

แต่ตั้งแต่ผมเจออาบิเกลผมเลยทำตัวเหมือนตัวเองไร้บ้านตามอาบิเกลผมซื้อโรงงานร้างให้ผมกับอาบิเกลได้อาศัยอยู่เพราะเป็นโรงงานร้างเหล่านักเลงหัวไม้ก็เยอะทำให้ผมได้ฟาดฟันผ่านประสบการณ์ที่ดีโดยมีอาบิเกลคอยอยู่ข้างๆถ้าจะถามถึงพ่อแม่ผมผมควรตอบไปว่าอะไรดีล่ะ

"พวกท่านทั้ง 2 ตายไปนานแล้ว"ก่อนที่ผมจะคิดอะไรขึ้นมาใหม่ปากผมก็ตอบออกไปแล้วเรียกน้ำตาจากคนตรงหน้าได้

"งั้นหรอ..ขอโทษนะหนูน้อย"ชายตรงหน้าร้องไห้หยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ำตาก่อนที่จะมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า

"ถ้างั้นหนูน้อยก็มาเป็นลูกฉันเป็นไงฉันให้ทั้งที่พักอาหารการกินและการดูแลเหมือนพ่อดีมั้ย"ชายตรงหน้าหลังจากมองเสร็จก็พูดออกมาในที่สุดแต่คำพูดนั้นทำเอาผมเหวอไปหลายวิเลยทีเดียว

"ไม่ตอบแปลว่าตกลงนะฉัน โทชิโนริ ยางิ หรือเธอจะเรียกฉันว่า ออลไมค์ ก็ได้นะแล้วเธอชื่อว่าอะไรหรออายุเท่าไหร่ล่ะ"ชายตรงหน้าเขาคิดเองเออเองก่อนจะแนะนำตัวและมาถามชื่อและอายุของเขา

"เอ่อ..คุโรโอสุ ไกโตะ ครับอายุ 14 ปีแล้วครับ"ผมได้แต่พยักหน้าตอบเพราะมึนหัวกับอะไรที่ไม่เข้าใจสักอย่างก็ช่างมันเถอะครับ

"งั้นหรอหนูไกโตะสินะ"ผมได้แต่มองชายกล้ามโตอย่างระแวดระวังเพราะพึ่งนึกถึงคำสอนของอาบิเกลได้ว่าอย่าเชื่อใจคนอื่นมากเกินไป

ตัดมาทางด้านอาบิเกล

หลังจากสลบไปและฝันร้ายที่เหมือนโกโตะเขาก็ตื่นขึ้นมาในซอยเปรี่ยวข้างๆถังขยะเขาก็รีบลุกขึ้นทันทีแต่ยังไม่ทันหายมึนดีเขาก็ถูกจับมาเป็นตัวประกันซะงั้น

"หยุดนะเว้ยฮีโร่ฉันมีตัวประกันอยู่นะเฟ้ย"ชายที่จับเขาเป็นตัวประกันพูดขึ้นมาว่าแต่ฮีโร่นี้คืออะไรใช้ฮีโรเวิร์ลมั้ยแล้วเขามาทำอะไรที่นี้กัน

ก่อนที่ข้อสงสัยทุกอย่างจะหายไปเปลี่ยนเป็นความตกใจแทนเพราะคนที่ตามชายที่จับเขาเป็นตัวประกันเป็นมนุษย์ไม่มีกลิ่นอายของการ์ดเลยมนุษย์ตัวเป็นๆที่มีผ้าพันคอสีขาวพันอยู่รอบคอและแต่งตัวประหลาดๆโดวมีสีดำทึบทั้งหมด

"ปล่อย"เขาต้องเอ่ยอะไรบ้างเผื่อมันจะดีขึ้นมาบ้างแต่คำพูดของเขาเหมือนเป็นคำสั่งมากกว่าไม่ใช่คำขอร้อง

"ปล่อยให้โง่รึไงวะแกควรดีใจด้วยซ้ำนะที่จะได้โดนวินเลินอย่างฉันฆ่านะ"พูดเสร็จได้ไม่ทันไรก็โดนกำปั้นจิ๋วๆนั้นต่อยจนชนกำแพงทะลุไปหลายบ้านหลายรูอยู่

ตอนนี้เขาไม่เป็นห่วงใครหรอกเขาเป็นห่วงไกโตะมากกกกกกกถึงมากที่สุดว่าจะเจอเหตุการณ์เดียวกับเขามั้ยเพราะถ้าไกโตะเจอเหตุการณ์เดียวกับเขาเด็กคนนั้นมีศิลปะการต่อสู้แค่นิดหน่อยเองถ้าเกิดอะไรขึ้นมากับไกโตะล่ะก็เขาสาบาญว่าจะทำลายประเทศนี้ทิ้ง

แต่เขาก็กะแรงเอาไว้นะไม่ถึงตายหรอกในขณะที่เขาร่อนลงอย่างสวยงามคนที่ถูกเรียกว่าฮีโร่กับเบิกตากว้างอย่างลืมตัวก่อนจะเขาไปจับกุมวินเลินทันที

"ขอขอบคุณมากที่ช่วยเราปฏิบัติหน้าที่อีเรเซอร์เฮดส่วนตัวประกันเราคงต้องขอให้คุณไปให้ปากคำที่สถานีตำรวจด้วยครับ"นายตำรวจคนหนึ่งพูดและลากเขาไปในขณะที่ฮีโร่ที่นายตำรวจทำความเคารพอำอึ้งอยู่กับที่จะพูดอะไรก็พูดไม่ได้โดนขัดตลอด

สุดท้ายอาบิเกลก็บอกไปว่าพ่อทิ้งไปส่วนแม่ก็หายตัวไปตั้งแต่เกิดนายตำรวจเห็นใจก็เลยส่งให้ไปอาศัยอยู่บ้านของนายฮีโร่อีเรเซอร์เฮดโดยอีเรเซอร์เฮดก็ยอมรับด้วยความเต็มใจพยายามเฝ้าระวังจับตามองอาบิเกลทุกย่างก้าวทุกความเคลื่อนไหว

โดยในช่วงดึกๆอาบิเกลจะขออนุญาติเขาออกไปข้างนอกเพื่อตามหาคนคนหนึ่งแต่ตามหายังไงก็หาไม่เจอจนเวลาล่วงเลยจากวันเป็นเดือนจากเดือนเป็นปีจนสุดท้ายก็ผ่านมา2ปี